Kinderen
alle pijlers
co-sleeping of niet?
dinsdag 29 april 2014 16:41
Hallo allemaal,
Ik ben al een aantal jaren een meelezer, en kort ook een nick gehad, maar nu toch maar een nieuwe aangemaakt, in de hoop dat jullie wat tips voor mij hebben.
Mijn zoontje van 9 maanden heeft nog nooit een nacht doorgeslapen. Op zich geen probleem, eerst was het een speentje erin doen en goedleggen, en dan sliep ie weer door. Maar sinds dat hij 6 maanden is, wilt ie alleen nog maar bij mij of mijn man in de arm slapen en dus ook bij ons in bed. Ik vind dat op zich geen probleem, alleen man kan dan niet slapen, dus hij vindt het minder. We hebben een aantal weken er steeds naast gezeten als ie wakker werd, maar dan ging het zo lang door dat we hem uiteindelijk toch maar weer meenamen naar ons bed. Nu slapen man en ik al 2 weken om en om bij hem op de kamer op een luchtbed (op aanraden van het consultatiebureau), maar het enige wat hij wilt is tegen ons aan liggen. Na vannacht weer vanaf half 2 tot half 6 bezig te zijn geweest, zoals de afgelopen 2 weken, en het uiteindelijk dan toch opgeven en bij je nemen, ben ik het toch wel zat.
We hebben al geprobeerd:
- om de 5 minuten terugkomen en laten huilen, werkte niet en ik vind dat eigenlijk ook geen goede manier.
- boekje 'slaapproblemen de baas' gelezen, aangeraden door het consultatiebureau. Zou binnen 3 weken helemaal over zijn volgens hun, nu 2 weken mee bezig, geen enkele vooruitgang.
- slapend in bed leggen, dan wordt ie midden in de nacht krijsend wakker.
- lampje aangelaten.
- vanmiddag bij de huisarts geweest, want volgens het consultatiebureau konden het zijn oren zijn, maar de dokter zag niks.
Ik lees veel op het forum over co-sleeping en ik vind dat ook wel een goed idee, maar tot welke leeftijd wordt dat meestal gedaan? En op welke leeftijd ga je dan weer een kindje laten wennen aan zijn eigen bedje? Mijn man zijn angst is dat ons zoontje dan tot 2/3/4 jaar bij ons wilt blijven liggen. Heeft iemand ervaring hiermee, of andere tips mbt het slapen in z'n eigen bedje?
Alvast bedankt!
Ik ben al een aantal jaren een meelezer, en kort ook een nick gehad, maar nu toch maar een nieuwe aangemaakt, in de hoop dat jullie wat tips voor mij hebben.
Mijn zoontje van 9 maanden heeft nog nooit een nacht doorgeslapen. Op zich geen probleem, eerst was het een speentje erin doen en goedleggen, en dan sliep ie weer door. Maar sinds dat hij 6 maanden is, wilt ie alleen nog maar bij mij of mijn man in de arm slapen en dus ook bij ons in bed. Ik vind dat op zich geen probleem, alleen man kan dan niet slapen, dus hij vindt het minder. We hebben een aantal weken er steeds naast gezeten als ie wakker werd, maar dan ging het zo lang door dat we hem uiteindelijk toch maar weer meenamen naar ons bed. Nu slapen man en ik al 2 weken om en om bij hem op de kamer op een luchtbed (op aanraden van het consultatiebureau), maar het enige wat hij wilt is tegen ons aan liggen. Na vannacht weer vanaf half 2 tot half 6 bezig te zijn geweest, zoals de afgelopen 2 weken, en het uiteindelijk dan toch opgeven en bij je nemen, ben ik het toch wel zat.
We hebben al geprobeerd:
- om de 5 minuten terugkomen en laten huilen, werkte niet en ik vind dat eigenlijk ook geen goede manier.
- boekje 'slaapproblemen de baas' gelezen, aangeraden door het consultatiebureau. Zou binnen 3 weken helemaal over zijn volgens hun, nu 2 weken mee bezig, geen enkele vooruitgang.
- slapend in bed leggen, dan wordt ie midden in de nacht krijsend wakker.
- lampje aangelaten.
- vanmiddag bij de huisarts geweest, want volgens het consultatiebureau konden het zijn oren zijn, maar de dokter zag niks.
