Hoe zouden jullie reageren?

22-09-2013 17:51 104 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn kinderen spelen bijna dag en nacht met buurkinderen die op een andere manier opgevoed worden dan onze kinderen. De ouders zijn heel respectvol en zeggen eigenlijk bijna nooit nee en straffen in hoge uitzondering. Nou ben ik zelf ook helemaal niet streng maar moet mijn kinderen af en toe wel flink hun grenzen aangeven. Zoals vandaag toen mijn zoontje mij heel hard in mijn buik stompte en vervolgens zijn broer wilde bijten. ik stuurde mijn zoontje op boze toon naar zijn kamer om af te koelen. Meteen daarna zegt mijn buurjongetje: bij ons thuis hoeft een kind nooit naar zijn kamer, want dat is een veilige plek en moet geen strafplek zijn. Ik wist echt niet hoe ik moest reageren, dit is echt de zoveelste voorbeeld van hoe ik door hem of zijn broer wordt gewezen op wat ik fout doe in de opvoeding! Ik merk dat ik daardoor eigenlijk helemaal geen zin meer heb in hun aanwezigheid en ook nog eens ga twijfelen aan mijn handelen ook.

Hoe zouden jullie reageren?
Enn, ik herken mijn buuv niet in TO, dus nee, ik geloof niet dat ik de buurvrouw ben, nee. Mag alleen zij het met je oneens zijn, dan?

Ik vind het nogal absurd om te concluderen dat de ouders van de buurkinderen tekort schieten in hun opvoeding omdat hun kinderen kennelijk niet doorhebben dat opvoeding een Gevoelig Punt is waar je niet zomaar dingen over mag zeggen of vragen (vragen waarom de buren bloemetjesgordijnen hebben en zij effen gordijnen mag wel gewoon...), en omdat dan zelf maar voor eens en voor altijd te gaan regelen dat dat kind dat voortaan achterwege laat. Dat klinkt namelijk wel alsof je het prima vindt nog een paar stappen verder te gaan dan tegen het kind zeggen dat je in die vraag geen zin hebt.



De conclusie dat de buren haar opvoedingsmethode met hun kinderen bespreken gaat nogal snel. Mijn oudste heeft ook wel eens bij het voorlezen gevraagd wat de hoofdpersoon van het boek nou op de gang moest gaan doen. Verschillen in opvoeding kunnen ook wel op een andere manier ter sprake komen dan bij een beoordeling van wat de buren doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Miffy schreef op 22 september 2013 @ 22:38:

Dat klinkt namelijk wel alsof je het prima vindt nog een paar stappen verder te gaan dan tegen het kind zeggen dat je in die vraag geen zin hebt.

Ow klinkt dat zo voor jou? En nu dan? Nu moet ik gaan zeggen dat dit niet zo is? Nu moet ik gaan ontkrachten wat jij denkt te horen over mijn gedrag (irl) maar niet hebt gelezen? Zo werkt het toch keer op keer op dit forum of niet?



Beste Miffy Het klinkt in jouw oren zo en daar kan ik helemaal niets aan doen.Tevens trek ik geen conclusie (helemaal niet zelfs) en jij trekt die wel . Wat jij wilt hoor en ik voel dus geen behoefte om zaken uit te gaan leggen die ik helemaal niet schrijf en die jij schijnbaar wel hoort klinken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Enn, je eigen woorden:quote:Als is het maar om het buurkind wel de grenzen van buitenshuis te leren. Dat jongetje kan er niets aan doen want schijnbaar mag hij thuis op hetzelfde niveau als zijn ouders meepraten. Maar zo ziet de buitenwereld er nou eenmaal niet uit ongeacht dus wat die ouders hem leren. Dus afkappen die handel en leer hem grenzen.Enquote:Klopt en wat een mooie kans om het dan voor eens en voor altijd te leren. Want zijn ouders gaan dat dus duidelijk niet doen.

Daar adviseer je TO toch echt zich te gaan bemoeien met de opvoeding op een manier die vér over de grenzen van wat voor een buurvrouw heen gaat gepast is.

