Kinderen
alle pijlers
Borstvoeding geven 'eng'?
donderdag 30 juli 2015 14:37
Ik weet dat het onderwerp 'fles- of borstvoeding' nogal wat emoties kan oproepen, maar ik wil graag wat raad en hopelijk ervaringen.
Eind van dit jaar beval ik, als alles goed gaat, van mijn eerste kind. Ik ben altijd voor borstvoeding geven geweest, ik vond/vind het altijd prachtig bij anderen, bij vriendinnen en familie, zag/zie de voordelen (altijd bij de hand, goede temperatuur, bijzonder om het door je lichaam te laten regelen, antistoffen van mij) en dacht altijd dat ik dat zou willen als ik een kind zou krijgen. Alleen als het niet zou lukken, zou ik overstappen naar flesvoeding.
Maar nu: als ik denk aan borstvoeding geven, gebeurt er iets bij me. Het zweet breekt me uit, ik voel me bij het idee een beetje misselijk worden, het stoot me af. Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt, een kind aan de borst, en het idee lijkt me nu helemaal niets. En dat terwijl het idee van mijn kind me alleen maar ontzettend bijzonder, mooi en uitdagend voorkomt, ik zie eigenlijk nergens een grote afkeer in de toekomst (misschien van de bevalling )...
Nog steeds wil ik borstvoeding geven proberen, vanwege de gezonde stoffen/antistoffen, en dat zal ik ook serieus doen, maar ik vraag me af of er meer mensen zijn die borstvoeding als iets 'engs' of 'afstotelijks' zien bij zichzelf.
Ten overvloede: ik heb dus geen voorkeur, iedereen mag het zelf weten (gelukkig!), maar ik vraag me af of er meer mensen een vreemd gevoel of een afkeer voelen of ooit gevoeld hebben van tevoren als het gaat om hun eigen kind borstvoeding geven. En specifiek hierover kan ik dus helemaal niets vinden... En ik wil goed voorbereid zijn voordat de baby er is, vandaar dit topic. Ik ga ook binnenkort hierover praten met een lactatiekundige, misschien heeft die ook nog een aantal goede tips voor mij hieromtrent.
Eind van dit jaar beval ik, als alles goed gaat, van mijn eerste kind. Ik ben altijd voor borstvoeding geven geweest, ik vond/vind het altijd prachtig bij anderen, bij vriendinnen en familie, zag/zie de voordelen (altijd bij de hand, goede temperatuur, bijzonder om het door je lichaam te laten regelen, antistoffen van mij) en dacht altijd dat ik dat zou willen als ik een kind zou krijgen. Alleen als het niet zou lukken, zou ik overstappen naar flesvoeding.
Maar nu: als ik denk aan borstvoeding geven, gebeurt er iets bij me. Het zweet breekt me uit, ik voel me bij het idee een beetje misselijk worden, het stoot me af. Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt, een kind aan de borst, en het idee lijkt me nu helemaal niets. En dat terwijl het idee van mijn kind me alleen maar ontzettend bijzonder, mooi en uitdagend voorkomt, ik zie eigenlijk nergens een grote afkeer in de toekomst (misschien van de bevalling )...
Nog steeds wil ik borstvoeding geven proberen, vanwege de gezonde stoffen/antistoffen, en dat zal ik ook serieus doen, maar ik vraag me af of er meer mensen zijn die borstvoeding als iets 'engs' of 'afstotelijks' zien bij zichzelf.
Ten overvloede: ik heb dus geen voorkeur, iedereen mag het zelf weten (gelukkig!), maar ik vraag me af of er meer mensen een vreemd gevoel of een afkeer voelen of ooit gevoeld hebben van tevoren als het gaat om hun eigen kind borstvoeding geven. En specifiek hierover kan ik dus helemaal niets vinden... En ik wil goed voorbereid zijn voordat de baby er is, vandaar dit topic. Ik ga ook binnenkort hierover praten met een lactatiekundige, misschien heeft die ook nog een aantal goede tips voor mij hieromtrent.
donderdag 30 juli 2015 14:44
donderdag 30 juli 2015 14:45
Geef het aan bij je verloskundige en de kraamzorg dat je, om welke reden dan ook, angst ervaart. Dan kunnen ze daar rekening mee houden als ze je begeleiden om de bv toch te proberen. En mocht het dan echt niet gaan/het je teveel tegenstaan kun je altijd nog op het laatste moment toch nog voor flesvoeding kiezen. Succes!
donderdag 30 juli 2015 14:45
Ben je niet bang voor het onbekende? Bevallen en alles rond je baby is relatief onzeker/oncontroleerbaar, misschien heeft het daar mee te maken? Persoonlijk zou ik het, samen met de kraamzorg rustig proberen. Voel je dan nog hetzelfde, dan stap je over op de fles. Maak het niet te zwaar, daar wordt je gevoel niet beter van.
Persoonlijke tips: Je baby heeft vlak na de bevalling nog weinig nodig, omdat je borstvoeding ook nog op gang moet komen. Oefen daarom korte periodes (tien min per borst ofzo). In het ziekenhuis lieten ze mijn dochtertje 45min aan een borst liggen, niet fijn voor de tepel die nog moest wennen! Bij ongemak/pijn meteen ingrijpen, zodat je er snel weer vanaf bent.
Ik mikte zelf op 6 maanden en ukkie is nu 8 maanden, ik vind het ideaal!
Persoonlijke tips: Je baby heeft vlak na de bevalling nog weinig nodig, omdat je borstvoeding ook nog op gang moet komen. Oefen daarom korte periodes (tien min per borst ofzo). In het ziekenhuis lieten ze mijn dochtertje 45min aan een borst liggen, niet fijn voor de tepel die nog moest wennen! Bij ongemak/pijn meteen ingrijpen, zodat je er snel weer vanaf bent.
Ik mikte zelf op 6 maanden en ukkie is nu 8 maanden, ik vind het ideaal!
donderdag 30 juli 2015 14:48
Ik herken het niet, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen.
Eerst was bv nog abstract. En nu gaat houw lijf dat ineens is het echt doen. Melk maken, kind aan je tepel. Als het jouw eigen lijf betreft is het anders.
Ik kon me er niks bij voorstellen, en ik heb af en toe vol verbazing bekeken wat mijn lijf nu weer aan het doen was. Geen afkeer, dat niet, maar wel verbazing en het af en toe gek gevonden. De eerste keer dat er wat melk uit mijn tepel kwam bijvoorbeeld. Dat was een week voor de bevalling en ik vond het maar vreemd. Maar toen ik ergens in de eerste weken stond te druppelen van de stuwing, was het 'gekke' er alweer vanaf. Het is ook even wennen. Aan je nieuwe rol, aan je lijf die zich daar aan aanpast, terwijl je geest het nog moet bijbenen.
Leg zulke vragen/zorgen inderdaad neer bij professionals. Je bent vast niet de enige!
En... Je kunt het altijd proberen, je weet nooit hoe het uiteindelijk voelt. Als je er in de eerste week nog steeds een naar gevoel bij houdt, kan je altijd overstappen op flesvoeding.
Eerst was bv nog abstract. En nu gaat houw lijf dat ineens is het echt doen. Melk maken, kind aan je tepel. Als het jouw eigen lijf betreft is het anders.
Ik kon me er niks bij voorstellen, en ik heb af en toe vol verbazing bekeken wat mijn lijf nu weer aan het doen was. Geen afkeer, dat niet, maar wel verbazing en het af en toe gek gevonden. De eerste keer dat er wat melk uit mijn tepel kwam bijvoorbeeld. Dat was een week voor de bevalling en ik vond het maar vreemd. Maar toen ik ergens in de eerste weken stond te druppelen van de stuwing, was het 'gekke' er alweer vanaf. Het is ook even wennen. Aan je nieuwe rol, aan je lijf die zich daar aan aanpast, terwijl je geest het nog moet bijbenen.
Leg zulke vragen/zorgen inderdaad neer bij professionals. Je bent vast niet de enige!
En... Je kunt het altijd proberen, je weet nooit hoe het uiteindelijk voelt. Als je er in de eerste week nog steeds een naar gevoel bij houdt, kan je altijd overstappen op flesvoeding.
donderdag 30 juli 2015 14:48
Ik heb nog geen kinderen en ben ook niet zwanger, maar het hele idee van borstvoeding vind ik ook erg afstotelijk. Ik vind het ook niets moois om bij vriendinnen te zien of zo.
Misschien speelt bij mij wel een psychologisch iets mee, ik heb namelijk toen ik 19 was een borstverkleining laten doen en ben als de dood dat ze weer naar maatje watermeloen groeien of nog erger.....gaan hangen tot op mijn navel.
Ik kies denk ik voor mijn kindje (mocht ik zo gelukkig zijn om zwanger te worden over een jaar of 1,5 - 2) voor flesvoeding. Heb ik zelf ook gehad en ben bijna nooit ziek, heb geen allergiën en na 2 universitaire opleidingen en een post-doctoraal kan ik nou ook niet zeggen dat mijn hersenen zich niet goed ontwikkeld hebben. Dus ik snap die hele ophef niet over dat bv beter is.....
Misschien speelt bij mij wel een psychologisch iets mee, ik heb namelijk toen ik 19 was een borstverkleining laten doen en ben als de dood dat ze weer naar maatje watermeloen groeien of nog erger.....gaan hangen tot op mijn navel.
Ik kies denk ik voor mijn kindje (mocht ik zo gelukkig zijn om zwanger te worden over een jaar of 1,5 - 2) voor flesvoeding. Heb ik zelf ook gehad en ben bijna nooit ziek, heb geen allergiën en na 2 universitaire opleidingen en een post-doctoraal kan ik nou ook niet zeggen dat mijn hersenen zich niet goed ontwikkeld hebben. Dus ik snap die hele ophef niet over dat bv beter is.....
donderdag 30 juli 2015 14:49
quote:Gatti schreef op 30 juli 2015 @ 14:44:
Ja, ik. Ik vond het verschrikkelijk.
Nooit een bijzonder gevoel gehad. Eerlijk gezegd vond ik 't verschrikkelijk.
Ik heb 't wel een aantal maanden volgehouden, bij dochter en bij zoon, maar altijd met tegenzin.Oh, dit is alleen al zo fijn om te lezen, kun je je dat voorstellen? Wat knap dat het je is gelukt om toch een aantal maanden te voeden. Had je niet liever overgestapt naar flesvoeding? Mag ik vragen wat jouw overwegingen waren om toch door te gaan met borstvoeden?
Ja, ik. Ik vond het verschrikkelijk.
Nooit een bijzonder gevoel gehad. Eerlijk gezegd vond ik 't verschrikkelijk.
Ik heb 't wel een aantal maanden volgehouden, bij dochter en bij zoon, maar altijd met tegenzin.Oh, dit is alleen al zo fijn om te lezen, kun je je dat voorstellen? Wat knap dat het je is gelukt om toch een aantal maanden te voeden. Had je niet liever overgestapt naar flesvoeding? Mag ik vragen wat jouw overwegingen waren om toch door te gaan met borstvoeden?
donderdag 30 juli 2015 14:49
Ook wij verwachten tegen het einde van het jaar ons eerste kindje. Ik wil ook graag borstvoeding geven, alleen wanneer het niet lukt overgaan op de fles. Het idee lijkt me best apart, een kindje drinkend aan je borst. Het lijkt me iets moois en apart tegelijk. Het idee dat er drinken uit mij komt voor een baby haha. Eng vind ik het dan weer niet, dus dat herken ik niet. Het spannend vinden lijkt me wel logisch.
donderdag 30 juli 2015 14:49
Is het niet gewoon een soort 'angst voor het onbekende'? Goed idee om dan gesprek aan te gaan met lk. Veel thuiszorg/kraamzorg organisaties die zwangerschapscursussen aanbieden, organiseren ook informatieve voorlichtingsavonden over borstvoeding of borstvoeding vs. flesvoeding. Zou ik zeker doen in jouw geval
donderdag 30 juli 2015 14:49
quote:Gatti schreef op 30 juli 2015 @ 14:44:
Ja, ik. Ik vond het verschrikkelijk.
Nooit een bijzonder gevoel gehad. Eerlijk gezegd vond ik 't verschrikkelijk.
Ik heb 't wel een aantal maanden volgehouden, bij dochter en bij zoon, maar altijd met tegenzin.Dit, vond het niks. Met veel plezier de fles gegeven.
Ja, ik. Ik vond het verschrikkelijk.
Nooit een bijzonder gevoel gehad. Eerlijk gezegd vond ik 't verschrikkelijk.
Ik heb 't wel een aantal maanden volgehouden, bij dochter en bij zoon, maar altijd met tegenzin.Dit, vond het niks. Met veel plezier de fles gegeven.
donderdag 30 juli 2015 14:49
Ga eens onderzoeken waarom je het eng vind. Mis je de controle over de hoeveelheid bijvoorbeeld. Ben je bang het niet goed te doen. Of hoort het bij de algehele 'word ik wel een goede moeder-angst?'
Ik wilde heel graag borstvoeding geven. Dorian werd na zijn geboorte bij mij aangelegd. Hij hapte meteen automatisch, slechts 10 minuten op de wereld, zo aan en dronk. En dat hebben we saampjes uiteindelijk 18 maanden volgehouden!
Stap er open in. Je hóeft je er nu nog niet mee bezig te houden. Kom eerst het laatste trimester maar door . En kom dan de bevalling maar even door. En kijk dan na de geboorte hoe het gaat en hoe je erin staat. Hoe je je voelt. Laat het gevoel nu maar gewoon ZIJN. Je kan er op dit moment toch nog helemaal niets mee of aan doen.
Ik wilde heel graag borstvoeding geven. Dorian werd na zijn geboorte bij mij aangelegd. Hij hapte meteen automatisch, slechts 10 minuten op de wereld, zo aan en dronk. En dat hebben we saampjes uiteindelijk 18 maanden volgehouden!
Stap er open in. Je hóeft je er nu nog niet mee bezig te houden. Kom eerst het laatste trimester maar door . En kom dan de bevalling maar even door. En kijk dan na de geboorte hoe het gaat en hoe je erin staat. Hoe je je voelt. Laat het gevoel nu maar gewoon ZIJN. Je kan er op dit moment toch nog helemaal niets mee of aan doen.
donderdag 30 juli 2015 14:50
Ik heb het nooit eng of vies gevonden.
Bij de eerste vond ik kolven wel een beetje afstotelijk, maar inmiddels heb ik ook dat niet meer. Ik kolf nu gerust in aanwezigheid van mijn man.
Het is goed om je gevoel hierover gewoon te laten zijn. Stop het niet weg, want het is er. Maar maak het ook niet groter dan het is. Het zou zonde zijn het vooraf al af te zweren terwijl je het nog niet hebt ervaren.
Als je baby er straks is is je gevoel misschien heel anders. Of niet.
Ik zelf vind het heel fijn om te doen, heel bijzonder. Maar het begin is steeds wel even doorbijten.
Bij de eerste vond ik kolven wel een beetje afstotelijk, maar inmiddels heb ik ook dat niet meer. Ik kolf nu gerust in aanwezigheid van mijn man.
Het is goed om je gevoel hierover gewoon te laten zijn. Stop het niet weg, want het is er. Maar maak het ook niet groter dan het is. Het zou zonde zijn het vooraf al af te zweren terwijl je het nog niet hebt ervaren.
Als je baby er straks is is je gevoel misschien heel anders. Of niet.
Ik zelf vind het heel fijn om te doen, heel bijzonder. Maar het begin is steeds wel even doorbijten.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
donderdag 30 juli 2015 14:50
quote:GateKeeper schreef op 30 juli 2015 @ 14:44:
O ik had het juist andersom. Voordat ik zwanger was, was ik ervan overtuigd dat ik geen borstvoeding wilde gaan geven, vanaf het moment dat ik zwanger was wilde ik het juist super graag. Ik heb nu bv angst dat het niet gaat lukken of zo.Dat is ook interessant, wat dan weer doet vermoeden dat het ook iets hormonaals zou kunnen zijn, dat er iets veranderd als je zwanger wordt, ook in dit idee. Bij mij de ene kant op en bij jou de andere.
O ik had het juist andersom. Voordat ik zwanger was, was ik ervan overtuigd dat ik geen borstvoeding wilde gaan geven, vanaf het moment dat ik zwanger was wilde ik het juist super graag. Ik heb nu bv angst dat het niet gaat lukken of zo.Dat is ook interessant, wat dan weer doet vermoeden dat het ook iets hormonaals zou kunnen zijn, dat er iets veranderd als je zwanger wordt, ook in dit idee. Bij mij de ene kant op en bij jou de andere.
donderdag 30 juli 2015 14:51
quote:NYC schreef op 30 juli 2015 @ 14:45:
Geef het aan bij je verloskundige en de kraamzorg dat je, om welke reden dan ook, angst ervaart. Dan kunnen ze daar rekening mee houden als ze je begeleiden om de bv toch te proberen. En mocht het dan echt niet gaan/het je teveel tegenstaan kun je altijd nog op het laatste moment toch nog voor flesvoeding kiezen. Succes!Dankjewel! ja, dat ga ik zeker doen, binnenkort bevallingsplan bespreken en dan ga ik dit er ook bij vermelden, goede tip!
Geef het aan bij je verloskundige en de kraamzorg dat je, om welke reden dan ook, angst ervaart. Dan kunnen ze daar rekening mee houden als ze je begeleiden om de bv toch te proberen. En mocht het dan echt niet gaan/het je teveel tegenstaan kun je altijd nog op het laatste moment toch nog voor flesvoeding kiezen. Succes!Dankjewel! ja, dat ga ik zeker doen, binnenkort bevallingsplan bespreken en dan ga ik dit er ook bij vermelden, goede tip!
donderdag 30 juli 2015 14:52
quote:PlayingTheAngel schreef op 30 juli 2015 @ 14:45:
Ben je niet bang voor het onbekende? Bevallen en alles rond je baby is relatief onzeker/oncontroleerbaar, misschien heeft het daar mee te maken? Persoonlijk zou ik het, samen met de kraamzorg rustig proberen. Voel je dan nog hetzelfde, dan stap je over op de fles. Maak het niet te zwaar, daar wordt je gevoel niet beter van.
Persoonlijke tips: Je baby heeft vlak na de bevalling nog weinig nodig, omdat je borstvoeding ook nog op gang moet komen. Oefen daarom korte periodes (tien min per borst ofzo). In het ziekenhuis lieten ze mijn dochtertje 45min aan een borst liggen, niet fijn voor de tepel die nog moest wennen! Bij ongemak/pijn meteen ingrijpen, zodat je er snel weer vanaf bent.
Ik mikte zelf op 6 maanden en ukkie is nu 8 maanden, ik vind het ideaal!
De angst voor het onbekend is bij mij een stuk minder dan vóór ik zwanger ben, gek genoeg. Ik ben veel rustiger over mijn eigen kunnen en mogelijkheden, minder faalangst sinds ik zwanger ben.
Ik vind je tips goed, die ga ik meenemen in het plan voor na de bevalling, bedankt!
Ben je niet bang voor het onbekende? Bevallen en alles rond je baby is relatief onzeker/oncontroleerbaar, misschien heeft het daar mee te maken? Persoonlijk zou ik het, samen met de kraamzorg rustig proberen. Voel je dan nog hetzelfde, dan stap je over op de fles. Maak het niet te zwaar, daar wordt je gevoel niet beter van.
Persoonlijke tips: Je baby heeft vlak na de bevalling nog weinig nodig, omdat je borstvoeding ook nog op gang moet komen. Oefen daarom korte periodes (tien min per borst ofzo). In het ziekenhuis lieten ze mijn dochtertje 45min aan een borst liggen, niet fijn voor de tepel die nog moest wennen! Bij ongemak/pijn meteen ingrijpen, zodat je er snel weer vanaf bent.
Ik mikte zelf op 6 maanden en ukkie is nu 8 maanden, ik vind het ideaal!
De angst voor het onbekend is bij mij een stuk minder dan vóór ik zwanger ben, gek genoeg. Ik ben veel rustiger over mijn eigen kunnen en mogelijkheden, minder faalangst sinds ik zwanger ben.
Ik vind je tips goed, die ga ik meenemen in het plan voor na de bevalling, bedankt!
donderdag 30 juli 2015 14:55
quote:Hertjehertje schreef op 30 juli 2015 @ 14:48:
Ik herken het niet, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen.
Eerst was bv nog abstract. En nu gaat houw lijf dat ineens is het echt doen. Melk maken, kind aan je tepel. Als het jouw eigen lijf betreft is het anders.
Ik kon me er niks bij voorstellen, en ik heb af en toe vol verbazing bekeken wat mijn lijf nu weer aan het doen was. Geen afkeer, dat niet, maar wel verbazing en het af en toe gek gevonden. De eerste keer dat er wat melk uit mijn tepel kwam bijvoorbeeld. Dat was een week voor de bevalling en ik vond het maar vreemd. Maar toen ik ergens in de eerste weken stond te druppelen van de stuwing, was het 'gekke' er alweer vanaf. Het is ook even wennen. Aan je nieuwe rol, aan je lijf die zich daar aan aanpast, terwijl je geest het nog moet bijbenen.
Leg zulke vragen/zorgen inderdaad neer bij professionals. Je bent vast niet de enige!
En... Je kunt het altijd proberen, je weet nooit hoe het uiteindelijk voelt. Als je er in de eerste week nog steeds een naar gevoel bij houdt, kan je altijd overstappen op flesvoeding.Misschien is het dat ook wel, mijn borsten zijn van zichzelf erg gevoelig en mijn lijf verandert natuurlijk erg nu. Misschien kan mijn brein dat gewoonweg niet bijbenen. Dank je, het is goed om dit te lezen, ik sla dit allemaal op om te kijken of mijn mening misschien zich langzaam kan veranderen, zodat ik er met minder afkeer aan kan denken.
Ik herken het niet, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen.
Eerst was bv nog abstract. En nu gaat houw lijf dat ineens is het echt doen. Melk maken, kind aan je tepel. Als het jouw eigen lijf betreft is het anders.
Ik kon me er niks bij voorstellen, en ik heb af en toe vol verbazing bekeken wat mijn lijf nu weer aan het doen was. Geen afkeer, dat niet, maar wel verbazing en het af en toe gek gevonden. De eerste keer dat er wat melk uit mijn tepel kwam bijvoorbeeld. Dat was een week voor de bevalling en ik vond het maar vreemd. Maar toen ik ergens in de eerste weken stond te druppelen van de stuwing, was het 'gekke' er alweer vanaf. Het is ook even wennen. Aan je nieuwe rol, aan je lijf die zich daar aan aanpast, terwijl je geest het nog moet bijbenen.
Leg zulke vragen/zorgen inderdaad neer bij professionals. Je bent vast niet de enige!
En... Je kunt het altijd proberen, je weet nooit hoe het uiteindelijk voelt. Als je er in de eerste week nog steeds een naar gevoel bij houdt, kan je altijd overstappen op flesvoeding.Misschien is het dat ook wel, mijn borsten zijn van zichzelf erg gevoelig en mijn lijf verandert natuurlijk erg nu. Misschien kan mijn brein dat gewoonweg niet bijbenen. Dank je, het is goed om dit te lezen, ik sla dit allemaal op om te kijken of mijn mening misschien zich langzaam kan veranderen, zodat ik er met minder afkeer aan kan denken.
donderdag 30 juli 2015 14:57
quote:Zoranya schreef op 30 juli 2015 @ 14:48:
Ik heb nog geen kinderen en ben ook niet zwanger, maar het hele idee van borstvoeding vind ik ook erg afstotelijk. Ik vind het ook niets moois om bij vriendinnen te zien of zo.
Misschien speelt bij mij wel een psychologisch iets mee, ik heb namelijk toen ik 19 was een borstverkleining laten doen en ben als de dood dat ze weer naar maatje watermeloen groeien of nog erger.....gaan hangen tot op mijn navel.
Ik kies denk ik voor mijn kindje (mocht ik zo gelukkig zijn om zwanger te worden over een jaar of 1,5 - 2) voor flesvoeding. Heb ik zelf ook gehad en ben bijna nooit ziek, heb geen allergiën en na 2 universitaire opleidingen en een post-doctoraal kan ik nou ook niet zeggen dat mijn hersenen zich niet goed ontwikkeld hebben. Dus ik snap die hele ophef niet over dat bv beter is.....
Ik wil je niet bang maken ofzo, maar bij mij is de voorgevel tijdens de zwangerschap al twee maten gegroeid, nog voordat ik uberhaupt was begonnen met borstvoeding dus.
Verder heb ik zelf wel bv gegeven, wilde dat ook wel graag maar mij is het (zacht uitgedrukt) ontzettend tegengevallen, vond het verschrikkelijk. Dat is verder heel persoonlijk trouwens. Als ik jou was TO, zou ik het gewoon proberen en je vooraf goed voor laten lichten. Als het niets wordt, kun je altijd nog terugvallen op de fles.
Ik heb nog geen kinderen en ben ook niet zwanger, maar het hele idee van borstvoeding vind ik ook erg afstotelijk. Ik vind het ook niets moois om bij vriendinnen te zien of zo.
Misschien speelt bij mij wel een psychologisch iets mee, ik heb namelijk toen ik 19 was een borstverkleining laten doen en ben als de dood dat ze weer naar maatje watermeloen groeien of nog erger.....gaan hangen tot op mijn navel.
Ik kies denk ik voor mijn kindje (mocht ik zo gelukkig zijn om zwanger te worden over een jaar of 1,5 - 2) voor flesvoeding. Heb ik zelf ook gehad en ben bijna nooit ziek, heb geen allergiën en na 2 universitaire opleidingen en een post-doctoraal kan ik nou ook niet zeggen dat mijn hersenen zich niet goed ontwikkeld hebben. Dus ik snap die hele ophef niet over dat bv beter is.....
Ik wil je niet bang maken ofzo, maar bij mij is de voorgevel tijdens de zwangerschap al twee maten gegroeid, nog voordat ik uberhaupt was begonnen met borstvoeding dus.
Verder heb ik zelf wel bv gegeven, wilde dat ook wel graag maar mij is het (zacht uitgedrukt) ontzettend tegengevallen, vond het verschrikkelijk. Dat is verder heel persoonlijk trouwens. Als ik jou was TO, zou ik het gewoon proberen en je vooraf goed voor laten lichten. Als het niets wordt, kun je altijd nog terugvallen op de fles.
donderdag 30 juli 2015 14:58
quote:Zoranya schreef op 30 juli 2015 @ 14:48:
Ik heb nog geen kinderen en ben ook niet zwanger, maar het hele idee van borstvoeding vind ik ook erg afstotelijk. Ik vind het ook niets moois om bij vriendinnen te zien of zo.
Misschien speelt bij mij wel een psychologisch iets mee, ik heb namelijk toen ik 19 was een borstverkleining laten doen en ben als de dood dat ze weer naar maatje watermeloen groeien of nog erger.....gaan hangen tot op mijn navel.
Ik kies denk ik voor mijn kindje (mocht ik zo gelukkig zijn om zwanger te worden over een jaar of 1,5 - 2) voor flesvoeding. Heb ik zelf ook gehad en ben bijna nooit ziek, heb geen allergiën en na 2 universitaire opleidingen en een post-doctoraal kan ik nou ook niet zeggen dat mijn hersenen zich niet goed ontwikkeld hebben. Dus ik snap die hele ophef niet over dat bv beter is.....De 'borstvoeding is standaard beter/of niet-discussie' ga ik even niet aan, want dat gaat voorbij aan het punt dat ik graag borstvoeding zou willen geven maar dat ik dus ook een psychische barriere voel om dat daadwerkelijk te gaan doen. Voor mij mag iedereen het zelf weten maar ik wil het zelf graag proberen maar mijn psyche houdt me tegen en daar baal ik van. Natuurlijk ga ik flesvoeden als het niet lukt, daar zal ik dan geen minuut over nadenken als mijn kindje voeding nodig heeft en ik kan het niet geven, maar voor nu wil ik juist die barriere opheffen.
Ik heb nog geen kinderen en ben ook niet zwanger, maar het hele idee van borstvoeding vind ik ook erg afstotelijk. Ik vind het ook niets moois om bij vriendinnen te zien of zo.
Misschien speelt bij mij wel een psychologisch iets mee, ik heb namelijk toen ik 19 was een borstverkleining laten doen en ben als de dood dat ze weer naar maatje watermeloen groeien of nog erger.....gaan hangen tot op mijn navel.
Ik kies denk ik voor mijn kindje (mocht ik zo gelukkig zijn om zwanger te worden over een jaar of 1,5 - 2) voor flesvoeding. Heb ik zelf ook gehad en ben bijna nooit ziek, heb geen allergiën en na 2 universitaire opleidingen en een post-doctoraal kan ik nou ook niet zeggen dat mijn hersenen zich niet goed ontwikkeld hebben. Dus ik snap die hele ophef niet over dat bv beter is.....De 'borstvoeding is standaard beter/of niet-discussie' ga ik even niet aan, want dat gaat voorbij aan het punt dat ik graag borstvoeding zou willen geven maar dat ik dus ook een psychische barriere voel om dat daadwerkelijk te gaan doen. Voor mij mag iedereen het zelf weten maar ik wil het zelf graag proberen maar mijn psyche houdt me tegen en daar baal ik van. Natuurlijk ga ik flesvoeden als het niet lukt, daar zal ik dan geen minuut over nadenken als mijn kindje voeding nodig heeft en ik kan het niet geven, maar voor nu wil ik juist die barriere opheffen.