Ik lees veel op het forum over co-sleeping en ik vind dat ook wel een goed idee, maar tot welke leeftijd wordt dat meestal gedaan? En op welke leeftijd ga je dan weer een kindje laten wennen aan zijn eigen bedje? Mijn man zijn angst is dat ons zoontje dan tot 2/3/4 jaar bij ons wilt blijven liggen. Heeft iemand ervaring hiermee, of andere tips mbt het slapen in z'n eigen bedje?
Alvast bedankt!
dinsdag 29 april 2014 17:01
Mijn dochter van 3 maanden slaapt 's nachts naast ons in de co-sleeper. Eerst voor het gemak van het 's nachts voeden, maar nu ze wel doorslaapt ook voor en uitgevallen speen, ochtendvoeding, advies mbt wiegendood en omdat ik het gewoon gezellig vind: man, kind en soms zelfs kat om me heen.
Overdag en 's avonds slaapt ze sinds een week gewoon in haar eigen babybed op haar eigen kamer. In slaap vallen duurt hier iets langer (van geen tijd naar 15 min. ofzo), maar gaat prima hoor.
Ik zou je zoon gewoon bij je op de kamer leggen. Afleren lukt vast wel voor íe 18 is
Overdag en 's avonds slaapt ze sinds een week gewoon in haar eigen babybed op haar eigen kamer. In slaap vallen duurt hier iets langer (van geen tijd naar 15 min. ofzo), maar gaat prima hoor.
Ik zou je zoon gewoon bij je op de kamer leggen. Afleren lukt vast wel voor íe 18 is
dinsdag 29 april 2014 17:09
Wij hebben een hele tijd co-geslapen (nou ja, co-wakker gelegen meestal).
Onze jongste is ook zo'n baby die ontzettend veel behoefte aan lichamelijk contact heeft 's nachts. We begonnen met zo'n aanschuifbedje, maar binnen een paar weken lag hij al grotendeels tussen ons in. Hij heeft een paar maanden doorgeslapen in de cosleeper, maar vanaf een maand of 5 was het weer helemaal mis en lag hij weer standaard tussenin.
Rond de leeftijd van jouw kindje was het op zijn ergst, urenlang huilen in de nacht, mij vasthouden, heel veel drinken (bv).
Toen hij nog zo klein was, zijn we daar wel in meegegaan, dus hij lag tussenin, ik hield hem desnoods de hele nacht vast en hij kreeg ook vaak nachtvoedingen. Zo'n jong kindje kun je nog niets uitleggen of leren dat het anders moet, vind ik. Hij sliep toen tussenin ook wel redelijk, dus kozen we daarvoor, alles voor een uurtje extra slaap tenslotte.
Sinds hij ongeveer 13 maanden is, zijn we wel iets strenger geworden. Toen hielp het cosleepen ook niets meer, hij huilde toch wel, of hij nou in zijn eigen bed lag of bij mij, en als hij niet huilde lag hij de hele nacht aan mij te trekken en te plukken. Ik ging er zowat aan onderdoor, maandenlang op 3x een uurtje slaap per nacht functioneren gaat gewoon niet.
We hebben hem medisch laten checken, er was iets kleins, dat is verholpen en toen zijn we toch een soort slaaptraining gaan doen. Eigenlijk viel het heel erg mee. Binnen een paar nachten sliep hij redelijk goed in zijn eigen bed. Hij krijgt nog wel max 1 nachtvoeding en als hij tussendoor wakker wordt, gaan we altijd naar hem toe, even troosten, aaien, wiegen en dan weer in zijn eigen bed. 9 van de 10 keer slaapt hij dan weer een paar uur door. Als het echt niet gaat of als hij ziek is of erg overstuur, dan mag hij weer tussenin, maar we doen het nu niet meer standaard.
Dus het echte cosleepen heeft bij ons tot ruim 1 jaar geduurd, daarna was het eigenlijk vrij makkelijk aangewend om in zijn eigen bed te liggen.
Ik hoef geen kinderen meer, maar bij een volgende zou ik zeker weer voor cosleepen kiezen, want ik denk dat dat per saldo de beste nachtrust oplevert voor iedereen in het eerste jaar.
Onze jongste is ook zo'n baby die ontzettend veel behoefte aan lichamelijk contact heeft 's nachts. We begonnen met zo'n aanschuifbedje, maar binnen een paar weken lag hij al grotendeels tussen ons in. Hij heeft een paar maanden doorgeslapen in de cosleeper, maar vanaf een maand of 5 was het weer helemaal mis en lag hij weer standaard tussenin.
Rond de leeftijd van jouw kindje was het op zijn ergst, urenlang huilen in de nacht, mij vasthouden, heel veel drinken (bv).
Toen hij nog zo klein was, zijn we daar wel in meegegaan, dus hij lag tussenin, ik hield hem desnoods de hele nacht vast en hij kreeg ook vaak nachtvoedingen. Zo'n jong kindje kun je nog niets uitleggen of leren dat het anders moet, vind ik. Hij sliep toen tussenin ook wel redelijk, dus kozen we daarvoor, alles voor een uurtje extra slaap tenslotte.
Sinds hij ongeveer 13 maanden is, zijn we wel iets strenger geworden. Toen hielp het cosleepen ook niets meer, hij huilde toch wel, of hij nou in zijn eigen bed lag of bij mij, en als hij niet huilde lag hij de hele nacht aan mij te trekken en te plukken. Ik ging er zowat aan onderdoor, maandenlang op 3x een uurtje slaap per nacht functioneren gaat gewoon niet.
We hebben hem medisch laten checken, er was iets kleins, dat is verholpen en toen zijn we toch een soort slaaptraining gaan doen. Eigenlijk viel het heel erg mee. Binnen een paar nachten sliep hij redelijk goed in zijn eigen bed. Hij krijgt nog wel max 1 nachtvoeding en als hij tussendoor wakker wordt, gaan we altijd naar hem toe, even troosten, aaien, wiegen en dan weer in zijn eigen bed. 9 van de 10 keer slaapt hij dan weer een paar uur door. Als het echt niet gaat of als hij ziek is of erg overstuur, dan mag hij weer tussenin, maar we doen het nu niet meer standaard.
Dus het echte cosleepen heeft bij ons tot ruim 1 jaar geduurd, daarna was het eigenlijk vrij makkelijk aangewend om in zijn eigen bed te liggen.
Ik hoef geen kinderen meer, maar bij een volgende zou ik zeker weer voor cosleepen kiezen, want ik denk dat dat per saldo de beste nachtrust oplevert voor iedereen in het eerste jaar.
..
dinsdag 29 april 2014 17:12
quote:elein schreef op 29 april 2014 @ 17:01:
Overdag en 's avonds slaapt ze sinds een week gewoon in haar eigen babybed op haar eigen kamer. In slaap vallen duurt hier iets langer (van geen tijd naar 15 min. ofzo), maar gaat prima hoor.
Ik zou je zoon gewoon bij je op de kamer leggen. Afleren lukt vast wel voor íe 18 is
Herkenbaar.
Onze kinderen sliepen 's nachts bij ons op de kamer ( wiegje, later ledikantje, later iets groter ledikant). Overdag op hun eigen kamer (= zelfde verdieping als woonkamer)
Met de overgang naar het grotere ledikant bouwden we het slapen op onze kamer af, heel rustig zonder stress of strijd.
Overdag en 's avonds slaapt ze sinds een week gewoon in haar eigen babybed op haar eigen kamer. In slaap vallen duurt hier iets langer (van geen tijd naar 15 min. ofzo), maar gaat prima hoor.
Ik zou je zoon gewoon bij je op de kamer leggen. Afleren lukt vast wel voor íe 18 is
Herkenbaar.
Onze kinderen sliepen 's nachts bij ons op de kamer ( wiegje, later ledikantje, later iets groter ledikant). Overdag op hun eigen kamer (= zelfde verdieping als woonkamer)
Met de overgang naar het grotere ledikant bouwden we het slapen op onze kamer af, heel rustig zonder stress of strijd.
Je bent zelf een theepot
dinsdag 29 april 2014 17:18
Bedankt voor jullie reacties!
eileen, ik vind het ook wel gezellig inderdaad , maar ik slaap wel als ie naast me ligt, man niet dus dat snap ik opzich ook wel weer haha. Overdag slaapt ie ook niet boven, heeft ie nooit gedaan, ook gelijk krijsen enz. Hij slaapt overdag bijv op de bank met de tafel ervoor geschoven, in de auto of op schoot.
reizigster, ja het begint echt op te breken inderdaad, natuurlijk heb ik het voor hem over, maar slapen zou ook wel heel erg fijn zijn! Ik hoop zoals jij zegt dat als hij ouder is er ook beter over te 'praten' valt of uit te leggen dat ie in zn eigen bed moet slapen, maar mijn man is bang dat we het probleem alleen maar uitstellen, en dat houd mij ook weer tegen nu
eileen, ik vind het ook wel gezellig inderdaad , maar ik slaap wel als ie naast me ligt, man niet dus dat snap ik opzich ook wel weer haha. Overdag slaapt ie ook niet boven, heeft ie nooit gedaan, ook gelijk krijsen enz. Hij slaapt overdag bijv op de bank met de tafel ervoor geschoven, in de auto of op schoot.
reizigster, ja het begint echt op te breken inderdaad, natuurlijk heb ik het voor hem over, maar slapen zou ook wel heel erg fijn zijn! Ik hoop zoals jij zegt dat als hij ouder is er ook beter over te 'praten' valt of uit te leggen dat ie in zn eigen bed moet slapen, maar mijn man is bang dat we het probleem alleen maar uitstellen, en dat houd mij ook weer tegen nu
dinsdag 29 april 2014 17:18
Wij doen noodgedwongen aan co-sleeping (weinig ruimte, dus baby van 8 maanden op de kamer). Bij onze oudste nooit gedaan , lag vlakbij, maar altijd in haar eigen bed en op haar eigen kamer, maar zij tukt sowieso een stuk beter dan haar zusje.
Als je man en jij geen problemen hebben met co-sleeping, gewoon doen. Als je wens is dat hij in zijn eigen bed slaapt moet je het denk ik nog wat langer volhouden (je schreef dat je 2 weken bezig bent met de tips uit het boekje van het consultatiebureau, terwijl er na drie weken echt vooruitgang zou zijn, dan geef je het dus toch te vroeg op).
Sterkte ermee.
Als je man en jij geen problemen hebben met co-sleeping, gewoon doen. Als je wens is dat hij in zijn eigen bed slaapt moet je het denk ik nog wat langer volhouden (je schreef dat je 2 weken bezig bent met de tips uit het boekje van het consultatiebureau, terwijl er na drie weken echt vooruitgang zou zijn, dan geef je het dus toch te vroeg op).
Sterkte ermee.
dinsdag 29 april 2014 17:21
Suzannesuus, en hoe heb je dat dan gedaan zonder stress? Lukt mij namelijk niet dus alle tips zijn welkom haha
Nessemeisje, na 3 weken zou hij helemaal in zijn eigen bedje moeten liggen volgens hun, na een of twee nachten zou je al naar de volgende stap moeten, en dat is na 2 weken nog niet gelukt. Ik vond het ook wel snel hoor dat het na 2 dagen vooruitgang zou zien, maar na 2 weken hoopte ik toch wel enige verandering te zien.
Nessemeisje, na 3 weken zou hij helemaal in zijn eigen bedje moeten liggen volgens hun, na een of twee nachten zou je al naar de volgende stap moeten, en dat is na 2 weken nog niet gelukt. Ik vond het ook wel snel hoor dat het na 2 dagen vooruitgang zou zien, maar na 2 weken hoopte ik toch wel enige verandering te zien.
dinsdag 29 april 2014 17:38
Mijn zoontje was een dramatische slaper. Maar met z'n drieën in bed werkte bij ons ook niet. Onze rigoreuze oplossing was een tweepersoons boxspring op zijn kamertje (paste net tussen 2 muren) waar mijn zoontje en ik (tegen elkaar aan) sliepen en mijn vriend in zijn eigen bed in de andere slaapkamer.
Zo hebben we drie jaar heerlijk geslapen.
Inmiddels heeft mijn zoontje een eigen eenpersoons bed op zijn eigen kamer. De overgang ging heel soepel. Af en toe wordt ie wakker snachts en komt ie bij mij liggen.
Mijn vriend en ik slapen nog steeds niet samen trouwens...hij ligt op een slaapbank in de huiskamer. Hij snurkt
Voor ons werkte dit het best, maar ik kan me voorstellen dat het lastig is om je man uit je bed te weren
Zo hebben we drie jaar heerlijk geslapen.
Inmiddels heeft mijn zoontje een eigen eenpersoons bed op zijn eigen kamer. De overgang ging heel soepel. Af en toe wordt ie wakker snachts en komt ie bij mij liggen.
Mijn vriend en ik slapen nog steeds niet samen trouwens...hij ligt op een slaapbank in de huiskamer. Hij snurkt
Voor ons werkte dit het best, maar ik kan me voorstellen dat het lastig is om je man uit je bed te weren
dinsdag 29 april 2014 17:43
quote:leukjasje schreef op 29 april 2014 @ 17:21:
Suzannesuus, en hoe heb je dat dan gedaan zonder stress? Lukt mij namelijk niet dus alle tips zijn welkom haha
Ze sliepen in het begin bij ons in bed, aan mijn kant ivm borstvoeding, plank tussen matras en ombouw tegen het uit bed vallen
Er was een wiegje aan mijn kant en daar legde ik ze steeds vaker in.
Met 7-8 maanden overgang van wieg naar ledikant ( stond ook aan mijn kant), na een nachtvoeding terug in ledikant , later geen nachtvoedingen meer dus bij wakker worden aai over een bolletje of speen ( ik had 1kind die een speen had).
Ik gok dat met anderhalf we het betreffende kind ook 's avonds in eigen kamer 's avonds legde, als het kind wakker werd dan ging 1van ons er heen, hielp knuffel of speen?: prima, anders in het bed naast ons bed. Niet teveel woorden, geluid, licht maken, niet tig keer heen en weer lopen.
Nog later kon een kind prima naar ons komen. Afspraak was: niet gillen, huilen, gewoon boven komen en in het bedje gaan liggen.
Daar ook stil zijn. Niet stil zijn ( in bed 'klieren' enzo) was terug naar eigen kamer. Dat was heel effectief.
Van elke nacht naar ons komen liep dat soepel terug naar 3 keer in de week, 1keer per week tot soms. Dat soms heeft bij kind 3 wel lang geduurd maar daar werd ik niet wakker van, althans: nauwelijks.
Met de oudste zijn we de strijd aangegaan, gebroken nachten van hier tot aan de maan ( en terug tot gevolg), dat wilden we dus anders aanpakken
Kind 2 sliep vrij lang in het ledikant op onze kamer en daarna op kamer samen met zus. Dat ging heel goed, ipv dat ze ons riep ging zij bij zus in bed meestal. Grote zus sliep vanaf dat moment ook stukken beter
De jongste is wel naar een kamer alleen gegaan en mocht dus altijd komen àls hij maar niemand wakker maakte
Wij vonden slapen belangrijker dan de plek waar ze lagen. De wékenlange, of erger: máándelange gebroken nachten met heen en weer lopen, koude voeten krijgen, stress en oververmoeidheid ken ik alleen ttv een jonge kind 1.
Ik heb bij kind 2 en 3 lang bv gegeven, ook 's nachts. Dat vond ik niet slopend, ik viel al snel weer in slaap tijdens het voeden en legde evt kind in een bedje naast me.
Suzannesuus, en hoe heb je dat dan gedaan zonder stress? Lukt mij namelijk niet dus alle tips zijn welkom haha
Ze sliepen in het begin bij ons in bed, aan mijn kant ivm borstvoeding, plank tussen matras en ombouw tegen het uit bed vallen
Er was een wiegje aan mijn kant en daar legde ik ze steeds vaker in.
Met 7-8 maanden overgang van wieg naar ledikant ( stond ook aan mijn kant), na een nachtvoeding terug in ledikant , later geen nachtvoedingen meer dus bij wakker worden aai over een bolletje of speen ( ik had 1kind die een speen had).
Ik gok dat met anderhalf we het betreffende kind ook 's avonds in eigen kamer 's avonds legde, als het kind wakker werd dan ging 1van ons er heen, hielp knuffel of speen?: prima, anders in het bed naast ons bed. Niet teveel woorden, geluid, licht maken, niet tig keer heen en weer lopen.
Nog later kon een kind prima naar ons komen. Afspraak was: niet gillen, huilen, gewoon boven komen en in het bedje gaan liggen.
Daar ook stil zijn. Niet stil zijn ( in bed 'klieren' enzo) was terug naar eigen kamer. Dat was heel effectief.
Van elke nacht naar ons komen liep dat soepel terug naar 3 keer in de week, 1keer per week tot soms. Dat soms heeft bij kind 3 wel lang geduurd maar daar werd ik niet wakker van, althans: nauwelijks.
Met de oudste zijn we de strijd aangegaan, gebroken nachten van hier tot aan de maan ( en terug tot gevolg), dat wilden we dus anders aanpakken
Kind 2 sliep vrij lang in het ledikant op onze kamer en daarna op kamer samen met zus. Dat ging heel goed, ipv dat ze ons riep ging zij bij zus in bed meestal. Grote zus sliep vanaf dat moment ook stukken beter
De jongste is wel naar een kamer alleen gegaan en mocht dus altijd komen àls hij maar niemand wakker maakte
Wij vonden slapen belangrijker dan de plek waar ze lagen. De wékenlange, of erger: máándelange gebroken nachten met heen en weer lopen, koude voeten krijgen, stress en oververmoeidheid ken ik alleen ttv een jonge kind 1.
Ik heb bij kind 2 en 3 lang bv gegeven, ook 's nachts. Dat vond ik niet slopend, ik viel al snel weer in slaap tijdens het voeden en legde evt kind in een bedje naast me.
Je bent zelf een theepot
dinsdag 29 april 2014 17:50
Ik zou goed met je man praten en samen overleggen wat jullie willen doen. Want je man is momenteel de "pineut" als ik het zo mag zeggen. Jij en je zoontje kunnen gewoon slapen, terwijl hij eigenlijk gewoon uit zijn eigen bed geschopt wordt. Ja tuurlijk kan hij erbij gaan liggen, maar als je dan niet kan slapen schiet je er ook niks mee op.
dinsdag 29 april 2014 17:51
Bedankt voor de reacties, doet me goed om te lezen dat andere mensen ook zo denken. Er is toch een soort taboe denk ik, kreeg nu te horen dat ik 'vast niet zou willen dat ie tot zijn 7e bij me zou liggen' , en dan zeg ik maar weer dat ie prima slaapt als mensen ernaar vragen. Of ik krijg weer de goeie tip van vroeger lieten we ze ook janken
dinsdag 29 april 2014 17:55
dinsdag 29 april 2014 18:03
quote:leukjasje schreef op 29 april 2014 @ 17:55:
Blanche, ja je hebt gelijk vind ik ook niet leuk voor hem, en ik lig ook liever met hem alleen natuurlijk. Hij stelde net voor om het bedje dan aan mijn kant te doen ipv baby tussen ons in wat we eerst deden, hij is namelijk vooral bang dat ie op hem gaat liggen.
Ik had aan mijn kant dus een hoge plank tussen matras en bed/ ombouw, kind lag aan mijn kant. Plank had de lengte van 1/3 lengte vh matras
Naast mijn kant ( ons bed was volledig opgeschoven naar 1 kant vd slaapkamer) stond wieg, kind legde ik geregeld daarin na het voeden.
Blanche, ja je hebt gelijk vind ik ook niet leuk voor hem, en ik lig ook liever met hem alleen natuurlijk. Hij stelde net voor om het bedje dan aan mijn kant te doen ipv baby tussen ons in wat we eerst deden, hij is namelijk vooral bang dat ie op hem gaat liggen.
Ik had aan mijn kant dus een hoge plank tussen matras en bed/ ombouw, kind lag aan mijn kant. Plank had de lengte van 1/3 lengte vh matras
Naast mijn kant ( ons bed was volledig opgeschoven naar 1 kant vd slaapkamer) stond wieg, kind legde ik geregeld daarin na het voeden.
Je bent zelf een theepot
dinsdag 29 april 2014 18:18
Poeh, herkenbaar. Hier dochter van 8 maanden die niet door slaapt. Nog nooit gedaan ook niet. Tijdje geleden zaten we er helemaal door heen, ook door nog 2x voeding snachts. Nav tips hier hebben we de nachtvoedingen er af gekregen en slaapt ze (vanaf dat ze wakker wordt, meestal rond 2u) bij ons in bed. Nu zijn we een paar weken geleden weer gaan proberen in haar eigen bedje, maar geen succes. Bedje toen naar de logeerkamer, hielp ook niet. Nu hebben we sinds 2 dagen haae bedje op onze kamer staan maar ook dat lijkt vooralsnog niet de oplossing. Misschien ligt ze dus op korte termijn toch weer bij ons in bed.
Ik weet het ook niet. Zou wel willen dat ze een keer gaat doorslapen, maar goed, het is niet anders. Ik ga een keer dat boekje lezen wat jij noemt, misschien helpt het bij ons wel.
Geen tips dus, Sorry... Ik lees wel mee!
Ik weet het ook niet. Zou wel willen dat ze een keer gaat doorslapen, maar goed, het is niet anders. Ik ga een keer dat boekje lezen wat jij noemt, misschien helpt het bij ons wel.
Geen tips dus, Sorry... Ik lees wel mee!
dinsdag 29 april 2014 18:33
Mijn dochter van 4,5 slaapt alweer een tijd op haar eigen kamer, maar cosleept nu met mijn man omdat ik hemeltergend snurk. Schijnt hoor.
Hoe dan ook: iedereen slaapt nu goed, dus is er geen probleem. En na de bevalling slaap ik weer wat geruislozer, dus dan kan man weer gezellig bij mij en baby in bed.
Hoe dan ook: iedereen slaapt nu goed, dus is er geen probleem. En na de bevalling slaap ik weer wat geruislozer, dus dan kan man weer gezellig bij mij en baby in bed.
dinsdag 29 april 2014 18:50
quote:leukjasje schreef op 29 april 2014 @ 17:55:
Blanche, ja je hebt gelijk vind ik ook niet leuk voor hem, en ik lig ook liever met hem alleen natuurlijk. Hij stelde net voor om het bedje dan aan mijn kant te doen ipv baby tussen ons in wat we eerst deden, hij is namelijk vooral bang dat ie op hem gaat liggen.
Ik begrijp wel dat je man daar bang voor is. Persoonlijk zou ik ook doodsbenauwd zijn dat ik op dat kind zou rollen.
Is het voorstel van je man een goede optie denk je? Want het lijkt me ontzettend slopend zo'n slaapgebrek
Blanche, ja je hebt gelijk vind ik ook niet leuk voor hem, en ik lig ook liever met hem alleen natuurlijk. Hij stelde net voor om het bedje dan aan mijn kant te doen ipv baby tussen ons in wat we eerst deden, hij is namelijk vooral bang dat ie op hem gaat liggen.
Ik begrijp wel dat je man daar bang voor is. Persoonlijk zou ik ook doodsbenauwd zijn dat ik op dat kind zou rollen.
Is het voorstel van je man een goede optie denk je? Want het lijkt me ontzettend slopend zo'n slaapgebrek
dinsdag 29 april 2014 18:54
Wij hebben onze oudste bijna 3 jaar tussen ons in gehad. Voor de tweede meteen een co-sleeper erbij gezet (ook i.v.m. de oudste, die wilde ik niet naast de baby leggen) en daar ligt ze nu nog in (bijna 2 jaar).
Wij slapen heerlijk met ons kind in ons bed, geen gedoe met eruit, koude voeten, weer terug en proberen te slapen. Dochter vraagt nog 1 nachtvoeding, en af en toe een aai of knuffel. Verder slaapt ze van 20 tot 6 ongeveer.
Zoon is vanzelf vertrokken naar zijn peuterbed, eerst erin beginnen en dan later naar ons komen, dan eens een nacht waarbij hij wakker werd in zijn eigen bed en toen sliep hij ineens alle nachten op zijn kamer. Geen idee hoe dat gegaan is, gewoon, vanzelf.
Wij slapen heerlijk met ons kind in ons bed, geen gedoe met eruit, koude voeten, weer terug en proberen te slapen. Dochter vraagt nog 1 nachtvoeding, en af en toe een aai of knuffel. Verder slaapt ze van 20 tot 6 ongeveer.
Zoon is vanzelf vertrokken naar zijn peuterbed, eerst erin beginnen en dan later naar ons komen, dan eens een nacht waarbij hij wakker werd in zijn eigen bed en toen sliep hij ineens alle nachten op zijn kamer. Geen idee hoe dat gegaan is, gewoon, vanzelf.
dinsdag 29 april 2014 19:07
Wij zijn begonnen met zl in de wieg. Toen hij daar rond 9 maanden niet meer in paste is hij overgestapt op het ledikant naast ons bed. Maar op een gegeven moment liet hij zich niet meer slapend wegleggen en sindsdien ligt hij lekker tussen ons in. Over twee maanden wordt hij 3.
Wij slapen nu alledrie prima en dat is het belangrijkste. Zoonlief ging pas doorslapen rond z'n tweede verjaardag geloof ik. Daarvoor wilde hij 's nachts nog drinken. Ik vind het heerlijk, zo'n klein warm knuffeltje in m'n bed
Je zou een cosleeper kunnen kopen/maken (van een goedkoop Ikea ledikantje) en je kindje daar in laten slapen. Zo kan je kindje niet uit bed vallen, ligt het toch bij jullie in bed en kan je man er niet op gaan liggen.
Als ik had geweten van het bestaan van cosleepers had ik die gelijk gekocht ipv een nu nauwelijks gebruikt ledikant (met bijbehorende dure slaapkamer).
Wij slapen nu alledrie prima en dat is het belangrijkste. Zoonlief ging pas doorslapen rond z'n tweede verjaardag geloof ik. Daarvoor wilde hij 's nachts nog drinken. Ik vind het heerlijk, zo'n klein warm knuffeltje in m'n bed
Je zou een cosleeper kunnen kopen/maken (van een goedkoop Ikea ledikantje) en je kindje daar in laten slapen. Zo kan je kindje niet uit bed vallen, ligt het toch bij jullie in bed en kan je man er niet op gaan liggen.
Als ik had geweten van het bestaan van cosleepers had ik die gelijk gekocht ipv een nu nauwelijks gebruikt ledikant (met bijbehorende dure slaapkamer).
dinsdag 29 april 2014 19:25
Voordat ik een kind kreeg dacht ik ook altijd 'niet bij ons in bed'. Inmiddels ben ik daar genuanceerder over gaan denken (hij is nou drie) maar toch slaapt hij bijna nooit bij ons in bed.
Reden: ik kan niet slapen! Het gesnurk, gewiebel en gezwaai met zijn handen van hem, houdt mij alsnog vreselijk uit mijn slaap. Kazman slaapt er gewoon doorheen, maar mij levert het helemaal niks op. Ik investeer in mindere slaapperiodes dus liever in het zo snel mogelijk weer oplossen op een manier dat Kazknul wel in zijn eigen bed slaapt, dan in een co-sleeper.
Ben heeeeeeel benieuwd wat ons bij de tweede te wachten staat...
Reden: ik kan niet slapen! Het gesnurk, gewiebel en gezwaai met zijn handen van hem, houdt mij alsnog vreselijk uit mijn slaap. Kazman slaapt er gewoon doorheen, maar mij levert het helemaal niks op. Ik investeer in mindere slaapperiodes dus liever in het zo snel mogelijk weer oplossen op een manier dat Kazknul wel in zijn eigen bed slaapt, dan in een co-sleeper.
Ben heeeeeeel benieuwd wat ons bij de tweede te wachten staat...
dinsdag 29 april 2014 20:52
@Suzannesuus, klinkt prima zo idd! ik denk aan de ene kant dat het bij ons ook 'vanzelf' wel losloopt, aan de andere kant blijft het toch lastig.
@missesjn, het boekje is op zich wel goed, er worden 2 methodes in beschreven. een van laten huilen en om de 5 minuten kijken, en eentje met stappen, en die probeerden wij dan.
@blanche778, het is zeker een optie, en het geeft ook al soort van rust dat we dat nu gaan proberen/doen.
@kastanjez, ik geef toe dat ik dat eerst ook dacht hoor, zo moeilijk leek het me niet Ben er wel van terug gekomen soort van karma misschien haha
Ik denk ook dat de hele niet in ons bed situatie nu zo beladen is geworden, dat zoontje het ook 'voelt'. Dus hopelijk gaat het nu wat rustiger en dan ook beter. Mijn man zegt net we laten hem gewoon nog een paar weken/maanden bij ons en dan proberen we het gewoon opnieuw. Ik hoop dat dat helpt.
@missesjn, het boekje is op zich wel goed, er worden 2 methodes in beschreven. een van laten huilen en om de 5 minuten kijken, en eentje met stappen, en die probeerden wij dan.
@blanche778, het is zeker een optie, en het geeft ook al soort van rust dat we dat nu gaan proberen/doen.
@kastanjez, ik geef toe dat ik dat eerst ook dacht hoor, zo moeilijk leek het me niet Ben er wel van terug gekomen soort van karma misschien haha
Ik denk ook dat de hele niet in ons bed situatie nu zo beladen is geworden, dat zoontje het ook 'voelt'. Dus hopelijk gaat het nu wat rustiger en dan ook beter. Mijn man zegt net we laten hem gewoon nog een paar weken/maanden bij ons en dan proberen we het gewoon opnieuw. Ik hoop dat dat helpt.
