Als werk en privé/zorg constant botsen....

28-03-2014 10:07 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Pffff..... de laatste tijd is het echt een ramp. Ik heb samen met iemand een eigen bedrijf. Ik werkte altijd drie dagen en dat ging goed, ook met drie kinderen. Sinds vorig jaar is 1 van onze collega's weg en de nieuwe is veel minder efficiënt. Daardoor en doordat we erg veel gegroeid zijn is het megadruk. Ik red het dus niet meer in die drie dagen en werk de laatste tijd ook nog 3 avonden per week tot een uur of 11 thuis. Op de dagen dat ik thuis ben doe ik het huishouden, boodschappen, vrijwilligerswerk, probeer af en toe nog iets leuks met de kinderen te doen. Mijn jongste slaapt vreselijk slecht (als in: hooguit 1,5 uur achter elkaar en regelmatig urenlang wakker 's nachts), dus ik ben ongelofelijk moe.



Mijn man en ik doen het wel samen, hij doet ook best veel in huis en heeft ook 2 papadagen, maar ook voor hem geldt: je doet het werk van 5 dagen dan in 3 dagen. Op zijn vrije dagen is hij dus ook veel voor zijn werk bezig, als de baby slaapt en schippert hij net als ik met het huishouden. En hij is nou eenmaal een man, al het planwerk moet ik doen, want hij is maar al te bereid om van alles te doen, maar het komt niet echt uit hemzelf op.



Er is gewoon te weinig tijd voor alles. Te weinig tijd voor mijn werk, te weinig tijd voor mijn huishouden, te weinig tijd voor de kinderen en helemaal geen tijd voor mij. Nu had ik vandaag een heleboel klussen op mijn werk gepland om samen met mijn collega te doen en is een van de kinderen ziek. Ik kon nergens iemand vinden die op hem kon passen, had hem meegenomen naar kantoor, maar na 3x overgeven, ben ik toch maar met hem naar huis gegaan. En nu is mijn collega geirriteerd dat we onze geplande klussen niet kunnen doen. Mijn man kan voor dit soort situaties nooit vrij nemen (hij is leraar), dus het komt altijd weer op mij neer.



Sinds kort moet de baby ook naar het kdv omdat mijn ouders door omstandigheden niet meer op kunnen passen. Hij vindt het daar verschrikkelijk, elke keer laat ik hem hard huilend achter en de leidsters zeggen dat hij ook lang blijft huilen, zelfs elke keer als andere ouders weggaan. Dus nu moet ik hem wat aandoen dat hij niet leuk vindt, alleen maar omdat ik zo nodig moet werken.



Ik heb gewoon het gevoel dat ik het nooit goed kan doen, er is altijd wel iemand niet blij met wat en hoe ik het doe. Wil iemand mij vertellen dat dit tijdelijk is en dat het allemaal makkelijker wordt als de kinderen groter worden en dat het niet erg is als je kind elke keer huilt op het kdv en dat het juist goed is om thuis te blijven bij je zieke kind? Want daar heb ik eigenlijk wel een beetje behoefte aan nu..... Het is even een klaagtopic geworden, maar ik voel me echt rot over alles waar ik in te kort schiet en ik zie gewoon even geen kans om het allemaal op te lossen en wel goed te doen.....
..
Kan me je gevoel helemaal voorstellen! Geen tips helaas, mijn tip wil je niet horen, ik ben na 12 jaar met mijn werk gestopt, maar wij konden het ons financieel veroorloven. Dus zit ik in een luxepositie.

Hoop dat er voor jou ook rust komt.
Alle reacties Link kopieren
ik vind het vervelend voor en weet ook zo 1,2,3 gen perfecte oplossing. maar laat jullie financiele situatie het toe om iemand in te huren om wat klussen in huis te doen? als je/jullie niet meer hoeven te zuigen/stoffen/strijken e.d. scheelt dat wel weer wat tijd. en misschien grijpt het je ook wat extra naar de keel door de korte gebroken nachten (heel herkenbaar voor mij iig).



het is ook heel naar dat je kleintje lang blijft huilen op het kdv, maar zou dit met wat wennen niet overgaan?! of ligt het misschien aan de aanpak van dit kdv. of aan je eigen houding want ik lees tussen de regels door dat je liever had gehad dat hij/zij nog bij je ouders kon overdag. misschien geef je hem met een rotgevoel af en wrijft dit een beetje over op de baby.



en als je het echt niet trekt is het natuurlijk ook een optie om je vrijwilligerswerk te laten vallen. ik vind het knap dat je dat er nog bij doet met een druk gezin maar je hoeft je niet te schamen om er een aantal jaar mee te stoppen hoor. als de kinderen wat groter zijn en allemaal naar school gaan heb je weer wat meer tijd voor dat soort dingen.
boontje89 wijzigde dit bericht op 28-03-2014 10:17
Reden: foutje..
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Kunnen jullie bv een schoonmaakster nemen, zodat jullie de huishouding niet zelf meer hoeven doen?
Alle reacties Link kopieren
Je hebt te weinig uren in een dag, dus moet je taken gaan afstoten / delegeren. Voordat het ten koste gaat van je gezondheid.



Moet het vrijwilligerswerk? Kan iemand het huishouden van je overnemen? Kunnen je ouders/schoonouders een paar uurtjes oppassen / helpen zodat je een paar uur efficiënt kunt werken en daarna aandacht aan je baby kunt geven?



Voor wat betreft het werk, kun je extra hulp inhuren? Een assistent op het werk? Of extra nieuwe collega? Een stagiaire? Zzp-er?



En, ja, naar mijn mening is het goed als je thuis blijft bij je kind als het ziek is. En ik zou het zelf heel rot vinden als mijn baby zoveel huilde op de opvang, maar soms is de situatie nu eenmaal niet anders.



Het klinkt alsof het werk nu de hoogste prioriteit heeft en je daar eigenlijk niet zo blij mee bent, klopt dat? Waar zou je meer prioriteit aan willen geven?
Alle reacties Link kopieren
moet jouw werk echt op kantoor gebeuren?

Kunnen die overleg ook bij jou thuis plaats vinden?

De nieuwe werknemer voldoet eigenlijk (nog) niet aan de verwachtingen/eisen ? Is deze nog te vervangen?

Een medewerker erbij een mogelijkheid?

Kindje moet misschien ook nog wennen op het kdv,was altijd erg vertrouwd bij grootouders.
ik neem het leven met een korreltje zout... schijfje citroen en een glaasje tequila
Alle reacties Link kopieren
Oppas aan huis een optie? Een wat ouder iemand die ook ander werk oppakt zoals t huishouden?
ik neem het leven met een korreltje zout... schijfje citroen en een glaasje tequila
Alle reacties Link kopieren
Hulp aan huis inhuren voor oppas en schoonmaak?
Al een account? Log dan hier in.
Alle reacties Link kopieren
Friezin, je slaat de spijker op zijn kop. Het werk heeft inderdaad de hoogste prioriteit, terwijl ik dat eigenlijk niet zo wil. Het groeit me een beetje boven mijn hoofd. Als ik heel diep in mijn hart kijk, zou ik het liefste 50 jaar eerder geboren zijn, zodat ik gewoon huisvrouw kon zijn en de boel thuis lekker op orde houden en voor de kinderen zorgen en mijn man het geld laten verdienen. Vreselijk ouderwets ja, maar het lijkt me heerlijk om me maar op een ding te hoeven richten en niet mijn aandacht en tijd over al die verschillende stukjes leven te moeten verdelen. Maar goed, dat is gewoon geen optie, dus ik zal het ermee moeten doen. Ik kan ook geen ander werk gaan doen, want ik heb een hele specifieke beroepsopleiding, waar ik echt niks anders mee kan dan wat ik nu doe. Hooguit in loondienst, maar ja, dan doe ik hetzelfde werk gewoon voor veel minder geld, dus dat is ook niet echt een aanrader, denk ik.



Medewerker erbij wil mijn collega niet. Ik zou graag een assistent willen die wat simpele taken kan overnemen, die zoveel tijd opslurpen, maar hij vindt dat ik maar gewoon wat harder of meer moet werken.



Misschien gaan we inderdaad maar weer voor een schoonmaakster. In het verleden hadden we die wel, maar het beviel niet zo goed en bovendien zat ze op onze computer te surfen tijdens het werk, dus ik ben wat huiverig om er weer een te zoeken.
..
Alle reacties Link kopieren
Een schoonmaker zou helpen voor thuis en scheelt een beetje in de hoeveelheid taken, maar het echte probleem pak je dan niet aan.



Wat je het liefste wilt is thuisblijven en met de kinderen zijn. Wat je nu doet is heel veel werken en (te) weinig met de kinderen zijn.

Daarbij zou je je het liefste op 1 ding richten en nu doe je zo'n duizend dingen tegelijk.



Het zou toch mogelijk moeten zijn om je leven zo in te richten dat het meer in de richting komt van 'wat je het allerliefst zou willen'? Want je leven is nu het compleet tegenovergestelde en ik gok dat er tussen die twee tegenpolen nog veel meer opties zitten waar je stukken minder ongelukkig van zou worden.
Je man heeft ook gewoon recht op zorgverlof hoor. Dan regelen ze maar vervanging.
Alle reacties Link kopieren
quote:reizigster2004 schreef op 28 maart 2014 @ 10:32:





Medewerker erbij wil mijn collega niet. Ik zou graag een assistent willen die wat simpele taken kan overnemen, die zoveel tijd opslurpen, maar hij vindt dat ik maar gewoon wat harder of meer moet werken.



Hier moet dus iets veranderen. Hartstikke fijn dat he collega dit vindt, maar meer werken gaat niet en harder werken ook niet. Je werkt nu al teveel en te hard en straks is hij je helemaal kwijt omdat je ziek bent. Voor langere tijd. Dus moet er hier iets veranderen, want dit gaat zo niet langer. Waarom wil hij geen extra paar handen?
Dus jouw compagnon's wil is wet?
Alle reacties Link kopieren
Ben ik nou de enige die denkt een eigen bedrijf dat goed loopt.



Dus waarom dan geen gastouder in huis. Een huishoudster die bv een aantal uren komt schoonmaken.

Kortom rust in huis/hoofd en alles veel gestroomlijnder regelen.



Dat zal al een hoop schelen.
Op korte termijn lijkt hulp thuis idd het meest voor de hand liggen. Een thuisoppas of zelfs een aupair. Voor de langere termijn moet je uiteraard wel met je collega overeenkomen wat je met de zaak wilt. Voor nu: adem in, adem uit, een ding tegelijk en sterkte!
Alle reacties Link kopieren
je collega kan zoveel willen maar als je na 3keer spugen nog zeurt dat iemand met zijn/haar zieke kind naar huis gaat heb je een steekje los. en inderdaad, als het niet anders kan krijgt je man ook zorgverlof. moet toch een beetje verdeeld worden hè.



overigens kan ik me wel voorstellen dat extra werknemer veel kost. maar zou een stagiair geen optie zijn? zo heeft mijn man het op zijn werk opgelost. werd iemand wegbezuinigd omdat het landelijk niet goed ging, maar zijn rayon was juist veel gegroeid en de werkdruk was gewoon te hoog. nu hebben ze steeds stagiairs die wat goedkopen zijn maar wel weer wat werkzaamheden uit handen kunnen nemen.



het lijkt me dat je collega nog minder blij is als je straks overspannen thuis zit. hij kan ook zelf een tandje bijzetten als het zo makkelijk is...
Alle reacties Link kopieren
Zeg je vrijwilligerswerk op want daar heb je geen tijd voor en neem een werkster. Zet gewoon een wachtwoord op de computer of laat de werkster komen als je thuis bent dan kan je zien of ze doorwerkt of niet.



Zoek een gastouder voor je baby die hebben wat meer tijd per kind dan een medewerkster op een kinderdagverblijf en dat komt je baby ten goede. Een baby aan wiens behoeften niet wordt voldaan en die dus altijd zo huilt die loopt daar schade door op. Of nog beter een oppas aan huis die ook schoonmaak werk wil doen.



Kun je de nieuwe collega die veel minder efficiënt is niet ontslaan en vervangen door een andere?

Het zou van de zotte zijn om een extra collega aan te nemen op het werk omdat jij je zaakjes thuis niet voor elkaar hebt in de zin van werkster en goede opvang voor je kinderen maar als je echt te veel werk hebt voor die 3 dagen dat je komt werken dan moet de andere eigenaar van het bedrijf niet zeuren en wordt er gewoon een extra medewerker aangenomen.
Is er een mogelijkheid dat je in loondienst gaat werken bij je collega, gewoon voor drie dagen? Dan kun je weer de deur sluiten om 17u en thuis doen wat nodig is, voel je wellicht minder druk van je werk.
Alle reacties Link kopieren
quote:reizigster2004 schreef op 28 maart 2014 @ 10:32:

Medewerker erbij wil mijn collega niet. Ik zou graag een assistent willen die wat simpele taken kan overnemen, die zoveel tijd opslurpen, maar hij vindt dat ik maar gewoon wat harder of meer moet werken.

Dat kan je collega wel vinden, maar is niet reëel. Waarom wil hij dat niet, bang voor zijn winst? Jullie hebben samen dit bedrijf? Allebei evenveel eigenaar? Ik zou om tafel gaan zitten en kijken wat jullie koers naar de toekomst is en hoe jullie dat willen vormgeven.
Alle reacties Link kopieren
TO, ik heb ook een Eigen bedrijf, een bv, met een collega dus. Altijd fulltime en meer dan dat en heel hard gewerkt, maar nu na mijn bevalling wil ik dat gewoon echt niet meer, ook al had ik dat vantevoren anders ingeschat.

Collega reageerde aanvankelijk precies als die van jou. Maar na een paar goede gesprekken zijn we eruit, verdeling is nu 65/35 en we hebben iemand aangenomen om mijn "gemiste" uren op te vangen. Ik werk nu dus nog maar 28 uur en ik ben zooooo blij dat ik heb volgehouden aan mijn idee! Financieel scheelt het wel een hoop geld, bij ons geen probleem gelukkig. Als het dat bij jullie ook geen probleem is zou ik zeggen: Ga ervoor!
Alle reacties Link kopieren
Ja, hij vindt het inderdaad te duur. Hoewel hij zelf net zo goed omkomt in het werk. Maar ja, ook daarvoor is zijn oplossing dat ik maar meer moet gaan werken...... Terwijl ik al zo lang als wij samenwerken drie dagen per week werk en daarvoor ook al en we ook gewoon de afspraak hebben dat ik drie dagen werk en hij 4,5. En ja, hij werkt idd regelmatig over, maar dat doe ik ook. Maar ik ga het er binnenkort toch maar weer een keer met hem over hebben. Ik denk namelijk dat wij zoveel van onze tijd kunnen besparen door bepaalde simpele werkzaamheden te delegeren. We doen nu al het improductieve werk zelf, zoals archiveren, post verwerken, rapporten nakijken op type- en layoutfouten, opruimen. Ik ben daar soms wel 2 uur per dag mee bezig, die uren zou ik zoveel beter kunnen besteden en dan ook nog minder over hoeven te werken.



In elk geval allemaal bedankt voor jullie reacties. Het helpt alleen al om het eens op te schrijven. En ik heb besloten dat ik vandaag maar van de nood een deugd ga maken en lekker veel ga voorlezen aan m'n zieke kleuter en wat extra werk in huis ga doen. Ik kan er nu toch niks meer aan doen dat ik vandaag niet kan werken en probeer vanavond nog wel even wat te doen als het hele spul weer slaapt.
..
Alle reacties Link kopieren
quote:reizigster2004 schreef op 28 maart 2014 @ 10:32:

Friezin, je slaat de spijker op zijn kop. Het werk heeft inderdaad de hoogste prioriteit, terwijl ik dat eigenlijk niet zo wil. Het groeit me een beetje boven mijn hoofd.



Medewerker erbij wil mijn collega niet. Ik zou graag een assistent willen die wat simpele taken kan overnemen, die zoveel tijd opslurpen, maar hij vindt dat ik maar gewoon wat harder of meer moet werken.



.Eh, ik dacht dat jij een eigen bedrijf had? Hoe kun je je dan door je collega voor laten schrijven of je wel of niet iemand aanneemt. En hij vind???? dat je maar harder of meer moet werken. Daar zeg JIJ dus ja tegen, probeer eens NEE. en neem gewoon wél iemand aan.
Collega kan van alles vinden, maar wat niet gaat dat gaat niet. Kortom, even stevig in je schoenen staan en aangeven dat 3 dagen voor jou echt de max is en blijft.



En inderdaad, ik zou ook eens kijken naar gastouderopvang. Die zijn vaak ook wat flexibeler.
Ik val nog een beetje over deze zin in je OP:quote:hij doet ook best veel in huis en heeft ook 2 papadagen, maar ook voor hem geldt: je doet het werk van 5 dagen dan in 3 dagen.



Als je man drie dagen werkt als leraar, vind ik dat dus totaal niet opgaan. Ok, hij zal regelmatig 's avonds nog nakijkwerk hebben en dergelijke, maar eerlijk gezegd lijkt me dat niet in vergelijking met het overwerk dat bij een eigen bedrijf hoort. Daarnaast heeft je man meer vakantie waarin hij misschien dingen kan doen waar juillie niet aan toekomen (grote beurt keuken, ik noem maar wat).



Ben jij de enige die worstelt met deze verdeling, of heeft je man er ook last van? In het eerste geval zou ik toch ook eens goed met je man gaan praten hoe je dingen kunt afspreken/verdelen. Ik herken wel iets in het 'plannen van het gezin', Kazman is daar ook geen held in. Een of twee keer per jaar ben ik dat echter zo zat, dat ik hem laat weten dat ik geen twee (of soms zelfs drie, ook voor hem) levens kan leiden en dat hij echt mee moet doen in nadenken en plannen.

Ook daar kun je afspraken over maken (bv: houd jij alle info van het KDV bij?).
Alle reacties Link kopieren
Toch is het wel zo Kastanjez. Ok, de lesgebonden uren heeft hij niet op zijn vrije dagen uiteraard, maar de rest allemaal wel. Zijn twee dagen worden opgevuld door een leraar in opleiding, die hij begeleidt. Hij is dus zelf eindverantwoordelijk voor al het bijkomende werk in de klas, de adminstratie, de rapporten, de rapportgesprekken, de begeleiding van de LIO, hij is ICT-er op zijn school en wordt echt constant gebeld en gemaild door mensen met computerproblemen op zijn vrije dagen. Ik denk dat hij het nog drukker met zijn werk heeft op zijn ouderschapsverlofdagen dan ik. In het onderwijs krijg je ook alleen maar ouderschapsverlof voor je lesgebonden uren, niet voor de rest, dus het is logisch dat hij dat allemaal nog gewoon op fulltime basis moet doen.



En nee, hij heeft er geen last van. Het boeit hem echt totaal niet of het huis een zooi is en of er nog 3 manden wasgoed staan om op te vouwen. Terwijl ik heel onrustig word van rommel en viezigheid en 's ochtends me suf zoek naar een paar bij elkaar horende sokken in al die wasmanden. Maar hij ziet wel in dat het mij heel ongelukkig maakt als hij al die dingen laat liggen, dus hij doet het voor mij wel. Dat is ware liefde he, haha. Op zich is de verdeling die wij thuis hebben dus best goed, we doen allebei wat we kunnen, alleen in de praktijk is dat vaak niet genoeg.



Ik ben alleen wel op een idee gebracht door iets wat hier gezegd werd. Ik ga misschien maar eens zoeken naar een oppas aan huis die ook huishoudelijk werk wil doen. Dat zou echt super zijn, dan is niet alleen de opvang geregeld, maar ook blijft het huishouden dan een beetje bij op onze werkdagen. Het is wel een beetje eng om zowel mijn kinderen als mijn huis aan iemand anders over te laten, maar er zitten zeker ook wel voordelen aan, denk ik.
..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven