Kinderen
alle pijlers
alleenstaande moeder en solliciteren
maandag 5 oktober 2015 22:00
Hallo iedereen,
Ik ben mama geworden van een prachtig meisje,nu 11 weken oud. Ben enorm trots op haar. Mijn zwangerschap was niet gepland (werd zwanger na een one night stand). De vader wilde geen deel van de opvoeding uitmaken en ik besloot er alleen voor te gaan. Ik kreeg tijdens mijn zwangerschap veel steun van familie en vrienden. Toen mijn dochter was geboren heb ik aan de vader voorgesteld in ieder geval een keer langs te komen, zodat hij haar in ieder geval gezien had en ik een foto van hun samen kon maken. Dit is vervolgens zo afgesproken en hij heeft haar na de kraamweek opgezocht. Hij liet mij weten 'dit' achter zich te willen laten en wilde door met zijn leven. Hij wenste ons veel geluk samen. Mijn hart was gebroken nadat hij vertrok, maar ik heb de situatie geaccepteerd zoals die is. Ik had immers de keuze gemaakt haar alleen op te voeden.
En dit is niet niks! We zijn nu bijna 3 maanden verder en oh wat zitten er dagen tussen dat ik het vreselijk moeilijk vind om optimistisch te blijven. De onzekerheid (doe ik het wel goed?) en de huilbuien.. poeh. Zo wilde ik al vrij snel de draad weer voor mezelf oppakken, maar kwam er al gauw achter dat ik op een dag niet te veel moest verwachten om in ieder geval nog een beetje rust te kunnen krijgen. Wat ik vooral lastig vind is dat het me soms erg kan benauwen. Mijn wereldje is nu erg klein geworden en er verandert zoveel. Juist omdat ik alleen ben vind ik het soms erg moeilijk om 24/7 te moeten blijven geven. Toch verwonder ik me er zelf dan weer over als ik weer merk dat ik er altijd toch weer de energie voor kan vinden. Alles met hart en ziel voor je kindje
Nu ben ik dit jaar afgestuurd als maatschappelijk werker en wil binnenkort toch wel gaan solliciteren. Zelf ontvang ik nu een uitkering en heb geen recht op kinderopvangtoeslag. Dit pas als ik een baan gevonden heb. Mijn dochter onderbrengen bij familie of vrienden is dan even lastig omdat ze zelf voornamelijk overdag werken. Ik vraag mij af en ben heel erg benieuwd hoe anderen dit oplossen. Hoe de tijd vinden om te gaan solliciteren als alleenstaande ouder. Ik wil heel graag weer aan het werk omdat het me ook goed lijkt om wat los te komen van mijn dochtertje zodat ik ook kan opladen en ik er beter voor haar kan zijn. Hoor graag van jullie!
Ik ben mama geworden van een prachtig meisje,nu 11 weken oud. Ben enorm trots op haar. Mijn zwangerschap was niet gepland (werd zwanger na een one night stand). De vader wilde geen deel van de opvoeding uitmaken en ik besloot er alleen voor te gaan. Ik kreeg tijdens mijn zwangerschap veel steun van familie en vrienden. Toen mijn dochter was geboren heb ik aan de vader voorgesteld in ieder geval een keer langs te komen, zodat hij haar in ieder geval gezien had en ik een foto van hun samen kon maken. Dit is vervolgens zo afgesproken en hij heeft haar na de kraamweek opgezocht. Hij liet mij weten 'dit' achter zich te willen laten en wilde door met zijn leven. Hij wenste ons veel geluk samen. Mijn hart was gebroken nadat hij vertrok, maar ik heb de situatie geaccepteerd zoals die is. Ik had immers de keuze gemaakt haar alleen op te voeden.
