Gezondheid alle pijlers

Schildklier: Thyrax maar doodeng

12-09-2007 07:17 988 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Ik loop al jaren rond met klachten (vermoeidheid, kouwelijkheid, spierzwakte, lusteloosheid). Zo'n 8 jaar geleden ben ik geprikt, niet op schildklier maar op Hb, deze was toen te laag en is behandeld, maar dat veranderde feitelijk maar weinig aan de klachten. Nu anderhalf jaar geleden ben ik naar de huisarts gegaan met weer dezelfde klachten: ik was het zat om niet gewoon de trap op te kunnen lopen zonder te hoeven uitrusten en niet gewoon een avondje uit te kunnen zonder daarvoor twee weken te boeten. Hij gooide het eerst op stress, uiteraard het zat tussen de oren, en ik heb toen nog aardig moeten zeuren om toch een prik te krijgen. Ik wist toen nog niks van de schildklier af, dus mijn waardes van toen (TSH 6.2 en FT4 16.7) zeiden me niet zo heel veel. De huisarts gaf aan dat dit weliswaar niet goed was, maar dat ik over een jaar maar moest terugkomen. Enfin, vorige week weer geprikt, waardes zijn verslechterd (TSH 7.6 bij FT4 14.5) en ik ben vanochtend begonnen met 1 tablet Thyrax, die ik over twee weken zou moeten ophogen naar 2 tabletten.

Ik vind het DOODENG!! De huisarts schreef dit voor in een telefonisch consult, alsof het niets bijzonders is. Maar nadat ik op internet informatie heb gezocht over hypothyreoïdie en medicatie heb ik een potje zitten brullen. Ik voel me nu weliswaar al jaren niet fit, maar omdat dit er zo geleidelijk aan is ingeslopen ben ik eraan gewend. Ik ben zo bang dat deze Thyrax alles gaat veranderen! Dat ik ben overgedoseerd, of dat ik me nu juist voor het eerst sinds mijn volwassen leven goed ga voelen (en me moet realiseren dat ik me dus al die tijd met een REDEN zo slecht heb gevoeld). HELP! De afspraak is dat ik over 3 maanden terugkom om bloed te prikken, en ik heb me sowieso voorgenomen om dan een dubbele afspraak te maken om e.e.a. op een rijtje te zetten, maar in de tussentijd...

Wie heeft er nog meer een te traag werkende schildklier en wil daar met me over praten??
Alle reacties Link kopieren
Hoi Vivafeelfree,



Ik heb ook hypothyreoidie..oftewel trage (niet werkende schildklier) en ik slik ook Thyrax.



Allereerst; ga kijken op de site www.hypomaarniethappy.nl Dat is een site voor en door schildklierpatienten en daar staat alles op wat je weten wilt. ook is er een forum waar je vragen op kunt stellen. Je krijgt dan ook snel antwoord, want er is altijd wel iemand on-line.



Ik weet niet hoe hoog je dosering Thyrax nu is, maar het is een veilig middel hoor. Het is een synthetisch kopie van het hormaaon wat je schildklier hoort aan te maken. Je lichaam herkent het dus gewoon als lichaamseigen stof. Het is de bedoeling dat je langzaam opbouwd (kan ook niet anders) en langzaamaan zal je je beter gaan voelen. Wanneer je iets te hoog zou zitten, dan voel je dat, en kun je ook gewoon terugschakelen.



Bij mij werd e.e.a. geconstateerd na geboorte van mijn zoon, en mijn waardes waren zo erg, dat ze niet eens meer meetbaar waren. Ik zag er ook niet uit; groen uitgeslagen huid, heel veel vocht (mijn ogen zaten dicht, zo erg) en mijn keel lipe direct over in mijn kaak, kortom, alles was erg opgezet, en dat in een paar dagen tijd. Ook ik had al langer (jaren!) klachten, maar zo vaag, moe, meer slapen, veel verkouden en grieperig..tsja! Inmiddels voel ik me veel beter. Ik slik nu bijna 2 jaar thyrax en voel me er goed bij. Ik ben pas sinds een klein jaar ingesteld op de juiste dosering. Dat heeft even geduurd omdat ik in de tussentijd ook zwanger ben geweest (en nu ook trouwens, maar wel in de laatste week!!) en dat beinvloed elkaar wel.

