Kinderen
alle pijlers
Dochter maakt me helemaal gek (10 jaar)
zaterdag 22 april 2017 11:08
Mijn dochter van 10 maakt mij helemaal gek. Ze heeft altijd al een sterke wil gehad maar de laatste tijd hebben we constant bonje, zijn de puberjaren nu al gestart?? Weet even echt niet hoe ik alles moet aanpakken nu.
Ik ben nu ook zeker geen leuke moeder ben gewoon een zeur geworden die de hele dag door van alles aan het herhalen is dat weet ik maar dingen die ze dagelijks vanzelf zou moeten doen doet ze gewoon niet. Dingen als:
- je schoenen in de schoenenkast zetten
- je eigen bord afruimen
- spullen die je gebruikt weer terugzetten
- je bed opmaken
- je kleding ophangen ipv op de grond gooien
Ze doet het gewoon niet want het kan haar niets schelen en wanneer ik haar vraag het te doen krijg ik een grote mond en blijft ze gewoon zitten. Vervolgens stuur ik haar naar haar kamer maar weigert ze erheen te gaan, sleep haar dan letterlijk aan haar arm richting trap. Ze accepteert dus ook haar straf gewoon niet..
Nog een probleen die we hebben is het douchen, ze haat het en gaat nooit douchen zonder een woordenwisseling en haar dus weer letterijk richting de badkamer te slepen. Mijn man zei laat haar dan gaat ze uiteindelijk vanzelf wel nou ze heeft letterlijk 2 weken niet gedoucht! Heb haar daarna dus weer gedwongen te douchen, dus weer hup die arm beetpakken en gaan.
Ze is ook ontzettend egoistisch weet niet of dit gewoon de leeftijd is en dat alle meiden min of meer een beetje egoistisch zijn rond deze leeftijd maar ze denkt gewoon altijd aan zichzelf. Voorbeeld: laatst zouden we een dagje uit hebben en toen werd ik ziek, werd ze bijna boos omdat alles niet doorging, is allemaal jou schuld mama je hebt onz dag verpest. Dat ik ziek was deed haar niks. Of wanneer ik vraag of ze even een paracetamol wil geven en ik onder de dekens lig zegt ze doe het zelf waarom moet ik dat doen. Nooit vragen hoe het gaat of ik wat nodig heb.
Heb nog een jonger kind en die is helemaal niet zo! Die helpt graag, denkt altijd aan anderen en is zorgzaam. Doet ook zonder eeuwige gezeur bord afruimen en schoenen opbergen hoef ik zelden te vragen.
Straffen die ik haar geef in de hoop dat ze beter gaat luisteren zijn bijvoorbeeld geen tablet mogen gebruiken, geen tv kijken of niet buiten mogen spelen maar haar gedrag verbetert niet.
Ze is super intelligent en echt wel een gezellige meid, ik hou ontzettend veel van haar, we doen ook veel leuke dingen samen maar dit gedrag maakt mij helemaal gek. Ze is gewoon heel humeurig kan poeslief zijn en opeens slaat het om en is ze een tijdje weer superkattig en rebels.
Hoe moet ik hier nou op reageren? Ben ik te streng? Te soft? Wanneer ze weereens dingen weigert te doen moet ik ze laten voor wat het is of haar dwingen het te doen? Hoe doen andere moeder dit
Ik ben nu ook zeker geen leuke moeder ben gewoon een zeur geworden die de hele dag door van alles aan het herhalen is dat weet ik maar dingen die ze dagelijks vanzelf zou moeten doen doet ze gewoon niet. Dingen als:
- je schoenen in de schoenenkast zetten
- je eigen bord afruimen
- spullen die je gebruikt weer terugzetten
- je bed opmaken
- je kleding ophangen ipv op de grond gooien
Ze doet het gewoon niet want het kan haar niets schelen en wanneer ik haar vraag het te doen krijg ik een grote mond en blijft ze gewoon zitten. Vervolgens stuur ik haar naar haar kamer maar weigert ze erheen te gaan, sleep haar dan letterlijk aan haar arm richting trap. Ze accepteert dus ook haar straf gewoon niet..
Nog een probleen die we hebben is het douchen, ze haat het en gaat nooit douchen zonder een woordenwisseling en haar dus weer letterijk richting de badkamer te slepen. Mijn man zei laat haar dan gaat ze uiteindelijk vanzelf wel nou ze heeft letterlijk 2 weken niet gedoucht! Heb haar daarna dus weer gedwongen te douchen, dus weer hup die arm beetpakken en gaan.
Ze is ook ontzettend egoistisch weet niet of dit gewoon de leeftijd is en dat alle meiden min of meer een beetje egoistisch zijn rond deze leeftijd maar ze denkt gewoon altijd aan zichzelf. Voorbeeld: laatst zouden we een dagje uit hebben en toen werd ik ziek, werd ze bijna boos omdat alles niet doorging, is allemaal jou schuld mama je hebt onz dag verpest. Dat ik ziek was deed haar niks. Of wanneer ik vraag of ze even een paracetamol wil geven en ik onder de dekens lig zegt ze doe het zelf waarom moet ik dat doen. Nooit vragen hoe het gaat of ik wat nodig heb.
Heb nog een jonger kind en die is helemaal niet zo! Die helpt graag, denkt altijd aan anderen en is zorgzaam. Doet ook zonder eeuwige gezeur bord afruimen en schoenen opbergen hoef ik zelden te vragen.
Straffen die ik haar geef in de hoop dat ze beter gaat luisteren zijn bijvoorbeeld geen tablet mogen gebruiken, geen tv kijken of niet buiten mogen spelen maar haar gedrag verbetert niet.
