Kinderen
alle pijlers
Kind met afkickverschijnselen?
maandag 30 maart 2015 21:23
Zoon van bijna 13 heeft, naast een automatiseringsprobleem en veel moeite met het reguleren van zijn emoties de diagnose ADD.
Na alle ellende (ADD werd in eerste instantie niet gediagnosotceerd en was er geen officiële diagnose) en al het gezwoeg (trainingen, ouderbegeleiding) waar we met zoon doorheen zijn gegaan, hebben we na deze diagnose besloten om voor zijn ADD medicatie te gaan geven. het heeft nogal wat voeten in aarde gehad voordat we de juiste medicatie en dosering hadden gevonden bij hem, maar daarna hebben we een jongetje gezien dat zo vreselijk opknapte door die medicatie. Bijna drie jaar leerachterstand weggewerkt in ruim een jaar tijd en ook de woede-uitbarstingen die ons als ouders zo vreselijk uitputten, werden hanteerbaar en behapbaar. Een wondermiddel in onze beleving.
Maar na een paar jaar gebruik zien we ook een jongetje dat soms helemaal straks lijkt te staan van de afkickverschijnselen. 's Morgens voordat hij zijn pil krijgt, lijkt hij soms wel een waanzinnige (sorry voor dit vreselijke woord, maar dit is wel wat het is!) Iemand die staat te stuiteren en compleet ongecontroleerd is in wat hij doet en wat hij zegt. Een kleine tegenslag (hij moet zelf zijn brood nog roosteren bijv) kan een enorme woedebui als gevolg hebben. Hij is dan compleet niet voor rede vatbaar. Die pil erin....en je ziet de onrust wegtrekken. Ik kan je vertellen dat ik die pil dan bijna huilend geef; het lijkt wel drugs.
's Avonds zie je direct wanneer de pil is uitgewerkt; ook dan zie ik gedrag dat ik het beste omschrijf als afkickverschijnselen. Het is niet altijd even heftig en in drukke periodes is het erger, maar er is altijd dat verschil in gedrag.
We hebben dit al met zijn arts besproken. Omdat onze zoon niet echt groot is vindt de arts een ophoging van de dosering niet verstandig. Op mijn opmerking dat ik mijn zoon bijna een verslaafde vind, reageert hij niet echt. De orthopedagoog gooit het voornamelijk op de spannende dingen die soms gebeuren waardoor hij heftiger reageert. En nogmaals, dat speelt mee want we herkennen het, maar dat dekt de lading niet. Het vervelende is, niemand kent m op die heftige momenten. Dit bewaart hij alleen voor thuis bij het gezin.
We zitten echt met onze handen in het haar. De medicatie helpt erg goed maar de periode ervoor en erna is soms echte hel. Het voelt niet goed om ons kind met afkickverschijselen te associeren, maar zonder die medicatie functioneert hij ook niet lekker.
Zijn er ouders die dit herkennen? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? En nog belangrijker....komt er een eind aan die medicatie? Het breekt mijn hart als ik er aan denk dat hij hier zijn hele leven mee te maken heeft. Hij heeft zelf ook dondersgoed door dat hij dan anders reageert en niet "normaal" doet.
Na alle ellende (ADD werd in eerste instantie niet gediagnosotceerd en was er geen officiële diagnose) en al het gezwoeg (trainingen, ouderbegeleiding) waar we met zoon doorheen zijn gegaan, hebben we na deze diagnose besloten om voor zijn ADD medicatie te gaan geven. het heeft nogal wat voeten in aarde gehad voordat we de juiste medicatie en dosering hadden gevonden bij hem, maar daarna hebben we een jongetje gezien dat zo vreselijk opknapte door die medicatie. Bijna drie jaar leerachterstand weggewerkt in ruim een jaar tijd en ook de woede-uitbarstingen die ons als ouders zo vreselijk uitputten, werden hanteerbaar en behapbaar. Een wondermiddel in onze beleving.
Maar na een paar jaar gebruik zien we ook een jongetje dat soms helemaal straks lijkt te staan van de afkickverschijnselen. 's Morgens voordat hij zijn pil krijgt, lijkt hij soms wel een waanzinnige (sorry voor dit vreselijke woord, maar dit is wel wat het is!) Iemand die staat te stuiteren en compleet ongecontroleerd is in wat hij doet en wat hij zegt. Een kleine tegenslag (hij moet zelf zijn brood nog roosteren bijv) kan een enorme woedebui als gevolg hebben. Hij is dan compleet niet voor rede vatbaar. Die pil erin....en je ziet de onrust wegtrekken. Ik kan je vertellen dat ik die pil dan bijna huilend geef; het lijkt wel drugs.
's Avonds zie je direct wanneer de pil is uitgewerkt; ook dan zie ik gedrag dat ik het beste omschrijf als afkickverschijnselen. Het is niet altijd even heftig en in drukke periodes is het erger, maar er is altijd dat verschil in gedrag.
We hebben dit al met zijn arts besproken. Omdat onze zoon niet echt groot is vindt de arts een ophoging van de dosering niet verstandig. Op mijn opmerking dat ik mijn zoon bijna een verslaafde vind, reageert hij niet echt. De orthopedagoog gooit het voornamelijk op de spannende dingen die soms gebeuren waardoor hij heftiger reageert. En nogmaals, dat speelt mee want we herkennen het, maar dat dekt de lading niet. Het vervelende is, niemand kent m op die heftige momenten. Dit bewaart hij alleen voor thuis bij het gezin.
We zitten echt met onze handen in het haar. De medicatie helpt erg goed maar de periode ervoor en erna is soms echte hel. Het voelt niet goed om ons kind met afkickverschijselen te associeren, maar zonder die medicatie functioneert hij ook niet lekker.
Zijn er ouders die dit herkennen? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? En nog belangrijker....komt er een eind aan die medicatie? Het breekt mijn hart als ik er aan denk dat hij hier zijn hele leven mee te maken heeft. Hij heeft zelf ook dondersgoed door dat hij dan anders reageert en niet "normaal" doet.
maandag 30 maart 2015 21:31
quote:rosings schreef op 30 maart 2015 @ 21:27:
Bestaat er niet een slow-release of time-release variant van die pillen?
Anders zou ik hem een keer filmen als hij zo flipt om aan de arts te laten zien wat jullie bedoelen om duidelijk te maken hoe fout het dan gaat?Die heeft hij al. In eerste instantie begonnen met die kortdurende maar daar waren die rebound-effecten veel te erg. Daarom zijn we overgegaan op de time-release wat in eerste instantie dus echt het wondermiddel leek. Nu zijn we een paar jaar verder en reageert hij dus ook op deze zo ontzettend heftig.
Bestaat er niet een slow-release of time-release variant van die pillen?
Anders zou ik hem een keer filmen als hij zo flipt om aan de arts te laten zien wat jullie bedoelen om duidelijk te maken hoe fout het dan gaat?Die heeft hij al. In eerste instantie begonnen met die kortdurende maar daar waren die rebound-effecten veel te erg. Daarom zijn we overgegaan op de time-release wat in eerste instantie dus echt het wondermiddel leek. Nu zijn we een paar jaar verder en reageert hij dus ook op deze zo ontzettend heftig.
maandag 30 maart 2015 21:34
quote:Nouschi schreef op 30 maart 2015 @ 21:28:
Kun je geen opnames maken van die periodes en aan de arts laten zien?Dat hebben we meerdere keren geprobeerd. Hij lijkt er sensoren voor te hebben want iedere keer heeft hij het door gehad en gaat hij helemaal uit zijn stekker. Op een gegeven moment hebben we hem moeten beloven dit niet meer te doen. Op advies van de orthopedagoog respeceteren we dat en houden we ons aan die belofte.
Kun je geen opnames maken van die periodes en aan de arts laten zien?Dat hebben we meerdere keren geprobeerd. Hij lijkt er sensoren voor te hebben want iedere keer heeft hij het door gehad en gaat hij helemaal uit zijn stekker. Op een gegeven moment hebben we hem moeten beloven dit niet meer te doen. Op advies van de orthopedagoog respeceteren we dat en houden we ons aan die belofte.
maandag 30 maart 2015 21:39
quote:Boedhabuikje123 schreef op 30 maart 2015 @ 21:34:
[...]
Dat hebben we meerdere keren geprobeerd. Hij lijkt er sensoren voor te hebben want iedere keer heeft hij het door gehad en gaat hij helemaal uit zijn stekker. Op een gegeven moment hebben we hem moeten beloven dit niet meer te doen. Op advies van de orthopedagoog respeceteren we dat en houden we ons aan die belofte.Snap ik. Lastig zeg, wat een zorgen.
[...]
Dat hebben we meerdere keren geprobeerd. Hij lijkt er sensoren voor te hebben want iedere keer heeft hij het door gehad en gaat hij helemaal uit zijn stekker. Op een gegeven moment hebben we hem moeten beloven dit niet meer te doen. Op advies van de orthopedagoog respeceteren we dat en houden we ons aan die belofte.Snap ik. Lastig zeg, wat een zorgen.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
maandag 30 maart 2015 21:43
Ik snap dat je z'n vertrouwen daarin niet wil en mag schaden.
Wat vindt hij er zelf van? Als hij het ook vervelend vindt zou hij misschien wel toestemming geven om het te filmen?
Wat een vervelend dilemma. Je wil ook niet als maar ophogen en ophogen. Het is natuurlijk wel drugs dus het is niet raar dat z'n lichaam er op die manier op reageert (Gewenning)
sterkte! En heel hard aan de bel blijven trekken bij de artsen
Wat vindt hij er zelf van? Als hij het ook vervelend vindt zou hij misschien wel toestemming geven om het te filmen?
Wat een vervelend dilemma. Je wil ook niet als maar ophogen en ophogen. Het is natuurlijk wel drugs dus het is niet raar dat z'n lichaam er op die manier op reageert (Gewenning)
sterkte! En heel hard aan de bel blijven trekken bij de artsen
maandag 30 maart 2015 21:50
quote:rosings schreef op 30 maart 2015 @ 21:43:
Ik snap dat je z'n vertrouwen daarin niet wil en mag schaden.
Wat vindt hij er zelf van? Als hij het ook vervelend vindt zou hij misschien wel toestemming geven om het te filmen?
Wat een vervelend dilemma. Je wil ook niet als maar ophogen en ophogen. Het is natuurlijk wel drugs dus het is niet raar dat z'n lichaam er op die manier op reageert (Gewenning)
sterkte! En heel hard aan de bel blijven trekken bij de artsen
Dank je wel Rosings. Het hem vragen zou misschien nog eens een idee zijn om te vragen als hij gewoon zichzelf is.
We hebben dat nog niet zo gedaan, dus wie weet.
Hij vindt het zelf ook vreselijk die buien, daar hebben we het wel regelmatig met hem over. Maar hij kan zichzelf dan niet uitzetten:-(.
Ik snap dat je z'n vertrouwen daarin niet wil en mag schaden.
Wat vindt hij er zelf van? Als hij het ook vervelend vindt zou hij misschien wel toestemming geven om het te filmen?
Wat een vervelend dilemma. Je wil ook niet als maar ophogen en ophogen. Het is natuurlijk wel drugs dus het is niet raar dat z'n lichaam er op die manier op reageert (Gewenning)
sterkte! En heel hard aan de bel blijven trekken bij de artsen
Dank je wel Rosings. Het hem vragen zou misschien nog eens een idee zijn om te vragen als hij gewoon zichzelf is.
We hebben dat nog niet zo gedaan, dus wie weet.
Hij vindt het zelf ook vreselijk die buien, daar hebben we het wel regelmatig met hem over. Maar hij kan zichzelf dan niet uitzetten:-(.
maandag 30 maart 2015 21:52
quote:zzonnetje schreef op 30 maart 2015 @ 21:46:
Inderdaad rebound en hoort bij de medicatie.....
Dat maakt het niet minder zwaar en herkenbaar.....
Het is inderdaad soms of mijn kind zonder medicatiegebruik de H van Hyper erbij heeft gekregen, terwijl dat vroeger echt niet op deze manier was. Van een ADD-er naar een ADHD-er.
Eigenlijk best bijzonder
Inderdaad rebound en hoort bij de medicatie.....
Dat maakt het niet minder zwaar en herkenbaar.....
Het is inderdaad soms of mijn kind zonder medicatiegebruik de H van Hyper erbij heeft gekregen, terwijl dat vroeger echt niet op deze manier was. Van een ADD-er naar een ADHD-er.
Eigenlijk best bijzonder
maandag 30 maart 2015 21:55
quote:miedo schreef op 30 maart 2015 @ 21:50:
misschien dosering halveren en de andere helft twee uur later geven? Sterkte!
Dat kan niet met time-releases. Daar moet je apotheker voor zijn:-).
Wat ik nu soms wel doe: is een kortdurende geven als ik merk dat het is uitgewerkt en we nog een hele periode door moeten.
Maar ja, ook daar treedt dan op den duur gewenning op.
misschien dosering halveren en de andere helft twee uur later geven? Sterkte!
Dat kan niet met time-releases. Daar moet je apotheker voor zijn:-).
Wat ik nu soms wel doe: is een kortdurende geven als ik merk dat het is uitgewerkt en we nog een hele periode door moeten.
Maar ja, ook daar treedt dan op den duur gewenning op.
maandag 30 maart 2015 21:58
