Kinderen
alle pijlers
HELP contact opa
vrijdag 24 maart 2017 09:16
Geen ervaring met forums, maar ik zit echt met de handen in het haar..
ik zal proberen alles zo kort mogelijk samen te vatten.
Mijn man is bij zijn toenmalige vriendin weggegaan voor mij. Zijn moeder is gestorven, zijn vader is hertrouwd. Mijn man en zijn vader waren altijd 2 handen op 1 buik, zijn ex was als een dochter voor hem. De breuk tussen hun was voor hem dan ook niet te verhappen en hij heeft mij nooit als nieuwe partner van zijn zoon geaccepteerd. Hij heeft het gewoon nooit een kans gegeven. Honderden gesprekken, honderden ruzies, en ontelbare lijmpogingen van mijn kant, het mocht allemaal niet baten. Ik ben niet goed genoeg voor zijn zoon. Er zijn in deze tijden echt vreselijke dingen gedaan en gezegd door zijn vader. Om maar een voorbeeldje te noemen; mijn man was niet welkom in het ziekenhuis toen zijn vader heel slecht lag, er werd gedacht dat hij het niet zou overleven. Om maar even aan te tonen dat deze 'ruzie' iets dieper gaat dan gewoon 'ik vind je niet zo aardig'...
Nu hebben mijn man en ik inmiddels 2 kinderen, een kleuter en een baby. Het contact is 2 jaar geleden definitief verbroken door ons, om onze oudste te beschermen tegen ruzies, wel contact, geen contact enz. Ze begon dingen te begrijpen en vragen te stellen en ze begreep gewoon niet dat er dan wel en dan weer geen contact was. Ook werden onze wensen mbt de opvoeding niet gerespecteerd. Denk hier bijv aan een kind van anderhalf een lolly geven of in de zomer in een dikke winterslaapzak leggen. Voor ons was de situatie 'goed'. We zagen het natuurlijk liever anders maar het bracht rust, voor iedereen. Toen raakte ik zwanger van de 2e. Out of the blue verbrak mijn man zijn zus het contact. Heftig, want onze oudste en haar tante waren beste vriendinnetjes. Een paar keer contact op proberen te nemen om iets te regelen zodat het contact tussen die 2 niet verloren hoefde te gaan, maar ze weigerde met ons te praten.
In de kraamtijd (onze jongste was 4 dagen oud, de brief kwam gelijk met het felicitatiekaartje!!) ontvingen we een brief van mijn man zijn peetoom en tante. Zij hadden moeite met de situatie en wilden het contact tussen kinderen, opa en stiefoma en tante herstellen. Dus we zijn (in onze kraamtijd!) Het gesprek aangegaan. Het blijkt nu dat ze er allemaal zo'n verdriet hebben van het gemis van de kinderen en ze willen contact met de kinderen maar niet met ons... met tante hebben we dat dus zelf ook geprobeerd maar ze wilde niet met ons praten. Met opa en stiefoma ligt de situatie anders. Daar zijn zo'n heftige dingen gedaan en gezegd dat wij onze kinderen daar werkelijk niet in goed vertrouwen heen durven te brengen. Peetoom en tante willen absoluut niet naar onze kant van het verhaal luisteren, zeggen dat onze verdediging voor hun geen toegevoegde waarde heeft, dat ze toch geen kant gaan kiezen, ze willen enkel het contact tussen opa, stiefoma en tante herstellen. Toen wij ze vertelden dat we dat dus met tante wilde, maar zij niet en dat het met opa en en stiefoma in onze ogen echt geen optie is hebben ook zij het contact met ons verbroken.
Jeetje. Wat nu ? Wat is hier het juiste om te doen IN HET BELANG VAN DE KINDEREN? ik ben 100 procent bereid mijn eigen gevoelens aan de kant te zetten voor de kinderen, mijn man ook, maar het moet wel in hun belang zijn. De oudste mist tante maar herinnert zich opa en stiefoma niet meer. De jongste is nog maar een baby. Wat adviseren jullie ons ??
ik zal proberen alles zo kort mogelijk samen te vatten.
