Kinderen
alle pijlers
Buurvrouw heeft niet onder controle?
vrijdag 31 januari 2014 09:06
Het is bij onze buren vrijwel elke doordeweekse ochtend bal. We horen buurvrouw en haar twee zoons (6 en 9) ruzie maken, waarbij over en weer nogal geschreeuwd wordt. Ik ken dat zelf gelukkig niet, maar kon me er altijd wel wat bij voorstellen, twee hyperactieve, eigenwijze stuiters, dan verloopt de ochtendspits niet altijd in opperste harmonie. Maar vanochtend schrok ik er wel van. De oudste ging net weg toen ik terug kwam van mijn eigen dochter wegbrengen (hij gaat inmiddels zelfstandig naar school). De jongste was nog thuis, en ondanks dat de huizen niet gehorig zijn hoorde ik moeder door de muren heen tekeer gaan. Ze klonk volledig over 'dr toeren, bleef naar schreeuwen. Het jochie ondertussen huilen, huilen, huilen. Gebonk van de trap, deuren die dicht worden geslagen, nog meer gehuil en woedend geschreeuw. Bah, wat vreselijk naar... Zo'n vreselijk verdrietig huilend jochie en een moeder die maar blijft schreeuwen - en ik hoop maar dat het bij schreeuwen blijft. Ik weet natuurlijk helemaal niet wat zich heeft afgespeeld, misscien had 'ie zich inderdaad wel vreselijk misdragen. Maar het lijkt me meer dat ze met z'n allen in een enorm negatieve spiraal zitten. Zo sneu voor die jongens, en ook voor buuf (en buurman, maar die is doordeweeks altijd al heel vroeg de deur uit, en in het weekend lijkt alles pais en vree). Ik weet dat the thing to do een praatje maken is, ongedwongen informeren of alles goed gaat, en misschien ook gewoon maar zeggen dat ik hoor dat het 's morgens niet altijd soepel. Ik zie daar enorm tegenop, ben niet zo van de confrontatie, heb weinig contact met haar (zeker 's winters niet) en ik heb geen idee hoe ze gaat reageren en wat ik haar eventueel kan adviseren. Iemand nog goede ideeen - hele andere benaderingen wellicht, of moet ik me er gewoon helemaal niet mee bemoeien?
vrijdag 31 januari 2014 09:12
Ik denk dat het heel moeilijk is, maar de beste weg lijkt me haar uitnodigen voor een bakkie en dan eerlijk zeggen dat je de ochtendspits helemaal hoort, dat je ervan schrikt en dat je haar graag wil helpen want het zal voor haar ook moeilijk zijn.
En haar ruimte geven om te spuien...want waarschijnlijk vind zij het ook geen fijn begin van de dag.
En haar ruimte geven om te spuien...want waarschijnlijk vind zij het ook geen fijn begin van de dag.
vrijdag 31 januari 2014 09:16
Ik zou toch een keer aanbellen. Is ze overdag thuis? Misschien zo rond 10 uur als de kinderen naar school zijn en ze een beetje is bijgekomen.
Vaak moet je niet te veel nadenken of je zoiets moet doen en wat je gaat zeggen.Ik zou gewoon aangeven wat je hier boven hebt beschreven. Misschien helpt het dat ze haar verhaal kwijt kan.
Vaak moet je niet te veel nadenken of je zoiets moet doen en wat je gaat zeggen.Ik zou gewoon aangeven wat je hier boven hebt beschreven. Misschien helpt het dat ze haar verhaal kwijt kan.
vrijdag 31 januari 2014 09:24
Het geeft je overlast. ( behalve zorgen ) Dus je mag het aankaarten.
Dat kan je op verschillende manieren doen. Als je haar nooit uitnodigd voor een bakje thee zou ik dat nu ook niet doen, maar wel even aanbellen en haar vertellen dat je het allemaal hoort en dan kan je zeggen dat als ze hulp nodig heeft ze bij je kan aanbellen eventueel of vragen of je iets voor haar kan doen
Dan hou je het vriendelijk, zonder verwijten en weet zij dat het gesignaleerd wordt.
En wie weet wil ze haar ei ook wel even kwijt.
Dat kan je op verschillende manieren doen. Als je haar nooit uitnodigd voor een bakje thee zou ik dat nu ook niet doen, maar wel even aanbellen en haar vertellen dat je het allemaal hoort en dan kan je zeggen dat als ze hulp nodig heeft ze bij je kan aanbellen eventueel of vragen of je iets voor haar kan doen
Dan hou je het vriendelijk, zonder verwijten en weet zij dat het gesignaleerd wordt.
En wie weet wil ze haar ei ook wel even kwijt.
..popcorn?
vrijdag 31 januari 2014 09:25
quote:lilalinda schreef op 31 januari 2014 @ 09:16:
Maak je je zorgen om de buurvouw of ook echt over de kinderen? dat ze de kinderen 'mishandelt'?
Nou, ik vind dit toch grenzen aan mishandeling. Schreeuwen tot je kind gaat huilen, met deuren slaan. Niet normaal en geen prettig leefklimaat voor twee jonge kinderen.
Ik zou ook proberen een gesprek aan te knopen.
Maak je je zorgen om de buurvouw of ook echt over de kinderen? dat ze de kinderen 'mishandelt'?
Nou, ik vind dit toch grenzen aan mishandeling. Schreeuwen tot je kind gaat huilen, met deuren slaan. Niet normaal en geen prettig leefklimaat voor twee jonge kinderen.
Ik zou ook proberen een gesprek aan te knopen.
vrijdag 31 januari 2014 09:25
vrijdag 31 januari 2014 09:28
Eens met absor. Super dat je dit gaat doen!
Boerderijgeit, waarom niet mee bemoeien?
Zodat, mocht er wel wat aan de hand zijn, die kinderen nog lekker lang in onveiligheid zitten?
En ja, mijn reactie is ernstig gekleurd want door mensen die dezelfde reactie hadden *niet mee bemoeien* en lig ik ernstig in de kreukels.
Boerderijgeit, waarom niet mee bemoeien?
Zodat, mocht er wel wat aan de hand zijn, die kinderen nog lekker lang in onveiligheid zitten?
En ja, mijn reactie is ernstig gekleurd want door mensen die dezelfde reactie hadden *niet mee bemoeien* en lig ik ernstig in de kreukels.
vrijdag 31 januari 2014 09:29
Overigens heb ik een soortgelijke situatie hier naast me wonen, moeder en dochter van 4. Mens gaat compleet uit haar plaat tegen dochter en ja, ik heb een melding gemaakt bij een instantie in dit land dat ik me zorgen maak om het meisje.
Buurvrouw is niet bepaald een goed aanspreekbaar typje en het was misselijkmakend om aan te horen. Speelt nog wel wat meer, maar ik heb gebeld met de insteek dat buuf wellicht wat hulp kan krijgen in het opvoeden/haar situatie.
Buurvrouw is niet bepaald een goed aanspreekbaar typje en het was misselijkmakend om aan te horen. Speelt nog wel wat meer, maar ik heb gebeld met de insteek dat buuf wellicht wat hulp kan krijgen in het opvoeden/haar situatie.
This is not kosher!
vrijdag 31 januari 2014 09:30
quote:wendy7474 schreef op 31 januari 2014 @ 09:25:
[...]
Nou, ik vind dit toch grenzen aan mishandeling. Schreeuwen tot je kind gaat huilen, met deuren slaan. Niet normaal en geen prettig leefklimaat voor twee jonge kinderen.
je kunt bij vermoeden van mishandeling Steunpunt Huiselijk geweld bellen. Die kunnen je informeren welke stappen jij kan nemen (gesprek aanknopen hoeft namelijk niet de beste oplossing te zijn).
[...]
Nou, ik vind dit toch grenzen aan mishandeling. Schreeuwen tot je kind gaat huilen, met deuren slaan. Niet normaal en geen prettig leefklimaat voor twee jonge kinderen.
je kunt bij vermoeden van mishandeling Steunpunt Huiselijk geweld bellen. Die kunnen je informeren welke stappen jij kan nemen (gesprek aanknopen hoeft namelijk niet de beste oplossing te zijn).
vrijdag 31 januari 2014 09:31
quote:boerderijgeit028 schreef op 31 januari 2014 @ 09:29:
[...]
Ja.
Sorry, maar dit snap ik niet.
Dit gedrag is zeer schadelijk voor kleine kinderen (ook voor grotere), kleine kinderen die compleet afhankelijk zijn van hun (doorgeflipte) moeder. Als zij het niet aan kan, moet ze hulp krijgen. Voor haar jongens, maar ook voor zichzelf.
[...]
Ja.
Sorry, maar dit snap ik niet.
Dit gedrag is zeer schadelijk voor kleine kinderen (ook voor grotere), kleine kinderen die compleet afhankelijk zijn van hun (doorgeflipte) moeder. Als zij het niet aan kan, moet ze hulp krijgen. Voor haar jongens, maar ook voor zichzelf.
This is not kosher!
vrijdag 31 januari 2014 09:35
Ga toch eerst eens een gesprek aan. Soms vermoed je bepaalde dingen maar kan er heel wat anders aan de hand zijn.
Kom je daar niet wijs uit kun je alsnog steunpunt huiselijk geweld inschakelen.
Mijn zoon bv heeft autisme en hele heftige woedeaanvallen, waarbij hij tegen deuren schopt en met deuren slaat en ik zou het niet prettig vinden als mensen denken dat IK dat doe en vervolgens zonder eens te praten meteen allerlei instanties inschakelen.
Wat is dit voor maatschappij, dat we elkaar niet eens meer durven te spreken?
Kom je daar niet wijs uit kun je alsnog steunpunt huiselijk geweld inschakelen.
Mijn zoon bv heeft autisme en hele heftige woedeaanvallen, waarbij hij tegen deuren schopt en met deuren slaat en ik zou het niet prettig vinden als mensen denken dat IK dat doe en vervolgens zonder eens te praten meteen allerlei instanties inschakelen.
Wat is dit voor maatschappij, dat we elkaar niet eens meer durven te spreken?
vrijdag 31 januari 2014 09:39
Ik heb een tijdje geleden naar mijn buurman een opmerking gemaakt dat hij en zijn zoontje wel vaak ruzie hadden. Gewoon, heel casual, tussen neus en lippen door. Het zette hem aan het denken en na een paar weken zei hij ook dat hij er over nagedacht had en dat hij een en ander nu anders aanpakt. Dat klopt, want ze hebben beduidend minder vaak ruzie. Soms is een kleine blik van buiten genoeg voor iemand om even weer te beseffen dat de communicatie (op dat moment) niet normaal is.
Ik heb overigens wel een redelijk goed contact met de buurman. We lopen de deur niet bij elkaar plat, maar maken af en toe een praatje wanneer we elkaar tegenkomen bij de voordeur.
Ik heb overigens wel een redelijk goed contact met de buurman. We lopen de deur niet bij elkaar plat, maar maken af en toe een praatje wanneer we elkaar tegenkomen bij de voordeur.
vrijdag 31 januari 2014 09:40
Vaak hoor je toch wel wie haar schreeuwt, zeker het verschil tussen een klein kind-volwassene.
@Beauke, ik ben het met je eens dat als je nog twijfelt over wat er gebeurt het gesprek aan gaat. Een instantie inschakelen betekent dat er gekeken wordt of er meer zorgen zijn omtrent het kind vanuit school, maatschappelijk werk etc.
Ook zijn sommige buren niet de meest 'toegankelijke' types en snap ik best dat je eerder een instantie belt dan zelf eens gaat vragen waarom buuf zo uit haar plaat gaat.
@Beauke, ik ben het met je eens dat als je nog twijfelt over wat er gebeurt het gesprek aan gaat. Een instantie inschakelen betekent dat er gekeken wordt of er meer zorgen zijn omtrent het kind vanuit school, maatschappelijk werk etc.
Ook zijn sommige buren niet de meest 'toegankelijke' types en snap ik best dat je eerder een instantie belt dan zelf eens gaat vragen waarom buuf zo uit haar plaat gaat.
This is not kosher!
vrijdag 31 januari 2014 09:42
quote:Wellhello schreef op 31 januari 2014 @ 09:31:
[...]
Sorry, maar dit snap ik niet.
Dit gedrag is zeer schadelijk voor kleine kinderen (ook voor grotere), kleine kinderen die compleet afhankelijk zijn van hun (doorgeflipte) moeder. Als zij het niet aan kan, moet ze hulp krijgen. Voor haar jongens, maar ook voor zichzelf.
Ik geloof dat het ook schadelijk is voor de moeder en kinderen als er allerlei instanties ingeschakeld gaan worden door een bemoeizuchtige buurvrouw die het fijne er niet van weet. De vork kan zomaar heel anders in de steel zitten.
Wie zegt dat moeder met de deuren ging gooien? Kan het de zoon niet geweest zijn? Kan het kind niet huilen uit drift?
[...]
Sorry, maar dit snap ik niet.
Dit gedrag is zeer schadelijk voor kleine kinderen (ook voor grotere), kleine kinderen die compleet afhankelijk zijn van hun (doorgeflipte) moeder. Als zij het niet aan kan, moet ze hulp krijgen. Voor haar jongens, maar ook voor zichzelf.
Ik geloof dat het ook schadelijk is voor de moeder en kinderen als er allerlei instanties ingeschakeld gaan worden door een bemoeizuchtige buurvrouw die het fijne er niet van weet. De vork kan zomaar heel anders in de steel zitten.
Wie zegt dat moeder met de deuren ging gooien? Kan het de zoon niet geweest zijn? Kan het kind niet huilen uit drift?
vrijdag 31 januari 2014 09:45
quote:boerderijgeit028 schreef op 31 januari 2014 @ 09:42:
[...]
Ik geloof dat het ook schadelijk is voor de moeder en kinderen als er allerlei instanties ingeschakeld gaan worden door een bemoeizuchtige buurvrouw die het fijne er niet van weet. De vork kan zomaar heel anders in de steel zitten.
Wie zegt dat moeder met de deuren ging gooien? Kan het de zoon niet geweest zijn? Kan het kind niet huilen uit drift?
Dus even een gesprekje aanknopen om te polsen.
De andere kant uitkijken terwijl er misschien wél iets aan de hand is, snap ik gewoon echt niet.
[...]
Ik geloof dat het ook schadelijk is voor de moeder en kinderen als er allerlei instanties ingeschakeld gaan worden door een bemoeizuchtige buurvrouw die het fijne er niet van weet. De vork kan zomaar heel anders in de steel zitten.
Wie zegt dat moeder met de deuren ging gooien? Kan het de zoon niet geweest zijn? Kan het kind niet huilen uit drift?
Dus even een gesprekje aanknopen om te polsen.
De andere kant uitkijken terwijl er misschien wél iets aan de hand is, snap ik gewoon echt niet.
vrijdag 31 januari 2014 09:46
vrijdag 31 januari 2014 09:51
Hoe ingewikkeld kan een gesprekje zijn? Het hoeft geen kruisverhoor te zijn en je hoeft er ook niet een heel bezoek aan te besteden. Je zou het zo kunnen plannen dat je haar 'toevallig' tegenkomt. Gewoon beginnen met een 'Jee, Jantje werkte niet mee hè, vanmorgen?' geeft al aan dat je merkt dat het niet relaxed gaat.
