Kinderen
alle pijlers
Hoeveel dagen thuis bij je kind?
vrijdag 12 september 2014 11:32
Ik ben zwanger van mijn eerste kindje en nu aan het nadenken wat ik zal doen met mijn werkdagen. Vriend geeft aan het liefst 40 uur te willen blijven werken. Ik zelf heb de keuze tussen 24 uur, 28 uur of 32 uur.
Kind zal tijdens werk naar opvang gaan, er is geen constructie mogelijk met opa's/oma's.
Ik wil proberen te denken uit de behoefte van ons kind en onszelf, en niet vanuit het werk. Dus hoeveel dagen is het prettig om met je kindje alleen thuis te zijn? Ik hoor collega's zeggen dat tijdens hun verlof de muren op hen afkwamen en dat ze blij waren weer te mogen werken. En dat het nog best pittig is om zo'n kleintje een hele dag te vermaken, dus dat je dat niet teveel dagen wil.
Ik snap dat het voor iedereen anders is en daarom maar gewoon de open vraag: hoe zit dat bij jou?
- Hoeveel uur werk jij? (en hoeveel ben je dus thuis met je kind)
- Hoe bevalt dat?
- Is er iets aan die verhouding wat je mij mee wil geven ter overweging (bijv. werkdagen clusteren of juist niet, etc)?
Kind zal tijdens werk naar opvang gaan, er is geen constructie mogelijk met opa's/oma's.
Ik wil proberen te denken uit de behoefte van ons kind en onszelf, en niet vanuit het werk. Dus hoeveel dagen is het prettig om met je kindje alleen thuis te zijn? Ik hoor collega's zeggen dat tijdens hun verlof de muren op hen afkwamen en dat ze blij waren weer te mogen werken. En dat het nog best pittig is om zo'n kleintje een hele dag te vermaken, dus dat je dat niet teveel dagen wil.
Ik snap dat het voor iedereen anders is en daarom maar gewoon de open vraag: hoe zit dat bij jou?
- Hoeveel uur werk jij? (en hoeveel ben je dus thuis met je kind)
- Hoe bevalt dat?
- Is er iets aan die verhouding wat je mij mee wil geven ter overweging (bijv. werkdagen clusteren of juist niet, etc)?
vrijdag 12 september 2014 16:47
Ik ben op dit moment zwanger van de eerste en ik blijf 40 uur werken. Wel thuis en heel flexibel.
Mijn partner gaat terug van 40 naar 20 uur.
Twijfelmiep, het is inderdaad zo dat niet alle bedrijven het accepteren dat een man minder gaat werken. Daar is hier een hoop gezeur over geweest. Uiteindelijk konden ze niet weigeren want het is je recht, maar geloof maar niet dat het altijd maar ligt aan mannen die gewoon niet minder willen werken.
Ook al wordt er keihard geroepen overal dat vrouwen meer moeten werken, emancipatie, blabla, is het nog niet zo voor de hand liggend!
Daarnaast krijg je als vrouw (ik in ieder geval) ook de 1 na de andere opmerking naar je hoofd gesmeten. Maar dat is een andere discussie.
Mijn partner gaat terug van 40 naar 20 uur.
Twijfelmiep, het is inderdaad zo dat niet alle bedrijven het accepteren dat een man minder gaat werken. Daar is hier een hoop gezeur over geweest. Uiteindelijk konden ze niet weigeren want het is je recht, maar geloof maar niet dat het altijd maar ligt aan mannen die gewoon niet minder willen werken.
Ook al wordt er keihard geroepen overal dat vrouwen meer moeten werken, emancipatie, blabla, is het nog niet zo voor de hand liggend!
Daarnaast krijg je als vrouw (ik in ieder geval) ook de 1 na de andere opmerking naar je hoofd gesmeten. Maar dat is een andere discussie.
vrijdag 12 september 2014 16:50
Hier nog geen praktijkervaring maar de eerste is op komst dus er wel mee bezig.
Geen standaardsituatie als ik hier zo de reacties lees, ik werk nu fulltime (40 uur +) en ga naar 4 dagen per week (32 uur +), minder kan met mijn werk niet en wil ik ook niet, ik vind mijn werk leuk en omarm het argument wat anderen al gebruikten, zelfstandigheid is voor mij belangrijk. Ik werk in een mannenomgeving en hier is het niet meer dan logisch dat als je kinderen krijgt je naar 4 dagen gaat, zelfs mijn baas doet dat, zorgt iedere woensdag voor zijn twee dochters. Ik zal in de eerste instantie (onbetaald) ouderschapsverlof opnemen en wellicht teruggaan naar 5 dagen als de klein naar school gaat maar dat weet ik nog niet, zie ik tzt wel.
Mijn vriend is freelancer, werkt veel in de avonduren en hoeft overdag niet veel de deur uit voor klanten, hij zal dan ook primair voor onze dochter gaan zorgen en kijkt daar heel erg naar uit. Voor haar ontwikkeling wil ik wel naar 2 x een halve dag crèche / opvang in de week, als ze bijvoorbeeld een half jaar is.
Geen standaardsituatie als ik hier zo de reacties lees, ik werk nu fulltime (40 uur +) en ga naar 4 dagen per week (32 uur +), minder kan met mijn werk niet en wil ik ook niet, ik vind mijn werk leuk en omarm het argument wat anderen al gebruikten, zelfstandigheid is voor mij belangrijk. Ik werk in een mannenomgeving en hier is het niet meer dan logisch dat als je kinderen krijgt je naar 4 dagen gaat, zelfs mijn baas doet dat, zorgt iedere woensdag voor zijn twee dochters. Ik zal in de eerste instantie (onbetaald) ouderschapsverlof opnemen en wellicht teruggaan naar 5 dagen als de klein naar school gaat maar dat weet ik nog niet, zie ik tzt wel.
Mijn vriend is freelancer, werkt veel in de avonduren en hoeft overdag niet veel de deur uit voor klanten, hij zal dan ook primair voor onze dochter gaan zorgen en kijkt daar heel erg naar uit. Voor haar ontwikkeling wil ik wel naar 2 x een halve dag crèche / opvang in de week, als ze bijvoorbeeld een half jaar is.
vrijdag 12 september 2014 16:52
quote:voetjesinhetzand schreef op 12 september 2014 @ 16:47:
[...]
Ik werk samen met een phd'er die 4x9 werkt. Ga ik zelf ook doen (coschappen). Is zoiets niet mogelijk?
Ohja, dat zou eigenlijk wel moeten kunnen. Ik doe zelf geen data-verzameling, dus ben in die zin eigenlijk heel flexibel. En mijn supervisor is zelf net vader geworden, dus als iemand het zou moeten begrijpen...
In ieder geval bedankt voor dit voorbeeld! Ik kom niet zo veel phd-ers tegen met kinderen en het lijkt bijna uit den boze.
[...]
Ik werk samen met een phd'er die 4x9 werkt. Ga ik zelf ook doen (coschappen). Is zoiets niet mogelijk?
Ohja, dat zou eigenlijk wel moeten kunnen. Ik doe zelf geen data-verzameling, dus ben in die zin eigenlijk heel flexibel. En mijn supervisor is zelf net vader geworden, dus als iemand het zou moeten begrijpen...
In ieder geval bedankt voor dit voorbeeld! Ik kom niet zo veel phd-ers tegen met kinderen en het lijkt bijna uit den boze.
vrijdag 12 september 2014 16:55
Bij de oudste werkte ik 3 dagen en man 4. Toen de tweede werd geboren bleef ik 3 dagen gaan werken (man 1 dag en mijn moeder 2 dagen). Toen mijn moeder niet meer kon oppassen en ze naar het dagverblijf gingen ben ik 2 dagen gaan werken en man 5.
Toen de kinderen naar de basisschool gingen ben ik gestopt met werken (diverse redenen). Inmiddels werk ik aan huis, de ene week 32, de andere week 12 uur, hangt er vanaf hoe druk het is. Ik ben gewoon thuis als de kinderen uit school komen en ook als ze ziek zijn draait het gewoon door. Ideaal !
Toen de kinderen naar de basisschool gingen ben ik gestopt met werken (diverse redenen). Inmiddels werk ik aan huis, de ene week 32, de andere week 12 uur, hangt er vanaf hoe druk het is. Ik ben gewoon thuis als de kinderen uit school komen en ook als ze ziek zijn draait het gewoon door. Ideaal !
vrijdag 12 september 2014 17:08
quote:understatement schreef op 12 september 2014 @ 16:52:
[...]
Ohja, dat zou eigenlijk wel moeten kunnen. Ik doe zelf geen data-verzameling, dus ben in die zin eigenlijk heel flexibel. En mijn supervisor is zelf net vader geworden, dus als iemand het zou moeten begrijpen...
In ieder geval bedankt voor dit voorbeeld! Ik kom niet zo veel phd-ers tegen met kinderen en het lijkt bijna uit den boze.
Je wordt hier ook wel gek aangekeken hoor, maar zij is er heel simpel in. Ze zegt: ik werk full time dus hard genoeg Zij heeft de dataverzameling ook uitbesteed overigens. Ken nog een ander iemand die het combineerde maar die is uiteindelijk gestopt. Maar dat kindje is heel erg ziek geworden en die kon het dus niet meer combineren; en zo'n zwaar promotietraject én een ziek kind. Uiteindelijk gaat het nu weer goed met het kind en ze overweegt het nu weer op te pakken.
Oh en mijn eigen paps is gepromoveerd met 2 pubers in huis
Naast zijn baan (28u), wel betaald, maar toch netjes in 3 jaar afgerond ipv. in 4. Hij was wel vaak een beetje chagrijnig
[...]
Ohja, dat zou eigenlijk wel moeten kunnen. Ik doe zelf geen data-verzameling, dus ben in die zin eigenlijk heel flexibel. En mijn supervisor is zelf net vader geworden, dus als iemand het zou moeten begrijpen...
In ieder geval bedankt voor dit voorbeeld! Ik kom niet zo veel phd-ers tegen met kinderen en het lijkt bijna uit den boze.