Ze is super intelligent en echt wel een gezellige meid, ik hou ontzettend veel van haar, we doen ook veel leuke dingen samen maar dit gedrag maakt mij helemaal gek. Ze is gewoon heel humeurig kan poeslief zijn en opeens slaat het om en is ze een tijdje weer superkattig en rebels.
Hoe moet ik hier nou op reageren? Ben ik te streng? Te soft? Wanneer ze weereens dingen weigert te doen moet ik ze laten voor wat het is of haar dwingen het te doen? Hoe doen andere moeder dit
zondag 23 april 2017 11:40
quote:tampontouwtje schreef op 23 april 2017 @ 07:31:
[...]
Hierdoor wals je dus echt over je kind heen. Dat je dat kan.Daar ben ik het niet mee eens. Mijn kinderen zijn nu volwassen, maar mijn kinderen hebben zich altijd aan de normale fatsoensregels en afspraken moeten houden. Ook als ze met hun hormonen totaal in de knoop lagen. Dat vond ik geen excuus.
[...]
Hierdoor wals je dus echt over je kind heen. Dat je dat kan.Daar ben ik het niet mee eens. Mijn kinderen zijn nu volwassen, maar mijn kinderen hebben zich altijd aan de normale fatsoensregels en afspraken moeten houden. Ook als ze met hun hormonen totaal in de knoop lagen. Dat vond ik geen excuus.
zondag 23 april 2017 11:55
quote:koko67 schreef op 23 april 2017 @ 11:40:
[...]
Daar ben ik het niet mee eens. Mijn kinderen zijn nu volwassen, maar mijn kinderen hebben zich altijd aan de normale fatsoensregels en afspraken moeten houden. Ook als ze met hun hormonen totaal in de knoop lagen. Dat vond ik geen excuus.
En wat wilde je daarmee bewijzen?
Recht doen aan hun gevoelens betekent niet dat we helemaal geen fatsoen meer in onze donder hebben hoor. Het betekent juist dat we anderen én onze kinderen met fatsoen en respect behandelen.
[...]
Daar ben ik het niet mee eens. Mijn kinderen zijn nu volwassen, maar mijn kinderen hebben zich altijd aan de normale fatsoensregels en afspraken moeten houden. Ook als ze met hun hormonen totaal in de knoop lagen. Dat vond ik geen excuus.
En wat wilde je daarmee bewijzen?
Recht doen aan hun gevoelens betekent niet dat we helemaal geen fatsoen meer in onze donder hebben hoor. Het betekent juist dat we anderen én onze kinderen met fatsoen en respect behandelen.
zondag 23 april 2017 12:02
Het is toch al jaren hetzelfde. TO opent een topic voor advies, maar wil eigenlijk gewoon graag horen dat ze een vreselijk kind heeft en dat het niet aan haar ligt.
Heb je dit nu ècht nodig? Liever de erkenning van wildvreemden dat je een goede moeder bent dan iets wezenlijks veranderen aan de manier waarop je je kind opvoedt? Zo intens verdrietig.
Heb je dit nu ècht nodig? Liever de erkenning van wildvreemden dat je een goede moeder bent dan iets wezenlijks veranderen aan de manier waarop je je kind opvoedt? Zo intens verdrietig.
zondag 23 april 2017 12:08
quote:Pantax schreef op 23 april 2017 @ 12:02:
Het is toch al jaren hetzelfde. TO opent een topic voor advies, maar wil eigenlijk gewoon graag horen dat ze een vreselijk kind heeft en dat het niet aan haar ligt.
Heb je dit nu ècht nodig? Liever de erkenning van wildvreemden dat je een goede moeder bent dan iets wezenlijks veranderen aan de manier waarop je je kind opvoedt? Zo intens verdrietig.[...]
Het is toch al jaren hetzelfde. TO opent een topic voor advies, maar wil eigenlijk gewoon graag horen dat ze een vreselijk kind heeft en dat het niet aan haar ligt.
Heb je dit nu ècht nodig? Liever de erkenning van wildvreemden dat je een goede moeder bent dan iets wezenlijks veranderen aan de manier waarop je je kind opvoedt? Zo intens verdrietig.[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 23-04-2017 13:04
Reden: nickhinten
Reden: nickhinten
% gewijzigd
zondag 23 april 2017 12:09
Eens Pantax en ik denk dat DeKenau het goed beschreef vandaar nog een keer haar woorden. :quote:DeKenau schreef op 22 april 2017 @ 16:20:
Mijn moeder was van de autoritaire aanpak. 'Doe wat ik zeg' 'ik ben de baas' en meer van dat soort onzin. Het aan de arm pakken is mij ook niet onbekend.
Ik kan je dit zeggen: als jouw dochter een pittig type is met een eigen wil dan help je je band met haar op deze manier om zeep.
Ik vond deze manier van opvoeden verwoestend, en ja: daar had ik op tienjarige leeftijd al hele duidelijke ideeën over. Dwingen en bevelen uitdelen werken averechts. Zoek de verbinding.
Mijn moeder was van de autoritaire aanpak. 'Doe wat ik zeg' 'ik ben de baas' en meer van dat soort onzin. Het aan de arm pakken is mij ook niet onbekend.
Ik kan je dit zeggen: als jouw dochter een pittig type is met een eigen wil dan help je je band met haar op deze manier om zeep.
Ik vond deze manier van opvoeden verwoestend, en ja: daar had ik op tienjarige leeftijd al hele duidelijke ideeën over. Dwingen en bevelen uitdelen werken averechts. Zoek de verbinding.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 23 april 2017 12:11
[...]
Opent deze TO elke keer over deze dochter een topic?
