Kinderen
alle pijlers
18 jaar en zijn gedrag
dinsdag 21 oktober 2014 13:41
De afgelopen weken loopt het de spuigaten uit met zijn gedrag. Hij is brutaal (scheld), altijd chagrijnig en voert geen klap uit in huis.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
kliefje wijzigde dit bericht op 21-10-2014 13:42
Reden: Zin was overbodig
Reden: Zin was overbodig
% gewijzigd
dinsdag 25 november 2014 13:32
Doemaarzonnebloemen, het rare is dat er nog wel iets is, maar dat wordt overschaduwd door het verleden en wat er pas geleden allemaal is gebeurd. Alles herhaald zich steeds. Ik heb ook tegen hem gezegd dat houden van niet altijd genoeg is.
Overigens hadden we het er tijdens het gesprek met de anderen ook over is het houden van of is het gewenning, de gewoonte. Ik weet het nu niet, man weet nog 100% zeker dat hij van me houdt en met me verder wil.
Hij wil wel met een onafhankelijk iemand wanneer ik ook ga....
Galadriel, nee geen contact opgenomen met advocaat/mediator/ familietherapeut. Ik heb aangegeven dat even te laten. Denk dat ik er voor mezelf wel goed aan doe, omdat ik toch die rust wil en zodra ik dat in ga schakelen komt er toch weer een strijd. Wanneer ik het wil doen dan kan het in januari ook nog. Klinkt misschien vreemd, maar voor nu even de juiste beslissing. Even die irritatie, frustratie naar beneden bij iedereen.
De jongste heeft nog steeds geen zin of behoefte om met man te praten. De oudste zegt alleen het hoognodige, maar ja dat is niet anders dan normaal. Ze merken wel dat er iets is, maar vragen er niet rechtstreeks naar of willen misschien het antwoordt horen.
Dan is er nog iets... Man was vandaag naar het ziekenhuis voor een mammografie, omdat hij al een tijdje iets heeft bij zijn borst wat er niet hoort. Ik vermoed dat dit ook zijn frustratie en stress level omhoog gooit..
Ik voel me best gemeen omdat ik er nu niet ben voor hem en hij dit allemaal alleen moet doen.
Aan de andere kan vind ik het weer niet gemeen van me..
Allemaal erg verwarrend.
Overigens hadden we het er tijdens het gesprek met de anderen ook over is het houden van of is het gewenning, de gewoonte. Ik weet het nu niet, man weet nog 100% zeker dat hij van me houdt en met me verder wil.
Hij wil wel met een onafhankelijk iemand wanneer ik ook ga....
Galadriel, nee geen contact opgenomen met advocaat/mediator/ familietherapeut. Ik heb aangegeven dat even te laten. Denk dat ik er voor mezelf wel goed aan doe, omdat ik toch die rust wil en zodra ik dat in ga schakelen komt er toch weer een strijd. Wanneer ik het wil doen dan kan het in januari ook nog. Klinkt misschien vreemd, maar voor nu even de juiste beslissing. Even die irritatie, frustratie naar beneden bij iedereen.
De jongste heeft nog steeds geen zin of behoefte om met man te praten. De oudste zegt alleen het hoognodige, maar ja dat is niet anders dan normaal. Ze merken wel dat er iets is, maar vragen er niet rechtstreeks naar of willen misschien het antwoordt horen.
Dan is er nog iets... Man was vandaag naar het ziekenhuis voor een mammografie, omdat hij al een tijdje iets heeft bij zijn borst wat er niet hoort. Ik vermoed dat dit ook zijn frustratie en stress level omhoog gooit..
Ik voel me best gemeen omdat ik er nu niet ben voor hem en hij dit allemaal alleen moet doen.
Aan de andere kan vind ik het weer niet gemeen van me..
Allemaal erg verwarrend.
woensdag 26 november 2014 08:23
We gaan toch even tijdelijk uit elkaar.
Vanaf volgende week.
Niet 1 van ons die een tijd weg is.
Ik 2 weken weg en vervolgens hij 2 weken weg.
Daarna is het aankijken hoe we ons allebei voelen, wie weet zijn we op een praat niveau en kan het nog een kans krijgen. (We hebben nu door praten met anderen ook tips gekregen en waar ieder van ons moet op veranderen).
Of misschien denken we allebei wel we gaan uit elkaar.
Vanaf volgende week.
Niet 1 van ons die een tijd weg is.
Ik 2 weken weg en vervolgens hij 2 weken weg.
Daarna is het aankijken hoe we ons allebei voelen, wie weet zijn we op een praat niveau en kan het nog een kans krijgen. (We hebben nu door praten met anderen ook tips gekregen en waar ieder van ons moet op veranderen).
Of misschien denken we allebei wel we gaan uit elkaar.
woensdag 26 november 2014 08:28
quote:kliefje schreef op 26 november 2014 @ 08:23:
We gaan toch even tijdelijk uit elkaar.
Vanaf volgende week.
Niet 1 van ons die een tijd weg is.
Ik 2 weken weg en vervolgens hij 2 weken weg.
Daarna is het aankijken hoe we ons allebei voelen, wie weet zijn we op een praat niveau en kan het nog een kans krijgen. (We hebben nu door praten met anderen ook tips gekregen en waar ieder van ons moet op veranderen).
Of misschien denken we allebei wel we gaan uit elkaar.
Doe wat je nodig vind dan hoef je nooit jezelf te verwijten dat je iets niet geprobeerd hebt.
Daarna kan je nog zien wat je doet, hou echter wel een tijdslimiet voor jezelf aan hoever en hoelang jij wilt proberen.
Sterkte
We gaan toch even tijdelijk uit elkaar.
Vanaf volgende week.
Niet 1 van ons die een tijd weg is.
Ik 2 weken weg en vervolgens hij 2 weken weg.
Daarna is het aankijken hoe we ons allebei voelen, wie weet zijn we op een praat niveau en kan het nog een kans krijgen. (We hebben nu door praten met anderen ook tips gekregen en waar ieder van ons moet op veranderen).
Of misschien denken we allebei wel we gaan uit elkaar.
Doe wat je nodig vind dan hoef je nooit jezelf te verwijten dat je iets niet geprobeerd hebt.
Daarna kan je nog zien wat je doet, hou echter wel een tijdslimiet voor jezelf aan hoever en hoelang jij wilt proberen.
Sterkte
woensdag 26 november 2014 14:42
Ronniemitchel, ik wil het aankomende maan nog bekijken, mocht het zo zijn dat ik me hetzelfde voel dan gaat het door en ga ik in januari stappen ondernemen.
Meivogel, ja wie weet is het goed als ik even uit de picture ben. Hij nu ook dingen van anderen gehoord die ik ook al had gezegd, dat scheelt al een stuk.
De kinderen weten het nog niet, gisteravond hebben we dit besloten en vandaag gaan we kijken hoe we het gaan invullen. Ik denk dat we niet lang moeten wachten om het aan de kinderen te vertellen.
Meivogel, ja wie weet is het goed als ik even uit de picture ben. Hij nu ook dingen van anderen gehoord die ik ook al had gezegd, dat scheelt al een stuk.
De kinderen weten het nog niet, gisteravond hebben we dit besloten en vandaag gaan we kijken hoe we het gaan invullen. Ik denk dat we niet lang moeten wachten om het aan de kinderen te vertellen.
donderdag 27 november 2014 11:00
Pfff en toch he. Ik weet het gewoon niet.
Ik heb het idee dat hij iets in zijn schild voert..
Hij is mij nog steeds aan het controleren op bepaalde dingen.
Vandaag gaat hij bij iemand langs, ik zat er aan te denken om anders daar 2 weken te blijven indien het kan. Ik vermoed, maar weet het niet zeker, dat hij daar gaat uitleggen\ zeggen\ vertellen dat ze nee moet zeggen wanneer ik het vraag.. Omdat ik dan beïnvloed wordt en ik ben heeel beïnvloedbaar..
Ook vraag ik me af om de kinderen met hem alleen te laten, kan raar klinken maar ik heb het idee dat ik hem dan een soort macht geef.
Dat gevoel kreeg ik ook toen ik begon met het topic, door de afspraken die we hadden en ik ermee had ingestemd.
Ik weet het gewoon niet en voel me daar heel k*t door!!
Mijn hoofd draait en het houdt eigenlijk niet op.
Ik heb het idee dat hij iets in zijn schild voert..
Hij is mij nog steeds aan het controleren op bepaalde dingen.
Vandaag gaat hij bij iemand langs, ik zat er aan te denken om anders daar 2 weken te blijven indien het kan. Ik vermoed, maar weet het niet zeker, dat hij daar gaat uitleggen\ zeggen\ vertellen dat ze nee moet zeggen wanneer ik het vraag.. Omdat ik dan beïnvloed wordt en ik ben heeel beïnvloedbaar..
Ook vraag ik me af om de kinderen met hem alleen te laten, kan raar klinken maar ik heb het idee dat ik hem dan een soort macht geef.
Dat gevoel kreeg ik ook toen ik begon met het topic, door de afspraken die we hadden en ik ermee had ingestemd.
Ik weet het gewoon niet en voel me daar heel k*t door!!
Mijn hoofd draait en het houdt eigenlijk niet op.
donderdag 27 november 2014 11:19
Waar is de Kliefje gebleven die het zat was en haar eigen plan ging trekken?
Ik heb het idee dat je man door vage beloftes zijn zin heeft gekregen en die sterke Kliefje weer klein gekregen heeft.
Je man wil geen verandering, die wil dat het zo blijft als het is maar dan met kinderen die wel doen wat hij zegt en een vrouw die dat ook doet.
Jij weet dat je man niet zal veranderen en wilt rust in de tent, Daar zal je zelf voor moeten zorgen.
Ik heb het idee dat je man door vage beloftes zijn zin heeft gekregen en die sterke Kliefje weer klein gekregen heeft.
Je man wil geen verandering, die wil dat het zo blijft als het is maar dan met kinderen die wel doen wat hij zegt en een vrouw die dat ook doet.
Jij weet dat je man niet zal veranderen en wilt rust in de tent, Daar zal je zelf voor moeten zorgen.
donderdag 27 november 2014 11:22
quote:kliefje schreef op 27 november 2014 @ 11:00:
Pfff en toch he. Ik weet het gewoon niet.
Ik heb het idee dat hij iets in zijn schild voert..
Hij is mij nog steeds aan het controleren op bepaalde dingen.
Vandaag gaat hij bij iemand langs, ik zat er aan te denken om anders daar 2 weken te blijven indien het kan. Ik vermoed, maar weet het niet zeker, dat hij daar gaat uitleggen\ zeggen\ vertellen dat ze nee moet zeggen wanneer ik het vraag.. Omdat ik dan beïnvloed wordt en ik ben heeel beïnvloedbaar..
Ook vraag ik me af om de kinderen met hem alleen te laten, kan raar klinken maar ik heb het idee dat ik hem dan een soort macht geef.
Dat gevoel kreeg ik ook toen ik begon met het topic, door de afspraken die we hadden en ik ermee had ingestemd.
Ik weet het gewoon niet en voel me daar heel k*t door!!
Mijn hoofd draait en het houdt eigenlijk niet op.
Als je hem niet vertrouwd zou ik de kinderen niet 2weken met hem alleen laten maar hem verzoeken om per direct te vertrekken, zo krijg je gewoon op geen enkele manier rust.
Kom op meid je bent een sterke persoonlijkheid en negeer hem , hij doet er alles aan om jou in de war te maken.
Pfff en toch he. Ik weet het gewoon niet.
Ik heb het idee dat hij iets in zijn schild voert..
Hij is mij nog steeds aan het controleren op bepaalde dingen.
Vandaag gaat hij bij iemand langs, ik zat er aan te denken om anders daar 2 weken te blijven indien het kan. Ik vermoed, maar weet het niet zeker, dat hij daar gaat uitleggen\ zeggen\ vertellen dat ze nee moet zeggen wanneer ik het vraag.. Omdat ik dan beïnvloed wordt en ik ben heeel beïnvloedbaar..
Ook vraag ik me af om de kinderen met hem alleen te laten, kan raar klinken maar ik heb het idee dat ik hem dan een soort macht geef.
Dat gevoel kreeg ik ook toen ik begon met het topic, door de afspraken die we hadden en ik ermee had ingestemd.
Ik weet het gewoon niet en voel me daar heel k*t door!!
Mijn hoofd draait en het houdt eigenlijk niet op.
Als je hem niet vertrouwd zou ik de kinderen niet 2weken met hem alleen laten maar hem verzoeken om per direct te vertrekken, zo krijg je gewoon op geen enkele manier rust.
Kom op meid je bent een sterke persoonlijkheid en negeer hem , hij doet er alles aan om jou in de war te maken.
donderdag 27 november 2014 12:42
Ik wil nog steeds mijn plan trekken!
Het lijkt echter alsof iedereen maar vindt dat ik niet zomaar de stekker eruit kan trekken en tja dan ga ik twijfelen. Twijfelen of ik toch nog iets er aan moet doen..
Ik hoor, jullie zijn 20 jaar samen dan moet je het nog proberen, kijken of het een kans heeft.
De kinderen zitten in het examenjaar, nee dan kan je het nu niet doen.
Kerst en nieuwjaar komt eraan, probeer het gezellig te maken..
en ga zo maar door...
Hij wil absoluut niet weg, want zoals hij zei; dan is het lang leve de lol (en denk ik erachter aan, dan heeft hij geen controle\grip er meer op) en doet er ook geen moeite voor, hij snapt ook niet waarom hij weg moet.. want ik kan toch ook weg...?
Ik voel me zo'n slappe huppel, ben aan het nadenken, weet het niet, hoe aanpakken etc etc. Ben er gewoon misselijk van...
Dat terwijl ik vorige week een stuk steviger in mijn schoenen stond.
Af en toe snap ik mezelf amper!
Het lijkt echter alsof iedereen maar vindt dat ik niet zomaar de stekker eruit kan trekken en tja dan ga ik twijfelen. Twijfelen of ik toch nog iets er aan moet doen..
Ik hoor, jullie zijn 20 jaar samen dan moet je het nog proberen, kijken of het een kans heeft.
De kinderen zitten in het examenjaar, nee dan kan je het nu niet doen.
Kerst en nieuwjaar komt eraan, probeer het gezellig te maken..
en ga zo maar door...
Hij wil absoluut niet weg, want zoals hij zei; dan is het lang leve de lol (en denk ik erachter aan, dan heeft hij geen controle\grip er meer op) en doet er ook geen moeite voor, hij snapt ook niet waarom hij weg moet.. want ik kan toch ook weg...?
Ik voel me zo'n slappe huppel, ben aan het nadenken, weet het niet, hoe aanpakken etc etc. Ben er gewoon misselijk van...
Dat terwijl ik vorige week een stuk steviger in mijn schoenen stond.
Af en toe snap ik mezelf amper!
donderdag 27 november 2014 12:54
Dat controle/grip kwijt raken is precies het probleem.
Je man kan er niet tegen dat er dingen gebeuren die hij niet wil.
Natuurlijk wil hij niet dat er iets veranderd want dan is hij zijn veilige, zekere bestaan kwijt.
Want voor hem is jullie huwelijk veilig en zeker maar voor jou en je kinderen is dat niet zo.
Je hebt er al alles aan gedaan en nu is het tijd voor jezelf.
Wat anderen zeggen (kerstdagen, 20 jaar huwelijk enz) dat is helemaal niet belangrijk.
Zij leven niet met je man en jij en je kinderen wel!
Laat je niet gek maken en lees je eigen sterke postings terug.
Je ben het aan jezelf en je kinderen verplicht nu door te pakken (bel een advocaat en laat voorlopige voorzieningen opstellen)
Je man kan er niet tegen dat er dingen gebeuren die hij niet wil.
Natuurlijk wil hij niet dat er iets veranderd want dan is hij zijn veilige, zekere bestaan kwijt.
Want voor hem is jullie huwelijk veilig en zeker maar voor jou en je kinderen is dat niet zo.
Je hebt er al alles aan gedaan en nu is het tijd voor jezelf.
Wat anderen zeggen (kerstdagen, 20 jaar huwelijk enz) dat is helemaal niet belangrijk.
Zij leven niet met je man en jij en je kinderen wel!
Laat je niet gek maken en lees je eigen sterke postings terug.
Je ben het aan jezelf en je kinderen verplicht nu door te pakken (bel een advocaat en laat voorlopige voorzieningen opstellen)
donderdag 27 november 2014 12:55
quote:kliefje schreef op 27 november 2014 @ 12:45:
en....... ik krijg op mijn kop omdat ik niet mee ben geweest naar het ziekenhuis ivm het onderzoek...
Jee, dat snap ik ook wel dat het beter is wanneer ik erbij ben!
Waarom is het beter dat je erbij bent?
Het is je man en niet een klein kind waarvan je het handje vast moet houden.
en....... ik krijg op mijn kop omdat ik niet mee ben geweest naar het ziekenhuis ivm het onderzoek...
Jee, dat snap ik ook wel dat het beter is wanneer ik erbij ben!
Waarom is het beter dat je erbij bent?
Het is je man en niet een klein kind waarvan je het handje vast moet houden.
donderdag 27 november 2014 13:06
Een scheiding kun je ook weer afblazen, als toch blijkt dat 'alles nog goed is gekomen' want het duurt best een tijd voor alles rond is. Maar als je nu niets doet is de kans groot dat er ook niets meer gebeurd of op zijn minst veel langer duurt. Voor de kerstdagen zijn jullie echt nog niet gescheiden, maar jullie kunnen best alvast de papieren invullen. Dan ben je iig weer een stap verder.
Vindt je momentum terug en ga aan de slag!!
Vindt je momentum terug en ga aan de slag!!
Het is zoals het is
donderdag 27 november 2014 13:20
quote:kliefje schreef op 27 november 2014 @ 12:42:
Ik wil nog steeds mijn plan trekken!
Het lijkt echter alsof iedereen maar vindt dat ik niet zomaar de stekker eruit kan trekken en tja dan ga ik twijfelen. Twijfelen of ik toch nog iets er aan moet doen..
Ik hoor, jullie zijn 20 jaar samen dan moet je het nog proberen, kijken of het een kans heeft.
De kinderen zitten in het examenjaar, nee dan kan je het nu niet doen.
Kerst en nieuwjaar komt eraan, probeer het gezellig te maken..
en ga zo maar door...
Hij wil absoluut niet weg, want zoals hij zei; dan is het lang leve de lol (en denk ik erachter aan, dan heeft hij geen controle\grip er meer op) en doet er ook geen moeite voor, hij snapt ook niet waarom hij weg moet.. want ik kan toch ook weg...?
Ik voel me zo'n slappe huppel, ben aan het nadenken, weet het niet, hoe aanpakken etc etc. Ben er gewoon misselijk van...
Dat terwijl ik vorige week een stuk steviger in mijn schoenen stond.
Af en toe snap ik mezelf amper!
Hè kliefje wat vervelend! Dat kerst er aan komt is jammer hoor. Als je nu probeert het gezellig te maken voor kerst, dan komt pasen er ook al bijna weer aan. En denk je echt dat het nog mogelijk is om het gezellig te maken voor kerst? Anderen hebben geen weet, hoe dit jou al heel lang bezig houdt. Zij zien en zagen alleen wat jij wilde dat ze zagen. Je hebt lang genoeg de schone schijn opgehouden, en nu je niet meer verder kunt zouden ze je gewoon moeten steunen in plaats van ompraten om te willen blijven.
Kinderen in hun examenjaar is jammer, volgend jaar kan het dan weer niet want dan beginnen ze net met hun opleiding. En zo is er de komende vijf jaar steeds iets waardoor het niet uitkomt. Dan lost er ook niets op. Ik weet niet wat erger voor ze is. Zo in deze situatie hun examen doen of midden in een scheiding. Volgend jaar zijn er weer examens! Dus in het ergste geval, doen ze een jaartje over.
Ik wil nog steeds mijn plan trekken!
Het lijkt echter alsof iedereen maar vindt dat ik niet zomaar de stekker eruit kan trekken en tja dan ga ik twijfelen. Twijfelen of ik toch nog iets er aan moet doen..
Ik hoor, jullie zijn 20 jaar samen dan moet je het nog proberen, kijken of het een kans heeft.
De kinderen zitten in het examenjaar, nee dan kan je het nu niet doen.
Kerst en nieuwjaar komt eraan, probeer het gezellig te maken..
en ga zo maar door...
Hij wil absoluut niet weg, want zoals hij zei; dan is het lang leve de lol (en denk ik erachter aan, dan heeft hij geen controle\grip er meer op) en doet er ook geen moeite voor, hij snapt ook niet waarom hij weg moet.. want ik kan toch ook weg...?
Ik voel me zo'n slappe huppel, ben aan het nadenken, weet het niet, hoe aanpakken etc etc. Ben er gewoon misselijk van...
Dat terwijl ik vorige week een stuk steviger in mijn schoenen stond.
Af en toe snap ik mezelf amper!
Hè kliefje wat vervelend! Dat kerst er aan komt is jammer hoor. Als je nu probeert het gezellig te maken voor kerst, dan komt pasen er ook al bijna weer aan. En denk je echt dat het nog mogelijk is om het gezellig te maken voor kerst? Anderen hebben geen weet, hoe dit jou al heel lang bezig houdt. Zij zien en zagen alleen wat jij wilde dat ze zagen. Je hebt lang genoeg de schone schijn opgehouden, en nu je niet meer verder kunt zouden ze je gewoon moeten steunen in plaats van ompraten om te willen blijven.
Kinderen in hun examenjaar is jammer, volgend jaar kan het dan weer niet want dan beginnen ze net met hun opleiding. En zo is er de komende vijf jaar steeds iets waardoor het niet uitkomt. Dan lost er ook niets op. Ik weet niet wat erger voor ze is. Zo in deze situatie hun examen doen of midden in een scheiding. Volgend jaar zijn er weer examens! Dus in het ergste geval, doen ze een jaartje over.
donderdag 27 november 2014 14:02
quote:kliefje schreef op 26 november 2014 @ 14:42:
Ronniemitchel, ik wil het aankomende maan nog bekijken, mocht het zo zijn dat ik me hetzelfde voel dan gaat het door en ga ik in januari stappen ondernemen.
Meivogel, ja wie weet is het goed als ik even uit de picture ben. Hij nu ook dingen van anderen gehoord die ik ook al had gezegd, dat scheelt al een stuk.
De kinderen weten het nog niet, gisteravond hebben we dit besloten en vandaag gaan we kijken hoe we het gaan invullen. Ik denk dat we niet lang moeten wachten om het aan de kinderen te vertellen.
Bah, wat valt dit mij tegen. Jullie denken alleen aan jezelf, vooral je man die weer druk aan het manipuleren is.
Lees je OP nog eens. Het ging toch om je kinderen. Die waren onhandelbaar. Die deugden toch niet. Dan kom je erachter dankzij dat onhandelbare gedrag dat je man de storende factor is en er komt zowaar een zekere harmonie in je gezin. En nu beslis jij zomaar voor je kinderen dat ze twee weken alleen moeten achterblijven bij een man waar ze geen vertrouwen in hebben en niet mee kunnen dan wel willen communiceren en dat beslis jij dan ook nog zonder eerst dit met hun te bepraten.
Ze zijn geen 6 en 7 meer hoor. Als ik je kind was ging mijn kont nu zo hard tegen de krib dat wat je hiervoor meegemaakt hebt nog niks voorstelt.
Zoals ik al eerder zei: je zoon kijkt naar wat hij doet, jij luistert naar wat hij zegt.
Hij had toch niet gevraagd of je mee ging naar het ziekenhuis. Of in ieder geval niet echt gemeend. Dat vindt hij namelijk alleen maar mooi. Zo heeft hij weer een punt om jou te verwijten en ja, dat is van te voren zo bedacht. Wees niet zo naief.
Ik hoop dat je kinderen iemand hebben die zich de komende 4 weken over hen kan ontfermen, want jullie egoïsten zijn daarvoor niet geschikt.
Ronniemitchel, ik wil het aankomende maan nog bekijken, mocht het zo zijn dat ik me hetzelfde voel dan gaat het door en ga ik in januari stappen ondernemen.
Meivogel, ja wie weet is het goed als ik even uit de picture ben. Hij nu ook dingen van anderen gehoord die ik ook al had gezegd, dat scheelt al een stuk.
De kinderen weten het nog niet, gisteravond hebben we dit besloten en vandaag gaan we kijken hoe we het gaan invullen. Ik denk dat we niet lang moeten wachten om het aan de kinderen te vertellen.
Bah, wat valt dit mij tegen. Jullie denken alleen aan jezelf, vooral je man die weer druk aan het manipuleren is.
Lees je OP nog eens. Het ging toch om je kinderen. Die waren onhandelbaar. Die deugden toch niet. Dan kom je erachter dankzij dat onhandelbare gedrag dat je man de storende factor is en er komt zowaar een zekere harmonie in je gezin. En nu beslis jij zomaar voor je kinderen dat ze twee weken alleen moeten achterblijven bij een man waar ze geen vertrouwen in hebben en niet mee kunnen dan wel willen communiceren en dat beslis jij dan ook nog zonder eerst dit met hun te bepraten.
Ze zijn geen 6 en 7 meer hoor. Als ik je kind was ging mijn kont nu zo hard tegen de krib dat wat je hiervoor meegemaakt hebt nog niks voorstelt.
Zoals ik al eerder zei: je zoon kijkt naar wat hij doet, jij luistert naar wat hij zegt.
Hij had toch niet gevraagd of je mee ging naar het ziekenhuis. Of in ieder geval niet echt gemeend. Dat vindt hij namelijk alleen maar mooi. Zo heeft hij weer een punt om jou te verwijten en ja, dat is van te voren zo bedacht. Wees niet zo naief.
Ik hoop dat je kinderen iemand hebben die zich de komende 4 weken over hen kan ontfermen, want jullie egoïsten zijn daarvoor niet geschikt.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
donderdag 27 november 2014 14:30
quote:granny71 schreef op 27 november 2014 @ 12:54:
Dat controle/grip kwijt raken is precies het probleem.
Je man kan er niet tegen dat er dingen gebeuren die hij niet wil.
Natuurlijk wil hij niet dat er iets veranderd want dan is hij zijn veilige, zekere bestaan kwijt.
Want voor hem is jullie huwelijk veilig en zeker maar voor jou en je kinderen is dat niet zo.
Je hebt er al alles aan gedaan en nu is het tijd voor jezelf.
Wat anderen zeggen (kerstdagen, 20 jaar huwelijk enz) dat is helemaal niet belangrijk.
Zij leven niet met je man en jij en je kinderen wel!
Laat je niet gek maken en lees je eigen sterke postings terug.
Je ben het aan jezelf en je kinderen verplicht nu door te pakken (bel een advocaat en laat voorlopige voorzieningen opstellen)+1
Dat controle/grip kwijt raken is precies het probleem.
Je man kan er niet tegen dat er dingen gebeuren die hij niet wil.
Natuurlijk wil hij niet dat er iets veranderd want dan is hij zijn veilige, zekere bestaan kwijt.
Want voor hem is jullie huwelijk veilig en zeker maar voor jou en je kinderen is dat niet zo.
Je hebt er al alles aan gedaan en nu is het tijd voor jezelf.
Wat anderen zeggen (kerstdagen, 20 jaar huwelijk enz) dat is helemaal niet belangrijk.
Zij leven niet met je man en jij en je kinderen wel!
Laat je niet gek maken en lees je eigen sterke postings terug.
Je ben het aan jezelf en je kinderen verplicht nu door te pakken (bel een advocaat en laat voorlopige voorzieningen opstellen)+1
donderdag 27 november 2014 19:13
Oooo wat ben ik blij met jullie en mijn zus!
Ik had haar gebeld en ze zegt precies wat jullie zeggen.
Ik twijfelde ook over het weggaan, precies wat harry zegt.
Het is egoïstisch en heel oneerlijk tegenover hen en dat is juist het punt waar het hier om gaat.
Ik ga later mijn topic verder opnieuw lezen.
Het maakt idd niet uit wanneer het gebeurd, wanneer het maar gebeurd!
Ik voel me 1000x lekkerder.
Opgelucht door hier te schrijven en het gesprek met mijn zus.
Wederom bedankt jullie allemaal!
Ik had haar gebeld en ze zegt precies wat jullie zeggen.
Ik twijfelde ook over het weggaan, precies wat harry zegt.
Het is egoïstisch en heel oneerlijk tegenover hen en dat is juist het punt waar het hier om gaat.
Ik ga later mijn topic verder opnieuw lezen.
Het maakt idd niet uit wanneer het gebeurd, wanneer het maar gebeurd!
Ik voel me 1000x lekkerder.
Opgelucht door hier te schrijven en het gesprek met mijn zus.
Wederom bedankt jullie allemaal!
vrijdag 28 november 2014 14:07
Ik vind het vreemd dat jullie nou zonder de kinderen erin te betrekken een afspraak maken over de huisverdeling voor 2 weken. Ze zijn geen 4 en 5!
Je wilde toch o.a. scheiden omdat je kinderen te lijden hebben onder de situatie? Waarom gaan jullie er dan vrolijk mee door om hun behoeften volledig te negeren?
Willen zij wel 2 weken met pa alleen in huis? Vragen jullie wel waar zij kunnen blijven wonen straks, en met wie? Als is het maar voor die 4 jaar tot ze het huis uit gaan. Daar zouden jullie je op moeten richten. Niet op de vraag wie het meeste recht heeft om in het huis te blijven en of je man wel of niet het idee heeft dat hij in het huis blijft. Het gaat je om de kinderen dus onderzoek wat zij nódig hebben. Wat overigens niet altijd hetzelfde is als wat zij wíllen. Maar daar ben je ouder voor, om dat onderscheid te kunnen maken.
Ik vind het vrij onbegrijpelijk allemaal. Jullie zijn zo met jezelf en elkaar bezig, ik snap helemaal dat die kinderen hun kont vervelend gedrag gaan vertonen.
Je wilde toch o.a. scheiden omdat je kinderen te lijden hebben onder de situatie? Waarom gaan jullie er dan vrolijk mee door om hun behoeften volledig te negeren?
Willen zij wel 2 weken met pa alleen in huis? Vragen jullie wel waar zij kunnen blijven wonen straks, en met wie? Als is het maar voor die 4 jaar tot ze het huis uit gaan. Daar zouden jullie je op moeten richten. Niet op de vraag wie het meeste recht heeft om in het huis te blijven en of je man wel of niet het idee heeft dat hij in het huis blijft. Het gaat je om de kinderen dus onderzoek wat zij nódig hebben. Wat overigens niet altijd hetzelfde is als wat zij wíllen. Maar daar ben je ouder voor, om dat onderscheid te kunnen maken.
Ik vind het vrij onbegrijpelijk allemaal. Jullie zijn zo met jezelf en elkaar bezig, ik snap helemaal dat die kinderen hun kont vervelend gedrag gaan vertonen.
