Kinderen
alle pijlers
kind lijk van overledene laten zien?
woensdag 9 oktober 2013 15:00
Wij hebben een sterfgeval in onze omgeving. Mijn kind (kleuter) heeft aangegeven graag in de kist te willen kijken bij de condoleance. Ze is heel nieuwsgierig naar de de dood en alles wat daarmee te maken heeft.
Zelf hoef ik het niet te zien. Is het wel/ niet verstandig haar hier mee te confronteren?
Ze had geen heel bijzondere band met de overledene, was wel een bekende voor haar.
Zelf hoef ik het niet te zien. Is het wel/ niet verstandig haar hier mee te confronteren?
Ze had geen heel bijzondere band met de overledene, was wel een bekende voor haar.
woensdag 9 oktober 2013 16:37
Ik kan me voorstellen dat dit lastig is en er is, denk ik, ook geen "goed" antwoord op. Ik vind het zeker afhangen van de band met de overledene. Een opa of oma zou ik bij een kleuter wel doen, als ze dit zelf aangeven. Iemand die verder weg staat waarschijnlijk niet.
Mijn ervaring is overigens dat kleuters dit op hun eigen manier beleven. Recent is de opa van mijn vriend overleden; voor zijn dochter en nichtjes was hij "oude opa". De dochter van mijn vriend en haar nichtje (net zo oud, 6 jaar) hebben hier goed op gereageerd. Ze vonden het, buiten dat ze beslist wilden kijken, niet bijster interessant.
Het zusje van mijn nichtje (4 jaar) vond het niet eng, maar was wel verontwaardigd toen de kist eenmaal dicht was; oude opa lag nu in een kist met bloemen erop en kreeg dan toch al die bloemen op zijn hoofd als hij op zou staan?!? Dat vond ze maar raar.
Uiteraard hebben we uitgelegd dat oude opa niet meer uit zijn kist op zou staan. Hij zou begraven worden onder het gras en we waren een beetje verdrietig, maar oude opa was dan ook al echt heel oud en het was goed zo.
Daarop vroeg ze of hij geen last zou hebben van het gras op zijn kist.
Ik vond het dus beslist geen drama, maar als ik ook maar enigszins had gemerkt dat dochter van vriend het 'eng' zou vinden, dan had ik me daar niet aan gewaagd. Bij iemand die verder af staat zou ik het op die leeftijd ook niet doen.
Andersom; ik was 10 toen mijn jeugdvriendin overleed. Mijn ouders hebben me toen niet meegenomen naar de begrafenis, want dit leek ze voor mij te traumatisch (overigens was hier geen sprake van een open kist, want ze is omgekomen bij een brand). Tot op de dag van vandaag vind ik dit spijtig. Ik begrijp mijn ouders destijds heel goed, maar het had voor mij als verwerking beter geweest als ik wél die kist had zien staan. Toen was ik natuurlijk 10 en dit vind ik weer anders dan met kleuters. Desalniettemin ben ik daardoor van mening dat je vooral naar het kind zelf moet kijken. De ene kleuter zal het goed aan kunnen, de ander misschien niet.
Mijn ervaring is overigens dat kleuters dit op hun eigen manier beleven. Recent is de opa van mijn vriend overleden; voor zijn dochter en nichtjes was hij "oude opa". De dochter van mijn vriend en haar nichtje (net zo oud, 6 jaar) hebben hier goed op gereageerd. Ze vonden het, buiten dat ze beslist wilden kijken, niet bijster interessant.
Het zusje van mijn nichtje (4 jaar) vond het niet eng, maar was wel verontwaardigd toen de kist eenmaal dicht was; oude opa lag nu in een kist met bloemen erop en kreeg dan toch al die bloemen op zijn hoofd als hij op zou staan?!? Dat vond ze maar raar.
Uiteraard hebben we uitgelegd dat oude opa niet meer uit zijn kist op zou staan. Hij zou begraven worden onder het gras en we waren een beetje verdrietig, maar oude opa was dan ook al echt heel oud en het was goed zo.
Daarop vroeg ze of hij geen last zou hebben van het gras op zijn kist.
Ik vond het dus beslist geen drama, maar als ik ook maar enigszins had gemerkt dat dochter van vriend het 'eng' zou vinden, dan had ik me daar niet aan gewaagd. Bij iemand die verder af staat zou ik het op die leeftijd ook niet doen.
Andersom; ik was 10 toen mijn jeugdvriendin overleed. Mijn ouders hebben me toen niet meegenomen naar de begrafenis, want dit leek ze voor mij te traumatisch (overigens was hier geen sprake van een open kist, want ze is omgekomen bij een brand). Tot op de dag van vandaag vind ik dit spijtig. Ik begrijp mijn ouders destijds heel goed, maar het had voor mij als verwerking beter geweest als ik wél die kist had zien staan. Toen was ik natuurlijk 10 en dit vind ik weer anders dan met kleuters. Desalniettemin ben ik daardoor van mening dat je vooral naar het kind zelf moet kijken. De ene kleuter zal het goed aan kunnen, de ander misschien niet.
woensdag 9 oktober 2013 16:39
Ik heb alleen de laatste paar reacties gelezen en merk dat er druk gespeculeerd en ingevuld wordt over mijn al dan niet oprechte bedoelingen (BGB).
Ik ben net bij de condoleance geweest (dus niet de crematie), het was in kleine kring, kind heeft zich uitstekend en betrokken gedragen, nabestaande was heel blij met haar tekening. We hebben niet in de kist gekeken.
Het is altijd lastig als iemand een topic opent om niet van alles te gaan oordelen en invullen. Ik merk dat ik dat ook regelmatig doe bij topics van anderen.
Toch zou ik ons allen willen aanraden gewoon in te gaan op de vraag die TO stelt. Niet meer en niet minder.
Ik ben net bij de condoleance geweest (dus niet de crematie), het was in kleine kring, kind heeft zich uitstekend en betrokken gedragen, nabestaande was heel blij met haar tekening. We hebben niet in de kist gekeken.
Het is altijd lastig als iemand een topic opent om niet van alles te gaan oordelen en invullen. Ik merk dat ik dat ook regelmatig doe bij topics van anderen.
Toch zou ik ons allen willen aanraden gewoon in te gaan op de vraag die TO stelt. Niet meer en niet minder.
woensdag 9 oktober 2013 16:46
woensdag 9 oktober 2013 17:11
Onze oudste was vier toen mijn oma overleed. Hij is uiteraard mee gegaan naar de begrafenis (hij kende haar ook goed). Hij heeft wel in de kist gekeken en kwam tot de conclusie dat ze ineens wel heel erg plat was (ze had nogal een voorgevel en dat zag je toen ze zo op haar rug in de kist lag niet meer). Dat was het dan.
Wij nemen de kinderen eigenlijk alleen mee als het familie betreft. Ook naar familie die ze niet zo goed kennen.
Wij nemen de kinderen eigenlijk alleen mee als het familie betreft. Ook naar familie die ze niet zo goed kennen.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 9 oktober 2013 17:14
Verder denk ik dat je je kind in ieder geval niet beschadigt als je haar niet in de kist laat kijken. Ze krijgt later nog gelegenheid genoeg om dat te doen.
Ik weet niet of je haar beschadigt als je haar wel laat kijken. Onze kinderen hebben daar nooit zoveel last van gehad. Ze namen de overledene "ter kennisgeving aan". Hij/zij was dood, lag in de kist, en zag er uit alsof hij/zij sliep, en net een beetje anders dan toen hij/zij nog leefde. Daarmee was de kous wel af wat de kinderen betreft.
Ik weet niet of je haar beschadigt als je haar wel laat kijken. Onze kinderen hebben daar nooit zoveel last van gehad. Ze namen de overledene "ter kennisgeving aan". Hij/zij was dood, lag in de kist, en zag er uit alsof hij/zij sliep, en net een beetje anders dan toen hij/zij nog leefde. Daarmee was de kous wel af wat de kinderen betreft.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 9 oktober 2013 17:15
quote:xylo schreef op 09 oktober 2013 @ 15:11:
Het is iemand die ik goed ken maar waar zij weinig contact mee had. Ik neem haar niet mee omdat ze nieuwsgierig is, maar om haar medeleven te kunnen laten tonen aan de partner van de overledene (die dochter wel goed kent). Ze leeft nl wel mee als ze er over hoort.Zo, kunnen de pek en veren even van stal? In het kader van de vader die laatst verketterd en vergruist werd om dat hij het in zijn hoofd haalde een kind mee te willen nemen...
Het is iemand die ik goed ken maar waar zij weinig contact mee had. Ik neem haar niet mee omdat ze nieuwsgierig is, maar om haar medeleven te kunnen laten tonen aan de partner van de overledene (die dochter wel goed kent). Ze leeft nl wel mee als ze er over hoort.Zo, kunnen de pek en veren even van stal? In het kader van de vader die laatst verketterd en vergruist werd om dat hij het in zijn hoofd haalde een kind mee te willen nemen...
woensdag 9 oktober 2013 17:16
Ik heb genoeg overledenen gezien en ben er eigenlijk wel klaar mee. Ik wil iemand herinneren zoals ik hem / haar kende en het gezicht van de overledene niet als laatste herinnering hebben.
Hoe dat zal zijn bij mijn naasten weet ik niet maar zou maar zo hetzelfde kunnen zijn.
Ooit dacht ik dat het goed was voor mijn kinderen om eens een uitvaart mee te maken van iemand die niet heel dichtbij stond, zodat als er een uitvaart zou zijn van een dierbare ze een beetje zouden weten hoe dat gaat.
Daar ben ik helemaal op teruggekomen. Elke uitvaart is anders, daar kun je je niet op voorbereiden. En op het verdriet zeer zeker niet.
Hoe dat zal zijn bij mijn naasten weet ik niet maar zou maar zo hetzelfde kunnen zijn.
Ooit dacht ik dat het goed was voor mijn kinderen om eens een uitvaart mee te maken van iemand die niet heel dichtbij stond, zodat als er een uitvaart zou zijn van een dierbare ze een beetje zouden weten hoe dat gaat.
Daar ben ik helemaal op teruggekomen. Elke uitvaart is anders, daar kun je je niet op voorbereiden. En op het verdriet zeer zeker niet.
Je bent zelf een theepot
woensdag 9 oktober 2013 17:16
quote:xylo schreef op 09 oktober 2013 @ 16:39:
Het is altijd lastig als iemand een topic opent om niet van alles te gaan oordelen en invullen. Ik merk dat ik dat ook regelmatig doe bij topics van anderen.
Toch zou ik ons allen willen aanraden gewoon in te gaan op de vraag die TO stelt. Niet meer en niet minder.Jij begint, oké?
Het is altijd lastig als iemand een topic opent om niet van alles te gaan oordelen en invullen. Ik merk dat ik dat ook regelmatig doe bij topics van anderen.
Toch zou ik ons allen willen aanraden gewoon in te gaan op de vraag die TO stelt. Niet meer en niet minder.Jij begint, oké?
woensdag 9 oktober 2013 17:30
quote:xylo schreef op 09 oktober 2013 @ 16:39:
Ik heb alleen de laatste paar reacties gelezen en merk dat er druk gespeculeerd en ingevuld wordt over mijn al dan niet oprechte bedoelingen (BGB).
Ik ben net bij de condoleance geweest (dus niet de crematie), het was in kleine kring, kind heeft zich uitstekend en betrokken gedragen, nabestaande was heel blij met haar tekening. We hebben niet in de kist gekeken.
Het is altijd lastig als iemand een topic opent om niet van alles te gaan oordelen en invullen. Ik merk dat ik dat ook regelmatig doe bij topics van anderen.
Toch zou ik ons allen willen aanraden gewoon in te gaan op de vraag die TO stelt. Niet meer en niet minder.
De manier waarop mensen een vraag interpreteren hangt ook af van hoe jij hem zelf stelt.
In de titel heb je het niet over je kind meenemen naar een begrafenis, maar over een "lijk laten zien" en in de OP stel je dat je kind erg nieuwsgierig is naar de dood, blijkbaar is dat de voornaamste reden om het kind mee te nemen (want over een diepe band met de overledene word verder niks gezegt)
Het zou kunnen dat je het allemaal niet zo rellerig en respectloos hebt bedoelt, maar zo komt het op mij wel over, en dat is misschien iets om op te letten de volgende keer.
Want je kunt niet alles voorzien, maar dat dit niet zo netjes is had je zelf ook wel kunnen bedenken toch?
Ik heb alleen de laatste paar reacties gelezen en merk dat er druk gespeculeerd en ingevuld wordt over mijn al dan niet oprechte bedoelingen (BGB).
Ik ben net bij de condoleance geweest (dus niet de crematie), het was in kleine kring, kind heeft zich uitstekend en betrokken gedragen, nabestaande was heel blij met haar tekening. We hebben niet in de kist gekeken.
Het is altijd lastig als iemand een topic opent om niet van alles te gaan oordelen en invullen. Ik merk dat ik dat ook regelmatig doe bij topics van anderen.
Toch zou ik ons allen willen aanraden gewoon in te gaan op de vraag die TO stelt. Niet meer en niet minder.
De manier waarop mensen een vraag interpreteren hangt ook af van hoe jij hem zelf stelt.
In de titel heb je het niet over je kind meenemen naar een begrafenis, maar over een "lijk laten zien" en in de OP stel je dat je kind erg nieuwsgierig is naar de dood, blijkbaar is dat de voornaamste reden om het kind mee te nemen (want over een diepe band met de overledene word verder niks gezegt)
Het zou kunnen dat je het allemaal niet zo rellerig en respectloos hebt bedoelt, maar zo komt het op mij wel over, en dat is misschien iets om op te letten de volgende keer.
Want je kunt niet alles voorzien, maar dat dit niet zo netjes is had je zelf ook wel kunnen bedenken toch?
woensdag 9 oktober 2013 18:50
Quinacridonerose, ik had het niet over een begrafenis maar een condoleance (wat veel informeler is en korter duurt dan een begrafenis). Het woord lijk is misschien wat ongelukkig gekozen.
Ik heb de openingspost wat summier gehouden om herkenbaarheid te voorkomen en ik snap dat er daardoor verkeerde conclusies worden.
Maar rellerig?
Ik heb de openingspost wat summier gehouden om herkenbaarheid te voorkomen en ik snap dat er daardoor verkeerde conclusies worden.
Maar rellerig?
woensdag 9 oktober 2013 19:00
Mijn zoon van bijna vijf heeft pasgeleden zijn opa in de kist zien liggen. Dit is heel goed gegaan. Van te voren goed ingelicht dat opa in de kist lag, dat het net leek alsof hij sliep, maar dat dat niet zo was omdat hij dood is en niet meer wakker zou worden. Hij begreep het heel goed, we hebben ook geen nachtmerries gehad hier. Nu lag opa er ook wel heel normaal bij, geen ziekbed vooraf gehad ofzo. Hij heeft hem niet aangeraakt. We hebben hem eigenlijk overal bij betrokken. Zelf een bloem uitkiezen, mee naar de uitvaart. Ging prima.
woensdag 9 oktober 2013 19:08
quote:mayhem schreef op 09 oktober 2013 @ 16:36:
[...]
Dat zou ik al helemaal niet doen
En ik spreek uit ervaring (als kind zijnde). Ik wist echt wel dat die lieve varkentjes in die enorme vrachtwagens niet gingen picknicken. Het ene kind is het andere niet, maar voor mijn zesjarige zelf was het teveel.Nee, vond ik ook een raar voorbeeld. Ik denk dat kinderen eerder vreemde fantasieën krijgen over doodgaan als ze in een slachthuis zijn geweest, dan wanneer ze iemand in de kist zien liggen (O gaat opa dood? Moet hij dan ook eerst naar het slachthuis?)
[...]
Dat zou ik al helemaal niet doen
En ik spreek uit ervaring (als kind zijnde). Ik wist echt wel dat die lieve varkentjes in die enorme vrachtwagens niet gingen picknicken. Het ene kind is het andere niet, maar voor mijn zesjarige zelf was het teveel.Nee, vond ik ook een raar voorbeeld. Ik denk dat kinderen eerder vreemde fantasieën krijgen over doodgaan als ze in een slachthuis zijn geweest, dan wanneer ze iemand in de kist zien liggen (O gaat opa dood? Moet hij dan ook eerst naar het slachthuis?)
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 9 oktober 2013 19:22
Toen mijn opa stierf was mijn oudste 3,5 en de jongste net 2. Misschien waren ze te jong om het te begrijpen maar beide hebben ze op een krukje naast het bed gezeten waar opa opgebaard lag. Af en toe raakten ze hem aan en dan was het brrr, opapa voelt wel heel koud aan. En tegen iedereen vertelde ze dat opapa zijn hartje stuk was en daarom niet meer deed praten. Ze hebben er verder nooit geen vragen meer over gesteld of dingen over verteld maar goed zoals ik zei, misschien waren ze nog wel gewoon te jong
woensdag 9 oktober 2013 19:24
quote:nlies schreef op 09 oktober 2013 @ 19:08:
[...]
Nee, vond ik ook een raar voorbeeld. Ik denk dat kinderen eerder vreemde fantasieën krijgen over doodgaan als ze in een slachthuis zijn geweest, dan wanneer ze iemand in de kist zien liggen (O gaat opa dood? Moet hij dan ook eerst naar het slachthuis?)
Dat zou ook nog kunnen.
Ik wist echt wel dat die roze lap die in repen een immense machine uitkwam een half uur daarvoor nog een varken was, en zal die betonnen groene hal en mannen met gasmaskers nooit vergeten. Nogmaals zoals ik al zei, het ene kind is het andere niet maar persoonlijk vind ik het absoluut geen geschikte omgeving voor een jong kind.
[...]
Nee, vond ik ook een raar voorbeeld. Ik denk dat kinderen eerder vreemde fantasieën krijgen over doodgaan als ze in een slachthuis zijn geweest, dan wanneer ze iemand in de kist zien liggen (O gaat opa dood? Moet hij dan ook eerst naar het slachthuis?)
Dat zou ook nog kunnen.
Ik wist echt wel dat die roze lap die in repen een immense machine uitkwam een half uur daarvoor nog een varken was, en zal die betonnen groene hal en mannen met gasmaskers nooit vergeten. Nogmaals zoals ik al zei, het ene kind is het andere niet maar persoonlijk vind ik het absoluut geen geschikte omgeving voor een jong kind.
woensdag 9 oktober 2013 19:25
quote:Suze02 schreef op 09 oktober 2013 @ 17:15:
[...]
Zo, kunnen de pek en veren even van stal? In het kader van de vader die laatst verketterd en vergruist werd om dat hij het in zijn hoofd haalde een kind mee te willen nemen...
Dat was in het kader van " naasten " .
Jammer, heb je toch de clou gemist.
[...]
Zo, kunnen de pek en veren even van stal? In het kader van de vader die laatst verketterd en vergruist werd om dat hij het in zijn hoofd haalde een kind mee te willen nemen...
Dat was in het kader van " naasten " .
Jammer, heb je toch de clou gemist.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 9 oktober 2013 23:41
Kinderen van deze leeftijd vinden de dood vaak interessant. Ik ging een paar maanden geleden naar een begravenis met mijn oudste zoon van 5 en hij vond het heel jammer dat hij de overledene niet kon zien. Ik had het niet verwacht maar hij was vooral nieuwsgierig naar hoe en wat en kon het verdriet nog niet begrijpen, die persoon was immers al oud - dan hoef je volgens zoon niet verdrietig te zijn.
donderdag 10 oktober 2013 12:20
Ik ben juist ervoor om kinderen alle fasen van het leven te laten meemaken. De dood hoort bij het leven en vooral als het kind er nieuwsgierig naar is en graag meewilt, waarom niet?
Je kan je kind voorbereiden door een boekje over doodgaan te lezen?
Ik heb deze mening omdat mijn vader sinds mijn 4e jaar begrafenisondernemer is en ik nu 26 jaar laten totaal geen problemen heb met dode mensen, doodgaan etc. Ik praat er makkelijk over, ik ga zonder moeite naar een overledene kijken en een begrafenis/crematie doe ik ook zonder problemen (oké, bij familie/bekenden is er uiteraard wel verdriet, maar ik heb geen angst).
Monuta heeft veel boekjes voor kinderen over de dood en doodgaan, mijn man heeft ze in zijn groep 5 gebruikt toen er vorig jaar een ouder overleed.
Jaren geleden paste ik op 2 jongens, de jongste (toen 12) was erg geïnteresseerd in doodgaan en wist dat mijn vader begrafenisondernemer was. Of hij niet een keer mocht komen kijken.
Mijn vader heeft hem `s avonds samen met zijn moeder het uitvaartcentrum laten zien, kisten, de ruimte waar een overledene gewassen wordt, opgebaard wordt etc. Mega interessant vond hij het en heb nooit van zijn ouders gehoord dat hij er slecht van geslapen had!
Je kan je kind voorbereiden door een boekje over doodgaan te lezen?
Ik heb deze mening omdat mijn vader sinds mijn 4e jaar begrafenisondernemer is en ik nu 26 jaar laten totaal geen problemen heb met dode mensen, doodgaan etc. Ik praat er makkelijk over, ik ga zonder moeite naar een overledene kijken en een begrafenis/crematie doe ik ook zonder problemen (oké, bij familie/bekenden is er uiteraard wel verdriet, maar ik heb geen angst).
Monuta heeft veel boekjes voor kinderen over de dood en doodgaan, mijn man heeft ze in zijn groep 5 gebruikt toen er vorig jaar een ouder overleed.
Jaren geleden paste ik op 2 jongens, de jongste (toen 12) was erg geïnteresseerd in doodgaan en wist dat mijn vader begrafenisondernemer was. Of hij niet een keer mocht komen kijken.
Mijn vader heeft hem `s avonds samen met zijn moeder het uitvaartcentrum laten zien, kisten, de ruimte waar een overledene gewassen wordt, opgebaard wordt etc. Mega interessant vond hij het en heb nooit van zijn ouders gehoord dat hij er slecht van geslapen had!
donderdag 10 oktober 2013 12:35
Ik vind dat het verschil maakt hoe de overledene er uit ziet. Iemand die plotseling is overleden ziet er heel anders uit als iemand die een ziektebed heeft gehad vind ik altijd. Eerst even zelf kijken of het geschikt is, vind ik. Maar voor de verwerking van het kind kan het wel heel goed zijn denk ik.
donderdag 10 oktober 2013 12:37
Nou ik ga toch maar even vastleggen waar ik allemaal niet van gediend ben wanneer ze me gaan opbaren.
Mensen waar ik niks mee heb mogen niet komen kijken. Ook niet als we ooit een band handen, maar die er niet meer is.
De buurt is ook niet welkom.
En er mogen geen foto's gemaakt worden.
Ik wilde eerst altijd graag begraven worden, een mooie steen etc.
Maar daar ben ik van afgestapt. Ik wil niet dat die zogenaamde vrienden aan mijn graf komen staan en een praatje tegen me doen over hoe geweldig leuk we het allemaal hebben gehad.
Kleine kinderen (of grote) meenemen naar iemand waar ze geen band mee hebben vind ik echt belachelijk.
Genoeg doden te zien op tv. En anders kan je ze een filmpje op youtube tonen.
Mensen waar ik niks mee heb mogen niet komen kijken. Ook niet als we ooit een band handen, maar die er niet meer is.
De buurt is ook niet welkom.
En er mogen geen foto's gemaakt worden.
Ik wilde eerst altijd graag begraven worden, een mooie steen etc.
Maar daar ben ik van afgestapt. Ik wil niet dat die zogenaamde vrienden aan mijn graf komen staan en een praatje tegen me doen over hoe geweldig leuk we het allemaal hebben gehad.
Kleine kinderen (of grote) meenemen naar iemand waar ze geen band mee hebben vind ik echt belachelijk.
Genoeg doden te zien op tv. En anders kan je ze een filmpje op youtube tonen.
donderdag 10 oktober 2013 12:40
[quote]plurque schreef op 09 oktober 2013 @ 15:28:
Mijn zoon was 3,5 toen zijn opa dood ging. Daarvoor zijn we samen vaak in het ziekenhuis op bezoek geweest als opa weer was opgenomen.
Een week voor zijn dood zijn we dagelijks op bezoek geweest. Mijn zoon heeft opa dood in het ziekenhuis gezien en hij heeft opa ook in de kist zien liggen.
Ik heb nooit de indruk gehad dat dit een traumatische gebeurtenis is geweest. Wel een gebeurtenis die mijn zoon heeft moeten verwerken, door bijvoorbeeld ziekenhuisje te spelen op het kinderdagverblijf.
quote]
Mijn kleindochter wilde een doodskistje voor haar Barbie, ze was 4 toen ze haar oma in de kist gezien had.
Het frappante is nog wel dat we laatst een dode duif langs de weg zagen liggen,....heb je die dode duif gezien, vroeg ik toen, nee dat had ze niet, wat is dat dan dood? vroeg ze, ze rende terug en bleef heel lang staan kijken en zei toen, Ach wat zielig!.
Mijn zoon was 3,5 toen zijn opa dood ging. Daarvoor zijn we samen vaak in het ziekenhuis op bezoek geweest als opa weer was opgenomen.
Een week voor zijn dood zijn we dagelijks op bezoek geweest. Mijn zoon heeft opa dood in het ziekenhuis gezien en hij heeft opa ook in de kist zien liggen.
Ik heb nooit de indruk gehad dat dit een traumatische gebeurtenis is geweest. Wel een gebeurtenis die mijn zoon heeft moeten verwerken, door bijvoorbeeld ziekenhuisje te spelen op het kinderdagverblijf.
quote]
Mijn kleindochter wilde een doodskistje voor haar Barbie, ze was 4 toen ze haar oma in de kist gezien had.
Het frappante is nog wel dat we laatst een dode duif langs de weg zagen liggen,....heb je die dode duif gezien, vroeg ik toen, nee dat had ze niet, wat is dat dan dood? vroeg ze, ze rende terug en bleef heel lang staan kijken en zei toen, Ach wat zielig!.
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
donderdag 10 oktober 2013 12:50
Allereerst moest ik stiekem een klein beetje gniffelen om de titel van je topic. Volgens mij moet je namelijk overleden zijn om als lijk betiteld te worden
Maar goed even on topic. In maart is mijn opa overleden. Mijn kinderen, van 6 en 4, zagen mijn opa (opi voor hun) wekelijks en waren ook erg gek op hem. Over de jongste heb ik niet getwijfeld, die vond ik gewoon écht te jong om mee te nemen tijdens de begrafenis. Is bovendien een spring in 't veld, dus ik zag hem al over de stoelen en kist heen klauteren enzo.
De oudste was wel nieuwsgierig. Ik heb het besproken met de begrafenis ondernemer, zij hebben mij wat informatie folders gegeven en een speciaal boekje voor kinderen. De begrafenis ondernemer raadde het aan om de kinderen wél te betrekken. Uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen om ook de oudste thuis te laten, met als reden dat het een héél erg gevoelig kind is en hij de aanblik van opi als lijk op dit moment nog niet goed zou kunnen verwerken.
