Kinderen
alle pijlers
kind 1,5 jankt om alles, mijn schuld?
woensdag 22 oktober 2014 09:13
Kon de titel niet anders omschrijven.
Mijn dochter huilt al een tijdje om alles. Als haar iets niet zint is het brullen, ook soms gewoon nergens over.
Mijn man heeft haar wel eens in haar bed gezet om af te koelen en naar zijn zeggen werkt dit zo goed dat ze nu constant in haar bed wordt gezet . Ik ben het daar niet mee eens en in mijn optiek snapt ze daar niks van.
Uit de situatie halen vind ik helemaal prima maar niet 5x op een middag in haar bed zetten als straf.
Ik probeer haar liever te kalmeren en daarbij negeer ik haar gedrag, uiteindelijk kalmeert ze dan ook en zonder negatieve aandacht.
Mijn man echter vind me dan slap en te lief. Ook vind hij dat het aan mij ligt. (Dit had ook wel bij relaties kunnen staan)
Ik ben de hele dag met haar in touw en maak aan de lopende band deze jank-incidenten mee. Vanmorgen werd het me even te veel en heb ik geschreeuwd "ophouden nu". Natuurlijk werkt dat niet maar ik raakte het gewoon even kwijt.
Meteen kreeg ik een veeg uit de pan dat ik het allemaal niet aankan en dit toon naar dochter, dat ze dat gedrag toont omdat ik ook zo ben.
Ik ben het niet eens met zijn manier van "straffen" en in mijn ogen is het gewoon een fase dat dochter dit gedrag vertoont, maar hoe kunnen we het beste met haar huilbuien omgaan?
Mijn dochter huilt al een tijdje om alles. Als haar iets niet zint is het brullen, ook soms gewoon nergens over.
Mijn man heeft haar wel eens in haar bed gezet om af te koelen en naar zijn zeggen werkt dit zo goed dat ze nu constant in haar bed wordt gezet . Ik ben het daar niet mee eens en in mijn optiek snapt ze daar niks van.
Uit de situatie halen vind ik helemaal prima maar niet 5x op een middag in haar bed zetten als straf.
Ik probeer haar liever te kalmeren en daarbij negeer ik haar gedrag, uiteindelijk kalmeert ze dan ook en zonder negatieve aandacht.
Mijn man echter vind me dan slap en te lief. Ook vind hij dat het aan mij ligt. (Dit had ook wel bij relaties kunnen staan)
Ik ben de hele dag met haar in touw en maak aan de lopende band deze jank-incidenten mee. Vanmorgen werd het me even te veel en heb ik geschreeuwd "ophouden nu". Natuurlijk werkt dat niet maar ik raakte het gewoon even kwijt.
Meteen kreeg ik een veeg uit de pan dat ik het allemaal niet aankan en dit toon naar dochter, dat ze dat gedrag toont omdat ik ook zo ben.
Ik ben het niet eens met zijn manier van "straffen" en in mijn ogen is het gewoon een fase dat dochter dit gedrag vertoont, maar hoe kunnen we het beste met haar huilbuien omgaan?
woensdag 22 oktober 2014 09:18
Kun je haar, misschien probeer je dat al, niet proberen af te leiden met iets.
Dus niet met haar meegaan in de boosheid, ook niet negeren (soms wel, hangt vd situatie af) maar haar aandacht ergens anders op vestigen.
Zodat de negatieve aandacht positief wordt.
Tig keer in haar bedje zetten werkt niet blijkbaar, ik vind haar daar wel erg jong voor en bovendien wordt de slaapplek nu een strafplek.
Dus niet met haar meegaan in de boosheid, ook niet negeren (soms wel, hangt vd situatie af) maar haar aandacht ergens anders op vestigen.
Zodat de negatieve aandacht positief wordt.
Tig keer in haar bedje zetten werkt niet blijkbaar, ik vind haar daar wel erg jong voor en bovendien wordt de slaapplek nu een strafplek.
woensdag 22 oktober 2014 09:20
Een bed moet een veilige en vertrouwde plek zijn om te slapen, geen plek voor straf of afkoelen ver verwijderd van d'r ouders.
En verder, het is een faaaaaaaase en die begint net en wordt pas beter als ze gaat praten en duidelijk kan maken wat er aan de hand is. Afleiden helpt en echt opvoeden begint later.
En verder, het is een faaaaaaaase en die begint net en wordt pas beter als ze gaat praten en duidelijk kan maken wat er aan de hand is. Afleiden helpt en echt opvoeden begint later.
woensdag 22 oktober 2014 09:20
Zoveel mogelijk afleiden. Boekje lezen samen werkte hier meestal wel. Het is een faaaaaaase en ze moeten er doorheen. Maar het wordt echt minder (tegen de tijd dat ze drie zijn... )
En gezellig, zo'n man die je de hele tijd bekritiseert. Je zou van minder onzeker worden. Zit hij er ook de hele dag bij dat hij je zo op de huid zit?
En gezellig, zo'n man die je de hele tijd bekritiseert. Je zou van minder onzeker worden. Zit hij er ook de hele dag bij dat hij je zo op de huid zit?
woensdag 22 oktober 2014 09:23
Onze zoon had ook een periode waarin hij constant om alles huilde, we negeerden dit gewoon. Dat was soms heel moeilijk maar het werkte wel.
Hij bereikte er niks mee, geen negatieve en geen positieve aandacht.
Op bed zetten als straf vind ik echt heel vervelend. Het bed moet een fijne plek zijn waar je lekker kan slapen, geen strafhok.
Straks is het huilend naar bed want dat voelt als straf.
Maar ik zou ook zeker met je man praten, op deze manier werkt het niet jullie kind weet dus niet waar ze aan toe is en dat hij jou afvalt en aanvalt lijkt mij heel vervelend.
Hij bereikte er niks mee, geen negatieve en geen positieve aandacht.
Op bed zetten als straf vind ik echt heel vervelend. Het bed moet een fijne plek zijn waar je lekker kan slapen, geen strafhok.
Straks is het huilend naar bed want dat voelt als straf.
Maar ik zou ook zeker met je man praten, op deze manier werkt het niet jullie kind weet dus niet waar ze aan toe is en dat hij jou afvalt en aanvalt lijkt mij heel vervelend.
woensdag 22 oktober 2014 09:24
Lastig he, die huilbuien? Mijn dochter heeft dat nu nog steeds, en ze is al ruim 2. De laatste tijd begrijpt ze wel beter mijn uitleg als ik zeg dat ze niet overal om hoeft te huilen (als ze iets wil vragen begint ze vaak al te huilen, of als ze 's ochtends wakker wordt). Dan bied ik haar alternatieve zinnen, zoals: Mama, ik ben wakker! Mama, wil je me even helpen? Dit lijkt nu te gaan werken, maar voor jouw dochter is dat nog wat te vroeg denk ik. Al kun je er al wel mee beginnen, je weet nooit wat die kleintjes oppikken toch?
Verder zo rustig mogelijk blijven, hoe moeilijk ook. Jammer dat je niet op een lijn zit met je man, 5 keer per dag in bed zetten is niet goed voor haar, en ze snapt het doel nu ook nog niet. Ik zet ook weleens een MP3 speler op hoor, als er weer een brulpartij is waarbij niks helpt. Ik leg dan wel uit waarom ik dat doe, en dat ik hem weer afzet als ze klaar is met haar driftbui. Tja, een mens moet toch iets om het zelf vol te houden? Beter zo dan schreeuwen denk ik dan maar.
Succes!
Verder zo rustig mogelijk blijven, hoe moeilijk ook. Jammer dat je niet op een lijn zit met je man, 5 keer per dag in bed zetten is niet goed voor haar, en ze snapt het doel nu ook nog niet. Ik zet ook weleens een MP3 speler op hoor, als er weer een brulpartij is waarbij niks helpt. Ik leg dan wel uit waarom ik dat doe, en dat ik hem weer afzet als ze klaar is met haar driftbui. Tja, een mens moet toch iets om het zelf vol te houden? Beter zo dan schreeuwen denk ik dan maar.
Succes!
woensdag 22 oktober 2014 09:24
quote:patchouli_ schreef op woensdag 22 oktober 2014 09:20 Zoveel mogelijk afleiden. Boekje lezen samen werkte hier meestal wel. Het is een faaaaaaase en ze moeten er doorheen. Maar het wordt echt minder (tegen de tijd dat ze drie zijn... )
En gezellig, zo'n man die je de hele tijd bekritiseert. Je zou van minder onzeker worden. Zit hij er ook de hele dag bij dat hij je zo op de huid zit?
Afleiden helpt soms inderdaad, vaak is niks goed en wil ze niks.
Ja erg gezellig. Hij zit de hele dag gewoon op zijn werk.
En gezellig, zo'n man die je de hele tijd bekritiseert. Je zou van minder onzeker worden. Zit hij er ook de hele dag bij dat hij je zo op de huid zit?
Afleiden helpt soms inderdaad, vaak is niks goed en wil ze niks.
Ja erg gezellig. Hij zit de hele dag gewoon op zijn werk.
woensdag 22 oktober 2014 09:28
Ik geef je man gelijk. En hij is eerlijker naar jullie dochter toe dan jij want hij schreeuwt tenminste niet tegen haar dat ze moet ophouden. Ik denk dat je het huilen gevoed hebt door steeds te troosten of op te pakken als ze begon te huilen en nu is het een vorm geworden voor haar van aandacht zoeken.
Ik denk dat ze moet leren dat dit niet de manier is en het mag niet lonend zijn. Ik zou als ik jou was gewoon voortaan weglopen naar een andere ruimte en haar in haar sopje laten gaarkoken.
Ik denk dat ze moet leren dat dit niet de manier is en het mag niet lonend zijn. Ik zou als ik jou was gewoon voortaan weglopen naar een andere ruimte en haar in haar sopje laten gaarkoken.
woensdag 22 oktober 2014 09:30
quote:pinky_1980 schreef op 22 oktober 2014 @ 09:24:
Ik zou ook strenger zijn. Huilen om alles maakt je gek. Omdat ze 1,5 is zal het wel frustratie zijn omdat ze zich nog niet goed kan uiten. Misschien helpt het als je haar meer keuzes laat maken.Strenger zijn kan de zaak alleen maar stresserend werken, en keuzes maken het alleen maar ingewikkeld voor zo'n jong kind. Ik denk dat je juist keuzes achterwege moet laten.
Ik zou ook strenger zijn. Huilen om alles maakt je gek. Omdat ze 1,5 is zal het wel frustratie zijn omdat ze zich nog niet goed kan uiten. Misschien helpt het als je haar meer keuzes laat maken.Strenger zijn kan de zaak alleen maar stresserend werken, en keuzes maken het alleen maar ingewikkeld voor zo'n jong kind. Ik denk dat je juist keuzes achterwege moet laten.
woensdag 22 oktober 2014 09:31
Haar bedje zou geen strafplek moeten zijn. Misschien is een time-out plek een idee? Op de trap laten zitten, een stoeltje ergens apart neerzetten ? Maar dit zou ik persoonlijk eerder gebruiken als ze iets doet wat niet mag, en niet luistert, dan dat ze verdrietig is. Kind krijgt nu wel de boodschap mee dat ze niet mag huilen, dat als ze huilt ze dan straf krijgt.
Slaapt ze wel genoeg, zijn er spanningen, zit ze niet lekker in haar vel, sinds wanneer huilt ze zoveel, en begint en stopt het?
Als ze weer huilt, probeer er zo neutraal mogelijk op te reageren, troosten (kind voelt zich gehoord), en ga daarna iets leuks met haar doen om de aandacht van het huilen te krijgen.
Iedere ouder is wel een prikkelbaar, kan gebeuren. Zolang je het kind geen schade aanbrengt, zie ik het probleem niet.
Slaapt ze wel genoeg, zijn er spanningen, zit ze niet lekker in haar vel, sinds wanneer huilt ze zoveel, en begint en stopt het?
Als ze weer huilt, probeer er zo neutraal mogelijk op te reageren, troosten (kind voelt zich gehoord), en ga daarna iets leuks met haar doen om de aandacht van het huilen te krijgen.
Iedere ouder is wel een prikkelbaar, kan gebeuren. Zolang je het kind geen schade aanbrengt, zie ik het probleem niet.
woensdag 22 oktober 2014 09:32
quote:van-vert schreef op 22 oktober 2014 @ 09:22:
[...]
Ik zeg janken omdat het meestal een boel theatrale aanstellerij is
En daar ga je dus de mist in. Voor jou is hey theatrale aanstellerij. Je dochter huilt om iets wat voor haar van belang is. Dus hoe onzinnig iets in jouw ogen ook lijkt voor haar is het wel belangrijk. Je kunt dibe huilpartijen dus voorkomen op het moment dat je je in haar verplaatst.
Dit heeft niets met fases te maken. Dat is een dooddoener van mensen in dezelfde situatie die ook niet weten hoe ze met hun kind om moeten gaan.
Afleiden is het toverwoord op deze leeftijd.
En in haar bedje laten afkoelen kan echt niet. Tenzij je binnenkort een topic wil openen met de titel help mijn dochter wil niet meer slapen.
Buitensluiten is sowieso het ergste wat je e een kind van die leeftijd aan kan doen dus je man is erg verkeerd bezig.
[...]
Ik zeg janken omdat het meestal een boel theatrale aanstellerij is
En daar ga je dus de mist in. Voor jou is hey theatrale aanstellerij. Je dochter huilt om iets wat voor haar van belang is. Dus hoe onzinnig iets in jouw ogen ook lijkt voor haar is het wel belangrijk. Je kunt dibe huilpartijen dus voorkomen op het moment dat je je in haar verplaatst.
Dit heeft niets met fases te maken. Dat is een dooddoener van mensen in dezelfde situatie die ook niet weten hoe ze met hun kind om moeten gaan.
Afleiden is het toverwoord op deze leeftijd.
En in haar bedje laten afkoelen kan echt niet. Tenzij je binnenkort een topic wil openen met de titel help mijn dochter wil niet meer slapen.
Buitensluiten is sowieso het ergste wat je e een kind van die leeftijd aan kan doen dus je man is erg verkeerd bezig.
woensdag 22 oktober 2014 09:37
quote:van-vert schreef op 22 oktober 2014 @ 09:22:
[...]
Ik zeg janken omdat het meestal een boel theatrale aanstellerij is
Je schuift een kind van anderhalf wat zich op geen andere manier kan uiten wel heel veel bewustzijn in de schoenen.
Bed als strafplek gebruiken ben ik het niet mee eens want het bed is straks geen veilige plek meer dus vragen om slaapproblemen in de toekomst.
Verder lijkt het mij verstandiger aan de relatie met je man te werken. Zorgen dat jullie weer op een lijn komen want zo'n jong kind is er niet bij gebaat dat de ouders elkaar afvallen. Meer rust in huis en relatie zorgt voor meer rust bij het kind.
Zolang je kind nog geen peuter is met een flinke woordenschat kan je weinig meer doen dan of geen aandacht geven of afleiden. En als je wilt dat je kind zich veilig voelt bij je zou ik voor die laatste kiezen. Te veel afwijzing is voor niemand goed, al helemaal niet voor jonge kinderen.
[...]
Ik zeg janken omdat het meestal een boel theatrale aanstellerij is
Je schuift een kind van anderhalf wat zich op geen andere manier kan uiten wel heel veel bewustzijn in de schoenen.
Bed als strafplek gebruiken ben ik het niet mee eens want het bed is straks geen veilige plek meer dus vragen om slaapproblemen in de toekomst.
Verder lijkt het mij verstandiger aan de relatie met je man te werken. Zorgen dat jullie weer op een lijn komen want zo'n jong kind is er niet bij gebaat dat de ouders elkaar afvallen. Meer rust in huis en relatie zorgt voor meer rust bij het kind.
Zolang je kind nog geen peuter is met een flinke woordenschat kan je weinig meer doen dan of geen aandacht geven of afleiden. En als je wilt dat je kind zich veilig voelt bij je zou ik voor die laatste kiezen. Te veel afwijzing is voor niemand goed, al helemaal niet voor jonge kinderen.
Nog steeds hopend op een beter leesbare vormgeving 
woensdag 22 oktober 2014 09:38
Bed moet een fijne plek zihn, anders heb je 's avonds een probleem.
Met zn twee ruzie maken over de kleine waar ze bij is, zal ook niet helpen. En janken vindt ik ook negatief klinken. Ik heb nog nooit gezegd niet huilen, want waarom zou dat niet mogen?
Hoe goed gaat het met jouzelf? Kinderen pikken dingen op en reageren daarop.
Sterkte in ieder geval. Kun je ergens opvoedadvies krijgen?
Met zn twee ruzie maken over de kleine waar ze bij is, zal ook niet helpen. En janken vindt ik ook negatief klinken. Ik heb nog nooit gezegd niet huilen, want waarom zou dat niet mogen?
Hoe goed gaat het met jouzelf? Kinderen pikken dingen op en reageren daarop.
Sterkte in ieder geval. Kun je ergens opvoedadvies krijgen?
woensdag 22 oktober 2014 09:41
Ik zou ook moeite hebben met dat in bed zetten.
Precies om wat is gezegd: bed is om te slapen en voor rust.
Ik vind anderhalf nog erg klein.
Mijne is nu ook zo oud. Bij huilerig gedrag kijk ik waar het vandaan komt. Hij doet bijv nog 2 dutjes per dag vaak omdat hij soms teveel wil.
Ook trek, eerst afleiden en dan een cracker of stukje banaan helpt ook ( niet gelijk omdat het anders een beloning lijkt).
Er gebeurt zoveel in die hoofdjes hè. En niet alles is uitproberen, ook onmacht en teveel prikkels speelt een rol.
Sterkte.
Precies om wat is gezegd: bed is om te slapen en voor rust.
Ik vind anderhalf nog erg klein.
Mijne is nu ook zo oud. Bij huilerig gedrag kijk ik waar het vandaan komt. Hij doet bijv nog 2 dutjes per dag vaak omdat hij soms teveel wil.
Ook trek, eerst afleiden en dan een cracker of stukje banaan helpt ook ( niet gelijk omdat het anders een beloning lijkt).
Er gebeurt zoveel in die hoofdjes hè. En niet alles is uitproberen, ook onmacht en teveel prikkels speelt een rol.
Sterkte.
woensdag 22 oktober 2014 09:42
Het kind kan nog niet goed praten, dus huilen is de enige manier om duidelijk te maken dat iets haar niet zint. En dat mag niet?
Observeer je kind, kijk waardoor het huilen ontstaat en probeer haar af te leiden voor die situaties ontstaan.
En praat met je man, jullie moeten meer op één lijn zitten, wil jullie kind jullie niet tegen elkaar gaan uitspelen!
Observeer je kind, kijk waardoor het huilen ontstaat en probeer haar af te leiden voor die situaties ontstaan.
En praat met je man, jullie moeten meer op één lijn zitten, wil jullie kind jullie niet tegen elkaar gaan uitspelen!
woensdag 22 oktober 2014 09:43
quote:iones schreef op 22 oktober 2014 @ 09:28:
Ik geef je man gelijk. En hij is eerlijker naar jullie dochter toe dan jij want hij schreeuwt tenminste niet tegen haar dat ze moet ophouden. Ik denk dat je het huilen gevoed hebt door steeds te troosten of op te pakken als ze begon te huilen en nu is het een vorm geworden voor haar van aandacht zoeken.
Mag ze die aandacht krijgen alstublieft? Deze TO is haar moeder en daar wil ze graag aandacht van. Zeker als ze verdrietig is. TO kan haar zeker wel leren dat ze dit niet zo'n fijne manier vindt en samen met haar dochter kijken hoe ze dit samen kunnen veranderen.
quote:Ik denk dat ze moet leren dat dit niet de manier is en het mag niet lonend zijn. Ik zou als ik jou was gewoon voortaan weglopen naar een andere ruimte en haar in haar sopje laten gaarkoken.
Het kind is anderhalf! Als jij verdrietig bent en je vent vindt dat het om niks is, dan gaat hij toch ook niet iets anders doen om jou in je eentje te laten huilen? Dan luistert hij naar je en troost je, tot je tot de conclusie komt dat je misschien inderdaad wel een beetje overdreven reageerde.
Een jong kind kan zijn emoties helemaal nog niet in zijn eentje reguleren, daar moeten volwassenen hem bij helpen.
Ik geef je man gelijk. En hij is eerlijker naar jullie dochter toe dan jij want hij schreeuwt tenminste niet tegen haar dat ze moet ophouden. Ik denk dat je het huilen gevoed hebt door steeds te troosten of op te pakken als ze begon te huilen en nu is het een vorm geworden voor haar van aandacht zoeken.
Mag ze die aandacht krijgen alstublieft? Deze TO is haar moeder en daar wil ze graag aandacht van. Zeker als ze verdrietig is. TO kan haar zeker wel leren dat ze dit niet zo'n fijne manier vindt en samen met haar dochter kijken hoe ze dit samen kunnen veranderen.
quote:Ik denk dat ze moet leren dat dit niet de manier is en het mag niet lonend zijn. Ik zou als ik jou was gewoon voortaan weglopen naar een andere ruimte en haar in haar sopje laten gaarkoken.
Het kind is anderhalf! Als jij verdrietig bent en je vent vindt dat het om niks is, dan gaat hij toch ook niet iets anders doen om jou in je eentje te laten huilen? Dan luistert hij naar je en troost je, tot je tot de conclusie komt dat je misschien inderdaad wel een beetje overdreven reageerde.
Een jong kind kan zijn emoties helemaal nog niet in zijn eentje reguleren, daar moeten volwassenen hem bij helpen.
woensdag 22 oktober 2014 09:45
Ze is anderhalf.... Ik heb ook een dochtertje van anderhalf, die uit zich ook door te huilen of boos te worden omdat ze het nog niet kan vertellen.
Ik geef woorden aan wat ik denk dat ze bedoelt en praat gewoon tegen haar. Ik leid haar af als ze iets doet wat niet mag, want ze is pas anderhalf! Als ze m'n kastjes openmaakt zeg ik wel dat het niet mag maar pak ik haar op om samen met haar iets leukers te vinden. Straf heeft ze nog nooit gehad. Ik word gewoon een beetje verdrietig van je OP, janken? In bed voor straf? Willen jullie graag dat ze niet meer slaapt straks? Dat ze dan ook gaat huilen tot ze erbij neervalt. Stel je voor dat iemand jouw bed, veilige plek tot strafhoek maakt.
Echt, gooi het roer om, help haar door te verwoorden waarom ze moet huilen en leg haar dingen uit. Ze kan het zelf nog niet uitleggen en als ze nu boos of verdrietig is wordt ze in haar bed gezet ipv dat ze lieve aandacht van jullie krijgt. Ga anders naar het CJG voor opvoedingsondersteuning. Deze manier is vragen om veel grotere problemen in de toekomst.
Ik geef woorden aan wat ik denk dat ze bedoelt en praat gewoon tegen haar. Ik leid haar af als ze iets doet wat niet mag, want ze is pas anderhalf! Als ze m'n kastjes openmaakt zeg ik wel dat het niet mag maar pak ik haar op om samen met haar iets leukers te vinden. Straf heeft ze nog nooit gehad. Ik word gewoon een beetje verdrietig van je OP, janken? In bed voor straf? Willen jullie graag dat ze niet meer slaapt straks? Dat ze dan ook gaat huilen tot ze erbij neervalt. Stel je voor dat iemand jouw bed, veilige plek tot strafhoek maakt.
Echt, gooi het roer om, help haar door te verwoorden waarom ze moet huilen en leg haar dingen uit. Ze kan het zelf nog niet uitleggen en als ze nu boos of verdrietig is wordt ze in haar bed gezet ipv dat ze lieve aandacht van jullie krijgt. Ga anders naar het CJG voor opvoedingsondersteuning. Deze manier is vragen om veel grotere problemen in de toekomst.
woensdag 22 oktober 2014 09:46
Mijn dochter heeft ook wel eens huilbuien. Kan je dochter al praten?
Ik stelde mijn dochter altijd een paar vragen zoals: heb je pijn? Wil je gewoon even knuffelen? Ben je boos? Of wil je gewoon even huilen?
Daarmee konden we dan peilen of het huilen was omdat er echt iets was, of omdat ze gewoon even wilde huilen. Dat wilde ze ook wel eens. Het was een soort verwerking van een ochtend of een middag. Ze ging dan op een bankje in de gang zitten. Want het huilen wat ze deed was heel hard en met hele harde uithalen. En als ze dan klaar was met huilen, kwam ze ook weer in de woonkamer met de mededeling dat ze klaar was met huilen.
Ik stelde mijn dochter altijd een paar vragen zoals: heb je pijn? Wil je gewoon even knuffelen? Ben je boos? Of wil je gewoon even huilen?
Daarmee konden we dan peilen of het huilen was omdat er echt iets was, of omdat ze gewoon even wilde huilen. Dat wilde ze ook wel eens. Het was een soort verwerking van een ochtend of een middag. Ze ging dan op een bankje in de gang zitten. Want het huilen wat ze deed was heel hard en met hele harde uithalen. En als ze dan klaar was met huilen, kwam ze ook weer in de woonkamer met de mededeling dat ze klaar was met huilen.
woensdag 22 oktober 2014 09:46
quote:blauwmetstippen schreef op 22 oktober 2014 @ 09:43:
[...]
Mag ze die aandacht krijgen alstublieft? Deze TO is haar moeder en daar wil ze graag aandacht van. Zeker als ze verdrietig is. TO kan haar zeker wel leren dat ze dit niet zo'n fijne manier vindt en samen met haar dochter kijken hoe ze dit samen kunnen veranderen.
[...]
Het kind is anderhalf! Als jij verdrietig bent en je vent vindt dat het om niks is, dan gaat hij toch ook niet iets anders doen om jou in je eentje te laten huilen? Dan luistert hij naar je en troost je, tot je tot de conclusie komt dat je misschien inderdaad wel een beetje overdreven reageerde.
Een jong kind kan zijn emoties helemaal nog niet in zijn eentje reguleren, daar moeten volwassenen hem bij helpen.
Ik denk dat jonge kinderen zich zal degelijk kunnen aanstellen en ik denk dat altijd maar aandacht moeten geven te pas en te onpas meer lijkt op pamperen.
Een normale moeder geeft haar kind heus wel voldoende aandacht maar toch niet alles hoeft continu om dat kind te draaien?
[...]
Mag ze die aandacht krijgen alstublieft? Deze TO is haar moeder en daar wil ze graag aandacht van. Zeker als ze verdrietig is. TO kan haar zeker wel leren dat ze dit niet zo'n fijne manier vindt en samen met haar dochter kijken hoe ze dit samen kunnen veranderen.
[...]
Het kind is anderhalf! Als jij verdrietig bent en je vent vindt dat het om niks is, dan gaat hij toch ook niet iets anders doen om jou in je eentje te laten huilen? Dan luistert hij naar je en troost je, tot je tot de conclusie komt dat je misschien inderdaad wel een beetje overdreven reageerde.
Een jong kind kan zijn emoties helemaal nog niet in zijn eentje reguleren, daar moeten volwassenen hem bij helpen.
Ik denk dat jonge kinderen zich zal degelijk kunnen aanstellen en ik denk dat altijd maar aandacht moeten geven te pas en te onpas meer lijkt op pamperen.
Een normale moeder geeft haar kind heus wel voldoende aandacht maar toch niet alles hoeft continu om dat kind te draaien?
woensdag 22 oktober 2014 09:47
woensdag 22 oktober 2014 09:48
quote:Aztec schreef op 22 oktober 2014 @ 09:46:
Mijn dochter heeft ook wel eens huilbuien. Kan je dochter al praten?
Ik stelde mijn dochter altijd een paar vragen zoals: heb je pijn? Wil je gewoon even knuffelen? Ben je boos? Of wil je gewoon even huilen?
Daarmee konden we dan peilen of het huilen was omdat er echt iets was, of omdat ze gewoon even wilde huilen. Dat wilde ze ook wel eens. Het was een soort verwerking van een ochtend of een middag. Ze ging dan op een bankje in de gang zitten. Want het huilen wat ze deed was heel hard en met hele harde uithalen. En als ze dan klaar was met huilen, kwam ze ook weer in de woonkamer met de mededeling dat ze klaar was met huilen.
Heb jij haar dat geleerd dat ze in de gang op dat bankje moest zitten? Of deed ze dat uit zichzelf?
Dit lijkt mij namelijk een goede methode.
Mijn dochter heeft ook wel eens huilbuien. Kan je dochter al praten?
Ik stelde mijn dochter altijd een paar vragen zoals: heb je pijn? Wil je gewoon even knuffelen? Ben je boos? Of wil je gewoon even huilen?
Daarmee konden we dan peilen of het huilen was omdat er echt iets was, of omdat ze gewoon even wilde huilen. Dat wilde ze ook wel eens. Het was een soort verwerking van een ochtend of een middag. Ze ging dan op een bankje in de gang zitten. Want het huilen wat ze deed was heel hard en met hele harde uithalen. En als ze dan klaar was met huilen, kwam ze ook weer in de woonkamer met de mededeling dat ze klaar was met huilen.
Heb jij haar dat geleerd dat ze in de gang op dat bankje moest zitten? Of deed ze dat uit zichzelf?
Dit lijkt mij namelijk een goede methode.
