Corrigerende tik

19-01-2014 13:09 497 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vast al vaker gevraagd, maar ik kan t niet vinden: hoevaak delen jullie een corrigerende tik (op de billen) uit?

Voorbeeld: zoontje van drie wil niet in bad en begint een scene. De naughty-step blijft hij steeds niet op zitten en maakt steeds grotere scene. Wil bij mij op de arm klimmen of clampt aan mijn been vast. Gaat steeds harder schreeuwen. Geven jullie in zo'n geval 1x een tik op de billen om duidelijk te maken dat hij luisteren moet?
Alle reacties Link kopieren
quote:Lilla schreef op 20 januari 2014 @ 18:41:

[...]





We hebben het over een peuter van 2 á 3 he, wel eens gezien?Yep!
Alle reacties Link kopieren
quote:iones schreef op 20 januari 2014 @ 18:51:

[...]



Yep!En die "pleur" jij in de auto om daar lekker helemaal alleen hysterisch verder te laten krijsen? Lekker dan....
Alle reacties Link kopieren
Heb ik nou zulke makkelijke kinderen, ik kan me niet heugen dat ze krijsend in de AH lagen. Ik neem ze ook niet mee, in geval van haast en stress trouwens. En als ik wel tijd heb, dan is het allemaal niet zo'n punt. Dan gooi ik die vijf pakken koekjes die opeens in de kar liggen gewoon weer terug.



Mijn zoontje heeft wel een tijd niet in bad gewild. Even doorvragen leerde dat hij wél in het babybadje wilde, dus babybad in het grote bad gezet en haren uitspoelen met een bekertje ipv de sproeier op z'n hoofd. En inmiddels is hij vier en gaat hij zonder morren in bad. Het komt echt allemaal goed hoor, ook als je niet streng bent, straft en petsen uitdeelt.
if we all light up, we can scare away the dark...
Alle reacties Link kopieren
quote:Lilla schreef op 20 januari 2014 @ 18:42:

[...]





Niet asocialer dan een peuter die hetzelfde doet, en dan daarbij een boze moeder die een tik uitdeelt. Wel eens een peuter gezien die daar stil van wordt?



Nee maar ook op een stoeltje zetten werkt niet in zo'n geval.



Een hysterisch krijsende peuter krijg je nauwelijks stil.

In zo'n geval is de winkel uitwandelen en wat afleiding zoeken het enige dat werkt (vermoed ik)
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
Ik sla mijn kind niet, nooit. Niet omdat ik denk dat hij daar een trauma aan over houdt, maar omdat ik geloof dat goed "voorleven" de meest efficiënte manier van opvoeden is.

Dus toen zoon mij sloeg (hij zal ongeveer 1,5 geweest zijn) kon ik ook vol overtuiging tegen hem zeggen "Zo gaan we niet met elkaar om; we doen elkaar geen pijn!" (en nee, niet op een hippie-achtige koetsjie-koetsjie toon, maar streng en gedecideerd).



Naughty chair werkt hier trouwens ook niet: Zoon zat als een prins op zijn troon triomfantelijk om zich heen te kijken...Dus wij zetten hem ouderwets in de hoek met zijn gezicht naar de muur.
beetje handige huisvrouw slaat een stel drukknopen in het kruis
Alle reacties Link kopieren
quote:fancypants schreef op 20 januari 2014 @ 21:25:

.Dus wij zetten hem ouderwets in de hoek met zijn gezicht naar de muur.Dat zal de opvoed MAFFIA ook wel mishandeling vinden
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
quote:hollebollegijs schreef op 20 januari 2014 @ 20:14:

[...]





Nee maar ook op een stoeltje zetten werkt niet in zo'n geval.



Een hysterisch krijsende peuter krijg je nauwelijks stil.

In zo'n geval is de winkel uitwandelen en wat afleiding zoeken het enige dat werkt (vermoed ik)



Klopt. Niet op gedrag ingaan (dus niet verbieden te schreeuwen, lukt niet) maar negeren, afleiden, klaar. Duurt de ene keer langer dan de andere keer, maar werkt altijd. En na verloop van tijd dooft gedrag wel uit.

Stoeltje doe ik ook nooit. Werkt alleen op korte termijn.



Het moge duidelijk zijn: dit is niet de makkelijkste methode. Een corrigerende tik is op korte termijn vást effectiever, én makkelijker: je hoeft niet te denken (kind moet naar mij luisteren, punt). Maar uiteindelijk is het pure conditionering, en opvoeden is meer dan dat. Daarbij geef je ook nog t verkeerde voorbeeld: als iets niet gaat zoals ik wil word ik boos of sla ik. En dan luister jij naar mij want je bent nu eenmaal een kind. En als jij straks groter en sterker bent kan je dat ook toepassen.....
Alle reacties Link kopieren
quote:Lilla schreef op 20 januari 2014 @ 21:50:

[...]



(kind moet naar mij luisteren, punt).....





Kind moet in mijn ogen ook luisteren en die punt kan vooraf gegaan worden door uitleg.



Ik schrijf KAN vooraf gegaan worden door een uitleg.

Mijn oudste van 12 vraagt regelmatig allerlei luxe zaken die ze meent nodig te hebben, een simpel NEE met een verwijzing naar zakgeld en verjaardag vind ik voldoende.



En zoals ik schreef, gillen in de supertmarkt = een enkeltje parkeerplaats maar dit is nooit ten uitvoer gebracht.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
quote:hollebollegijs schreef op 20 januari 2014 @ 21:49:

[...]





Dat zal de opvoed MAFFIA ook wel mishandeling vinden



Ja dat kan. Opvoeding is net als het Nederlands elftal, echt iedereen heeft een uitgesproken mening over het wel en niet en vooral beter moet, ook al zien ze zelf amper het verschil tussen een voetbal en basketbal.

Ik heb echt in razend tempo een teflon-laag ontwikkeld voor opvoed-betweters. Zolang mijn kind goed in zijn vel zit, mijn man en ik op één lijn zitten en we het gevoel hebben dat we 'in control' zijn, doen we het goed genoeg.
beetje handige huisvrouw slaat een stel drukknopen in het kruis
Alle reacties Link kopieren
quote:Lilla schreef op 20 januari 2014 @ 18:42:

[...]





Niet asocialer dan een peuter die hetzelfde doet, en dan daarbij een boze moeder die een tik uitdeelt. Wel eens een peuter gezien die daar stil van wordt?

Nee, een kind dat krijst, gaat harder krijsen van een tik.



Ik zeg ook niet dat je in alle gevallen zoiets moet toepassen. Maar ik vind niet dat je het kind ermee moet laten weg komen door te negeren.



Ik zou het kind echt in de auto doen en snel mijn boodschappen af maken.
Alle reacties Link kopieren
Ik was me even aan het inlezen over de geschiedenis van slaan / corrigerende tik.



In de middeleeuwen werd het op basis van de bijbel gerechtvaardigd:



“Onthoud je kind geen afstraffingen; als je het slaat met de roede zal het er niet dood aan gaan” (Spreuken:23- 13)



Bron
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
quote:Lilla schreef op 20 januari 2014 @ 21:50:

[...]





Klopt. Niet op gedrag ingaan (dus niet verbieden te schreeuwen, lukt niet) maar negeren, afleiden, klaar. Duurt de ene keer langer dan de andere keer, maar werkt altijd. En na verloop van tijd dooft gedrag wel uit.

Stoeltje doe ik ook nooit. Werkt alleen op korte termijn.



Het moge duidelijk zijn: dit is niet de makkelijkste methode. Een corrigerende tik is op korte termijn vást effectiever, én makkelijker: je hoeft niet te denken (kind moet naar mij luisteren, punt). Maar uiteindelijk is het pure conditionering, en opvoeden is meer dan dat. Daarbij geef je ook nog t verkeerde voorbeeld: als iets niet gaat zoals ik wil word ik boos of sla ik. En dan luister jij naar mij want je bent nu eenmaal een kind. En als jij straks groter en sterker bent kan je dat ook toepassen…..

Moet ik huilen of lachen?

Geen wonder dat veel kinderen van tegenwoordig totaal ontspoord zijn, zich gedragen alsof ze god op aarde zijn, totaal geen rekening houden met de rest, ikke ikke ikke ikke, brutaal als de pest. Geen wonder dat die kids zich niet kunnen gedragen. Geen wonder dat ze geen grenzen kennen.



Het ligt dus niet aan de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Ja maar die bijbel moet je niet zo op af gaan.

De bijbel komt voort uit wat op dat moment gangbaar is om te doen en om te denken.



