Kinderen
alle pijlers
Dwarse peuter, wie heeft de gouden tip
dinsdag 19 januari 2016 22:30
Mijn dochter (bijna 3) begon ruim een half jaar geleden met de 'peuterpuberteit' en sindsdien is de beer los
Papa, mama, opa, oma, juf: iedereen moet het ontgelden, als ze iets niet wil vergaat de wereld. Het gaat hier vooral om dingen als: kleding aan/uit trekken, tandenpoetsen, haren borstelen en nagels knippen. Krijsen, gillen, bijten, slaan, schoppen en vooral: heel veel drama. En dan lukt het dus niet. Maar wat doe je als het al bijna een jaar echt onmogelijk is om de tanden van je kind te poetsen?
En natuurlijk heeft iedereen advies: luister naar je kind, ze wil van jou een grens, jullie moeten strenger zijn, straffen is slecht, etc etc. Maar HOE dan?
Ik heb heel lang gedacht 'waait wel over, het is gewoon een dwarse peuter' maar ze lijkt op dit punt toch een flink stuk weerbarstiger te zijn dan de kinderen om haar heen. Ze heeft ook veel prikkels en uitdaging nodig, anders wordt ze nog dwarser.
Verder gaat het heel erg goed met haar maar die ijzeren wil.. Daar moeten we opvoedkundig denk ik iets mee. Iemand praktische tips, ervaring?
Papa, mama, opa, oma, juf: iedereen moet het ontgelden, als ze iets niet wil vergaat de wereld. Het gaat hier vooral om dingen als: kleding aan/uit trekken, tandenpoetsen, haren borstelen en nagels knippen. Krijsen, gillen, bijten, slaan, schoppen en vooral: heel veel drama. En dan lukt het dus niet. Maar wat doe je als het al bijna een jaar echt onmogelijk is om de tanden van je kind te poetsen?
En natuurlijk heeft iedereen advies: luister naar je kind, ze wil van jou een grens, jullie moeten strenger zijn, straffen is slecht, etc etc. Maar HOE dan?
Ik heb heel lang gedacht 'waait wel over, het is gewoon een dwarse peuter' maar ze lijkt op dit punt toch een flink stuk weerbarstiger te zijn dan de kinderen om haar heen. Ze heeft ook veel prikkels en uitdaging nodig, anders wordt ze nog dwarser.
Verder gaat het heel erg goed met haar maar die ijzeren wil.. Daar moeten we opvoedkundig denk ik iets mee. Iemand praktische tips, ervaring?
dinsdag 19 januari 2016 23:29
En dat tandenpoetsen is hier ook zo'n drama, echt niets van bovengenoemde tips werkt, afgezien van de houdtgreep. Ik leg r op t aankleedkussen, handjes in mijn hand, die arm over haar handen en met elleboog gezicht op 1 kant 'duwen' en dan met de andere hand poetsen. Drama elke avond!
En zodra ik 'klaar' zeg wil ze zelf poetsen, speelt met de tandenborstel als ze m ziet etc etc. T is bij haar puur het feit dat ik poets en ze zelf niet de controle heeft op dat moment, maar ze is echt nog te klein om t zelf goed te doen. Je bent neit alleen TO
En zodra ik 'klaar' zeg wil ze zelf poetsen, speelt met de tandenborstel als ze m ziet etc etc. T is bij haar puur het feit dat ik poets en ze zelf niet de controle heeft op dat moment, maar ze is echt nog te klein om t zelf goed te doen. Je bent neit alleen TO
dinsdag 19 januari 2016 23:29
Humor, wedstrijdjes, manipulatie en een lange adem, dat werkte hier het best.
En inderdaad niet "je moet je nu aankleden", maar "wil je je rode jurk aan of je blauwe?".
Wat hier ook echt als een tierelier werkte: terugtellen van tien naar nul en het getal waar ik gebleven was als ze klaar was, zoveel [noem iets kleins wat je kind lekker vindt of leuk vindt] kreeg ze. Heb dochter nog nooit zo snel de trap op zien rennen. Tempo van tellen hing natuurlijk af van de bezigheid.
Zingen bij het tandenpoetsen was hier ook een succes.
En inderdaad niet "je moet je nu aankleden", maar "wil je je rode jurk aan of je blauwe?".
Wat hier ook echt als een tierelier werkte: terugtellen van tien naar nul en het getal waar ik gebleven was als ze klaar was, zoveel [noem iets kleins wat je kind lekker vindt of leuk vindt] kreeg ze. Heb dochter nog nooit zo snel de trap op zien rennen. Tempo van tellen hing natuurlijk af van de bezigheid.
Zingen bij het tandenpoetsen was hier ook een succes.
dinsdag 19 januari 2016 23:37
Tip die me op m'n werk (jeugdzorg) vaak helpt: choose your battle. Ga een paar dingen aan die je écht belangrijk vind (tanden poetsen, jas aan bij -8, etc) en 'laat' de dingen die niet broodnodig zijn (kleding die niet matcht, of bijv keuze broodbeleg). Beter een paar dingen uitvechten en winnen, dan de hele dag strijd. Scheelt je bakken energie en wordt het een stuk gezelliger van. Kun je later als alles weer een beetje op de rit is de boel nog 'finetunen'.
Everything will be okay in the end. If it's not okay, it's not the end.
dinsdag 19 januari 2016 23:44
Is je dochter overall erg dwars? Hier ook een temperamentvolle van nature, maar de buien worden qua intensiteit vertienvoudigd als hij zich fysiek niet lekker voelt. Kan dat misschien bij jou ook spelen? (Honger, moe, allergie, noem het maar op)
Verder is het boek van Eva Bronsveld "temperamentvolle kinderen" een aanrader. Wat zij aanraadt, en waar ik volledig achter sta, is dat je vooral niet de machtsstrijd aan moet gaan. Fysiek overmeesteren van een peuter (of puber!) staat mij ook totaal niet aan (of de veiligheid moet in het gedring zijn, bijv in het geval van een naderende auto).
Wat mijn zoon betreft; hij werkt "relatief" goed mee als hij er zelf ook belang bij heeft. Wat dat belang dan is, is steeds zoeken (daar zijn we creatief in geworden). Tandenpoetsen bijv omdat hij niet wil dat zijn tanden uitvallen net als bij oma want dan kan hij geen snoepjes meer eten. Naar school / opvang omdat hij slim wil worden zodat hij van zijn vader kan winnen met spelletjes. Etc.
En daarnaast werkt het om een spel-/humor-element in te brengen. Tandenpoetsen doen we bijv geregeld met een you-tube liedje waarop iedereen gek danst. Hij wilde ook tijden lang niet aankleden, en toen speelden we "zwieber die zijn kleren wilde stelen" (dora was destijds een hit). Nog nooit zo snel aangekleed onder luid gegiebel.
En inmiddels maken we vaak "deals"; beetje water bij de wijn doen en iedereen is blij. ("Prima, je hebt 2 minuten om je spel af te ronden en dan trekken we je kleren aan", of "je wil je tanden niet poetsen in de badkamer? Ok, dan doen we het in de slaapkamer, deal?".
Nu hij 3,5 is, merk ik dat een deel van dit soort dingen automatisch beginnen te gaan. Tandenpoetsen is bijv een vast onderdeel in het ritueel geworden, wat inhoudt dat we nog maar heel af en toe een liedje hoeven op te zetten. (Hij is nu 3,5 en dat had ik een half jaar geleden echt niet kunnen dromen).
Verder is het boek van Eva Bronsveld "temperamentvolle kinderen" een aanrader. Wat zij aanraadt, en waar ik volledig achter sta, is dat je vooral niet de machtsstrijd aan moet gaan. Fysiek overmeesteren van een peuter (of puber!) staat mij ook totaal niet aan (of de veiligheid moet in het gedring zijn, bijv in het geval van een naderende auto).
Wat mijn zoon betreft; hij werkt "relatief" goed mee als hij er zelf ook belang bij heeft. Wat dat belang dan is, is steeds zoeken (daar zijn we creatief in geworden). Tandenpoetsen bijv omdat hij niet wil dat zijn tanden uitvallen net als bij oma want dan kan hij geen snoepjes meer eten. Naar school / opvang omdat hij slim wil worden zodat hij van zijn vader kan winnen met spelletjes. Etc.
En daarnaast werkt het om een spel-/humor-element in te brengen. Tandenpoetsen doen we bijv geregeld met een you-tube liedje waarop iedereen gek danst. Hij wilde ook tijden lang niet aankleden, en toen speelden we "zwieber die zijn kleren wilde stelen" (dora was destijds een hit). Nog nooit zo snel aangekleed onder luid gegiebel.
En inmiddels maken we vaak "deals"; beetje water bij de wijn doen en iedereen is blij. ("Prima, je hebt 2 minuten om je spel af te ronden en dan trekken we je kleren aan", of "je wil je tanden niet poetsen in de badkamer? Ok, dan doen we het in de slaapkamer, deal?".
Nu hij 3,5 is, merk ik dat een deel van dit soort dingen automatisch beginnen te gaan. Tandenpoetsen is bijv een vast onderdeel in het ritueel geworden, wat inhoudt dat we nog maar heel af en toe een liedje hoeven op te zetten. (Hij is nu 3,5 en dat had ik een half jaar geleden echt niet kunnen dromen).
dinsdag 19 januari 2016 23:47
Ik zei wel eens: We gaan straks niet de schoenen aan doen - ik herhaal- we doen het niet.
Soms had ik geluk.
Vooral de humor er in houden.
Het spelletje 'welles-nietus' en dan overstappen naar 'wellus' (of andersom) hielp hier ook nog wel eens.
Soms had ik geluk.
Vooral de humor er in houden.
Het spelletje 'welles-nietus' en dan overstappen naar 'wellus' (of andersom) hielp hier ook nog wel eens.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 19 januari 2016 23:50
dinsdag 19 januari 2016 23:54
quote:hokus_pokus schreef op 19 januari 2016 @ 23:29:
En dat tandenpoetsen is hier ook zo'n drama, echt niets van bovengenoemde tips werkt, afgezien van de houdtgreep. Ik leg r op t aankleedkussen, handjes in mijn hand, die arm over haar handen en met elleboog gezicht op 1 kant 'duwen' en dan met de andere hand poetsen. Drama elke avond!
En zodra ik 'klaar' zeg wil ze zelf poetsen, speelt met de tandenborstel als ze m ziet etc etc. T is bij haar puur het feit dat ik poets en ze zelf niet de controle heeft op dat moment, maar ze is echt nog te klein om t zelf goed te doen. Je bent neit alleen TO ;)Zou het helpen als zij zelf ook een tandenborstel heeft een "mee- poetst' ?
En dat tandenpoetsen is hier ook zo'n drama, echt niets van bovengenoemde tips werkt, afgezien van de houdtgreep. Ik leg r op t aankleedkussen, handjes in mijn hand, die arm over haar handen en met elleboog gezicht op 1 kant 'duwen' en dan met de andere hand poetsen. Drama elke avond!
En zodra ik 'klaar' zeg wil ze zelf poetsen, speelt met de tandenborstel als ze m ziet etc etc. T is bij haar puur het feit dat ik poets en ze zelf niet de controle heeft op dat moment, maar ze is echt nog te klein om t zelf goed te doen. Je bent neit alleen TO ;)Zou het helpen als zij zelf ook een tandenborstel heeft een "mee- poetst' ?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 19 januari 2016 23:58
quote:Enn schreef op 19 januari 2016 @ 23:47:
Ik zei wel eens: We gaan straks niet de schoenen aan doen - ik herhaal- we doen het niet.
Soms had ik geluk.
Vooral de humor er in houden.
Het spelletje 'welles-nietus' en dan overstappen naar 'wellus' (of andersom) hielp hier ook nog wel eens.
Ja, dat werkt bij ons idd ook geregeld![😁]()
"Ik wil NIET naar school!!" "Goed zo, want je mag ook niet. Daar wordt je veel te groot van" " Ik wil NU naar school!!!"
Ik zei wel eens: We gaan straks niet de schoenen aan doen - ik herhaal- we doen het niet.
Soms had ik geluk.
Vooral de humor er in houden.
Het spelletje 'welles-nietus' en dan overstappen naar 'wellus' (of andersom) hielp hier ook nog wel eens.
Ja, dat werkt bij ons idd ook geregeld
"Ik wil NIET naar school!!" "Goed zo, want je mag ook niet. Daar wordt je veel te groot van" " Ik wil NU naar school!!!"
dinsdag 19 januari 2016 23:59
quote:Enn schreef op 19 januari 2016 @ 23:54:
[...]
Zou het helpen als zij zelf ook een tandenborstel heeft een "mee- poetst' ?
Nee, probeer ik regelmatig. Ook verschillende soorten tandenborstels (zelf gekozen) geprobeerd, elektrisch, zittend, staan, liggend, voor de spiegel, op bed, met filmpje, voor tv, zingen, you name it. Helpt allemaal niks.
Als ik zeg 'we gaan je tandjes poetsen' roept ze 'jaaaaaaa!!!!', kiest de tandenborstel, ik doe de tandpasta erop, ze begint vrolijk zelf te poetsen (als ik r laat gaan wel 15 min) en als ik dan wil napoetsen begint t drama.
Niet fijn, maar voordeel is wel dat ik er goed bij kan als ze heel hard huilt.
