Kinderen
alle pijlers
Je kind heeft talent, wat doe je dan?
vrijdag 2 mei 2014 13:55
Laatst had ik best een interessante discussie op werk. Stel je kind heeft talent, laten we zeggen dat je erachter komt dat hij of zij erg muzikaal aangelegd is, zou je je kind dan die richting op pushen? Hier nog lang geen kinderen hoor. Maar als mijn kind later ergens talent voor heeft zou ik kind pas op de desbetreffende les doen als het er zelf om vraagt. Het belangrijkste is dat kind het leuk vindt, niet de resultaten. Collega zei toen onomwonden dat ik een slechte moeder zou zijn omdat je dan ongemotiveerde kinderen krijgt. Maar ik moet bij dat pushen gelijk denken aan die moeders die via hun kinderen leven.
Wat zouden jullie doen?
Wat zouden jullie doen?
vrijdag 2 mei 2014 14:51
quote:Aureel schreef op 02 mei 2014 @ 14:46:
[...]
Ik kan het me helemaal voorstellen. Je neemt een besluit dat voor jouw gezin als geheel beter is. En het is niet verkeerd om eens iets te moeten opgeven voor een ander (broers/zussen).''ns iets opgeven' okee, maar de kans om de toekomstige Epke te worden opgeven voor de niet talentvolle siblings, vind ik toch wat wrang
[...]
Ik kan het me helemaal voorstellen. Je neemt een besluit dat voor jouw gezin als geheel beter is. En het is niet verkeerd om eens iets te moeten opgeven voor een ander (broers/zussen).''ns iets opgeven' okee, maar de kans om de toekomstige Epke te worden opgeven voor de niet talentvolle siblings, vind ik toch wat wrang
vrijdag 2 mei 2014 14:53
Ik denk dat je iets er tussen in moet vinden. Zo'n moeder die krijst van JE MOETTTT dat is niets. Maar een kind kan wispelturig zijn en de gevolgen van bepaalde beslissingen niet goed inschatten. Ik zat vroeger op ballet, vond het leuk en had aanleg. Had ook al als jongste meegedaan aan wat voorstellingen (ze zochten een kleintje met poppenkop ) En toen werd het zomer en speelden er kindjes in de speeltuin. Ik kreeg de leeftijd dat ik daar alleen naartoe en terug mocht en ik wilde dus niet meer trainen. Als mijn moeder op dat moment een beetje gepusht had en van 'je maakt het seizoen maar af" etc had ik nog gedanst waarschijnlijk. Want in de winter bleek dansen toch leuker dan de speeltuin maar door het niet meer trainen moest ik opnieuw beginnen en dat wilde ik niet. Vind het nu echt nog steeds jammer dat ik niet wat meer gedwongen ben tot het afmaken van dingen.
Ik doe het bij mijn zoon wel. Hij wilde niet meer paardrijden omdat het saai werd, hij heeft nog wel het seizoen af moeten maken. Bij het eerste kikje een kind laten stoppen vind ik dus niet oke. Een kind heeft een keer zijn dag niet, vind het een periode saai of wat dan ook. Vind dat je dat als ouder toch wat moet sturen.
Ik doe het bij mijn zoon wel. Hij wilde niet meer paardrijden omdat het saai werd, hij heeft nog wel het seizoen af moeten maken. Bij het eerste kikje een kind laten stoppen vind ik dus niet oke. Een kind heeft een keer zijn dag niet, vind het een periode saai of wat dan ook. Vind dat je dat als ouder toch wat moet sturen.
vrijdag 2 mei 2014 14:53
Ik heb mijn kind gestimuleerd. Ik heb haar een aantal keren laten zien dat ze, als ze echt topsport wilde doen, hier wat voor over moest hebben. Dat er naast talent ook doorzettingsvermogen nodig is. Dit had ze, maar helaas was het lichamelijk niet haalbaar. Daar raakte ze dan weer van in een depressie.
Ik vind het erg jammer dat haar eigen lichaam haar rem is. Zij ook. Daar moet ze nu mee leven en dat is lastig.
Ze had waarschijnlijk nooit de top gehaald, trouwens hoor.
Maar goed, ik geloof wel dat er een dunne lijn is tussen stimuleren en pushen. Je moet daarbij heel goed kijken of je kind er écht nog plezier aan beleeft. Als je af en toe moet pushen, omdat e.e.a. nou eenmaal niet aan komt waaien, is dat wat anders dan wanneer je ze dagelijks naar muziekinstrument of sportschool moet slepen.
Maar bij muziek zie je natuurlijk pas of ze talent hebben voor een bepaald instrument, als ze inderdaad ermee in aanraking komen. Zou Mozart een beroemde pianist en componist geworden zijn, als zijn vader geen piano in huis had staan?
Ik vraag het me af en toe af..
Ik vind het erg jammer dat haar eigen lichaam haar rem is. Zij ook. Daar moet ze nu mee leven en dat is lastig.
Ze had waarschijnlijk nooit de top gehaald, trouwens hoor.
Maar goed, ik geloof wel dat er een dunne lijn is tussen stimuleren en pushen. Je moet daarbij heel goed kijken of je kind er écht nog plezier aan beleeft. Als je af en toe moet pushen, omdat e.e.a. nou eenmaal niet aan komt waaien, is dat wat anders dan wanneer je ze dagelijks naar muziekinstrument of sportschool moet slepen.
Maar bij muziek zie je natuurlijk pas of ze talent hebben voor een bepaald instrument, als ze inderdaad ermee in aanraking komen. Zou Mozart een beroemde pianist en componist geworden zijn, als zijn vader geen piano in huis had staan?
Ik vraag het me af en toe af..
Later is nu
vrijdag 2 mei 2014 14:55
Mijn 2 zusjes deden dezelfde sport, hadden ook flink talent en zo zaten we eigenlijk alledrie de hele dagen in de sporthal. Mijn ouders reden stad en land met ons af naar wedstrijden, selectietrainingen enz. Soms werd er zelfs een vakantie voor verzet, maar mijn ouders deden het echt met liefde. Die sport was gewoon een aantal jaar het belangrijkst in ons gezin.
Riannerianne schrijft dat ze het zonde vind van de moeite die je erin moet steken. Dat gaat dus vooral om jezelf, dat jijzelf geen zin hebt om er moeit in te steken,
Ik had het heel erg gevonden als mijn ouders zo zouden reageren, en mij hadden afgeremd. Waarom zou je? Het is een passie, je bent ergens heel goed in en je kiest er zelf voor het te doen.
Ik, en ook mijn zussen, zijn uiteindelijk net onder de echte top blijven steken..deels ook door blessures, maar denk je dat mijn ouders toen spijt hadden van alle moeite die ze erin hadden gestoken?
Nee man! Ze zagen dat wij een flink aantal jaar de tijd van ons leven hebben gehad, dat we iets deden dat we echt leuk vonden. Dat is toch heel wat waard voor ouders?
Dat je je kinderen een jeugd gunt met spelen en weinig verplichtingen dat snap ik best, maar als je je kind afremt terwijl het talent heeft en iets heel graag wil, dan vind ik dat je als ouder echt steken laat vallen. Dan denk je voornamelijk uit eigen belang!
Ik ben overigens wel overtuigd dat echte topsport op lange termijn niet goed is voor je lichaam!
Riannerianne schrijft dat ze het zonde vind van de moeite die je erin moet steken. Dat gaat dus vooral om jezelf, dat jijzelf geen zin hebt om er moeit in te steken,
Ik had het heel erg gevonden als mijn ouders zo zouden reageren, en mij hadden afgeremd. Waarom zou je? Het is een passie, je bent ergens heel goed in en je kiest er zelf voor het te doen.
Ik, en ook mijn zussen, zijn uiteindelijk net onder de echte top blijven steken..deels ook door blessures, maar denk je dat mijn ouders toen spijt hadden van alle moeite die ze erin hadden gestoken?
Nee man! Ze zagen dat wij een flink aantal jaar de tijd van ons leven hebben gehad, dat we iets deden dat we echt leuk vonden. Dat is toch heel wat waard voor ouders?
Dat je je kinderen een jeugd gunt met spelen en weinig verplichtingen dat snap ik best, maar als je je kind afremt terwijl het talent heeft en iets heel graag wil, dan vind ik dat je als ouder echt steken laat vallen. Dan denk je voornamelijk uit eigen belang!
Ik ben overigens wel overtuigd dat echte topsport op lange termijn niet goed is voor je lichaam!
vrijdag 2 mei 2014 14:55
Kind moet je zeker niet pushen als ze ouder worden en het leuk vinden dansen zingen acteren noem maar op gaan ze er van zelf wel iets mee doen, ik zie het vaak van die moeders bij de casting middagen ja ga nou ga nou voor die camera staan doe nou en conclusie kind huilt en is boos want zij of hij wilt niet.
vrijdag 2 mei 2014 14:55
quote:NYC schreef op 02 mei 2014 @ 14:50:
Ik denk niet dat ik het type moeder ben dat een kind heel erg gaat pushen om (nog) beter te worden in sport of muzikaliteit. Ik vind dat je dan namelijk nogal wat vraagt van een kind. Een discipline die een kind van nature waarschijnlijk nog niet heeft op de leeftijd van zes, zeven, acht jaar oud. En al zouden ze dit van nature wel blijken te hebben dan zou ik het denk ik eerder enigszins afremmen. Voor je het weet is er namelijk wel een trainer/muziekleraar die het talent wél wil stimuleren en ik denk dat een kind gevoelig voor die druk en verwachtingen kan zijn, ook als dit niet van de ouders afkomt. Ik wil dat het kind zich compleet vrij voelt kind te zijn. In de zomervakantie bijv. wekenlang alleen buiten met modder klooit en even een tijdje geen pianotoets meer aanraakt.
Hoef er gelukkig nog de komende jaren niet mee bezig te zijn maar heb nog niet een duidelijk beeld van hoe ik tegen sport- en muzieklessen aankijk. En hoeveel je wel of niet van een kind mag verwachten. Eén ding weet ik wel en dat is dat ik vind dat kinderen te weinig "vrij spelen".Maar je hebt dus ook kinderen, voor wie hun talent ook hun passie is. Die 'pest' je dan toch, als ze wekenlang geen pianotoets aanraken, omdat ze van jou zo nodig ook met modder moeten klooien? Even gechargeerd he.
Ik denk niet dat ik het type moeder ben dat een kind heel erg gaat pushen om (nog) beter te worden in sport of muzikaliteit. Ik vind dat je dan namelijk nogal wat vraagt van een kind. Een discipline die een kind van nature waarschijnlijk nog niet heeft op de leeftijd van zes, zeven, acht jaar oud. En al zouden ze dit van nature wel blijken te hebben dan zou ik het denk ik eerder enigszins afremmen. Voor je het weet is er namelijk wel een trainer/muziekleraar die het talent wél wil stimuleren en ik denk dat een kind gevoelig voor die druk en verwachtingen kan zijn, ook als dit niet van de ouders afkomt. Ik wil dat het kind zich compleet vrij voelt kind te zijn. In de zomervakantie bijv. wekenlang alleen buiten met modder klooit en even een tijdje geen pianotoets meer aanraakt.
Hoef er gelukkig nog de komende jaren niet mee bezig te zijn maar heb nog niet een duidelijk beeld van hoe ik tegen sport- en muzieklessen aankijk. En hoeveel je wel of niet van een kind mag verwachten. Eén ding weet ik wel en dat is dat ik vind dat kinderen te weinig "vrij spelen".Maar je hebt dus ook kinderen, voor wie hun talent ook hun passie is. Die 'pest' je dan toch, als ze wekenlang geen pianotoets aanraken, omdat ze van jou zo nodig ook met modder moeten klooien? Even gechargeerd he.
Later is nu
vrijdag 2 mei 2014 14:59
quote:elninjoo schreef op 02 mei 2014 @ 14:51:
[...]
''ns iets opgeven' okee, maar de kans om de toekomstige Epke te worden opgeven voor de niet talentvolle siblings, vind ik toch wat wrang
Mijn andere kinderen zijn ook best talentvol in hun sport. En ook al waren ze dat niet, hun sport, waar zij heel veel plezier aan beleven, wordt ze dan afgenomen. Ik ontneem hen dan net zo goed de kans om ver te komen in hun sport.
Daarnaast is het helemaal niet duidelijk of hij een Epke is. Hij is goed en zou het best ver kunnen schoppen volgens zijn trainer, maar om daar achter te komen zouden we dus dat traject in moeten gaan.
[...]
''ns iets opgeven' okee, maar de kans om de toekomstige Epke te worden opgeven voor de niet talentvolle siblings, vind ik toch wat wrang
Mijn andere kinderen zijn ook best talentvol in hun sport. En ook al waren ze dat niet, hun sport, waar zij heel veel plezier aan beleven, wordt ze dan afgenomen. Ik ontneem hen dan net zo goed de kans om ver te komen in hun sport.
Daarnaast is het helemaal niet duidelijk of hij een Epke is. Hij is goed en zou het best ver kunnen schoppen volgens zijn trainer, maar om daar achter te komen zouden we dus dat traject in moeten gaan.
vrijdag 2 mei 2014 15:03
quote:wappie82 schreef op 02 mei 2014 @ 14:55:
Dat je je kinderen een jeugd gunt met spelen en weinig verplichtingen dat snap ik best, maar als je je kind afremt terwijl het talent heeft en iets heel graag wil, dan vind ik dat je als ouder echt steken laat vallen. Dan denk je voornamelijk uit eigen belang!
Nee, dan denk ik vanuit gezinsbelang en op lange termijn. Dat gaat voor mij boven het individuele belang omdat het op dat moment even leuk is.
Ik maak graag zelf de afweging wat ik verstandig vindt en een topsportend kind is dat dus niet. Dus gaat het niet door, heeft niks met lui zijn of geen zin hebben te maken.
Dat je je kinderen een jeugd gunt met spelen en weinig verplichtingen dat snap ik best, maar als je je kind afremt terwijl het talent heeft en iets heel graag wil, dan vind ik dat je als ouder echt steken laat vallen. Dan denk je voornamelijk uit eigen belang!
Nee, dan denk ik vanuit gezinsbelang en op lange termijn. Dat gaat voor mij boven het individuele belang omdat het op dat moment even leuk is.
Ik maak graag zelf de afweging wat ik verstandig vindt en een topsportend kind is dat dus niet. Dus gaat het niet door, heeft niks met lui zijn of geen zin hebben te maken.
vrijdag 2 mei 2014 15:03
quote:Lughnasadh schreef op 02 mei 2014 @ 14:53:
Dat ligt er aan. Lang niet iedereen kan naast die topsport ook nog studeren en ook lang niet iedereen die topsport beoefent heeft daarnaast de vaardigheden om een hoge opleiding te volgen.
Het zal niet in elke branche een pre zijn dat je topsport hebt gedaan.Studeren bedoel ik studeren in de brede zin van het woord, dus ook bijvoorbeeld een MBO opleiding.
Je hoeft niet per se een 'hoge' opleiding te volgen..
Misschien verschilt het per branche, maar ik kan me niet voorstellen dat er een branche is waar discipline, doorzettingsvermogen, en een neiging tot het perfectioneren van je prestaties níet worden gewaardeerd..
Dat ligt er aan. Lang niet iedereen kan naast die topsport ook nog studeren en ook lang niet iedereen die topsport beoefent heeft daarnaast de vaardigheden om een hoge opleiding te volgen.
Het zal niet in elke branche een pre zijn dat je topsport hebt gedaan.Studeren bedoel ik studeren in de brede zin van het woord, dus ook bijvoorbeeld een MBO opleiding.
Je hoeft niet per se een 'hoge' opleiding te volgen..
Misschien verschilt het per branche, maar ik kan me niet voorstellen dat er een branche is waar discipline, doorzettingsvermogen, en een neiging tot het perfectioneren van je prestaties níet worden gewaardeerd..
vrijdag 2 mei 2014 15:06
quote:Dreamer schreef op 02 mei 2014 @ 14:59:
Ennnn.. daar ging weer een discussie.. (Naar Marcovic dus)
je kunt er toch over brainstormen. Je proberen er een bepaalde voorstelling van te maken?Nee, kinderlozen zijn domme wezens die niet weten waar ze het over hebben, en die hun lege leventje vullen met zumba-lessen en dure vakanties. Die hoef je niet serieus te nemen, alleen ouders weten echt hoe de vork in de steel zit.
Ennnn.. daar ging weer een discussie.. (Naar Marcovic dus)
je kunt er toch over brainstormen. Je proberen er een bepaalde voorstelling van te maken?Nee, kinderlozen zijn domme wezens die niet weten waar ze het over hebben, en die hun lege leventje vullen met zumba-lessen en dure vakanties. Die hoef je niet serieus te nemen, alleen ouders weten echt hoe de vork in de steel zit.
vrijdag 2 mei 2014 15:06
Mijn tweelingzusje en ik zijn altijd goed geweest in tafeltennis, we konden het tot de top halen. Maar beide zijn we afgehaakt. Ik ben mijn ouders heel dankbaar dat ze niks gepushed hebben. Plezier is wat mij betreft belangrijker.
Ik vind topsport hetzelfde als een baan. Je moet het leuk vinden om het vol te houden. Voor mij is sport een hobby. Ik denk dat weinig mensen topsport kunnen. Zowel fysiek als mentaal.
Ik denk dat je je (vrolijke) kind ontzettend ongelukkig kan maken als je hem pushed tot iets wat hij/zij niet wilt.
TO, ik begrijp die collega van jou niet echt..
Edit: Zolang een kind plezier heeft in het vele sporten, en het niet ten koste gaat van de andere gezinsleden, laat ik haar/hem natuurlijk lekker z'n gang gaan!
Ik vind topsport hetzelfde als een baan. Je moet het leuk vinden om het vol te houden. Voor mij is sport een hobby. Ik denk dat weinig mensen topsport kunnen. Zowel fysiek als mentaal.
Ik denk dat je je (vrolijke) kind ontzettend ongelukkig kan maken als je hem pushed tot iets wat hij/zij niet wilt.
TO, ik begrijp die collega van jou niet echt..
Edit: Zolang een kind plezier heeft in het vele sporten, en het niet ten koste gaat van de andere gezinsleden, laat ik haar/hem natuurlijk lekker z'n gang gaan!
I've got nothing to do today but smile.
vrijdag 2 mei 2014 15:08
quote:wappie82 schreef op 02 mei 2014 @ 14:55:
Mijn 2 zusjes deden dezelfde sport, hadden ook flink talent en zo zaten we eigenlijk alledrie de hele dagen in de sporthal. Mijn ouders reden stad en land met ons af naar wedstrijden, selectietrainingen enz. Soms werd er zelfs een vakantie voor verzet, maar mijn ouders deden het echt met liefde. Die sport was gewoon een aantal jaar het belangrijkst in ons gezin.
Riannerianne schrijft dat ze het zonde vind van de moeite die je erin moet steken. Dat gaat dus vooral om jezelf, dat jijzelf geen zin hebt om er moeit in te steken,
Ik had het heel erg gevonden als mijn ouders zo zouden reageren, en mij hadden afgeremd. Waarom zou je? Het is een passie, je bent ergens heel goed in en je kiest er zelf voor het te doen.
Ik, en ook mijn zussen, zijn uiteindelijk net onder de echte top blijven steken..deels ook door blessures, maar denk je dat mijn ouders toen spijt hadden van alle moeite die ze erin hadden gestoken?
Nee man! Ze zagen dat wij een flink aantal jaar de tijd van ons leven hebben gehad, dat we iets deden dat we echt leuk vonden. Dat is toch heel wat waard voor ouders?
Dat je je kinderen een jeugd gunt met spelen en weinig verplichtingen dat snap ik best, maar als je je kind afremt terwijl het talent heeft en iets heel graag wil, dan vind ik dat je als ouder echt steken laat vallen. Dan denk je voornamelijk uit eigen belang!
Ik ben overigens wel overtuigd dat echte topsport op lange termijn niet goed is voor je lichaam!
Het is natuurlijk wel een enorm verschil dat je ouders zich niet in allerlei bochten moesten wringen om meerdere kinderen hun talenten te laten ontplooien, jullie deden alledrie dezelfde sport.
Wij rijden nu ook stad en land af voor wedstrijden, maar wel voor 4 kinderen die alle 4 iets anders doen. Daarbij heb ik zelf ook nog zo af en toe een wedstrijd in mijn sport. En dat vind ik prima, ik vind het hartstikke leuk om ze te zien doen waar ze goed in zijn en wat ze echt ontzettend leuk vinden om te doen, daar steek ik met liefde mijn tijd in.
Mijn 2 zusjes deden dezelfde sport, hadden ook flink talent en zo zaten we eigenlijk alledrie de hele dagen in de sporthal. Mijn ouders reden stad en land met ons af naar wedstrijden, selectietrainingen enz. Soms werd er zelfs een vakantie voor verzet, maar mijn ouders deden het echt met liefde. Die sport was gewoon een aantal jaar het belangrijkst in ons gezin.
Riannerianne schrijft dat ze het zonde vind van de moeite die je erin moet steken. Dat gaat dus vooral om jezelf, dat jijzelf geen zin hebt om er moeit in te steken,
Ik had het heel erg gevonden als mijn ouders zo zouden reageren, en mij hadden afgeremd. Waarom zou je? Het is een passie, je bent ergens heel goed in en je kiest er zelf voor het te doen.
Ik, en ook mijn zussen, zijn uiteindelijk net onder de echte top blijven steken..deels ook door blessures, maar denk je dat mijn ouders toen spijt hadden van alle moeite die ze erin hadden gestoken?
Nee man! Ze zagen dat wij een flink aantal jaar de tijd van ons leven hebben gehad, dat we iets deden dat we echt leuk vonden. Dat is toch heel wat waard voor ouders?
Dat je je kinderen een jeugd gunt met spelen en weinig verplichtingen dat snap ik best, maar als je je kind afremt terwijl het talent heeft en iets heel graag wil, dan vind ik dat je als ouder echt steken laat vallen. Dan denk je voornamelijk uit eigen belang!
Ik ben overigens wel overtuigd dat echte topsport op lange termijn niet goed is voor je lichaam!
Het is natuurlijk wel een enorm verschil dat je ouders zich niet in allerlei bochten moesten wringen om meerdere kinderen hun talenten te laten ontplooien, jullie deden alledrie dezelfde sport.
Wij rijden nu ook stad en land af voor wedstrijden, maar wel voor 4 kinderen die alle 4 iets anders doen. Daarbij heb ik zelf ook nog zo af en toe een wedstrijd in mijn sport. En dat vind ik prima, ik vind het hartstikke leuk om ze te zien doen waar ze goed in zijn en wat ze echt ontzettend leuk vinden om te doen, daar steek ik met liefde mijn tijd in.
vrijdag 2 mei 2014 15:08
quote:saartjuhzes schreef op 02 mei 2014 @ 15:06:
[...]
Nee, kinderlozen zijn domme wezens die niet weten waar ze het over hebben, en die hun lege leventje vullen met zumba-lessen en dure vakanties. Die hoef je niet serieus te nemen, alleen ouders weten echt hoe de vork in de steel zit.Kinderlozen dom? Heb ik niet gezegd. Ze weten alleen niet hoe het is om kinderen te hebben en hoe dat je leven verandert en hoe dat je soms heel anderrs tegen dingen aan doet kijken dan je van te voren dacht.
[...]
Nee, kinderlozen zijn domme wezens die niet weten waar ze het over hebben, en die hun lege leventje vullen met zumba-lessen en dure vakanties. Die hoef je niet serieus te nemen, alleen ouders weten echt hoe de vork in de steel zit.Kinderlozen dom? Heb ik niet gezegd. Ze weten alleen niet hoe het is om kinderen te hebben en hoe dat je leven verandert en hoe dat je soms heel anderrs tegen dingen aan doet kijken dan je van te voren dacht.
vrijdag 2 mei 2014 15:10
quote:mittie schreef op 02 mei 2014 @ 15:06:
Mijn tweelingzusje en ik zijn altijd goed geweest in tafeltennis, we konden het tot de top halen. Maar beide zijn we afgehaakt. Ik ben mijn ouders heel dankbaar dat ze niks gepushed hebben. Plezier is wat mij betreft belangrijker.
Ik vind topsport hetzelfde als een baan. Je moet het leuk vinden om het vol te houden. Voor mij is sport een hobby. Ik denk dat weinig mensen topsport kunnen. Zowel fysiek als mentaal.
Ik denk dat je je (vrolijke) kind ontzettend ongelukkig kan maken als je hem pushed tot iets wat hij/zij niet wilt.
TO, ik begrijp die collega van jou niet echt..
Edit: Zolang een kind plezier heeft in het vele sporten, en het niet ten koste gaat van de andere gezinsleden, laat ik haar/hem natuurlijk lekker z'n gang gaan! Volgens mij werken mensen voor hun geld, om in hun levensonderhoud te voorzien. Dat je je werk leuk vindt lijkt me mooi meegenomen maar is in feite een luxe.
Mijn tweelingzusje en ik zijn altijd goed geweest in tafeltennis, we konden het tot de top halen. Maar beide zijn we afgehaakt. Ik ben mijn ouders heel dankbaar dat ze niks gepushed hebben. Plezier is wat mij betreft belangrijker.
Ik vind topsport hetzelfde als een baan. Je moet het leuk vinden om het vol te houden. Voor mij is sport een hobby. Ik denk dat weinig mensen topsport kunnen. Zowel fysiek als mentaal.
Ik denk dat je je (vrolijke) kind ontzettend ongelukkig kan maken als je hem pushed tot iets wat hij/zij niet wilt.
TO, ik begrijp die collega van jou niet echt..
Edit: Zolang een kind plezier heeft in het vele sporten, en het niet ten koste gaat van de andere gezinsleden, laat ik haar/hem natuurlijk lekker z'n gang gaan! Volgens mij werken mensen voor hun geld, om in hun levensonderhoud te voorzien. Dat je je werk leuk vindt lijkt me mooi meegenomen maar is in feite een luxe.
vrijdag 2 mei 2014 15:10
quote:markovic schreef op 02 mei 2014 @ 15:08:
[...]
Kinderlozen dom? Heb ik niet gezegd. Ze weten alleen niet hoe het is om kinderen te hebben en hoe dat je leven verandert en hoe dat je soms heel anderrs tegen dingen aan doet kijken dan je van te voren dacht.Dat zal best. Maar we kunnen er toch wel over speculeren hoe het zal gaan? Of mogen we alleen praten over beslissingen waar we zelf voor gestaan hebben. Alleen dan kun je met zekerheid zeggen hoe je zou reageren..
[...]
Kinderlozen dom? Heb ik niet gezegd. Ze weten alleen niet hoe het is om kinderen te hebben en hoe dat je leven verandert en hoe dat je soms heel anderrs tegen dingen aan doet kijken dan je van te voren dacht.Dat zal best. Maar we kunnen er toch wel over speculeren hoe het zal gaan? Of mogen we alleen praten over beslissingen waar we zelf voor gestaan hebben. Alleen dan kun je met zekerheid zeggen hoe je zou reageren..
vrijdag 2 mei 2014 15:11
Het lijkt me eigenlijk wel lastig als ik heel eerlijk ben. Stel voor dat een van mijn kinderen echt een toptalent zou zijn met een bepaalde sport. Dat zou een enorme investering van onze kant vragen. Nu ben ik wel bereid om die investering te doen maar we hebben ook andere kinderen. En ik vind niet dat het zo kan zijn dat het hele gezin alleen maar draait om de sport van een van de kinderen.
In het geval van Wappie is het anders omdat alle drie de kinderen dezelfde hobby hebben. Dat maakt het wakkelijker natuurlijk.
Maar als inderdaad een van mijn kinderen een groot talent zou hebben voor een bepaalde sport en mijn andere kinderen zijn met hele andere dingen bezig dan zou ik niet het hele gezin om die sport van dat ene kind te laten draaien; hoe getalenteerd het kind ook is en hoe graag het kind ook wat wil bereiken. Het moet ook nog mogelijk zijn.
In het geval van Wappie is het anders omdat alle drie de kinderen dezelfde hobby hebben. Dat maakt het wakkelijker natuurlijk.
Maar als inderdaad een van mijn kinderen een groot talent zou hebben voor een bepaalde sport en mijn andere kinderen zijn met hele andere dingen bezig dan zou ik niet het hele gezin om die sport van dat ene kind te laten draaien; hoe getalenteerd het kind ook is en hoe graag het kind ook wat wil bereiken. Het moet ook nog mogelijk zijn.
vrijdag 2 mei 2014 15:15
quote:saartjuhzes schreef op 02 mei 2014 @ 15:03:
[...]
Studeren bedoel ik studeren in de brede zin van het woord, dus ook bijvoorbeeld een MBO opleiding.
Je hoeft niet per se een 'hoge' opleiding te volgen..
Misschien verschilt het per branche, maar ik kan me niet voorstellen dat er een branche is waar discipline, doorzettingsvermogen, en een neiging tot het perfectioneren van je prestaties níet worden gewaardeerd..
Het zal ongetwijfeld gewaardeerd worden, maar het hoeft niet te betekenen dat de werkgevers voor je in de rij staan en je kunt kiezen uit banen waar ze je handenklappend zullen verwelkomen.
Mijn man heeft ook op hoog niveau gesport en wordt inderdaad geprezen om zijn doorzettingsvermogen, maar ze vinden hem ook een enorme aan autisme grenzende mierenneuker, met overmatige discipline.
Het heeft hem ook nooit voordeel gebracht wat betreft het krijgen van een baan. Ja, hij is ontzettend goed in zijn werk, maar daar komt een werkgever pas daadwerkelijk achter als hij er eenmaal aan het werk is, melden bij een sollicitatiegesprek dat hij in 19zoveel mee heeft gedaan aan het EK bracht toekomstige werkgevers niet echt in vervoering.
[...]
Studeren bedoel ik studeren in de brede zin van het woord, dus ook bijvoorbeeld een MBO opleiding.
Je hoeft niet per se een 'hoge' opleiding te volgen..
Misschien verschilt het per branche, maar ik kan me niet voorstellen dat er een branche is waar discipline, doorzettingsvermogen, en een neiging tot het perfectioneren van je prestaties níet worden gewaardeerd..
Het zal ongetwijfeld gewaardeerd worden, maar het hoeft niet te betekenen dat de werkgevers voor je in de rij staan en je kunt kiezen uit banen waar ze je handenklappend zullen verwelkomen.
Mijn man heeft ook op hoog niveau gesport en wordt inderdaad geprezen om zijn doorzettingsvermogen, maar ze vinden hem ook een enorme aan autisme grenzende mierenneuker, met overmatige discipline.
Het heeft hem ook nooit voordeel gebracht wat betreft het krijgen van een baan. Ja, hij is ontzettend goed in zijn werk, maar daar komt een werkgever pas daadwerkelijk achter als hij er eenmaal aan het werk is, melden bij een sollicitatiegesprek dat hij in 19zoveel mee heeft gedaan aan het EK bracht toekomstige werkgevers niet echt in vervoering.
vrijdag 2 mei 2014 15:23
quote:Lughnasadh schreef op 02 mei 2014 @ 15:15:
[...]
melden bij een sollicitatiegesprek dat hij in 19zoveel mee heeft gedaan aan het EK bracht toekomstige werkgevers niet echt in vervoering.Nee, maar het is ook niet iets dat tegen je werkt. Ook als ben je een paar jaar ouder dan iemand die eerst heeft gestudeerd. Als je in je jeugd aan topsport doet gooi je je toekomst niet per definitie weg, dat was een beetje mijn punt.
[...]
melden bij een sollicitatiegesprek dat hij in 19zoveel mee heeft gedaan aan het EK bracht toekomstige werkgevers niet echt in vervoering.Nee, maar het is ook niet iets dat tegen je werkt. Ook als ben je een paar jaar ouder dan iemand die eerst heeft gestudeerd. Als je in je jeugd aan topsport doet gooi je je toekomst niet per definitie weg, dat was een beetje mijn punt.
vrijdag 2 mei 2014 15:25
quote:saartjuhzes schreef op 02 mei 2014 @ 15:23:
[...]
Nee, maar het is ook niet iets dat tegen je werkt. Ook als ben je een paar jaar ouder dan iemand die eerst heeft gestudeerd. Als je in je jeugd aan topsport doet gooi je je toekomst niet per definitie weg, dat was een beetje mijn punt.Dat geloof ik ook niet. Wel je jeugd en dat is mijn aversie tegen topsport.
[...]
Nee, maar het is ook niet iets dat tegen je werkt. Ook als ben je een paar jaar ouder dan iemand die eerst heeft gestudeerd. Als je in je jeugd aan topsport doet gooi je je toekomst niet per definitie weg, dat was een beetje mijn punt.Dat geloof ik ook niet. Wel je jeugd en dat is mijn aversie tegen topsport.
vrijdag 2 mei 2014 15:27
quote:saartjuhzes schreef op 02 mei 2014 @ 15:23:
[...]
Nee, maar het is ook niet iets dat tegen je werkt. Ook als ben je een paar jaar ouder dan iemand die eerst heeft gestudeerd. Als je in je jeugd aan topsport doet gooi je je toekomst niet per definitie weg, dat was een beetje mijn punt.Daar ben ik het wel mee eens, het zal niet tegen je werken. Maar tenzij je in het sportwereldje blijft, zal het ook niet per definitie een pre zijn.
[...]
Nee, maar het is ook niet iets dat tegen je werkt. Ook als ben je een paar jaar ouder dan iemand die eerst heeft gestudeerd. Als je in je jeugd aan topsport doet gooi je je toekomst niet per definitie weg, dat was een beetje mijn punt.Daar ben ik het wel mee eens, het zal niet tegen je werken. Maar tenzij je in het sportwereldje blijft, zal het ook niet per definitie een pre zijn.
vrijdag 2 mei 2014 15:34
quote:riannerianne schreef op 02 mei 2014 @ 15:25:
[...]
Dat geloof ik ook niet. Wel je jeugd en dat is mijn aversie tegen topsport.
Als je uit gaat van 1 ideaalbeeld van een fijne jeugd dan snap ik die aversie.
Bij het woord 'fijne jeugd' denk je vaak aan een kind dat veel vriendjes en vriendinnetjes heeft. Leeftijdgenootjes met wie het buiten speelt, en later als het groter is gezellig op stap gaat. Veel vrije tijd, weinig verplichting.
Punt is: dat ideaalplaatje past niet ieder kind. Ik had niet veel vriendinnetjes, en ik las liever een boek dan dat ik met leeftijdgenootjes ging spelen. Ik verveelde mezelf, en ben juist opgebloeid toen ik een moeilijke studie deed met nauwelijks vrije tijd over..
Mijn moeder heeft hemel en aarde bewogen om me toch die 'fijne' jeugd te geven, maar ik had daar helemaal geen behoefte aan!
Zo kan ik me ook voorstellen dat een kind dat leeft voor zijn muziek, al die pogingen om hem af te remmen 'zodat hij ook nog een gewone jeugd heeft' juist averechts zullen werken.
[...]
Dat geloof ik ook niet. Wel je jeugd en dat is mijn aversie tegen topsport.
Als je uit gaat van 1 ideaalbeeld van een fijne jeugd dan snap ik die aversie.
Bij het woord 'fijne jeugd' denk je vaak aan een kind dat veel vriendjes en vriendinnetjes heeft. Leeftijdgenootjes met wie het buiten speelt, en later als het groter is gezellig op stap gaat. Veel vrije tijd, weinig verplichting.
Punt is: dat ideaalplaatje past niet ieder kind. Ik had niet veel vriendinnetjes, en ik las liever een boek dan dat ik met leeftijdgenootjes ging spelen. Ik verveelde mezelf, en ben juist opgebloeid toen ik een moeilijke studie deed met nauwelijks vrije tijd over..
Mijn moeder heeft hemel en aarde bewogen om me toch die 'fijne' jeugd te geven, maar ik had daar helemaal geen behoefte aan!
Zo kan ik me ook voorstellen dat een kind dat leeft voor zijn muziek, al die pogingen om hem af te remmen 'zodat hij ook nog een gewone jeugd heeft' juist averechts zullen werken.