Mijn man is bij zijn toenmalige vriendin weggegaan voor mij. Zijn moeder is gestorven, zijn vader is hertrouwd. Mijn man en zijn vader waren altijd 2 handen op 1 buik, zijn ex was als een dochter voor hem. De breuk tussen hun was voor hem dan ook niet te verhappen en hij heeft mij nooit als nieuwe partner van zijn zoon geaccepteerd. Hij heeft het gewoon nooit een kans gegeven. Honderden gesprekken, honderden ruzies, en ontelbare lijmpogingen van mijn kant, het mocht allemaal niet baten. Ik ben niet goed genoeg voor zijn zoon. Er zijn in deze tijden echt vreselijke dingen gedaan en gezegd door zijn vader. Om maar een voorbeeldje te noemen; mijn man was niet welkom in het ziekenhuis toen zijn vader heel slecht lag, er werd gedacht dat hij het niet zou overleven. Om maar even aan te tonen dat deze 'ruzie' iets dieper gaat dan gewoon 'ik vind je niet zo aardig'...
Nu hebben mijn man en ik inmiddels 2 kinderen, een kleuter en een baby. Het contact is 2 jaar geleden definitief verbroken door ons, om onze oudste te beschermen tegen ruzies, wel contact, geen contact enz. Ze begon dingen te begrijpen en vragen te stellen en ze begreep gewoon niet dat er dan wel en dan weer geen contact was. Ook werden onze wensen mbt de opvoeding niet gerespecteerd. Denk hier bijv aan een kind van anderhalf een lolly geven of in de zomer in een dikke winterslaapzak leggen. Voor ons was de situatie 'goed'. We zagen het natuurlijk liever anders maar het bracht rust, voor iedereen. Toen raakte ik zwanger van de 2e. Out of the blue verbrak mijn man zijn zus het contact. Heftig, want onze oudste en haar tante waren beste vriendinnetjes. Een paar keer contact op proberen te nemen om iets te regelen zodat het contact tussen die 2 niet verloren hoefde te gaan, maar ze weigerde met ons te praten.
In de kraamtijd (onze jongste was 4 dagen oud, de brief kwam gelijk met het felicitatiekaartje!!) ontvingen we een brief van mijn man zijn peetoom en tante. Zij hadden moeite met de situatie en wilden het contact tussen kinderen, opa en stiefoma en tante herstellen. Dus we zijn (in onze kraamtijd!) Het gesprek aangegaan. Het blijkt nu dat ze er allemaal zo'n verdriet hebben van het gemis van de kinderen en ze willen contact met de kinderen maar niet met ons... met tante hebben we dat dus zelf ook geprobeerd maar ze wilde niet met ons praten. Met opa en stiefoma ligt de situatie anders. Daar zijn zo'n heftige dingen gedaan en gezegd dat wij onze kinderen daar werkelijk niet in goed vertrouwen heen durven te brengen. Peetoom en tante willen absoluut niet naar onze kant van het verhaal luisteren, zeggen dat onze verdediging voor hun geen toegevoegde waarde heeft, dat ze toch geen kant gaan kiezen, ze willen enkel het contact tussen opa, stiefoma en tante herstellen. Toen wij ze vertelden dat we dat dus met tante wilde, maar zij niet en dat het met opa en en stiefoma in onze ogen echt geen optie is hebben ook zij het contact met ons verbroken.
Jeetje. Wat nu ? Wat is hier het juiste om te doen IN HET BELANG VAN DE KINDEREN? ik ben 100 procent bereid mijn eigen gevoelens aan de kant te zetten voor de kinderen, mijn man ook, maar het moet wel in hun belang zijn. De oudste mist tante maar herinnert zich opa en stiefoma niet meer. De jongste is nog maar een baby. Wat adviseren jullie ons ??
vrijdag 24 maart 2017 11:01
Nogal gek dat zij zo'n belachelijke eis op tafel leggen (contact met de kinderen maar absoluut niet met jullie) terwijl ze helemaal niks te eisen hebben. Het zijn jullie kinderen dus jullie bepalen. No way dat ik hierin mee zou gaan. Ik zou dit hele circus van hun kant negeren.