Zodra ik klaar ben is het weer feest en wil ze zelf poetsen...
[...]
Zou het helpen als zij zelf ook een tandenborstel heeft een "mee- poetst' ?
Nee, probeer ik regelmatig. Ook verschillende soorten tandenborstels (zelf gekozen) geprobeerd, elektrisch, zittend, staan, liggend, voor de spiegel, op bed, met filmpje, voor tv, zingen, you name it. Helpt allemaal niks.
Als ik zeg 'we gaan je tandjes poetsen' roept ze 'jaaaaaaa!!!!', kiest de tandenborstel, ik doe de tandpasta erop, ze begint vrolijk zelf te poetsen (als ik r laat gaan wel 15 min) en als ik dan wil napoetsen begint t drama.
Niet fijn, maar voordeel is wel dat ik er goed bij kan als ze heel hard huilt.
Zodra ik klaar ben is het weer feest en wil ze zelf poetsen...
woensdag 20 januari 2016 00:05
quote:Caretaker schreef op 19 januari 2016 @ 23:37:
Tip die me op m'n werk (jeugdzorg) vaak helpt: choose your battle. Ga een paar dingen aan die je écht belangrijk vind (tanden poetsen, jas aan bij -8, etc) en 'laat' de dingen die niet broodnodig zijn (kleding die niet matcht, of bijv keuze broodbeleg). Beter een paar dingen uitvechten en winnen, dan de hele dag strijd. Scheelt je bakken energie en wordt het een stuk gezelliger van. Kun je later als alles weer een beetje op de rit is de boel nog 'finetunen'. Oh, geloof me: ik heb al heeeel veel 'battles' laten vallen. De resterende zijn degene die echt nodig zijn
Tip die me op m'n werk (jeugdzorg) vaak helpt: choose your battle. Ga een paar dingen aan die je écht belangrijk vind (tanden poetsen, jas aan bij -8, etc) en 'laat' de dingen die niet broodnodig zijn (kleding die niet matcht, of bijv keuze broodbeleg). Beter een paar dingen uitvechten en winnen, dan de hele dag strijd. Scheelt je bakken energie en wordt het een stuk gezelliger van. Kun je later als alles weer een beetje op de rit is de boel nog 'finetunen'. Oh, geloof me: ik heb al heeeel veel 'battles' laten vallen. De resterende zijn degene die echt nodig zijn
woensdag 20 januari 2016 00:06
quote:hokus_pokus schreef op 19 januari 2016 @ 23:29:
En dat tandenpoetsen is hier ook zo'n drama, echt niets van bovengenoemde tips werkt, afgezien van de houdtgreep. Ik leg r op t aankleedkussen, handjes in mijn hand, die arm over haar handen en met elleboog gezicht op 1 kant 'duwen' en dan met de andere hand poetsen. Drama elke avond!
En zodra ik 'klaar' zeg wil ze zelf poetsen, speelt met de tandenborstel als ze m ziet etc etc. T is bij haar puur het feit dat ik poets en ze zelf niet de controle heeft op dat moment, maar ze is echt nog te klein om t zelf goed te doen. Je bent neit alleen TO ;)Precies, de controle. Dat is hier dus ook het ding. Fijn hoor, al die herkenning.
En dat tandenpoetsen is hier ook zo'n drama, echt niets van bovengenoemde tips werkt, afgezien van de houdtgreep. Ik leg r op t aankleedkussen, handjes in mijn hand, die arm over haar handen en met elleboog gezicht op 1 kant 'duwen' en dan met de andere hand poetsen. Drama elke avond!
En zodra ik 'klaar' zeg wil ze zelf poetsen, speelt met de tandenborstel als ze m ziet etc etc. T is bij haar puur het feit dat ik poets en ze zelf niet de controle heeft op dat moment, maar ze is echt nog te klein om t zelf goed te doen. Je bent neit alleen TO ;)Precies, de controle. Dat is hier dus ook het ding. Fijn hoor, al die herkenning.
woensdag 20 januari 2016 00:09
quote:hokus_pokus schreef op 19 januari 2016 @ 23:24:
[...]
Die van mij (net 2 jr) zwaait dan 'dahaaag mama' en gooit de deur achter me dicht. Die van jou komt in elk geval nog (always look on the bright side)
Opdrachten geven ipv vragen stellen werkt hier tot nog toe redelijk goed. Dus: pak je schoenen maar, ipv wil je je schoenen pakken?
En afleiden, grapjes maken en omkopen
Wil ook nog wel eens lukken (vooral dat laatste...)
Is ook pas sinds kort dat ze toch achter me aan komt rennen, dus er is hoop!
Omkopen, daar zou ik nooit aan beginnen. Maar dat doen we nu soms tóch, en het werkt inderdaad als een tierelier.
[...]
Die van mij (net 2 jr) zwaait dan 'dahaaag mama' en gooit de deur achter me dicht. Die van jou komt in elk geval nog (always look on the bright side
)Opdrachten geven ipv vragen stellen werkt hier tot nog toe redelijk goed. Dus: pak je schoenen maar, ipv wil je je schoenen pakken?
En afleiden, grapjes maken en omkopen
Wil ook nog wel eens lukken (vooral dat laatste...)
Is ook pas sinds kort dat ze toch achter me aan komt rennen, dus er is hoop!
Omkopen, daar zou ik nooit aan beginnen. Maar dat doen we nu soms tóch, en het werkt inderdaad als een tierelier.
woensdag 20 januari 2016 00:12
quote:molie schreef op 19 januari 2016 @ 23:17:
En wat ik ook nog weleens doe. Meehummen bij alles wat ze vertelt vooral niet te gaan doen. Voor haar benoemen wat maakt dat ze het niet wil en vervolgens met een logische verklaring toch doen wat we gaan doen.
BIjv. Kind:ik doe mijn schoenen niet aan, ik ga niet mee naar de markt. Ik: hm hm. En als we gaan: ja ik heb je gehoord, je wilt je schoenen niet aan omdat je je nieuwe sokken aanhebt/je ze niet mooi vindt/je op de tablet wil/je een prinses bent en die nooit schoenen aanhebben, maar ik ga ze toch even aandoen, want we gaan naar de markt en anders krijg je natte sokken/hebben we geen brood voor zometeen/staan je schoenen hier zo zielig alleen in de gang enz. En dan vervolgens ga ik gewoon doen wat ik heb gezegd dat zou gaan gebeuren.Dit is exact hoe het hier ook gaat! Zo herkenbaar, dat hm-hm
En wat ik ook nog weleens doe. Meehummen bij alles wat ze vertelt vooral niet te gaan doen. Voor haar benoemen wat maakt dat ze het niet wil en vervolgens met een logische verklaring toch doen wat we gaan doen.
BIjv. Kind:ik doe mijn schoenen niet aan, ik ga niet mee naar de markt. Ik: hm hm. En als we gaan: ja ik heb je gehoord, je wilt je schoenen niet aan omdat je je nieuwe sokken aanhebt/je ze niet mooi vindt/je op de tablet wil/je een prinses bent en die nooit schoenen aanhebben, maar ik ga ze toch even aandoen, want we gaan naar de markt en anders krijg je natte sokken/hebben we geen brood voor zometeen/staan je schoenen hier zo zielig alleen in de gang enz. En dan vervolgens ga ik gewoon doen wat ik heb gezegd dat zou gaan gebeuren.Dit is exact hoe het hier ook gaat! Zo herkenbaar, dat hm-hm
woensdag 20 januari 2016 00:19
quote:Horizon81 schreef op 19 januari 2016 @ 23:44:
Is je dochter overall erg dwars? Hier ook een temperamentvolle van nature, maar de buien worden qua intensiteit vertienvoudigd als hij zich fysiek niet lekker voelt. Kan dat misschien bij jou ook spelen? (Honger, moe, allergie, noem het maar op)
Verder is het boek van Eva Bronsveld "temperamentvolle kinderen" een aanrader. Wat zij aanraadt, en waar ik volledig achter sta, is dat je vooral niet de machtsstrijd aan moet gaan. Fysiek overmeesteren van een peuter (of puber!) staat mij ook totaal niet aan (of de veiligheid moet in het gedring zijn, bijv in het geval van een naderende auto).
Wat mijn zoon betreft; hij werkt "relatief" goed mee als hij er zelf ook belang bij heeft. Wat dat belang dan is, is steeds zoeken (daar zijn we creatief in geworden). Tandenpoetsen bijv omdat hij niet wil dat zijn tanden uitvallen net als bij oma want dan kan hij geen snoepjes meer eten. Naar school / opvang omdat hij slim wil worden zodat hij van zijn vader kan winnen met spelletjes. Etc.
En daarnaast werkt het om een spel-/humor-element in te brengen. Tandenpoetsen doen we bijv geregeld met een you-tube liedje waarop iedereen gek danst. Hij wilde ook tijden lang niet aankleden, en toen speelden we "zwieber die zijn kleren wilde stelen" (dora was destijds een hit). Nog nooit zo snel aangekleed onder luid gegiebel.
En inmiddels maken we vaak "deals"; beetje water bij de wijn doen en iedereen is blij. ("Prima, je hebt 2 minuten om je spel af te ronden en dan trekken we je kleren aan", of "je wil je tanden niet poetsen in de badkamer? Ok, dan doen we het in de slaapkamer, deal?".
Nu hij 3,5 is, merk ik dat een deel van dit soort dingen automatisch beginnen te gaan. Tandenpoetsen is bijv een vast onderdeel in het ritueel geworden, wat inhoudt dat we nog maar heel af en toe een liedje hoeven op te zetten. (Hij is nu 3,5 en dat had ik een half jaar geleden echt niet kunnen dromen).
Bedankt voor je tips. Dochter heeft inderdaad een flink temperament (net als allebei haar ouders, iets met een appel en een boom)
ik kom die boektitel regelmatig tegen, dus die ga ik zeker eens lezen.
We zijn hier ook heel creatief met liedjes, spelletjes, verhaaltjes en dat werkt vaak ook wel even.
Wat hier nog wel regelmatig werkt is iets dat moet gebeuren klaarleggen en erbij zeggen dat ze mag komen als ze er klaar voor is. Dan mag ze zelf bepalen en komt ze soms als na een paar minuten braaf opdraven. Maar dan moet er wel tijd zijn, en geduld.
En soms zijn die twee even op.
Is je dochter overall erg dwars? Hier ook een temperamentvolle van nature, maar de buien worden qua intensiteit vertienvoudigd als hij zich fysiek niet lekker voelt. Kan dat misschien bij jou ook spelen? (Honger, moe, allergie, noem het maar op)
Verder is het boek van Eva Bronsveld "temperamentvolle kinderen" een aanrader. Wat zij aanraadt, en waar ik volledig achter sta, is dat je vooral niet de machtsstrijd aan moet gaan. Fysiek overmeesteren van een peuter (of puber!) staat mij ook totaal niet aan (of de veiligheid moet in het gedring zijn, bijv in het geval van een naderende auto).
Wat mijn zoon betreft; hij werkt "relatief" goed mee als hij er zelf ook belang bij heeft. Wat dat belang dan is, is steeds zoeken (daar zijn we creatief in geworden). Tandenpoetsen bijv omdat hij niet wil dat zijn tanden uitvallen net als bij oma want dan kan hij geen snoepjes meer eten. Naar school / opvang omdat hij slim wil worden zodat hij van zijn vader kan winnen met spelletjes. Etc.
En daarnaast werkt het om een spel-/humor-element in te brengen. Tandenpoetsen doen we bijv geregeld met een you-tube liedje waarop iedereen gek danst. Hij wilde ook tijden lang niet aankleden, en toen speelden we "zwieber die zijn kleren wilde stelen" (dora was destijds een hit). Nog nooit zo snel aangekleed onder luid gegiebel.
En inmiddels maken we vaak "deals"; beetje water bij de wijn doen en iedereen is blij. ("Prima, je hebt 2 minuten om je spel af te ronden en dan trekken we je kleren aan", of "je wil je tanden niet poetsen in de badkamer? Ok, dan doen we het in de slaapkamer, deal?".
Nu hij 3,5 is, merk ik dat een deel van dit soort dingen automatisch beginnen te gaan. Tandenpoetsen is bijv een vast onderdeel in het ritueel geworden, wat inhoudt dat we nog maar heel af en toe een liedje hoeven op te zetten. (Hij is nu 3,5 en dat had ik een half jaar geleden echt niet kunnen dromen).
Bedankt voor je tips. Dochter heeft inderdaad een flink temperament (net als allebei haar ouders, iets met een appel en een boom)
ik kom die boektitel regelmatig tegen, dus die ga ik zeker eens lezen.
We zijn hier ook heel creatief met liedjes, spelletjes, verhaaltjes en dat werkt vaak ook wel even.
Wat hier nog wel regelmatig werkt is iets dat moet gebeuren klaarleggen en erbij zeggen dat ze mag komen als ze er klaar voor is. Dan mag ze zelf bepalen en komt ze soms als na een paar minuten braaf opdraven. Maar dan moet er wel tijd zijn, en geduld.
En soms zijn die twee even op.
woensdag 20 januari 2016 02:40
Hier ook 1 die het precies allemaal zelf wil bepalen. Die heeft dat gedrag ook vertoont.
En wat ze doen is een machtsstrijd, ik liet me daar ook in mee slepen (ook vastgehouden en onder dwang tanden poetsen enz) maar heb dat op tijd gestopt.
Wat hij hier 'fijn' vindt is dat hij van te voren weet wat we gaan doen, dus dat vertel ik dan. In de ochtend mag hij uit bed altijd filmpje kijken op mijn bed,
dan zeg ik: als die is afgelopen gaan we kleren aan doen,
hij:nee,
ik: oke maar toch gaan we echt kleren aandoen als het filmpje is afgelopen. Filmpje afgelopen: ik, ja nu kleren aan, dit zeg ik max 2 keer.
Bij niet luisteren: voor straf op de gang. Ik pak hem dan op zonder iets te zeggen (en vooral ook niet geïrriteerd zijn!!) en zet hem op de gang neer, ga door mijn knieën (wees zelf rustig en praat met kalme toon) en hij moet mij dan aankijken, dan zeg ik jij staat hier omdat jij niet naar mama luistert, je moet kleren aandoen en dat doe je niet en daarom ga jij hier even staan. Na 1 minuut kom ik terug en ga ik weer door mijn knieën en zeg ik jij staat hier omdat jij niet naar mama luister, kom een dikke kus, en we gaan nu kleren aandoen.
Nou nou, de eerste keer toen ik dit deed, hij werd hysterisch, echt dik 1 uur drama op de gang, ik er wel af en toen heen om het 'tweede deel' tegen hem te zeggen, nog drama, hup op de gang. Dat hysterische gedoe van dik 1 uur was 2 ochtenden (ik had er de hele dag last van) maar nu staat hij gewoon te staan zonder wat te zeggen en daarna is het aankleden.
Ga niet de strijd aan want dat win je niet.
Mijn tip is om van te voren aan te geven wat je/jullie gaat doen, wellicht een blaadje met pictogrammen erbij. Plus elke ochtend, weekend of niet, hetzelfde doen, uit bed, tv kijken/spelen, aankleden, eten, tandenpoetsen. En 'straffen' op bovenstaande manier.
Succes!
En wat ze doen is een machtsstrijd, ik liet me daar ook in mee slepen (ook vastgehouden en onder dwang tanden poetsen enz) maar heb dat op tijd gestopt.
Wat hij hier 'fijn' vindt is dat hij van te voren weet wat we gaan doen, dus dat vertel ik dan. In de ochtend mag hij uit bed altijd filmpje kijken op mijn bed,
dan zeg ik: als die is afgelopen gaan we kleren aan doen,
hij:nee,
ik: oke maar toch gaan we echt kleren aandoen als het filmpje is afgelopen. Filmpje afgelopen: ik, ja nu kleren aan, dit zeg ik max 2 keer.
Bij niet luisteren: voor straf op de gang. Ik pak hem dan op zonder iets te zeggen (en vooral ook niet geïrriteerd zijn!!) en zet hem op de gang neer, ga door mijn knieën (wees zelf rustig en praat met kalme toon) en hij moet mij dan aankijken, dan zeg ik jij staat hier omdat jij niet naar mama luistert, je moet kleren aandoen en dat doe je niet en daarom ga jij hier even staan. Na 1 minuut kom ik terug en ga ik weer door mijn knieën en zeg ik jij staat hier omdat jij niet naar mama luister, kom een dikke kus, en we gaan nu kleren aandoen.
Nou nou, de eerste keer toen ik dit deed, hij werd hysterisch, echt dik 1 uur drama op de gang, ik er wel af en toen heen om het 'tweede deel' tegen hem te zeggen, nog drama, hup op de gang. Dat hysterische gedoe van dik 1 uur was 2 ochtenden (ik had er de hele dag last van) maar nu staat hij gewoon te staan zonder wat te zeggen en daarna is het aankleden.
Ga niet de strijd aan want dat win je niet.
Mijn tip is om van te voren aan te geven wat je/jullie gaat doen, wellicht een blaadje met pictogrammen erbij. Plus elke ochtend, weekend of niet, hetzelfde doen, uit bed, tv kijken/spelen, aankleden, eten, tandenpoetsen. En 'straffen' op bovenstaande manier.
Succes!
woensdag 20 januari 2016 05:28
Mijn jongste reageerde een stuk beter als hij zich even mentaal had kunnen voorbereiden. Ik kondigde altijd een paar keer aan dat we over x minuten iets gingen doen (schoenen aan, tanden poetsen, naar bed, weg, etc.). Dan kon hij afmaken waar hij mee bezig was.
Verder had ik de regel dat we hier in huis schreeuwen op de gang. Krijsbui? Prima, leef je even uit op de gang en kom maar terug als je klaar bent. Gek genoeg hielp dat prima. Boos worden hielp echt niet, dat lokte alleen maar meer verzet uit. Al moet ik zeggen dat jouw dochter wel heel extreem lijkt als ik het zo lees.
Verder had ik de regel dat we hier in huis schreeuwen op de gang. Krijsbui? Prima, leef je even uit op de gang en kom maar terug als je klaar bent. Gek genoeg hielp dat prima. Boos worden hielp echt niet, dat lokte alleen maar meer verzet uit. Al moet ik zeggen dat jouw dochter wel heel extreem lijkt als ik het zo lees.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 20 januari 2016 06:06
Ik heb er hier ook zo een in huis, ook al lijkt het sinds hij 2.5 jaar is een stuk beter te worden. Echte tips heb ik niet, het is vooral een kwestie van volhouden en trucjes vinden. Soms vindt je iets dat een paar dagen werkt . Wat mij ook hielp, als ik er echt helemaal gestoord van werd, is op even op een pedagogische website lezen over hoe peuterdrifbuien werken, dan wist ik weer dat mijn kind heel normaal was.
Sterkte, want het is doodvermoeiend (mijn andere kinderen hadden ook wel driftbuien, maar dat was dan 1 keer per 2-3 dagen, mijn zoon had er 2-3 per dag op zijn hoogtepunt (ik bedoel dan de echte driftbuien, met geen contact meer en krijsen op de grond, nee zeggen doet hij uiteraard de hele dag).
Sterkte, want het is doodvermoeiend (mijn andere kinderen hadden ook wel driftbuien, maar dat was dan 1 keer per 2-3 dagen, mijn zoon had er 2-3 per dag op zijn hoogtepunt (ik bedoel dan de echte driftbuien, met geen contact meer en krijsen op de grond, nee zeggen doet hij uiteraard de hele dag).
woensdag 20 januari 2016 06:18
Tandenpoetsen: dat moet van de tandarts.
Gordel om: dat moet van de politie.
Dat werkt hier soms heel goed.
En ik dreig alleen met dingen die ik ook kan doen. Doorlopen op straat of weggaan van huis heeft geen zin, want dan komt hij toch niet (als hij boos is). Meenemen in pyjama kan wel en dat doe ik ook gerust. Als hij op straat gaat liggen, zorg ik dat hij veilig ligt en ga ik er rustig naast zitten en wacht. Hij weet ook ondertussen dat ik net zo lang wacht tot hij weer meeloopt. Een paar keer een kwartier ofzo moeten wachten, tegenwoordig zijn we binnen 5 min weer onderweg. Voordeel is wel dat mijn andere kinderen groter zijn, en ik ze kan uitleggen waarom we wachten.
Wil hij 's morgens vroeg niet naar de psz (dit is puur om het nee zeggen, hij vindt het hartstikke leuk): prima, dan kleden we nu weer uit en dan ga je nu nog even in bed liggen als je zo moe bent.
Essentieel bij deze taktiek is wel dat je extra tijd in plant en niet hoeft te haasten (ik bouw dus heel bewust overal extra tijd in, die ik kwijt ben aan weerbarstig peutergedrag).
Gordel om: dat moet van de politie.
Dat werkt hier soms heel goed.
En ik dreig alleen met dingen die ik ook kan doen. Doorlopen op straat of weggaan van huis heeft geen zin, want dan komt hij toch niet (als hij boos is). Meenemen in pyjama kan wel en dat doe ik ook gerust. Als hij op straat gaat liggen, zorg ik dat hij veilig ligt en ga ik er rustig naast zitten en wacht. Hij weet ook ondertussen dat ik net zo lang wacht tot hij weer meeloopt. Een paar keer een kwartier ofzo moeten wachten, tegenwoordig zijn we binnen 5 min weer onderweg. Voordeel is wel dat mijn andere kinderen groter zijn, en ik ze kan uitleggen waarom we wachten.
Wil hij 's morgens vroeg niet naar de psz (dit is puur om het nee zeggen, hij vindt het hartstikke leuk): prima, dan kleden we nu weer uit en dan ga je nu nog even in bed liggen als je zo moe bent.
Essentieel bij deze taktiek is wel dat je extra tijd in plant en niet hoeft te haasten (ik bouw dus heel bewust overal extra tijd in, die ik kwijt ben aan weerbarstig peutergedrag).
