Kinderen
alle pijlers
Bewust geen kinderen en voordelen voor jou
dinsdag 21 oktober 2014 13:57
hallo,
Ik ben nieuw hier en heb eigenlijk nooit een kinderwens gehad, zie mezelf niet als moeder. In mijn omgeving zie ik juist zussen/broers en vrienden wel kinderen krijgen.
Heb jij bewust geen kinderen en heb je hier ooit aan getwijfeld? Wat zijn voor jou de voordelen?
Alvast bedankt voor de reacties
Ik ben nieuw hier en heb eigenlijk nooit een kinderwens gehad, zie mezelf niet als moeder. In mijn omgeving zie ik juist zussen/broers en vrienden wel kinderen krijgen.
Heb jij bewust geen kinderen en heb je hier ooit aan getwijfeld? Wat zijn voor jou de voordelen?
Alvast bedankt voor de reacties
donderdag 20 november 2014 11:36
Ik ben zo blij dat iedereen lekker zelf kan bepalen of ze wel of geen kinderen willen, of wel of geen dieren. Ik ben strond gelukkig met m'n kleine lieve pup van 15 weekjes nu. Kan me niks leukers voorstellen. En krijg ook heel veel liefde van dat beestje terug. De een krijgt dat geluk van een kind en de ander van een dier of leuke partner (die ik overigens ook heb). Wat iedereen doet is voor z'n eigen geluk. De een met kind de ander met een dier. Al die keuzes kun je zelf maken. Ik heb ook de keuze gemaakt om geen kinderen te willen, nou dat mag toch? En om nou iedereen een kuddedier te noemen die kiest voor het moederschap vind ik beetje kort door de bocht. Maar goed iedereen zo zn eigen mening.
Leef & laat leven!
donderdag 20 november 2014 12:35
Mooi gezegd Chick, ik sluit me er ook helemaal bij aan.
En niks is overigens perfecter of beter.
Ik denk dat het er alleen maar leuker op wordt als we vooral proberen
mekaar te accepteren, watvoor keuzes we ook maken.
Ik heb overigens ook beestjes, ik heb 2 katten (waren er 3).
Misschien een beetje een vooroordeel dat kinderlozen vrijwel altijd
dieren hebben (is denk ik ook vaak wel zo). Voor mij iig.
niet als substituut, maar omdat ik het zulke leuke beesten vind.
(meestal althans )
En niks is overigens perfecter of beter.
Ik denk dat het er alleen maar leuker op wordt als we vooral proberen
mekaar te accepteren, watvoor keuzes we ook maken.
Ik heb overigens ook beestjes, ik heb 2 katten (waren er 3).
Misschien een beetje een vooroordeel dat kinderlozen vrijwel altijd
dieren hebben (is denk ik ook vaak wel zo). Voor mij iig.
niet als substituut, maar omdat ik het zulke leuke beesten vind.
(meestal althans )
donderdag 20 november 2014 15:30
Inderdaad phoebe1982 als we iedereen z'n keuze eens zouden accepteren word de wereld ook al leuker. Altijd die wijzende vingertjes van die doet dit niet goed, die doet dat niet goed. Iedereen doet goed op z'n eigen manier. En ja ik als bewust kindvrije heb veel meer met dieren als met kinderen. Daarom ook een hondje! Katten vind ik ook zo leuk, maar ben zo allergisch dus dat is geen optie voor mij helaas. Anders was er hier ook een kat in huis. En nu nog maar 2? Is er eentje pas overleden? En daarbij is je eigen beestje toch het allerleukste of niet dan?
Leef & laat leven!
dinsdag 25 november 2014 16:25
quote:evelynsalt schreef op 25 november 2014 @ 16:07:
[...]
Onzin. Met kinderen kan je ook nog genoeg doen. Over cliché's gesproken......
Het is maar net hoe je definitie van 'genoeg' is, dat ligt voor iedereen anders.
Zelf al was ik gek op kinderen geweest, ik weet dat ik er geen type voor ben om het zelf in huis te halen en er 24/7 aan vast te zitten. Ik heb enorm veel me-time nodig en wil niet te pas en te onpas aan mijn kop gezeurd worden.
[...]
Onzin. Met kinderen kan je ook nog genoeg doen. Over cliché's gesproken......
Het is maar net hoe je definitie van 'genoeg' is, dat ligt voor iedereen anders.
Zelf al was ik gek op kinderen geweest, ik weet dat ik er geen type voor ben om het zelf in huis te halen en er 24/7 aan vast te zitten. Ik heb enorm veel me-time nodig en wil niet te pas en te onpas aan mijn kop gezeurd worden.
dinsdag 25 november 2014 16:48
quote:elninjoo schreef op 25 november 2014 @ 16:25:
[...]
Het is maar net hoe je definitie van 'genoeg' is, dat ligt voor iedereen anders.
Zelf al was ik gek op kinderen geweest, ik weet dat ik er geen type voor ben om het zelf in huis te halen en er 24/7 aan vast te zitten. Ik heb enorm veel me-time nodig en wil niet te pas en te onpas aan mijn kop gezeurd worden.
Dit dus.
En het zal met een gezond kind misschien wel opgaan. Maar als je kind niet gezond is, afhankelijk van de ernst van de handicap, kan het je wereld ook verkleinen. Ik las in een tijdschrift een vrouw met 3 kinderen en die hadden allemaal dezelfde spierziekte. Haar wereld was heel klein geworden doordat ze afhankelijk van een rolstoel zijn. Zomaar even een dagje weg kon niet. Toch was ze erg gelukkig met haar gezin. Petje af, ik vind het knap dat ze dat nog kan zijn. Ik zou me gevangen voelen en vooral de negatieve kanten zien. En dat wil ik een kind en ook mezelf niet aandoen. Spijt krijgen van kinderen krijgen lijkt me een van de ergste dingen.
[...]
Het is maar net hoe je definitie van 'genoeg' is, dat ligt voor iedereen anders.
Zelf al was ik gek op kinderen geweest, ik weet dat ik er geen type voor ben om het zelf in huis te halen en er 24/7 aan vast te zitten. Ik heb enorm veel me-time nodig en wil niet te pas en te onpas aan mijn kop gezeurd worden.
Dit dus.
En het zal met een gezond kind misschien wel opgaan. Maar als je kind niet gezond is, afhankelijk van de ernst van de handicap, kan het je wereld ook verkleinen. Ik las in een tijdschrift een vrouw met 3 kinderen en die hadden allemaal dezelfde spierziekte. Haar wereld was heel klein geworden doordat ze afhankelijk van een rolstoel zijn. Zomaar even een dagje weg kon niet. Toch was ze erg gelukkig met haar gezin. Petje af, ik vind het knap dat ze dat nog kan zijn. Ik zou me gevangen voelen en vooral de negatieve kanten zien. En dat wil ik een kind en ook mezelf niet aandoen. Spijt krijgen van kinderen krijgen lijkt me een van de ergste dingen.
dinsdag 25 november 2014 19:16
quote:glitglam schreef op 20 november 2014 @ 09:58:
Kuddedier zijn omdat je een kind/kinderen hebt? Wat een raar idee/rare conclusie..
Ik ben heel m'n leven al erg eigengereid en juist geen meeloper, ook niet als tiener, en nu nog steeds (gelukkig) niet.
Ik/wij hebben dan ook zeker geen kind omdat dat 'hoort' als je lang een relatie hebt o.i.d.
Ik was juist erg lang vrijgezel en kinderloos, en kreeg daar weleens opmerkingen over (wanneer word je nou eens 'serieus', wil je geen relatie etc, maar meer over de relaties dus), maar daar maakte ik me echt nooit druk om.
Ik heb juist een groot deel van mijn leven gedaan wat 'niet hoort'.
En (lang) uit eten gaan doe je ons kind geen plezier mee, duurt gewoon te lang, en doen we dus ook niet.
Ten eerste omdat kind dat niets aan vind,maar ook omdat ik niet wil dat anderen last van ons hebben, want ik zou ook geen zin hebben in een krijsend kind aan de tafel naast me.
Ik ben ook geen moeder die voortdurend over haar kind praat, al maakt ze een belangrijk deel van mijn leven uit, dus ja, ik praat wel over haar, net zoals anderen over hun dieren, hobby's, relatie etc. Maar dus niet alleen maar.
Bij mensen met dieren vind ik hetzelfde als veel mensen over mensen met kinderen denken;
mensen met dieren hebben het daar vaak ook over, nemen foto's van hun dieren etc, terwijl mij die dieren ook geen ruk interesseren, net zoals anderen mbt mijn kind misschien.
Maar als de dieren een belangrijk en leuk onderdeel uitmaken van het leven van mijn vrienden, dan wil ik er wel naar luisteren en meepraten, omdat het voor mijn vriend of vriendin belangrijk is.
En tuurlijk veranderd je leven als je een kind krijgt en kun je echt niet meer alles doen wat je daarvoor deed, of het gaat langzamer/moeilijker.
Mensen die aangeven dat ze álles met hun kind kunnen doen zoals ze daarvoor ook deden, geloof ik niet.
Of het zijn mensen die tegen wil en dank hun kind overal meeslepen omdat zíj willen dat er niets veranderd.
Met dieren geld trouwens in heel veel hetzelfde, je dier kun je ook niet te lang alleen laten,moet je iets voor regelen als je op vakantie gaat, word ziek dus naar dierenarts, heeft ook aandacht en liefde nodig etc.
Daarom wilde ik nooit een dier. Maar dus wel een kind, omdat ik het voor een kind 'over' heb, en een dier mij niet datgene 'teruggeeft/oplevert' als een kind doet. (voor mij dan, voor anderen misschien wel)Die vergelijking van jou van mensen met kinderen versus mensen met dieren, precies zo zie ik het ook! Waar het hart vol van is, zoiets is het.
Kuddedier zijn omdat je een kind/kinderen hebt? Wat een raar idee/rare conclusie..
Ik ben heel m'n leven al erg eigengereid en juist geen meeloper, ook niet als tiener, en nu nog steeds (gelukkig) niet.
Ik/wij hebben dan ook zeker geen kind omdat dat 'hoort' als je lang een relatie hebt o.i.d.
Ik was juist erg lang vrijgezel en kinderloos, en kreeg daar weleens opmerkingen over (wanneer word je nou eens 'serieus', wil je geen relatie etc, maar meer over de relaties dus), maar daar maakte ik me echt nooit druk om.
Ik heb juist een groot deel van mijn leven gedaan wat 'niet hoort'.
En (lang) uit eten gaan doe je ons kind geen plezier mee, duurt gewoon te lang, en doen we dus ook niet.
Ten eerste omdat kind dat niets aan vind,maar ook omdat ik niet wil dat anderen last van ons hebben, want ik zou ook geen zin hebben in een krijsend kind aan de tafel naast me.
Ik ben ook geen moeder die voortdurend over haar kind praat, al maakt ze een belangrijk deel van mijn leven uit, dus ja, ik praat wel over haar, net zoals anderen over hun dieren, hobby's, relatie etc. Maar dus niet alleen maar.
Bij mensen met dieren vind ik hetzelfde als veel mensen over mensen met kinderen denken;
mensen met dieren hebben het daar vaak ook over, nemen foto's van hun dieren etc, terwijl mij die dieren ook geen ruk interesseren, net zoals anderen mbt mijn kind misschien.
Maar als de dieren een belangrijk en leuk onderdeel uitmaken van het leven van mijn vrienden, dan wil ik er wel naar luisteren en meepraten, omdat het voor mijn vriend of vriendin belangrijk is.
En tuurlijk veranderd je leven als je een kind krijgt en kun je echt niet meer alles doen wat je daarvoor deed, of het gaat langzamer/moeilijker.
Mensen die aangeven dat ze álles met hun kind kunnen doen zoals ze daarvoor ook deden, geloof ik niet.
Of het zijn mensen die tegen wil en dank hun kind overal meeslepen omdat zíj willen dat er niets veranderd.
Met dieren geld trouwens in heel veel hetzelfde, je dier kun je ook niet te lang alleen laten,moet je iets voor regelen als je op vakantie gaat, word ziek dus naar dierenarts, heeft ook aandacht en liefde nodig etc.
Daarom wilde ik nooit een dier. Maar dus wel een kind, omdat ik het voor een kind 'over' heb, en een dier mij niet datgene 'teruggeeft/oplevert' als een kind doet. (voor mij dan, voor anderen misschien wel)Die vergelijking van jou van mensen met kinderen versus mensen met dieren, precies zo zie ik het ook! Waar het hart vol van is, zoiets is het.
dinsdag 25 november 2014 19:20
quote:evelynsalt schreef op 25 november 2014 @ 16:07:
[...]
Onzin. Met kinderen kan je ook nog genoeg doen. Over cliché's gesproken......Ik zou niet meer effe naar buiten kunnen gaan om met de honden te lopen of paard te rijden. Heel mijn ritme zou draaien om het slaap en eet-ritme van het kind, en later rond de hobbies van het kind. Nee, het is echt geen cliché. Ik denk dat jij het gewoon anders ervaart dan dat ik het zou ervaren, en daarom heb jij kinderen en ik niet.
[...]
Onzin. Met kinderen kan je ook nog genoeg doen. Over cliché's gesproken......Ik zou niet meer effe naar buiten kunnen gaan om met de honden te lopen of paard te rijden. Heel mijn ritme zou draaien om het slaap en eet-ritme van het kind, en later rond de hobbies van het kind. Nee, het is echt geen cliché. Ik denk dat jij het gewoon anders ervaart dan dat ik het zou ervaren, en daarom heb jij kinderen en ik niet.
dinsdag 25 november 2014 19:30
Maar jij brengt het als een vaststaand feit, Iones. Dat je vrijheid en bewegingsruimte weg is als je kinderen hebt. 'Het is nou eenmaal zo', schreef je. Ik - en meerderen met mij - ervaar dat niet zo. Je moet inderdaad meer gaan plannen, maar het is niet zo dat het hele leven ineens om kinderen draait als die er eenmaal zijn. Neem aan dat dat ook niet het geval is met jouw honden en paarden...'dat je vrijheid ineens weg is' is net zo'n cliche als dat moeders alleen maar aan het moederen zijn als ze moeder zijn geworden. Daartussen zit nog een heel grijs gebied.
dinsdag 25 november 2014 19:40
quote:iones schreef op 25 november 2014 @ 19:20:
[...]
Ik zou niet meer effe naar buiten kunnen gaan om met de honden te lopen of paard te rijden. Heel mijn ritme zou draaien om het slaap en eet-ritme van het kind, en later rond de hobbies van het kind. Nee, het is echt geen cliché. Ik denk dat jij het gewoon anders ervaart dan dat ik het zou ervaren, en daarom heb jij kinderen en ik niet.Ja sorry maar wat een onzin zeg! Dit is het beeld wat jij hebt van jou leven als je kinderen zou hebben. Heel prima best dat je ze daarom niet hebt. Maar niet doen alsof dit de realiteit is van het ouderschap want dat is zelfs met meerdere kinderen (dus drukker) zeer zeker niet het geval.
[...]
Ik zou niet meer effe naar buiten kunnen gaan om met de honden te lopen of paard te rijden. Heel mijn ritme zou draaien om het slaap en eet-ritme van het kind, en later rond de hobbies van het kind. Nee, het is echt geen cliché. Ik denk dat jij het gewoon anders ervaart dan dat ik het zou ervaren, en daarom heb jij kinderen en ik niet.Ja sorry maar wat een onzin zeg! Dit is het beeld wat jij hebt van jou leven als je kinderen zou hebben. Heel prima best dat je ze daarom niet hebt. Maar niet doen alsof dit de realiteit is van het ouderschap want dat is zelfs met meerdere kinderen (dus drukker) zeer zeker niet het geval.
dinsdag 25 november 2014 19:44
quote:evelynsalt schreef op 25 november 2014 @ 19:30:
Maar jij brengt het als een vaststaand feit, Iones. Dat je vrijheid en bewegingsruimte weg is als je kinderen hebt. 'Het is nou eenmaal zo', schreef je. Ik - en meerderen met mij - ervaar dat niet zo. Je moet inderdaad meer gaan plannen, maar het is niet zo dat het hele leven ineens om kinderen draait als die er eenmaal zijn. Neem aan dat dat ook niet het geval is met jouw honden en paarden...'dat je vrijheid ineens weg is' is net zo'n cliche als dat moeders alleen maar aan het moederen zijn als ze moeder zijn geworden. Daartussen zit nog een heel grijs gebied.Ik heb in mijn jeugd 'n paard gehad en ben nog steeds dol op die beesten, maar ik zou het toch echt teveel vinden om weer 'n paard te hebben en er dagelijks voor te moeten zorgen. Zelfs dat zou ik teveel verplichting vinden, al hoef je er maar 1 keer per dag naartoe. Als tiener zonder andere verantwoordelijkheden en thuis gewoon aan kunnen schuiven vond ik het heerlijk om elk vrij moment bij de paarden te zitten, maar nu heb ik liever m'n vrijheid. Ik denk dat mensen die niet vinden dat hun leven om de agenda van de kinderen draait veel opofferingsgezinder zijn dan ik of dat ze sowieso vooral leven voor het kind ipv voor zichzelf.
Maar jij brengt het als een vaststaand feit, Iones. Dat je vrijheid en bewegingsruimte weg is als je kinderen hebt. 'Het is nou eenmaal zo', schreef je. Ik - en meerderen met mij - ervaar dat niet zo. Je moet inderdaad meer gaan plannen, maar het is niet zo dat het hele leven ineens om kinderen draait als die er eenmaal zijn. Neem aan dat dat ook niet het geval is met jouw honden en paarden...'dat je vrijheid ineens weg is' is net zo'n cliche als dat moeders alleen maar aan het moederen zijn als ze moeder zijn geworden. Daartussen zit nog een heel grijs gebied.Ik heb in mijn jeugd 'n paard gehad en ben nog steeds dol op die beesten, maar ik zou het toch echt teveel vinden om weer 'n paard te hebben en er dagelijks voor te moeten zorgen. Zelfs dat zou ik teveel verplichting vinden, al hoef je er maar 1 keer per dag naartoe. Als tiener zonder andere verantwoordelijkheden en thuis gewoon aan kunnen schuiven vond ik het heerlijk om elk vrij moment bij de paarden te zitten, maar nu heb ik liever m'n vrijheid. Ik denk dat mensen die niet vinden dat hun leven om de agenda van de kinderen draait veel opofferingsgezinder zijn dan ik of dat ze sowieso vooral leven voor het kind ipv voor zichzelf.
dinsdag 25 november 2014 19:46
quote:ambrosia9 schreef op 25 november 2014 @ 19:40:
[...]
Ja sorry maar wat een onzin zeg! Dit is het beeld wat jij hebt van jou leven als je kinderen zou hebben. Heel prima best dat je ze daarom niet hebt. Maar niet doen alsof dit de realiteit is van het ouderschap want dat is zelfs met meerdere kinderen (dus drukker) zeer zeker niet het geval.Vind Iones anders realistischer beeld schetsen dan jij. Hoe wil jij spontaan je huis uit lopen? Je zult dan toch iemand moeten hebben die op je kinderen past of ze met je mee moeten zeulen (na een heel aankleed ritueel)
[...]
Ja sorry maar wat een onzin zeg! Dit is het beeld wat jij hebt van jou leven als je kinderen zou hebben. Heel prima best dat je ze daarom niet hebt. Maar niet doen alsof dit de realiteit is van het ouderschap want dat is zelfs met meerdere kinderen (dus drukker) zeer zeker niet het geval.Vind Iones anders realistischer beeld schetsen dan jij. Hoe wil jij spontaan je huis uit lopen? Je zult dan toch iemand moeten hebben die op je kinderen past of ze met je mee moeten zeulen (na een heel aankleed ritueel)
dinsdag 25 november 2014 19:51
quote:iones schreef op 25 november 2014 @ 19:16:
[...]
Die vergelijking van jou van mensen met kinderen versus mensen met dieren, precies zo zie ik het ook! Waar het hart vol van is, zoiets is het.
Met dieren ben je meer gebonden aan huis dan met kinderen vind ik.
Je kunt niet van 's ochtends 7.00 uur tot 's avonds 23.00 uur weg gaan als je een hond hebt, die moet intussen uitgelaten worden.
[...]
Die vergelijking van jou van mensen met kinderen versus mensen met dieren, precies zo zie ik het ook! Waar het hart vol van is, zoiets is het.
Met dieren ben je meer gebonden aan huis dan met kinderen vind ik.
Je kunt niet van 's ochtends 7.00 uur tot 's avonds 23.00 uur weg gaan als je een hond hebt, die moet intussen uitgelaten worden.
dinsdag 25 november 2014 19:58
quote:gedanst schreef op 25 november 2014 @ 19:51:
[...]
Met dieren ben je meer gebonden aan huis dan met kinderen vind ik.
Je kunt niet van 's ochtends 7.00 uur tot 's avonds 23.00 uur weg gaan als je een hond hebt, die moet intussen uitgelaten worden.Maar een hond kun je Alleen thuis laten en een kind niet.
[...]
Met dieren ben je meer gebonden aan huis dan met kinderen vind ik.
Je kunt niet van 's ochtends 7.00 uur tot 's avonds 23.00 uur weg gaan als je een hond hebt, die moet intussen uitgelaten worden.Maar een hond kun je Alleen thuis laten en een kind niet.
dinsdag 25 november 2014 19:58
quote:gedanst schreef op 25 november 2014 @ 19:51:
[...]
Met dieren ben je meer gebonden aan huis dan met kinderen vind ik.
Je kunt niet van 's ochtends 7.00 uur tot 's avonds 23.00 uur weg gaan als je een hond hebt, die moet intussen uitgelaten worden.een kind moet nog veel meer tussen 7 en 23, die heeft fulltime toezicht nodig onder 'n bepaalde leeftijd, i.t.t. een huisdier
[...]
Met dieren ben je meer gebonden aan huis dan met kinderen vind ik.
Je kunt niet van 's ochtends 7.00 uur tot 's avonds 23.00 uur weg gaan als je een hond hebt, die moet intussen uitgelaten worden.een kind moet nog veel meer tussen 7 en 23, die heeft fulltime toezicht nodig onder 'n bepaalde leeftijd, i.t.t. een huisdier
dinsdag 25 november 2014 20:01
dinsdag 25 november 2014 20:12
quote:gedanst schreef op 25 november 2014 @ 20:01:
[...]
Kinderen kun je meenemen als je ergens naar toe gaat. Een hond meestal niet.
En kinderen kunnen als ze ouder zijn prima alleen thuis blijven.een kind kun je ook niet meenemen naar je werk en ook niet iedereen is er van gediend dat je 'n kind meeneemt als je bij ze op bezoek gaat, of met iemand uit eten/terras/bios wil
[...]
Kinderen kun je meenemen als je ergens naar toe gaat. Een hond meestal niet.
En kinderen kunnen als ze ouder zijn prima alleen thuis blijven.een kind kun je ook niet meenemen naar je werk en ook niet iedereen is er van gediend dat je 'n kind meeneemt als je bij ze op bezoek gaat, of met iemand uit eten/terras/bios wil
dinsdag 25 november 2014 20:24
dinsdag 25 november 2014 20:39
Ik heb een baby én twee hondjes. De honden uitlaten vond ik nooit zo'n gedoe, met baby wandelen ook niet. Maar de eerste paar keer met baby de hond uitlaten vond ik me toch een gedoe...
Maar het lijkt me echt vervelend als je geen kinderwens hebt en iedereen blijft er maar naar vragen. Ik vond het zelf ook moeilijk toen we al een tijdje probeerden om zwanger te worden dat mensen dan zeiden: o, jullie hebben kamers over bladiebla, waar blijft de baby? Mensen zeggen toch niet snel: wat een grote tuin, waar blijft de hond? Zulke opmerkingen zou ik i.i.g. niet meer maken. En als je zwanger bent vraagt ook niemand waarom je eigenlijk een kind wil. Andersom wordt er wel vaak om verantwoording gevraagd. Raar eigenlijk wel.
Maar het lijkt me echt vervelend als je geen kinderwens hebt en iedereen blijft er maar naar vragen. Ik vond het zelf ook moeilijk toen we al een tijdje probeerden om zwanger te worden dat mensen dan zeiden: o, jullie hebben kamers over bladiebla, waar blijft de baby? Mensen zeggen toch niet snel: wat een grote tuin, waar blijft de hond? Zulke opmerkingen zou ik i.i.g. niet meer maken. En als je zwanger bent vraagt ook niemand waarom je eigenlijk een kind wil. Andersom wordt er wel vaak om verantwoording gevraagd. Raar eigenlijk wel.