Opent deze TO elke keer over deze dochter een topic?
moderatorviva wijzigde dit bericht op 23-04-2017 13:04
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 23 april 2017 12:14
zondag 23 april 2017 12:15
quote:Enn schreef op 23 april 2017 @ 12:11:
[...]
Opent deze TO elke keer over deze dochter een topic?Nou deze niet, want net nieuwe nick. Maar als het klopt wat Pantax zegt, dan inderdaad. Pas was ze ook terug met een imaginair tweede kind waar niks op aan te merken viel, maar toen was kind waar het over ging 12. Dat topic is toen verdwenen en de nick was ook geband.
[...]
Opent deze TO elke keer over deze dochter een topic?Nou deze niet, want net nieuwe nick. Maar als het klopt wat Pantax zegt, dan inderdaad. Pas was ze ook terug met een imaginair tweede kind waar niks op aan te merken viel, maar toen was kind waar het over ging 12. Dat topic is toen verdwenen en de nick was ook geband.
zondag 23 april 2017 12:18
Wat mij opvalt is dat veel ouders in het openbaar vaak opmerkingen maken tegen hun kroost als "schreeuw niet zo!" terwijl ik alleen een enthousiast kind hoor of "praat niet zo raar" etc. Denk dat dit soort kritiek en vooral in het openbaar niet echt bevorderlijk is. Weet niet of jij ongemerkt ook in zo een modus bent vervallen want 'ja, mijn dochter luistert toch niet/ zij is zo anders dan de jongste, die is wel lief en gehoorzaam'?
zondag 23 april 2017 12:36
quote:reisa1978 schreef op 22 april 2017 @ 15:57:
Humor is ook een heel goed middel om spanning te breken en iets voor elkaar te krijgen. Hier is mijn man er beter in dan ik, maar ik probeer het wel zoveel mogelijk in te zetten.
eens! Wij hebben de puberteit ook te pakken. Humor werkt echt goed en zoon reageert de laatste tijd ook met humor terug. Wat voorheen zou uitmonden op een discussie, liggen we nu af en toe onverwachts in een deuk.
Wat hier goed helpt is in een puber bui een beetje mee laveren. Al voor de derde keer hetzelfde shirt aan? Prima. De opmerkingen komen vanzelf van je klasgenoten. Niet je was in de mand doen? ok, de onderbroeken zijn vanzelf op en inmiddels ook al eens gebeurd. Oplossing heb ik niet bij geholpen en zo geschiedde dat hij zijn zus erg lief moest aankijken voor een boxer. Nooooit meer gebeurd daarna
Als hij gezellig is wil ik het gesprek wel eens met hem aangaan, over gedrag, respect en wat voor anderen over hebben. Zo langzamerhand zie ik dat hij het echt probeert toe te passen, daar geven wij dan veel complimenten op.
Humor is ook een heel goed middel om spanning te breken en iets voor elkaar te krijgen. Hier is mijn man er beter in dan ik, maar ik probeer het wel zoveel mogelijk in te zetten.
eens! Wij hebben de puberteit ook te pakken. Humor werkt echt goed en zoon reageert de laatste tijd ook met humor terug. Wat voorheen zou uitmonden op een discussie, liggen we nu af en toe onverwachts in een deuk.
Wat hier goed helpt is in een puber bui een beetje mee laveren. Al voor de derde keer hetzelfde shirt aan? Prima. De opmerkingen komen vanzelf van je klasgenoten. Niet je was in de mand doen? ok, de onderbroeken zijn vanzelf op en inmiddels ook al eens gebeurd. Oplossing heb ik niet bij geholpen en zo geschiedde dat hij zijn zus erg lief moest aankijken voor een boxer. Nooooit meer gebeurd daarna
Als hij gezellig is wil ik het gesprek wel eens met hem aangaan, over gedrag, respect en wat voor anderen over hebben. Zo langzamerhand zie ik dat hij het echt probeert toe te passen, daar geven wij dan veel complimenten op.
zondag 23 april 2017 12:57
Misschien vind de dochter van TO het wel stomvervelend met de visite en handjes geven. Zeker het is normaal als ze met mes en vork eten en gedag zeggen, dan is dat doel wel bereikt. Ik was vroeger op die leeftijd dood verlegen en moest ook door dat gedoe heen het was een marteling elke keer. Ik wilde niet vond die volwassenen stom en kon niet snel genoeg naar de deur als de visite over was. Dus TO ga eens een gesprek aan met je dochter waarom ze het niet wil en niet zitten afzeiken dat ze haar een verwend nest vinden.
Het douchen kan je ook anders aanpakken. Beloon haar en geef haar een compliment als ze het wel doet. Maak afspraken met haar over hoeveel keer wassen/douchen per week en maak er wat leuks van. Het kan best zijn dat je dochter over een jaar of wat wel onder de douche wil en gaat tutten.
Overigens mijn puber was wel beleefd maar zei gewoon dat ze er geen zin in had en dat het allemaal stom was. Bereid je voor op dat alles stom is, jij ook, haar vader, haar zus en iedereen. Ook dat ze groeiperiodes doormaken die voor hun doodvermoeiend zijn. Echt die van mij vrat alles in zo'n tijd groeide een paar centimeter, was verschrikkelijk chagrijnig en als dat voorbij was dan was ze weer redelijk normaal.
Zoals mijn moeder en mijn oma en tante al zeiden. Op die leeftijd ben je tussen servet en tafellaken in .
Het douchen kan je ook anders aanpakken. Beloon haar en geef haar een compliment als ze het wel doet. Maak afspraken met haar over hoeveel keer wassen/douchen per week en maak er wat leuks van. Het kan best zijn dat je dochter over een jaar of wat wel onder de douche wil en gaat tutten.
Overigens mijn puber was wel beleefd maar zei gewoon dat ze er geen zin in had en dat het allemaal stom was. Bereid je voor op dat alles stom is, jij ook, haar vader, haar zus en iedereen. Ook dat ze groeiperiodes doormaken die voor hun doodvermoeiend zijn. Echt die van mij vrat alles in zo'n tijd groeide een paar centimeter, was verschrikkelijk chagrijnig en als dat voorbij was dan was ze weer redelijk normaal.
Zoals mijn moeder en mijn oma en tante al zeiden. Op die leeftijd ben je tussen servet en tafellaken in .
zondag 23 april 2017 13:02
Douchen is wat mij betreft niet optioneel. Daarin mag je best autoritair zijn. Je kan haar wel laten kiezen wanneer ze gaat douchen: voor of na het avond eten bijvoorbeeld.
Tijd vrijmaken voor quality time alleen met haar (elke avond als jongste op bed ligt nog even een spelletje, iets wat zij leuk vindt, doen samen), uitleg geven over het "waarom", in gesprek gaan en naar haar luisteren, haar gevoelens serieus nemen, afspraken met haar maken die voor haar redelijk zijn, haar betrekken bij besluitvorming. Misschien kun je iedere week een vast moment plannen dat jullie bespreken hoe het gaat en beide de ruimte krijgen om aan te geven wat goed gaat maar ook wat minder goed gaat? Dat hoeft niet officieel te zijn, maar kan wel helpen om een kind zich gehoord te laten voelen.
Voor het opruimen van haar kamer kan je misschien een beloningslijst maken (raam open, bed opmaken, kleren ophangen of in wasmand, vloer leeg) die jij elke dag invult. Echt niet ieder kind leert "vanzelf" opruimen en schoonmaken. Op deze manier kan ze elke dag krullen verdienen en als ze aan 't einde van de week een x aantal krullen heeft gehaald, krijgt ze een beloning (een sticker ofzo). Doet ze het niet, dan niet. Haar kamer is haar verantwoordelijkheid. Ik zou wel iedere dag zelf het raam open zetten als dat niet gebeurd is, maar de rest echt aan haar overlaten. Aangeven dat je haar best wil helpen als ze haar kamer gaat opruimen kan soms ook helpen. Sommige kinderen hebben het overzicht niet.
Wanneer haar slaapkamer echt gaat stinken/een gigantische ravage wordt waar ze niks aan doet, kun je misschien haar zakgeld eraan gaan verbinden. Dat schijnt totaal niet pedagogisch verantwoord te zijn, maar ik heb tot voor kort (nu doen we het niet meer zo) met alle pubers die op mijn groep gewoond hebben gemerkt dat zelfs de grootste sloddervossen daardoor zonder problemen en klagen hun kamer 1x per week netjes opruimde en schoonmaakte. Zo leren ze toch dat het moet gebeuren, de intrinsieke motivatie komt dan hopelijk als ze volwassen zijn wel weer. Die ga je echt niet altijd kunnen beïnvloeden.
Verder: niet groeten vind ik persoonlijk ook geen optie. Gewoon op aanspreken waar iedereen bij is, aangezien ze mensen ook niet groet (negeert!) waar iedereen bij is. Niet groeten kan hoor, maar wil ze daarna nog iets van iemand, kan dat best maar dan groet je diegene eerst of biedt je je excuses even aan voor of leg je even uit waarom het niet-groeten. Kind kan er best een strijd van willen maken, maar die zou ik niet aangaan. Sommige dingen moeten nu eenmaal. Natuurlijk is het handig om niet alles te verplichten, pick your battles inderdaad, maar basis dingen wel.
Tijd vrijmaken voor quality time alleen met haar (elke avond als jongste op bed ligt nog even een spelletje, iets wat zij leuk vindt, doen samen), uitleg geven over het "waarom", in gesprek gaan en naar haar luisteren, haar gevoelens serieus nemen, afspraken met haar maken die voor haar redelijk zijn, haar betrekken bij besluitvorming. Misschien kun je iedere week een vast moment plannen dat jullie bespreken hoe het gaat en beide de ruimte krijgen om aan te geven wat goed gaat maar ook wat minder goed gaat? Dat hoeft niet officieel te zijn, maar kan wel helpen om een kind zich gehoord te laten voelen.
Voor het opruimen van haar kamer kan je misschien een beloningslijst maken (raam open, bed opmaken, kleren ophangen of in wasmand, vloer leeg) die jij elke dag invult. Echt niet ieder kind leert "vanzelf" opruimen en schoonmaken. Op deze manier kan ze elke dag krullen verdienen en als ze aan 't einde van de week een x aantal krullen heeft gehaald, krijgt ze een beloning (een sticker ofzo). Doet ze het niet, dan niet. Haar kamer is haar verantwoordelijkheid. Ik zou wel iedere dag zelf het raam open zetten als dat niet gebeurd is, maar de rest echt aan haar overlaten. Aangeven dat je haar best wil helpen als ze haar kamer gaat opruimen kan soms ook helpen. Sommige kinderen hebben het overzicht niet.
Wanneer haar slaapkamer echt gaat stinken/een gigantische ravage wordt waar ze niks aan doet, kun je misschien haar zakgeld eraan gaan verbinden. Dat schijnt totaal niet pedagogisch verantwoord te zijn, maar ik heb tot voor kort (nu doen we het niet meer zo) met alle pubers die op mijn groep gewoond hebben gemerkt dat zelfs de grootste sloddervossen daardoor zonder problemen en klagen hun kamer 1x per week netjes opruimde en schoonmaakte. Zo leren ze toch dat het moet gebeuren, de intrinsieke motivatie komt dan hopelijk als ze volwassen zijn wel weer. Die ga je echt niet altijd kunnen beïnvloeden.
Verder: niet groeten vind ik persoonlijk ook geen optie. Gewoon op aanspreken waar iedereen bij is, aangezien ze mensen ook niet groet (negeert!) waar iedereen bij is. Niet groeten kan hoor, maar wil ze daarna nog iets van iemand, kan dat best maar dan groet je diegene eerst of biedt je je excuses even aan voor of leg je even uit waarom het niet-groeten. Kind kan er best een strijd van willen maken, maar die zou ik niet aangaan. Sommige dingen moeten nu eenmaal. Natuurlijk is het handig om niet alles te verplichten, pick your battles inderdaad, maar basis dingen wel.
zondag 23 april 2017 15:30
quote:reisa1978 schreef op 22 april 2017 @ 12:34:
[...]
Dat kan je dus makkelijk doen als je kind niets toegeeft en uren gaat lopen. Als je weet dat je kind vervolgens na 15 minuten begint te klagen en zo het uitstapje voor iedereen verpest, want dat kunnen ze, dan probeer je toch je kind over te halen of dan de sokken en schoenen op zijn minst mee te laten nemen.
Waarom dan proberen je kind over te halen? Wat leert het ervan behalve dat ompraten toch wel loont? In dit geval kind z'n zin geven en de gevolgen laten dragen.
Als ouders moet je zeggen 'jouw keuze en ja, jammer als het dan tegenvalt, geniet er van zolang het kan'. Maar wij gaan ervan uit dat JIJ er mede voor zorgt dat het een leuk uitje is. WIJ hoeven niet onder jouw geklaag te lijden want je was gewaarschuwd / er op geattendeerd. Ik wil (wij willen) er nu niets meer over horen maar kom er vanavond / morgen op terug.
Bovenstaande deden mijn ouders en schepte duidelijkheid door het ons als kinderen het dan maar te laten ervaren.
[...]
Dat kan je dus makkelijk doen als je kind niets toegeeft en uren gaat lopen. Als je weet dat je kind vervolgens na 15 minuten begint te klagen en zo het uitstapje voor iedereen verpest, want dat kunnen ze, dan probeer je toch je kind over te halen of dan de sokken en schoenen op zijn minst mee te laten nemen.
Waarom dan proberen je kind over te halen? Wat leert het ervan behalve dat ompraten toch wel loont? In dit geval kind z'n zin geven en de gevolgen laten dragen.
Als ouders moet je zeggen 'jouw keuze en ja, jammer als het dan tegenvalt, geniet er van zolang het kan'. Maar wij gaan ervan uit dat JIJ er mede voor zorgt dat het een leuk uitje is. WIJ hoeven niet onder jouw geklaag te lijden want je was gewaarschuwd / er op geattendeerd. Ik wil (wij willen) er nu niets meer over horen maar kom er vanavond / morgen op terug.
Bovenstaande deden mijn ouders en schepte duidelijkheid door het ons als kinderen het dan maar te laten ervaren.
zondag 23 april 2017 15:55
quote:Strawberry_shortcake schreef op 22 april 2017 @ 13:40:
Zeer interessant om te lezen hoe anderen alles aanpakken...en het is inderdaad een soort van machtsstrijd geworden tussen ons, niet fijn.
Nog iets waar we tegenaan lopen het niet hallo willen zeggen tegen mensen die op bezoek komen of waar wij naartoe gaan. Ze weigert een handje te geven of even gedag te zeggen loopt mopperend naar binnen omdat ze sowieso niet mee wilde gaan en zit de hele middag met een chagerijnig gezicht op de bank daar terwijl er vaak gewoon wel leeftijdsgenoten zijn. Zeer respectloos dus.
Wat kan ik hier nou aan doen?? We negeren haar dan en thuis krijgt ze dus weer straf....na afkoelen zeg ik tegen haar dat ik het zo jammer vind dat anderen denken dat ze zo een verwend nest is en niet de leuke meid zien die wij kennen. Wil haar ook gewoon manieren bijbrengen natuurlijk. Dit is een probleem van de laatste paar maanden....ze wil alleen doen waar zij zelf zin in heeft en als wij haar dus ergens heen brengen waar ze niet wil zijn gaat ze ons dat laten voelen ook.
Het gaat inderdaad een tijdje goed en dan heb ik weer een zeer vervelend kind on and off met vlagen ja
Pfff dacht dat ik nog minstens 1 a 2 jaar te gaan had voor het puberen
Lees je eigen post eens door.
Je schrijft zelf dat je je dochter negeert en thuis krijgt nog eens straf! Dus je straft haar 2 x voor hetzelfde vergrijp. Sorry, het lijkt mij dat je haar straft om te straffen. Is haar gedrag tijdens de visite negeren niet straf genoeg...............?
Dat je dochter zich niets gelegen laat en met een chagrijnig gezicht op de bank zit als je ergens op visite bent, so what? Voor dat je weggaat, spreek duidelijk met haar af dat je van haar verwacht dat ze de gastheer / gastvrouw een hand geeft (als dat de gewoonte is) en netjes hallo / goedemorgen / goedemiddag zegt bij aankomst. Laat haar voorop gaan of tussen jou en je man in zodat de kunst van sociale omgangsvormen kan afkijken.
Als je er dan eenmaal bent én ze doet niets / wil niets, láát haar. Thuis het er niet over hebben. Complimenteer haar wat wel goed gaat tijdens de visite én benoem dat specifiek. Laat zien / merken, zonder dat het overdreven is / wordt, dat je blij bent dat ze er bij was want zonder haar was het anders zo ongezellig. Hoe vervelend ook, soms moeten kinderen zich ook uitermate kunnen vervelen en zich geen houden weten te vinden willen ze kunnen groeien.............
Enne, las al eerder dat je haar vergelijkt met een zus..........? Nooit doen. Je dochter is goed zoals ze is, uniek en enig in haar persoon. Met een eigen karakter en gebruiksaanwijzing. Waardeer haar om wie ze is. Houd van haar om hoe ze is. Al is ze niet als jou of haar zus, ja en? Jij bent toch ook niet een exacte kopie van je moeder of je vader, je zus(sen) of broer(s) maar toch ook een uniek mens? Waarom zou je dochter dan anders moeten zijn dan ze is?
Zeer interessant om te lezen hoe anderen alles aanpakken...en het is inderdaad een soort van machtsstrijd geworden tussen ons, niet fijn.
Nog iets waar we tegenaan lopen het niet hallo willen zeggen tegen mensen die op bezoek komen of waar wij naartoe gaan. Ze weigert een handje te geven of even gedag te zeggen loopt mopperend naar binnen omdat ze sowieso niet mee wilde gaan en zit de hele middag met een chagerijnig gezicht op de bank daar terwijl er vaak gewoon wel leeftijdsgenoten zijn. Zeer respectloos dus.
Wat kan ik hier nou aan doen?? We negeren haar dan en thuis krijgt ze dus weer straf....na afkoelen zeg ik tegen haar dat ik het zo jammer vind dat anderen denken dat ze zo een verwend nest is en niet de leuke meid zien die wij kennen. Wil haar ook gewoon manieren bijbrengen natuurlijk. Dit is een probleem van de laatste paar maanden....ze wil alleen doen waar zij zelf zin in heeft en als wij haar dus ergens heen brengen waar ze niet wil zijn gaat ze ons dat laten voelen ook.
Het gaat inderdaad een tijdje goed en dan heb ik weer een zeer vervelend kind on and off met vlagen ja
Pfff dacht dat ik nog minstens 1 a 2 jaar te gaan had voor het puberen
Lees je eigen post eens door.
Je schrijft zelf dat je je dochter negeert en thuis krijgt nog eens straf! Dus je straft haar 2 x voor hetzelfde vergrijp. Sorry, het lijkt mij dat je haar straft om te straffen. Is haar gedrag tijdens de visite negeren niet straf genoeg...............?
Dat je dochter zich niets gelegen laat en met een chagrijnig gezicht op de bank zit als je ergens op visite bent, so what? Voor dat je weggaat, spreek duidelijk met haar af dat je van haar verwacht dat ze de gastheer / gastvrouw een hand geeft (als dat de gewoonte is) en netjes hallo / goedemorgen / goedemiddag zegt bij aankomst. Laat haar voorop gaan of tussen jou en je man in zodat de kunst van sociale omgangsvormen kan afkijken.
Als je er dan eenmaal bent én ze doet niets / wil niets, láát haar. Thuis het er niet over hebben. Complimenteer haar wat wel goed gaat tijdens de visite én benoem dat specifiek. Laat zien / merken, zonder dat het overdreven is / wordt, dat je blij bent dat ze er bij was want zonder haar was het anders zo ongezellig. Hoe vervelend ook, soms moeten kinderen zich ook uitermate kunnen vervelen en zich geen houden weten te vinden willen ze kunnen groeien.............
Enne, las al eerder dat je haar vergelijkt met een zus..........? Nooit doen. Je dochter is goed zoals ze is, uniek en enig in haar persoon. Met een eigen karakter en gebruiksaanwijzing. Waardeer haar om wie ze is. Houd van haar om hoe ze is. Al is ze niet als jou of haar zus, ja en? Jij bent toch ook niet een exacte kopie van je moeder of je vader, je zus(sen) of broer(s) maar toch ook een uniek mens? Waarom zou je dochter dan anders moeten zijn dan ze is?
zondag 23 april 2017 17:25
quote:sssssst schreef op 23 april 2017 @ 11:55:
[...]
En wat wilde je daarmee bewijzen?
Recht doen aan hun gevoelens betekent niet dat we helemaal geen fatsoen meer in onze donder hebben hoor. Het betekent juist dat we anderen én onze kinderen met fatsoen en respect behandelen.
Ik wilde daar helemaal niks mee bewijzen, maar ze meegeven dat , ook al voel je je niet fijn of lekker, er nog steeds regels zijn waar je je aan te houden hebt.
Pubertijd of je niet lekker voelen is niet overal een excuus voor.
Soms zet je die pubertijdsbui maar aan de kant. Ik heb van mijn kinderen altijd geëist dat ze zich houden aan bepaalde fatsoensregels. Bezoek begroeten, blijven zitten in een restaurant enz.
[...]
En wat wilde je daarmee bewijzen?
Recht doen aan hun gevoelens betekent niet dat we helemaal geen fatsoen meer in onze donder hebben hoor. Het betekent juist dat we anderen én onze kinderen met fatsoen en respect behandelen.
Ik wilde daar helemaal niks mee bewijzen, maar ze meegeven dat , ook al voel je je niet fijn of lekker, er nog steeds regels zijn waar je je aan te houden hebt.
Pubertijd of je niet lekker voelen is niet overal een excuus voor.
Soms zet je die pubertijdsbui maar aan de kant. Ik heb van mijn kinderen altijd geëist dat ze zich houden aan bepaalde fatsoensregels. Bezoek begroeten, blijven zitten in een restaurant enz.
zondag 23 april 2017 18:25
De grijze massa van een puber werkt compleet anders dan die van een kind of volwassene. Jullie leven in 2 verschillende werelden en die kunnen ondanks vanzelfsprekendheden heel moeilijk te verenigen zijn.
Voor wat inzicht over wat er in haar koppie omgaat en hoe haar brein zich ontwikkelt zou je het boek 'Het puberende brein' kunnen lezen.
Voor wat inzicht over wat er in haar koppie omgaat en hoe haar brein zich ontwikkelt zou je het boek 'Het puberende brein' kunnen lezen.
zondag 23 april 2017 19:39
Ik vind iedereen een hand geven, of bv de hele kamer feliciteren, ook vreselijk. Ik zwaai en zeg luid: hallo iedereen. Vind ik meer dan genoeg.
Dochter hoeft van mij ook niet iedereen een hand te geven maar een schuchter hallo vind ik wel belangrijk. Mag ze daarna weggaan, een noek lezen of wat dan ook. Wel even groeten.
Dochter hoeft van mij ook niet iedereen een hand te geven maar een schuchter hallo vind ik wel belangrijk. Mag ze daarna weggaan, een noek lezen of wat dan ook. Wel even groeten.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
zondag 23 april 2017 19:45
quote:Kleppeboxx schreef op 23 april 2017 @ 15:30:
[...]
Waarom dan proberen je kind over te halen? Wat leert het ervan behalve dat ompraten toch wel loont? In dit geval kind z'n zin geven en de gevolgen laten dragen.
Als ouders moet je zeggen 'jouw keuze en ja, jammer als het dan tegenvalt, geniet er van zolang het kan'. Maar wij gaan ervan uit dat JIJ er mede voor zorgt dat het een leuk uitje is. WIJ hoeven niet onder jouw geklaag te lijden want je was gewaarschuwd / er op geattendeerd. Ik wil (wij willen) er nu niets meer over horen maar kom er vanavond / morgen op terug.
Bovenstaande deden mijn ouders en schepte duidelijkheid door het ons als kinderen het dan maar te laten ervaren.Ik moet helemaal niets, deze aanpak werkt voor ons heel goed. Ze luisteren inmiddels prima nasr advies, ze hebben vaak genoeg ondervonden dat het goed advies was en ik hoef alleen nog maar te zeggen dat het misschien handiger zou zijn als.....omdat......
[...]
Waarom dan proberen je kind over te halen? Wat leert het ervan behalve dat ompraten toch wel loont? In dit geval kind z'n zin geven en de gevolgen laten dragen.
Als ouders moet je zeggen 'jouw keuze en ja, jammer als het dan tegenvalt, geniet er van zolang het kan'. Maar wij gaan ervan uit dat JIJ er mede voor zorgt dat het een leuk uitje is. WIJ hoeven niet onder jouw geklaag te lijden want je was gewaarschuwd / er op geattendeerd. Ik wil (wij willen) er nu niets meer over horen maar kom er vanavond / morgen op terug.
Bovenstaande deden mijn ouders en schepte duidelijkheid door het ons als kinderen het dan maar te laten ervaren.Ik moet helemaal niets, deze aanpak werkt voor ons heel goed. Ze luisteren inmiddels prima nasr advies, ze hebben vaak genoeg ondervonden dat het goed advies was en ik hoef alleen nog maar te zeggen dat het misschien handiger zou zijn als.....omdat......
zondag 23 april 2017 19:57
quote:Pantax schreef op 23 april 2017 @ 12:02:
Het is toch al jaren hetzelfde. TO opent een topic voor advies, maar wil eigenlijk gewoon graag horen dat ze een vreselijk kind heeft en dat het niet aan haar ligt.
Heb je dit nu ècht nodig? Liever de erkenning van wildvreemden dat je een goede moeder bent dan iets wezenlijks veranderen aan de manier waarop je je kind opvoedt? Zo intens verdrietig.
Nee hoor Pantax wil ik helemaal niet horen ik zoek echt naar tips en adviezen want ik herkende mijn dochter soms niet meer terug en daar schrok ik van. Ik heb trouwens nooit eerder een topic geopend hierover, had hiervoor inderdaad wel een andere nick maar was helaas door de topics te herkenbaar geworden dus die andere gebruik ik niet meer.
Heb zeker bruikbare tips gekregen, met dochter afgesproken dat zij op zondag moet douchen en dat ze dan zelf mag weten hoe laat. Ga haar er 1 keer aan herinneren en thats it. Na het douchen blijf ik haar helpen met kammer en stylen van haar lange haren want laatste tijd moest ze het zelf doen en dat vond zij dus nog erger. Door de weeks mag ze gewoon met een washandje opfrissen, is prima.
Ga ook proberen om meer los te laten, vind ik echt heeeeeeeeeel lastig. Kleren niet opgeruimt of in wasmand gedaan dan inderdaad laten liggen ook als heeft ze geen kleding meer over. Ik was uiteindelijk altijd degene die toch maar even haar kleding ging opruimen en dat wist ze natuurlijk ook. Schoenen niet opgeruimd nou dan ruimde ik ze (na flink wat gekibbel) alsnog op, bordje laten staan dan deed ik het uiteindelijk afruimen voor haar en zo was dat met alles.
Het is toch al jaren hetzelfde. TO opent een topic voor advies, maar wil eigenlijk gewoon graag horen dat ze een vreselijk kind heeft en dat het niet aan haar ligt.
Heb je dit nu ècht nodig? Liever de erkenning van wildvreemden dat je een goede moeder bent dan iets wezenlijks veranderen aan de manier waarop je je kind opvoedt? Zo intens verdrietig.
Nee hoor Pantax wil ik helemaal niet horen ik zoek echt naar tips en adviezen want ik herkende mijn dochter soms niet meer terug en daar schrok ik van. Ik heb trouwens nooit eerder een topic geopend hierover, had hiervoor inderdaad wel een andere nick maar was helaas door de topics te herkenbaar geworden dus die andere gebruik ik niet meer.
Heb zeker bruikbare tips gekregen, met dochter afgesproken dat zij op zondag moet douchen en dat ze dan zelf mag weten hoe laat. Ga haar er 1 keer aan herinneren en thats it. Na het douchen blijf ik haar helpen met kammer en stylen van haar lange haren want laatste tijd moest ze het zelf doen en dat vond zij dus nog erger. Door de weeks mag ze gewoon met een washandje opfrissen, is prima.
Ga ook proberen om meer los te laten, vind ik echt heeeeeeeeeel lastig. Kleren niet opgeruimt of in wasmand gedaan dan inderdaad laten liggen ook als heeft ze geen kleding meer over. Ik was uiteindelijk altijd degene die toch maar even haar kleding ging opruimen en dat wist ze natuurlijk ook. Schoenen niet opgeruimd nou dan ruimde ik ze (na flink wat gekibbel) alsnog op, bordje laten staan dan deed ik het uiteindelijk afruimen voor haar en zo was dat met alles.
zondag 23 april 2017 20:03
quote:sssssst schreef op 23 april 2017 @ 12:15:
[...]
Nou deze niet, want net nieuwe nick. Maar als het klopt wat Pantax zegt, dan inderdaad. Pas was ze ook terug met een imaginair tweede kind waar niks op aan te merken viel, maar toen was kind waar het over ging 12. Dat topic is toen verdwenen en de nick was ook geband.
Ha, ik ben dus niet de enige die iets herkende.
@TO: mocht je inderdaad weer dezelfde zijn: zoek hulp! Ik vind het oprecht heel zielig voor haar dat je zo hard voor haar bent en ik denk niet dat je zicht hebt op wat er nou werkelijk gebeurt.
[...]
Nou deze niet, want net nieuwe nick. Maar als het klopt wat Pantax zegt, dan inderdaad. Pas was ze ook terug met een imaginair tweede kind waar niks op aan te merken viel, maar toen was kind waar het over ging 12. Dat topic is toen verdwenen en de nick was ook geband.
Ha, ik ben dus niet de enige die iets herkende.
@TO: mocht je inderdaad weer dezelfde zijn: zoek hulp! Ik vind het oprecht heel zielig voor haar dat je zo hard voor haar bent en ik denk niet dat je zicht hebt op wat er nou werkelijk gebeurt.
zondag 23 april 2017 20:26
quote:Strawberry_shortcake schreef op 23 april 2017 @ 19:57:
[...]
Nee hoor Pantax wil ik helemaal niet horen ik zoek echt naar tips en adviezen want ik herkende mijn dochter soms niet meer terug en daar schrok ik van. Ik heb trouwens nooit eerder een topic geopend hierover, had hiervoor inderdaad wel een andere nick maar was helaas door de topics te herkenbaar geworden dus die andere gebruik ik niet meer.
Heb zeker bruikbare tips gekregen, met dochter afgesproken dat zij op zondag moet douchen en dat ze dan zelf mag weten hoe laat. Ga haar er 1 keer aan herinneren en thats it. Na het douchen blijf ik haar helpen met kammer en stylen van haar lange haren want laatste tijd moest ze het zelf doen en dat vond zij dus nog erger. Door de weeks mag ze gewoon met een washandje opfrissen, is prima.
Ga ook proberen om meer los te laten, vind ik echt heeeeeeeeeel lastig. Kleren niet opgeruimt of in wasmand gedaan dan inderdaad laten liggen ook als heeft ze geen kleding meer over. Ik was uiteindelijk altijd degene die toch maar even haar kleding ging opruimen en dat wist ze natuurlijk ook. Schoenen niet opgeruimd nou dan ruimde ik ze (na flink wat gekibbel) alsnog op, bordje laten staan dan deed ik het uiteindelijk afruimen voor haar en zo was dat met alles.Wat fijn dat je iets aan de reacties gehad hebt en goed dat je er voor open stond en al met je dochter gesproken hebt. Goed bezig hoor!!
[...]
Nee hoor Pantax wil ik helemaal niet horen ik zoek echt naar tips en adviezen want ik herkende mijn dochter soms niet meer terug en daar schrok ik van. Ik heb trouwens nooit eerder een topic geopend hierover, had hiervoor inderdaad wel een andere nick maar was helaas door de topics te herkenbaar geworden dus die andere gebruik ik niet meer.
Heb zeker bruikbare tips gekregen, met dochter afgesproken dat zij op zondag moet douchen en dat ze dan zelf mag weten hoe laat. Ga haar er 1 keer aan herinneren en thats it. Na het douchen blijf ik haar helpen met kammer en stylen van haar lange haren want laatste tijd moest ze het zelf doen en dat vond zij dus nog erger. Door de weeks mag ze gewoon met een washandje opfrissen, is prima.
Ga ook proberen om meer los te laten, vind ik echt heeeeeeeeeel lastig. Kleren niet opgeruimt of in wasmand gedaan dan inderdaad laten liggen ook als heeft ze geen kleding meer over. Ik was uiteindelijk altijd degene die toch maar even haar kleding ging opruimen en dat wist ze natuurlijk ook. Schoenen niet opgeruimd nou dan ruimde ik ze (na flink wat gekibbel) alsnog op, bordje laten staan dan deed ik het uiteindelijk afruimen voor haar en zo was dat met alles.Wat fijn dat je iets aan de reacties gehad hebt en goed dat je er voor open stond en al met je dochter gesproken hebt. Goed bezig hoor!!
