Kinderen
alle pijlers
Ei(nde)loos ouwehoeren
woensdag 4 mei 2011 21:31
Welkom op het kletstopic voor stoere vrouwen die verder gaan na een miskraam of andere ovulaire onzekerheden.
Wil je het de ene dag wel en de andere dag totaal niet hebben over eieren of zwanger worden gerelateerde zaken? Iedereen mag meeschrijven!
Gedoe met geklutste eieren of de zoektocht ernaar? Schrijf erover! Dit is de plek om te ouwehoeren, verdriet te hebben om verlies, dagelijkse beslommeringen en andere hormonaal gedoe.
Iedereen mag meeschrijven en op elk moment instappen!
(edit: ikzelf en hopelijk de andere dames van dat topic hebben hier meegeschreven)
Wil je het de ene dag wel en de andere dag totaal niet hebben over eieren of zwanger worden gerelateerde zaken? Iedereen mag meeschrijven!
Gedoe met geklutste eieren of de zoektocht ernaar? Schrijf erover! Dit is de plek om te ouwehoeren, verdriet te hebben om verlies, dagelijkse beslommeringen en andere hormonaal gedoe.
Iedereen mag meeschrijven en op elk moment instappen!
(edit: ikzelf en hopelijk de andere dames van dat topic hebben hier meegeschreven)
zondag 8 mei 2011 21:58
zondag 8 mei 2011 22:03
Zelda op de DS.. Ken die obsessie taartje, heb dat ook gehad!
Pekoe, jammer %*^~grrr.. dat je ongesteld ben geworden! Teleurstellend..
Hebben jullie dat ook misschien na de curettage gehad? Heb 't idee dat ik anders ongesteld ben. Loop zeg maar leeg heel raar..
Ben dit weekend ook lekker in de zon geweest. Ff weg met familie. Over mijzelf: ben 26 werk op een laboratorium. Man werkt de halve maand, dus minder baby kans maar misschien gaat het nog een keer zo snel. Dagelijks leven houd ik er wel van om leuke dingen met vriendinnetjes te doen en feestjes pakken. Festivalseizoen begint weer. Helaas niet zwanger dus dan maar nog even genieten van de leuke dingen die de zomer brengt.
Nu 3 dagen me katjes moeten missen. Kat nummer 2 is zoek (ze komen altijd als ik roep) dus zit in de stress. Voor kind later een tuigje
Vorige topic lees ik als ik weer tijd heb..
Pekoe, jammer %*^~grrr.. dat je ongesteld ben geworden! Teleurstellend..
Hebben jullie dat ook misschien na de curettage gehad? Heb 't idee dat ik anders ongesteld ben. Loop zeg maar leeg heel raar..
Ben dit weekend ook lekker in de zon geweest. Ff weg met familie. Over mijzelf: ben 26 werk op een laboratorium. Man werkt de halve maand, dus minder baby kans maar misschien gaat het nog een keer zo snel. Dagelijks leven houd ik er wel van om leuke dingen met vriendinnetjes te doen en feestjes pakken. Festivalseizoen begint weer. Helaas niet zwanger dus dan maar nog even genieten van de leuke dingen die de zomer brengt.
Nu 3 dagen me katjes moeten missen. Kat nummer 2 is zoek (ze komen altijd als ik roep) dus zit in de stress. Voor kind later een tuigje
Vorige topic lees ik als ik weer tijd heb..
zondag 8 mei 2011 23:25
Oh, je hoeft niet alles te lezen hoor, alleen als je er zin in hebt. Anders blijf je hier gewoon wel bij, toch?
Halve maand werken doet mij een beetje denken aan booreiland of elders op locatie maar ik kan het ook helemaal mis hebben......
Ik had na mijn curretage wel meer menstruatiebuikpijn en last. Alsof je lichaam mee protesteert tegen de miskraam, als een soort actievoering. Bij mij is het nu wel weer wat minder geworden.
Zin in werken, neeeuh. Maar het regent hier dus de zomer is heel even voorbij. Nu ben ik wel blij met de regen, het was erg droog en ik word altijd een beetje lamlendig van erg warm weer.
Halve maand werken doet mij een beetje denken aan booreiland of elders op locatie maar ik kan het ook helemaal mis hebben......
Ik had na mijn curretage wel meer menstruatiebuikpijn en last. Alsof je lichaam mee protesteert tegen de miskraam, als een soort actievoering. Bij mij is het nu wel weer wat minder geworden.
Zin in werken, neeeuh. Maar het regent hier dus de zomer is heel even voorbij. Nu ben ik wel blij met de regen, het was erg droog en ik word altijd een beetje lamlendig van erg warm weer.
zondag 8 mei 2011 23:31
Ja halve maand op een boot! Hij heeft ook regen gehad, hier nog geen spatje te bekennen. Gelukkig de tuin maar wel weer water gegeven, arme plantjes.
Wat ik bedoelde was qua menstruatie (zonder het ranzig te maken) het is zo vloeibaar, ook niet echt oud bloed of "klontjes". Loopt er zo uit..
Kat is weer terecht! Kan weer gaan slapen. Werk ze allemaal morgen!
Wat ik bedoelde was qua menstruatie (zonder het ranzig te maken) het is zo vloeibaar, ook niet echt oud bloed of "klontjes". Loopt er zo uit..
Kat is weer terecht! Kan weer gaan slapen. Werk ze allemaal morgen!
maandag 9 mei 2011 09:09
Sha, het is altijd wel een klap, maar ik kan van tevoren allerlei kwaaltjes bij mijzelf ontdekken wat misschien ergens op kan wijzen. Ach, de wandeling heeft goed gedaan en op naar een nieuwe ronde.
Moeilijk om van alles te voelen, terwijl je weet dat je er niet teveel over na moet denken. Afwachten inderdaad, lange dagen worden het zo.
Taartje, we blijven positief, ooit moet het raak zijn. Dit is ook pas ronde 4 na de mk, dus het valt allemaal best mee. Wat een films hebben jullie, zou wat zijn als je alles op 1 avond moet kijken, een soort marathon wordt het dan.
Minouzz, fijn dat de kat weer terug is. Ik heb een spontane mk gehad, maar de eerste menstruatie was met veel buikpijn en krampen. Het wordt daarna gelukkig wel beter.
Hier gisteren ook regen gehad, fijn na al die droogte. Koelt het een beetje af. Werk ze allemaal vandaag!
Moeilijk om van alles te voelen, terwijl je weet dat je er niet teveel over na moet denken. Afwachten inderdaad, lange dagen worden het zo.
Taartje, we blijven positief, ooit moet het raak zijn. Dit is ook pas ronde 4 na de mk, dus het valt allemaal best mee. Wat een films hebben jullie, zou wat zijn als je alles op 1 avond moet kijken, een soort marathon wordt het dan.
Minouzz, fijn dat de kat weer terug is. Ik heb een spontane mk gehad, maar de eerste menstruatie was met veel buikpijn en krampen. Het wordt daarna gelukkig wel beter.
Hier gisteren ook regen gehad, fijn na al die droogte. Koelt het een beetje af. Werk ze allemaal vandaag!
maandag 9 mei 2011 16:50
Pff... ik ben ook weer van het wachtbankje af. Het begint weer te rommelen en ik ben gewoon verdrietig! Het leek erop dat het "raak" was deze maand, en dit nu maakt me gewoon moedeloos. Ik weet wel dat het "pas" de 4e ronde was na de MK, maar ik wordt voor mijn gevoel elke keer weer zo eindeloos teruggeworpen in mijn verdriet. Kan er niet echt een goede manier vinden om die teleurstelling te omzeilen en wil nu gewoon even heel hard janken. Dacht echt dat het zover was, had alle symptomen die ik van mijn eerdere zwangerschap ontdekte (hele vreemde steekjes precies op dezelfde dag als de vorige keer, gevolgd door wagenziekte waarbij het draaien van mijn hoofd me misselijk en gammel maakte, gecombineerd met een reuzehonger en enorme tieten). Vanmorgen was het allemaal weg, en nu dit. Gatver, wat een rottoestand 
maandag 9 mei 2011 19:31
Ja, stom he? Ik weet dat een vrouwenlichaam je in de maling kan nemen, maar ditmaal was het gewoon ECHT zo! Stom, stom, stom. En misschien nog wel stommer is dat ik er gewoon verdrietig om ben. Dat wil ik helemaal niet!
Ik ga nu iets zeggen waarmee ik mensen (lees: andere vrouwen) echt heel boos maak, maar het is wel gewoon eerlijk wat ik voel: ergens ben ik gewoon boos dat het allemaal niet snel genoeg gaat. Ik dacht eigenlijk -oh, domme naieve Sha! - dat je zwanger werd als je geen anticonceptie zou gebruiken. En tuurlijk wist ik dat het lang zou gaan duren, maar c'mmon: ik leef gezond, doe gezond, ik DENK zelfs gezond! Dat het mis ging was pure statistiek, maar ik snap er werkelijk geen snars van dat het nu NIET meer lukt. Enneh... ja, tuurlijk weet ik dat het echt nog niet lang is, maar da's ratio he!
Ik ga nu iets zeggen waarmee ik mensen (lees: andere vrouwen) echt heel boos maak, maar het is wel gewoon eerlijk wat ik voel: ergens ben ik gewoon boos dat het allemaal niet snel genoeg gaat. Ik dacht eigenlijk -oh, domme naieve Sha! - dat je zwanger werd als je geen anticonceptie zou gebruiken. En tuurlijk wist ik dat het lang zou gaan duren, maar c'mmon: ik leef gezond, doe gezond, ik DENK zelfs gezond! Dat het mis ging was pure statistiek, maar ik snap er werkelijk geen snars van dat het nu NIET meer lukt. Enneh... ja, tuurlijk weet ik dat het echt nog niet lang is, maar da's ratio he!
maandag 9 mei 2011 19:54
quote:Sha_la schreef op 09 mei 2011 @ 19:31: Ik dacht eigenlijk -oh, domme naieve Sha! - dat je zwanger werd als je geen anticonceptie zou gebruiken. En tuurlijk wist ik dat het lang zou gaan duren, maar c'mmon: ik leef gezond, doe gezond, ik DENK zelfs gezond! X-D!
Ik dacht ik stop met de pil en duurt wel even. Ben 1x ongesteld geworden, dat was 4 maanden terug. Overigens m'n menstruatie is minder pijnlijk nu dan toen.
Vind het niet zo raar, je wilt het graag. Alleen niemand heeft er wat over te zeggen. Ik "mag"nog niet klagen ben niet lang bezig maar blijft voor iedereen persoonlijk hoe je daarmee om kan gaan.
Ik vind 't erger als mensen zeggen: gelukkig kan je zwanger worden.. Ik KAN wel meer! Grr
Ik dacht ik stop met de pil en duurt wel even. Ben 1x ongesteld geworden, dat was 4 maanden terug. Overigens m'n menstruatie is minder pijnlijk nu dan toen.
Vind het niet zo raar, je wilt het graag. Alleen niemand heeft er wat over te zeggen. Ik "mag"nog niet klagen ben niet lang bezig maar blijft voor iedereen persoonlijk hoe je daarmee om kan gaan.
Ik vind 't erger als mensen zeggen: gelukkig kan je zwanger worden.. Ik KAN wel meer! Grr
maandag 9 mei 2011 20:16
maandag 9 mei 2011 21:17
Shit, shit, shit sha, dat is echt gewoon harstikke stom! Een vrouwenlichaam is gewoon stom, ik begrijp je helemaal. Hoe moeilijk kan het zijn, zwanger worden. Iedereen kan het, waarom ik niet? Ik dacht ook, gewoon de pil de deur uit, eventjes wachten en het is raak. Dat was de eerste keer al niet ( ronde 4) en nu ook niet (zit in ronde 5). Ook ik weet dat ik niet mag klagen, maar het voelt zo oneerlijk, lijkt of iedereen een kind kan krijgen, behalve wij, die alles zo goed voor elkaar hebben en waar het zo wenselijk is. Ik ga met je meehuilen, ik vind het zwanger worden eigenlijk best stom!
maandag 9 mei 2011 21:30
Wat lief Pekoe! Precies zo'n post waar ik op zat te wachten, eentje met een zakdoekfunctie. Mijn werk is naast de poli gynaecologie. Daar is het helemaal alsof alle vrouwen zomaar zwanger worden! Overal waar ik kijk zie ik ze, Buiken. En hoe moeilijk kan het zijn?! Heel stiekem voelt het soms als falen... weet dat het niet zo is, maar deep down voelt het echt zo..
Zwanger willen worden is ook stom!
Thanks voor je lieve post.
Hoe is het met jou?
Zwanger willen worden is ook stom!
Thanks voor je lieve post.
Hoe is het met jou?
maandag 9 mei 2011 21:48
Dat is helemaal niet leuk om daar te zitten met al die Buiken. Ja, dat falen heb ik ook. Om het heel zwart/wit te zien ( en ik weet dat het niet zo is, maar zo voelt het soms), een vrouw is gemaakt om zwanger te worden en dat lukt niet.... slik. Ik voel mij deze dagen erg down, heb het gevoel dat het hele zwanger worden langzaam mijn leven aan het overnemen is en dat wil ik niet. Mensen zeggen dat je er vooral niet teveel mee bezig moet zijn, maar dat heeft ook niet gelukt. Dus ja, moeilijke dagen zo.
We moeten elkaar er maar een beetje doorheen slepen. Uithuilen is een goede remedie
We moeten elkaar er maar een beetje doorheen slepen. Uithuilen is een goede remedie
maandag 9 mei 2011 22:11
Ik herken dat heel erg, Pekoe. Dat down zijn, het gevoel hebben dat je jezelf en je leven verliest in het zwanger worden... Dat was nooit mijn bedoeling, maar het voelt elke keer weer zo verdrietig. Verder weg van het kindje wat ik had. Ik weet wel dat het anders is en niet vervangt, maar toch is het altijd leeg blijven voelen. Mensen die zeggen dat je er niet teveel mee bezig moet zijn hebben niet in onze schoenen gestaan, of ervaren het op een manier die niet bij mij past. Zeggen dat we er niet mee bezig moeten zijn, dat helpt niet voor mij. Natuurlijk gaat het leven door en leven we lekker. Maar het grote verdriet, hoe kunnen we daar niet mee bezig zijn? Ik heb het geprobeerd en verdrink mezelf echt niet elke dag van de maand in een zelfbedacht verdriet. Maar het voelt in deze dagen zo ontzettend rauw. En wat echt naar is? Toen ik stopte met de nuvaring had ik enerzijds in mijn hoofd dat ik dan "gewoon"zwanger zou worden, maar ergens was ik ook heel erg bang voor het punt waar ik nu op sta: dat ik mezelf zo verdrietig heb gemaakt door een wens te hebben die niet in vervulling is gegaan.
maandag 9 mei 2011 22:39
Sha: wat jij zegt durven weinig mensen hardop te zeggen denk ik. Bij mij is de wens vandaag heel groot. Als ik babyfoto's van een vriendin zie, mijn nichtje van bijna een jaar wat bijna staat, twee zwangere vrouwen op de straat, een collega die zwanger is. De brok in mijn keel is groot en het verlangen enorm.
Ik wil net als al die andere mensen ook een baby verdomme. Die kans is mij afgenomen en daar ben ik boos en verdrietig om. Vandaag iets meer dan andere dagen. Zo dat lucht op.
Wat een stomme opmerking over dat je het niet weet. Pppf, grappenmaker.
Stom he? Dat je gevoel zo een loopje kan nemen. Als je het minder zou willen, zou het dan wel gebeuren? Daar geloof ik niet niet.
Het is wat ik laatst ook dacht (en volgens mij misschien ook wel schreef?): vorige week zei ik tegen meneerTaart dat ik mij een beetje een mislukte onvruchtbare vrouw zonder carrière voelde. Moet ik er even bij zeggen dat ik net met de pil was begonnen dus hormonen hebben ongetwijfeld een rol gespeeld bij deze gedachten.
Wij wensen en willen graag een toverstaf die ons minder verdrietig maakt. Een beetje dan.
We slepen elkaar er door heen! daar is dit topic voor bedoeld, wellicht hebben we het morgen weer over geheel andere dingen. Ik luister de afgelopen tijd veel naar dit nummer: mooi liedjegeeft mij veel steun in deze dagen. Van een blog gehaald van een lotgenootje, zoooooo mooi.
Ik wil net als al die andere mensen ook een baby verdomme. Die kans is mij afgenomen en daar ben ik boos en verdrietig om. Vandaag iets meer dan andere dagen. Zo dat lucht op.
Wat een stomme opmerking over dat je het niet weet. Pppf, grappenmaker.
Stom he? Dat je gevoel zo een loopje kan nemen. Als je het minder zou willen, zou het dan wel gebeuren? Daar geloof ik niet niet.
Het is wat ik laatst ook dacht (en volgens mij misschien ook wel schreef?): vorige week zei ik tegen meneerTaart dat ik mij een beetje een mislukte onvruchtbare vrouw zonder carrière voelde. Moet ik er even bij zeggen dat ik net met de pil was begonnen dus hormonen hebben ongetwijfeld een rol gespeeld bij deze gedachten.
Wij wensen en willen graag een toverstaf die ons minder verdrietig maakt. Een beetje dan.
We slepen elkaar er door heen! daar is dit topic voor bedoeld, wellicht hebben we het morgen weer over geheel andere dingen. Ik luister de afgelopen tijd veel naar dit nummer: mooi liedjegeeft mij veel steun in deze dagen. Van een blog gehaald van een lotgenootje, zoooooo mooi.
maandag 9 mei 2011 22:57
Wat mooi, die intergalactische geliefden!
Wat jij zei tegen meneer Zuur was ook mijn grootste klacht naar de Shamam vandaag. Bij mij waren de kernpunten dik,vet,vies, lelijk en babyloos. De eerste 4 zijn niet waar, maar die had ik nog in mijn hoofd zitten na een vreselijke foto die hij gisteren van mij maakte toen ik in zomeroutfit een vette club sandwich weg zat te werken. Ik ben onder de douche gaan staan, heb gescrubt en geschrobt en mezelf helemaal in een masker gezet. Het hielp. Nu zit ik alweer 3 uur op de bank te niksen, en voel ik buikpijn. Het is oneerlijk, dat wij elke maand weer aan de beurt moeten zijn! Grom!
Ps: ik denk ook wel dat we het morgen weer over andere dingen hebben, maar dit voelt soms ook wel even heerlijk (mopperen!)
Wat jij zei tegen meneer Zuur was ook mijn grootste klacht naar de Shamam vandaag. Bij mij waren de kernpunten dik,vet,vies, lelijk en babyloos. De eerste 4 zijn niet waar, maar die had ik nog in mijn hoofd zitten na een vreselijke foto die hij gisteren van mij maakte toen ik in zomeroutfit een vette club sandwich weg zat te werken. Ik ben onder de douche gaan staan, heb gescrubt en geschrobt en mezelf helemaal in een masker gezet. Het hielp. Nu zit ik alweer 3 uur op de bank te niksen, en voel ik buikpijn. Het is oneerlijk, dat wij elke maand weer aan de beurt moeten zijn! Grom!
Ps: ik denk ook wel dat we het morgen weer over andere dingen hebben, maar dit voelt soms ook wel even heerlijk (mopperen!)
maandag 9 mei 2011 22:59
maandag 9 mei 2011 23:09
Ik kijk het morgen, ben het aan het opnemen. Las het in de krant. aardig indrukwekkend leven.
En wat je zegt andermans problemen geven je soms de mogelijkheid je eigen zaken in perspectief te zetten. Maar ja morgen heb je daar vaak toch niets meer aan..
Liedje is niet helemaal mijn ding maar snap waar je je steun uit vindt. Dit of Dat doet mij vaak goed
En wat je zegt andermans problemen geven je soms de mogelijkheid je eigen zaken in perspectief te zetten. Maar ja morgen heb je daar vaak toch niets meer aan..
Liedje is niet helemaal mijn ding maar snap waar je je steun uit vindt. Dit of Dat doet mij vaak goed
dinsdag 10 mei 2011 07:19
Moordwijven? Ik neem aan dat jullie niet de film bedoelen?
Relativeren vind ik erg belangrijk. Ik besef gelukkig heel vaak hoe goed ik het heb (vrijheid en gezondheid) maar dit is toch wel de uitgelezen plek om soms te klagen.
Opschrijven helpt, mijn blog gaat op dit moment ook over de zoektocht naar relativeringsvermogen.
Zo, nu mijn bed uit en werken!
Relativeren vind ik erg belangrijk. Ik besef gelukkig heel vaak hoe goed ik het heb (vrijheid en gezondheid) maar dit is toch wel de uitgelezen plek om soms te klagen.
Opschrijven helpt, mijn blog gaat op dit moment ook over de zoektocht naar relativeringsvermogen.
Zo, nu mijn bed uit en werken!
dinsdag 10 mei 2011 10:15
Hallo allemaal,
Wat jammer Sha en Pekoe, ik had zo gehoopt op goed nieuws. Dit snel weer vergeten en nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik kan me voorstellen dat 4/5 rondes alweer als lang voelt, ons geduld wordt ook echt wel op de proef gesteld. Als jullie volgende ronde zwanger worden, en het gaat goed (het moet goed gaan) dan vallen die paar maanden achteraf wel mee. Al denk ik dat deze periode in je leven je altijd bij zou blijven. Natuurlijk steekt het dat anderen wel zwanger worden en blijven, natuurlijk zijn die buiken confronterend. Zoals het bij ons gaat, hoort het niet te gaan. Je doet de anticonceptie de deur uit, met heel veel enthousiasme en kriebels vrij je de sterren van de hemel en dan ben je 2 weken later zwanger van een liefdesbaby die 9 maanden later gezond ter wereld komt. Als het verlangen er eenmaal is dan kan je hem ook niet meer wegstoppen, het moet verwezenlijkt worden.
Taartje, hoe gaat het met jou? Ik heb even gemist waar je nu in het proces zit? Ik voel me trouwens ook vaak een falende vrouw. 2 jaar geleden studeerde ik cum laude af aan de universiteit en de wereld lag aan mijn voeten. Ik reisde alleen af naar Zuid-Amerika om mijn wereld groter te maken. En nu doe ik werk zwaar onder mijn niveau, blink ik nergens in uit en kan ik mijn droom niet verwezenlijken. Ik zeg heel vaak tegen Chajaman dat ik me een mislukte vrouw voel waar niets van terecht komt. Ik hoop dat ik snel weer op welk gebied dan ook een succeservaring opdoe, dat helpt. Ik vind jou trouwens helemaal geen falende vrouw, ik vind jou een dappere vrouw!
Minouzz, wat rot voor jou dat je, je hier kan aansluiten. Het is voor jou ook nog zo kort geleden. Wat een impact kan een miskraam hebben, he? Voor mij is het nu 1,5 maand geleden na mijn derde miskraam. Ook mijn menstruatie is heftiger en ook meer vloeibaar. Ik hoop dat je, je snel beter voelt en natuurlijk dat je snel weer aan mag tellen.
Voor mij wordt het deze maand toch nog een beetje spannend. Onze anticonceptie, voor het zingen de kerk uit, is niet altijd even nauwkeurig gebeurd. De kans is heel klein, aangezien we natuurlijk niet vol enthousiasme onze kansen hebben benut, maar de kans is aanwezig. Na mijn menstruatie en kijkoperatie stond mijn hcg nog steeds op 23, bizar.
Puppy is echt een hele vrolijke afleiding, ik voel me sinds tijden beter! Ook al komt mijn tweede uitgerekende datum er volgende maand (begin juni) aan en zijn drie vriendinnen in juni uitgerekend.
Hoe gaat het met Sanneke en Jippie?
Wat jammer Sha en Pekoe, ik had zo gehoopt op goed nieuws. Dit snel weer vergeten en nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik kan me voorstellen dat 4/5 rondes alweer als lang voelt, ons geduld wordt ook echt wel op de proef gesteld. Als jullie volgende ronde zwanger worden, en het gaat goed (het moet goed gaan) dan vallen die paar maanden achteraf wel mee. Al denk ik dat deze periode in je leven je altijd bij zou blijven. Natuurlijk steekt het dat anderen wel zwanger worden en blijven, natuurlijk zijn die buiken confronterend. Zoals het bij ons gaat, hoort het niet te gaan. Je doet de anticonceptie de deur uit, met heel veel enthousiasme en kriebels vrij je de sterren van de hemel en dan ben je 2 weken later zwanger van een liefdesbaby die 9 maanden later gezond ter wereld komt. Als het verlangen er eenmaal is dan kan je hem ook niet meer wegstoppen, het moet verwezenlijkt worden.
Taartje, hoe gaat het met jou? Ik heb even gemist waar je nu in het proces zit? Ik voel me trouwens ook vaak een falende vrouw. 2 jaar geleden studeerde ik cum laude af aan de universiteit en de wereld lag aan mijn voeten. Ik reisde alleen af naar Zuid-Amerika om mijn wereld groter te maken. En nu doe ik werk zwaar onder mijn niveau, blink ik nergens in uit en kan ik mijn droom niet verwezenlijken. Ik zeg heel vaak tegen Chajaman dat ik me een mislukte vrouw voel waar niets van terecht komt. Ik hoop dat ik snel weer op welk gebied dan ook een succeservaring opdoe, dat helpt. Ik vind jou trouwens helemaal geen falende vrouw, ik vind jou een dappere vrouw!
Minouzz, wat rot voor jou dat je, je hier kan aansluiten. Het is voor jou ook nog zo kort geleden. Wat een impact kan een miskraam hebben, he? Voor mij is het nu 1,5 maand geleden na mijn derde miskraam. Ook mijn menstruatie is heftiger en ook meer vloeibaar. Ik hoop dat je, je snel beter voelt en natuurlijk dat je snel weer aan mag tellen.
Voor mij wordt het deze maand toch nog een beetje spannend. Onze anticonceptie, voor het zingen de kerk uit, is niet altijd even nauwkeurig gebeurd. De kans is heel klein, aangezien we natuurlijk niet vol enthousiasme onze kansen hebben benut, maar de kans is aanwezig. Na mijn menstruatie en kijkoperatie stond mijn hcg nog steeds op 23, bizar.
