Bemoeizucht grootouders, waarom irritant

17-12-2014 08:53 37 berichten
Het viel me in een ander draadje op dat een sms'je van oma als irritant zou ervaren. Ik zou het absoluut niet zo opvatten. Lief juist.

Ik heb schoonouders die soms naar mijn idee ook wat overbezorgt zijn maar ik weet dat ze intens veel van hun kleinkinderen houden. Daar hoort blijkbaar bepaalde bezorgtheid en bemoeinis bij.

Het lijkt soms alsof grootouders het nooit goed kunnen doen, zeggen ze niks dan geven ze niks om de kleinkinderen, zeggen ze wel iets dan bemoeien ze zich met alles. Als oma en opa moet je continu over eieren lopen.

Soms luister ik naar oma en opa en doe ik wat zij graag willen maar ook vaak luister ik maar doe ik alsnog wat ik wil.

Waarom zo prikkelbaar altijd naar oma en opa?
Ik vind in het geval van dat sms'je het echt niet gek dat iemand prikkelbaar reageert. Als jojo op een gewone werkdag zomaar een sms krijgt van iemand anders die jou vertelt wat je zu moeten doen, dan is dat gewoon vervelend. Alsof je zelf niet slim en verstandig genoeg bent om een goede beslissing te nemen.



En of dat nu over kinderen gaat of niet maakt me niet uit eigenlijk. Als ik een sms krijg van mijn moeder die zegt 'ga jij vanavond wel op tijd naar bed, want je moet er morgen weer vroeg uit' (wat ze nooit zou doen) zou ik dat ook als extreem vervelend ervaren. Mensen die controle uit proberen te oefenen op afstand zijn gewoon irritant.



En als het om kinderen gaat is het nog even iets irritanter, want je bent zelf gek op je kinderen en wilt het graag goed doen. Je ziet dat die to ook aan zichzelf gaat twijfelen door zo'n sms.
Alle reacties Link kopieren
Mee eens!

Mijn moeder stuurt ook regelmatig smsjes om te informeren naar mijn dochter. En ook geeft ze vaak ongvraagd advies. Maar ik zie dat ook als lief en betrokken. Advies is advies, je hoeft het niet op te volgen.

En soms blijkt dat oma achteraf toch een punt had. Dan zal ik dat ook zeker zeggen.

Met de opa en oma van haar vader's kant kan ik ook, ondanks scheiding, nog prima opschieten.

We hebben allemaal het belang van m'n dochter voor ogen.
Een lief smsje is 'een fijne dag vandaag lieverds' en een bemoeizuchtig smsje is 'ga je wel met de auto vandaag want het regent' zoals in dat sms'je in dat topic.
Het prikkelbare is, schat ik zo, 90% gericht op vervelende schoonouders natuurlijk.



Mijn ouders en lieve schoonouders roepen ook wel eens wat. Ene oor in, andere uit. Ze doen het uit liefde voor de kinderen. Ze zijn gewoon bezorgd.
quote:clubmedfan schreef op 17 december 2014 @ 08:58:

Het prikkelbare is, schat ik zo, 90% gericht op vervelende schoonouders natuurlijk.



Mijn ouders en lieve schoonouders roepen ook wel eens wat. Ene oor in, andere uit. Ze doen het uit liefde voor de kinderen. Ze zijn gewoon bezorgd.Ik vind een keer iets roepen niet zo storend. Als ik bij mijn ouders ben zeggen ze ook weleens iets. Maar dat is wat anders dan ongevraagd advies per sms op een moment dat jij er niet op zit te wachten, over een zaak die van zo'n minimaal belang is dat je er zelf niet bij stil staat, dus hoe haalt iemand het dan in zijn hoofd om daar op afstand alvast iets over et roepen?
Ongevraagde bemoeizucht vind ik niet lief en zou ik niet ervaren als een vorm van liefdevolle betrokkenheid.

Zo'n berichtje van oma vind ik vreemd, ik zou hoogst verbaasd zijn als ik zoiets zou ontvangen van mijn (schoon)moeder.

Ze heeft er, bot gezegd, niks meer mee te maken. Ik ben volwassen en zorg voor een kind, ze vertrouwen mij daar blind in.

Soms vraag ik ze om raad en die geven ze dan, maar voor zoiets onbenulligs alledaags halen ze echt hun telefoon niet tevoorschijn gelukkig.
quote:Thordis2.0 schreef op 17 december 2014 @ 09:00:

[...]



