Kinderen
alle pijlers
18 jaar en zijn gedrag
dinsdag 21 oktober 2014 13:41
De afgelopen weken loopt het de spuigaten uit met zijn gedrag. Hij is brutaal (scheld), altijd chagrijnig en voert geen klap uit in huis.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
kliefje wijzigde dit bericht op 21-10-2014 13:42
Reden: Zin was overbodig
Reden: Zin was overbodig
% gewijzigd
dinsdag 21 oktober 2014 14:00
De jongste is 17.
Man en ik zaten in het verleden niet op 1 lijn van handelen. Hij was strenger ik was zachter. In de afgelopen jaren hebben wij daar een balans in gevonden. Daar hebben we ook met de kinderen over gepraat. Misschien hebben we teveel gezegd dat kan natuurlijk ook.
Het stomme is dat het mbt de kinderen om hele simpele dingen gaat. Zoals je eigen dingen opruimen en een aantal taakjes in huis.
We hebben gevraagd aan ze moeten we taakjes wijzigen, wil je het anders. Nee zeggen ze. Ze zijn passief in praten, nou ja de oudste is goed mondig maar er komt niet echt een gesprek uit.
het is ook niet dat we op een zondag besloten dat we het maandag anders gaan aanpakken en dat alles veranderd.. Alles is al tijden het zelfde we zijn alleen (nog) consequenter
Tja het huis uit, af en toe denk ik dat het maar moet gebeuren, maar dan huilt mijn hart.... (Stom he, terwijl hij zo doet tegen me\ ons)
Man en ik zaten in het verleden niet op 1 lijn van handelen. Hij was strenger ik was zachter. In de afgelopen jaren hebben wij daar een balans in gevonden. Daar hebben we ook met de kinderen over gepraat. Misschien hebben we teveel gezegd dat kan natuurlijk ook.
Het stomme is dat het mbt de kinderen om hele simpele dingen gaat. Zoals je eigen dingen opruimen en een aantal taakjes in huis.
We hebben gevraagd aan ze moeten we taakjes wijzigen, wil je het anders. Nee zeggen ze. Ze zijn passief in praten, nou ja de oudste is goed mondig maar er komt niet echt een gesprek uit.
het is ook niet dat we op een zondag besloten dat we het maandag anders gaan aanpakken en dat alles veranderd.. Alles is al tijden het zelfde we zijn alleen (nog) consequenter
Tja het huis uit, af en toe denk ik dat het maar moet gebeuren, maar dan huilt mijn hart.... (Stom he, terwijl hij zo doet tegen me\ ons)
dinsdag 21 oktober 2014 14:01
quote:ronniemitchel schreef op 21 oktober 2014 @ 13:55:
[...]
Er is nogal een verschil tussen een perfecte zoon of een zoon die normale zaken doet zoals je troep opruimen, de zooi die je laat vallen opruimen.Dat ligt er maar net aan of die ouders tussen het bonje maken door tijd hadden om hun kinderen dat bij te brengen.
[...]
Er is nogal een verschil tussen een perfecte zoon of een zoon die normale zaken doet zoals je troep opruimen, de zooi die je laat vallen opruimen.Dat ligt er maar net aan of die ouders tussen het bonje maken door tijd hadden om hun kinderen dat bij te brengen.
dinsdag 21 oktober 2014 14:02
quote:diamond-gloss schreef op 21 oktober 2014 @ 14:01:
[...]
Dat ligt er maar net aan of die ouders tussen het bonje maken door tijd hadden om hun kinderen dat bij te brengen.Precies. Als je geen opvoeding gehad hebt of weinig aandacht, kan dit best wel eens het gevolg zijn. Maar goed, dat alles kan ik er alsnog niet uithalen...
[...]
Dat ligt er maar net aan of die ouders tussen het bonje maken door tijd hadden om hun kinderen dat bij te brengen.Precies. Als je geen opvoeding gehad hebt of weinig aandacht, kan dit best wel eens het gevolg zijn. Maar goed, dat alles kan ik er alsnog niet uithalen...
dinsdag 21 oktober 2014 14:02
quote:kliefje schreef op 21 oktober 2014 @ 14:00:
De jongste is 17.
Man en ik zaten in het verleden niet op 1 lijn van handelen. Hij was strenger ik was zachter. In de afgelopen jaren hebben wij daar een balans in gevonden. Daar hebben we ook met de kinderen over gepraat. Misschien hebben we teveel gezegd dat kan natuurlijk ook.
Het stomme is dat het mbt de kinderen om hele simpele dingen gaat. Zoals je eigen dingen opruimen en een aantal taakjes in huis.
We hebben gevraagd aan ze moeten we taakjes wijzigen, wil je het anders. Nee zeggen ze. Ze zijn passief in praten, nou ja de oudste is goed mondig maar er komt niet echt een gesprek uit.
het is ook niet dat we op een zondag besloten dat we het maandag anders gaan aanpakken en dat alles veranderd.. Alles is al tijden het zelfde we zijn alleen (nog) consequenter
Tja het huis uit, af en toe denk ik dat het maar moet gebeuren, maar dan huilt mijn hart.... (Stom he, terwijl hij zo doet tegen me\ ons)Ik begrijp wel dat het pijn doet, maar soms is het nodig om heel duidelijk te zijn, je hoeft hem niet de deur uit te zetten, maar je mag hem er wel op wijzen dat als zijn gedrag niet heel snel veranderd hij ergens anders maar moet gaan wonen.
De jongste is 17.
Man en ik zaten in het verleden niet op 1 lijn van handelen. Hij was strenger ik was zachter. In de afgelopen jaren hebben wij daar een balans in gevonden. Daar hebben we ook met de kinderen over gepraat. Misschien hebben we teveel gezegd dat kan natuurlijk ook.
Het stomme is dat het mbt de kinderen om hele simpele dingen gaat. Zoals je eigen dingen opruimen en een aantal taakjes in huis.
We hebben gevraagd aan ze moeten we taakjes wijzigen, wil je het anders. Nee zeggen ze. Ze zijn passief in praten, nou ja de oudste is goed mondig maar er komt niet echt een gesprek uit.
het is ook niet dat we op een zondag besloten dat we het maandag anders gaan aanpakken en dat alles veranderd.. Alles is al tijden het zelfde we zijn alleen (nog) consequenter
Tja het huis uit, af en toe denk ik dat het maar moet gebeuren, maar dan huilt mijn hart.... (Stom he, terwijl hij zo doet tegen me\ ons)Ik begrijp wel dat het pijn doet, maar soms is het nodig om heel duidelijk te zijn, je hoeft hem niet de deur uit te zetten, maar je mag hem er wel op wijzen dat als zijn gedrag niet heel snel veranderd hij ergens anders maar moet gaan wonen.
dinsdag 21 oktober 2014 14:04
quote:kliefje schreef op dinsdag 21 oktober 2014 14:00 De jongste is 17.
Man en ik zaten in het verleden niet op 1 lijn van handelen. Hij was strenger ik was zachter. In de afgelopen jaren hebben wij daar een balans in gevonden. Daar hebben we ook met de kinderen over gepraat. Misschien hebben we teveel gezegd dat kan natuurlijk ook.
Het stomme is dat het mbt de kinderen om hele simpele dingen gaat. Zoals je eigen dingen opruimen en een aantal taakjes in huis.
We hebben gevraagd aan ze moeten we taakjes wijzigen, wil je het anders. Nee zeggen ze. Ze zijn passief in praten, nou ja de oudste is goed mondig maar er komt niet echt een gesprek uit.
het is ook niet dat we op een zondag besloten dat we het maandag anders gaan aanpakken en dat alles veranderd.. Alles is al tijden het zelfde we zijn alleen (nog) consequenter
Tja het huis uit, af en toe denk ik dat het maar moet gebeuren, maar dan huilt mijn hart.... (Stom he, terwijl hij zo doet tegen me\ ons) Op basis van wat je hier zegt kan ik me niet voorstellen dat dit de reden is waarom je kinderen zo heftig reageren.
Man en ik zaten in het verleden niet op 1 lijn van handelen. Hij was strenger ik was zachter. In de afgelopen jaren hebben wij daar een balans in gevonden. Daar hebben we ook met de kinderen over gepraat. Misschien hebben we teveel gezegd dat kan natuurlijk ook.
Het stomme is dat het mbt de kinderen om hele simpele dingen gaat. Zoals je eigen dingen opruimen en een aantal taakjes in huis.
We hebben gevraagd aan ze moeten we taakjes wijzigen, wil je het anders. Nee zeggen ze. Ze zijn passief in praten, nou ja de oudste is goed mondig maar er komt niet echt een gesprek uit.
het is ook niet dat we op een zondag besloten dat we het maandag anders gaan aanpakken en dat alles veranderd.. Alles is al tijden het zelfde we zijn alleen (nog) consequenter
Tja het huis uit, af en toe denk ik dat het maar moet gebeuren, maar dan huilt mijn hart.... (Stom he, terwijl hij zo doet tegen me\ ons) Op basis van wat je hier zegt kan ik me niet voorstellen dat dit de reden is waarom je kinderen zo heftig reageren.
dinsdag 21 oktober 2014 14:04
quote:blijfgewoonbianca schreef op 21 oktober 2014 @ 13:59:
Wat een oorlogvoering. " Als antwoord eten we niet lekker "
Nee, dáár zal de sfeer van opknappen, zeg. En jullie verwachten dat die kinderen de eerste stap zetten?
Dat idd.
Ik vind een knul van 18 nog gaan straffen ook helemaal niet meer gepast eigenlijk ( ik ben sowieso niet van het straffen ) .
Op die leeftijd denken ze alleen maar, zak nog meer in de stront, als je internet er uit gaat gooien enzo.
Wat een oorlogvoering. " Als antwoord eten we niet lekker "
Nee, dáár zal de sfeer van opknappen, zeg. En jullie verwachten dat die kinderen de eerste stap zetten?
Dat idd.
Ik vind een knul van 18 nog gaan straffen ook helemaal niet meer gepast eigenlijk ( ik ben sowieso niet van het straffen ) .
Op die leeftijd denken ze alleen maar, zak nog meer in de stront, als je internet er uit gaat gooien enzo.
dinsdag 21 oktober 2014 14:06
quote:kliefje schreef op 21 oktober 2014 @ 14:00:
De jongste is 17.
Man en ik zaten in het verleden niet op 1 lijn van handelen. Hij was strenger ik was zachter. In de afgelopen jaren hebben wij daar een balans in gevonden.)Als je het zo brengt klinkt het niet heftig, in tegenstelling tot wat je eerder schrijft: 'Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn."
Wat neemt hij je man kwalijk; dat hij strenger was?
En jullie zitten nu op 1 lijn; je man's lijn?
De jongste is 17.
Man en ik zaten in het verleden niet op 1 lijn van handelen. Hij was strenger ik was zachter. In de afgelopen jaren hebben wij daar een balans in gevonden.)Als je het zo brengt klinkt het niet heftig, in tegenstelling tot wat je eerder schrijft: 'Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn."
Wat neemt hij je man kwalijk; dat hij strenger was?
En jullie zitten nu op 1 lijn; je man's lijn?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 oktober 2014 14:08
Ik kan hier echt kwaad om worden. Bijna 18 jaar lang heb je het verkloot waar het de opvoeding van en aandacht voor je kinderen betreft, en nu pluk je daar de wrange vruchten van doordat je 18-jarige zoon hier de consequenties van toont, en dan moet hij maar het huis uit.
Het is geen mislukte cake die je even in de vuilnisbak kan gooien als hij door je eigen stommiteit niet goed uit de oven gekomen is!
Het is geen mislukte cake die je even in de vuilnisbak kan gooien als hij door je eigen stommiteit niet goed uit de oven gekomen is!
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 21 oktober 2014 14:11
Als het gezellig is thuis, als je je gewaardeerd en geliefd en gehoord voelt, is een keer iets doen geen punt. Nog altijd niet leuk, maar geen enorme opgave of iets wat tegen je gevoel indruist.
Voer je de hele dag oorlog wordt alles en strijd en voelt meehelpen als het doen van een concessie.
Voer je de hele dag oorlog wordt alles en strijd en voelt meehelpen als het doen van een concessie.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 oktober 2014 14:14
Je hebt de sleutel verstopt? Sleutel van huis, of waar het internet weer aangesloten kan worden?
Misschien is het tijd voor je oudste om op kamers te gaan, maar ik denk wel dat er veel aan jullie zelf ligt. Je bent een hele strijd met hem aangegaan, daar reageert de gemiddelde puber nooit zo best op.
Misschien is het tijd voor je oudste om op kamers te gaan, maar ik denk wel dat er veel aan jullie zelf ligt. Je bent een hele strijd met hem aangegaan, daar reageert de gemiddelde puber nooit zo best op.
dinsdag 21 oktober 2014 14:16
quote:diamond-gloss schreef op 21 oktober 2014 @ 14:01:
[...]
Dat ligt er maar net aan of die ouders tussen het bonje maken door tijd hadden om hun kinderen dat bij te brengen.
We hebben niet continue ruzie gehad.
De kinderen stonden bij ons steeds op nummer 1, alleen reageerde we er anders op.
Omdat ik zachter reageerde, kwamen de kinderen vaker naar mijn toe en omdat mijn man strenger reageerde, gingen de kinderen van hem weg. Dat resulteerde in het feit dat hij ging drinken en die cirkel hebben we een aantal jaar volgehouden (helaas). Ik denk zo'n jaar of 2a3 Hij dronk niet elke dag, maar wanneer hij dronk was er ruzie en soms ook met zoon.
De kinderen waren toen ongeveer 12 en 13.
Hier komen die verzachtende omstandigheden om de hoek kijken, het heeft een impact bij iedereen gehad. Zoon neemt het zijn vader nog steeds kwalijk. We hebben voorgesteld aan zoon of hij met iemand wil praten, om het van hem af te praten. Dit wil hij echter niet, hij is nors, boos, tegendraads, brutaal en ga zo maar door.
Ik denk dat het door bovenstaande komt dat ik het zielig vind\ vond, dat ik begrijp hoe hij reageert en dus niet te hard wil optreden. Terwijl het aan de andere kant ook onzin is, want ik kan niet zacht blijven en hem blijven beschermen.
[...]
Dat ligt er maar net aan of die ouders tussen het bonje maken door tijd hadden om hun kinderen dat bij te brengen.
We hebben niet continue ruzie gehad.
De kinderen stonden bij ons steeds op nummer 1, alleen reageerde we er anders op.
Omdat ik zachter reageerde, kwamen de kinderen vaker naar mijn toe en omdat mijn man strenger reageerde, gingen de kinderen van hem weg. Dat resulteerde in het feit dat hij ging drinken en die cirkel hebben we een aantal jaar volgehouden (helaas). Ik denk zo'n jaar of 2a3 Hij dronk niet elke dag, maar wanneer hij dronk was er ruzie en soms ook met zoon.
De kinderen waren toen ongeveer 12 en 13.
Hier komen die verzachtende omstandigheden om de hoek kijken, het heeft een impact bij iedereen gehad. Zoon neemt het zijn vader nog steeds kwalijk. We hebben voorgesteld aan zoon of hij met iemand wil praten, om het van hem af te praten. Dit wil hij echter niet, hij is nors, boos, tegendraads, brutaal en ga zo maar door.
Ik denk dat het door bovenstaande komt dat ik het zielig vind\ vond, dat ik begrijp hoe hij reageert en dus niet te hard wil optreden. Terwijl het aan de andere kant ook onzin is, want ik kan niet zacht blijven en hem blijven beschermen.
dinsdag 21 oktober 2014 14:16
Het is niet duidelijk wat nu precies jullie problemen waren de afgelopen jaren.
En streng op welke manier? Rechtvaardig, of buitenproportioneel?
Ieder heeft natuurlijk zijn eigen manier van opvoedingen en je kinderen bewegen in wat je van ze verwacht.
Persoonlijk gooi ik er een saus humor over heen, en respect werkt twee kanten op dus straffen en kwaad worden en geen friet meer eten zou mijn tactiek niet zijn.
Pubers houden er over het algemeen ook niet van dat je hun leven blijft regeren. Natuurlijk zijn er huisregels, maar als je daar nu pas duidelijk en rechtlijnig mee komt ben je wel rijkelijk laat.
En streng op welke manier? Rechtvaardig, of buitenproportioneel?
Ieder heeft natuurlijk zijn eigen manier van opvoedingen en je kinderen bewegen in wat je van ze verwacht.
Persoonlijk gooi ik er een saus humor over heen, en respect werkt twee kanten op dus straffen en kwaad worden en geen friet meer eten zou mijn tactiek niet zijn.
Pubers houden er over het algemeen ook niet van dat je hun leven blijft regeren. Natuurlijk zijn er huisregels, maar als je daar nu pas duidelijk en rechtlijnig mee komt ben je wel rijkelijk laat.
dinsdag 21 oktober 2014 14:18
Potver, wat een vreselijk lastige vraag, en iets met zure vruchten, jemig dat heeft to zelf ook wel door, anders had ze de vraag hier niet gesteld, wat een opmerkingen van sommige zeg. Dat gezegd hebbende heb ik er zelf ook geen pasklare oplossing voor, de één pak je met hardere hand aan als de ander, de één heeft een speekwoordelijke schop onder de kont nodig, de ander doet weer alles voor een beloning.
Feit nu is een onaangepaste jongeman, doet hij alleen thuis zo naar?
Feit nu is een onaangepaste jongeman, doet hij alleen thuis zo naar?
die ik wilde bestaat al...
dinsdag 21 oktober 2014 14:20
Inderdaad wat bgb zegt. Oorlogje voeren. En wat denk je dat er gebeurd als je nu zo doorgaat. Wil niet zeggen dat er geen duidelijkheid en regels gelden maar ik denk dat dit niet de manier is.
Jullie zijn er niet geweest voor de kinderen. Nu willen jullie alles weer op de rit hebben. Jullie beginnen bij regels en orde. Echter denk ik dat jullie veel te snel en op een totaal andere frequentie zitten dan jullie kinderen. Zij hebben dat proces wat jullie hebben doorgemaakt niet doorgemaakt. Probeer nu eens een keer een goed gesprek te krijgen met zoon. Geen verwijten. Vraag eens hoe het met hem gaat.
Jullie zijn er niet geweest voor de kinderen. Nu willen jullie alles weer op de rit hebben. Jullie beginnen bij regels en orde. Echter denk ik dat jullie veel te snel en op een totaal andere frequentie zitten dan jullie kinderen. Zij hebben dat proces wat jullie hebben doorgemaakt niet doorgemaakt. Probeer nu eens een keer een goed gesprek te krijgen met zoon. Geen verwijten. Vraag eens hoe het met hem gaat.
dinsdag 21 oktober 2014 14:21
