Kinderen
alle pijlers
Kind van 5 huilt nog elke dag bij afzetten
dinsdag 26 juli 2016 09:36
Ik weet geen oplossing, maar wat rot voor het ventje! En voor jou! Lijkt me heel naar , mijn zoontje had dat met de psz, ik had het bijna opgegeven. Uiteindelijk kwam het goed, maar op het moment zelf was het huilen, huilen, vastklampen idd. Alleen was dat maar 2 uurtjes, een hele dag duurt wel lang natuurlijk.
dinsdag 26 juli 2016 09:45
Ik denk dat sommige (grotere) kinderen voelen dat mama er moeite mee heeft en dat dan niet gemeen bedoeld maar uitmelken.
Dus word het helemaal een ding voor jullie.
Ik zou niet zo min mogelijk brengen maar gewoon vaste dagen en tijden. Niet in allerlei bochten wringen om hem zsm weer te halen of niet te brengen.
En de leidsters kunnen best wel wat meer aandacht aan hem geven als hij op een stoeltje gaat zit wachten tot je komt.
En anders een gastouder proberen?
Dus word het helemaal een ding voor jullie.
Ik zou niet zo min mogelijk brengen maar gewoon vaste dagen en tijden. Niet in allerlei bochten wringen om hem zsm weer te halen of niet te brengen.
En de leidsters kunnen best wel wat meer aandacht aan hem geven als hij op een stoeltje gaat zit wachten tot je komt.
En anders een gastouder proberen?
dinsdag 26 juli 2016 09:46
dinsdag 26 juli 2016 09:47
Mijn dochter had het ook. Zowel op het kinderdagverblijf als later op de peuterspeelzaal en bij de BSO. Zij hoeft nu niet meer te gaan omdat ik niet veel meer buitenshuis werk en mijn ouders dan oppassen. Misschien kun je een gastouder zoeken? Ik ken mensen die een hele lieve meid van in de 20 hadden die in de kinderopvang had gewerkt en die de kinderen altijd uit school haalde en in de vakanties ook bij hen thuis oppaste. Ze ging allerlei leuke dingen doen met de kinderen en zij vonden het geweldig. Ook omdat ze gewoon met vriendinnetjes af mochten spreken. Inmiddels zijn de kinderen zo oud dat ze alleen thuis zijn, maar ze hebben nog steeds regelmatig contact met de oppas.
En verder denk ik dat het ook nog wel de leeftijd is. Vanaf een jaar of 7 gaan ze vaak veel gemakkelijker, maar daar heb je voor nu natuurlijk niks aan.
En verder denk ik dat het ook nog wel de leeftijd is. Vanaf een jaar of 7 gaan ze vaak veel gemakkelijker, maar daar heb je voor nu natuurlijk niks aan.
dinsdag 26 juli 2016 09:51
Herkenbaar, ook van mijn kinderen. Wat hier wel hielp, was vantevoren aankondigen wat je ging doen. Dus, jij gaat morgen naar BSO/school etc., ik breng jou en dan ga ik weg. Kort en krachtig. Probeer je kind vooral het gevoel te geven dat jij het veilig vindt daar. Want je kind voelt jouw stemming haarfijn aan. Vooral niet gaan discussiëren etc., want anders maak je onbedoeld een groot drama van. Mag je kind geen knuffel meenemen? Dat hielp hier ook wel. En probeer ervoor te zorgen dat je kind genoeg geslapen heeft, dan is het leven ook minder zwaar. En verder, het is een fase en het gaat weer over.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
dinsdag 26 juli 2016 09:55
Ik zeg nu meestal dat ik begrijp dat hij niet wil gaan en dat ik ook veel liever bij hem blijf
Ik zou dit niet steeds zeggen, het is al vervelend genoeg voor hem.
Maar.. Niet helemaal vergelijkbaar, maar als een kind valt, en je doet net alsof er niks aan de hand is, of maakt er een grapje over, dan gaat een kind vaak vanzelf weer spelen, en is er ook niets aan de hand
Maar als je meteen opspringt, het kind oppakt en roep ohhhhh ben je gevallen? etc etc, dan gaat zo een kind vaak keihard huilen.