Daarom is de bijbel absoluut niet meer van deze tijd, evenmin als de Koran.



Begrijp me niet verkeerd, er zijn gevallen waarbij ik zeker voorstander ben van de corrigerende tik. Ik vind dat kinderen tegenwoordig gewoon veel duidelijkheid en structuur moeten ontberen en daar worden ze vervelend van. Dat komt omdat het ook niet natuurlijk is.



Vroeger was het het andere uiterste. De corrigerende tik die ik kreeg was helemaal niet zo erg.

Erger was dat je niet mocht nadenken, dat je dan meteen brutaal werd genoemd. En je voelde als kind dan in je vezels dat dat niet juist was.

Een kind mag gerust in discussie gaan met goede argumenten. Niet met ordinair "ik wil niet". En jij moet zorgen dat je met betere argumenten komt en dan moet het kind zich daar naar voegen. Juist omdat jij de oudste bent en beter weet wat goed is voor je kind. En vooruit kijkt en weet wat hem/haar te wachten staat. Kinderen zijn daar niet mee bezig want die leven in het nu.



Die willen nu opblijven en nog even tv kijken. Denken niet aan morgen, als ze op tijd uit bed moeten en niet wakker kunnen worden, en zichzelf tegen zullen komen gedurende de dag op school.



En ze willen nu die zak chips op eten, en niet hun bord met gezond voedsel. Want het is zo lekker. Dat ze te dik zullen worden wat ze ongelukkig zal maken, of ongezond, daar zijn ze ook niet mee bezig.



Als ouder zijnde moet je ze tegen zichzelf in bescherming nemen. Dan dat conflict maar aan gaan, dat het kind boos op je wordt en zal huilen en stampvoeten.



Veel ouders geven te veel toe. Omdat ze zichzelf er beter bij voelen om vriendje te blijven met hun kind. Maar dat is egoïsme, want ze bieden daarmee niet wat het kind werkelijk nodig heeft. Het is niet het soort liefde waar een kind mee gebaat is.
Alle reacties Link kopieren
quote:kadanz schreef op 20 januari 2014 @ 23:08:

[...]

kunnen gedragen. Geen wonder dat ze geen grenzen kennen.



Het ligt dus niet aan de kinderen.De kinderen hebben geen schuld. Maar ze worden er wel op afgerekend.
Zoals mijn lieve vader vol afgrijzen zei, toen ik hem ooit eens vroeg waarom hij ons eigenlijk nooit een tik of een draai om de oren gaf: "je gaat toch geen kinderen slaan?"



Precies pap.
Iones: Dan vraag ik me toch iets af wat betreft die methode van jou.



Dus kind krijst en jij pleurt hem terug de auto in en gaat rustig verder boodschappen doen. De kans is vrij groot dat kind harder gaat krijsen.



Wat zou er kunnen gebeuren? Bezorgde omstanders vragen zich af waarom dat kind alleen in de auto zit. Breken de auto open of bellen de politie. Mag jij even lekker uitleggen waarom jou peuter van drie alleen in de auto zat. Ik weet niet of ze meegaan in het hij krijste zo hard en dat vond ik vervelend.



Ik ben blij dat mijn kinderen nooit krijsen in de supermarkt. Ze mogen zelf met een klein boodschappenwagentje lopen en mee boodschappen doen, toetjes uitkiezen enz. Nooit een probleem. Maar niet elk kind is hetzelfde en sommige maken er een echt boodschappendrama van. Een kind van drie kan niet alleen thuis blijven of alleen in de auto. En nee, je kunt niet thuis blijven want die boodschappen moeten gedaan worden. Dan heb ik liever een ouder die boven het gekrijs van haar kind staat zoals Lila dan een ouder die gaat schreeuwen tegen zijn kind.



En wat denk ik als ik dat tafereeltje zie? Nee, dan ga ik niet even terugschreeuwen tegen het kind omdat ik vind dat moeder niet kan opvoeden. Kinderen schreeuwen nou eenmaal wel eens, knap van die moeder dat ze daar zo rustig onder blijft.
Alle reacties Link kopieren
quote:hollebollegijs schreef op 20 januari 2014 @ 16:16:

[...]





Wat een geiten-wollen-sokken argument dan zouden complete generaties inclusief ikzelf + zussen en mijn kinderen bang zijn voor hun ouders.



Kan je vinden, maar dat risico wil ik met die van mij niet nemen. Ik geloof niet in de corrigerende tik. Die van mij snappen daar helemaal niks van. Maarre....als jij die van jou nu gewoon opvoedt zoals het jou goeddunkt, dan doe ik dat bij die van mij. Deal?
Alle reacties Link kopieren
Overigens werden we afgelopen zomer in een hotel in Neurenberg door een Amerikaanse zakenman nog gecomplimenteerd met onze 'wel behaved children'. en dat dat alleen kon als ze beschaafde ouders hadden. Het kan dus wel degelijk zonder corrigerende tik.
Ik werk met grote sterke volwassenen die ook wel eens niet in bad/onder de douche willen. Als ik hun een tik zou geven kon ik daarna de stukjes tegel waarschijnlijk uit mn voorhoofd peuteren. Die hebben ook het niveau van een 3 jarige.



De strijd begint meestal om dat ze:



- niet voorbereid waren op het onder de douche gaan

- er haast bij is

- er is onrust om hen heen

- hen niet duidelijk is dat ze daarna weer iets mogen gaan doen dat ze zelf graag willen.

- aanvoelen dat je zelf niet lekker in je vel zit

- soms gewoon echt geen zin hebben,. Die strijd ga ik dan ook niet aan.



Mijn M.O.



_ adem in, adem uit

_ controle hebben over toon

_ van te voren kort aankondigen, "je gaat zo douchen"

_ geen vragen stellen, meedelen

_ zorgen dat alles van te voren klaar staat, als ze dat niet zelf kunnen.

_ zorgen dat er niemand kan storen op het moment dat de bad situatie begint.

_aangeven, als het douchen/baden klaar is ga je/gaan we

_ lekker muziekje aan

_ vooral veel lol maken en er een positieve leuke activiteit van maken.



Heb trouwens gemerkt dat het vaak niet eens het baden zelf is waar tegen geprotesteerd word, maar bijvoorbeeld het weten dat het daarna bedtijd is.
Toevoeging: ik ben geen voorstander van time-outs., bij kinderen of volwassenen. Eigenlijk zeg je daarmee, ik wijs jou nu af. Ik kan niet omgaan met jouw gedrag. Ik ga je nu alleen laten.



Je lost daarmee het achterliggende probleem niet op, je conditioneert iemand om gewenst gedrag te vertonen.
Alle reacties Link kopieren
quote:evelynsalt schreef op 21 januari 2014 @ 13:15:

Overigens werden we afgelopen zomer in een hotel in Neurenberg door een Amerikaanse zakenman nog gecomplimenteerd met onze 'wel behaved children'. en dat dat alleen kon als ze beschaafde ouders hadden. Het kan dus wel degelijk zonder corrigerende tik.



Ik heb het idee dat je denkt dat het een opvoedmethode is, de corrigerende tik.



Ex en ik gebruikte van alles door elkaar, lag aan de situatie en ja zoals ik schreef heeft ex wel eens een tik uitgedeeld en heb ik wel eens een van de bambino's flink bij de arm gepakt.



Dat gebeurde een enkele keer, vaak in de emotie van het moment.



Voor de rest waren de straffen of correcties (geef het maar een naam) gewoon gang, kamer, binnen blijven.



Het is niet zwart / wit corrigerende tik versus andere opvoed methodes.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
quote:iones schreef op 20 januari 2014 @ 22:48:

[...]



Nee, een kind dat krijst, gaat harder krijsen van een tik.



Ik zeg ook niet dat je in alle gevallen zoiets moet toepassen. Maar ik vind niet dat je het kind ermee moet laten weg komen door te negeren.



Ik zou het kind echt in de auto doen en snel mijn boodschappen af maken.



Dat zou misschien opgaan als je het hebt over gedrag dat het kind iets oplevert. Maar niet voor gillen of krijsen. Mijn kind denkt echt niet "hee ik kan ongestraft gillen, mijn moeder reageert niet, ik doe dat volgende keer lekker weer, joepie". Want mijn kind vindt dat gillen en krijsen helemaal niet leuk hoor, ze is dan echt niet blij.

Als ik haar haar zin (in dit voorbeeld snoep) zou geven na gillen, dán had ik een probleem. Als ze ander soort gedrag zou vertonen (stel ze zou dat snoep dat ze wilde hebben toch gewoon pakken), dan zou ik dat zeker niet negeren maar absoluut corrigeren (niet met een tik overigens). Maar schreeuwen is iets waar ze niets mee bereikt, wat ze zelf ook niet leuk vindt. Geen enkele reden voor haar om dat te herhalen. Dus "ze komt ermee weg".... tja, lijkt me totaal niet relevant in dit specifieke voorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
quote:iones schreef op 20 januari 2014 @ 23:12:



Die willen nu opblijven en nog even tv kijken. Denken niet aan morgen, als ze op tijd uit bed moeten en niet wakker kunnen worden, en zichzelf tegen zullen komen gedurende de dag op school.



En ze willen nu die zak chips op eten, en niet hun bord met gezond voedsel. Want het is zo lekker. Dat ze te dik zullen worden wat ze ongelukkig zal maken, of ongezond, daar zijn ze ook niet mee bezig.



Als ouder zijnde moet je ze tegen zichzelf in bescherming nemen. Dan dat conflict maar aan gaan, dat het kind boos op je wordt en zal huilen en stampvoeten.



.



Volledig mee eens. Allemaal voorbeelden van gedragingen die ik niet negeer, maar corrigeer. En als ze dat vervelend vinden mogen ze huilen en stampvoeten. Ik negeer dat, ze merken vanzelf dat ze daarmee niets bereiken en dan stopt het wel. Maar naar bed gaan ze, en die zak chips verdwijnt.

Ik geef zeker grenzen aan, sommige grenzen zijn onderhandelbaar (omdat ik vind dat kinderen die met initiatief en goeie redenaties komen beloond moeten worden, dát is namelijk een manier van reageren die ik stimuleer), andere grenzen staan als een huis.



Omdat ik gillen en schreeuwen negeer, zou je kunnen denken dat ik geen grenzen stel, dat alles maar mag. Is niet waar. Maar ik stem mijn reactie af op het soort gedrag.
Alle reacties Link kopieren
quote:calenzia schreef op 21 januari 2014 @ 10:30:

Iones: Dan vraag ik me toch iets af wat betreft die methode van jou.



Dus kind krijst en jij pleurt hem terug de auto in en gaat rustig verder boodschappen doen. De kans is vrij groot dat kind harder gaat krijsen.



Wat zou er kunnen gebeuren? Bezorgde omstanders vragen zich af waarom dat kind alleen in de auto zit. Breken de auto open of bellen de politie. Mag jij even lekker uitleggen waarom jou peuter van drie alleen in de auto zat. Ik weet niet of ze meegaan in het hij krijste zo hard en dat vond ik vervelend.



Ik ben blij dat mijn kinderen nooit krijsen in de supermarkt. Ze mogen zelf met een klein boodschappenwagentje lopen en mee boodschappen doen, toetjes uitkiezen enz. Nooit een probleem. Maar niet elk kind is hetzelfde en sommige maken er een echt boodschappendrama van. Een kind van drie kan niet alleen thuis blijven of alleen in de auto. En nee, je kunt niet thuis blijven want die boodschappen moeten gedaan worden. Dan heb ik liever een ouder die boven het gekrijs van haar kind staat zoals Lila dan een ouder die gaat schreeuwen tegen zijn kind.



En wat denk ik als ik dat tafereeltje zie? Nee, dan ga ik niet even terugschreeuwen tegen het kind omdat ik vind dat moeder niet kan opvoeden. Kinderen schreeuwen nou eenmaal wel eens, knap van die moeder dat ze daar zo rustig onder blijft.Ik kan dus snel boodschappen doen. En gaat het kind harder krijsen? Prima maar het zal merken dat het zichzelf ermee heeft en de volqgende x zich beheersen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Flutter-By schreef op 21 januari 2014 @ 13:34:

Toevoeging: ik ben geen voorstander van time-outs., bij kinderen of volwassenen. Eigenlijk zeg je daarmee, ik wijs jou nu af. Ik kan niet omgaan met jouw gedrag. Ik ga je nu alleen laten.



Je lost daarmee het achterliggende probleem niet op, je conditioneert iemand om gewenst gedrag te vertonen.Integendeel. Je leert juist iemand dat wanneer zijn gedrag niet gewenst is, dat hij er niets mee bereik maar alleen zichzelf er mee tegen komt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven