Kinderen
alle pijlers
Adoptie nog een optie?
donderdag 20 november 2014 20:19
We zijn al bijna 2 jaar bezig voor een tweede. Ongetrouwd en inmiddels 40 en 41. Onze eerste is een zorgintensief kind.
We zijn nu met onze tweede IVF behandeling bezig en ik begin er rekening mee te houden dat zwanger worden niet meer gaat lukken. Er is geen oorzaak gevonden. En de wens voor een tweede is groot.
Als ik op adoptie.nl de lijsten doorloop met landen en voorwaarden wordt het lastig. Het zijn of landen die voor ons vanwege de gezondheid van ons eerste kind geen optie zijn omdat je meestal daar wel voor een paar weken tot een paar maanden moet verblijven. Bovendien zijn we dus 40+ en niet getrouwd. Nog een zorgintensief kind zouden we niet voor kiezen. En tenslotte (maar dat is geen voorwaarde) zouden we zo graag een pasgeboren kindje willen adopteren omdat we bij onze eerste de eerste 4 maanden hebben gemist.
Zijn er nog opties voor ons? Iemand ervaring? Of tips?
We zijn nu met onze tweede IVF behandeling bezig en ik begin er rekening mee te houden dat zwanger worden niet meer gaat lukken. Er is geen oorzaak gevonden. En de wens voor een tweede is groot.
Als ik op adoptie.nl de lijsten doorloop met landen en voorwaarden wordt het lastig. Het zijn of landen die voor ons vanwege de gezondheid van ons eerste kind geen optie zijn omdat je meestal daar wel voor een paar weken tot een paar maanden moet verblijven. Bovendien zijn we dus 40+ en niet getrouwd. Nog een zorgintensief kind zouden we niet voor kiezen. En tenslotte (maar dat is geen voorwaarde) zouden we zo graag een pasgeboren kindje willen adopteren omdat we bij onze eerste de eerste 4 maanden hebben gemist.
Zijn er nog opties voor ons? Iemand ervaring? Of tips?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
donderdag 20 november 2014 20:24
Helaas, het is bij wet geregeld dat het leeftijdsverschil tussen de oudste ouder en het kind ten tijde van de adoptie maximaal 40 jaar mag zijn. Een kindje van 1 jaar dus op zijn jongst. Naar het buitenland uitwijken is illegaal en strafbaar. Wellicht langdurige of permanente pleegzorg voor een kindje vanaf baby?
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
donderdag 20 november 2014 20:26
Persoonlijk vind ik de afweging voor adoptie ; ik wil niet een zorgenkind, ik wil liefst een pasgeborene, als ik toch zwanger wordt heb ik liever die van mezelf..... vrij egoïstisch, en niet zozeer in het belang van het kind.
Maar goed.... wellicht is zwanger worden dat toch wel.
Draagmoederschap lijkt me in dit geval logischer voor jou.
Een garantie op een gezond kind heb je overigens nooit.
Maar goed.... wellicht is zwanger worden dat toch wel.
Draagmoederschap lijkt me in dit geval logischer voor jou.
Een garantie op een gezond kind heb je overigens nooit.
donderdag 20 november 2014 20:30
Ik denk dat het heel lastig wordt, wat je nu omschrijft, als wensen.
Ook omdat jullie al een zorgintensief kindje hebben.
In veel landen moet je al minimaal zoveel jaar getrouwd zijn en veel landen willen ook alleen nog maar special needs kindjes afstaan ter adoptie.
Ook omdat jullie al een zorgintensief kindje hebben.
In veel landen moet je al minimaal zoveel jaar getrouwd zijn en veel landen willen ook alleen nog maar special needs kindjes afstaan ter adoptie.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 20 november 2014 20:37
Ik denk dat het lastig wordt. De eisen aan adoptieouders worden steeds strenger, steeds meer kinderen worden in eigen land geadopteerd, jullie leeftijden... Tot hoe oud mag je adopteren, 46?
Plus zo'n traject duurt zo'n twee tot vijf jaar (moet je dus al heel snel ermee starten), dan is je zoon ook alweer een stuk ouder, jullie ook. Als je dan, wat Adorabull zegt, max 40 jaar ertussen mag hebben zitten op het moment van adoptie, heb je het in het geval van een vijfjarigtraject al over een kind van zes jaar oud... Dat is wel heel iets anders dan een pasgeboren baby. Hoe oud is jullie zoontje nu?
Plus zo'n traject duurt zo'n twee tot vijf jaar (moet je dus al heel snel ermee starten), dan is je zoon ook alweer een stuk ouder, jullie ook. Als je dan, wat Adorabull zegt, max 40 jaar ertussen mag hebben zitten op het moment van adoptie, heb je het in het geval van een vijfjarigtraject al over een kind van zes jaar oud... Dat is wel heel iets anders dan een pasgeboren baby. Hoe oud is jullie zoontje nu?
donderdag 20 november 2014 20:44
Ik betwijfel inderdaad of het kan, leeftijd-technisch gezien. Wat Adorabull zegt dus.
En daarbij: een adoptiekindje is bijna per definitie een 'zorgenkindje', met het oog op hechting en alle vragen die gaan spelen over de biologische achtergrond. Dat kan uiteraard ook gewoon goed gaan, maar ik denk dat je er altijd extra zorg aan hebt.
En daarbij: een adoptiekindje is bijna per definitie een 'zorgenkindje', met het oog op hechting en alle vragen die gaan spelen over de biologische achtergrond. Dat kan uiteraard ook gewoon goed gaan, maar ik denk dat je er altijd extra zorg aan hebt.
donderdag 20 november 2014 20:51
quote:absor schreef op 20 november 2014 @ 20:26:
Persoonlijk vind ik de afweging voor adoptie ; ik wil niet een zorgenkind, ik wil liefst een pasgeborene, als ik toch zwanger wordt heb ik liever die van mezelf..... vrij egoïstisch, en niet zozeer in het belang van het kind.
Maar goed.... wellicht is zwanger worden dat toch wel.
Draagmoederschap lijkt me in dit geval logischer voor jou.
Een garantie op een gezond kind heb je overigens nooit.
Ik zeg nergens dat als ik dan toch zwanger wordt ik liever die van mezelf heb. Juist omdat dit zo'n lang proces is was dit niet onze eerste keuze maar omdat we bijna 2 jaar verder zijn gaan we andere opties in onderzoeken.
Uiteraard weet ik dat de garantie op een gezond kind er nooit is. Ik weet dat als geen ander met al een zorgintensief kind. Om op voorhand al te kiezen voor nog een zorgintensief kind is niet onze wens. Als het later anders blijkt te zijn hebben we al bewezen dat samen aan te kunnen.
Mijn zoontje is bijna 3. Draagmoederschap is ook een optie. Mijn embryo's lijken zo op het eerste gezicht goed alleen blijven ze niet plakken.
Persoonlijk vind ik de afweging voor adoptie ; ik wil niet een zorgenkind, ik wil liefst een pasgeborene, als ik toch zwanger wordt heb ik liever die van mezelf..... vrij egoïstisch, en niet zozeer in het belang van het kind.
Maar goed.... wellicht is zwanger worden dat toch wel.
Draagmoederschap lijkt me in dit geval logischer voor jou.
Een garantie op een gezond kind heb je overigens nooit.
Ik zeg nergens dat als ik dan toch zwanger wordt ik liever die van mezelf heb. Juist omdat dit zo'n lang proces is was dit niet onze eerste keuze maar omdat we bijna 2 jaar verder zijn gaan we andere opties in onderzoeken.
Uiteraard weet ik dat de garantie op een gezond kind er nooit is. Ik weet dat als geen ander met al een zorgintensief kind. Om op voorhand al te kiezen voor nog een zorgintensief kind is niet onze wens. Als het later anders blijkt te zijn hebben we al bewezen dat samen aan te kunnen.
Mijn zoontje is bijna 3. Draagmoederschap is ook een optie. Mijn embryo's lijken zo op het eerste gezicht goed alleen blijven ze niet plakken.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
donderdag 20 november 2014 20:54
quote:annavanandelle schreef op 20 november 2014 @ 20:46:
Ik weet niet of jouw motieven voor adoptie wel de juiste zijn.
Je kunt je verdriet voor geen 2e kindje niet afkopen met een adoptie.
Een adoptie is heel zwaar, vooral omdat de meeste kinderen dus al wat ouder zijn en dus al een rugzak met zich mee dragen.Dan zou elk stel die adopteert omdat ze geen kindjes zelf kunnen krijgen de verkeerde motieven hebben. Mijn motieven zijn niet eens zozeer vanwege onszelf maar vanwege onze zoon. Die gun ik zo een broertje of een zusje.
Ik weet niet of jouw motieven voor adoptie wel de juiste zijn.
Je kunt je verdriet voor geen 2e kindje niet afkopen met een adoptie.
Een adoptie is heel zwaar, vooral omdat de meeste kinderen dus al wat ouder zijn en dus al een rugzak met zich mee dragen.Dan zou elk stel die adopteert omdat ze geen kindjes zelf kunnen krijgen de verkeerde motieven hebben. Mijn motieven zijn niet eens zozeer vanwege onszelf maar vanwege onze zoon. Die gun ik zo een broertje of een zusje.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
donderdag 20 november 2014 20:56
quote:Snoesje666 schreef op 20 november 2014 @ 20:44:
Heb je nagedacht over pleegzorg ?Eigenlijk nog niet. We zijn eigenlijk nu pas sinds een paar dagen ons blijvend wat aan het verruimen. Voeren gesprekken over 'wat als IVF nou niet gaat lukken, wat dan?'
Heb je nagedacht over pleegzorg ?Eigenlijk nog niet. We zijn eigenlijk nu pas sinds een paar dagen ons blijvend wat aan het verruimen. Voeren gesprekken over 'wat als IVF nou niet gaat lukken, wat dan?'
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
donderdag 20 november 2014 21:05
quote:boannan schreef op 20 november 2014 @ 20:54:
[...]
Mijn motieven zijn niet eens zozeer vanwege onszelf maar vanwege onze zoon. Die gun ik zo een broertje of een zusje.
Is dit echt zo?
Je zoon is geestelijk beperkt en niet gezond. Wat krijgt hij ervan mee? Wat mist hij zonder broer of zus?
En, belangrijker nog, is het eerlijk om een al kwetsbaar kind in een situatie te plaatsen als die van jullie?
[...]
Mijn motieven zijn niet eens zozeer vanwege onszelf maar vanwege onze zoon. Die gun ik zo een broertje of een zusje.
Is dit echt zo?
Je zoon is geestelijk beperkt en niet gezond. Wat krijgt hij ervan mee? Wat mist hij zonder broer of zus?
En, belangrijker nog, is het eerlijk om een al kwetsbaar kind in een situatie te plaatsen als die van jullie?
donderdag 20 november 2014 21:12
Je gunt je zoon een broertje of zusje, het is niet vanwege jullie wens.
Sorry maar dit is de grootste onzin natuurlijk. Je zoon weet niet beter en zal dus ook geen broertje of zusje missen want hij weet niet wat hij moet missen.
Als dit de reden van je kinderwens is, zou ik hem laten varen.
Sorry dat ik zo hard reageer.
Sorry maar dit is de grootste onzin natuurlijk. Je zoon weet niet beter en zal dus ook geen broertje of zusje missen want hij weet niet wat hij moet missen.
Als dit de reden van je kinderwens is, zou ik hem laten varen.
Sorry dat ik zo hard reageer.
donderdag 20 november 2014 21:15
Ik denk niet dat het wat wordt. Omdat adoptie een proces van jaren is (als je al goedgekeurd wordt), vanwege jullie leeftijd en omdat je bijna wel moet kiezen voor een kind met een handicap, want ivm minder adopties en populariteit van gezonde kinderen.
Daarnaast kost het onvoorstelbaar veel geld en twijfel ik echt aan jullie motieven, het lijkt wel of je nog een tweede kind 'moet' hebben.
Daarnaast kost het onvoorstelbaar veel geld en twijfel ik echt aan jullie motieven, het lijkt wel of je nog een tweede kind 'moet' hebben.
donderdag 20 november 2014 21:17
quote:riannerianne schreef op 20 november 2014 @ 21:05:
[...]
Is dit echt zo?
Je zoon is geestelijk beperkt en niet gezond. Wat krijgt hij ervan mee? Wat mist hij zonder broer of zus?
En, belangrijker nog, is het eerlijk om een al kwetsbaar kind in een situatie te plaatsen als die van jullie?Helemaal eens.
[...]
Is dit echt zo?
Je zoon is geestelijk beperkt en niet gezond. Wat krijgt hij ervan mee? Wat mist hij zonder broer of zus?
En, belangrijker nog, is het eerlijk om een al kwetsbaar kind in een situatie te plaatsen als die van jullie?Helemaal eens.
donderdag 20 november 2014 21:20
Mag ik vragen waarom je überhaupt zo laat bent met kinderen krijgen? Ik snap niet waarom vrouwen zo lang wachten totdat het haast al niet meer mogelijk is en dan op de valreep nog allerlei kunstgrepen moeten nemen om toch nog kinderen te krijgen.
Tja achteraf gezeur misschien. Maar toch... je hebt er blijkbaar al jaren terug voor gekozen om geen kinderen te nemen, anders was je toch eerder begonnen. Of wilde je in eerste instantie maar 1 kind?
Tja achteraf gezeur misschien. Maar toch... je hebt er blijkbaar al jaren terug voor gekozen om geen kinderen te nemen, anders was je toch eerder begonnen. Of wilde je in eerste instantie maar 1 kind?
donderdag 20 november 2014 21:23
donderdag 20 november 2014 21:25
quote:dolly81 schreef op 20 november 2014 @ 21:20:
Mag ik vragen waarom je überhaupt zo laat bent met kinderen krijgen? Ik snap niet waarom vrouwen zo lang wachten totdat het haast al niet meer mogelijk is en dan op de valreep nog allerlei kunstgrepen moeten nemen om toch nog kinderen te krijgen.
Tja achteraf gezeur misschien. Maar toch... je hebt er blijkbaar al jaren terug voor gekozen om geen kinderen te nemen, anders was je toch eerder begonnen. Of wilde je in eerste instantie maar 1 kind?
Niet iedereen komt zijn/haar partner tegen op zijn 23ste.
Daarnaast wordt ook niet iedereen binnen een vloek en een zucht zwanger. Sommige stellen doen er jaren over. En dan ben je 'opeens' 'oud'.
Mag ik vragen waarom je überhaupt zo laat bent met kinderen krijgen? Ik snap niet waarom vrouwen zo lang wachten totdat het haast al niet meer mogelijk is en dan op de valreep nog allerlei kunstgrepen moeten nemen om toch nog kinderen te krijgen.
Tja achteraf gezeur misschien. Maar toch... je hebt er blijkbaar al jaren terug voor gekozen om geen kinderen te nemen, anders was je toch eerder begonnen. Of wilde je in eerste instantie maar 1 kind?
Niet iedereen komt zijn/haar partner tegen op zijn 23ste.
Daarnaast wordt ook niet iedereen binnen een vloek en een zucht zwanger. Sommige stellen doen er jaren over. En dan ben je 'opeens' 'oud'.
donderdag 20 november 2014 21:32
Tja Dolly, als we het leven nou toch eens precies konden plannen hè... Niet bij iedereen loopt zwanger worden soepel, niet iedereen heeft de juiste partner al op zijn 20e gevonden. TO zal haar redenen en/of problemen wel gehad hebben waardoor ze niet meer piepjong aan een 2e kon beginnen.
Boannan, zo'n beetje de slechtste reden om een tweede te willen is wel voor je andere kind. Een broer of zus is geen garantie op gezellig spelen, een leuke jeugd samen etc etc. Al die idyllische plaatjes zijn geen standaard. Je moet het alleen willen voor jezelf, en als je kinderen later goed overweg kunnen is dat mooi meegenomen.
Boannan, zo'n beetje de slechtste reden om een tweede te willen is wel voor je andere kind. Een broer of zus is geen garantie op gezellig spelen, een leuke jeugd samen etc etc. Al die idyllische plaatjes zijn geen standaard. Je moet het alleen willen voor jezelf, en als je kinderen later goed overweg kunnen is dat mooi meegenomen.
donderdag 20 november 2014 21:38
Eens met de al gegeven reacties dat je om de verkeerde reden wilt adopteren.
Jullie kind ernstig ziek en beperkt. Hij is zorgintensief. Een adoptiekind heeft vaak een rugzak en is ook zorgintensief. Ik denk persoonlijk niet dat dat heel goed samengaat. Het is ook niet eerlijk voor het adoptiekind.
Je wilt de onbezorgde babytijd van je zoontje die je nu hebt gemist inhalen, maar dat kan niet. Daar is een adoptiekind niet voor. Het leest een beetje alsof het adoptiekindje er moet zijn voor jullie en jullie zoontje en dat is natuurlijk de omgekeerde wereld.
Jullie kind ernstig ziek en beperkt. Hij is zorgintensief. Een adoptiekind heeft vaak een rugzak en is ook zorgintensief. Ik denk persoonlijk niet dat dat heel goed samengaat. Het is ook niet eerlijk voor het adoptiekind.
Je wilt de onbezorgde babytijd van je zoontje die je nu hebt gemist inhalen, maar dat kan niet. Daar is een adoptiekind niet voor. Het leest een beetje alsof het adoptiekindje er moet zijn voor jullie en jullie zoontje en dat is natuurlijk de omgekeerde wereld.
donderdag 20 november 2014 21:39
quote:riannerianne schreef op 20 november 2014 @ 21:05:
[...]
Is dit echt zo?
Je zoon is geestelijk beperkt en niet gezond. Wat krijgt hij ervan mee? Wat mist hij zonder broer of zus?
En, belangrijker nog, is het eerlijk om een al kwetsbaar kind in een situatie te plaatsen als die van jullie?
Eens.
In je OP schrijf je dat je graag een baby wil (adopteren), omdat je de eerste vier maanden van je zoon hebt gemist. Je zoon een broer of zus gunnen, sorry, dat vul jij voor hem in, om maar een altruistische reden te hebben om nog een kind te krijgen.
Ik snap je verlangen, zou het geen rust geven als je de situatie accepteert zoals hij is? Ik heb makkelijk praten, dat realiseer ik me.
[...]
Is dit echt zo?
Je zoon is geestelijk beperkt en niet gezond. Wat krijgt hij ervan mee? Wat mist hij zonder broer of zus?
En, belangrijker nog, is het eerlijk om een al kwetsbaar kind in een situatie te plaatsen als die van jullie?
Eens.
In je OP schrijf je dat je graag een baby wil (adopteren), omdat je de eerste vier maanden van je zoon hebt gemist. Je zoon een broer of zus gunnen, sorry, dat vul jij voor hem in, om maar een altruistische reden te hebben om nog een kind te krijgen.
Ik snap je verlangen, zou het geen rust geven als je de situatie accepteert zoals hij is? Ik heb makkelijk praten, dat realiseer ik me.
donderdag 20 november 2014 21:41
