Kritiek/bemoeien met opvoeding

29-08-2016 19:27 89 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoe gaan jullie om met vrienden/familie die zich bemoeien met of kritiek leveren op jullie manier van opvoeden?



Mensen die mijn kind aanspreken op het gedrag terwijl ik erbij ben (ik ben niet blind voor het gedrag van mijn kind en spreek het daar zelf ook wel op aan) en vandaag zei een vriendin dat ik strenger moest zijn voor mijn kind. Ik zit hier dus echt niet op te wachten maar zeg er meestal niets van omdat ik bang ben dat dit de vriendschap/familieband niet ten goede komt.



Ben wel even benieuwd hoe jullie hiermee omgaan. Misschien ben ik door dit soort dingen wat sneller geïrriteerd.
Alle reacties Link kopieren
waarom mogen anderen er niks van zeggen voel jij je dan een slechte moeder?

je vrienden en familie maken jou en je kind vaker mee dus mischien zit er wel waarheid in wat ze zeggen,zie jij het vaak door de vingers als je kind vervelend bezig is of ben je zo een moeder die doet alsof ze het niet ziet

het lijkt me niet dat mensen voor de lol jouw kind aanspreken op zijn/haar gedrag
Alle reacties Link kopieren
Ik zal op niemand kritiek hebben. Maar als het kind in mijn bijzijn dingen doet die mij storen, of in mijn huis mijn bank gebruikt als trampoline of zijn speelgoed tegen mijn meubilair slingert, en de ouders zeggen er niks van, of laten het bij een "Jantje, niet doen" waar Jantje zich vervolgens niks van aantrekt en opnieuw een speelgoedautootje in mijn parket begraaft, ja, dan spring ik in. Zal misschien nog steeds niks tegen die ouders zeggen, maar zal er wel het mijne van denken.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Aan de hand van dit bericht kan ik werkelijk helemaal niets opmaken.



Natuurlijk KAN het terecht zijn dat iemand een opmerking plaatst.
Niet geschoten is altijd mis
Mijn moeder maakt regelmatig opmerkingen dat ze in mijn geval mijn zoon "gewoon een pak voor zijn billen" zou geven.

Daarom is het contact zo summier mogelijk, hoewel ze tegelijkertijd erg aan me trekt om veel foto's te krijgen en mijn zoon veel te zien. Hij is haar enige kleinkind, dus jammer dat ze zich niet beter in kan houden. De lol is er in de afgelopen 6 jaar wel af gegaan.
Alle reacties Link kopieren
Als mensen al de moed hebben om jou aan te spreken op het gedrag, zit er misschien een kern van waarheid in?



Daarnaast heeft vriendin blijkbaar last van jouw kind, dus wat is er dan gek aan dat zij dit aangeeft?
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
Alle reacties Link kopieren
Moeilijk... Ik zit aan de andere kant. Ik zie een kind buiten iets doen (iets gevaarlijks) en dan vraag ik me eerst af of ik niet wordt uitgekauwd door de ouders als ik er iets van zeg...



En op andere momenten als een kind op bezoek is en het leuk vind om mijn katten lastig te vallen of op mijn bank te springen met schoenen aan, ja dan zeg ik er wat van, ouders be damned.
Alle reacties Link kopieren
Hier geen kinderen maar wel een beste vriendin met een peuter. Ik respecteer haar als moeder en zal me dus nooit met haar opvoeding bemoeien, wil niet haar gezag als moeder ondermijnen. Wel letten we op elkaar, dat als we in gesprek zijn met haar peuter erbij dat we elkaar even 'corrigeren' als 1 van ons er een woord uitflapt wat niet voor kinderoren bestemd is. Dat gaat vaak per ongeluk.



Laatst was ik op bezoek en vriendin was even bezig en peuter vond het leuk een plastic zak over zijn hoofd te trekken. Dan zeg ik wel tegen peuter 'niet doen, dat is erg gevaarlijk' maar dat ziet mijn vriendin niet als bemoeien, ze vindt het alleen maar fijn dat ik een beetje mee oplet. Dat soort dingen.