Wat Goede fee zegt, omdat het kind die aandacht krijgt, maak je het vaak alleen maar erger.
Ik zou dit niet steeds zeggen, het is al vervelend genoeg voor hem.
Maar.. Niet helemaal vergelijkbaar, maar als een kind valt, en je doet net alsof er niks aan de hand is, of maakt er een grapje over, dan gaat een kind vaak vanzelf weer spelen, en is er ook niets aan de hand
Maar als je meteen opspringt, het kind oppakt en roep ohhhhh ben je gevallen? etc etc, dan gaat zo een kind vaak keihard huilen.
Wat Goede fee zegt, omdat het kind die aandacht krijgt, maak je het vaak alleen maar erger.
dinsdag 26 juli 2016 09:58
out of the box gedacht: wat als je hem eens brengt op een dag dat je niet moet werken en dan erbij blijft (in overleg met de leidsters natuurlijk) - je kan er dan een klein feestje van maken en eventueel met zijn allen samen pannenkoeken bakken of zo 's middags - gewoon laten zien dat het er wel leuk kan zijn ?
en verder ben ik het er wel mee eens dat het duidelijk voor hem moet zijn: nu ga je mee in zijn mening dat het er wel verschrikkelijk moet zijn, want je draait je in allerlei bochten om hem niet te laten gaan (alleen als het echt moet) - misschien kan hij beter wennen als hij weet dat x de vaste dag is
en verder ben ik het er wel mee eens dat het duidelijk voor hem moet zijn: nu ga je mee in zijn mening dat het er wel verschrikkelijk moet zijn, want je draait je in allerlei bochten om hem niet te laten gaan (alleen als het echt moet) - misschien kan hij beter wennen als hij weet dat x de vaste dag is
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 26 juli 2016 10:03
quote:Corona67 schreef op 26 juli 2016 @ 09:55:
Ik zeg nu meestal dat ik begrijp dat hij niet wil gaan en dat ik ook veel liever bij hem blijf
Ik zou dit niet steeds zeggen, het is al vervelend geneg voor hem.
Maar.. Niet helemaal vergelijkbaar, maar als een kind valt, en je doet net alsof er niks aan de hand is, of maakt er een grapje over, dan gaat een kind vaak vanzelf weer spelen, en is er ook niets aan de hand
Maar als je meteen opspringt, het kind oppakt en roep ohhhhh ben je gevallen? etc etc, dan gaat zo een kind vaak keihard huilen.
Wat Goede fee zegt, omdat het kind die aandacht krijgt, maak je het vaak alleen maar erger.
Precies dat. Ik zie dat echt zo vaak op kvd en nu pzs van de jongste, je ziet aan alles dat de moeders het vreselijk vinden, maken ook zulke opmerkingen en zitten met een huilend kind, die bij de juf moet en dan nog een half uur zwaaien met een bezwaard gevoel vertrekken ze dan.
Terwijl de moeders die zeggen kusje en tot strakjes en gewoon weggaan geen huilers hebben na een paar keer.
Kan je iemand anders hem eens weglaten brengen en halen?
Hier ook een moeder die hetzelfde had als jij TO en toen manlief zoon wegbracht stond zoon te lachen. Ze geloofde vader eerst niet maar toen ze het vroeg bleek het waar te zijn.
Nu zegt moeder kusje en ik ga en loopt daarna weg. Niks meer aan de hand. Heeft bijna 1,5 jaar geduurt dat drama 2x in de week.
Ik zeg nu meestal dat ik begrijp dat hij niet wil gaan en dat ik ook veel liever bij hem blijf
Ik zou dit niet steeds zeggen, het is al vervelend geneg voor hem.
Maar.. Niet helemaal vergelijkbaar, maar als een kind valt, en je doet net alsof er niks aan de hand is, of maakt er een grapje over, dan gaat een kind vaak vanzelf weer spelen, en is er ook niets aan de hand
Maar als je meteen opspringt, het kind oppakt en roep ohhhhh ben je gevallen? etc etc, dan gaat zo een kind vaak keihard huilen.
Wat Goede fee zegt, omdat het kind die aandacht krijgt, maak je het vaak alleen maar erger.
Precies dat. Ik zie dat echt zo vaak op kvd en nu pzs van de jongste, je ziet aan alles dat de moeders het vreselijk vinden, maken ook zulke opmerkingen en zitten met een huilend kind, die bij de juf moet en dan nog een half uur zwaaien met een bezwaard gevoel vertrekken ze dan.
Terwijl de moeders die zeggen kusje en tot strakjes en gewoon weggaan geen huilers hebben na een paar keer.
Kan je iemand anders hem eens weglaten brengen en halen?
Hier ook een moeder die hetzelfde had als jij TO en toen manlief zoon wegbracht stond zoon te lachen. Ze geloofde vader eerst niet maar toen ze het vroeg bleek het waar te zijn.
Nu zegt moeder kusje en ik ga en loopt daarna weg. Niks meer aan de hand. Heeft bijna 1,5 jaar geduurt dat drama 2x in de week.
dinsdag 26 juli 2016 10:05
quote:Corona67 schreef op 26 juli 2016 @ 09:55:
Ik zeg nu meestal dat ik begrijp dat hij niet wil gaan en dat ik ook veel liever bij hem blijf
Ik zou dit niet steeds zeggen, het is al vervelend genoeg voor hem.
Maar.. Niet helemaal vergelijkbaar, maar als een kind valt, en je doet net alsof er niks aan de hand is, of maakt er een grapje over, dan gaat een kind vaak vanzelf weer spelen, en is er ook niets aan de hand
Maar als je meteen opspringt, het kind oppakt en roep ohhhhh ben je gevallen? etc etc, dan gaat zo een kind vaak keihard huilen.
Wat Goede fee zegt, omdat het kind die aandacht krijgt, maak je het vaak alleen maar erger.Inderdaad. Voor onze kinderen is het duidelijk dat ze 2x per week naar de BSO gaan. Dat hoort gewoon bij die twee schooldagen. Dat weten ze al vanaf week 1 in groep 1. Ik ga niet zeggen dat ik het zelf ook liever anders had gezien (wat ook niet zo is trouwens) want dat zou alleen maar verwarrend voor ze zijn. Het is een gegeven, net zoals school een gegeven is.
Ik zeg nu meestal dat ik begrijp dat hij niet wil gaan en dat ik ook veel liever bij hem blijf
Ik zou dit niet steeds zeggen, het is al vervelend genoeg voor hem.
Maar.. Niet helemaal vergelijkbaar, maar als een kind valt, en je doet net alsof er niks aan de hand is, of maakt er een grapje over, dan gaat een kind vaak vanzelf weer spelen, en is er ook niets aan de hand
Maar als je meteen opspringt, het kind oppakt en roep ohhhhh ben je gevallen? etc etc, dan gaat zo een kind vaak keihard huilen.
Wat Goede fee zegt, omdat het kind die aandacht krijgt, maak je het vaak alleen maar erger.Inderdaad. Voor onze kinderen is het duidelijk dat ze 2x per week naar de BSO gaan. Dat hoort gewoon bij die twee schooldagen. Dat weten ze al vanaf week 1 in groep 1. Ik ga niet zeggen dat ik het zelf ook liever anders had gezien (wat ook niet zo is trouwens) want dat zou alleen maar verwarrend voor ze zijn. Het is een gegeven, net zoals school een gegeven is.
dinsdag 26 juli 2016 10:06
Tijdens het schooljaar zijn er twee vaste dagen waar ik niet vanaf kan wijken, dus dat is vrij duidelijk.
In de vakantie probeer ik soms mijn moeder op te laten passen of gaat hij naar een soort speelpleinwerking (waar hij het wel leuker vindt), maar die is op sommige dagen ook niet open. De dagen dat hij moet gaan, staan dus wel vast en ik bereid er hem ook op voorhand op voor.
Een gastouder heb ik overwogen maar dat bestaat hier officieel gezien niet (BE). Ik zou iemand van buitenaf kunnen zoeken, maar ik denk dat dat niet altijd makkelijk is. Maar die optie overweeg ik dus wel. Ook overweeg ik vanaf volgend jaar wat met mijn werkuren te schuiven, zodat hij door het jaar al minder hoeft te gaan. Ik weet dat hij uiteindelijk moet leren dat hij moet gaan als het niet anders gaat, maar als ik er zelf wel iets aan kan doen, doe ik dat ook liever.
Ik ben alleenstaand en al een tijd uit elkaar. Het kan daar deels mee te maken hebben, maar hij had dit probleem ook al toen zijn vader en ik nog samen waren.
Ik kan er misschien iets duidelijker in zijn en minder 'medelijden tonen'. En Belgali, wat jij zegt vind ik heel leuk, maar ik vrees dat hij het daarna nog erger gaat vinden om te gaan, aangezien ik er dan niet ben 'zoals vorige keer'. Maar ik denk er eens over na, bedankt voor het idee!
In de vakantie probeer ik soms mijn moeder op te laten passen of gaat hij naar een soort speelpleinwerking (waar hij het wel leuker vindt), maar die is op sommige dagen ook niet open. De dagen dat hij moet gaan, staan dus wel vast en ik bereid er hem ook op voorhand op voor.
Een gastouder heb ik overwogen maar dat bestaat hier officieel gezien niet (BE). Ik zou iemand van buitenaf kunnen zoeken, maar ik denk dat dat niet altijd makkelijk is. Maar die optie overweeg ik dus wel. Ook overweeg ik vanaf volgend jaar wat met mijn werkuren te schuiven, zodat hij door het jaar al minder hoeft te gaan. Ik weet dat hij uiteindelijk moet leren dat hij moet gaan als het niet anders gaat, maar als ik er zelf wel iets aan kan doen, doe ik dat ook liever.
Ik ben alleenstaand en al een tijd uit elkaar. Het kan daar deels mee te maken hebben, maar hij had dit probleem ook al toen zijn vader en ik nog samen waren.
Ik kan er misschien iets duidelijker in zijn en minder 'medelijden tonen'. En Belgali, wat jij zegt vind ik heel leuk, maar ik vrees dat hij het daarna nog erger gaat vinden om te gaan, aangezien ik er dan niet ben 'zoals vorige keer'. Maar ik denk er eens over na, bedankt voor het idee!
dinsdag 26 juli 2016 10:09
quote:Goede-Fee schreef op 26 juli 2016 @ 10:03:
[...]
Precies dat. Ik zie dat echt zo vaak op kvd en nu pzs van de jongste, je ziet aan alles dat de moeders het vreselijk vinden, maken ook zulke opmerkingen en zitten met een huilend kind, die bij de juf moet en dan nog een half uur zwaaien met een bezwaard gevoel vertrekken ze dan.
Terwijl de moeders die zeggen kusje en tot strakjes en gewoon weggaan geen huilers hebben na een paar keer.
Kan je iemand anders hem eens weglaten brengen en halen?
Hier ook een moeder die hetzelfde had als jij TO en toen manlief zoon wegbracht stond zoon te lachen. Ze geloofde vader eerst niet maar toen ze het vroeg bleek het waar te zijn.
Nu zegt moeder kusje en ik ga en loopt daarna weg. Niks meer aan de hand. Heeft bijna 1,5 jaar geduurt dat drama 2x in de week.Dat werkt echt niet altijd. Ik ben daar heel makkelijk in. Kusje, zwaaien en weg. Maar bij mijn jongste dochter was het toch altijd een enorm drama.
[...]
Precies dat. Ik zie dat echt zo vaak op kvd en nu pzs van de jongste, je ziet aan alles dat de moeders het vreselijk vinden, maken ook zulke opmerkingen en zitten met een huilend kind, die bij de juf moet en dan nog een half uur zwaaien met een bezwaard gevoel vertrekken ze dan.
Terwijl de moeders die zeggen kusje en tot strakjes en gewoon weggaan geen huilers hebben na een paar keer.
Kan je iemand anders hem eens weglaten brengen en halen?
Hier ook een moeder die hetzelfde had als jij TO en toen manlief zoon wegbracht stond zoon te lachen. Ze geloofde vader eerst niet maar toen ze het vroeg bleek het waar te zijn.
Nu zegt moeder kusje en ik ga en loopt daarna weg. Niks meer aan de hand. Heeft bijna 1,5 jaar geduurt dat drama 2x in de week.Dat werkt echt niet altijd. Ik ben daar heel makkelijk in. Kusje, zwaaien en weg. Maar bij mijn jongste dochter was het toch altijd een enorm drama.
dinsdag 26 juli 2016 10:11
quote:pamelacourson schreef op 26 juli 2016 @ 10:09:
[...]
Dat werkt echt niet altijd. Ik ben daar heel makkelijk in. Kusje, zwaaien en weg. Maar bij mijn jongste dochter was het toch altijd een enorm drama.
Tuurlijk werkt dit niet in 100% van de kindjes. Er zijn altijd uitzonderingen. Maar vaak ligt het echt wel aan hoe de ouders er mee omgaan.
TO schrijft zelf ook dat ze er helemaal in mee gaat.
Ik zeg nu meestal dat ik begrijp dat hij niet wil gaan en dat ik ook veel liever bij hem blijf, maar dat ik moet werken, dat het niet anders kan en dat hij best kan proberen de leuke dingen te zien. Ik wil zijn gevoel niet miskennen, maar hem ook niet laten zitten in het negatieve..
[...]
Dat werkt echt niet altijd. Ik ben daar heel makkelijk in. Kusje, zwaaien en weg. Maar bij mijn jongste dochter was het toch altijd een enorm drama.
Tuurlijk werkt dit niet in 100% van de kindjes. Er zijn altijd uitzonderingen. Maar vaak ligt het echt wel aan hoe de ouders er mee omgaan.
TO schrijft zelf ook dat ze er helemaal in mee gaat.
Ik zeg nu meestal dat ik begrijp dat hij niet wil gaan en dat ik ook veel liever bij hem blijf, maar dat ik moet werken, dat het niet anders kan en dat hij best kan proberen de leuke dingen te zien. Ik wil zijn gevoel niet miskennen, maar hem ook niet laten zitten in het negatieve..
dinsdag 26 juli 2016 10:14
Inderdaad, ik probeer het afscheid op het moment zelf ook zo kort mogelijk te houden, kusje, aai over bol en weg. Hij loopt me achterna en klampt zich aan me vast. Dat is al jaren zo.
Holadijee, op school heeft hij het soms ook, maar wel minder naar mijn gevoel. Hij loopt me daar wel achterna als ik wegga of houdt zich vast aan mijn jas of broek als ik wil weggaan, maar laat zich door de juf wel snel afleiden. Op school vermaakt hij zich ook echt wel en hij zegt thuis ook niet dat hij niet naar school wil oid.
Holadijee, op school heeft hij het soms ook, maar wel minder naar mijn gevoel. Hij loopt me daar wel achterna als ik wegga of houdt zich vast aan mijn jas of broek als ik wil weggaan, maar laat zich door de juf wel snel afleiden. Op school vermaakt hij zich ook echt wel en hij zegt thuis ook niet dat hij niet naar school wil oid.
dinsdag 26 juli 2016 10:15
quote:alternalief schreef op 26 juli 2016 @ 10:14:
Inderdaad, ik probeer het afscheid ook zo kort mogelijk te houden, kusje, aai over bol en weg. Hij loopt me achterna en klampt zich aan me vast. Dat is al jaren zo.
Holadijee, op school heeft hij het soms ook, maar wel minder naar mijn gevoel. Hij loopt me daar wel achterna als ik wegga of houdt zich vast aan mijn jas of broek als ik wil weggaan, maar laat zich door de juf wel snel afleiden. Op school vermaakt hij zich ook echt wel en hij zegt thuis ook niet dat hij niet naar school wil oid.Maar je zegt ook dat je het begrijpt en jij hem ook liever bij je hebt.
Inderdaad, ik probeer het afscheid ook zo kort mogelijk te houden, kusje, aai over bol en weg. Hij loopt me achterna en klampt zich aan me vast. Dat is al jaren zo.
Holadijee, op school heeft hij het soms ook, maar wel minder naar mijn gevoel. Hij loopt me daar wel achterna als ik wegga of houdt zich vast aan mijn jas of broek als ik wil weggaan, maar laat zich door de juf wel snel afleiden. Op school vermaakt hij zich ook echt wel en hij zegt thuis ook niet dat hij niet naar school wil oid.Maar je zegt ook dat je het begrijpt en jij hem ook liever bij je hebt.
dinsdag 26 juli 2016 10:18
quote:Goede-Fee schreef op 26 juli 2016 @ 10:15:
[...]
Maar je zegt ook dat je het begrijpt en jij hem ook liever bij je hebt.
Dat is waar ja, dat doe ik misschien beter niet idd.
Ik heb, waarschijnlijk onterecht dan, de angst zijn gevoelens te miskennen aangezien hij oprecht verdriet heeft erom (een kindje dat tussen tientallen andere kindjes op een stoeltje voor de deur gaat zitten wachten met een verdrietig gezicht, ik vind het vreselijk) en ik dat gevoel dan zou wegduwen of hem niet zou begrijpen. Maar ik realiseer me wel dat ik daar misschien iets harder in moet worden
[...]
Maar je zegt ook dat je het begrijpt en jij hem ook liever bij je hebt.
Dat is waar ja, dat doe ik misschien beter niet idd.
Ik heb, waarschijnlijk onterecht dan, de angst zijn gevoelens te miskennen aangezien hij oprecht verdriet heeft erom (een kindje dat tussen tientallen andere kindjes op een stoeltje voor de deur gaat zitten wachten met een verdrietig gezicht, ik vind het vreselijk) en ik dat gevoel dan zou wegduwen of hem niet zou begrijpen. Maar ik realiseer me wel dat ik daar misschien iets harder in moet worden
dinsdag 26 juli 2016 10:49
quote:milouda schreef op 26 juli 2016 @ 10:38:
Heb je hem weleens gevraagd waarom hij het niet leuk vindt op de BSO?
Al verschillende keren.
Meestal zegt hij dat hij mij mist en bij mij wilt zijn, soms iets over een kindje dat hij niet zo leuk vindt, maar verder dan dat gaat het niet.
Wat ik meestal wel doe is hem laten opnoemen wat hij wel leuk vond aan de opvang die dag en daar dan even over praten en heel blij over doen samen met hem.
Dat helpt even, maar heeft niet het succes waar ik op hoopte
Heb je hem weleens gevraagd waarom hij het niet leuk vindt op de BSO?
Al verschillende keren.
Meestal zegt hij dat hij mij mist en bij mij wilt zijn, soms iets over een kindje dat hij niet zo leuk vindt, maar verder dan dat gaat het niet.
Wat ik meestal wel doe is hem laten opnoemen wat hij wel leuk vond aan de opvang die dag en daar dan even over praten en heel blij over doen samen met hem.
Dat helpt even, maar heeft niet het succes waar ik op hoopte
dinsdag 26 juli 2016 10:58
misschien helpt het als je hem tekeningetjes laat maken van de dingen die hij leuk vindt om te doen ? Een "spiekbriefje" als het ware... als hij zich dan verveelt of je mist, kijkt hij op dat blaadje en kiest iets om te gaan doen.
Denk dat hij het best al snapt als je uitlegt dat de tijd rapper gaat als hij leuke dingen gaat doen. Je kunt uitleggen dat je altijd zelf de keuze hebt tussen verdrietig blijven of het knopje om te zetten en te proberen om het voor jezelf leuker te maken.
Denk dat hij het best al snapt als je uitlegt dat de tijd rapper gaat als hij leuke dingen gaat doen. Je kunt uitleggen dat je altijd zelf de keuze hebt tussen verdrietig blijven of het knopje om te zetten en te proberen om het voor jezelf leuker te maken.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 26 juli 2016 11:14
Blijkbaar ben ik zo'n beetje de enige, maar ik zou na 5 jaar allang iets anders gezocht hebben. No way dat ik mijn kind 5 jaar lang laat huilen en ongelukkig laat zijn. Er is toch íets aan de hand dat hij het daar zo erg vindt dat hij op een stoeltje zijn tijd uit zit te zitten? Als duidelijk zijn, gesprekken met hem én met de leiding niet helpt, zou ik voor een alternatief kiezen.