Je wordt hier ook wel gek aangekeken hoor, maar zij is er heel simpel in. Ze zegt: ik werk full time dus hard genoeg Zij heeft de dataverzameling ook uitbesteed overigens. Ken nog een ander iemand die het combineerde maar die is uiteindelijk gestopt. Maar dat kindje is heel erg ziek geworden en die kon het dus niet meer combineren; en zo'n zwaar promotietraject én een ziek kind. Uiteindelijk gaat het nu weer goed met het kind en ze overweegt het nu weer op te pakken.
Oh en mijn eigen paps is gepromoveerd met 2 pubers in huis
Naast zijn baan (28u), wel betaald, maar toch netjes in 3 jaar afgerond ipv. in 4. Hij was wel vaak een beetje chagrijnig
vrijdag 12 september 2014 17:12
quote:voetjesinhetzand schreef op 12 september 2014 @ 17:08:
[...]
Je wordt hier ook wel gek aangekeken hoor, maar zij is er heel simpel in. Ze zegt: ik werk full time dus hard genoeg Zij heeft de dataverzameling ook uitbesteed overigens. Ken nog een ander iemand die het combineerde maar die is uiteindelijk gestopt. Maar dat kindje is heel erg ziek geworden en die kon het dus niet meer combineren; en zo'n zwaar promotietraject én een ziek kind. Uiteindelijk gaat het nu weer goed met het kind en ze overweegt het nu weer op te pakken.
Oh en mijn eigen paps is gepromoveerd met 2 pubers in huis Naast zijn baan (28u), wel betaald, maar toch netjes in 3 jaar afgerond ipv. in 4. Hij was wel vaak een beetje chagrijnig
Ah, ik sta helemaal achter haar opvatting! Maar het is misschien wel lastig om je niet schuldig (misschien niet het juiste woord) te voelen als de meeste mensen 50-60 uur maken in de week.
En wat betreft je vader weet je natuurlijk niet hoe hij was geweest zonder dat hij zou promoveren, misschien nog wel chagrijniger omdat hij niet mocht promoveren
[...]
Je wordt hier ook wel gek aangekeken hoor, maar zij is er heel simpel in. Ze zegt: ik werk full time dus hard genoeg Zij heeft de dataverzameling ook uitbesteed overigens. Ken nog een ander iemand die het combineerde maar die is uiteindelijk gestopt. Maar dat kindje is heel erg ziek geworden en die kon het dus niet meer combineren; en zo'n zwaar promotietraject én een ziek kind. Uiteindelijk gaat het nu weer goed met het kind en ze overweegt het nu weer op te pakken.
Oh en mijn eigen paps is gepromoveerd met 2 pubers in huis
Naast zijn baan (28u), wel betaald, maar toch netjes in 3 jaar afgerond ipv. in 4. Hij was wel vaak een beetje chagrijnig Ah, ik sta helemaal achter haar opvatting! Maar het is misschien wel lastig om je niet schuldig (misschien niet het juiste woord) te voelen als de meeste mensen 50-60 uur maken in de week.
En wat betreft je vader weet je natuurlijk niet hoe hij was geweest zonder dat hij zou promoveren, misschien nog wel chagrijniger omdat hij niet mocht promoveren
vrijdag 12 september 2014 17:17
Mijn man werkt PT, de uren komen neer (en passen) in drie dagen en hij is dus twee dagen thuis. Ik werk ft, regelmatige uren. Man heeft wel 1 keer in de twee maanden een soort van zakenreis (uitgeleend door zijn baas om trainingen te verzorgen) maar dat betaald dan ook heel goed. Vaak vallen die reizen samen met een schoolvakantie en dan ben ik gewoon thuis (werk in onderwijs). Voor zoon betekent dat twee dagen KDV en een paar uurtjes bij oma (op die dag begin ik vrij laat en man is vroeg thuis, komt neer op een uurtje of drie).
Mijn overwegingen om ft te blijven werken:
- uren minderen kan altijd, een crime om uren uit te breiden
- collega's met minder uren moeten toch komen opdraven bij vergaderingen, begeleiden excursies, studiedagen, etc. Te weinig om een vaste dag KDV/go te reserveren/betalen, te vaak om geen achtervang te hebben. En voor die uren en opvang geen compensatie.
- alle schoolvakanties ben ik thuis dus met een schoolgaand kind de ideale baan tot ver in de puberteit van zoon
- inschakelen huishoudelijke hulp zodat er eigenlijk alleen boodschappen doen en koken overblijft.
Over een paar weken vervalt KDV en PSZ, dan gaat hij naar school. Tussen de middag gaat hij twee dagen mee met mijn zus. Haar kind vang ik op in de schoolvakanties, brengen en halen krijgen wij zelf rond. Woensdag en vrijdag is man thuis.
Mijn overwegingen om ft te blijven werken:
- uren minderen kan altijd, een crime om uren uit te breiden
- collega's met minder uren moeten toch komen opdraven bij vergaderingen, begeleiden excursies, studiedagen, etc. Te weinig om een vaste dag KDV/go te reserveren/betalen, te vaak om geen achtervang te hebben. En voor die uren en opvang geen compensatie.
- alle schoolvakanties ben ik thuis dus met een schoolgaand kind de ideale baan tot ver in de puberteit van zoon
- inschakelen huishoudelijke hulp zodat er eigenlijk alleen boodschappen doen en koken overblijft.
Over een paar weken vervalt KDV en PSZ, dan gaat hij naar school. Tussen de middag gaat hij twee dagen mee met mijn zus. Haar kind vang ik op in de schoolvakanties, brengen en halen krijgen wij zelf rond. Woensdag en vrijdag is man thuis.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 12 september 2014 17:25
quote:understatement schreef op 12 september 2014 @ 17:12:
[...]
Ah, ik sta helemaal achter haar opvatting! Maar het is misschien wel lastig om je niet schuldig (misschien niet het juiste woord) te voelen als de meeste mensen 50-60 uur maken in de week.
En wat betreft je vader weet je natuurlijk niet hoe hij was geweest zonder dat hij zou promoveren, misschien nog wel chagrijniger omdat hij niet mocht promoveren
Ja maar ja weet je wat het is... Straks werk je gewoon en dan laat je ook werk voor je collega's liggen. 't Is niet anders. Als je kinderen wil moet je sommige dingen op een iets lager pitje zetten. Je collega's kiezen zelf hun uren, die hadden ze ook wel gehad als jij daar niet werkte.
Maar het moet allemaal maar net kunnen hè, soms gaat een promotie aan je neus voorbij als je zwanger bent. Dat is het enige waar ik rekening mee zou houden. De rest kom je wel uit.
[...]
Ah, ik sta helemaal achter haar opvatting! Maar het is misschien wel lastig om je niet schuldig (misschien niet het juiste woord) te voelen als de meeste mensen 50-60 uur maken in de week.
En wat betreft je vader weet je natuurlijk niet hoe hij was geweest zonder dat hij zou promoveren, misschien nog wel chagrijniger omdat hij niet mocht promoveren
Ja maar ja weet je wat het is... Straks werk je gewoon en dan laat je ook werk voor je collega's liggen. 't Is niet anders. Als je kinderen wil moet je sommige dingen op een iets lager pitje zetten. Je collega's kiezen zelf hun uren, die hadden ze ook wel gehad als jij daar niet werkte.
Maar het moet allemaal maar net kunnen hè, soms gaat een promotie aan je neus voorbij als je zwanger bent. Dat is het enige waar ik rekening mee zou houden. De rest kom je wel uit.
vrijdag 12 september 2014 18:59
quote:Liene85 schreef op 12 september 2014 @ 14:49:
Niet bij elk bedrijf is het geaccepteerd dat een man minder gaat werken.Dat doet er niet toe, want het recht op parttime werken (voor mensen die meer dan een jaar in dienst zijn) is gelukkig wettelijk geregeld. Al jaren lang. In verreweg de meeste gevallen ligt het dus echt aan de houding van de man in kwestie.
Niet bij elk bedrijf is het geaccepteerd dat een man minder gaat werken.Dat doet er niet toe, want het recht op parttime werken (voor mensen die meer dan een jaar in dienst zijn) is gelukkig wettelijk geregeld. Al jaren lang. In verreweg de meeste gevallen ligt het dus echt aan de houding van de man in kwestie.
vrijdag 12 september 2014 19:10
Overigens zou ik niet willen beweren dat vaders die meer werken dan de moeder, geen band kunnen opbouwen met hun kind. Wat ik wel een groot verschil vind, is dat kinderen van vaders die ook regelmatig zelfstandig de boel thuis draaiende houden, een heel ander voorbeeld krijgen. Zij leren hoe hun vader hun uit school haalt, dat hij sommige dingen misschien anders doet dan moeder, hoe hij met leerkrachten en de tandarts praat, hoe hij met het huishouden omgaat, hoe hij omgaat met stressvolle momenten binnen de opvoeding die hij zelf moet oplossen, hoe hij zich gedraagt zonder de moeder en ook dat een vader qua huishoudelijke, sociale en opvoedingsvaardigheden dus net zo volwaardig is als de moeder. Daarnaast zien ze dat hun moeder een persoon is die volwaardig meetelt op de arbeidsmarkt en dat haar baan duidelijk net zo belangrijk is als die van de vader.
Naar mijn mening mis je als kind dus heel wat als je je moeder alleen maar gezien hebt als de persoon die het huishouden en de opvoeding doet, een minderwaardige baan heeft en haar manier de enige manier is die je kent om deze taken uit te voeren en je je vader ziet als degene die meestal weg is, geen idee hebt hoe hij huishoudelijke taken zou uitvoeren en hoe hij je zou ontvangen als je uit school komt.
Een scheve verdeling is naar mijn mening aan beide kanten een groot verlies aan voorbeelden.
Naar mijn mening mis je als kind dus heel wat als je je moeder alleen maar gezien hebt als de persoon die het huishouden en de opvoeding doet, een minderwaardige baan heeft en haar manier de enige manier is die je kent om deze taken uit te voeren en je je vader ziet als degene die meestal weg is, geen idee hebt hoe hij huishoudelijke taken zou uitvoeren en hoe hij je zou ontvangen als je uit school komt.
Een scheve verdeling is naar mijn mening aan beide kanten een groot verlies aan voorbeelden.
vrijdag 12 september 2014 20:51
Hier ik (vrouw) full time, man 4 dagen, 1 dag opa en oma in huis voor de kids (2 en 5 jaar) en 3 dagen kdv en bso.
Geen enkel probleem, iedereen blij! Voor ons werkt dit perfect.
Ik breng 3 dagen kids naar school, man begint vroeg, is elke dag om 16 uur thuis. Doet boodschappen, kookt, haalt kids op. Ik hoef alleen maar aan te schuiven. Schoonmaakster voor 3 uur per week, iemand die 1 x per week strijkt. Hierdoor is er in weekend tijd voor andere dingen.
Ik zou niet teveel naar anderen kijken maar doen wat voor jou/jullie goed voelt, wat past bij jullie. Geen belang hechten aan wat anderen van jou keuzes vinden. Hier lijkt het soms of andere "minder werkende-of-thuis blijf moeders" mij een soort van schuldcomplex aan willen praten. In het begin ging ik echt twijfelen aan mezelf. Maar nu merk ik weleens dat het zelfs een beetje jaloezie is. Lekker laten gaan!
Geen enkel probleem, iedereen blij! Voor ons werkt dit perfect.
Ik breng 3 dagen kids naar school, man begint vroeg, is elke dag om 16 uur thuis. Doet boodschappen, kookt, haalt kids op. Ik hoef alleen maar aan te schuiven. Schoonmaakster voor 3 uur per week, iemand die 1 x per week strijkt. Hierdoor is er in weekend tijd voor andere dingen.
Ik zou niet teveel naar anderen kijken maar doen wat voor jou/jullie goed voelt, wat past bij jullie. Geen belang hechten aan wat anderen van jou keuzes vinden. Hier lijkt het soms of andere "minder werkende-of-thuis blijf moeders" mij een soort van schuldcomplex aan willen praten. In het begin ging ik echt twijfelen aan mezelf. Maar nu merk ik weleens dat het zelfs een beetje jaloezie is. Lekker laten gaan!
vrijdag 12 september 2014 20:56
quote:flojan schreef op 12 september 2014 @ 16:32:
En ik wil ook nog even inbrengen dat ik het idee dat je te allen tijden zelf je broek op moet kunnen houden echt onzin vind. Je bent elkaars partners, je moet op elkaar durven bouwen en vertrouwen, waarom ben je anders samen? In mijn beleving om het samen te redden en het beste uit jezelf te kunnen halen, niet ieder voor zich.. Dat is iets anders dan dat je de rest van je leven je hand op moet houden bij je ex als je uit elkaar gaat in mijn beleving. Hier is het zo dat man eigen bedrijf gestart is: de eerste jaren waren bijna volledig op mijn inkomsten (hij was het dus die zijn broek niet op kon houden in dit geval) en nu -na 3 jr- verdienen we ongeveer gelijk: ik natuurlijk wel stabieler dan hij, perspectief is voor hem erg gunstig dus ik ga ervan uit dat hij straks wel meer verdiend: wat is er mis mee dat ik daar dan op mijn beurt weer van profiteer?
Wij zijn jaren geleden in een kostwinners model gerold. Het lukte mij toen niet om een baan te vinden. Daarna heeft man heel erg geïnvesteerd in baan en opleiding en ik bewust even niet. Toen heb ik een opleiding gedaan, maar met diploma op zak, ben ik nog steeds werkloos helaas. Dat hadden we altijd voor elkaar over, en nu nog.
Alleen het idee dat man dus wel kan beslissen niet meer met mij verder te willen, en ik omgekeerd bijna niet, kan me soms heel erg benauwen. Hij is mijn bron van inkomsten en de relatie moet wel heel slecht gaan, wil ik dus vertrekken. Zulke dingen spelen helemaal niet, maar soms als ik dan verhalen van bekenden hoor en dat dan betrek op onze situatie dan zie ik dat het bij ons wel heel ongelijk is!
En ik wil ook nog even inbrengen dat ik het idee dat je te allen tijden zelf je broek op moet kunnen houden echt onzin vind. Je bent elkaars partners, je moet op elkaar durven bouwen en vertrouwen, waarom ben je anders samen? In mijn beleving om het samen te redden en het beste uit jezelf te kunnen halen, niet ieder voor zich.. Dat is iets anders dan dat je de rest van je leven je hand op moet houden bij je ex als je uit elkaar gaat in mijn beleving. Hier is het zo dat man eigen bedrijf gestart is: de eerste jaren waren bijna volledig op mijn inkomsten (hij was het dus die zijn broek niet op kon houden in dit geval) en nu -na 3 jr- verdienen we ongeveer gelijk: ik natuurlijk wel stabieler dan hij, perspectief is voor hem erg gunstig dus ik ga ervan uit dat hij straks wel meer verdiend: wat is er mis mee dat ik daar dan op mijn beurt weer van profiteer?
Wij zijn jaren geleden in een kostwinners model gerold. Het lukte mij toen niet om een baan te vinden. Daarna heeft man heel erg geïnvesteerd in baan en opleiding en ik bewust even niet. Toen heb ik een opleiding gedaan, maar met diploma op zak, ben ik nog steeds werkloos helaas. Dat hadden we altijd voor elkaar over, en nu nog.
Alleen het idee dat man dus wel kan beslissen niet meer met mij verder te willen, en ik omgekeerd bijna niet, kan me soms heel erg benauwen. Hij is mijn bron van inkomsten en de relatie moet wel heel slecht gaan, wil ik dus vertrekken. Zulke dingen spelen helemaal niet, maar soms als ik dan verhalen van bekenden hoor en dat dan betrek op onze situatie dan zie ik dat het bij ons wel heel ongelijk is!
vrijdag 12 september 2014 21:14
vrijdag 12 september 2014 21:43
Dat alleen mannen last hebbenvan niet minder kunnen werken ivm carriere kansen is niet waar. Ik heb ook een promotie gemist omdat (and I quote) " ik mijn gezin kennelijk belangrijker vind dan mijn toekomst bij bedrijf x".
Ik heb na mijn verlof in de eerste instantie 24u gewerkt in een nieuw gecreeerde functie. Dat bleek te weinig dus 2 x 4 uur thuis erbij gaan werken, maar dat vond ik zelf niet werkbaar toen mijn kind ouder dan 4 maanden werd.
In de praktijk was het gewoon weer 5 dagen werken geworden en voor die eer kreeg ik een lager salaris een geen groei mogelijkheden. "Gelukkig" kwam het bedrijf in zwaar weer en moest men van een groot aantal mensen afscheid nemen. Ik ben toen met een goede regeling weggegaan en heb een tijd fulltime van mn dochter mogen genieten. Nu een baan voor 32u. Man werkgever zoals ik had dus dochter gaat 4 dagen naar kdv maar vaart er wel bij.
School is nabij en straks ook 5 dagen per week.
Zou zelf liefst tot 28u werken, maar dat zou met mijn werkniet lukken.
Ik heb na mijn verlof in de eerste instantie 24u gewerkt in een nieuw gecreeerde functie. Dat bleek te weinig dus 2 x 4 uur thuis erbij gaan werken, maar dat vond ik zelf niet werkbaar toen mijn kind ouder dan 4 maanden werd.
In de praktijk was het gewoon weer 5 dagen werken geworden en voor die eer kreeg ik een lager salaris een geen groei mogelijkheden. "Gelukkig" kwam het bedrijf in zwaar weer en moest men van een groot aantal mensen afscheid nemen. Ik ben toen met een goede regeling weggegaan en heb een tijd fulltime van mn dochter mogen genieten. Nu een baan voor 32u. Man werkgever zoals ik had dus dochter gaat 4 dagen naar kdv maar vaart er wel bij.
School is nabij en straks ook 5 dagen per week.
Zou zelf liefst tot 28u werken, maar dat zou met mijn werkniet lukken.
vrijdag 12 september 2014 21:56
quote:zaaz schreef op 12 september 2014 @ 11:45:
"En dat het nog best pittig is om zo'n kleintje een hele dag te vermaken, dus dat je dat niet teveel dagen wil."
Deze zin meenden ze echt ?Tja voor sommige mensen is een kind een soort status symbool lijkt het wel.
Ja ik wil wel een kind nee ik wil er niet voor zorgen.
Echt als mensen dit over een hond zouden schrijven zou de kritiek niet van de lucht zijn maar met een kind is het prima?!??
"En dat het nog best pittig is om zo'n kleintje een hele dag te vermaken, dus dat je dat niet teveel dagen wil."
Deze zin meenden ze echt ?Tja voor sommige mensen is een kind een soort status symbool lijkt het wel.
Ja ik wil wel een kind nee ik wil er niet voor zorgen.
Echt als mensen dit over een hond zouden schrijven zou de kritiek niet van de lucht zijn maar met een kind is het prima?!??
vrijdag 12 september 2014 22:03
quote:melissa-x schreef op 12 september 2014 @ 19:10:
Overigens zou ik niet willen beweren dat vaders die meer werken dan de moeder, geen band kunnen opbouwen met hun kind. Wat ik wel een groot verschil vind, is dat kinderen van vaders die ook regelmatig zelfstandig de boel thuis draaiende houden, een heel ander voorbeeld krijgen. Zij leren hoe hun vader hun uit school haalt, dat hij sommige dingen misschien anders doet dan moeder, hoe hij met leerkrachten en de tandarts praat, hoe hij met het huishouden omgaat, hoe hij omgaat met stressvolle momenten binnen de opvoeding die hij zelf moet oplossen, hoe hij zich gedraagt zonder de moeder en ook dat een vader qua huishoudelijke, sociale en opvoedingsvaardigheden dus net zo volwaardig is als de moeder. Daarnaast zien ze dat hun moeder een persoon is die volwaardig meetelt op de arbeidsmarkt en dat haar baan duidelijk net zo belangrijk is als die van de vader.
Naar mijn mening mis je als kind dus heel wat als je je moeder alleen maar gezien hebt als de persoon die het huishouden en de opvoeding doet, een minderwaardige baan heeft en haar manier de enige manier is die je kent om deze taken uit te voeren en je je vader ziet als degene die meestal weg is, geen idee hebt hoe hij huishoudelijke taken zou uitvoeren en hoe hij je zou ontvangen als je uit school komt.
Een scheve verdeling is naar mijn mening aan beide kanten een groot verlies aan voorbeelden.
Helemaal eens! Natuurlijk is het ook afhankelijk van je persoonlijke situatie en je baan of je het zo kunt doen, maar dit was ook voor ons het ideaal.
En het werkt prima. Wij werken allebei 4 dagen. Ik werk 4 lange dagen, mijn man werkt 4 korte dagen en brengt/haalt zoon maar noet dan wel s avonds en in het weekend nog vanalles voor zijn werk doen (leraar). Zoon is dus 4 dagen thuis en de andere 3dagen gaat hij s ochtends naar het KDV en s middags naar oma.
We zijn ook echt blij met het KDV, is een goede keus gebleken, het is echt een verrijking voor hem. Erg leuk, ik zou het niet willen missen voor hem! Bij 5 hele dagen zou ik daar misschien anders over denken maar de balans is op dit moment gewoon heel prima.
Overigens zou ik niet willen beweren dat vaders die meer werken dan de moeder, geen band kunnen opbouwen met hun kind. Wat ik wel een groot verschil vind, is dat kinderen van vaders die ook regelmatig zelfstandig de boel thuis draaiende houden, een heel ander voorbeeld krijgen. Zij leren hoe hun vader hun uit school haalt, dat hij sommige dingen misschien anders doet dan moeder, hoe hij met leerkrachten en de tandarts praat, hoe hij met het huishouden omgaat, hoe hij omgaat met stressvolle momenten binnen de opvoeding die hij zelf moet oplossen, hoe hij zich gedraagt zonder de moeder en ook dat een vader qua huishoudelijke, sociale en opvoedingsvaardigheden dus net zo volwaardig is als de moeder. Daarnaast zien ze dat hun moeder een persoon is die volwaardig meetelt op de arbeidsmarkt en dat haar baan duidelijk net zo belangrijk is als die van de vader.
Naar mijn mening mis je als kind dus heel wat als je je moeder alleen maar gezien hebt als de persoon die het huishouden en de opvoeding doet, een minderwaardige baan heeft en haar manier de enige manier is die je kent om deze taken uit te voeren en je je vader ziet als degene die meestal weg is, geen idee hebt hoe hij huishoudelijke taken zou uitvoeren en hoe hij je zou ontvangen als je uit school komt.
Een scheve verdeling is naar mijn mening aan beide kanten een groot verlies aan voorbeelden.
Helemaal eens! Natuurlijk is het ook afhankelijk van je persoonlijke situatie en je baan of je het zo kunt doen, maar dit was ook voor ons het ideaal.
En het werkt prima. Wij werken allebei 4 dagen. Ik werk 4 lange dagen, mijn man werkt 4 korte dagen en brengt/haalt zoon maar noet dan wel s avonds en in het weekend nog vanalles voor zijn werk doen (leraar). Zoon is dus 4 dagen thuis en de andere 3dagen gaat hij s ochtends naar het KDV en s middags naar oma.
We zijn ook echt blij met het KDV, is een goede keus gebleken, het is echt een verrijking voor hem. Erg leuk, ik zou het niet willen missen voor hem! Bij 5 hele dagen zou ik daar misschien anders over denken maar de balans is op dit moment gewoon heel prima.
vrijdag 12 september 2014 22:24
quote:theia schreef op 12 september 2014 @ 11:32:
... Ik hoor collega's zeggen dat tijdens hun verlof de muren op hen afkwamen en dat ze blij waren weer te mogen werken. En dat het nog best pittig is om zo'n kleintje een hele dag te vermaken, dus dat je dat niet teveel dagen wil.
....
Zo tegen het eind van het verlof kan ik het me goed voorstellen, zeker als de eerste periode niet vlekkeloos ging, het kindje bijna niet slaapt of de voedingen door omstandigheden belachelijk veel tijd kosten. Zelf was ik bijvoorbeeld 8x per dag bijna 1,5 uur aan het kolven en dan moest ik daarna mijn zoontje nog de fles geven (aan de borst lukte niet) en wegens hardnekkige spruw moest meermaals per dag al het flesjes- en kolfspul en alle kleertjes en doekjes en beddengoed met spuug uitgekookt worden. Toen was ik echt wel blij om een keer een dag iets anders te kunnen doen.
Maar daarna? Zo pittig dat je het niet te vaak wil??? Joehoe, het is wel je kind hoor! Dit kan ik dus niet echt navoelen. Tuurlijk moet je je balans vinden en als je kindje een huildag heeft is het best pittig maar het daarom niet te vaak willen? Je kind dus elders droppen omdat je het te pittig vindt om voor je eigen kind te zorgen? Nee, ik kan het niet navoelen ( uitzonderlijke situaties daargelaten natuurlijk) . Jij wilde een kind, de leuke en de minder leuke kanten. Die 'drop' je ergens als jij moet werken, maar toch niet omdat je het zo pittig vindt om voor je kind te zorgen??? Sorry, ik val in herhaling merk ik, maar ik ben een beetje verbaasd dat mensen zo denken.
Wij hebben wel onze balans moeten vinden. De eerste tijd voelde ik een druk om op mijn mamadag alle huishoudelijke taken van een hele week te proppen. Surprise: dat werkt dus niet, althans dan heb je aan het eind van de dag niet bepaald het idee dat je een fijne thuisdag met je kindje gehad hebt. Maar die balans komt met de tijd vanzelf.
... Ik hoor collega's zeggen dat tijdens hun verlof de muren op hen afkwamen en dat ze blij waren weer te mogen werken. En dat het nog best pittig is om zo'n kleintje een hele dag te vermaken, dus dat je dat niet teveel dagen wil.
....
Zo tegen het eind van het verlof kan ik het me goed voorstellen, zeker als de eerste periode niet vlekkeloos ging, het kindje bijna niet slaapt of de voedingen door omstandigheden belachelijk veel tijd kosten. Zelf was ik bijvoorbeeld 8x per dag bijna 1,5 uur aan het kolven en dan moest ik daarna mijn zoontje nog de fles geven (aan de borst lukte niet) en wegens hardnekkige spruw moest meermaals per dag al het flesjes- en kolfspul en alle kleertjes en doekjes en beddengoed met spuug uitgekookt worden. Toen was ik echt wel blij om een keer een dag iets anders te kunnen doen.
Maar daarna? Zo pittig dat je het niet te vaak wil??? Joehoe, het is wel je kind hoor! Dit kan ik dus niet echt navoelen. Tuurlijk moet je je balans vinden en als je kindje een huildag heeft is het best pittig maar het daarom niet te vaak willen? Je kind dus elders droppen omdat je het te pittig vindt om voor je eigen kind te zorgen? Nee, ik kan het niet navoelen ( uitzonderlijke situaties daargelaten natuurlijk) . Jij wilde een kind, de leuke en de minder leuke kanten. Die 'drop' je ergens als jij moet werken, maar toch niet omdat je het zo pittig vindt om voor je kind te zorgen??? Sorry, ik val in herhaling merk ik, maar ik ben een beetje verbaasd dat mensen zo denken.
Wij hebben wel onze balans moeten vinden. De eerste tijd voelde ik een druk om op mijn mamadag alle huishoudelijke taken van een hele week te proppen. Surprise: dat werkt dus niet, althans dan heb je aan het eind van de dag niet bepaald het idee dat je een fijne thuisdag met je kindje gehad hebt. Maar die balans komt met de tijd vanzelf.
vrijdag 12 september 2014 22:34
quote:appeltjesgroen schreef op 12 september 2014 @ 22:03:
[...]
Helemaal eens! Natuurlijk is het ook afhankelijk van je persoonlijke situatie en je baan of je het zo kunt doen, maar dit was ook voor ons het ideaal.
En het werkt prima. Wij werken allebei 4 dagen. Ik werk 4 lange dagen, mijn man werkt 4 korte dagen en brengt/haalt zoon maar noet dan wel s avonds en in het weekend nog vanalles voor zijn werk doen (leraar). Zoon is dus 4 dagen thuis en de andere 3dagen gaat hij s ochtends naar het KDV en s middags naar oma.
We zijn ook echt blij met het KDV, is een goede keus gebleken, het is echt een verrijking voor hem. Erg leuk, ik zou het niet willen missen voor hem! Bij 5 hele dagen zou ik daar misschien anders over denken maar de balans is op dit moment gewoon heel prima.Dat klinkt als een heel mooie verdeling, drie werkdagen kort naar het KDV en daarna naar oma, twee werkdagen met ouders. Van alles een beetje, maar nooit te lang!
[...]
Helemaal eens! Natuurlijk is het ook afhankelijk van je persoonlijke situatie en je baan of je het zo kunt doen, maar dit was ook voor ons het ideaal.
En het werkt prima. Wij werken allebei 4 dagen. Ik werk 4 lange dagen, mijn man werkt 4 korte dagen en brengt/haalt zoon maar noet dan wel s avonds en in het weekend nog vanalles voor zijn werk doen (leraar). Zoon is dus 4 dagen thuis en de andere 3dagen gaat hij s ochtends naar het KDV en s middags naar oma.
We zijn ook echt blij met het KDV, is een goede keus gebleken, het is echt een verrijking voor hem. Erg leuk, ik zou het niet willen missen voor hem! Bij 5 hele dagen zou ik daar misschien anders over denken maar de balans is op dit moment gewoon heel prima.Dat klinkt als een heel mooie verdeling, drie werkdagen kort naar het KDV en daarna naar oma, twee werkdagen met ouders. Van alles een beetje, maar nooit te lang!
