Kinderen
alle pijlers
Hoeveel dagen thuis bij je kind?
vrijdag 12 september 2014 11:32
Ik ben zwanger van mijn eerste kindje en nu aan het nadenken wat ik zal doen met mijn werkdagen. Vriend geeft aan het liefst 40 uur te willen blijven werken. Ik zelf heb de keuze tussen 24 uur, 28 uur of 32 uur.
Kind zal tijdens werk naar opvang gaan, er is geen constructie mogelijk met opa's/oma's.
Ik wil proberen te denken uit de behoefte van ons kind en onszelf, en niet vanuit het werk. Dus hoeveel dagen is het prettig om met je kindje alleen thuis te zijn? Ik hoor collega's zeggen dat tijdens hun verlof de muren op hen afkwamen en dat ze blij waren weer te mogen werken. En dat het nog best pittig is om zo'n kleintje een hele dag te vermaken, dus dat je dat niet teveel dagen wil.
Ik snap dat het voor iedereen anders is en daarom maar gewoon de open vraag: hoe zit dat bij jou?
- Hoeveel uur werk jij? (en hoeveel ben je dus thuis met je kind)
- Hoe bevalt dat?
- Is er iets aan die verhouding wat je mij mee wil geven ter overweging (bijv. werkdagen clusteren of juist niet, etc)?
Kind zal tijdens werk naar opvang gaan, er is geen constructie mogelijk met opa's/oma's.
Ik wil proberen te denken uit de behoefte van ons kind en onszelf, en niet vanuit het werk. Dus hoeveel dagen is het prettig om met je kindje alleen thuis te zijn? Ik hoor collega's zeggen dat tijdens hun verlof de muren op hen afkwamen en dat ze blij waren weer te mogen werken. En dat het nog best pittig is om zo'n kleintje een hele dag te vermaken, dus dat je dat niet teveel dagen wil.
Ik snap dat het voor iedereen anders is en daarom maar gewoon de open vraag: hoe zit dat bij jou?
- Hoeveel uur werk jij? (en hoeveel ben je dus thuis met je kind)
- Hoe bevalt dat?
- Is er iets aan die verhouding wat je mij mee wil geven ter overweging (bijv. werkdagen clusteren of juist niet, etc)?
vrijdag 12 september 2014 11:59
vrijdag 12 september 2014 11:59
quote:theia schreef op 12 september 2014 @ 11:53:
[...]
Mijn vriend vindt zijn werk erg leuk, zou het liefst 's avonds ook nog werken. Ik vind mijn werk niet zo leuk, dus dat ik minder zou werken dan hij was al snel bedacht. Daar kan ik me goed in vinden. De vraag is dan dus alleen hoeveel minder.
En of hij het niet gaat missen dat hij dan niet een dag alleen met ons kind heeft, dat heb ik me ook hardop afgevraagd. Maar hij geeft aan van niet. Terugdenkend aan mijn eigen jeugd heb ik ook niet het idee dat mijn fulltime werkende vader er te weinig was. Dus na een paar keer uitvragen of hij het echt echt echt niet gaat missen, houdt het op en ga ik er vanuit dat hij nu gewoon zijn wens duidelijk kenbaar heeft gemaakt.
Zijn wil is geen wet, maar als we een constructie vinden waarmee we dan allebei tevreden zijn, is dat prima.
Oké, maar je hebt zelf dus nooit een vader gehad die ook zelfstandig zorgtaken deed, doordeweeks? Ik weet van mijzelf als vader dat ik heel anders ben als vader wanneer mijn vriendin er niet is. Dat komt doordat ik dan dingen op mijn eigen manier doe en ik dan in mijn eentje de ouder ben die de sfeer neerzet. Of, zoals mijn dochter omschrijft: "van papa leren we dat alles ook anders kan." Onze kinderen krijgen echt van twee ouders een volledig beeld mee: zowel op het gebied van onze verhalen over onze loopbanen, als hoe wij huishoudelijke taken uitvoeren en de boel regelen zonder de aanwezigheid/mening van de andere ouder.
En nog iets: als jullie zeker weten dat jullie voor een scheve verdeling willen gaan, regel alles dan financieel goed. (Met name het pensioen.)
[...]
Mijn vriend vindt zijn werk erg leuk, zou het liefst 's avonds ook nog werken. Ik vind mijn werk niet zo leuk, dus dat ik minder zou werken dan hij was al snel bedacht. Daar kan ik me goed in vinden. De vraag is dan dus alleen hoeveel minder.
En of hij het niet gaat missen dat hij dan niet een dag alleen met ons kind heeft, dat heb ik me ook hardop afgevraagd. Maar hij geeft aan van niet. Terugdenkend aan mijn eigen jeugd heb ik ook niet het idee dat mijn fulltime werkende vader er te weinig was. Dus na een paar keer uitvragen of hij het echt echt echt niet gaat missen, houdt het op en ga ik er vanuit dat hij nu gewoon zijn wens duidelijk kenbaar heeft gemaakt.
Zijn wil is geen wet, maar als we een constructie vinden waarmee we dan allebei tevreden zijn, is dat prima.
Oké, maar je hebt zelf dus nooit een vader gehad die ook zelfstandig zorgtaken deed, doordeweeks? Ik weet van mijzelf als vader dat ik heel anders ben als vader wanneer mijn vriendin er niet is. Dat komt doordat ik dan dingen op mijn eigen manier doe en ik dan in mijn eentje de ouder ben die de sfeer neerzet. Of, zoals mijn dochter omschrijft: "van papa leren we dat alles ook anders kan." Onze kinderen krijgen echt van twee ouders een volledig beeld mee: zowel op het gebied van onze verhalen over onze loopbanen, als hoe wij huishoudelijke taken uitvoeren en de boel regelen zonder de aanwezigheid/mening van de andere ouder.
En nog iets: als jullie zeker weten dat jullie voor een scheve verdeling willen gaan, regel alles dan financieel goed. (Met name het pensioen.)
vrijdag 12 september 2014 12:01
quote:angelique schreef op 12 september 2014 @ 11:59:
Toen de kinderen nog op het KDV zaten, man 32 en ik 24. Nu ze op scool zitten, man 36 en ik 28. Dus beiden 4 uur meer gaan werken onder schooltijd.
Mijn man kan zijn werk nog zo leuk vinden, vind het niet meer dan logisch dat hij ook een gedeelte van de opvoeding doet.Precies, werk kan dan wel heel leuk zijn (mijn werk is ook leuk!) maar als man heb je thuis net zo goed je zorgtaken.
Toen de kinderen nog op het KDV zaten, man 32 en ik 24. Nu ze op scool zitten, man 36 en ik 28. Dus beiden 4 uur meer gaan werken onder schooltijd.
Mijn man kan zijn werk nog zo leuk vinden, vind het niet meer dan logisch dat hij ook een gedeelte van de opvoeding doet.Precies, werk kan dan wel heel leuk zijn (mijn werk is ook leuk!) maar als man heb je thuis net zo goed je zorgtaken.
vrijdag 12 september 2014 12:03
Voor iedereen die reageert op het stuk dat mijn vriend niet minder wil werken: het is nu nog vooral zijn wens hoor, het is niet besloten. En het is zeker bespreekbaar, hij staat ook overal voor open. Maar ik wil kijken in hoeverre zijn voorkeurswens een mogelijkheid is naast mijn voorkeurswens. Want doordat ik mijn werk niet leuk vindt, spreekt minder werken mij best aan.
Ik verdien overigens meer dan hij, waardoor ik met 28 uur werken op jaarbasis ongeveer gelijk uit kom met zijn salaris bij 40-uur werken.
De stukken over pensioenopbouw e.d. heb ik nog niet over nagedacht. Bedankt voor die overweging, want ik vind dat je bij dit soort beslissingen er nooit naïef vanuit moet gaan dat je relatie onbreekbaar is. Ik ga die eens uitzoeken en bespreken met vriend.
Ik verdien overigens meer dan hij, waardoor ik met 28 uur werken op jaarbasis ongeveer gelijk uit kom met zijn salaris bij 40-uur werken.
De stukken over pensioenopbouw e.d. heb ik nog niet over nagedacht. Bedankt voor die overweging, want ik vind dat je bij dit soort beslissingen er nooit naïef vanuit moet gaan dat je relatie onbreekbaar is. Ik ga die eens uitzoeken en bespreken met vriend.
vrijdag 12 september 2014 12:05
Toch grappig dat het echt traditioneel is bij veel mensen .
Iedereen moet doen waar ie zich goed bij voelt.
Anders dan theia vindt mijn vader het achteraf erg jammer dat hij niet minder is gaan werken. Hoewel hij altijd stipt om vijf uur thuis was en tot half 8 niet vanuit thuis werkte om tijd met mij door te kunnen brengen (hij moest wel want mijn moeder werkte in de avonddienst), had hij graag 1 dag minder gewerkt.
Ik zit nu in de situatie dat ik evenveel ambitie heb dan mijn vriend en in een sector zit met meer doorgroeimogelijkheden, vriend heeft altijd gezegd dat ie fulltime blijft werken, maar dat begint nu wel op te schuiven: 4 dagen is prima. Stiekem hoop ik nog dat hij nog gaat zeggen dat hij de eerst vier jaar 3,5 dag gaat werken en ik 4,5 zodat ik bijna fulltime kan blijven werken.
Iedereen moet doen waar ie zich goed bij voelt.
Anders dan theia vindt mijn vader het achteraf erg jammer dat hij niet minder is gaan werken. Hoewel hij altijd stipt om vijf uur thuis was en tot half 8 niet vanuit thuis werkte om tijd met mij door te kunnen brengen (hij moest wel want mijn moeder werkte in de avonddienst), had hij graag 1 dag minder gewerkt.
Ik zit nu in de situatie dat ik evenveel ambitie heb dan mijn vriend en in een sector zit met meer doorgroeimogelijkheden, vriend heeft altijd gezegd dat ie fulltime blijft werken, maar dat begint nu wel op te schuiven: 4 dagen is prima. Stiekem hoop ik nog dat hij nog gaat zeggen dat hij de eerst vier jaar 3,5 dag gaat werken en ik 4,5 zodat ik bijna fulltime kan blijven werken.
vrijdag 12 september 2014 12:06
Toen onze kinderen nog niet op school zaten, zaten ze drie dagen in de week op de opvang. Wij hadden ook geen opa's en oma's in de omgeving.
Maar omdat ik van mening was dat wij samen een kind kregen en ik vond dat man ook verantwoordelijk was voor de zorg van onze kinderen vond ik dat hij ook (een beetje) moest minderen met werktijden, ook al vond hij zijn baan heel leuk. Gelukkig vond hij dat ook.
Ik werkte dus de ene week drie/ de andere week vier dagen en hij de ene week vijf/ de andere week vier dagen. Dat was voor ons de perfecte regeling.
Inmiddels zitten ze allebei al weer een aantal jaar op school en zijn ook de werkschema's veranderd. Nu werkt man weer (meer dan) fulltime en ik heb mijn werkuren zo aangepast dat ze maar één dag naar de BSO gaan. Man is de ochtenden voor school altijd bij kids en ik het merendeel van de middagen dus. Ook een ideale regeling voor ons.
Maar omdat ik van mening was dat wij samen een kind kregen en ik vond dat man ook verantwoordelijk was voor de zorg van onze kinderen vond ik dat hij ook (een beetje) moest minderen met werktijden, ook al vond hij zijn baan heel leuk. Gelukkig vond hij dat ook.
Ik werkte dus de ene week drie/ de andere week vier dagen en hij de ene week vijf/ de andere week vier dagen. Dat was voor ons de perfecte regeling.
Inmiddels zitten ze allebei al weer een aantal jaar op school en zijn ook de werkschema's veranderd. Nu werkt man weer (meer dan) fulltime en ik heb mijn werkuren zo aangepast dat ze maar één dag naar de BSO gaan. Man is de ochtenden voor school altijd bij kids en ik het merendeel van de middagen dus. Ook een ideale regeling voor ons.
vrijdag 12 september 2014 12:06
quote:theia schreef op 12 september 2014 @ 11:53:
[...]
Mijn vriend vindt zijn werk erg leuk, zou het liefst 's avonds ook nog werken.
Tja, ik vind ook veel dingen leuk, maar niet alles kan maar altijd, zeker als je een kind krijgt. Soms moet je gewoon je verantwoordelijkheid nemen.
Ik vind mijn werk niet zo leuk, dus dat ik minder zou werken dan hij was al snel bedacht.
Tip: zoek een leuke baan
Daar kan ik me goed in vinden. De vraag is dan dus alleen hoeveel minder.
En of hij het niet gaat missen dat hij dan niet een dag alleen met ons kind heeft, dat heb ik me ook hardop afgevraagd. Maar hij geeft aan van niet. Terugdenkend aan mijn eigen jeugd heb ik ook niet het idee dat mijn fulltime werkende vader er te weinig was.
Dat is fijn, maar er zijn hele generaties die wél de aanwezigheid van een betrokken vader hebben gemist.
Dus na een paar keer uitvragen of hij het echt echt echt niet gaat missen, houdt het op en ga ik er vanuit dat hij nu gewoon zijn wens duidelijk kenbaar heeft gemaakt.
Zijn wil is geen wet, maar als we een constructie vinden waarmee we dan allebei tevreden zijn, is dat prima.
Hij kán nog helemaal niet weten of hij het gaat missen. En hij overziet waarschijnlijk de consequenties op lange termijn ook niet. Deze ongelijkheid in relaties kan voor allerlei problemen zorgen. Financiële risico's voor de vrouw zijn al genoemd. Daarnaast een scheve rol/en taakverdeling van huishouden en kind. Kind dat altijd naar mama vraagt, vader die zich steeds meer terugtrekt, vader die ook geen benul heeft van hoe zwaar het thuis kan zijn, moeder die vader verwijt dat hij altijd maar aan het werk is... enz. enz. het klassieke probleem.
Maar vooral dat je als vader bij voorbaat al bedankt voor exclusieve tijd met je kind doorbrengen, en daarmee een band voor het leven met je kind ontwikkelen, daar kan ik écht met mijn verstand niet bij
Met zo'n man had ik zelf nooit kinderen willen krijgen.
Daarnaast is het héél fijn voor je relatie als je uit ervaring weet wat de ander meemaakt. Mijn man ging pas echt begrijpen hoe het was om hele dag met baby thuis te zijn, toen hij het na mijn verlof zelf ging doen. Andersom weet ik ook hoe het is om aan het werk te zijn en de boel thuis over te laten aan de ander. Die ervaringen zorgen voor zoveel meer begrip naar elkaar.
Nu ontopic antwoord op je vraag: allebei 32 uur, dus kinderen zijn één dag thuis met papa en één met mama.
[...]
Mijn vriend vindt zijn werk erg leuk, zou het liefst 's avonds ook nog werken.
Tja, ik vind ook veel dingen leuk, maar niet alles kan maar altijd, zeker als je een kind krijgt. Soms moet je gewoon je verantwoordelijkheid nemen.
Ik vind mijn werk niet zo leuk, dus dat ik minder zou werken dan hij was al snel bedacht.
Tip: zoek een leuke baan
Daar kan ik me goed in vinden. De vraag is dan dus alleen hoeveel minder.
En of hij het niet gaat missen dat hij dan niet een dag alleen met ons kind heeft, dat heb ik me ook hardop afgevraagd. Maar hij geeft aan van niet. Terugdenkend aan mijn eigen jeugd heb ik ook niet het idee dat mijn fulltime werkende vader er te weinig was.
Dat is fijn, maar er zijn hele generaties die wél de aanwezigheid van een betrokken vader hebben gemist.
Dus na een paar keer uitvragen of hij het echt echt echt niet gaat missen, houdt het op en ga ik er vanuit dat hij nu gewoon zijn wens duidelijk kenbaar heeft gemaakt.
Zijn wil is geen wet, maar als we een constructie vinden waarmee we dan allebei tevreden zijn, is dat prima.
Hij kán nog helemaal niet weten of hij het gaat missen. En hij overziet waarschijnlijk de consequenties op lange termijn ook niet. Deze ongelijkheid in relaties kan voor allerlei problemen zorgen. Financiële risico's voor de vrouw zijn al genoemd. Daarnaast een scheve rol/en taakverdeling van huishouden en kind. Kind dat altijd naar mama vraagt, vader die zich steeds meer terugtrekt, vader die ook geen benul heeft van hoe zwaar het thuis kan zijn, moeder die vader verwijt dat hij altijd maar aan het werk is... enz. enz. het klassieke probleem.
Maar vooral dat je als vader bij voorbaat al bedankt voor exclusieve tijd met je kind doorbrengen, en daarmee een band voor het leven met je kind ontwikkelen, daar kan ik écht met mijn verstand niet bij
Met zo'n man had ik zelf nooit kinderen willen krijgen.
Daarnaast is het héél fijn voor je relatie als je uit ervaring weet wat de ander meemaakt. Mijn man ging pas echt begrijpen hoe het was om hele dag met baby thuis te zijn, toen hij het na mijn verlof zelf ging doen. Andersom weet ik ook hoe het is om aan het werk te zijn en de boel thuis over te laten aan de ander. Die ervaringen zorgen voor zoveel meer begrip naar elkaar.
Nu ontopic antwoord op je vraag: allebei 32 uur, dus kinderen zijn één dag thuis met papa en één met mama.
vrijdag 12 september 2014 12:07
quote:theia schreef op 12 september 2014 @ 12:03:
Voor iedereen die reageert op het stuk dat mijn vriend niet minder wil werken: het is nu nog vooral zijn wens hoor, het is niet besloten. En het is zeker bespreekbaar, hij staat ook overal voor open. Maar ik wil kijken in hoeverre zijn voorkeurswens een mogelijkheid is naast mijn voorkeurswens. Want doordat ik mijn werk niet leuk vindt, spreekt minder werken mij best aan.
Ik verdien overigens meer dan hij, waardoor ik met 28 uur werken op jaarbasis ongeveer gelijk uit kom met zijn salaris bij 40-uur werken.
De stukken over pensioenopbouw e.d. heb ik nog niet over nagedacht. Bedankt voor die overweging, want ik vind dat je bij dit soort beslissingen er nooit naïef vanuit moet gaan dat je relatie onbreekbaar is. Ik ga die eens uitzoeken en bespreken met vriend.
Het klinkt een beetje of hij bij voorbaat zijn werk leuker vindt dan een kind en zichzelf ook de kans niet wil geven.
Wat Marco ook zegt: mijn vader is vroeger een tijdje werkloos geweest en mijn moeder is toen gaan werken en mijn vader voedde op. Vond ik eigenlijk leuker, als 4 jarige
(nog een reden om eerlijk te verdelen: verlies van een baan.. was wel zo prettig dat dat met mijn inkomen tijdelijk opgevangen kon worden)
Voor iedereen die reageert op het stuk dat mijn vriend niet minder wil werken: het is nu nog vooral zijn wens hoor, het is niet besloten. En het is zeker bespreekbaar, hij staat ook overal voor open. Maar ik wil kijken in hoeverre zijn voorkeurswens een mogelijkheid is naast mijn voorkeurswens. Want doordat ik mijn werk niet leuk vindt, spreekt minder werken mij best aan.
Ik verdien overigens meer dan hij, waardoor ik met 28 uur werken op jaarbasis ongeveer gelijk uit kom met zijn salaris bij 40-uur werken.
De stukken over pensioenopbouw e.d. heb ik nog niet over nagedacht. Bedankt voor die overweging, want ik vind dat je bij dit soort beslissingen er nooit naïef vanuit moet gaan dat je relatie onbreekbaar is. Ik ga die eens uitzoeken en bespreken met vriend.
Het klinkt een beetje of hij bij voorbaat zijn werk leuker vindt dan een kind en zichzelf ook de kans niet wil geven.
Wat Marco ook zegt: mijn vader is vroeger een tijdje werkloos geweest en mijn moeder is toen gaan werken en mijn vader voedde op. Vond ik eigenlijk leuker, als 4 jarige
(nog een reden om eerlijk te verdelen: verlies van een baan.. was wel zo prettig dat dat met mijn inkomen tijdelijk opgevangen kon worden)
Later is nu
vrijdag 12 september 2014 12:08
quote:marco321 schreef op 12 september 2014 @ 11:54:
[...]
Klopt. Het lijkt me niks, dat ik me zou moeten aanpassen en mijn vrouw daar geen interesse in zou hebben en fulltime op haar werk gaat zitten. Dus werken we allebei rond de 30 uur. Ik begrijp niet waarom zoveel vrouwen dat niet hebben: dat het vraagtekens oproept of slecht voelt om zich aan te passen aan het gezin terwijl hun partner dat niet doet.Oh, maar hé, hij vindt zijn werk leuk en TO was toch al ongemotiveerd als werknemer, dus die kan kind mooi als excuus gebruiken.
[...]
Klopt. Het lijkt me niks, dat ik me zou moeten aanpassen en mijn vrouw daar geen interesse in zou hebben en fulltime op haar werk gaat zitten. Dus werken we allebei rond de 30 uur. Ik begrijp niet waarom zoveel vrouwen dat niet hebben: dat het vraagtekens oproept of slecht voelt om zich aan te passen aan het gezin terwijl hun partner dat niet doet.Oh, maar hé, hij vindt zijn werk leuk en TO was toch al ongemotiveerd als werknemer, dus die kan kind mooi als excuus gebruiken.
vrijdag 12 september 2014 12:09
quote:*lelie* schreef op 12 september 2014 @ 12:01:
Als je je afvraagt hoeveel dagen je je kind wil vermaken. Vraag ik me serieus af waarom je aan kinderen begint?
Jammer dat je er zo over denkt en mijn woorden zo opvat, maar ik ga mijn kinderwens in dit topic niet verder verdedigen.
Bedankt trouwens voor alle overige reacties waar ik niet op reageer, maar waarin men weer geeft hoe het bij jullie is verdeeld. Dat soort ervaringen vind ik gewoon fijn om te lezen, om er een beeld bij te krijgen. Ik lees ze allemaal!
Als je je afvraagt hoeveel dagen je je kind wil vermaken. Vraag ik me serieus af waarom je aan kinderen begint?
Jammer dat je er zo over denkt en mijn woorden zo opvat, maar ik ga mijn kinderwens in dit topic niet verder verdedigen.
Bedankt trouwens voor alle overige reacties waar ik niet op reageer, maar waarin men weer geeft hoe het bij jullie is verdeeld. Dat soort ervaringen vind ik gewoon fijn om te lezen, om er een beeld bij te krijgen. Ik lees ze allemaal!
vrijdag 12 september 2014 12:10
Overigens heeft mijn vader laatst ook uitgesproken dat hij het jammer vindt dat hij zoveel gemist heeft doordat hij full-time werkte. Hij ziet bij mijn man dat het ook anders kan. Hij investeert nu veel meer in mijn kinderen dan hij vroeger in zijn eigen kinderen deed. Niet dat ik hem dat kwalijk neem, het was niet anders.
Nu is het wel anders, dus snap ik minder goed dat mensen ervoor kiezen de zorg aan de andere ouder over te laten omdat zij al voor het geld zorgen.
Nu is het wel anders, dus snap ik minder goed dat mensen ervoor kiezen de zorg aan de andere ouder over te laten omdat zij al voor het geld zorgen.
vrijdag 12 september 2014 12:12
Zoals twijfelmiep zegt: iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt. En, zoals nessemeisje zegt, het was handiger geweest als je dit al wist voordat je zwanger was geworden. Dan had je daar nu niet mee bezig hoeven zijn.
Ik ben nog niet zwanger, maar wij willen vanaf het einde van het jaar gaan proberen zwanger te worden.
Wanneer het kind er zal zijn, blijf ik thuis. Vriend werkt (meer dan) fulltime en heeft geen kans om binnen zijn baan minder te gaan werken. Ik heb als kind een moeder gehad die altijd thuis was en ik vond het heerlijk! Klasgenootjes gingen nog weleens naar de oppas of de naschoolse opvang, maar daar was ik absoluut niet jaloers op. Vandaar dat ik ook graag thuis wil blijven voor mijn kind(eren).
Wat ik wel van plan ben is, dat wanneer hij/ze naar de peuterspeelzaal gaat, die uren weer wat te gaan doen (kan zijn dat dit vrijwilligerswerk met bijv. bejaarden wordt). En wanneer hij/ze naar de basisschool gaat, zal ik weer iets voor mezelf gaan zoeken, waarbij ik wel na schooltijd thuis zal zijn (dus misschien iets voor een aantal ochtenden o.i.d., dat zien we dan wel weer).
Ik ben nog niet zwanger, maar wij willen vanaf het einde van het jaar gaan proberen zwanger te worden.
Wanneer het kind er zal zijn, blijf ik thuis. Vriend werkt (meer dan) fulltime en heeft geen kans om binnen zijn baan minder te gaan werken. Ik heb als kind een moeder gehad die altijd thuis was en ik vond het heerlijk! Klasgenootjes gingen nog weleens naar de oppas of de naschoolse opvang, maar daar was ik absoluut niet jaloers op. Vandaar dat ik ook graag thuis wil blijven voor mijn kind(eren).
Wat ik wel van plan ben is, dat wanneer hij/ze naar de peuterspeelzaal gaat, die uren weer wat te gaan doen (kan zijn dat dit vrijwilligerswerk met bijv. bejaarden wordt). En wanneer hij/ze naar de basisschool gaat, zal ik weer iets voor mezelf gaan zoeken, waarbij ik wel na schooltijd thuis zal zijn (dus misschien iets voor een aantal ochtenden o.i.d., dat zien we dan wel weer).
vrijdag 12 september 2014 12:12
Ik zou geen interesse hebben in een man die niet 1 dag van zijn werkweek wil inleveren om voor zijn kind te zorgen.
Hier werken we allebei 4 dagen. Man vindt die ene exclusieve dag met zijn zoon heerlijk. En zoon vindt het ook helemaal geweldig. Ons gaat het er om dat onze zoon óók op die manier verzorgt wordt, door beiden dus. Dat wij beiden daarnaast onze werk erg leuk vinden is daaraan ondergeschikt.
Wij wilden allebei dit kind. Dat betekent in onze ogen ook dat er dan ook door beiden voor gezorgd wordt.
Hier werken we allebei 4 dagen. Man vindt die ene exclusieve dag met zijn zoon heerlijk. En zoon vindt het ook helemaal geweldig. Ons gaat het er om dat onze zoon óók op die manier verzorgt wordt, door beiden dus. Dat wij beiden daarnaast onze werk erg leuk vinden is daaraan ondergeschikt.
Wij wilden allebei dit kind. Dat betekent in onze ogen ook dat er dan ook door beiden voor gezorgd wordt.
vrijdag 12 september 2014 12:13
Overigens hebben we hier alle verdelingen gehad, maar het ideaal is en blijft 4 dagen voor beiden of 32/28 uur, als dat mogelijk is. Alle andere verdelingen (ik full time, hij thuis, ik thuis, hij full time, ik paar uurtjes werk, hij 32 uur) hebben we door omstandigheden ook wel gehad en die trokken meteen alle verhoudingen scheef. Degene die het minst werkte had ook meteen het minste vrije tijd, omdat de kinderen automatisch naar díe ouder toetrekken. En omdat zorg en huishouden nooit stoppen en de werkende meestal vindt 'ik heb al de hele dag gewerkt'.
Dus gelijke verdeling levert hier de meeste balans en de meeste tevredenheid op. Plus, we hoeven beiden niet te denken dat we onmisbaar zijn, de ander kan alles opvangen indien nodig.
Dus gelijke verdeling levert hier de meeste balans en de meeste tevredenheid op. Plus, we hoeven beiden niet te denken dat we onmisbaar zijn, de ander kan alles opvangen indien nodig.
vrijdag 12 september 2014 12:16
vrijdag 12 september 2014 12:16
vrijdag 12 september 2014 12:17
Wij werken beide full-time. Maar omdat ik ook uren maak in het weekend (en partner dan thuis is), hoeven de kinderen 'maar' 3 dagen naar de BSO.
Wij voelen ons hier heel prettig bij. We vinden allebei ons werk heel leuk en de kinderen hebben het ontzettend naar hun zin op de BSO. Maar je moet het toch zelf eerst ervaren wat voor jullie het beste werkt.
Ligt ook aan je instelling/karakter denk ik
Wij voelen ons hier heel prettig bij. We vinden allebei ons werk heel leuk en de kinderen hebben het ontzettend naar hun zin op de BSO. Maar je moet het toch zelf eerst ervaren wat voor jullie het beste werkt.
Ligt ook aan je instelling/karakter denk ik
Je kunt niet wachten want dan kom je veel te laat
vrijdag 12 september 2014 12:18
Ik werk fulltime (5 dagen) en mijn man 4 dagen. Wij vinden dat deze combinatie werkt. Beiden financieel onafhankelijk en doordat we redelijk flexibele werktijden hebben voldoende tot veel tijd met elkaar en onze zoon. Ik zal anderen nooit veroordelen voor de door hen gemaakte keuzes. Het is zo afhankelijk van type werk, type kind, wel of niet reistijd etc. Het belangrijkste voor een kind is dat ouders relaxed zijn enen door hen goed doordachte keuze maken.
vrijdag 12 september 2014 12:21
quote:cleoleo schreef op 12 september 2014 @ 12:18:
Ik zal anderen nooit veroordelen voor de door hen gemaakte keuzes.
Eens!
Wat ik hier lees zijn nogal wat vooroordelen over keuzes van anderen. Ik denk dat ieder stel hun keus heel bewust maakt of heeft gemaakt.
En als dat voor hen en hun kinderen werkt, is dat toch prima?
Ik zal anderen nooit veroordelen voor de door hen gemaakte keuzes.
Eens!
Wat ik hier lees zijn nogal wat vooroordelen over keuzes van anderen. Ik denk dat ieder stel hun keus heel bewust maakt of heeft gemaakt.
En als dat voor hen en hun kinderen werkt, is dat toch prima?