Puppy is echt een hele vrolijke afleiding, ik voel me sinds tijden beter! Ook al komt mijn tweede uitgerekende datum er volgende maand (begin juni) aan en zijn drie vriendinnen in juni uitgerekend.
Hoe gaat het met Sanneke en Jippie?
dinsdag 10 mei 2011 10:45
Cha, die eerste uitgerekende datum, hoe heb je die ervaren? En hoe sta je tegenover het feit dat je deze dag nog eens mee moet maken? Voor mij is voelt 15 augustus als het zwaard van damokles waar ik elke dag voor vrees. Als ik naar de kalender kijk, dan zie ik de datum voor me. Elke dag. Bovendien is mijn nichtje in die tijd ook uitgerekend. Ik hoopte zo dat ik gewoon zwanger zou zijn, en dat het leed dan wat minder zou zijn. Nu vrees ik met grote vrezen. Ik heb nog 3 maanden, maar nu er al 4 maanden achter de rug zijn geloof ik niet meer zo in het succes van snel zwanger worden na een MK.
Oveirgens heb ik nog iets raars: ik denk nu elke dag " zo had het kunnen zijn". Als het straks 15 augustus is had mijn kleintje geboren moeten worden. Daarna is er .... NIETS. Hoe moet ik dat gaan regelen op 16 augustus? Misschien fantaseer ik wel dat ik twee weken over tijd was ofzo
Oef, wat spannend dan weer Chaja. Het zou toch wat zijn, als je deze maand zwanger was van die liefdesbaby-in-twee-weken! Wat verwoordde je dat mooi zeg! Dat dacht ik inderdaad in juli 2010
Oveirgens heb ik nog iets raars: ik denk nu elke dag " zo had het kunnen zijn". Als het straks 15 augustus is had mijn kleintje geboren moeten worden. Daarna is er .... NIETS. Hoe moet ik dat gaan regelen op 16 augustus? Misschien fantaseer ik wel dat ik twee weken over tijd was ofzo
Oef, wat spannend dan weer Chaja. Het zou toch wat zijn, als je deze maand zwanger was van die liefdesbaby-in-twee-weken! Wat verwoordde je dat mooi zeg! Dat dacht ik inderdaad in juli 2010
dinsdag 10 mei 2011 11:32
Ja, hoe ik die dag heb ervaren? Als heel erg kut, eigenlijk. Vooral omdat ik na een miskraam steeds dacht, op de uitgerekende datum ben ik wel zwanger en dan voelt het minder of niet verdrietig. Dan is het gewoon een dag waar je even bij stilstaat. Nu ben ik tussen de uitgerekende data wel steeds zwanger geweest, maar helaas ging het steeds mis. Voor mij is het hele zwanger worden een grote desillusie. Dit had ik absoluut niet gedacht, het is als een parade van rotdagen. De uitgerekende data, de dag van de positieve test, de dag van de miskraam, een jaar ouder worden, een nieuw jaar (als in: in 2011 krijg ik een baby, op mijn 28e verwacht ik een baby), de uitgerekende dagen van vriendinnen. Elke keer hoop je op zo'n dag in de toekomst zwanger te zijn, maar dan ben je het niet. En het doet elke keer weer pijn, ook al ga ik er nu beter mee om. Ik heb geaccepteerd dat het bij mij niet gaat zoals het bij de meeste gaat en dat ik er daar maar mee om moet leren gaan. Ik kan een zwangerschap niet forceren en ik kan ook niet afdwingen dat het goed gaat. Maar om eerlijk te zijn, vind ik de weg die ik moet bewandelen om succesvol zwanger te zijn behoorlijk pijnlijk. Ik hoop dat het, het achteraf allemaal waard is en dat ook ik kan genieten van een zwangerschap en dat hoop ik natuurlijk voor jullie allemaal. De dag na de dag des oordeels heb ik als rustig ervaren. Het punt waar je naar toe leefde is voorbij en je kan een nieuw punt ver in de toekomst plaatsen, zodat je droom misschien dan wel uitkomt.
Ik verwacht geen liefdesbaby in wording, maar het is nu toch anders aangezien het in theorie wel zou kunnen. Ik moet vrijdag weer bloedprikken voor hcg, als het hcg dan op 0 staat (het zou eens tijd worden) dan weet ik zeker dat er geen liefdesbaby op komst is.
Ik verwacht geen liefdesbaby in wording, maar het is nu toch anders aangezien het in theorie wel zou kunnen. Ik moet vrijdag weer bloedprikken voor hcg, als het hcg dan op 0 staat (het zou eens tijd worden) dan weet ik zeker dat er geen liefdesbaby op komst is.
dinsdag 10 mei 2011 12:36
Ik vind dat je het zo treffend verwoordt, die parade van rotdagen.
Ook al heb ik er een stuk minder te verduren met "slechts" 1 MK, ook ik ervaar het zo!
En daarnaast zijn zoveel momenten echt pijnlijk, en daar word ik telkens onverwacht en ongevraagd mee geconfronteerd. En dan net als ik dacht het lekker op orde te hebben komt er weer zo'n moment:
2 geboortekaartjes dit weekend in de bus!), het kastje wat we hadden gemaakt in de babykamer-to-be waar ik nu eenmaal in de week de stofzuiger in opberg, een nichtje wat steeds dikker wordt en wat ik toch onder ogen moet komen, een prachtige positie-zomerjurk die ik alvast kreeg die maar hangt te hangen in mijn kast, telkens ongesteld worden (en die menstruatiekrampen worden steeds erger), zien dat de zolder wederom een bende wordt, terwijl we die opgeruimd hadden om alles van de babykamer te verhuizen naar zolder en het daar leefbaar te maken. Toch maar niet opruimen, want dat doen we wel als.....Allerlei optimistische potjes vitaminen die ik elke maand heb geprobeerd ( ijzer na de mk, menstrusan tegen de klachten, noem maar op) en die ik nu gewoon laat versloffen want ik heb verdomme geen zin meer. Een enorme zak maandverband die ik van mijn zusje kreeg ( zij wil tampons, ik kan dat niet ivm krampen). Die zak wordt steeds leger. Au. Mijn kruik van de Prenatal, die elke maand weer dienstdoet als buikwarmer, terwijl er een schattig beertje op staat dat eigenlijk een baby had moeten verwarmen... Zo kan ik nog wel even door gaan.
Hoe uit je je op die dagen? Huil je nog alle dagen? Ik trek me meestal grommerig terug, en praat niet zoveel meer. Maar ik wil dat helemaal niet! Ik wil mijn schouders op kunnen halen en optimistisch kunnen denken " ach, het komt wel!" en dan gewoon weer verder gaan. Dat doe ik ongeveer 20 dagen van de maand, maar de rest is nog bedrukt
Ook al heb ik er een stuk minder te verduren met "slechts" 1 MK, ook ik ervaar het zo!
En daarnaast zijn zoveel momenten echt pijnlijk, en daar word ik telkens onverwacht en ongevraagd mee geconfronteerd. En dan net als ik dacht het lekker op orde te hebben komt er weer zo'n moment:
2 geboortekaartjes dit weekend in de bus!), het kastje wat we hadden gemaakt in de babykamer-to-be waar ik nu eenmaal in de week de stofzuiger in opberg, een nichtje wat steeds dikker wordt en wat ik toch onder ogen moet komen, een prachtige positie-zomerjurk die ik alvast kreeg die maar hangt te hangen in mijn kast, telkens ongesteld worden (en die menstruatiekrampen worden steeds erger), zien dat de zolder wederom een bende wordt, terwijl we die opgeruimd hadden om alles van de babykamer te verhuizen naar zolder en het daar leefbaar te maken. Toch maar niet opruimen, want dat doen we wel als.....Allerlei optimistische potjes vitaminen die ik elke maand heb geprobeerd ( ijzer na de mk, menstrusan tegen de klachten, noem maar op) en die ik nu gewoon laat versloffen want ik heb verdomme geen zin meer. Een enorme zak maandverband die ik van mijn zusje kreeg ( zij wil tampons, ik kan dat niet ivm krampen). Die zak wordt steeds leger. Au. Mijn kruik van de Prenatal, die elke maand weer dienstdoet als buikwarmer, terwijl er een schattig beertje op staat dat eigenlijk een baby had moeten verwarmen... Zo kan ik nog wel even door gaan.
Hoe uit je je op die dagen? Huil je nog alle dagen? Ik trek me meestal grommerig terug, en praat niet zoveel meer. Maar ik wil dat helemaal niet! Ik wil mijn schouders op kunnen halen en optimistisch kunnen denken " ach, het komt wel!" en dan gewoon weer verder gaan. Dat doe ik ongeveer 20 dagen van de maand, maar de rest is nog bedrukt