Je vindt het sneu voor je man. Heb je het idee dat hij er erg onder lijdt en dat hij graag weer het contact zou herstellen?
Je vindt het sneu voor je man. Heb je het idee dat hij er erg onder lijdt en dat hij graag weer het contact zou herstellen?
vrijdag 24 maart 2017 11:01
quote:Kapara schreef op 24 maart 2017 @ 10:55:
Je doet het goed MRES. Je kinderen zijn het belangrijkste en jullie zijn er (jij en je man) om de kinderen te beschermen. Dus nee geen bezoekjes, laat eerst het contact tussen de volwassenen herstellen en als dat een tijdje goed is de kinderen er weer bij halen. Kinderen snappen er anders geen hout van.
En wat ik ook zou doen als ik jou was. Geen fotos van je kinderen meer op Facebook zetten, helemaal niets meer over je kinderen op Facebook vertellen ook. Of nog makkelijker iedereen blokkeren zodat ze er niets meer over zien, ook niet via via.
Het is jammer dat het allemaal zo moet gaan.
Wat ik me ook afvroeg, is de laatste de naamdrager? Omdat er ineens zo moeilijk wordt gedaan terwijl er al meer dan 2 jaar geen contact was.Dankjewel voor je lieve en duidelijke reactie. Nee, geen jongetje gebaard
Je doet het goed MRES. Je kinderen zijn het belangrijkste en jullie zijn er (jij en je man) om de kinderen te beschermen. Dus nee geen bezoekjes, laat eerst het contact tussen de volwassenen herstellen en als dat een tijdje goed is de kinderen er weer bij halen. Kinderen snappen er anders geen hout van.
En wat ik ook zou doen als ik jou was. Geen fotos van je kinderen meer op Facebook zetten, helemaal niets meer over je kinderen op Facebook vertellen ook. Of nog makkelijker iedereen blokkeren zodat ze er niets meer over zien, ook niet via via.
Het is jammer dat het allemaal zo moet gaan.
Wat ik me ook afvroeg, is de laatste de naamdrager? Omdat er ineens zo moeilijk wordt gedaan terwijl er al meer dan 2 jaar geen contact was.Dankjewel voor je lieve en duidelijke reactie. Nee, geen jongetje gebaard
vrijdag 24 maart 2017 11:04
To tot ze een gesprek met jullie kunnen en willen aan gaan zou ik geen stap meer in hun richting zetten. Stuur ze een brief die het initiatief bij hun legt waar duidelijk in staat wat jullie eisen aan het contact tussen hun en de kleinkinderen zijn (alleen als jullie er bij zijn/als er eerst een goed gesprek is geweest of wat dan ook), daarna is het aan hun. Doen ze er niks mee probeer het dan van je af te laten glijden en concentreer je op de leuke dingen met jou familie en hoe die er wel voor de kinderen zijn.
En dat is niet egoïstisch, je denkt juist aan jullie kinderen. Ze zijn nu geen stabiele liefhebbende factor in hun leven en gaan dat op hun manier ook niet worden. Hoe ze het ook proberen te draaien je denkt nu juist aan je kinderen.
En dat is niet egoïstisch, je denkt juist aan jullie kinderen. Ze zijn nu geen stabiele liefhebbende factor in hun leven en gaan dat op hun manier ook niet worden. Hoe ze het ook proberen te draaien je denkt nu juist aan je kinderen.
vrijdag 24 maart 2017 11:05
quote:Jibba schreef op 24 maart 2017 @ 11:01:
Nogal gek dat zij zo'n belachelijke eis op tafel leggen (contact met de kinderen maar absoluut niet met jullie) terwijl ze helemaal niks te eisen hebben. Het zijn jullie kinderen dus jullie bepalen.
Tja.dat klinkt simpeler dan dat het is. Natuurlijk zijn het onze kinderen en bepalen wij, maar dat mag niet gezegd worden want dan gebruiken we onze kinderen als speelbal en dreigement hoewel we dat zo toch echt niet bedoelen.
No way dat ik hierin mee zou gaan. Ik zou dit hele circus van hun kant negeren.
Je vindt het sneu voor je man. Heb je het idee dat hij er erg onder lijdt en dat hij graag weer het contact zou herstellen?Hij zegt van niet. Hij zegt dat hij het helemaal prima vind zo en helemaal geen behoefte meer heeft aan hun maar ik heb er moeite mee dat te geloven. Ik bedoel, het is zijn vader, voor mijn komst waren het de beste maatjes...
Nogal gek dat zij zo'n belachelijke eis op tafel leggen (contact met de kinderen maar absoluut niet met jullie) terwijl ze helemaal niks te eisen hebben. Het zijn jullie kinderen dus jullie bepalen.
Tja.dat klinkt simpeler dan dat het is. Natuurlijk zijn het onze kinderen en bepalen wij, maar dat mag niet gezegd worden want dan gebruiken we onze kinderen als speelbal en dreigement hoewel we dat zo toch echt niet bedoelen.
No way dat ik hierin mee zou gaan. Ik zou dit hele circus van hun kant negeren.
Je vindt het sneu voor je man. Heb je het idee dat hij er erg onder lijdt en dat hij graag weer het contact zou herstellen?Hij zegt van niet. Hij zegt dat hij het helemaal prima vind zo en helemaal geen behoefte meer heeft aan hun maar ik heb er moeite mee dat te geloven. Ik bedoel, het is zijn vader, voor mijn komst waren het de beste maatjes...
vrijdag 24 maart 2017 11:10
quote:MRES schreef op 24 maart 2017 @ 11:05:
[...]
Hij zegt van niet. Hij zegt dat hij het helemaal prima vind zo en helemaal geen behoefte meer heeft aan hun maar ik heb er moeite mee dat te geloven. Ik bedoel, het is zijn vader, voor mijn komst waren het de beste maatjes...
Maar wat ze gedaan hebben doet ook iets met hem, die band die ze toen hadden zal er nooit meer zo zijn. Ook al is er wel contact zullen zo nooit meer beste maatjes zijn, het is heeft lief dat je aan hem denkt en hem dat zo graag weer terug zou willen geven maar dat kan je helaas niet. Aan hem de keuze of hij wel nog wil wat er wel nog mogelijk is en als hij dat niet wil is dat jammer van de band van vroeger, maar heel begrijpelijk dat hij het kleine restje wat er nu is niet meer hoeft.
[...]
Hij zegt van niet. Hij zegt dat hij het helemaal prima vind zo en helemaal geen behoefte meer heeft aan hun maar ik heb er moeite mee dat te geloven. Ik bedoel, het is zijn vader, voor mijn komst waren het de beste maatjes...
Maar wat ze gedaan hebben doet ook iets met hem, die band die ze toen hadden zal er nooit meer zo zijn. Ook al is er wel contact zullen zo nooit meer beste maatjes zijn, het is heeft lief dat je aan hem denkt en hem dat zo graag weer terug zou willen geven maar dat kan je helaas niet. Aan hem de keuze of hij wel nog wil wat er wel nog mogelijk is en als hij dat niet wil is dat jammer van de band van vroeger, maar heel begrijpelijk dat hij het kleine restje wat er nu is niet meer hoeft.
vrijdag 24 maart 2017 11:15
quote:my-little-appletree schreef op 24 maart 2017 @ 11:10:
[...]