Ik weet niet waar je woont, maar je kan ook een afspraak maken in het ziekenhuis met een internist, en mocht je in de omgeving van utrecht wonen, dan weet ik een enorm goed internist voor je, die gespecialiseerd is in schildkliertoestanden.

Je hebt alle recht om antwoorden op je vragen te krijgen. Mijn huisarts ging er destijds precies zo mee om als die van jou, (ik kreeg eea ook telefonisch te horen, alsof ik even een halfje witbrood mee moest nemen van de bakker) en ik heb nadien contact gezocht met de internist voor meer info en uitgebreider onderzoek.

Op de site kun je ook veel info vinden en een brochure bestellen.



Sterkte en veel succes!! ik kom hier nog wel kijken, mocht je nog vragen hebben!



Kinke
Alle reacties Link kopieren
snel getypt, sorry voor de spelfouten!
Alle reacties Link kopieren
Hier ook iemand met een te langzaam werkende schildklier, die elke ochtend pilletjes thyrax slikt en ik ben er zó blij mee!!

Het is een heel lang verhaal en nu geen tijd, maar ik ben zo opgeknapt door die kleine pilletjes!!

Energie heb ik weer, heb het niet meer altijd koud, enz....



Het is dus echt niks om bang voor te zijn! Sterkte!!



Mocht je nog vragen hebben, dan hoor ik het wel.



Groetjes!
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder gebruikt echt al jaaaaren Thyrax. Zij voelt zich er in principe goed bij en kan zelf ook heel goed aanvoelen of ze wel of niet goed is ingesteld. Bij haar schommelt het ook nogal (ondanks een operatie en een jodiumslok). Ik ken heel veel mensen met een afwijkende schildklier en heb nog nooit iemand gehoord over de thyrax. Eerder over de lichamelijke ongemakken die bij de schildklierafwijking zelf komen kijken.

Zelf ben ik op dit moment ook al maanden heel erg moe (wordt 's ochtends wakker met het idee alsof ik nog een hele nacht kan slapen), zit ik al sinds hartje zomer met laagjes kleding over elkaar (heb het zelfs onder de douche koud!), is mijn concentratie echt bagger, heb ik een hele lage hartslag (<60), heb opgezwollen ogen en noem zo maar op. Morgen ook maar even een bezoekje aan de huisarts dus.

Ikzelf ben banger voor het hebben van een afwijking van mijn schildklier dan het slikken van de pillen om het beter te maken. Maar misschien maak ik me ook wel om niks zorgen en heb ik gewoon iets anders onder de leden.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Vivafeelfree,

Ik slik zelf ook al jaaaaren thyrax. Waar je wel voor moet opletten is dat je rustig aan begint (bijv. met 1 blauwe = 0.025). Anders schiet je schildklier door naar de andere kant en dat is niet leuk!

Dus niet met de roze beginnen!

Succes, Yvonne
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Bedankt voor jullie reacties.



Kinke, bedoel je dat je op eigen houtje contact mag opnemen met de internist? Ik dacht dat dat via de huisarts moest?



Inmiddels heb ik al veel informatie gevonden op hypomaarniethappy, en mijn verhaal ook daar op het forum gezet. Ik denk dat ik erg moet wennen aan het idee om chronisch ziek te zijn, en dat daar inderdaad door de huisarts mee om wordt gegaan alsof ik een halfje wit kom halen is niet leuk.



Het moment dat de huisarts mij belde kwam ook nog eens slecht uit (was in bespreking op mijn werk) dus ik durfde/kon niet alles te vragen wat ik wilde weten. Hier ga ik zeker nog achteraan als ik alles op een rijtje heb.



Ik neem inderdaad een blauwe, ikweetnietsmeer! Nu eerst twee weken één per dag, en daarna naar twee.



Wat ik zo beangstigend vind, is dat ik alles wat ik erover lees zo erg herken bij mezelf. En ze hebben het ook over problemen met vruchtbaarheid en zwangerschap, en dat vind ik wel heel erg. Heb in een brochure van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gyneacologie gelezen dat het toch behoorlijke consequenties heeft.