En dit is niet niks! We zijn nu bijna 3 maanden verder en oh wat zitten er dagen tussen dat ik het vreselijk moeilijk vind om optimistisch te blijven. De onzekerheid (doe ik het wel goed?) en de huilbuien.. poeh. Zo wilde ik al vrij snel de draad weer voor mezelf oppakken, maar kwam er al gauw achter dat ik op een dag niet te veel moest verwachten om in ieder geval nog een beetje rust te kunnen krijgen. Wat ik vooral lastig vind is dat het me soms erg kan benauwen. Mijn wereldje is nu erg klein geworden en er verandert zoveel. Juist omdat ik alleen ben vind ik het soms erg moeilijk om 24/7 te moeten blijven geven. Toch verwonder ik me er zelf dan weer over als ik weer merk dat ik er altijd toch weer de energie voor kan vinden. Alles met hart en ziel voor je kindje
Nu ben ik dit jaar afgestuurd als maatschappelijk werker en wil binnenkort toch wel gaan solliciteren. Zelf ontvang ik nu een uitkering en heb geen recht op kinderopvangtoeslag. Dit pas als ik een baan gevonden heb. Mijn dochter onderbrengen bij familie of vrienden is dan even lastig omdat ze zelf voornamelijk overdag werken. Ik vraag mij af en ben heel erg benieuwd hoe anderen dit oplossen. Hoe de tijd vinden om te gaan solliciteren als alleenstaande ouder. Ik wil heel graag weer aan het werk omdat het me ook goed lijkt om wat los te komen van mijn dochtertje zodat ik ook kan opladen en ik er beter voor haar kan zijn. Hoor graag van jullie!
maandag 5 oktober 2015 22:13
Als je op sollicitatie gesprek gaat: kijken of en familielid of vriend (in) even op je kindje kan passen.
Als je de baan hebt gevonden:
Kinderopvang kiezen, aanmelden en kinderopvangtoeslag aanvragen.
Daar is de kinderopvang voor bedoeld: om voor je kindje te zorgen als jij aan t werken bent.
Kindjes gaan niet dood van kinderopvang en een groot deel van de kindjes heeft t goed naar hun zin bij de kinderopvang.
Doe niet zo moeilijk.
Als je de baan hebt gevonden:
Kinderopvang kiezen, aanmelden en kinderopvangtoeslag aanvragen.
Daar is de kinderopvang voor bedoeld: om voor je kindje te zorgen als jij aan t werken bent.
Kindjes gaan niet dood van kinderopvang en een groot deel van de kindjes heeft t goed naar hun zin bij de kinderopvang.
Doe niet zo moeilijk.
maandag 5 oktober 2015 22:19
quote:Dubbus schreef op 05 oktober 2015 @ 22:12:
Wat zou je je cliënt adviseren in zo'n situatie?
En wat heeft alleenstaand hiermee te maken? Ik zie het werkelijk niet, als je samen bent, is je man toch ook gewoon op zijn werk? Dan ontstaat precies hetzelfde probleem met oppas etc.Ehm. Er is toch wel een wezenlijk verschil tussen 24/7 alleen en kind opvoeden of dat samen met een partner doen.
Wat zou je je cliënt adviseren in zo'n situatie?
En wat heeft alleenstaand hiermee te maken? Ik zie het werkelijk niet, als je samen bent, is je man toch ook gewoon op zijn werk? Dan ontstaat precies hetzelfde probleem met oppas etc.Ehm. Er is toch wel een wezenlijk verschil tussen 24/7 alleen en kind opvoeden of dat samen met een partner doen.
maandag 5 oktober 2015 22:21
quote:Dubbus schreef op 05 oktober 2015 @ 22:12:
Wat zou je je cliënt adviseren in zo'n situatie?
En wat heeft alleenstaand hiermee te maken? Ik zie het werkelijk niet, als je samen bent, is je man toch ook gewoon op zijn werk? Dan ontstaat precies hetzelfde probleem met oppas etc.
Als er nog een betrokken ouder is, lijkt het me toch een stuk makkelijker om die zo nu en dan voor zijn kind te laten zorgen dan wanneer je alleen bent en dat aan de buurvrouw moet vragen.
Als je een baby hebt die maar weinig slaapt, kan ik me best voorstellen dat tijd vinden om rustig te solliciteren (vacatures zoeken, een goede brief schrijven..) lastig is.
TO, werkende familieleden vragen om in de avonduren af en toe op te passen en dan solliciteren?
Wat zou je je cliënt adviseren in zo'n situatie?
En wat heeft alleenstaand hiermee te maken? Ik zie het werkelijk niet, als je samen bent, is je man toch ook gewoon op zijn werk? Dan ontstaat precies hetzelfde probleem met oppas etc.
Als er nog een betrokken ouder is, lijkt het me toch een stuk makkelijker om die zo nu en dan voor zijn kind te laten zorgen dan wanneer je alleen bent en dat aan de buurvrouw moet vragen.