Een dag na de begravenis heb ik de jongens mee genomen naar het graf en hebben ze daar nog iets tegen opa gezegd en een tekening neergelegd. Vervolgens gebruikten ze de omringende grafstenen om hink-stap-sprong op te doen en kwam de jongste met een mooi beeldje van een engeltje naar mij toe, waarvan ik niet wist bij welke grafsteen het hoorde
Gelukkig wist hij het zelf nog wel
Ik ben snel weggegaan en heb achteraf écht geen spijt gehad dat ik ze beiden niet mee heb genomen.
Mijn advies voor jou dus: niet doen! Zeker niet om haar nieuwsgierigheid te bevredigen!
Sterkte!
Maar goed even on topic. In maart is mijn opa overleden. Mijn kinderen, van 6 en 4, zagen mijn opa (opi voor hun) wekelijks en waren ook erg gek op hem. Over de jongste heb ik niet getwijfeld, die vond ik gewoon écht te jong om mee te nemen tijdens de begrafenis. Is bovendien een spring in 't veld, dus ik zag hem al over de stoelen en kist heen klauteren enzo.
De oudste was wel nieuwsgierig. Ik heb het besproken met de begrafenis ondernemer, zij hebben mij wat informatie folders gegeven en een speciaal boekje voor kinderen. De begrafenis ondernemer raadde het aan om de kinderen wél te betrekken. Uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen om ook de oudste thuis te laten, met als reden dat het een héél erg gevoelig kind is en hij de aanblik van opi als lijk op dit moment nog niet goed zou kunnen verwerken.
Een dag na de begravenis heb ik de jongens mee genomen naar het graf en hebben ze daar nog iets tegen opa gezegd en een tekening neergelegd. Vervolgens gebruikten ze de omringende grafstenen om hink-stap-sprong op te doen en kwam de jongste met een mooi beeldje van een engeltje naar mij toe, waarvan ik niet wist bij welke grafsteen het hoorde
Gelukkig wist hij het zelf nog wel
Ik ben snel weggegaan en heb achteraf écht geen spijt gehad dat ik ze beiden niet mee heb genomen.
Mijn advies voor jou dus: niet doen! Zeker niet om haar nieuwsgierigheid te bevredigen!
Sterkte!
donderdag 10 oktober 2013 20:49
Het ligt eraan, mijn neefje heeft mijn zoon niet gezien.. Puur omdat mijn nicht van te voren wist dat ze hem die ondersteuning niet kon geven.
Mijn ex schoonzus heeft haar dochter overal bij betrokken, alles goed uitgelegd en begeleid en dat ging goed. Ze zei later nu ze ouder is blij is geweest dat ze m'n zoon nog een zoen heeft kunnen geven, ook haar opa heeft ze gezien.
Ik heb haar daar toen ook in begeleid, en dat ging goed. Ze was toen vijf.
Ook een kleuter toen dij tijd.. Het ligt er dus denk ik aan ook hoe jij ermee omgaat, ook als de begrafenis is geweest. Ik zou haar wel met jou of je partner laten gaan en goed uitleggen en antwoorden geven.
En je kent je dochter natuurlijk het beste, je kan ergens wel inschatten of je hier denk ik goed aan doet of niet..
Mijn ex schoonzus heeft haar dochter overal bij betrokken, alles goed uitgelegd en begeleid en dat ging goed. Ze zei later nu ze ouder is blij is geweest dat ze m'n zoon nog een zoen heeft kunnen geven, ook haar opa heeft ze gezien.
Ik heb haar daar toen ook in begeleid, en dat ging goed. Ze was toen vijf.
Ook een kleuter toen dij tijd.. Het ligt er dus denk ik aan ook hoe jij ermee omgaat, ook als de begrafenis is geweest. Ik zou haar wel met jou of je partner laten gaan en goed uitleggen en antwoorden geven.
En je kent je dochter natuurlijk het beste, je kan ergens wel inschatten of je hier denk ik goed aan doet of niet..