Alles wat ik altijd als 'gewoon' heb gezien, is dat opeens niet meer. Opeens ben ik voor altijd (??) gebonden aan tabletten. Het is een rare gedachte hoor...
Alle reacties Link kopieren
Lieve vivafeelfree,

Ik ben 39 weken zwanger van mijn tweede kindje!! En dat met schildkliergedoe! het kan gewoon, als je goed bent ingesteld (en ja,dat kán 1 jaar duren, maar dat hoeft zeker niet) ben je gewoon vruchtbaar. Het is alleen wel nodig dat wanneer je zwanger bent, je je dosering iets verhoogt, omdat je kindje ervan mee-eet, zeg maar. Maar daar helpt het ziekenhuis je dan wel bij, of je eigen internist. Ik heb vorig jaar een miskraam gehad met 3 maanden, of dat aan de (toen nog niet goed ingestelde) schildklierwaardes lag, is niet bekend. Ik was ook bang om geen kinderen meer te kunnen krijgen, maar dat valt dus echt mee. Bovendien, ik bleek al járen een schildklier tekort te hebben en ben daarmee gewoon zwanger geraakt (in 1x) van mijn zoon. Die zwangerschap is gewoon goed verlopen, en pas drie maanden na zijn geboorte is de ziekte van Hashimoto ontdekt. (vaak is zwangerschap de druppel die de emmer doet overlopen)

Kortom, er is nog een heleboel hoop!



En ja, ik heb zelfstandig contact gezocht met de internist. Maar je huisarts is verplicht je door te verwijzen indien je daar prijs op stelt. Een huisarts is immers geen expert op het gebied van schildklierproblemen. Als blijkt dat je inderdaad de ziekte van hashimoto hebt (dus een traag werkende schildklier) dan heb je recht op specialistische begeleiding.



Ik heb ook erg moeten wennen aan het idee om voor de rest van mijn leven "ziek" te zijn en medicijnen te moeten slikken. Dat medicijnen slikken vind ik nog steeds geen pretje, ook omdat ik er domweg niet van hou, ik slik amper een asperientje. Maargoed, wat moet, dat moet, en eerlijk waar, sinds ik aan de thyrax zit, heb ik veel meer energie, minder gewicht aan mijn lijf hangen (ja, nu even niet maar dat is baby's schuld!) en voel ik me lang zo slapjes niet meer. Kortom; ik voel me niet ziek meer.



Neem en gun jezelf de tijd om eraan te wennen, en vraag je huisarts om meer info, z.s.m. Hoe eerder jij van je onzekerheid af bent, hoe beter. En als je huisarts je onvoldoende info geeft, laat je dan doorverwijzen. Menig (academisch) ziekenhuis heeft schildklierspecialisten in huis. Ik zelf vond het prettiger om met iemand te praten die er echt alle verstand van had, en thuis was in de verschillende vormen, behandelmethoden e.d.



Succes! Kinke
Alle reacties Link kopieren
Hi,

Ook ik heb hypothereoidie, maar bij mij is het congenitaal, aangeboren dus. Ik heb wel een schildklier, maar die zit op de verkeerde plek en heb dus vanaf mn geboorte thyrax nodig om goed te kunnen functioneren. Ik ben dus erg blij dat dit er is, want als het er niet was geweest toen ik geboren werd, was ik niet helemaal geworden zoals ik nu ben (heeft natuurlijk alles met hormonen te maken, dus groei enz.).



Kinke, zou jij mij de naam van de specialist bij Utrecht kunnen mailen? Ik heb nogal verschillende ervaringen met internisten. In mn kindertijd was alles prima, goede kinderartsen gehad, maar vanaf mn 18e was het drama. Internisten vonden dat mn huisarts het maar moest regelen, maar mn huisarts wist en weet helemaal niets van deze ziekte. Zo was het regelmatig volledig mis met mn bloedwaardes, en dan nog interpreteerde mn huisarts het zo dat het nog slechter werd omdat ie de dosering van thyrax omdraaide zeg maar...niet fijn. Uiteindelijk op eigen houtje naar het AMC gegaan naar dé specialist op dit gebied, maar dit is een kinderarts en is dus niet de bedoeling dat ik met mn 26 jaar bij hem loop. Al kende hij mij wel van vroeger, dus dat maakte het voor mij net iets makkelijker om bij hem een gesprek te krijgen. Hij heeft me dingen uitgelegd zodat ik mn thyrax zelf kan instellen mocht het nodig zijn. Maar goed, mn huisarts weet nog steeds niets dus zou graag bij een goede specialist terecht komen, omdat ik wel een kinderwens heb en niet graag zelf aanklooi wat dat betreft. Dus als je me zijn naam kan doorgeven zou ik je zeer dankbaar zijn!



Viva, kan me voorstellen dat je het eng vindt, is ook niet niks, maar ik doe het mn hele leven al op dit medicijn, en kan zeggen dat ik er fluitend doorheen ga (ondanks slechte instelling af en aan). Je krijgt idd vage klachten als het minder gaat, maar met de tijd zal je merken dat je zelf signaleert wanneer het tijd is voor verandering. Je moet er ff aan wennen, je weet nu niet hoe je lichaam reageert enz. maar echt, het gaat beter worden! Als je vragen hebt, gewoon stellen, want kan wel zeggen dat ik zo langzamerhand wel het een en ander weet. En idd, hypomaarniethappy is een prima site, waar je ook wat boekjes kan aanvragen, is ook erg interessant.



Groetjes!
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Dat is wel apart, kreeg ruim 1,5 maand geleden ook de diagnose dat mijn schildklier te traag was. Had ook al een tijdje vage klachten, maar nooit de link met mijn schildklier gelegd. Mijn waarden waren toen bijna hetzelfde als jij hebt: TSH 7,5, FT 12.



Mijn huisarts is van mening dat medicatie langzaam moet worden opgebouwd; om mijn lichaam te laten wennen. Ik moest na zes weken bloed laten prikken. TSH was toen aardig gezakt, ook voelde ik mij minder moe. Maar nog niet 100%. Nu zit ik op 2 tabletten en over zes weken moet ik opnieuw bloed laten prikken.



Merkte bij mezelf dat na ongeveer 2 weken de Thyrax echt begon te werken; ik was wat helderder in mijn hoofd en minder slaperig. Na 4 weken zakte het een beetje in. Nu ik op 2 tabletten zit, voel ik me echt een stuk beter. Ik hoop dat ik dat een beetje kan vasthouden.



Het gekke is dat ik me voor de Thyrax niet echt ziek voelde, maar nu ik Thyrax slik merk ik dat ik me eigenlijk veel beter kan voelen. Ik was eigenlijk erg vaak moe. Ook echt heel moe; ben een keer zonder boeken uit de bibliotheek gestrompeld, omdat ik geen fut meer had om na te denken over boeken.



Ben nog niet klachtenvrij, maar ik heb wel het idee dat het steeds beter gaat. Heb mijn goede en slechtere dagen. Het belangrijkste volgens mij is dat je rustig opbouwt. Het schijnt (las ik op Hypoforum) dat je veranderingen in medicatie pas na zes weken kunt zien in je bloed. Ik vind het vreemd dat je niet na zes weken bloed moet laten prikken, maar wellicht dat je arts een bepaalde reden heeft om dat later te doen?



Heel verhaal zo... Maar samengevat: ik ben heel blij met mijn Thyrax!

Beterschap.
Alle reacties Link kopieren
Monty,

Ik geloof niet dat ik zomaar namen mag prijsgeven op dit forum. Wil je mij mailen op Kinke100@hotmail.com? Dan kan ik je de naam terugmailen!

(en hopelijk reageer ik snel; ben nu wakker wegens buikpijn en tsja..met 39 weken zwangerschap kán daar dan wel eens een baby uitkomen zetten, hoewel ik deze nachtelijke grapjes wel vaker heb, dus idt zegt echt niks, maar dan weet je dat alvast!)

En Viva, als je wilt, mag je me daar ook op mailen, als je de naam wilt van de internist.



Groet! Kinke
Alle reacties Link kopieren
Hoi Kinke, Monty en Tja,



In de eerste plaats wil ik jullie echt heel erg bedanken voor jullie reacties! Ik ben zóóó blij om met wat zgn. 'lotgenoten' te kunnen relativeren. Voor mij is het nog allemaal nieuw en ik ken niemand anders die hier last van heeft, dus de beide fora (hier en op hypomaarniethappy.nl) zijn mijn spreekwoordelijke redding.



Kinke, jouw verhaal geeft wel hoop. De naam van de internist heb ik vrij weinig aan, want ik woon in Limburg dus niet echt in de buurt :)

In eerste instantie vind ik het ook wel prettig om bij mijn eigen huisarts te blijven, want het dichtstbijzijnde ziekenhuis ligt hier op een half uur reistijd vandaan. Bezoekjes aan de huisarts zijn dus wat makkelijk te combineren met werk e.d. Maar als ik het goed begrijp is het dus verstandig om, zodra ik stop met de pil, dit met de huisarts te bespreken zodat we, bij zwangerschap, meteen de dosis kunnen verhogen en evt. extra controles af kunnen spreken? En wat is er nodig om de diagnose Hashimoto te kunnen stellen? Moet daarvoor de antistoffen TPO geprikt worden? En wat kan er anders nog meer een reden zijn voor de langzaam werkende schildklier? (Een tijdelijke ontsteking is het bij mij dus niet, want de waardes zijn al ruim een jaar slecht).

Ik wens je voorspoedige laatste loodjes met een vlotte bevalling en een wolk van een baby daarna, laat je het nog even weten als het er is??



Hoi Tja, je waarden zijn inderdaad vergelijkbaar met die van mij. Ook ik loop hier al langere tijd mee rond, dus ik twijfel nog of het voor mij ook verstandig zou zijn om langzamer op te bouwen (ik denk aan 2 wk 1 tablet, dan 2 wk anderhalf, en dan overgaan op 2 per dag). Ik hoor hier echter verschillende verhalen over, en op het hypomaarniethappy-forum gaven ze aan dat het voor de meeste mensen heel goed mogelijk is om direct van 1 naar 2 tabletten te gaan. Ik denk er nog even over na.

Wat ik in jouw verhaal herken, is het niet klinisch 'ziek' voelen. Ik voel me niet ziek. Maar ik voel me ook niet fit. Het is er op een gegeven moment ingeslopen dat mijn conditie niet optimaal is: ik moet even uitrusten als ik heb gestofzuigd, kan niet zonder meer trap-op-trap-af, en als ik 's ochtends opsta heb ik steevast het gevoel dat ik te weinig heb geslapen. Maar ik functioneer er gewoon mee: mijn ziekteverzuim is 0% (ook los van de schildklier) en ook mijn hobbies e.d. laat ik er niet voor.



Monty: waar jij het over hebt, is dat de ziekte die bij babies met de hielprik wordt opgespoord? Jouw ervaringen met je huisarts zijn dus slecht, vervelend hoor. Ook dat is iets waar veel verschillende ervaringen over zijn (sommige mensen op het hypoforum klagen over de internist en willen liever terug naar de huisarts, anderen juist andersom).



Welke klachten hadden jullie nog meer? Naast moeheid en spierzwakte heb ik veel last van een aanhoudende verkoudheid, erge kouwelijkheid en concentratieproblemen die toenemen in de loop van de dag, in combinatie met 'wazig' zien. Het lijkt dan soms net of ik er niet echt bij ben, een soort van verminderd bewustzijn. Achteraf bezien ben ik ook bij vlagen (vooral in de winter) erg lusteloos en is mijn haar de afgelopen maanden veel meer gaan uitvallen. De enige veelvoorkomende klacht waar ik echt geen last van heb is die van toenemend gewicht: ik ben altijd een 'sprietje' geweest en ben nu met mijn 60 kg bij 1.78m. nog steeds geen zwaargewicht. Ik hou soms wel vocht vast echter, vooral in mijn oogleden!



En hoe doen jullie het met de medicatie? Ik bedoel het innemen, praktisch gezien. Ik merk dat ik daar nog even een ritme voor moet vinden. Gisteren was mijn vrije dag, dus was het geen probleem. Maar vandaag is mijn ontbijt er bij ingeschoten omdat ik daar geen tijd meer voor had. Ik denk erover om de Thyrax met een glas water op mijn nachtkastje te zetten en de wekker dan een half uur eerder te zetten, zodat ik die alvast kan innemen en dan wel gewoon kan ontbijten als ik opsta??



En weet iemand het verschil tussen een internist en een endocrinoloog? Over beide hoor/lees ik veel informatie, maar wat is het nu eigenlijk?



En.. wat doen jullie op je werk? Ik meld me normaal gesproken dus nooit ziek, en ben dat ook nu nog niet van plan, maar ik heb vanmorgen toch maar even mijn baas op de hoogte gesteld van de diagnose. Dat leek me wel verstandig omdat ik nu misschien soms te laat kom omdat ik dan bloed moet laten prikken.



Mijn excuses voor het megalange verhaal, en de vele vragen, ik hoop dat jullie me niet vervelend vinden... !
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Hoi MarjanNH,



Bedankt voor je reactie.

Dat van dat 'gedramatiseerde' forum had ik zelf ook al bedacht; ik was eens gaan kijken op het zwangerschapsdraadje van hypomaarniethappy en ben er snel maar weer weggegaan gezien de ellende-verhalen over IVF, IUI en talloze miskramen...! Zelfbescherming is misschien beter.



Een half uur voor het ontbijt innemen, dat weet ik maar dat is nou net het probleem. Ik ben gewend éérst te ontbijten en pas daarna te gaan douchen. Andersom kan ook niet, want dan staat vriendlief onder de douche, en eerder opstaan wil ik liever niet want ik moet er nu al om 6 uur uit en dat vind ik wel vroeg genoeg ;). Ach, dit is natuurlijk geen groot probleem, ik kan altijd eens bekijken hoe het bevalt om in de auto te ontbijten. Ik heb een behoorlijke reistijd en dat ik ook de reden dat ik het toch maar vast aan mijn baas heb laten weten: ik werk kantoortijden en als ik dus bloed moet laten prikken ben ik al gauw minstens een uur te laat op mijn werk.Nu weet ik tenminste zeker dat daar geen opgetrokken wenkbrauwen over komen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi, kan me ook voorstellen dat je je daar druk over maakt hoor. Bij mij ging dat ook wel een beetje zo... Ik ben al bang voor een paracetamolletje, haha. Maar nu denk ik: zolang het bijdraagt dat ik mij goed voel en (op sommige momenten) uitgerust wakker kan worden, kan ik daar prima mee leven.

En ik merk gewoon duidelijk verschil. Twee maanden geleden was ik vermoeid, spuugchagrijnig en had ik een opgeblazen gezicht. Ook kon ik me totaal niet concentreren op dingen en dat was vreemd, want vroeger had ik juist een hele goede concentratie. Ik deed alles wel, maar ik merk dat ik nu veel meer energie in dingen kan stoppen. Ik ben ook aangekomen (5 kilo schat ik), vooral op mijn buik, daar ben ik niet echt blij mee. Maar heb ook besloten om me daar niet druk over te maken. Eerst ervoor zorgen dat ik me 100% ga voelen en ik ben goed op weg.



Overigens vind ik het wel raar dat mensen doodleuk van hun arts te horen krijgen: 'Meneer/mevrouw, we geven u een pilletje en u bent dan snel de oude' Ik denk dat dat wat te simpel is. Het is ook wat Marjan zegt, een kwestie van goed instellen.



Ik moet bekennen dat ik 's ochtends vrij lui ben (tja, de schildklier he ;-) ) dus ik wil dan ook zo min mogelijk moeite doen. Ik zet daarom voor het slapen mijn pilletjes klaar naast het bed met water erbij. Zodra ik wakker ben, neem ik mijn pilletjes. Dan blijf ik nog even liggen. Als ik dan eenmaal gedoucht en aangekleed ben is dat half uurtje voorbij en ga ik ontbijten.
Alle reacties Link kopieren
Mm, lees nu je post.

Is het geen optie om voor je vriend te douchen? Dus pilletje-douchen-aankleden-ontbijten? Lijkt me ook lekker om thuis te kunnen ontbijten...
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Hello,

nou we klinken wel als het promo-hypo-en-wel-blij-thyrax-team ;-)



Viva, mijn vriend geeft me vaak de pillen aan 's ochtends terwijl ik nog als een prinsesje lig. Ik heb ook water naast mijn bed, en hop, ik neem het zo in. Dan blijf ik ook even liggen, en daarna ben ik klaar om te douchen en te ontbijten! Het was even wennen, maar nu gaat het prima.



Limburg is wel wat ver weg voor mijn internist ja...maar je hebt ook internisten die niet in een ziekenhuis gevestigd zijn. Informeer even bij je huisarts!



En ja, ik zal nog even laten weten wat het is geworden, de baby! Het is nu weer rustig in mijn buik.......



groet! Kinke
Alle reacties Link kopieren
kinke schreef op 13 september 2007 @ 16:06:

Hello,

nou we klinken wel als het promo-hypo-en-wel-blij-thyrax-team ;-)







Haha :-)

heel veel succes met alles en veel geluk toegewenst.



@MarjanNH, in mijn gebruiksaanwijzing staat de zin:

'De gehele dagelijke dosis van Thyrax Duotab moet 's morgens ruim voor het ontbijt worden ingenomen. Inname van Thyrax Duotab bij de maaltijd wordt afgeraden, omdat het voedsel de opname van thyroxine nadelig kan beïnvloeden'



En toen ik mijn eerste potje kon ophalen, benadrukte de apotheek dat het echt voor de maaltijd moest.