Als je een baby hebt die maar weinig slaapt, kan ik me best voorstellen dat tijd vinden om rustig te solliciteren (vacatures zoeken, een goede brief schrijven..) lastig is.
TO, werkende familieleden vragen om in de avonduren af en toe op te passen en dan solliciteren?
maandag 5 oktober 2015 22:25
quote:tvandattum schreef op 05 oktober 2015 @ 22:19:
[...]
Ehm. Er is toch wel een wezenlijk verschil tussen 24/7 alleen en kind opvoeden of dat samen met een partner doen.Jawel, maar niet wat betreft het wat-doe-ik-met-mijn-kind-als-ik-solliciteer vraagstuk. Dat blijft namelijk bestaan, want ook me partner is die overdag niet thuis, en gesprekken zijn toch overdag. Daar zul je dus oppas voor moeten vinden. Ik heb ook wel eens bij een vriendin opgepast toen zij een gesprek had. Hebben we even geruild, zij mijn auto, ik haar kind.
[...]
Ehm. Er is toch wel een wezenlijk verschil tussen 24/7 alleen en kind opvoeden of dat samen met een partner doen.Jawel, maar niet wat betreft het wat-doe-ik-met-mijn-kind-als-ik-solliciteer vraagstuk. Dat blijft namelijk bestaan, want ook me partner is die overdag niet thuis, en gesprekken zijn toch overdag. Daar zul je dus oppas voor moeten vinden. Ik heb ook wel eens bij een vriendin opgepast toen zij een gesprek had. Hebben we even geruild, zij mijn auto, ik haar kind.
maandag 5 oktober 2015 22:31
quote:plurque schreef op 05 oktober 2015 @ 22:29[/message]:
[...]
En dit moet een vriend of familielid zijn?
Of kinderopvang. Dat is minder "goed" omdat je ervoor betaald?
waarom moet dit een vriend of familielid zijn?
en kinderopvang is bijv s,avonds niet beschikbaar, en ook alleenstaande moeders gaan weleens weg.
[...]
En dit moet een vriend of familielid zijn?
Of kinderopvang. Dat is minder "goed" omdat je ervoor betaald?
waarom moet dit een vriend of familielid zijn?
en kinderopvang is bijv s,avonds niet beschikbaar, en ook alleenstaande moeders gaan weleens weg.
wij slapen nooit.
maandag 5 oktober 2015 22:31
Allereerst: poeh dat is niet niks wat er allemaal is gebeurd! En wat een hork is de vader van je kindje, die kun je inderdaad maar beter kwijt zijn dan rijk.
Draagt hij wel financieel wat bij?
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het zwaar vindt en verbaas me over een aantal reacties die nogal hard zijn in mijn ogen.
Mensen die met zijn tweeën voor een kind zorgen weten al niet wat hen overkomt de eerste maanden! En jij hebt geen partner om dit mee te delen,dat moet ook niet makkelijk zijn.
Tja, opvang is duur, ik kan niet beoordelen wat je bestedingsruimte is. Maar is er helemaal geen enkele vorm van tegemoetkoming als je wilt solliciteren? Misschien dat iemand van de gemeente je daar antwoord op kan geven?
Bij mij in de omgeving zijn er een soort koffieochtenden voor moeders, misschien dat je daar andere moeders treft waarmee je een klik hebt die wel eens willen oppassen? Wie weet kunnen jullie elkaar voorthelpen..?
Daarnaast is het consultatiebureau vaak ook wel goed op de hoogte van instanties die verder willen helpen. En zij organiseren ook geregeld bijeenkomsten.
Heb je in ieder geval wel vrienden of ouders waar je je ei kwijt kan?
Draagt hij wel financieel wat bij?
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het zwaar vindt en verbaas me over een aantal reacties die nogal hard zijn in mijn ogen.
Mensen die met zijn tweeën voor een kind zorgen weten al niet wat hen overkomt de eerste maanden! En jij hebt geen partner om dit mee te delen,dat moet ook niet makkelijk zijn.
Tja, opvang is duur, ik kan niet beoordelen wat je bestedingsruimte is. Maar is er helemaal geen enkele vorm van tegemoetkoming als je wilt solliciteren? Misschien dat iemand van de gemeente je daar antwoord op kan geven?
Bij mij in de omgeving zijn er een soort koffieochtenden voor moeders, misschien dat je daar andere moeders treft waarmee je een klik hebt die wel eens willen oppassen? Wie weet kunnen jullie elkaar voorthelpen..?
Daarnaast is het consultatiebureau vaak ook wel goed op de hoogte van instanties die verder willen helpen. En zij organiseren ook geregeld bijeenkomsten.
Heb je in ieder geval wel vrienden of ouders waar je je ei kwijt kan?
maandag 5 oktober 2015 22:32
Ik denk dat het om het mogelijke gesprek gaat, dan heeft ze nog geen kinderopvang en er is ook geen vader die op kan passen. Omdat een gesprek overdag is kan familie of vrienden niet, want die werken.
Een oppas, bijvoorbeeld een buurmeisje die studeert en die uren vrij heeft, of een moeder die thuis is en wat bijverdient kan je dan laten oppassen. Als je een familielid of vriend hebt die dichtbij werkt en jij hoeft ook niet lang weg zou ik het alsnog vragen. Als mijn familielid wilde solliciteren en mij zou vragen twee uurtjes op de baby te passen zou ik vrij nemen hiervoor.
Een oppas, bijvoorbeeld een buurmeisje die studeert en die uren vrij heeft, of een moeder die thuis is en wat bijverdient kan je dan laten oppassen. Als je een familielid of vriend hebt die dichtbij werkt en jij hoeft ook niet lang weg zou ik het alsnog vragen. Als mijn familielid wilde solliciteren en mij zou vragen twee uurtjes op de baby te passen zou ik vrij nemen hiervoor.
maandag 5 oktober 2015 22:35
maandag 5 oktober 2015 22:42
quote:tvandattum schreef op 05 oktober 2015 @ 22:19:
[...]
Ehm. Er is toch wel een wezenlijk verschil tussen 24/7 alleen en kind opvoeden of dat samen met een partner doen.
Overdag toch niet, als partner ook werkt? (Die heeft TO niet). Die 24/7 zit 'm toch vaker in het feit ná de werkuren en er geen partner is. Uitzonderingen daargelaten.
Op zoek naar goede opvang TO.
[...]
Ehm. Er is toch wel een wezenlijk verschil tussen 24/7 alleen en kind opvoeden of dat samen met een partner doen.
Overdag toch niet, als partner ook werkt? (Die heeft TO niet). Die 24/7 zit 'm toch vaker in het feit ná de werkuren en er geen partner is. Uitzonderingen daargelaten.
Op zoek naar goede opvang TO.
wij slapen nooit.
maandag 5 oktober 2015 22:42
Al eerder gezegd, zoek een vaste oppas. Fijn om een vertrouwd iemand te hebben, als je zelf weg moet. Zowel voor de zakelijke dingen (sollicitatiegesprek), noodzakelijke afspraken (bij bv een arts als je je dochter niet mee wil nemen) als voor de leuke dingen, naar de bios, drankje in de stad.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
In memoriam AnnA_C
maandag 5 oktober 2015 22:47
Ik vind je een sterke vrouw TO, je doet het toch allemaal maar.
Heb je vriendinnen waar je op terug kunt vallen voor overdag? Of zet een oproep op de regionale Facebook site, hang briefjes in een supermarkt, of er iemand is die in geval van nood op je dochter kan passen? Ik zou in ieder geval een mooi CV in elkaar zetten en een goede motivatiebrief, flink rond solliciteren en dan maar kijken of je ergens op gesprek mag komen. Ik wens je heel veel succes!
Heb je vriendinnen waar je op terug kunt vallen voor overdag? Of zet een oproep op de regionale Facebook site, hang briefjes in een supermarkt, of er iemand is die in geval van nood op je dochter kan passen? Ik zou in ieder geval een mooi CV in elkaar zetten en een goede motivatiebrief, flink rond solliciteren en dan maar kijken of je ergens op gesprek mag komen. Ik wens je heel veel succes!
maandag 5 oktober 2015 22:51
maandag 5 oktober 2015 23:13
quote:aaaanne schreef op 05 oktober 2015 @ 22:32:
Ik denk dat het om het mogelijke gesprek gaat, dan heeft ze nog geen kinderopvang en er is ook geen vader die op kan passen. Omdat een gesprek overdag is kan familie of vrienden niet, want die werken.
[..]
Als mijn familielid wilde solliciteren en mij zou vragen twee uurtjes op de baby te passen zou ik vrij nemen hiervoor.
Ik denk niet dat het daarom gaat, want zoals je zelf al schrijft: bij een gesprek zullen er heus wel mensen willen inspringen.
Ik denk dat het probleem veel meer zit in wat daaraan vooraf gaat: vacatures zoeken en brieven schrijven. Dat kost veel meer tijd, als je wat langer moet zoeken.
Mijn kinderen waren trouwens toen ze de leeftijd hadden van die van TO 's avonds ook nog heel bewerkelijk. Overdag was mijn man dan wel aan het werk (5 dagen per week bij de eerste, 4 bij de volgenden - de rest van de week was hij thuis!) maar dat ik in de avond het ook kon overdragen maakte een wereld van verschil.
Ik denk dat het om het mogelijke gesprek gaat, dan heeft ze nog geen kinderopvang en er is ook geen vader die op kan passen. Omdat een gesprek overdag is kan familie of vrienden niet, want die werken.
[..]
Als mijn familielid wilde solliciteren en mij zou vragen twee uurtjes op de baby te passen zou ik vrij nemen hiervoor.
Ik denk niet dat het daarom gaat, want zoals je zelf al schrijft: bij een gesprek zullen er heus wel mensen willen inspringen.
Ik denk dat het probleem veel meer zit in wat daaraan vooraf gaat: vacatures zoeken en brieven schrijven. Dat kost veel meer tijd, als je wat langer moet zoeken.
Mijn kinderen waren trouwens toen ze de leeftijd hadden van die van TO 's avonds ook nog heel bewerkelijk. Overdag was mijn man dan wel aan het werk (5 dagen per week bij de eerste, 4 bij de volgenden - de rest van de week was hij thuis!) maar dat ik in de avond het ook kon overdragen maakte een wereld van verschil.
maandag 5 oktober 2015 23:14
Wat een moeilijke situatie. Ik verbaas me over sommige reacties. Je kan je kindje niet "even" naar de kdv brengen als je een gesprek hebt.
Zelf heb ik ook gesolliciteerd toen mijn baby 10-11 weken was. Ik probeerde gesprekken aan het eind vd dag te plannen en mijn moeder nam dan een uurtje vrij om op te passen.
Ook is man wel eens later begonnen omdat ik dan op gesprek kon. Maarja... er is geen man en dus ook een stel opa en oma minder waar je evt. Op terug kan vallen... zijn er mensen in je omgeving die bijvoorbeeld 4 dagen werken en een vaste dag vrij zijn? Wellicht kan je afstemmen om dan op die dag eventuele gesprekken te plannen.
Verder raad ik je aan om wel al in te schrijven bij een kdv of gastouder. Jouw voordeel tov andere sollicitanten is dat je direct beschikbaar bent maar dan moet de opvang wel al zo goed als geregeld zijn.
Een briefje in de supermarkt zou ik niet doen met een babytje van 11 weken.
Het is fijn om ook een paar dagen te werken, ik herken heel erg wat je schrijft over opladen en dat je wereld klein wordt. Sterkte!
Zelf heb ik ook gesolliciteerd toen mijn baby 10-11 weken was. Ik probeerde gesprekken aan het eind vd dag te plannen en mijn moeder nam dan een uurtje vrij om op te passen.
Ook is man wel eens later begonnen omdat ik dan op gesprek kon. Maarja... er is geen man en dus ook een stel opa en oma minder waar je evt. Op terug kan vallen... zijn er mensen in je omgeving die bijvoorbeeld 4 dagen werken en een vaste dag vrij zijn? Wellicht kan je afstemmen om dan op die dag eventuele gesprekken te plannen.
Verder raad ik je aan om wel al in te schrijven bij een kdv of gastouder. Jouw voordeel tov andere sollicitanten is dat je direct beschikbaar bent maar dan moet de opvang wel al zo goed als geregeld zijn.
Een briefje in de supermarkt zou ik niet doen met een babytje van 11 weken.
Het is fijn om ook een paar dagen te werken, ik herken heel erg wat je schrijft over opladen en dat je wereld klein wordt. Sterkte!
