Kinderen
alle pijlers
Kraamtijd: had jij het allemaal willen weten?
maandag 27 oktober 2014 20:10
Kleine toelichting op de titel:
Ik vertelde dit weekend aan een vriendin een anekdote, waarbij ik in gesprek was met een vrouw, en waarbij het op een gegeven moment over kinderen krijgen ging. Zij zei toen: "Ik ben er nog steeds boos om dat niemand mij ooit heeft verteld hoe k*t die eerste zes weken zijn!" Dit was toen best grappig, omdat ik haar niet echt kende, maar goed, lang verhaal kort:
Mijn vriendin zei toen redelijk fel: Nou, dat had ik ook wel willen weten!
Het grappige is dat ik de kraamtijd van mn zoon niet zo heb ervaren. Goed, toen hij drie weken was hallucineerden we ongeveer van moeheid. Het gevoel van zere tepels bleef nog lang naëbben en mijn keizersnede destijds droeg ook niet bij aan het vlot weer op de been zijn.
Ik was geradbraakt, maar toch had ik niet het idee van "Sjongejonge, dit had iemand mij wel eens mogen vertellen" of "waarom, in godsnaam, hebben we het óóit een goed idee gevonden om een kind te krijgen?" Deze ideeën had mijn vriendin dus wel (inmiddels is die kraamtijd bij haar ook alweer voorbij)
Maar goed, zoveel mensen, zoveel smaken, dus ik vroeg me af:
Hadden jullie van tevoren goed geïnformeerd willen worden over die eerste zes weken tot twee maanden na de bevalling, over de moeheid, de zombiemodus, de zere tieten, het krakkemikkige onderstel, de onzekerheid over of je het wel kunt, dat hele opvoeden? Of had dat niets uitgemaakt?
Ik vertelde dit weekend aan een vriendin een anekdote, waarbij ik in gesprek was met een vrouw, en waarbij het op een gegeven moment over kinderen krijgen ging. Zij zei toen: "Ik ben er nog steeds boos om dat niemand mij ooit heeft verteld hoe k*t die eerste zes weken zijn!" Dit was toen best grappig, omdat ik haar niet echt kende, maar goed, lang verhaal kort:
Mijn vriendin zei toen redelijk fel: Nou, dat had ik ook wel willen weten!
Het grappige is dat ik de kraamtijd van mn zoon niet zo heb ervaren. Goed, toen hij drie weken was hallucineerden we ongeveer van moeheid. Het gevoel van zere tepels bleef nog lang naëbben en mijn keizersnede destijds droeg ook niet bij aan het vlot weer op de been zijn.
Ik was geradbraakt, maar toch had ik niet het idee van "Sjongejonge, dit had iemand mij wel eens mogen vertellen" of "waarom, in godsnaam, hebben we het óóit een goed idee gevonden om een kind te krijgen?" Deze ideeën had mijn vriendin dus wel (inmiddels is die kraamtijd bij haar ook alweer voorbij)
Maar goed, zoveel mensen, zoveel smaken, dus ik vroeg me af:
Hadden jullie van tevoren goed geïnformeerd willen worden over die eerste zes weken tot twee maanden na de bevalling, over de moeheid, de zombiemodus, de zere tieten, het krakkemikkige onderstel, de onzekerheid over of je het wel kunt, dat hele opvoeden? Of had dat niets uitgemaakt?
Today is a good day
maandag 27 oktober 2014 20:34
Ik heb geen fijne zwangerschap gehad, een kut bevalling en géén kraamtijd.
Als ik dat allemaal geweten had van te voren...
Dikke placenta en aan de voorkant waardoor ik nooit schopjes of bewegingen heb gevoelt. Veel controles omdat ze ook heel moeilijk zijn hartslag konden horen. Gewone weeeen geen last van gehad, had ik iedere maand al
maar kreeg snel persweeën en had niet genoeg ontsluiting. Moest 11 uur lang persweeën ophouden en toen ik eenmaal mocht persen was er niets meer.
Kind en ik moesten allebei in het ziekenhuis blijven maar wel in verschillende ziekenhuizen! ivm plaatsgebrek.