Het lijkt mij dat wanneer je erbij eet, dat je lichaam veel minder hormoon kan opnemen dus dat de pillen veel minder effectief zijn. Ben benieuwd of hiernaar onderzoek is gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Thyrax-promo-team!



Ik heb de protocollen van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) en van de Nederlandse Internisten Vereniging (NIV) erop nagezocht. Wat ik er in kan vinden is dat de Thyrax op een LEGE maag ingenomen moet worden. Dus niet tegelijk met het ontbijt, want dan is er niks meer leeg. Maar als er dus maar eens 20 minuutjes tussen zit ipv het voorgeschreven half uur, denk ik niet dat er een man overboord is...?

Anyways, door die protocollen (flink aantal pagina's met taaie stof) ben ik nu behoorlijk gerust gesteld. Ik wil de volgende keer ook op antistoffen laten prikken (geeft een indicatie voor het verloop: bij aanwezigheid van antistoffen geeft de schildklier het waarschijnlijk geleidelijk aan helemaal op, bij afwezigheid bestaat de kans dat de waardes vanzelf weer een keer beter worden) en het is me wel duidelijk dat ik een evt. zwangerschapswens moet bespreken bij de huisarts. Maar verder zal ik die twee ienieminie pilletjes wel overleven toch??

Ik ben wel heel benieuwd of mijn klachten erdoor verminderen.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen allemaal,



Vandaag is de inname van de Thyrax goed gegaan: ik heb de wekker wat eerder gezet, pilletje ingenomen en vervolgens nog lekker even ge'snoozed'. Alleen de volgende keer nog even van tevoren een pilletje klaarleggen, want met mijn slaapogen strooide ik ze vanmorgen bijna het bed door (die kleine rotdingen... ;))



Tja, jij schreef eerder dat je wat bent aangekomen: was dat al in het 'ziekteproces' of pas sinds de start van de medicatie?



Overigens helpt dit forum ook goed om te relativeren: tussen topics zoals 'help mijn man heeft kanker' sta ik dan, met mijn schildklierprobleem...
Alle reacties Link kopieren
Goede morgen!



Over het algemeen komt men aan omdat de schildklier die te slecht of niet werkt de organen doet vertragen, dus ook de spijsvertering. Daardoor verwerk je je eten niet goed en gaat je lichaam het opslaan. Zo ben ik de afgelopen 7 jaar wel 15 kilo aangekomen. Nu ik op een juiste dosering zit, is dat gestopt en nu val ik zelfs wat af. Deze zwangerschap ben ik maar 8 kilo aangekomen, wat enorm weinig is voor mijn doen! Ben dan ook benieuwd hoe ik eruit zie over een jaar.



Als het goed is kom je niet aan als je goed bent ingesteld, maar moet eerlijk zeggen dat dat verschilt per mens. Jij schreef dat je nog steeds slank bent,. ik weet niet of je juist graag wat aan wilt komen (je mag wel wat van mij ! ;-) ) ?



Ik heb trouwens een pillendoosje gekocht, waar ik voor een week de dosering in kwijt kan. Dat scheelt 's ochtends pilletjes zoeken op de badkamervloer c.q. bed...(en veiliger voor zoon, want die loopt ook rond en ik moet er niet aan denken dat hij die pillen binnen krijgt!)



fijne dag! Kinke
Alle reacties Link kopieren
Heej Viva,



Als het goed is zou je er wat van af moeten vallen juist. Je lichaam gaat door de extra hormonen namelijk wat harder werker en je spijsvertering zal waarschijnlijk ook iets versnellen.

Het hoeft natuurlijk niet maar dat zou standaard zijn. Ik was helemaal niet aangekomen. Toen ik met de pillen begon ging mijn spijsvertering veel sneller werken maar ik ben ook niet afgevallen.

Als ik mensen vertelde dat ik een te trage schildklier had waren ze altijd verbaasd dat ik niet was aangekomen, dat is namelijk de enige bijwerking die iedereen weet, maar de andere bijwerking kunnen ook erg vervelend zijn (depressief, slechte huid en haar, last van je ogen).



Succes.



Ps. hoeveel mg is 1 blauwe pil?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven