Kinderen
alle pijlers
Je vroegste herinnering
woensdag 22 oktober 2014 21:51
In een topic ging het over wat een kind van 1 1/2 begrijpt of kan uitdrukken. Leren praten duurt even, hoe horen gaat weten we niet.
Dat moet een kind ons dan vertellen.
Nadenkend schiet ik dat tekort. Ik weet niks van de oude tijd.
Mijn eerste herinnering is dat ik een nachtzoen kreeg van mijn moeder in Carnavalspak. Later dat eens genoemd en toen was ik vier.
Uit die tijd is ook de kleuterschool, juffrouw Marian en het bordje bij afscheid. Toen was ik bijna zes en ging naar de basisschool.
Eerder weet ik niet.
Wat is jullie eerste herinnering?
Dat moet een kind ons dan vertellen.
Nadenkend schiet ik dat tekort. Ik weet niks van de oude tijd.
Mijn eerste herinnering is dat ik een nachtzoen kreeg van mijn moeder in Carnavalspak. Later dat eens genoemd en toen was ik vier.
Uit die tijd is ook de kleuterschool, juffrouw Marian en het bordje bij afscheid. Toen was ik bijna zes en ging naar de basisschool.
Eerder weet ik niet.
Wat is jullie eerste herinnering?
woensdag 22 oktober 2014 23:29
quote:slensor schreef op 22 oktober 2014 @ 23:14:
[...]
Ik bedoel hoe die herinnering gaat, of het wel doordringt. Je hoort pas als het aankomt in je geheugen, denk ik.
Hoor je als anderhalf jarige wel wat gezegd wordt?
Ik niet. (sorry pa en ma).
aha, ik snap wat je bedoelt.
Technisch gezien hoor je als anderhalf jarige prima.
Het gehoor begint zelfs al bij 14 weken zwangerschap te ontwikkelen.
Baby's worden al bij 4 dagen na geboorte getest of het gehoor in orde is en indien ja dan komen de signalen ook binnen in de hersenen.
Het dringt dus wel degelijk door en dat is belangrijk voor de taalontwikkeling.
Dat wat we als volwassenen opmerken bij kinderen is als de taalontwikkeling de sprong naar zelf spreken en onder woorden brengen maakt. Dan wordt het voor ons duidelijk dat een kind communiceert (en dus ook hoort en kan benoemen wat het zich herinnert.)
Het koppelen van informatie aan eerdere ervaringen dat kunnen kleine kinderen nog niet, de ervaringen en daarmee de herinnering aan die ervaring moet nog gevormd worden natuurlijk.
Heel vroege herinneringen zijn daarom vaak beelden of flarden van een gebeurtenis.
De context is nog niet compleet.
Taalontwikkeling begint al ver voor het eerste woordje.
[...]
Ik bedoel hoe die herinnering gaat, of het wel doordringt. Je hoort pas als het aankomt in je geheugen, denk ik.
Hoor je als anderhalf jarige wel wat gezegd wordt?
Ik niet. (sorry pa en ma).
aha, ik snap wat je bedoelt.
Technisch gezien hoor je als anderhalf jarige prima.
Het gehoor begint zelfs al bij 14 weken zwangerschap te ontwikkelen.
Baby's worden al bij 4 dagen na geboorte getest of het gehoor in orde is en indien ja dan komen de signalen ook binnen in de hersenen.
Het dringt dus wel degelijk door en dat is belangrijk voor de taalontwikkeling.
Dat wat we als volwassenen opmerken bij kinderen is als de taalontwikkeling de sprong naar zelf spreken en onder woorden brengen maakt. Dan wordt het voor ons duidelijk dat een kind communiceert (en dus ook hoort en kan benoemen wat het zich herinnert.)
Het koppelen van informatie aan eerdere ervaringen dat kunnen kleine kinderen nog niet, de ervaringen en daarmee de herinnering aan die ervaring moet nog gevormd worden natuurlijk.
Heel vroege herinneringen zijn daarom vaak beelden of flarden van een gebeurtenis.
De context is nog niet compleet.
Taalontwikkeling begint al ver voor het eerste woordje.
Iets warms graag. Met borstharen. (Loesje)
woensdag 22 oktober 2014 23:39
Mijn allereerste herinnering is ook niet zo leuk en ingrijpend. Weet ook niet precies of die klopt want het werd ontkent toen ik het er op een wat latere leeftijd over had.
Mijn allereerste leuke herinnering is dat ik voor het slapen gaan werd voorgelezen en ik had een poppetje boven mijn bed hangen wat ik voor het slapen gaan altijd eerst een keer sloeg zodat het ging schommelen, normaal mocht ik niet op bed springen maar als ik dat niet deed kon ik echt niet slapen geloof ik. Was toen een jaar of 4.
Mijn allereerste leuke herinnering is dat ik voor het slapen gaan werd voorgelezen en ik had een poppetje boven mijn bed hangen wat ik voor het slapen gaan altijd eerst een keer sloeg zodat het ging schommelen, normaal mocht ik niet op bed springen maar als ik dat niet deed kon ik echt niet slapen geloof ik. Was toen een jaar of 4.
woensdag 22 oktober 2014 23:42
Ik kan mij een grote broer herinneren. Toen ik een jaar was heb ik een tijd bij vrienden van mijn ouders gelogeerd die een zoon hadden (ivm ziekte, borstkanker moeder).
Ook heb ik een echte broer (ben geadopteerd toen ik een half jaar was). Dat is een oudere broer en we zijn niet samen afgestaan. Hij heeft bij zijn opa en oma gewoond tot hij en jaar of 12 was..
Ook heb ik een echte broer (ben geadopteerd toen ik een half jaar was). Dat is een oudere broer en we zijn niet samen afgestaan. Hij heeft bij zijn opa en oma gewoond tot hij en jaar of 12 was..
woensdag 22 oktober 2014 23:46
quote:_nora_ schreef op 22 oktober 2014 @ 23:29:
[...]
Het koppelen van informatie aan eerdere ervaringen dat kunnen kleine kinderen nog niet, de ervaringen en daarmee de herinnering aan die ervaring moet nog gevormd worden natuurlijk.
Heel vroege herinneringen zijn daarom vaak beelden of flarden van een gebeurtenis.
De context is nog niet compleet.
Taalontwikkeling begint al ver voor het eerste woordje.
Mijn zoontje van net twee doet wel dappere pogingen om te vertellen over zijn ervaringen (je moet wel weten wat hij gedaan heeft om het te begrijpen ). Weet je zeker dat koppelen niet al eerder start dan op de leeftijd van eerste herinneringen?
Mijn eerste herinneringen zijn in ziekenhuizen, op de peuterspeelzaal waar een ander kind met een hamer op mijn hoofd sloeg en aan een nachtmerrie waarin ik werd opgegeten door een krokodil die aan de keukentafel zat.
Ook al weer allemaal geen echt leuke herinneringen.
[...]
Het koppelen van informatie aan eerdere ervaringen dat kunnen kleine kinderen nog niet, de ervaringen en daarmee de herinnering aan die ervaring moet nog gevormd worden natuurlijk.
Heel vroege herinneringen zijn daarom vaak beelden of flarden van een gebeurtenis.
De context is nog niet compleet.
Taalontwikkeling begint al ver voor het eerste woordje.
Mijn zoontje van net twee doet wel dappere pogingen om te vertellen over zijn ervaringen (je moet wel weten wat hij gedaan heeft om het te begrijpen ). Weet je zeker dat koppelen niet al eerder start dan op de leeftijd van eerste herinneringen?
Mijn eerste herinneringen zijn in ziekenhuizen, op de peuterspeelzaal waar een ander kind met een hamer op mijn hoofd sloeg en aan een nachtmerrie waarin ik werd opgegeten door een krokodil die aan de keukentafel zat.
Ook al weer allemaal geen echt leuke herinneringen.
woensdag 22 oktober 2014 23:46
Ergens in 1987 (ik was 3) kwamen wij thuis met de auto terwijl het al donker was. Ik herinner me dat ik op straat naar de sterren stond te kijken en dat vond ik magisch.
Ook in dat jaar (of 1986) vond ik een blauwe onderbroek van mijn vader. Die lag op een briine kruk en ik weet nog dat ik tegen mijn vader zei dat zijn onderbroek vies was (was ook zo)
Ook in dat jaar (of 1986) vond ik een blauwe onderbroek van mijn vader. Die lag op een briine kruk en ik weet nog dat ik tegen mijn vader zei dat zijn onderbroek vies was (was ook zo)
woensdag 22 oktober 2014 23:52
quote:Miffy schreef op 22 oktober 2014 @ 23:46:
[...]
Mijn zoontje van net twee doet wel dappere pogingen om te vertellen over zijn ervaringen (je moet wel weten wat hij gedaan heeft om het te begrijpen ). Weet je zeker dat koppelen niet al eerder start dan op de leeftijd van eerste herinneringen?
Mijn eerste herinneringen zijn in ziekenhuizen, op de peuterspeelzaal waar een ander kind met een hamer op mijn hoofd sloeg en aan een nachtmerrie waarin ik werd opgegeten door een krokodil die aan de keukentafel zat.
Ook al weer allemaal geen echt leuke herinneringen.
Het koppelen van een herinnering begint zodra er een tweede herinnering is bedoelde ik anders valt er niets te koppelen.
Dat gebeurt dus al heel vroeg.
Omschreef het misschien wat onduidelijk.
Als volwassene zit je vol ervaringen, voor een baby is alles nieuw.
[...]
Mijn zoontje van net twee doet wel dappere pogingen om te vertellen over zijn ervaringen (je moet wel weten wat hij gedaan heeft om het te begrijpen ). Weet je zeker dat koppelen niet al eerder start dan op de leeftijd van eerste herinneringen?
Mijn eerste herinneringen zijn in ziekenhuizen, op de peuterspeelzaal waar een ander kind met een hamer op mijn hoofd sloeg en aan een nachtmerrie waarin ik werd opgegeten door een krokodil die aan de keukentafel zat.
Ook al weer allemaal geen echt leuke herinneringen.
Het koppelen van een herinnering begint zodra er een tweede herinnering is bedoelde ik anders valt er niets te koppelen.
Dat gebeurt dus al heel vroeg.
Omschreef het misschien wat onduidelijk.
Als volwassene zit je vol ervaringen, voor een baby is alles nieuw.
Iets warms graag. Met borstharen. (Loesje)
donderdag 23 oktober 2014 00:03
donderdag 23 oktober 2014 00:09
Ik weet zeker dat ik 2 jaar en drie maanden was.
Ik ben van september, en begin december ging ik met mijn vader naar sinterklaasfeest van zijn werk. Mijn moeder ging niet mee omdat ze hoogzwanger was van mijn broer.
Ik heb wel eens gelezen dat het niet mogelijk is iets te herinneren van voor je 3e jaar.
Dat vond ik toen vreemd, omdat ik het me echt herinner, dus niet van foto's en verhalen.
Ik ben van september, en begin december ging ik met mijn vader naar sinterklaasfeest van zijn werk. Mijn moeder ging niet mee omdat ze hoogzwanger was van mijn broer.
Ik heb wel eens gelezen dat het niet mogelijk is iets te herinneren van voor je 3e jaar.
Dat vond ik toen vreemd, omdat ik het me echt herinner, dus niet van foto's en verhalen.
Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg
donderdag 23 oktober 2014 00:16
Ik weet ook nog dat ik toen mijn broer geboren was, ik met de kraamhulp naar haar huis ging, want er was iemand in haar familie jarig. Er waren heel veel tantes zei ik later tegen mijn ouders, en ik kreeg er een gebakje.
Ik weet nog hoe het huisje er uit zag, en ik zie zo die tantes zitten rond een tafel. Ik was toen nog geen 2.5 jaar.
Ik weet nog hoe het huisje er uit zag, en ik zie zo die tantes zitten rond een tafel. Ik was toen nog geen 2.5 jaar.
Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg
donderdag 23 oktober 2014 00:23
donderdag 23 oktober 2014 00:58
3 Jaar , ik was bruidsmeisje en mijn lange, prachtige witte sokken rolde de hele dag naar mijn enkels toe.
Kleuterschool, ik leerde een meisje kennen en was helemaal 'verliefd' op haar. Ze is nu nog steeds mijn beste vriendin.
Mijn moeder had een druk sociaal/ vrijwilligers leven. En op 1 avond (ik moet rond de 4 jaar zijn geweest) toen ze niet thuis was, heb ik op de kamer van mijn ouders bij een foto van hun moeten huilen omdat ik haar zo miste.
Mijn moeder was echt niet overdreven vaak weg. ik gooi het maar op dramaqueen gedrag van mezelf
Kleuterschool, ik leerde een meisje kennen en was helemaal 'verliefd' op haar. Ze is nu nog steeds mijn beste vriendin.
Mijn moeder had een druk sociaal/ vrijwilligers leven. En op 1 avond (ik moet rond de 4 jaar zijn geweest) toen ze niet thuis was, heb ik op de kamer van mijn ouders bij een foto van hun moeten huilen omdat ik haar zo miste.
Mijn moeder was echt niet overdreven vaak weg. ik gooi het maar op dramaqueen gedrag van mezelf
donderdag 23 oktober 2014 01:16
Ik ben rond mijn 3e aan mijn nek geopereerd vanwege scheefnek. Die operatie kan ik mij nog herinneren, evenals de sessies bij de fysio die er aan vooraf gingen. Deze kreeg ik gewoon in het ziekenhuis, maar ik weet nog hoe mijn fysiotherapeute heette en waar ze woonde (daar reden mijn moeder en ik dan op weg naar het ziekenhuis voorbij).
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
donderdag 23 oktober 2014 07:56
Ik lag in een spijlenbedje en had s avonds een belachelijke hoeveelheid spinazie gegeten. Dat was er weer uit gekomen. Mijn moeder kwam mij verschonen en vroeg of ik gespuugd had. Dat was niet zo zei ik. Ik had een pop met groene kleertjes en die groene troep was poep van die pop dacht ik. Ik zal niet ouder dan 2 geweest zijn (ivm spijlenbedje)
donderdag 23 oktober 2014 08:34
Dat ik naar de kleuterschool moest met een busje, dat ik dat vreselijk vond, het liedje " smakelijk eten, smakelijk eten hap hap hap" . Toen hoefde ik daar niet meer heen.
Dat ik op vakantie in een exotisch land gestoken werd door een insect en dat de locals mijn hand insmeerde met kokosolie. Dit was rond 4 jaar, ik herinner me veel van die tijd.
Dat ik op vakantie in een exotisch land gestoken werd door een insect en dat de locals mijn hand insmeerde met kokosolie. Dit was rond 4 jaar, ik herinner me veel van die tijd.
donderdag 23 oktober 2014 08:39
Ik denk dat je herinneringen ook gebaseerd zijn op verhalen die je van vroeger hoort van je ouders enzo. Mijn vriend en ik zijn beide rond de 40 en hij herinnert zich nog heel veel van vroeger en van best ver terug omdat hij met z'n moeder, oudere broer en zus het best vaak over vroeger heeft.
Ik ben mijn ouders al zo'n 15 jaar geleden beide verloren, mijn broertje is 4 jaar jonger maar daar praat ik niet mee over vroeger en ik herinner me heel weinig. En als ik me dingen herinner weet ik niet of het een echte herinnering is om van een foto.
Ik ben mijn ouders al zo'n 15 jaar geleden beide verloren, mijn broertje is 4 jaar jonger maar daar praat ik niet mee over vroeger en ik herinner me heel weinig. En als ik me dingen herinner weet ik niet of het een echte herinnering is om van een foto.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
donderdag 23 oktober 2014 11:45
Ik kan me herinneren dat ik op een soort stoeltje op de kinderwagen mocht zitten (waar mijn zusje in lag).
Dat zal dan tussen de 2,5 en 3 jaar zijn geweest.
En ook het speelhuis en de glijbaan van de peuterspeelzaal. Toen was ik een jaar of 3/3,5 denk ik.
Van de glijbaan en het stoeltje zijn ieg geen foto's, dus ik denk dat dat echte herinneringen zijn
Dat zal dan tussen de 2,5 en 3 jaar zijn geweest.
En ook het speelhuis en de glijbaan van de peuterspeelzaal. Toen was ik een jaar of 3/3,5 denk ik.
Van de glijbaan en het stoeltje zijn ieg geen foto's, dus ik denk dat dat echte herinneringen zijn
donderdag 23 oktober 2014 11:54
Dat ik een beer kreeg en door een een man werd opgepakt. Als ik aan die herinnering denk zie ik alleen blauwe ogen.
Heb het later aan mijn ouders gevraagd wat voor herinnering dit was. Een dag voordat ik 3 werd, de dag dat mijn ouders mij geadopteerd hebben. De blauwe ogen zijn van mijn vader.
Heb mijn hele leven al de voorkeur voor blauwe oge. Gehad bij mensen en dieren. Als een persoon blauwe ogen had dan vertrouwde ik doe persoon meteen, heel vreemd.
Mijn kinderen hebben blauwe ogen, de huisdieren. Mijn vriend een grijze en een blauwe.
Heb het later aan mijn ouders gevraagd wat voor herinnering dit was. Een dag voordat ik 3 werd, de dag dat mijn ouders mij geadopteerd hebben. De blauwe ogen zijn van mijn vader.
Heb mijn hele leven al de voorkeur voor blauwe oge. Gehad bij mensen en dieren. Als een persoon blauwe ogen had dan vertrouwde ik doe persoon meteen, heel vreemd.
Mijn kinderen hebben blauwe ogen, de huisdieren. Mijn vriend een grijze en een blauwe.