Tenzij de buurjongen eigenlijk een volwassene is die je prima kunt aanspreken op zijn gedrag en die dat dan ook "voor eens en voor altijd" begrijpt, natuurlijk ...
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt me best super irritant om zo door zo'n snotneus op je plaats gezet te worden en ik zou hem zeker terechtwijzen.

Maar iets anders is dat jij door zijn opmerkingen gaat twijfelen aan je eigen opvoedmethodes. En daar zit wel iets opmerkelijks in!

Hij zet je wel aan het denken!

Niet verkeerd om eens goed tegen het licht te houden of de naar de kamerstuurderij de beste reactie is.
Ik zou me er niet aan irriteren en zeker niet met een andermans kind over je opvoeding in discussie gaan. Zeg even kort dat jullie dat wel doen en reageer er verder niet op.



Als ze hier in mama buik schoppen en vervolgens gaan bijten gaan ze niet naar hun kamer, maar wel naar het strafkrukje of de gang. Ben ook niet streng, maar daar ligt bij mij ook de grens.



Heb wel eens een keer een vriendinnetje van zoon (beide 4) hier te spelen gehad. Ze hadden al een snoepje gekregen. Snoepje op komt ze naar me toe met: "Thuis krijg ik altijd twee snoepjes." Geantwoord met: "En hier doen we er 1."
Alle reacties Link kopieren
quote:yasuko schreef op 23 september 2013 @ 07:57:

Het lijkt me best super irritant om zo door zo'n snotneus op je plaats gezet te worden en ik zou hem zeker terechtwijzen.

Maar iets anders is dat jij door zijn opmerkingen gaat twijfelen aan je eigen opvoedmethodes. En daar zit wel iets opmerkelijks in!

Hij zet je wel aan het denken!

Niet verkeerd om eens goed tegen het licht te houden of de naar de kamerstuurderij de beste reactie is.Wat zou jij in dit geval dan doen? Zoon is bijna 8 jaar en ik stuur hem aleen naar zijn kamer om af te koelen , zodra hij rustig is mag hij terugkomen.
Alle reacties Link kopieren
En om hem weg te halen bij zijn broer die kwaad op hem is dat hij hem wil bijten. Anders gaat de ruzie maar door.
quote:marretje23 schreef op 23 september 2013 @ 09:24:

[...]





Wat zou jij in dit geval dan doen? Zoon is bijna 8 jaar en ik stuur hem aleen naar zijn kamer om af te koelen , zodra hij rustig is mag hij terugkomen.Je stuurt hem 'op boze toon' naar zijn kamer. Dat klinkt als straf.
Alle reacties Link kopieren
Hoe laat jij je kind dan weten dat het niet hoort te stompen en bijten?
Alle reacties Link kopieren
Mijn neefje stond een keer in te slaan met een hockeystick op mijn zoon. Zegt mijn zus: niet doen want een hockeystick is om te hockeyen! Ondertussen had mijn zoon nog drie meppen te pakken! Op zo een moment mag je toch boos worden?
quote:marretje23 schreef op 23 september 2013 @ 09:32:

Hoe laat jij je kind dan weten dat het niet hoort te stompen en bijten?Ze weet natuurlijk wel dat dat niet de bedoeling is, en als het incidenteel eens gebeurt weet ze zelf achteraf ook niet wat er nu eigenlijk aan de hand was. Dochter kan nogal overspoeld worden door woede (gelukkig nog maar heel incidenteel). Ik pak haar vast op een manier waarop ze me niet meer kan raken en neem haar mee de kamer uit. Dan verzin ik iets waarmee ze kan helpen, totaal anders dan waarmee ze bezig was, en dan gaat haar boosknop weer uit. En dan kunnen we het erover hebben, zegt ze sorry, en neemt ze zich weer voor om volgende keer de kamer uit te gaan voordat ze ontploft.
Marretje23, ik stuur ze ook wel eens naar hun kamer hoor als ik het echt zat ben. Niets mis met boos worden als er geschopt of geslagen wordt en een kind naar zijn kamer sturen om uit de situatie te halen en af te laten koelen. Het zijn geen peuters meer.

Dat andere mensen dat anders doen moeten ze zelf weten.
Alle reacties Link kopieren
En dat de volgende keer de kamer uitgaan doet ze?
quote:marretje23 schreef op 23 september 2013 @ 09:34:

Mijn neefje stond een keer in te slaan met een hockeystick op mijn zoon. Zegt mijn zus: niet doen want een hockeystick is om te hockeyen! Ondertussen had mijn zoon nog drie meppen te pakken! Op zo een moment mag je toch boos worden?In zo'n geval zou ik ook zeggen dat je niet mag slaan en dat een hockeystick is om te hockeyen Natuurlijk pak ik wel zo snel mogelijk de stick af, ook als het een neefje zou zijn en zijn ouders doen niets.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het een zeer resectvolle manier van opvoeden! En kan er voor een heel groot deel achterstaan, maar in de maatschappij (school) wordt er niet zo met haar omgegaan. Daar moeten dingen en mogen bepaalde dingen niet.en dat wordt dan niet altijd zo goed gebracht als jij dat doet.

Als je kind op school een ander kind slaat krijgt het echt wel straf!
quote:marretje23 schreef op 23 september 2013 @ 09:37:

En dat de volgende keer de kamer uitgaan doet ze?Ja, het gaat steeds beter. Ze heeft wel perioden gehad, als kleuter en dan vooral in bijv. rond Sinterklaas, dat ze minstens drie keer per week een bui had. Inmiddels is dat nog maar een keer per maand, en dan eigenlijk vooral op regenachtige dagen waarop we een heel weekend met zijn allen binnen zitten. Dan krijgt ze teveel prikkels, lijkt het, en met een grote zus die haar ook nogal op de huid kan zitten gaat het dan wel eens mis.
quote:marretje23 schreef op 23 september 2013 @ 09:41:

Ik vind het een zeer resectvolle manier van opvoeden! En kan er voor een heel groot deel achterstaan, maar in de maatschappij (school) wordt er niet zo met haar omgegaan. Daar moeten dingen en mogen bepaalde dingen niet.en dat wordt dan niet altijd zo goed gebracht als jij dat doet.

Als je kind op school een ander kind slaat krijgt het echt wel straf!We hebben het 'geluk' dat ze alleen huisgenoten slaat Op school gaat het goed, soms trekt ze zich wat terug, maar thuis is het natuurlijk veilig ontladen. Het is in het algemeen een heel lief en stuurbaar kind, maar ze raakt wel eens gefrustreerd.
Ik snap het nut van straf vaak ook niet. Naar trap of krukje, omdat ze slaan? Er word zelden geslagen en als het wel een keer gebeurd zeg ik heel streng: je mag niet slaan! Doen hier thuis ook niet aan straf. Op school gelukkig ook niet. Ik heb als kind eens op de gang gezeten voor iets onbenulligs en vond het zo vernederend en raar wat moet je daarvan leren dan? Ik word wel boos hoor. Als ik boos ben, weten ze heel goed dat ze te ver gaan. Daarna praten we erover. Eigenlijk hetzelfde als met volwassen mensen. Alleen iets meer uitleg. In geval van to had ik wel geantwoord dat elk gezin zijn eigen regels heeft en dat het niet beleefd is je daarmee te bemoeien.. Je kan ook eens zonder incident praten met die kinderen. Dat je er aan stoort dat ze steeds commentaar hebben. Dat je dat liever niet hebt. Als hier schoolvriendjes komen spelen hoor ik heel vaak bij ons mag dat wel of juist niet. Ik antwoord eigenlijk altijd dat dat goed kan. Wij doen het wel/ niet. Klaar! Maar to als je kind niet helemaal ok is. Wat heeft hij? Kun je dan niet als straf maar als afkoelmoment brengen? Vind het wel een verschil namelijk. Tegen mijn jongste zeggen we ook wel eens ga maar even in je kamer spelen/ uitrusten.
quote:

marretje23, 39 minuten geleden

Ik vind het een zeer resectvolle manier van opvoeden! En kan er voor een heel groot deel achterstaan, maar in de maatschappij (school) wordt er niet zo met haar omgegaan. Daar moeten dingen en mogen bepaalde dingen niet.en dat wordt dan niet altijd zo goed gebracht als jij dat doet.