Geen vervoer mogelijk met ambulance omdat een stel feestgangers besloten had dat lopen in de regen en kou leuk zou zijn (dance valley) Hele toestand geweest want als ik met een personen auto gebracht zou worden dan kon ik niet opgenomen en met kind in de ambu mocht ik niet omdat ik patiënt zou zijn
In het ziekenhuis buiten mijn stad heel slecht behandelt, eten was alweer weg als ik terug kwam van de neonatologie afdeling en kolven kon niet op mijn eigen afdeling etc etc.
Eindelijk thuis! NU kon MIJN kraamtijd beginnen...... not.
Geen kraamzorg aanwezig. Eindelijk iemand voor 2 uurtjes, ff wasje ed. Toen een "weekend dienst" die alleen maar op de bank heeft gezeten. Dag 3 eindelijk een goeie...... en die liet mijn kind vallen zodat we weer naar het ziekenhuis konden.
Dus néé was niet leuk. En het zit me na 13 jaar nog steeds hoog dus.
Als ik dat allemaal geweten had van te voren...
Dikke placenta en aan de voorkant waardoor ik nooit schopjes of bewegingen heb gevoelt. Veel controles omdat ze ook heel moeilijk zijn hartslag konden horen. Gewone weeeen geen last van gehad, had ik iedere maand al
maar kreeg snel persweeën en had niet genoeg ontsluiting. Moest 11 uur lang persweeën ophouden en toen ik eenmaal mocht persen was er niets meer. Kind en ik moesten allebei in het ziekenhuis blijven maar wel in verschillende ziekenhuizen! ivm plaatsgebrek.
Geen vervoer mogelijk met ambulance omdat een stel feestgangers besloten had dat lopen in de regen en kou leuk zou zijn (dance valley) Hele toestand geweest want als ik met een personen auto gebracht zou worden dan kon ik niet opgenomen en met kind in de ambu mocht ik niet omdat ik patiënt zou zijn
In het ziekenhuis buiten mijn stad heel slecht behandelt, eten was alweer weg als ik terug kwam van de neonatologie afdeling en kolven kon niet op mijn eigen afdeling etc etc.
Eindelijk thuis! NU kon MIJN kraamtijd beginnen...... not.
Geen kraamzorg aanwezig. Eindelijk iemand voor 2 uurtjes, ff wasje ed. Toen een "weekend dienst" die alleen maar op de bank heeft gezeten. Dag 3 eindelijk een goeie...... en die liet mijn kind vallen zodat we weer naar het ziekenhuis konden.
Dus néé was niet leuk. En het zit me na 13 jaar nog steeds hoog dus.
maandag 27 oktober 2014 20:34
ik was dankzij het bevallen, de taboes topic voorbereid op zere tieten, bloedklonters in pompoenformaat en plassen met bidons. Gebroken nachten, moe, op voorbereid.
Waar ik niet op voorbereid was, was dat ik ingeleid werd vanwege pre-eclampsie (zkh-opname nr.1), onze dochter 2,5 week in het zkh moest blijven terwijl wij alweer thuis waren (ziekenhuisbezoeken nr. veel) en borstvoeding geven daardoor wekenlang inhield dat ik 8x per dag zat te kolven. Vervolgens zkh opname nr. 2 en een paar weken later gevolgd door zkh opname nr. 3.
Ik kan wel zeggen dat mijn kraamtijd en verlof niet liepen zoals vooraf bedacht (en vandaag 1e werkdag gehad dus nu beetje weemoedig, sorry daarvoor)
Waar ik niet op voorbereid was, was dat ik ingeleid werd vanwege pre-eclampsie (zkh-opname nr.1), onze dochter 2,5 week in het zkh moest blijven terwijl wij alweer thuis waren (ziekenhuisbezoeken nr. veel) en borstvoeding geven daardoor wekenlang inhield dat ik 8x per dag zat te kolven. Vervolgens zkh opname nr. 2 en een paar weken later gevolgd door zkh opname nr. 3.
Ik kan wel zeggen dat mijn kraamtijd en verlof niet liepen zoals vooraf bedacht (en vandaag 1e werkdag gehad dus nu beetje weemoedig, sorry daarvoor)
maandag 27 oktober 2014 20:34
Mijn kraamtijd viel ook vies tegen, ik heb de eerste weken alleen maar geroepen waarom niemand je van tevoren waarschuwt voor hoe aan gort je kan zijn na debevalling. Ik had een hele pittig bevalling, dus voelde me alsof ik door 2 vrachtwagens was overreden en kon niks. Ik was er echt slecht aan toe, maar na een paar dagen ging het steeds beetje bij beetje beter en begon ik in herstel te geloven. Het gevoel dat je totaal afhankelijk bent van anderen en je eigen kind niet kan verzorgen, is gewoon shit.
Ik snap wel dat het niet veel zin heeft om alles te vertellen, maar ik had het wel graag willen weten. Om toch op het ergste scenario voorbereid te zijn. Dat gebeurt wel bij een bevalling, maar eigenlijk begint alles pas na de bevalling. In die zin vond ik de kraamweek ook meer tegenvallen dan de bevalling, terwijl mijn bevalling best heftig was.
Je 'vergeet' het wel weer. Die eerste 6 weken leef je zo in je eigen wereld en je kan niks. Maar ook dat verschilt bij iedereen merk ik. Mijn kind had verborgen reflux en koemelkallergie, eigenlijk viel het hele eerst jaar tegen (en zeker het eerste half jaar)
Ik hoop dat ik bij de volgende wel een keer mag meemaken dat alles relaxter is. Maar ja, als het niet zo is dan is het ook zo. En dan overleven we het uiteindelijk op een of andere manier ook wel weer.
Ik snap wel dat het niet veel zin heeft om alles te vertellen, maar ik had het wel graag willen weten. Om toch op het ergste scenario voorbereid te zijn. Dat gebeurt wel bij een bevalling, maar eigenlijk begint alles pas na de bevalling. In die zin vond ik de kraamweek ook meer tegenvallen dan de bevalling, terwijl mijn bevalling best heftig was.
Je 'vergeet' het wel weer. Die eerste 6 weken leef je zo in je eigen wereld en je kan niks. Maar ook dat verschilt bij iedereen merk ik. Mijn kind had verborgen reflux en koemelkallergie, eigenlijk viel het hele eerst jaar tegen (en zeker het eerste half jaar)
Ik hoop dat ik bij de volgende wel een keer mag meemaken dat alles relaxter is. Maar ja, als het niet zo is dan is het ook zo. En dan overleven we het uiteindelijk op een of andere manier ook wel weer.
maandag 27 oktober 2014 20:35
Ja die stuwing inderdaad, mijn god. Die dikke knobbels in je borsten, en maar weg masseren onder de douche. Met warme washanden erop gutste de melk werkelijk alle kanten op.
Mijn moeder zei: je moet even flink wat eelt op je tepels kweken, want er heeft nog nooit iets of iemand met zoveel kracht aan jouw tiet lopen zuigen. Which was evidently true.
Mijn moeder zei: je moet even flink wat eelt op je tepels kweken, want er heeft nog nooit iets of iemand met zoveel kracht aan jouw tiet lopen zuigen. Which was evidently true.
Today is a good day
maandag 27 oktober 2014 20:36
quote:anoniemex schreef op 27 oktober 2014 @ 20:27:
Ik vond het bevallen heel heftig en ik weet nog dat ik het apart vond dat iedereen zo'n bevalling normaal leek te vinden en gewoon leek door te leven..Grappig, dat hele bevallen vond ik juist een eitje, terwijl het toch echt niet van een leien dakkie ging allemaal (infusen, vacuümextractie, dat soort meuk). Dat zal de adrenaline wel geweest zijn .
Ik vond het bevallen heel heftig en ik weet nog dat ik het apart vond dat iedereen zo'n bevalling normaal leek te vinden en gewoon leek door te leven..Grappig, dat hele bevallen vond ik juist een eitje, terwijl het toch echt niet van een leien dakkie ging allemaal (infusen, vacuümextractie, dat soort meuk). Dat zal de adrenaline wel geweest zijn .
maandag 27 oktober 2014 20:40
Heftig dat jullie die kraamtijd zo hebben ervaren nina, elko en pocas.
Ik had een geplande keizersnede, dus dat de 'bevalling' niet echt een droombevalling zou zijn was mij al bekend. Het herstel ervan vond ik wel gaan, al vond ik het achteraf gek dat ik al die 'eerste dingen' (eerste luier, eerste badje) niet had kunnen doen.
Ik had een geplande keizersnede, dus dat de 'bevalling' niet echt een droombevalling zou zijn was mij al bekend. Het herstel ervan vond ik wel gaan, al vond ik het achteraf gek dat ik al die 'eerste dingen' (eerste luier, eerste badje) niet had kunnen doen.
Today is a good day
maandag 27 oktober 2014 20:41
Mijn jongste is net één en ik bedacht me toevallig net dat ik een jaar geleden nog in de kraamtijd zat en wat voor een heerlijke kraamtijd ik bij de jongste heb gehad. Het was een geplande keizersnede waardoor ik verplicht niks mocht doen die eerste tien dagen. Ik vond het vooral een heel goed excuus om eindeloos met mijn prachtige baby op bed te liggen, op de bank te hangen en voor me te laten zorgen . Vorig jaar rond deze tijd hadden we een paar enorme stormen en dat droeg ook bij aan het cocoon gevoel dat ik had. Omdat het een geplande keizersnee was hadden we ook alles goed geregeld omtrent de zorg voor de oudsten, huishouden etc. De enige domper op de kraamweek was het (wederom) mislukken van de borstvoeding en de pijn die daarmee gepaard ging. Gelukkig was ik dit keer zo nuchter om op dag drie al de handdoek in de ring te gooien en niet mijn hele kraamtijd door borstvoedingsgedoe te laten verpesten.
maandag 27 oktober 2014 20:42
quote:nina1966 schreef op 27 oktober 2014 @ 20:34:
Ik heb geen fijne zwangerschap gehad, een kut bevalling en géén kraamtijd.
Als ik dat allemaal geweten had van te voren...
Dikke placenta en aan de voorkant waardoor ik nooit schopjes of bewegingen heb gevoelt. Veel controles omdat ze ook heel moeilijk zijn hartslag konden horen. Gewone weeeen geen last van gehad, had ik iedere maand al maar kreeg snel persweeën en had niet genoeg ontsluiting. Moest 11 uur lang persweeën ophouden en toen ik eenmaal mocht persen was er niets meer.
Kind en ik moesten allebei in het ziekenhuis blijven maar wel in verschillende ziekenhuizen! ivm plaatsgebrek.
Geen vervoer mogelijk met ambulance omdat een stel feestgangers besloten had dat lopen in de regen en kou leuk zou zijn (dance valley) Hele toestand geweest want als ik met een personen auto gebracht zou worden dan kon ik niet opgenomen en met kind in de ambu mocht ik niet omdat ik patiënt zou zijn
In het ziekenhuis buiten mijn stad heel slecht behandelt, eten was alweer weg als ik terug kwam van de neonatologie afdeling en kolven kon niet op mijn eigen afdeling etc etc.
Eindelijk thuis! NU kon MIJN kraamtijd beginnen...... not.
Geen kraamzorg aanwezig. Eindelijk iemand voor 2 uurtjes, ff wasje ed. Toen een "weekend dienst" die alleen maar op de bank heeft gezeten. Dag 3 eindelijk een goeie...... en die liet mijn kind vallen zodat we weer naar het ziekenhuis konden.
Dus néé was niet leuk. En het zit me na 13 jaar nog steeds hoog dus. Dit lijkt me echt verschrikkelijk! Ik snap dat het nog hoog zit. 11 uur lang persweeen ophouden, oh mijn god! En een kraamverzorgster die je kind laat vallen
Ik heb geen fijne zwangerschap gehad, een kut bevalling en géén kraamtijd.
Als ik dat allemaal geweten had van te voren...
Dikke placenta en aan de voorkant waardoor ik nooit schopjes of bewegingen heb gevoelt. Veel controles omdat ze ook heel moeilijk zijn hartslag konden horen. Gewone weeeen geen last van gehad, had ik iedere maand al
maar kreeg snel persweeën en had niet genoeg ontsluiting. Moest 11 uur lang persweeën ophouden en toen ik eenmaal mocht persen was er niets meer. Kind en ik moesten allebei in het ziekenhuis blijven maar wel in verschillende ziekenhuizen! ivm plaatsgebrek.
Geen vervoer mogelijk met ambulance omdat een stel feestgangers besloten had dat lopen in de regen en kou leuk zou zijn (dance valley) Hele toestand geweest want als ik met een personen auto gebracht zou worden dan kon ik niet opgenomen en met kind in de ambu mocht ik niet omdat ik patiënt zou zijn
In het ziekenhuis buiten mijn stad heel slecht behandelt, eten was alweer weg als ik terug kwam van de neonatologie afdeling en kolven kon niet op mijn eigen afdeling etc etc.
Eindelijk thuis! NU kon MIJN kraamtijd beginnen...... not.
Geen kraamzorg aanwezig. Eindelijk iemand voor 2 uurtjes, ff wasje ed. Toen een "weekend dienst" die alleen maar op de bank heeft gezeten. Dag 3 eindelijk een goeie...... en die liet mijn kind vallen zodat we weer naar het ziekenhuis konden.
Dus néé was niet leuk. En het zit me na 13 jaar nog steeds hoog dus. Dit lijkt me echt verschrikkelijk! Ik snap dat het nog hoog zit. 11 uur lang persweeen ophouden, oh mijn god! En een kraamverzorgster die je kind laat vallen
maandag 27 oktober 2014 20:43
Nee, ik had niet van te voren willen weten dat na een perfecte zwangerschap van 31 weken die drie weken die daarop volgden dramatisch zouden worden. Dat zoon en ik bijna dood gegaan zijn. Dat ik na weken in het ziekenhuis geweest te zijn thuis mezelf compleet kwijt was. Dat ik zo ziek werd dat ik er nu, na vijf jaar, nog steeds last van had. Dat ons sterk werd afgeraden nog een kind te krijgen. Dat geluk en verdriet zo dicht bij elkaar kunnen liggen...
Want dan hadden we dit geweldig kind niet gekregen. Onze zoon, de zon in het leven van mij en mijn familie. Mijn kind, die me zoveel blijdschap, geluk en vrolijkheid heeft gegeven.
Dus nee, ik had het liever niet van te voren geweten...
Want dan hadden we dit geweldig kind niet gekregen. Onze zoon, de zon in het leven van mij en mijn familie. Mijn kind, die me zoveel blijdschap, geluk en vrolijkheid heeft gegeven.
Dus nee, ik had het liever niet van te voren geweten...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
maandag 27 oktober 2014 20:45
Volgens mij is dit dit topic een prima voorbereiding. En een feest van herkenning als je eenmaal bevallen bent
'Tell people there's an invisible man in the sky who created the universe, and the vast majority will believe you. Tell them the paint is wet, and they have to touch it to be sure.' -George Carlin
maandag 27 oktober 2014 20:46
Over veel zaken had ik wel kennis (eerste keer poepen, plassen met hechtingen, stuwing) dus ook al voorgevormde ingevroren kraamverbanden . Wat ik wel van tevoren had willen weten: dat je ook een kraambedpsychose kunt krijgen als je geen psychiatrisch verleden hebt/ geen aanleg hebt voor bepaalde aandoeningen. Dat heeft toch wel de eerste tijd zwaar verziekt. Gelukkig komt het niet zo vaak voor.
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 27 oktober 2014 20:47
quote:Glitterbom schreef op 27 oktober 2014 @ 20:35:
Ja die stuwing inderdaad, mijn god. Die dikke knobbels in je borsten, en maar weg masseren onder de douche. Met warme washanden erop gutste de melk werkelijk alle kanten op.
Mijn moeder zei: je moet even flink wat eelt op je tepels kweken, want er heeft nog nooit iets of iemand met zoveel kracht aan jouw tiet lopen zuigen. Which was evidently true.
Ja die stuwing inderdaad, mijn god. Die dikke knobbels in je borsten, en maar weg masseren onder de douche. Met warme washanden erop gutste de melk werkelijk alle kanten op.
Mijn moeder zei: je moet even flink wat eelt op je tepels kweken, want er heeft nog nooit iets of iemand met zoveel kracht aan jouw tiet lopen zuigen. Which was evidently true.
maandag 27 oktober 2014 20:49
quote:elko schreef op 27 oktober 2014 @ 20:34:
ik was dankzij het bevallen, de taboes topic voorbereid op zere tieten, bloedklonters in pompoenformaat en plassen met bidons. Gebroken nachten, moe, op voorbereid.
Waar ik niet op voorbereid was, was dat ik ingeleid werd vanwege pre-eclampsie (zkh-opname nr.1), onze dochter 2,5 week in het zkh moest blijven terwijl wij alweer thuis waren (ziekenhuisbezoeken nr. veel) en borstvoeding geven daardoor wekenlang inhield dat ik 8x per dag zat te kolven. Vervolgens zkh opname nr. 2 en een paar weken later gevolgd door zkh opname nr. 3.
Ik kan wel zeggen dat mijn kraamtijd en verlof niet liepen zoals vooraf bedacht (en vandaag 1e werkdag gehad dus nu beetje weemoedig, sorry daarvoor)Dat is toch ook zwaar k*t. Kan ik helemaal begrijpen
ik was dankzij het bevallen, de taboes topic voorbereid op zere tieten, bloedklonters in pompoenformaat en plassen met bidons. Gebroken nachten, moe, op voorbereid.
Waar ik niet op voorbereid was, was dat ik ingeleid werd vanwege pre-eclampsie (zkh-opname nr.1), onze dochter 2,5 week in het zkh moest blijven terwijl wij alweer thuis waren (ziekenhuisbezoeken nr. veel) en borstvoeding geven daardoor wekenlang inhield dat ik 8x per dag zat te kolven. Vervolgens zkh opname nr. 2 en een paar weken later gevolgd door zkh opname nr. 3.
Ik kan wel zeggen dat mijn kraamtijd en verlof niet liepen zoals vooraf bedacht (en vandaag 1e werkdag gehad dus nu beetje weemoedig, sorry daarvoor)Dat is toch ook zwaar k*t. Kan ik helemaal begrijpen
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 27 oktober 2014 20:49
quote:Glitterbom schreef op 27 oktober 2014 @ 20:46:
Ach tanteslankie, wat een verdrietig verhaal en wat een heftige start. Dat is inderdaad wel wat anders dan stuwing en en slaapgebrek.
Het is allemaal goedgekomen hoor. We zijn een gezin van drie en volen ons daar alledrie geweldig bij. Zoon doet het goed en is een heerlijk ventje.
Ach tanteslankie, wat een verdrietig verhaal en wat een heftige start. Dat is inderdaad wel wat anders dan stuwing en en slaapgebrek.
Het is allemaal goedgekomen hoor. We zijn een gezin van drie en volen ons daar alledrie geweldig bij. Zoon doet het goed en is een heerlijk ventje.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
maandag 27 oktober 2014 20:49
Ik had een helse zwangerschap en bevalling en als ik er nu aan terug denk krijg ik nog steeds kippenvel. De weeën waren zo heftig dat ik wensten dat iemand me uit mijn leiden zou verlossen en een spuitje zou geven.
Soms ben ik best jaloers als iemand het heeft over een relaxte bevalling.
Kraamtijd? Ja dat was kut maar ik
Was allang blij dat we beiden nog leefden. Als ik over een 2e nadenk houd die bevalling me tegen om het nog een keer te doen, hoewel ik weet dat het nu allemaal anders zou zijn met mijn medische geschiedenis toch die angst brrrr
Soms ben ik best jaloers als iemand het heeft over een relaxte bevalling.
Kraamtijd? Ja dat was kut maar ik
Was allang blij dat we beiden nog leefden. Als ik over een 2e nadenk houd die bevalling me tegen om het nog een keer te doen, hoewel ik weet dat het nu allemaal anders zou zijn met mijn medische geschiedenis toch die angst brrrr
maandag 27 oktober 2014 20:51
De kraamtijd van de eerste tijd was trouwens echt ontzettend ruk. Ten gevolge van een ***-bevalling met een spoedkeizersnee tot gevolg en kind vier dagen op de high care. Eenmaal thuis heeft het echt wel even geduurd voor ik weer 'geland' was. Maar ik heb me er eerlijk gezegd nooit zo mee bezig gehouden of ik dit van tevoren had willen weten. Maar ik geloof ook niet dat ik uberhaupt verwachtingen had.
maandag 27 oktober 2014 20:53
quote:VlammendeTroela schreef op 27 oktober 2014 @ 20:45:
Volgens mij is dit dit topic een prima voorbereiding. En een feest van herkenning als je eenmaal bevallen bent
Haha, ja, voor bevallen wel, maar voor erna
Ik lees daar ook de gevleugelde uitdrukking: "Geniet ervan"
Jaja, dacht ik destijds. Ga jij eens even lekker zelf genieten met twee uur slaap per nacht, een wond in je buik en twee bonbonella's tot aan het plafond
Volgens mij is dit dit topic een prima voorbereiding. En een feest van herkenning als je eenmaal bevallen bent
Haha, ja, voor bevallen wel, maar voor erna
Ik lees daar ook de gevleugelde uitdrukking: "Geniet ervan"
Jaja, dacht ik destijds. Ga jij eens even lekker zelf genieten met twee uur slaap per nacht, een wond in je buik en twee bonbonella's tot aan het plafond
Today is a good day