Maar wat ze gedaan hebben doet ook iets met hem, die band die ze toen hadden zal er nooit meer zo zijn. Ook al is er wel contact zullen zo nooit meer beste maatjes zijn, het is heeft lief dat je aan hem denkt en hem dat zo graag weer terug zou willen geven maar dat kan je helaas niet. Aan hem de keuze of hij wel nog wil wat er wel nog mogelijk is en als hij dat niet wil is dat jammer van de band van vroeger, maar heel begrijpelijk dat hij het kleine restje wat er nu is niet meer hoeft.Ouch dat is natuurlijk ook waar. Dank voor je heldere reactie.
[...]
Maar wat ze gedaan hebben doet ook iets met hem, die band die ze toen hadden zal er nooit meer zo zijn. Ook al is er wel contact zullen zo nooit meer beste maatjes zijn, het is heeft lief dat je aan hem denkt en hem dat zo graag weer terug zou willen geven maar dat kan je helaas niet. Aan hem de keuze of hij wel nog wil wat er wel nog mogelijk is en als hij dat niet wil is dat jammer van de band van vroeger, maar heel begrijpelijk dat hij het kleine restje wat er nu is niet meer hoeft.Ouch dat is natuurlijk ook waar. Dank voor je heldere reactie.
vrijdag 24 maart 2017 11:15
quote:MRES schreef op 24 maart 2017 @ 11:05:
[...]
Hij zegt van niet. Hij zegt dat hij het helemaal prima vind zo en helemaal geen behoefte meer heeft aan hun maar ik heb er moeite mee dat te geloven. Ik bedoel, het is zijn vader, voor mijn komst waren het de beste maatjes...
Jouw schoonvader heeft die band stukgemaakt.
[...]
Hij zegt van niet. Hij zegt dat hij het helemaal prima vind zo en helemaal geen behoefte meer heeft aan hun maar ik heb er moeite mee dat te geloven. Ik bedoel, het is zijn vader, voor mijn komst waren het de beste maatjes...
Jouw schoonvader heeft die band stukgemaakt.
vrijdag 24 maart 2017 11:20
quote:MRES schreef op 24 maart 2017 @ 09:43:
[...]
Nee absoluut niet ! Dan heb je niet zo goed gelezen of ik heb het waardeloos verwoord haha. Dit zijn (een paar van !) De redenen waarom we onze kinderen niet zonder toezicht daar durven laten !Ze hebben hun zoon toch ook opgevoed zoals hij nu is.. Ze zullen je kinderen vast niet in levensbedreigende situaties brengen.Misschien vonden ze het op dat moment te koud en kozen daarom voor een wintertrappelzak,misschien had jij je kind wat warmer aangekleed en daarom voor een zomertrappelzak gekozen. Maar dat gebeurt toch niet dagelijks en is toch geen ruzie waard.Grootouders verwennen hun kleinkinderen toch graag dus als ze snoepgoed geven wat jij niet wilt dan vraag je of ze rozijntjes of zo willen geven ipv snoep maar om je daar zo druk over te maken. Dus waarom durf je je kinderen niet zonder toezicht daar te laten?
[...]
Nee absoluut niet ! Dan heb je niet zo goed gelezen of ik heb het waardeloos verwoord haha. Dit zijn (een paar van !) De redenen waarom we onze kinderen niet zonder toezicht daar durven laten !Ze hebben hun zoon toch ook opgevoed zoals hij nu is.. Ze zullen je kinderen vast niet in levensbedreigende situaties brengen.Misschien vonden ze het op dat moment te koud en kozen daarom voor een wintertrappelzak,misschien had jij je kind wat warmer aangekleed en daarom voor een zomertrappelzak gekozen. Maar dat gebeurt toch niet dagelijks en is toch geen ruzie waard.Grootouders verwennen hun kleinkinderen toch graag dus als ze snoepgoed geven wat jij niet wilt dan vraag je of ze rozijntjes of zo willen geven ipv snoep maar om je daar zo druk over te maken. Dus waarom durf je je kinderen niet zonder toezicht daar te laten?
vrijdag 24 maart 2017 11:20
quote:MRES schreef op 24 maart 2017 @ 10:42:
[...]
Ik ben bang van wel. Mijn man zijn ex was als een dochter voor mijn schoonvader. Hij heeft mij van het begin af aan niet geaccepteerd en heeft geweigerhete te leren kennen. Het is dus (zover ben ik inmiddels) geen persoonlijke afkeur voor mij, iedere meid na mijn man zijn ex zou dit mee gebeurd zijn. Neemt niet weg dat ik me evengoed schuldig voel, want het draait toch om mij, hoewel niet persoonlijk, maar TOCH... en geloof me, we hebben zoveel gedaan, geprobeerd, geslikt en over ons heen laten komen door de jaren heen om te proberen dit te herstellen maar het GAAT gewoon niet. Het komt 100 procent van 1 kant. Ook nu met de kinderen. Ruim 2 jaar hebben we NIKS van die man gehoord, ze kwamen niet aan, geen Appje, geen mailtje helemaal noppes. Mijn man zijn peetoom moet ons komen vertellen hoe vreselijk zwaar ze het ermee hebben en wij moeten een oplossing zien te vinden. Ik weet zeker als ik het contact met MIJN ouders zou verbreken, en er dus geen contact tussen hun en de kinderen zou zijn, ze zouden vechten als tijgers tot ze er dood bii neer vielen, alles om het contact te herstellen. Zij dus niet.
De schoonfamilie lijkt me idd doorgedraaid vanuit de slechte start.
Zo heb je nooit een kans gekregen en zullen zij elke eventuele karakter trek van jou die ze niet begrijpen als een rode lap zien die hun bevestiging weer voedt.
Jaren geleden was ik ook heel erg gesteld op de toenmalige vriend van mijn dochter, ze woonde samen, het was een serieuze relatie en ik wist niet beter dan dat zij voor altijd samen zouden blijven.
Toen het plotseling afgelopen was was ik zooo kapot ervan en toen zich algauw een andere vriend aandiende dacht ik huh wat is dit?
Ik weet nog steeds niet wat er precies speelde maar mijn dochter zei dat zij en haar ex uit elkaar gegroeid waren en daar heb ik verder geen vragen over gesteld.
Maar goed die nieuwe vriend vond ik eerst ook een niet serieuze jongen hoewel ik dat nooit heb laten merken toen.
Maar ik vond hem wel lief en aardig voor mijn dochter en daar gaat het om.
Dacht dat ik er nooit aan kon wennen maar binnen best korte tijd was ik hartstikke goed gek op mijn schoonzoon.
Helemaal toen hij vader werd van mijn kleinkind.
Ben een hele jonge oma, begin veertig oma geworden maar ik begrijp jouw schoonfamilie helemaal niet na al die tijd zo vreselijk naar te doen....
Normaal gesproken ben ik ervoor om kinderen bij schoonfamilie te laten komen ondanks slechte verstandshoudingen tussen volwassenen echter moet je je kinderen beschermen en zou ik ze niet alleen laten gaan dus alleen met jou of je man erbij.
Als ze dat niet willen dan is dat hun keuze helaas.
[...]
Ik ben bang van wel. Mijn man zijn ex was als een dochter voor mijn schoonvader. Hij heeft mij van het begin af aan niet geaccepteerd en heeft geweigerhete te leren kennen. Het is dus (zover ben ik inmiddels) geen persoonlijke afkeur voor mij, iedere meid na mijn man zijn ex zou dit mee gebeurd zijn. Neemt niet weg dat ik me evengoed schuldig voel, want het draait toch om mij, hoewel niet persoonlijk, maar TOCH... en geloof me, we hebben zoveel gedaan, geprobeerd, geslikt en over ons heen laten komen door de jaren heen om te proberen dit te herstellen maar het GAAT gewoon niet. Het komt 100 procent van 1 kant. Ook nu met de kinderen. Ruim 2 jaar hebben we NIKS van die man gehoord, ze kwamen niet aan, geen Appje, geen mailtje helemaal noppes. Mijn man zijn peetoom moet ons komen vertellen hoe vreselijk zwaar ze het ermee hebben en wij moeten een oplossing zien te vinden. Ik weet zeker als ik het contact met MIJN ouders zou verbreken, en er dus geen contact tussen hun en de kinderen zou zijn, ze zouden vechten als tijgers tot ze er dood bii neer vielen, alles om het contact te herstellen. Zij dus niet.
De schoonfamilie lijkt me idd doorgedraaid vanuit de slechte start.
Zo heb je nooit een kans gekregen en zullen zij elke eventuele karakter trek van jou die ze niet begrijpen als een rode lap zien die hun bevestiging weer voedt.
Jaren geleden was ik ook heel erg gesteld op de toenmalige vriend van mijn dochter, ze woonde samen, het was een serieuze relatie en ik wist niet beter dan dat zij voor altijd samen zouden blijven.
Toen het plotseling afgelopen was was ik zooo kapot ervan en toen zich algauw een andere vriend aandiende dacht ik huh wat is dit?
Ik weet nog steeds niet wat er precies speelde maar mijn dochter zei dat zij en haar ex uit elkaar gegroeid waren en daar heb ik verder geen vragen over gesteld.
Maar goed die nieuwe vriend vond ik eerst ook een niet serieuze jongen hoewel ik dat nooit heb laten merken toen.
Maar ik vond hem wel lief en aardig voor mijn dochter en daar gaat het om.
Dacht dat ik er nooit aan kon wennen maar binnen best korte tijd was ik hartstikke goed gek op mijn schoonzoon.
Helemaal toen hij vader werd van mijn kleinkind.
Ben een hele jonge oma, begin veertig oma geworden maar ik begrijp jouw schoonfamilie helemaal niet na al die tijd zo vreselijk naar te doen....
Normaal gesproken ben ik ervoor om kinderen bij schoonfamilie te laten komen ondanks slechte verstandshoudingen tussen volwassenen echter moet je je kinderen beschermen en zou ik ze niet alleen laten gaan dus alleen met jou of je man erbij.
Als ze dat niet willen dan is dat hun keuze helaas.
vrijdag 24 maart 2017 11:20
vrijdag 24 maart 2017 11:23
quote:MRES schreef op 24 maart 2017 @ 11:20:
[...]
Grrrr dat weet ik maar toch !! Zucht. Ik vind het zooooo frustrerend!! Waarom nu zo'n prachtige band kapot maken om zoiets? Waarom?? Er MOET toch een manier zijn om dit weer goed te krijgen !!De bal ligt bij jouw schoonouders en begint bij acceptatie van jullie relatie. Zie jij dat gebeuren?
[...]
Grrrr dat weet ik maar toch !! Zucht. Ik vind het zooooo frustrerend!! Waarom nu zo'n prachtige band kapot maken om zoiets? Waarom?? Er MOET toch een manier zijn om dit weer goed te krijgen !!De bal ligt bij jouw schoonouders en begint bij acceptatie van jullie relatie. Zie jij dat gebeuren?
vrijdag 24 maart 2017 11:23
quote:Donna1971 schreef op 24 maart 2017 @ 11:20:
[...]
De schoonfamilie lijkt me idd doorgedraaid vanuit de slechte start.
Zo heb je nooit een kans gekregen en zullen zij elke eventuele karakter trek van jou die ze niet begrijpen als een rode lap zien die hun bevestiging weer voedt.
Jaren geleden was ik ook heel erg gesteld op de toenmalige vriend van mijn dochter, ze woonde samen, het was een serieuze relatie en ik wist niet beter dan dat zij voor altijd samen zouden blijven.
Toen het plotseling afgelopen was was ik zooo kapot ervan en toen zich algauw een andere vriend aandiende dacht ik huh wat is dit?
Ik weet nog steeds niet wat er precies speelde maar mijn dochter zei dat zij en haar ex uit elkaar gegroeid waren en daar heb ik verder geen vragen over gesteld.
Maar goed die nieuwe vriend vond ik eerst ook een niet serieuze jongen hoewel ik dat nooit heb laten merken toen.
Maar ik vond hem wel lief en aardig voor mijn dochter en daar gaat het om.
Dacht dat ik er nooit aan kon wennen maar binnen best korte tijd was ik hartstikke goed gek op mijn schoonzoon.
Helemaal toen hij vader werd van mijn kleinkind.
Ben een hele jonge oma, begin veertig oma geworden maar ik begrijp jouw schoonfamilie helemaal niet na al die tijd zo vreselijk naar te doen....
Normaal gesproken ben ik ervoor om kinderen bij schoonfamilie te laten komen ondanks slechte verstandshoudingen tussen volwassenen echter moet je je kinderen beschermen en zou ik ze niet alleen laten gaan dus alleen met jou of je man erbij.
Als ze dat niet willen dan is dat hun keuze helaas.Heel fijn om een reactie te lezen van iemand die in ongeveer eenzelfde situatie zat als opa. Dankjewel hiervoor !
[...]
De schoonfamilie lijkt me idd doorgedraaid vanuit de slechte start.
Zo heb je nooit een kans gekregen en zullen zij elke eventuele karakter trek van jou die ze niet begrijpen als een rode lap zien die hun bevestiging weer voedt.
Jaren geleden was ik ook heel erg gesteld op de toenmalige vriend van mijn dochter, ze woonde samen, het was een serieuze relatie en ik wist niet beter dan dat zij voor altijd samen zouden blijven.
Toen het plotseling afgelopen was was ik zooo kapot ervan en toen zich algauw een andere vriend aandiende dacht ik huh wat is dit?
Ik weet nog steeds niet wat er precies speelde maar mijn dochter zei dat zij en haar ex uit elkaar gegroeid waren en daar heb ik verder geen vragen over gesteld.
Maar goed die nieuwe vriend vond ik eerst ook een niet serieuze jongen hoewel ik dat nooit heb laten merken toen.
Maar ik vond hem wel lief en aardig voor mijn dochter en daar gaat het om.
Dacht dat ik er nooit aan kon wennen maar binnen best korte tijd was ik hartstikke goed gek op mijn schoonzoon.
Helemaal toen hij vader werd van mijn kleinkind.
Ben een hele jonge oma, begin veertig oma geworden maar ik begrijp jouw schoonfamilie helemaal niet na al die tijd zo vreselijk naar te doen....
Normaal gesproken ben ik ervoor om kinderen bij schoonfamilie te laten komen ondanks slechte verstandshoudingen tussen volwassenen echter moet je je kinderen beschermen en zou ik ze niet alleen laten gaan dus alleen met jou of je man erbij.
Als ze dat niet willen dan is dat hun keuze helaas.Heel fijn om een reactie te lezen van iemand die in ongeveer eenzelfde situatie zat als opa. Dankjewel hiervoor !
vrijdag 24 maart 2017 11:26
quote:Habbekratz schreef op 24 maart 2017 @ 11:24:
We lezen hier 1 kant van het verhaal.......................
Dit.
En to waarom moesten jullie samen wonen in een caravan terwijl de echtscheiding nog niet eens was afgerond?
En hoe snel was je zwanger van de eerste?
Had de ex van je man ook graag kinderen gewild?
Waarom reageert de familie van zijn kant zo hard?
Hoe zou opa dit geheel zo neerzetten en vragen om advies?
We lezen hier 1 kant van het verhaal.......................
Dit.
En to waarom moesten jullie samen wonen in een caravan terwijl de echtscheiding nog niet eens was afgerond?
En hoe snel was je zwanger van de eerste?
Had de ex van je man ook graag kinderen gewild?
Waarom reageert de familie van zijn kant zo hard?
Hoe zou opa dit geheel zo neerzetten en vragen om advies?
vrijdag 24 maart 2017 11:31