Als je kind op school een ander kind slaat krijgt het echt wel straf!



Maar dat betekent toch niet per se dat dat thuis ook moet? Kinderen kunnen er best mee omgaan dat het niet overal hetzelfde gaat (al stellen ze er dan soms misschien wel vragen over die niet iedereen kan waarderen ).

Mijn kinderen krijgen thuis ook geen straf, maar ze (nou ja, de jongste van nog geen 1 jaar niet) weten best dat dat op andere plekken wel gebeurt. De oudste weet waarom door rood rijden gevaarlijk is, maar ook dat je een boete krijgt als de politie ziet dat je het doet (waarbij ik het eerste belangrijker vind). Daar heeft hij verder geen problemen mee.



Als het bij jouw opvoedmanier past om je kind naar zijn kamer te sturen, moet je dat niet laten omdat het buurkind er vragen over stelt. Maar als je er zelf eigenlijk niet achter staat, zijn er best alternatieven.

Niet straffen betekent niet dat je geen grenzen stelt of niet boos wordt. In het voorbeeld van de hockeystick zou ik ook zeggen dat een hockeystick is om mee te hockeyen, maar ik zou wel degelijk boos zijn, en mijn kind zou dat ook merken (net zo goed als hij het merkt wanneer ik juist blij ben met iets).



Als de opmerkingen van het buurkind je echt dwars zitten, zou je ook de ouders erop kunnen aanspreken dat je het niet prettig vindt.
Alle reacties Link kopieren
Ik gebruik de kamer (of gang met open deur) ook echt als afkoel moment hoor. Mijn kinderen weten dat en weten dat zodra ze rustig zijn ze gelijk terug mogen. (geadviseerd door deskundige) Het is belangrijk om hem uit de situatie te halen anders gaat hij maar door.En het werkt ook goed, in dit geval was hij binnen een minuut terug. Over het boos worden, als hij mij zo hard stompt wordt ik helaas echt boos. Maar niet zo dat ik ga schreeuwen maar op een strenge toon zeg dat het niet mag.

Ben trouwens vroeger bijna nooit gestraft (was ook niet nodig :-) ) Maar schrok als kind me dood als ik ergens anders wel heel hard aangesproken werd en kon er dan erg van slag van zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het andere jongetje gewoon uitleggen dat in elk huis andere regels zijn.



Ik erger mijzelf bijvoorbeeld wel eens aan kinderen die hier spelen en ipv drinken vragen zeggen :ik heb dorst of ik wil drinken. Ik leg dan altijd uit dat in ons huis kinderen zoiets vragen.



Overigens zou mijn zoon ook zo'n opmerking kunnen amken, niet om je aan te spreken op je gedrag ofzo, maar omdat ik zelf thuis dat soort dingen ook zeg (niet dat, maar wel andere zaken die hij dan checkt als het ergens anders gaat)
Waarom zeg je dat je helaas boos wordt als hij je stompt? Je bent een mens, die doen dat..
Alle reacties Link kopieren
Ik stuur mijn kinderen ook wel eens naar hun kamer. als een buurkind daar wat van zou zeggen dan zou ik iets zeggen als wij doen dat hier wel. Ik zou geen discussie aangaan hierover met een buurkind. Ze mogen zich best verbazen als ze iets zien wat anders gaat dan bij hun thuis maar ik ga zou niet uitgebreid gaan uitleggen waarom wij kinderen wel naar hun kamer sturen.
Alle reacties Link kopieren
Wat Miffy zegt over dat "helaas" viel mij ook op.

Ook schrijf je eerder over of je in een bepaalde situatie wel "boos MAG zijn".

Boosheid is geen methode die je kiest ofzo.

Het is er gewoon. Of je wil of niet.



Wat de beste reactie op het stompen is weet ik overigens niet goed, die kamerstuurderij lijkt mij prima.

Maar je bent gevoelig voor de opmerkingen van het buurjochie omdat je zelf niet goed weet of je het wel goed doet.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zeggen dat de slaapkamer van jouw zoon nu een heilige plek is, waar hij over zijn zonden mag gaan nadenken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven