Kinderen
alle pijlers
Kind 5, maar handleiding blijft zoek
zondag 7 december 2014 21:47
Ik zit er doorheen. We hebben drie kinderen, en onze middelste, dochter, van 5 is zo temperamentvol en heeft zo'n sterke wil dat we nauwelijks tot haar doordringen. We hebben reeds hulp van een orthopedagoog. Dat leek ons wel een beetje op weg te helpen maar nu in de feestmaand lijken we weer helemaal terug bij af. Iedere dag, wat zeg ik, ieder uur hebben we strijd. En waarom? Omdat we nu eenmaal in een huis wonen met zn vijven en daar regels gelden, waar zij zich (op dat moment) niet aan wil conformeren. Vanwege de onvoorspelbaarheid (waardoor komt het, wanneer, wat lokt het uit?) hebben we haar gebruiksaanwijzing nog niet weten te doorgronden.
Maar waar ik mee zit is dat zowel mijn man als ik simpelweg geen energie meer hebben om er weer fris, vrolijk en pedagogisch mee aan de slag te gaan. Ik weet het, met humor, omdenken, lol maken etc kom je een eind. Maar we kunnen het niet meer. En ik weet waar we naar snakken, even samen weg, even niet hoeven te 'ouderen', geen huishouden, misschien weer eens elkaar aandacht geven, maar we hebben (denk ik) geen opa en oma waar we de kinderen onder kunnen brengen voor een weekend of beter nog een week. In het verleden zijn we wel eens een weekend weggeweest, maar dat voelde vaak te kort om echt even op te laden. (hoe lekker ook! begrijp me niet verkeerd) Opa en oma (schoonouders) zijn steeds afstandelijker, worden ook ouder en lachen de buien van dochter weg. Erover praten doen we al helemaal niet. Kortom, de drempel om daar om hulp te vragen is groot. Dan maar apart de batterij opladen?
Hoe doen andere ouders dit met een kind wat zo veel aandacht vraagt, energie (vr)eet om elkaar niet te verliezen?
Maar waar ik mee zit is dat zowel mijn man als ik simpelweg geen energie meer hebben om er weer fris, vrolijk en pedagogisch mee aan de slag te gaan. Ik weet het, met humor, omdenken, lol maken etc kom je een eind. Maar we kunnen het niet meer. En ik weet waar we naar snakken, even samen weg, even niet hoeven te 'ouderen', geen huishouden, misschien weer eens elkaar aandacht geven, maar we hebben (denk ik) geen opa en oma waar we de kinderen onder kunnen brengen voor een weekend of beter nog een week. In het verleden zijn we wel eens een weekend weggeweest, maar dat voelde vaak te kort om echt even op te laden. (hoe lekker ook! begrijp me niet verkeerd) Opa en oma (schoonouders) zijn steeds afstandelijker, worden ook ouder en lachen de buien van dochter weg. Erover praten doen we al helemaal niet. Kortom, de drempel om daar om hulp te vragen is groot. Dan maar apart de batterij opladen?
Hoe doen andere ouders dit met een kind wat zo veel aandacht vraagt, energie (vr)eet om elkaar niet te verliezen?
zondag 7 december 2014 22:22
Ik bedoel het niet beschuldigend hoor. Maar denk wel dat je er veel mee kan winnen als je je in haar probeert je te verplaatsen.
En als ze 's avonds zo boos/moe/verdrietig gaat slapen, lig je dan bij haar op bed? Probeer dan eens heel rustig met haar te praten. In eerste instantie tegen haar, laat haar weten dat je het naar vindt dat ze zo verdrietig is en dat je haar graag wilt helpen. Dat je de dingen graag samen met haar op wil pakken, etc. Ze begrijpt waarschijnlijk veel meer dan je nu denkt.
En als ze 's avonds zo boos/moe/verdrietig gaat slapen, lig je dan bij haar op bed? Probeer dan eens heel rustig met haar te praten. In eerste instantie tegen haar, laat haar weten dat je het naar vindt dat ze zo verdrietig is en dat je haar graag wilt helpen. Dat je de dingen graag samen met haar op wil pakken, etc. Ze begrijpt waarschijnlijk veel meer dan je nu denkt.
zondag 7 december 2014 22:22
Haha die sint/feest periode duurt idd maar een maand, en de orthopedagoog heeft ons laten inzien dat dit gedrag er eigenlijk altijd al is geweest, ook als baby en peuter. Dus we zijn er al wat langer zoet mee dan 12 maanden.
Maar het is wel een feit dat sinds de feestdrukte erbij kwam, we verder van het pad leken te komen waar we opzaten door de ortopedagoog.
Maar het is wel een feit dat sinds de feestdrukte erbij kwam, we verder van het pad leken te komen waar we opzaten door de ortopedagoog.
zondag 7 december 2014 22:23
Sorry dat ik het zeg maar zoals je het schrijft zie ik er veel van mijn (speciale) zoon in.
Is ze al eens geobserveerd?
En verder op je vraag
Hoe doen andere ouders dit met een kind wat zo veel aandacht vraagt, energie (vr)eet om elkaar niet te verliezen
Eh, latten en maar één kind hebben En af en toe een weekend weg.
Zoon slaapt ook door de week standaard één nachtje bij oma. Soms komt hij dan toch naar huis omdat het toch niet lukt bij oma. Dat is dan jammer. Lukt het wel heb ik lekker een hele dag géén verplichtingen.
Is ze al eens geobserveerd?
En verder op je vraag
Hoe doen andere ouders dit met een kind wat zo veel aandacht vraagt, energie (vr)eet om elkaar niet te verliezen
Eh, latten en maar één kind hebben En af en toe een weekend weg.
Zoon slaapt ook door de week standaard één nachtje bij oma. Soms komt hij dan toch naar huis omdat het toch niet lukt bij oma. Dat is dan jammer. Lukt het wel heb ik lekker een hele dag géén verplichtingen.
zondag 7 december 2014 22:25
quote:siena_njb schreef op 07 december 2014 @ 22:10:
@ Branca; ja misschien moet ik die wens idd maar leren loslaten. Ik zie de oplossing idd niet om samen de batterij op te laden en moeten we dat misschien maar afzonderlijk doen.
recente situatie: vanavond: kind speelt met doek en wil tent maken. Dat lukt niet goed. Ik help. Daarna gaan we eten. Met moeite wil ze aan tafel komen. Ze wil een tent maken. Vervolgens in bad (gedoe met haren wassen, pyjama aandoen) Haren moeten worden uitkamt, dat wil ze niet, moet van mij. Ze duikt ergens achter en weigert te komen. Ik pak haar op en zet haar op stoeltje. Dat herhaalt zich 3 keer. Dan begint het huilen, ik wil tent, ik wil tent, ik wil geen haren kammen, ik wil tent. Papa komt binnen, kind schopt papa, daar zegt hij iets van, en ze is compleet aan het worstelen en blijft maar roepen ik wil een tent. Ik blijf herhalen dat de dag nu voorbij is, dat ze morgen een tent mag maken na schooltijd. Maar ze lijkt het niet eens te registreren dat ik iets zeg. Uiteindelijk wil ze in bed liggen en huilt ze dat ze zo'n hoofdpijn heeft en zo moe is en dat ze een tent wil. Ik blijf bij haar, mag niet weg, en uiteindelijk gaat ze slapen.Ook hier is mijn advies zoek naar logische consequenties, als haren borstelen vaak een probleem is, dan is lang haar niet geschikt, in dat geval kregen mijn kinderen een kort geknipt kopje dat in een paar tellen gekamd was.
@ Branca; ja misschien moet ik die wens idd maar leren loslaten. Ik zie de oplossing idd niet om samen de batterij op te laden en moeten we dat misschien maar afzonderlijk doen.
recente situatie: vanavond: kind speelt met doek en wil tent maken. Dat lukt niet goed. Ik help. Daarna gaan we eten. Met moeite wil ze aan tafel komen. Ze wil een tent maken. Vervolgens in bad (gedoe met haren wassen, pyjama aandoen) Haren moeten worden uitkamt, dat wil ze niet, moet van mij. Ze duikt ergens achter en weigert te komen. Ik pak haar op en zet haar op stoeltje. Dat herhaalt zich 3 keer. Dan begint het huilen, ik wil tent, ik wil tent, ik wil geen haren kammen, ik wil tent. Papa komt binnen, kind schopt papa, daar zegt hij iets van, en ze is compleet aan het worstelen en blijft maar roepen ik wil een tent. Ik blijf herhalen dat de dag nu voorbij is, dat ze morgen een tent mag maken na schooltijd. Maar ze lijkt het niet eens te registreren dat ik iets zeg. Uiteindelijk wil ze in bed liggen en huilt ze dat ze zo'n hoofdpijn heeft en zo moe is en dat ze een tent wil. Ik blijf bij haar, mag niet weg, en uiteindelijk gaat ze slapen.Ook hier is mijn advies zoek naar logische consequenties, als haren borstelen vaak een probleem is, dan is lang haar niet geschikt, in dat geval kregen mijn kinderen een kort geknipt kopje dat in een paar tellen gekamd was.
zondag 7 december 2014 22:26
quote:nimbus schreef op 07 december 2014 @ 22:22:
[...]
Vijf is oud genoeg voor oorzaak gevolg. Ik deed dit met mijn kinderen al veel jonger, mijn ervaringen zijn prima. Een kind van vijf is al heel gevoelig voor druk van de omgeving, in de pyjama op school aankomen zal ze niet leuk vinden.Ik ben heel erg van oorzaak, gevolg. Maar bij haar lijkt het niet te werken. (bij mn oudste wel) Zij klapt volledig dicht. En no way dat ik haar op school krijg. Ze blijft niet zitten in de klas. Ook wel eens met ongekamde haren naar school gebracht. Maar in en in verdrietig. En vervolgens niet te activeren tot het doen van taakjes, spel oid. Dus dan verleg ik het probleem naar de juf.
[...]
Vijf is oud genoeg voor oorzaak gevolg. Ik deed dit met mijn kinderen al veel jonger, mijn ervaringen zijn prima. Een kind van vijf is al heel gevoelig voor druk van de omgeving, in de pyjama op school aankomen zal ze niet leuk vinden.Ik ben heel erg van oorzaak, gevolg. Maar bij haar lijkt het niet te werken. (bij mn oudste wel) Zij klapt volledig dicht. En no way dat ik haar op school krijg. Ze blijft niet zitten in de klas. Ook wel eens met ongekamde haren naar school gebracht. Maar in en in verdrietig. En vervolgens niet te activeren tot het doen van taakjes, spel oid. Dus dan verleg ik het probleem naar de juf.
zondag 7 december 2014 22:30
quote:nimbus schreef op 07 december 2014 @ 22:25:
[...]
Ook hier is mijn advies zoek naar logische consequenties, als haren borstelen vaak een probleem is, dan is lang haar niet geschikt, in dat geval kregen mijn kinderen een kort geknipt kopje dat in een paar tellen gekamd was.toevallig precies hetzelfde gezegd vanavond. Ze wil geen kort haar, omdat ze op ballet zit en een knotje wil/moet. Ze is gek van ballet. Hoewel er naartoe, omkleden ed ook daar strijd bij komt kijken soms. Maar ze vindt ballet altijd leuk. Lijkt alsof ze daar echt op dr plek is. (en daar is heel veel discipline, strenge russische balletjuf) Of zou het juist het afreageren zijn? Ik weet het niet meer...
[...]
Ook hier is mijn advies zoek naar logische consequenties, als haren borstelen vaak een probleem is, dan is lang haar niet geschikt, in dat geval kregen mijn kinderen een kort geknipt kopje dat in een paar tellen gekamd was.toevallig precies hetzelfde gezegd vanavond. Ze wil geen kort haar, omdat ze op ballet zit en een knotje wil/moet. Ze is gek van ballet. Hoewel er naartoe, omkleden ed ook daar strijd bij komt kijken soms. Maar ze vindt ballet altijd leuk. Lijkt alsof ze daar echt op dr plek is. (en daar is heel veel discipline, strenge russische balletjuf) Of zou het juist het afreageren zijn? Ik weet het niet meer...
zondag 7 december 2014 22:30
quote:nimbus schreef op 07 december 2014 @ 22:25:
[...]
Ook hier is mijn advies zoek naar logische consequenties, als haren borstelen vaak een probleem is, dan is lang haar niet geschikt, in dat geval kregen mijn kinderen een kort geknipt kopje dat in een paar tellen gekamd was.Het haren borstelen is niet het probleem, het probleem is een kind dat heel erg moe is of dat door een bepaalde reden niet kan accepteren dat de dag voorbij is en ze naar bed moet.
[...]
Ook hier is mijn advies zoek naar logische consequenties, als haren borstelen vaak een probleem is, dan is lang haar niet geschikt, in dat geval kregen mijn kinderen een kort geknipt kopje dat in een paar tellen gekamd was.Het haren borstelen is niet het probleem, het probleem is een kind dat heel erg moe is of dat door een bepaalde reden niet kan accepteren dat de dag voorbij is en ze naar bed moet.
zondag 7 december 2014 22:32
zondag 7 december 2014 22:38
Mijn oudste zoon had op die leeftijd regelmatig boze buien waar wij weinig mee konden. Wat bij ons het beste geholpen heeft is praten. Niet tijdens de buien, maar dagelijks aan het einde van de dag bij hem op bed liggend de dag doornemen. Vertellen wat we beiden leuk vonden die dag, wat we lastig vonden en ik vooral iedere keer weer vertellen dat ik van hem houd, hem graag wil helpen, maar ook niet altijd weet hoe....
zondag 7 december 2014 22:45
quote:nina1966 schreef op 07 december 2014 @ 22:23:
Sorry dat ik het zeg maar zoals je het schrijft zie ik er veel van mijn (speciale) zoon in.
Is ze al eens geobserveerd?
En verder op je vraag
Hoe doen andere ouders dit met een kind wat zo veel aandacht vraagt, energie (vr)eet om elkaar niet te verliezen
Eh, latten en maar één kind hebben En af en toe een weekend weg.
Zoon slaapt ook door de week standaard één nachtje bij oma. Soms komt hij dan toch naar huis omdat het toch niet lukt bij oma. Dat is dan jammer. Lukt het wel heb ik lekker een hele dag géén verplichtingen.+ 1 ik zou haar toch eens laten testen, zeker omdat het zo'n wissel trekt op jullie als gezin.
Sorry dat ik het zeg maar zoals je het schrijft zie ik er veel van mijn (speciale) zoon in.
Is ze al eens geobserveerd?
En verder op je vraag
Hoe doen andere ouders dit met een kind wat zo veel aandacht vraagt, energie (vr)eet om elkaar niet te verliezen
Eh, latten en maar één kind hebben En af en toe een weekend weg.
Zoon slaapt ook door de week standaard één nachtje bij oma. Soms komt hij dan toch naar huis omdat het toch niet lukt bij oma. Dat is dan jammer. Lukt het wel heb ik lekker een hele dag géén verplichtingen.+ 1 ik zou haar toch eens laten testen, zeker omdat het zo'n wissel trekt op jullie als gezin.
zondag 7 december 2014 22:48
Dit lijkt erg op het gedrag van mijn zoon op die leeftijd.
We merkten dat als we in het weekend zoveel mogelijk hetzelfde ritme aanhielden als door de week dit al meer rust gaf. Mijn zoon had de regelmatig heel erg nodig. Dus bij ons ook op zaterdag en zondag op dezelfde tijd opstaan, de maaltijden om dezelfde tijd, en hetzelfde bedritueel. En misschien doen jullie dit ook al, maar wij zijn met pictogrammen gaan werken zodat ook te zien was wat er ging gebeuren.
Bij onze zoon is er meer aan de hand, maar structuur en regelmaat hebben erg veel geholpen in die tijd.
We merkten dat als we in het weekend zoveel mogelijk hetzelfde ritme aanhielden als door de week dit al meer rust gaf. Mijn zoon had de regelmatig heel erg nodig. Dus bij ons ook op zaterdag en zondag op dezelfde tijd opstaan, de maaltijden om dezelfde tijd, en hetzelfde bedritueel. En misschien doen jullie dit ook al, maar wij zijn met pictogrammen gaan werken zodat ook te zien was wat er ging gebeuren.
Bij onze zoon is er meer aan de hand, maar structuur en regelmaat hebben erg veel geholpen in die tijd.
zondag 7 december 2014 22:56
Ik zou toch ook inzetten op wat verder onderzoeken. Als je weet waar bepaald gedrag vandaan komt is het (denk ik) makkelijker zoeken naar een oplossing. Ik heb twee kinderen die uit het opstandige hout gesneden zijn. Van de oudste weten we inmiddels dat ze autisme heeft en ze krijgt daar ook nu zelf begeleiding bij. De jongste (9) zit momenteel in de onderzoeksmolen, en ik zit er inmiddels aardig doorheen na de drukke Sinttijd met bijbehorend stuitergedrag. En dan heb ik nog om het weekend kindvrij
zondag 7 december 2014 23:05
Ik zou haar duidelijkheid bieden door structuur, regelmaat en dagritme in te bouwen en deze vast te houden ongeacht wat er gebeurt. Dus er niet van afwijken als het kan en ja, dat is lastige klus in de tijden van sinterklaas, kerst en vakanties en tóch zou ik het zo doen. Zij klinkt namelijk in mijn oren als een meisje dat veel behoefte heeft aan het vooraf kunnen overzien hoe zaken verlopen. En dus ook als een meisje dat het heel lastig vindt om zich kunnen aan te passen aan onverwachte kleine veranderingen in haar dagritme en structuur.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 7 december 2014 23:06
quote:siena_njb schreef op 07 december 2014 @ 22:16:
[...]
Ik vind een kind dat 12 uur per dag op de bank zit en zich onttrekt aan de wereld om zich heen niet wenselijk. Ook omdat ik merk dat de pyjamadagen er niet voor zorgen dat het de week erna wel goed gaat. Het lijkt zelfs moeilijker te worden. Ik heb zelfs wel eens gedacht dat we de voorspelbaarheid en regelmaat er ook in het weekend in moeten houden zoals we het door de week hebben.
Ook in het weekend, zijn er nu eenmaal dingen die we 'moeten', danwel 'willen'. (en zij nog niet alleen thuis kan blijven) Ze woont in een huis waar nog 4 anderen ook weekend hebben.Het is de hele dag? Dat had ik niet begrepen, logisch dat je daar niet blij van wordt.
[...]
Ik vind een kind dat 12 uur per dag op de bank zit en zich onttrekt aan de wereld om zich heen niet wenselijk. Ook omdat ik merk dat de pyjamadagen er niet voor zorgen dat het de week erna wel goed gaat. Het lijkt zelfs moeilijker te worden. Ik heb zelfs wel eens gedacht dat we de voorspelbaarheid en regelmaat er ook in het weekend in moeten houden zoals we het door de week hebben.
Ook in het weekend, zijn er nu eenmaal dingen die we 'moeten', danwel 'willen'. (en zij nog niet alleen thuis kan blijven) Ze woont in een huis waar nog 4 anderen ook weekend hebben.Het is de hele dag? Dat had ik niet begrepen, logisch dat je daar niet blij van wordt.
zondag 7 december 2014 23:15
zondag 7 december 2014 23:29
quote:siena_njb schreef op 07 december 2014 @ 22:30:
[...]
toevallig precies hetzelfde gezegd vanavond. Ze wil geen kort haar, omdat ze op ballet zit en een knotje wil/moet. Ze is gek van ballet. Hoewel er naartoe, omkleden ed ook daar strijd bij komt kijken soms. Maar ze vindt ballet altijd leuk. Lijkt alsof ze daar echt op dr plek is. (en daar is heel veel discipline, strenge russische balletjuf) Of zou het juist het afreageren zijn? Ik weet het niet meer...
Mijn oudste is zo te lezen een stuk minder bewerkelijk dan jouw dochter, maar ik herken wel dat hij toen hij vijf was een stuk gezelliger was als we de lat flink hoog voor hem legden. Hij deed het er gewoon een stuk beter op als er veel van hem gevraagd werd (thuis en op school) dan wanneer we hem probeerden te ontzien in drukke tijden als rond sinterklaas. Kan zoiets meespelen?
Herkenbaar dat drie kinderen uit logeren doen als opa en oma ouder worden niet echt haalbaar is, trouwens.
[...]
toevallig precies hetzelfde gezegd vanavond. Ze wil geen kort haar, omdat ze op ballet zit en een knotje wil/moet. Ze is gek van ballet. Hoewel er naartoe, omkleden ed ook daar strijd bij komt kijken soms. Maar ze vindt ballet altijd leuk. Lijkt alsof ze daar echt op dr plek is. (en daar is heel veel discipline, strenge russische balletjuf) Of zou het juist het afreageren zijn? Ik weet het niet meer...
Mijn oudste is zo te lezen een stuk minder bewerkelijk dan jouw dochter, maar ik herken wel dat hij toen hij vijf was een stuk gezelliger was als we de lat flink hoog voor hem legden. Hij deed het er gewoon een stuk beter op als er veel van hem gevraagd werd (thuis en op school) dan wanneer we hem probeerden te ontzien in drukke tijden als rond sinterklaas. Kan zoiets meespelen?
Herkenbaar dat drie kinderen uit logeren doen als opa en oma ouder worden niet echt haalbaar is, trouwens.
maandag 8 december 2014 03:51
Ik heb geen ervaring met 5-jarigen maar wel met ernstige gedragsproblemen van mijn (stief)kinderen. Wat ik nu na 5 jaar kan zeggen is dat struktuur en dat altijd en eeuwig, zonder uitzonderingen, werkt. Dat is heel vermoeiend, want je wil wel eens wat losser kunnen zijn, maar in mijn ervaring krijg je dat losser zijn 3 dubbelhard terug. Hier wordt dus heel hard vastgehouden aan bedtijden, doucheavonden, en alle andere regels. Na een paar jaar zo vasthoudend zijn werd het leven makkelijker omdat er daar geen strijd meer over was.
Verder was bij ons ook het advies om bij ongewenst gedrag slechts 1x te waarschuwen en dan meteen tot actie/consequentie over te gaan.
Dat viel me nog wel eens moeilijk, maar het helpt wel als ze weten dat je niet bezig blijft met waarschuwen.
Wat ik ook geleerd heb is dat als een kind moeilijk doet dat al mijn aandacht gaat naar corrigeren. Zelfs als je eigenlijk wat anders moet doen. Bijv. klierend kind op achterbank auto. Auto aan de kant zetten en net zolang blijven staan tot kind rustig is. Als dat betekent te laat op school/afspraak/etc dan is dat maar zo. Eigenlijk net zo als de nanny-methode met time-out. Als het een uur duurt om kind telkens terug te zetten op z'n 5 minuten time-out dan is dan is dat gewoon nodig.
In praktijk is dat soms best lastig met meerdere kinderen maar als je hetgeen je aan het doen bent voorrang geeft dan blijft het kind vaak lastig doen omdat ze doorhebben dat je meer belang hecht aan wat jij vindt wat dan moet ipv aan het gedrag van kind.
Hoop dat je hier iets mee kan. Ik weet hoe uitgeput je kan raken van kinderen met moeilijk gedrag.
Verder was bij ons ook het advies om bij ongewenst gedrag slechts 1x te waarschuwen en dan meteen tot actie/consequentie over te gaan.
Dat viel me nog wel eens moeilijk, maar het helpt wel als ze weten dat je niet bezig blijft met waarschuwen.
Wat ik ook geleerd heb is dat als een kind moeilijk doet dat al mijn aandacht gaat naar corrigeren. Zelfs als je eigenlijk wat anders moet doen. Bijv. klierend kind op achterbank auto. Auto aan de kant zetten en net zolang blijven staan tot kind rustig is. Als dat betekent te laat op school/afspraak/etc dan is dat maar zo. Eigenlijk net zo als de nanny-methode met time-out. Als het een uur duurt om kind telkens terug te zetten op z'n 5 minuten time-out dan is dan is dat gewoon nodig.
In praktijk is dat soms best lastig met meerdere kinderen maar als je hetgeen je aan het doen bent voorrang geeft dan blijft het kind vaak lastig doen omdat ze doorhebben dat je meer belang hecht aan wat jij vindt wat dan moet ipv aan het gedrag van kind.
Hoop dat je hier iets mee kan. Ik weet hoe uitgeput je kan raken van kinderen met moeilijk gedrag.
maandag 8 december 2014 05:43
Ik vindt je weinig flexibel en creatief overkomen. En weinig inlevingsvermogen in beleving en behoefte van het kind. Wat hier iemand zegt schoot ook door mij heen ; gezellig haren kammen in tent, en ik bedacht ook meteen (evt.samen met haar of b.v. Als beloning het toetje) eten in tent. Wat is er leuker ?
Zou me ook helemaal niet druk maken over periode bank hangen en pyama dagen, ook niet als ze daar vervolgens elk weekend behoefte aan heeft. Mag ze, na alle school. Ze is pas 5, ze moet al genoeg door de week, kennelijk is dat (logisch) net teveel, laat haar maar lekker crashen in het weekend. Als ze ouder wordt trekt dat wel bij door haar intressen, of niet, ook prima. Mijn kinderen zijn daarin per periode verschillend. Soms poos heel sociaal, actief, naar vriendjes toe enzo, soms wat behoefte aan bank hangen. Ik ben daar heel flexibel in. Hun vader minder en dat botst weleens en geeft dan erg vermoeide kinderen als ze niet goed kunnen bijkomen na school of in het weekend. Mijn zoontje heeft b.v.echt de behoefte om na school eerst een uurtje voor de buis te hangen. Als hij meteen naar buiten wordt gestuurd door hem dan is dat echt te vermoeiend. Elk kind heeft per periode wisselend zijn eigen behoefte en ritme. Net als grote mensen... Dat bepaald niet een ander of een boek of starre regel voor jou. Dan wordt je opstandig of krijg je een burn out.
Hou er rekening mee dat ze in dit jaar voor het eerst misschien op school lange dagen maakt. Feestdagen, donkere maand, en gewoon lekker 5 en eigenwijs. Je hoeft niet alles te accepteren maar een wat flexibeler compromis op zijn tijd b.v.als beloning en iets om naar uit te kijken toetje in tent als ze eerst zoet aan tafel gaat of "desnoods" (doe eens gek en los mens) eens alles eten in tent kan echt geen kwaad, integendeel krijg je een blij en ontspannen kind van.
Zou me ook helemaal niet druk maken over periode bank hangen en pyama dagen, ook niet als ze daar vervolgens elk weekend behoefte aan heeft. Mag ze, na alle school. Ze is pas 5, ze moet al genoeg door de week, kennelijk is dat (logisch) net teveel, laat haar maar lekker crashen in het weekend. Als ze ouder wordt trekt dat wel bij door haar intressen, of niet, ook prima. Mijn kinderen zijn daarin per periode verschillend. Soms poos heel sociaal, actief, naar vriendjes toe enzo, soms wat behoefte aan bank hangen. Ik ben daar heel flexibel in. Hun vader minder en dat botst weleens en geeft dan erg vermoeide kinderen als ze niet goed kunnen bijkomen na school of in het weekend. Mijn zoontje heeft b.v.echt de behoefte om na school eerst een uurtje voor de buis te hangen. Als hij meteen naar buiten wordt gestuurd door hem dan is dat echt te vermoeiend. Elk kind heeft per periode wisselend zijn eigen behoefte en ritme. Net als grote mensen... Dat bepaald niet een ander of een boek of starre regel voor jou. Dan wordt je opstandig of krijg je een burn out.
Hou er rekening mee dat ze in dit jaar voor het eerst misschien op school lange dagen maakt. Feestdagen, donkere maand, en gewoon lekker 5 en eigenwijs. Je hoeft niet alles te accepteren maar een wat flexibeler compromis op zijn tijd b.v.als beloning en iets om naar uit te kijken toetje in tent als ze eerst zoet aan tafel gaat of "desnoods" (doe eens gek en los mens) eens alles eten in tent kan echt geen kwaad, integendeel krijg je een blij en ontspannen kind van.
maandag 8 december 2014 05:59
Wat, naast structuur en regelmaat, ook goed werkt is ingaan op gevoelens. Heb je op tijd duidelijk gemaakt dat er gegeten ging worden? Hier, bijv, is de tijd dat ik kook opruimtijd. Wordt ruim vantevoren aangekondigd en als we aan tafel gaan is dat geen verrassing. Maar als ze toch hun spel niet los kunnen laten, laat ik ze rustig op schoot boos zijn. Ik benoem dat ze boos zijn en waarom, dat ze boos mogen zijn, maar dat het nu gebeurt zoals ik het wil. Als, na soms pas een half uur, boosheid en verdriet zakken, leid ik af en komt er een oplossing (bijv toetje in de tent).
Lijkt veel tijd te kosten, maar het levert heel veel op!
Knuffel en ik hoop dat jullie snel beter in je vel komen te zitten
Lijkt veel tijd te kosten, maar het levert heel veel op!
Knuffel en ik hoop dat jullie snel beter in je vel komen te zitten
Zonder oorzaak geen gevolg
maandag 8 december 2014 07:38
quote:nimbus schreef op 07 december 2014 @ 22:11:
Je schrijft dat ze op schooldagen nu eenmaal moet eten/aankleden. Als je dat nu eens los laat en de gevolgen bij haar laat? Ik vermoed dat je haar maar één keertje in haar pyjama meer naar school moet nemen en dat het kwartje daarna wel gevallen is. Met eten hetzelfde, niet eten betekent honger, laat haar dat maar ervaren i.p.v. de strijd aangaan over dingen die je toch niet kunt winnen.Dit dus, prima plan. Je kan altijd nog gewone kleding in de auto leggen als back-up, zorg wel dat dochter hier niet van weet natuurlijk.
Je schrijft dat ze op schooldagen nu eenmaal moet eten/aankleden. Als je dat nu eens los laat en de gevolgen bij haar laat? Ik vermoed dat je haar maar één keertje in haar pyjama meer naar school moet nemen en dat het kwartje daarna wel gevallen is. Met eten hetzelfde, niet eten betekent honger, laat haar dat maar ervaren i.p.v. de strijd aangaan over dingen die je toch niet kunt winnen.Dit dus, prima plan. Je kan altijd nog gewone kleding in de auto leggen als back-up, zorg wel dat dochter hier niet van weet natuurlijk.
maandag 8 december 2014 09:14
Laatst speelde er een klasgenootje van mijn zoon bij ons en ik had me flink geestelijk voorbereid, als ik zag wat voor strijd zijn moeder altijd met hem had. Ik had van alles verwacht, maar er gebeurde niks, het jong was zelfs rustig.
Zijn moeder was er nog geen vijf minuten of hij was in tranen. Ik vond haar eerlijk gezegd weinig invoelend en tamelijk rigide. Hij moest van alles, waarvan ik dacht: waarom?
Wat jij beschrijft klinkt eerlijk gezegd ook een beetje zo, dit en dat moet, want dat hoort zo.
Ik heb makkelijk praten, ik zit er niet door heen, met 1 makkelijk kind, maar kan me goed voorstellen dat wanneer dat wel het geval is, er een negatieve wisselwerking ontstaat.
Zijn moeder was er nog geen vijf minuten of hij was in tranen. Ik vond haar eerlijk gezegd weinig invoelend en tamelijk rigide. Hij moest van alles, waarvan ik dacht: waarom?
Wat jij beschrijft klinkt eerlijk gezegd ook een beetje zo, dit en dat moet, want dat hoort zo.
Ik heb makkelijk praten, ik zit er niet door heen, met 1 makkelijk kind, maar kan me goed voorstellen dat wanneer dat wel het geval is, er een negatieve wisselwerking ontstaat.