Ik vind een keer iets roepen niet zo storend. Als ik bij mijn ouders ben zeggen ze ook weleens iets. Maar dat is wat anders dan ongevraagd advies per sms op een moment dat jij er niet op zit te wachten, over een zaak die van zo'n minimaal belang is dat je er zelf niet bij stil staat, dus hoe haalt iemand het dan in zijn hoofd om daar op afstand alvast iets over et roepen?Je zegt het zelf al: het is van minimaal belang. Het is dus ook heel onhandig om je hier aan te gaan ergeren. Wat iemand anders al schreef: je zegt dat je er over zal denken en je doet gewoon wat je zelf van plan was. Grootouders zijn vaak per definitie wat bezorgder is mijn ervaring. Niet erg, want zij hoeven niet meer op te voeden.
Alle reacties Link kopieren
Omdat sommige ideeën ook gewoon achterhaalt zijn. De regels van nu zijn anders de regels van toen. Op de buik slapen is bijvoorbeeld uit ten boze. Daarnaast heb ik heel wat rare adviezen in mijn omgeving voorbij zien komen..
quote:lisaviva schreef op 17 december 2014 @ 09:04:

Ongevraagde bemoeizucht vind ik niet lief en zou ik niet ervaren als een vorm van liefdevolle betrokkenheid.

Zo'n berichtje van oma vind ik vreemd, ik zou hoogst verbaasd zijn als ik zoiets zou ontvangen van mijn (schoon)moeder.

Ze heeft er, bot gezegd, niks meer mee te maken. Ik ben volwassen en zorg voor een kind, ze vertrouwen mij daar blind in.

Soms vraag ik ze om raad en die geven ze dan, maar voor zoiets onbenulligs alledaags halen ze echt hun telefoon niet tevoorschijn gelukkig.Volgens mij haalt de gemiddelde medemens tegenwoordig zijn telefoon alleen nog maar voor onbenullige zaken tevoorschijn .
Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen dat je een sms ontvangt met ongevraagd advies. Ik vind dat niet van minimaal belang en ik zou bij mensen die menen zich op zo'n manier met mijn leven te bemoeien ook echt ingrijpen geloof ik. Mijn schoonouders en ouders zouden dat nooit doen.



Ik vind het nogal wat anders als je iets met ze bespreekt, ziek kind ofzo, en er zegt iemand 'ik zou hem lekker veel laten drinken en vroeg naar bed doen vanavond'. Dat is advies en dqt is prima. Er is immers iets aan de hand, kind is ziek, en we zijn daarover in gesprek. Zelfde met school, sport of welke andere dingen dan ook. In gesprek vind ik dat allemaal prima. Maar van ongevraagd aanwijzingen krijgen per sms over dagelijkse dingen die niet relevant zijn, neuh, ik geloof dat ik daar niet erg gelukkig van zou worden.
quote:ollekebollekeknolleke schreef op 17 december 2014 @ 09:11:

Omdat sommige ideeën ook gewoon achterhaalt zijn. De regels van nu zijn anders de regels van toen. Op de buik slapen is bijvoorbeeld uit ten boze. Daarnaast heb ik heel wat rare adviezen in mijn omgeving voorbij zien komen..Daarom schud ik het juist van me af, oma denk hier nog steeds dat je van tocht de griep kunt krijgen. Of van regen. Dus zij zou ook bellen om te vragen of ik dochter kan bellen. Bezorgdheid, dan leg ik vriendelijk uit dat het niet kan, niet goed uitkomt en echt met de fiets moet gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ok, dat zijn dingen die je van je af kunt schudden, maar sommige zijn daadwerkelijk gewoon schadelijk voor een kind. Ooit gehoord: vriendin had een baby met berg, ze moest haar maar even flink met head en shoulders wassen.
quote:anky schreef op 17 december 2014 @ 09:11:

[...]





Volgens mij haalt de gemiddelde medemens tegenwoordig zijn telefoon alleen nog maar voor onbenullige zaken tevoorschijn . touche!
Het zal niet van 1 sms'je afhangen. Maar als een oma steeds dingen adviseert waarvan gewone buitenstaanders heel goed snappen dat je dat zelf kan beslissen, geeft ze je met al die adviezen eigenlijk de boodschap dat ze niet genoeg vertrouwen in je heeft als opvoeder (alsof je op een regendag niet zelf kan bedenken wat je gaat doen, en de hele dag thuis blijft zitten huilen als ze geen SMS stuurt).



Van mijn schoonmoeder kan ik veel meer hebben dan van mijn eigen moeder. Mijn moeder neemt mijn moederschap namelijk niet zo serieus: ze is alleen maar bezig met haar relatie met mijn kind (en helaas is dat meestal eenrichtingsverkeer; de relatie van mijn kind met haar is daar ondergeschikt aan). Mij schoonmoeder geeft trouwens bijna geen ongevraagde tips, maar als ze dat een keer (overbodig) zou doen, is het inderdaad ene oor in, andere uit en geen irritatie waard.
quote:ollekebollekeknolleke schreef op 17 december 2014 @ 09:17:

Ok, dat zijn dingen die je van je af kunt schudden, maar sommige zijn daadwerkelijk gewoon schadelijk voor een kind. Ooit gehoord: vriendin had een baby met berg, ze moest haar maar even flink met head en shoulders wassen.Dat werkt toch ook prima?
quote:Thordis2.0 schreef op 17 december 2014 @ 09:14:

Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen dat je een sms ontvangt met ongevraagd advies. Ik vind dat niet van minimaal belang en ik zou bij mensen die menen zich op zo'n manier met mijn leven te bemoeien ook echt ingrijpen geloof ik. Mijn schoonouders en ouders zouden dat nooit doen.



Ik vind het nogal wat anders als je iets met ze bespreekt, ziek kind ofzo, en er zegt iemand 'ik zou hem lekker veel laten drinken en vroeg naar bed doen vanavond'. Dat is advies en dqt is prima. Er is immers iets aan de hand, kind is ziek, en we zijn daarover in gesprek. Zelfde met school, sport of welke andere dingen dan ook. In gesprek vind ik dat allemaal prima. Maar van ongevraagd aanwijzingen krijgen per sms over dagelijkse dingen die niet relevant zijn, neuh, ik geloof dat ik daar niet erg gelukkig van zou worden.Sommige mensen geven gewoon graag (ongevraagd) advies. Op een bepaalde leeftijd gaat dat echt niet meer veranderen en heeft het ook geen zin daar veel energie in de vorm van ruzies in te steken. En dan is het gewoon zonde van je tijd of energie om jezelf je daar heel erg aan te ergeren.
Alle reacties Link kopieren
Wat dat sms-je betreft: dat vind ik wel erg overbezorgd (als ik het zo uit mag drukken). Een kind krijgt niks van 3 minuten blootstelling aan een beetje motregen. Ik moest als kind bijna een half uur lopen naar school (20 tot 25 minuten) en kan ik kan me echt niet herinneren dat mijn oma ooit bezorgd belde omdat ik wel eens door de regen moest lopen. En ik had toch echt twee érg lieve oma's.



Maar in zijn algemeenheid: ik denk dat grootouders hun kinderen gewoon het vertrouwen moeten geven dat ze het beste voor hebben met hun kleinkinderen. Dat ze geen dingen zullen doen die de kinders schade berokkenen. Dat ze het kind echt wel een regenjas en een das aan zullen doen als het regent buiten. Kortom, zich niet moeten bemoeien met dergelijke pietluttigheden. Want hoe vermoeiend is dat, een oma die om de vijf minuten belt of appt om te zeggen dat je eraan moet denken het kind een regenjas aan te doen (want motregen), een dikke trui aan te doen (want koud), op te passen bij het oversteken (want drukke straat), enz. Alsof je dat zelf niet kan bedenken als ouder.



Ik zou dus zeggen: opa of oma, geef advies als je kinderen dat vragen, grijp vooral in als je ziet dat er écht iets fout gaat (mishandeling of verwaarlozing o.i.d.), maar houd je verder op de achtergrond waar het de verzorging en opvoeding betreft. Vertrouw je eigen kind, dat je zélf hebt opgevoed, waar het de opvoeding van hún kinderen betreft. En wees er verder vooral om je kleinkinderen af en toe lekker te verwennen. Daar zijn grootouders voor.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Hoe goed het ook bedoelt is, ik wordt gewoon heel prikkelbaar van ongevraagd advies.



En dan maakt het niet uit van wie het advies komt en waar het over gaat. Maar sinds wij kinderen hebben gaat het ongevraagd advies voornamelijk over kinderen en aangezien ik mijn (schoon) ouders heel regelmatig zie en spreek komt een groot gedeelte van het advies bij hun vandaan. Maar ik erger me net zo goed aan ongevraagd advies van het consultatiebureau (waarvan ik mijn tien maanden oud kind niet met mijn tweejarige mag laten spelen, omdat te gevaarlijk zou zijn, waarna ik een hele uiteenzetting krijg wat zij allemaal gezien heeft in het kinderziekenhuis), ongevraagd advies van een vriendin van mij (die zelf geen kinderen heeft, maar pedagogiek heeft gestudeerd en dus alles beter denkt te weten op het gebied van kinderen), een andere vriendin van mij die continue erop loopt te hameren dat rust reinheid en regelmaat het allerbelangrijkste is voor een kind (haar kind heeft een zware ontwikkelingsachterstand en is overgevoelig voor prikkels, maar ze is van menig dat wat bij haar kind werkt van toepassing is op ieder kind), of de volstrekt onbekende vrouw in de supermarkt die ziet dat mijn jongste zijn sokjes uittrekt en aangeeft dat ik gewoon elastiekjes om de sokken moet doen, dan krijgt hij ze niet meer uit (nou nee dat ga ik niet doen, dat knelt volgens mij de bloedtoevoer naar de voeten af......)



Ik voed mijn kinderen op mijn manier op en hoe goed het ook bedoelt is, op ongevraagd advies zit ik niet te wachten, als ik ergens advies over wil dan vraag ik het wel.
Eens met pejeka
Het ligt ook aan de band die je hebt en de manier waarop ze het zeggen.

En ik denk dat het vaak is dat je niet meer gewend bent dat mensen zich met jou bemoeien. En als je dan een kind krijgt, weten heel veel het ineens beter. Je krijgt het ene "goedbedoelde" advies na het andere. Soms kan je dat wel een beetje zat worden. Dat vind ik niet zo gek.
Alle reacties Link kopieren
Ja lastig. Zo'n sms'je zou ik ook niet waarderen maar in dat topic lijkt het ook wel of TO daar nog onzeker van wordt ook.



Mocht mijn SM zoiets sturen zou ik dat echt heel raar vinden en ook echt niet gaan twijfelen aan mezelf. Ik kan prima voor mijn kind beoordelen of het verantwoord is haar weg te brengen zoals ik dat wil.



Mijn moeder bemoeit zich nooit ergens mee en geeft ook geen ongevraagd advies, het is meer dat ze verteld hoe zij het vroeger deed en soms heeft ze best goede tips.

Mijn SM geeft ook geen advies, maar denkt wel dat ze het allemaal beter weet en brengt dat in de praktijk als we bij haar zijn. Dat wil zeggen: ze slaat mijn mening / omgang met dochter compleet in de wind en zegt; oh ja maar hier gaat dat anders.. Tja
Alle reacties Link kopieren
Ik zit in een app groep met man, moeder, schoonmoeder en mijn vader. Aan de lopende band dit soort berichten. Meestal vind ik het lief en soms reageer ik kribbig. Ach ja, ze houden oprecht net zoveel van mijn kind als ik. Mijn kind blijft ook altijd mijn baby. Als het echt te erg is zeg ik er wat van en anders ben ik blij dat er mensen zijn die ook zo om mijn kind denken.
Alle reacties Link kopieren
quote:clubmedfan schreef op 17 december 2014 @ 08:58:

Het prikkelbare is, schat ik zo, 90% gericht op vervelende schoonouders natuurlijk.



Mijn ouders en lieve schoonouders roepen ook wel eens wat. Ene oor in, andere uit. Ze doen het uit liefde voor de kinderen. Ze zijn gewoon bezorgd.In mijn geval reageer ik zo op mijn eigen moeder. Ik zou echt geïrriteerd zijn over zo'n sms. Maar goed, Ii heb een geschiedenis met mijn moeder. Zoveel bemoeizucht dat het me onzeker maakt. Niet alleen bezorgde vragen maar ook gewoon commentaar. op het gedrag van mijn kind, op mijn gedrag, op alles. Dus ik sta in de negeerstsnd nu.
quote:frettie schreef op 17 december 2014 @ 09:59:

Ik zit in een app groep met man, moeder, schoonmoeder en mijn vader. Aan de lopende band dit soort berichten. Meestal vind ik het lief en soms reageer ik kribbig. Ach ja, ze houden oprecht net zoveel van mijn kind als ik. Mijn kind blijft ook altijd mijn baby. Als het echt te erg is zeg ik er wat van en anders ben ik blij dat er mensen zijn die ook zo om mijn kind denken.Waarom zit je in godesnaam in zo'n appgroep?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven