Gezondheid
alle pijlers
Scootmobiel
maandag 30 januari 2017 om 23:12
Je kunt ze vaak ook (eerst) huren, bij zaken als Welzorg, Medipoint etc. Die kunnen ook advies geven.
Via de Wmo betaal je (ik denk overal) een eigen bijdrage. Soms is het op lange termijn voordeliger om m zelf aan te schaffen. Maar dan moet je goed weten wat en hoe.
Via de Wmo betaal je (ik denk overal) een eigen bijdrage. Soms is het op lange termijn voordeliger om m zelf aan te schaffen. Maar dan moet je goed weten wat en hoe.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
In memoriam AnnA_C
maandag 30 januari 2017 om 23:17
quote:nlies schreef op 30 januari 2017 @ 23:14:
WMO is alleen voor de tegemoetkoming van de kosten van de aanschaf. Voor andere info zul je toch bij de scootmobielcentrale/ thuiszorgwinkel moeten zijnNee hoor juist ook voor advies wat de beste oplossing is gezien de HELE situatie plus praktische info.
WMO is alleen voor de tegemoetkoming van de kosten van de aanschaf. Voor andere info zul je toch bij de scootmobielcentrale/ thuiszorgwinkel moeten zijnNee hoor juist ook voor advies wat de beste oplossing is gezien de HELE situatie plus praktische info.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
In memoriam AnnA_C
maandag 30 januari 2017 om 23:17
Ze komt niet in aanmerking voor een vergoeding, ze is ook sinds kort alleenstaand dus vandaar dat ik haar probeer te helpen. Ik heb er helaas ook geen kaas van gegeten. Ik ben al druk aan het speuren geweest op internet maar kom niet verder als een paar aanbieders. Bijna geen recensies. Vandaar dat ik het hier even vraag. Bedankt trouwens voor de reacties!
maandag 30 januari 2017 om 23:18
Mijn moeder heeft een scootmobiel. We hebben de deur van de poort moeten verbreden zodat de draai gemaakt kan worden om door het pad achter het huis te kunnen rijden. Verder hebben we gelet op hoelang de accu's mee kunnen gaan. In de winkel heeft ze een proefrit gemaakt en dat ging prima. Helaas kan ze er absoluut niet mee rijden nu hij thuis staat. Ook niet na 'rijlessen' van de ergotherapeut. Ik zou je dus zeker adviseren om langer te testen. De scootmobiel van mijn moeder staat hier nu voor de sier.... Echt super jammer want ik weet zeker dat er een hele nieuwe wereld voor haar open zou gaan.
Ohh ja, en mocht je er 1 gaan kopen, wij hebben 50% van de prijs afgekregen. (van een nieuwe) Wij vonden de verkooptechnieken trouwens erg agressief. Zeker voor mensen die hulpbehoevend zijn en soms dus ook kwetsbaar vonden wij dit echt hartverscheurend.
Ohh ja, en mocht je er 1 gaan kopen, wij hebben 50% van de prijs afgekregen. (van een nieuwe) Wij vonden de verkooptechnieken trouwens erg agressief. Zeker voor mensen die hulpbehoevend zijn en soms dus ook kwetsbaar vonden wij dit echt hartverscheurend.
maandag 30 januari 2017 om 23:25
quote:toeffie schreef op 30 januari 2017 @ 23:18:
Mijn moeder heeft een scootmobiel. We hebben de deur van de poort moeten verbreden zodat de draai gemaakt kan worden om door het pad achter het huis te kunnen rijden. Verder hebben we gelet op hoelang de accu's mee kunnen gaan. In de winkel heeft ze een proefrit gemaakt en dat ging prima. Helaas kan ze er absoluut niet mee rijden nu hij thuis staat. Ook niet na 'rijlessen' van de ergotherapeut. Ik zou je dus zeker adviseren om langer te testen. De scootmobiel van mijn moeder staat hier nu voor de sier.... Echt super jammer want ik weet zeker dat er een hele nieuwe wereld voor haar open zou gaan.
Ohh ja, en mocht je er 1 gaan kopen, wij hebben 50% van de prijs afgekregen. (van een nieuwe) Wij vonden de verkooptechnieken trouwens erg agressief. Zeker voor mensen die hulpbehoevend zijn en soms dus ook kwetsbaar vonden wij dit echt hartverscheurend.
Juist dat idee krijg ik nu ook, ik heb er geen goed gevoel bij. Ik zou daarom ook graag eerlijke meningen lezen.
Super lief dat je voor je moeder die poort hebt verplaatst, behoorlijk vervelend dat ze er niets aan heeft. Kan ze hem niet inruilen voor een kleiner exemplaar bijvoorbeeld?
Mijn moeder heeft een scootmobiel. We hebben de deur van de poort moeten verbreden zodat de draai gemaakt kan worden om door het pad achter het huis te kunnen rijden. Verder hebben we gelet op hoelang de accu's mee kunnen gaan. In de winkel heeft ze een proefrit gemaakt en dat ging prima. Helaas kan ze er absoluut niet mee rijden nu hij thuis staat. Ook niet na 'rijlessen' van de ergotherapeut. Ik zou je dus zeker adviseren om langer te testen. De scootmobiel van mijn moeder staat hier nu voor de sier.... Echt super jammer want ik weet zeker dat er een hele nieuwe wereld voor haar open zou gaan.
Ohh ja, en mocht je er 1 gaan kopen, wij hebben 50% van de prijs afgekregen. (van een nieuwe) Wij vonden de verkooptechnieken trouwens erg agressief. Zeker voor mensen die hulpbehoevend zijn en soms dus ook kwetsbaar vonden wij dit echt hartverscheurend.
Juist dat idee krijg ik nu ook, ik heb er geen goed gevoel bij. Ik zou daarom ook graag eerlijke meningen lezen.
Super lief dat je voor je moeder die poort hebt verplaatst, behoorlijk vervelend dat ze er niets aan heeft. Kan ze hem niet inruilen voor een kleiner exemplaar bijvoorbeeld?
maandag 30 januari 2017 om 23:28
Ik zou toch nog eens informeren bij de gemeente WMO. Hier in het zuiden hebben de gemeentes een depot waarbij scootmobiels uitgeleend worden. Dat scheelt enorm in de kosten omdat je geen nieuwe koopt maar een 2e handse krijgt. De scoot wordt evengoed aangepast en rijlessen gegeven door een ergotherapeute. Dus toch even informeren bij de gemeente omdat het overal weer anders kan zijn.
It's never too late start living!
maandag 30 januari 2017 om 23:46
Voordat je een scootmobiel aanschaft zou ik ook eerst uitproberen. Ik weet niet hoe oud je tante is maar er zijn ook tests waarbij men kijkt of een scootmobiel wel een goed idee is. Bij mijn oma was het geen goed idee want ze was te angstig op dat ding en haar reactie vermogen was niet optimaal. Kortom onverantwoord ook al had ze jaren brommer gereden. Is echt al jaren geleden en mijn oma vond het wel eg dat ze er geen mocht. Ken ook mensen die er 1x op gezeten hebben en het ook helemaal niks vinden.
maandag 30 januari 2017 om 23:49
dinsdag 31 januari 2017 om 00:02
Mijn tante is niet onder behandeling van welke therapeut dan ook, een ergotherapeut zegt mij niets. Bedankt voor de tips ik ga dat morgen met haar zeker bespreken. Ze is vooral moe. Ze is niet te oud en ze heeft ook geen echte gebreken, lichamelijk. Ze is gewoon moe en het zou voor haar zeker een uitkomst bieden, dan komt ze weer eens de deur uit, dat is het idee. Ik denk ook dan aan een klein model waar ze makkelijk door de supermarkt kan gaan bijvoorbeeld.
dinsdag 31 januari 2017 om 00:21
Ik denk dat zij beter kan gaan lopen ipv zichzelf zonder reden te invalideren. Ga niet te veel mee met haar afhankelijke gedrag. Zij kan ook de huisarts om hulp vragen.
Wanneer zij op haar kont gaat zitten en dat blijft doen dan slinken de spieren in haar benen en kan zij straks echt niet meer lopen. Ga evt samen met haar naar de huisarts.
Wanneer zij op haar kont gaat zitten en dat blijft doen dan slinken de spieren in haar benen en kan zij straks echt niet meer lopen. Ga evt samen met haar naar de huisarts.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 31 januari 2017 om 00:33
quote:viva-amber schreef op 31 januari 2017 @ 00:21:
Ik denk dat zij beter kan gaan lopen ipv zichzelf zonder reden te invalideren. Ga niet te veel mee met haar afhankelijke gedrag. Zij kan ook de huisarts om hulp vragen.
Wanneer zij op haar kont gaat zitten en dat blijft doen dan slinken de spieren in haar benen en kan zij straks echt niet meer lopen. Ga evt samen met haar naar de huisarts.
Daar kan ik me helemaal in vinden, ze markeert immers niets. Ik probeer haar in haar zoektocht te adviseren, ik heb er helaas geen kaas van gegeten.
Maar nu komt ze haar huis bijna niet uit. En als dit een oplossing is vind ik dat prima. Maar ook jouw tip om samen met haar naar de huisarts te gaan, ga ik aan haar voorleggen, al is het maar om dingen bespreekbaar te maken. Ze kwijnt nu een beetje weg, dat is mijn indruk een beetje. Een combinatie van eenzaamheid en verdriet denk ik.
Het idee van die scootmobiel komt ook een beetje van mij, ik zag dat in Amerika dat heel normaal is. In pretparken struikel je er bijna over. Sterker nog, er staan er meer voor een attractie geparkeerd als buggy's en dan niet omdat die mensen zo dik zijn hoor
Ik denk dat zij beter kan gaan lopen ipv zichzelf zonder reden te invalideren. Ga niet te veel mee met haar afhankelijke gedrag. Zij kan ook de huisarts om hulp vragen.
Wanneer zij op haar kont gaat zitten en dat blijft doen dan slinken de spieren in haar benen en kan zij straks echt niet meer lopen. Ga evt samen met haar naar de huisarts.
Daar kan ik me helemaal in vinden, ze markeert immers niets. Ik probeer haar in haar zoektocht te adviseren, ik heb er helaas geen kaas van gegeten.
Maar nu komt ze haar huis bijna niet uit. En als dit een oplossing is vind ik dat prima. Maar ook jouw tip om samen met haar naar de huisarts te gaan, ga ik aan haar voorleggen, al is het maar om dingen bespreekbaar te maken. Ze kwijnt nu een beetje weg, dat is mijn indruk een beetje. Een combinatie van eenzaamheid en verdriet denk ik.
Het idee van die scootmobiel komt ook een beetje van mij, ik zag dat in Amerika dat heel normaal is. In pretparken struikel je er bijna over. Sterker nog, er staan er meer voor een attractie geparkeerd als buggy's en dan niet omdat die mensen zo dik zijn hoor
dinsdag 31 januari 2017 om 00:47
Bedenk wel dat, op elke leeftijd maar zeker bij ouderdom, elke seconde beweging winst is. Als spieren niet gebruikt worden, takelen ze heel snel af. Zeker op hoge(re) leeftijd is dat een groot gevaar, omdat het een vicieus proces is: minder bewegen leidt tot steeds minder kunnen bewegen leidt tot nog minder kunnen bewegen.
Mijn hoogbejaarde ouders worden door de fysiotherapeut behoorlijk achter de vodden gezeten om te bewegen.
Alles gaat langzaam en met mate, maar het belangrijkste is dat ze toch blijven bewegen.
Ik denk daarom dat je mensen in het algemeen geen dienst bewijst met een elektrische fiets, scootmobiel of traplift, zolang dit niet echt echt nodig is. (Natuurlijk hangt dit van ieders specifieke situatie af.)
Iedere vorm van beweging draagt nl. bij aan iemands gezondheid, dat komt steeds meer uit onderzoek naar voren.
Iemand helpen de deur uit te gaan kan ook op andere manieren, bijvoorbeeld door samen te gaan of uit te zoeken wat concreet de belemmering is en wat daar aan gedaan kan worden. Denk bijvoorbeeld aan een fiets met extra lage instap of twee skistokken die kunnen helpen bij het lopen (a la Nordic walking).
Bij je tante lijken mij zinvolle acties:
1) laten uitzoeken waar de vermoeidheid vandaan komt (bijv. vitaminegebrek, ijzertekort, ernstige ziekte, etc.) en zo nodig behandeling;
2) afhankelijk van de uitkomst van 1), begeleiding door een fysiotherapeut om meer conditie en kracht op te bouwen;
3) samen leuke dingen doen buitenshuis (kan ook iets kleins zijn, een boodschap, iets drinken of een kleine wandeling).
Mijn hoogbejaarde ouders worden door de fysiotherapeut behoorlijk achter de vodden gezeten om te bewegen.
Alles gaat langzaam en met mate, maar het belangrijkste is dat ze toch blijven bewegen.
Ik denk daarom dat je mensen in het algemeen geen dienst bewijst met een elektrische fiets, scootmobiel of traplift, zolang dit niet echt echt nodig is. (Natuurlijk hangt dit van ieders specifieke situatie af.)
Iedere vorm van beweging draagt nl. bij aan iemands gezondheid, dat komt steeds meer uit onderzoek naar voren.
Iemand helpen de deur uit te gaan kan ook op andere manieren, bijvoorbeeld door samen te gaan of uit te zoeken wat concreet de belemmering is en wat daar aan gedaan kan worden. Denk bijvoorbeeld aan een fiets met extra lage instap of twee skistokken die kunnen helpen bij het lopen (a la Nordic walking).
Bij je tante lijken mij zinvolle acties:
1) laten uitzoeken waar de vermoeidheid vandaan komt (bijv. vitaminegebrek, ijzertekort, ernstige ziekte, etc.) en zo nodig behandeling;
2) afhankelijk van de uitkomst van 1), begeleiding door een fysiotherapeut om meer conditie en kracht op te bouwen;
3) samen leuke dingen doen buitenshuis (kan ook iets kleins zijn, een boodschap, iets drinken of een kleine wandeling).
anoniem_64f880061f850 wijzigde dit bericht op 24-05-2018 04:13
Reden: [verwijderd i.v.m. privacy en baas over eigen data/tekst]
Reden: [verwijderd i.v.m. privacy en baas over eigen data/tekst]
27.50% gewijzigd
dinsdag 31 januari 2017 om 00:54
quote:Wikka schreef op 31 januari 2017 @ 00:47:
Bedenk wel dat, op elke leeftijd maar zeker bij ouderdom, elke seconde beweging winst is. Als spieren niet gebruikt worden, takelen ze heel snel af. Zeker op hoge(re) leeftijd is dat een groot gevaar, omdat het een vicieus proces is: minder bewegen leidt tot steeds minder kunnen bewegen leidt tot nog minder kunnen bewegen.
Mijn hoogbejaarde ouders worden door de fysiotherapeut behoorlijk achter de vodden gezeten om te bewegen.
Toen een van mijn hoogbejaarde ouders zeer ernstig ziek was geweest (bijna dood) en wekenlang half in coma had gelegen, bestond de revalidatie daarna uit: bewegen. Natuurlijk werd dit opgebouwd, maar het viel mij op er behoorlijk wat druk op werd gezet en dat vermoeidheid niet werd vermeden. Eerst verplicht lopen met rollator van kamer naar eetzaal (dat was de eerste keren een enorm vermoeiende expeditie), later bij de fysiotherapeut trainen met toestellen en op de loopband of fiets, daarna buiten wandelen. Dit is nl. de enige manier om te zorgen dat er zoveel mogelijk spierkracht en energie blijft of weer wordt opgebouwd.
De andere ouder is niet ernstig ziek geweest maar heeft wel serieuze mobiliteitsproblemen. Maar ook daarbij spoort de fysiotherapeut aan om zoveel mogelijk te bewegen. Omdat dat niet prettig is, gaat het niet vanzelf; maar ik merk, dat als het in het dagelijks leven echt nodig is en het gewoon moet, dat na even wennen de conditie met sprongen vooruit gaat.
Ze hebben ook een huis met een hoge steile trap en beschouwen dit min of meer als een zegen, vanwege de training die dit vanzelf met zich mee brengt.
Een fiets geeft ook steun.
Alles gaat langzaam en met mate, maar het belangrijkste is dat ze toch blijven bewegen.
Ik denk daarom dat je mensen in het algemeen geen dienst bewijst met een elektrische fiets, scootmobiel of traplift, zolang dit niet echt echt nodig is. (Natuurlijk hangt dit van ieders specifieke situatie af.)
Iedere vorm van beweging draagt nl. bij aan iemands gezondheid, dat komt steeds meer uit onderzoek naar voren.
Iemand helpen de deur uit te gaan kan ook op andere manieren, bijvoorbeeld door samen te gaan of uit te zoeken wat concreet de belemmering is en wat daar aan gedaan kan worden. Denk bijvoorbeeld aan een fiets met extra lage instap of twee skistokken die kunnen helpen bij het lopen (a la Nordic walking).
Bij je tante lijken mij zinvolle acties:
1) laten uitzoeken waar de vermoeidheid vandaan komt (bijv. vitaminegebrek, ijzertekort, ernstige ziekte, etc.) en zo nodig behandeling;
2) afhankelijk van de uitkomst van 1), begeleiding door een fysiotherapeut om meer conditie en kracht op te bouwen;
3) samen leuke dingen doen buitenshuis (kan ook iets kleins zijn, een boodschap, iets drinken of een kleine wandeling).Wat een lief een mooi advies, dank je! Ik ben geen arts, ze heeft voorzover ik weet niets behalve geen lust, geen zin een geen puf. Na het verlies van haar man ziet ze het gewoon niet meer zitten om het maar even zo te benoemen.
Bedenk wel dat, op elke leeftijd maar zeker bij ouderdom, elke seconde beweging winst is. Als spieren niet gebruikt worden, takelen ze heel snel af. Zeker op hoge(re) leeftijd is dat een groot gevaar, omdat het een vicieus proces is: minder bewegen leidt tot steeds minder kunnen bewegen leidt tot nog minder kunnen bewegen.
Mijn hoogbejaarde ouders worden door de fysiotherapeut behoorlijk achter de vodden gezeten om te bewegen.
Toen een van mijn hoogbejaarde ouders zeer ernstig ziek was geweest (bijna dood) en wekenlang half in coma had gelegen, bestond de revalidatie daarna uit: bewegen. Natuurlijk werd dit opgebouwd, maar het viel mij op er behoorlijk wat druk op werd gezet en dat vermoeidheid niet werd vermeden. Eerst verplicht lopen met rollator van kamer naar eetzaal (dat was de eerste keren een enorm vermoeiende expeditie), later bij de fysiotherapeut trainen met toestellen en op de loopband of fiets, daarna buiten wandelen. Dit is nl. de enige manier om te zorgen dat er zoveel mogelijk spierkracht en energie blijft of weer wordt opgebouwd.
De andere ouder is niet ernstig ziek geweest maar heeft wel serieuze mobiliteitsproblemen. Maar ook daarbij spoort de fysiotherapeut aan om zoveel mogelijk te bewegen. Omdat dat niet prettig is, gaat het niet vanzelf; maar ik merk, dat als het in het dagelijks leven echt nodig is en het gewoon moet, dat na even wennen de conditie met sprongen vooruit gaat.
Ze hebben ook een huis met een hoge steile trap en beschouwen dit min of meer als een zegen, vanwege de training die dit vanzelf met zich mee brengt.
Een fiets geeft ook steun.
Alles gaat langzaam en met mate, maar het belangrijkste is dat ze toch blijven bewegen.
Ik denk daarom dat je mensen in het algemeen geen dienst bewijst met een elektrische fiets, scootmobiel of traplift, zolang dit niet echt echt nodig is. (Natuurlijk hangt dit van ieders specifieke situatie af.)
Iedere vorm van beweging draagt nl. bij aan iemands gezondheid, dat komt steeds meer uit onderzoek naar voren.
Iemand helpen de deur uit te gaan kan ook op andere manieren, bijvoorbeeld door samen te gaan of uit te zoeken wat concreet de belemmering is en wat daar aan gedaan kan worden. Denk bijvoorbeeld aan een fiets met extra lage instap of twee skistokken die kunnen helpen bij het lopen (a la Nordic walking).
Bij je tante lijken mij zinvolle acties:
1) laten uitzoeken waar de vermoeidheid vandaan komt (bijv. vitaminegebrek, ijzertekort, ernstige ziekte, etc.) en zo nodig behandeling;
2) afhankelijk van de uitkomst van 1), begeleiding door een fysiotherapeut om meer conditie en kracht op te bouwen;
3) samen leuke dingen doen buitenshuis (kan ook iets kleins zijn, een boodschap, iets drinken of een kleine wandeling).Wat een lief een mooi advies, dank je! Ik ben geen arts, ze heeft voorzover ik weet niets behalve geen lust, geen zin een geen puf. Na het verlies van haar man ziet ze het gewoon niet meer zitten om het maar even zo te benoemen.
dinsdag 31 januari 2017 om 00:55
Het valt mij op dat scootmobiels e.d. vooral gebruikt worden door (vaak nog niet zo oude) mensen met een lage opleiding / laag inkomen.
Hoogopgeleide mensen, met vaak een goed pensioen, lijken hooguit, als het echt nodig is, een rollator of driewielfiets te gebruiken.
Komt dat omdat de mensen met een goed inkomen die apparaten zelf moeten betalen?
Of heeft het met mentaliteit/cultuur/traditie te maken?
Of met het enorme gezondheidsverschil tussen verschillende bevolkingsgroepen?
Deze tendens zou dat verschil misschien wel kunnen vergroten!
Wat misschien ook meespeelt is dat voor zeer oude mensen een elektrische fiets, en misschien ook een scootmobiel, eerder gevaarlijk of eng is dan voor jongere mensen, vanwege het mindere reactievermogen etc.
Hoogopgeleide mensen, met vaak een goed pensioen, lijken hooguit, als het echt nodig is, een rollator of driewielfiets te gebruiken.
Komt dat omdat de mensen met een goed inkomen die apparaten zelf moeten betalen?
Of heeft het met mentaliteit/cultuur/traditie te maken?
Of met het enorme gezondheidsverschil tussen verschillende bevolkingsgroepen?
Deze tendens zou dat verschil misschien wel kunnen vergroten!
Wat misschien ook meespeelt is dat voor zeer oude mensen een elektrische fiets, en misschien ook een scootmobiel, eerder gevaarlijk of eng is dan voor jongere mensen, vanwege het mindere reactievermogen etc.
dinsdag 31 januari 2017 om 01:00
Laat haar eens testen op ijzer- of vitaminetekort.
Ik ken een oude dame die steeds minder energie had, op een gegeven moment nauwelijks de trap meer opkwam, buiten adem. Allerlei onderzoek, hart o.k., longen o.k. Het bleek toen een enorm ijzertekort te zijn. Na behandeling met een infuus was er ineens weer veel meer energie.
Op hoge leeftijd gaat de opname van allerlei stoffen minder goed. Bovendien eten oudere mensen vaak minder en minder gezond (zeker als ze wat eenzaam zijn). Dit kan leiden tot enorme, invaliderende tekorten die vaak niet (tijdig) worden opgemerkt.
Kijk ook eens bij het Voedingscentrum voor de vitamines die worden aanbevolen om bij te slikken.
Bijv. vrouwen vanaf 50 jaar wordt geadviseerd om iedere dag 10 mcg Vitamine D te slikken, en vanaf 70 jaar 20.
Ik ken een oude dame die steeds minder energie had, op een gegeven moment nauwelijks de trap meer opkwam, buiten adem. Allerlei onderzoek, hart o.k., longen o.k. Het bleek toen een enorm ijzertekort te zijn. Na behandeling met een infuus was er ineens weer veel meer energie.
Op hoge leeftijd gaat de opname van allerlei stoffen minder goed. Bovendien eten oudere mensen vaak minder en minder gezond (zeker als ze wat eenzaam zijn). Dit kan leiden tot enorme, invaliderende tekorten die vaak niet (tijdig) worden opgemerkt.
Kijk ook eens bij het Voedingscentrum voor de vitamines die worden aanbevolen om bij te slikken.
Bijv. vrouwen vanaf 50 jaar wordt geadviseerd om iedere dag 10 mcg Vitamine D te slikken, en vanaf 70 jaar 20.
dinsdag 31 januari 2017 om 01:23
quote:Wikka schreef op 31 januari 2017 @ 00:55:
Het valt mij op dat scootmobiels e.d. vooral gebruikt worden door (vaak nog niet zo oude) mensen met een lage opleiding / laag inkomen.
Hoogopgeleide mensen, met vaak een goed pensioen, lijken hooguit, als het echt nodig is, een rollator of driewielfiets te gebruiken.
Komt dat omdat de mensen met een goed inkomen die apparaten zelf moeten betalen?
Of heeft het met mentaliteit/cultuur/traditie te maken?
Of met het enorme gezondheidsverschil tussen verschillende bevolkingsgroepen?
Deze tendens zou dat verschil misschien wel kunnen vergroten!
Wat misschien ook meespeelt is dat voor zeer oude mensen een elektrische fiets, en misschien ook een scootmobiel, eerder gevaarlijk of eng is dan voor jongere mensen, vanwege het mindere reactievermogen etc.Daar heb je geen goed punt. Mijn tante wil ook niet gezien worden in zo'n 'ding', maar goed, nu komt ze het huis niet uit. Ik denk dat het zeker een drempel is.
Het valt mij op dat scootmobiels e.d. vooral gebruikt worden door (vaak nog niet zo oude) mensen met een lage opleiding / laag inkomen.
Hoogopgeleide mensen, met vaak een goed pensioen, lijken hooguit, als het echt nodig is, een rollator of driewielfiets te gebruiken.
Komt dat omdat de mensen met een goed inkomen die apparaten zelf moeten betalen?
Of heeft het met mentaliteit/cultuur/traditie te maken?
Of met het enorme gezondheidsverschil tussen verschillende bevolkingsgroepen?
Deze tendens zou dat verschil misschien wel kunnen vergroten!
Wat misschien ook meespeelt is dat voor zeer oude mensen een elektrische fiets, en misschien ook een scootmobiel, eerder gevaarlijk of eng is dan voor jongere mensen, vanwege het mindere reactievermogen etc.Daar heb je geen goed punt. Mijn tante wil ook niet gezien worden in zo'n 'ding', maar goed, nu komt ze het huis niet uit. Ik denk dat het zeker een drempel is.
dinsdag 31 januari 2017 om 01:39
Is je tante niet gewoon depressief? Als ik het zo hoor: recentelijk partner verloren, er nu helemaal alleen voor staan etc dan kan ik me best wel voorstellen dat ze depri is.
Daarbij helpt een scootmobiel natuurlijk niet echt. Sterker nog, door bijna niet meer te bewegen kan ze lichamelijk erg achteruit gaan.
Misschien eens naar de huisarts of direct naar een psycholoog om er eens over te praten. Bovendien is beweging juist goed voor mensen met depressie en al helemaal voor ouderen.
En zoals de persoon boven mij al zei, laat wat bloed afnemen om te kijken of ze geen bloedarmoede of vitaminetekorten heeft.
Daarbij helpt een scootmobiel natuurlijk niet echt. Sterker nog, door bijna niet meer te bewegen kan ze lichamelijk erg achteruit gaan.
Misschien eens naar de huisarts of direct naar een psycholoog om er eens over te praten. Bovendien is beweging juist goed voor mensen met depressie en al helemaal voor ouderen.
En zoals de persoon boven mij al zei, laat wat bloed afnemen om te kijken of ze geen bloedarmoede of vitaminetekorten heeft.
Let’s go Brandon!
dinsdag 31 januari 2017 om 02:22
Denk ook es aan een maatje/buddy. Zijn diverse organisaties voor.
Niets te maken met scootmobiel maar ik zat ff verder te denken. Iemand die op bezoek komt, of met haar naar de markt gast etc.
Dan wordt bewegen en erop uit gaan ook wat makkelijker.
En idd, niet zomaar een scootmobiel asnschaffen omdat ze moe is. Alleen als t noodzakelijk is. Als ze niet gaat gaat ze wrs met zo n ding ook niet.
Ik herken t van mn pa.
Oh, als dat ding er toch komt. Driewielers worden liever afgeraden, vallen sneller om. Gebeuren elk jaar toch wat ongelukken schijnt.
Niets te maken met scootmobiel maar ik zat ff verder te denken. Iemand die op bezoek komt, of met haar naar de markt gast etc.
Dan wordt bewegen en erop uit gaan ook wat makkelijker.
En idd, niet zomaar een scootmobiel asnschaffen omdat ze moe is. Alleen als t noodzakelijk is. Als ze niet gaat gaat ze wrs met zo n ding ook niet.
Ik herken t van mn pa.
Oh, als dat ding er toch komt. Driewielers worden liever afgeraden, vallen sneller om. Gebeuren elk jaar toch wat ongelukken schijnt.