Maar me ermee bemoeien? Nee nooit. Zij is de moeder en ik ga er vanuit dat zij het beste weet hoe haar kind op te voeden. Samen met de vader natuurlijk. Alleen als ze bij mij op bezoek zouden zijn zou ik misschien peuter corrigeren als hij iets doet wat niet mag, maar dat komt ten eerste eigenlijk nooit voor en ten tweede let vriendin goed op.



Wel een keer van de andere kant meegemaakt: was bij een kennis op bezoek en haar peuter zat ergens aan wat niet mocht. Ik zat er het dichtste bij en kennis zei tegen mij 'geef maar een tik hoor'. Dat heb ik resoluut geweigerd! Ik ben niet voor tikken en al helemaal niet door iemand anders dan de eigen ouders.
Ik ben al 25 jaar moeder, 4 kinderen en heb nog nooit meegemaakt dat iemand mij aansprak p mijn opvoeding of mijn kinderen corrigeerde (dat doe ik namelijk zelf).
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder heeft het wel gehad toen ik nog heel klein was. Ik was extreem eenkennig en een slechte eter en ze heeft vaak moeten horen 'geef haar maar een weekje aan mij mee, dan is die onzin zo over!'
Alle reacties Link kopieren
Wanneer er zich een situatie voordoet die gevaarlijk zou kunnen zijn voor iemand anders kind zou ik er wat van zeggen of de ouders hierop wijzen. Wanneer een kind van iemand anders op mijn bank staat te springen er wordt niet gecorrigeerd zeg ik er ook wat van. Maar voor de rest ga ik niet zeggen tegen een andere ouder dat ze strenger moeten zijn.



Dat geval vandaag met die vriendin: ik was vandaag bij haar op bezoek en onze kinderen speelden samen boven. Op een bepaald moment hebben de kinderen wat ruzie gekregen en ze kwamen beneden hun verhaal doen. Ik heb er iets van gezegd tegen mijn kind en toen was het voor mij wel klaar. De kinderen zijn 9, de ruzie stelde niets voor en ik vond dat ze het verder samen maar even moesten uitzoeken. Vervolgens zegt vriendin tegen me dat ik strenger moet zijn...
Wanneer hier kinderen op bezoek komen die mijn huiskamer verbouwen, met de kussens van mijn zetel beginnen te gooien, in mijn zetels springen en dan nog eens in mijn kasten zitten te prutsen zal ik er zeker iets over zeggen tegen hun ouders. Ook spreek ik de kinderen erover aan; of het de ouders wel/niet bevalt kan mij niet schelen. Mijn huis, mijn regels.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat je best wat tegen een kind van een ander mag zeggen. Sommige ouders corrigeren hun kind minder snel dan ik zou doen, dat is prima, maar als een peuter voor de zoveelste keer speelgoed afpakt van mijn baby zeg ik daar iets van tegen de peuter.

Helemaal als het in mijn huis is, bijv een kind pakt iets waar het niet aan mag komen en de ouder zegt niets. En andersom vind ik dat ook goed, fijn zelfs, vreemde ogen dwingen.

Of in de supermarkt, mijn kind wordt vaak jengelig bij de kassa, dan kan ik leuk doen wat ik wil maar gaat hij gewoon door. Trekt een vreemde zijn aandacht gaat ie leuk doen en lachen.



Tegen een ouder zou ik pas kritiek hebben als ik echt denk dat hun opvoeding schadelijk is.
Alle reacties Link kopieren
quote:pejeka schreef op 29 augustus 2016 @ 19:37:

Ik zal op niemand kritiek hebben. Maar als het kind in mijn bijzijn dingen doet die mij storen, of in mijn huis mijn bank gebruikt als trampoline of zijn speelgoed tegen mijn meubilair slingert, en de ouders zeggen er niks van, of laten het bij een "Jantje, niet doen" waar Jantje zich vervolgens niks van aantrekt en opnieuw een speelgoedautootje in mijn parket begraaft, ja, dan spring ik in. Zal misschien nog steeds niks tegen die ouders zeggen, maar zal er wel het mijne van denken.



herkenbaar

genoeg van dat soort draakjes bij mij in de familie ik zeg er ook altijd wat van,heb nog maar 1x meegemaakt dat de moeder problemen ermee had maar die staat bekend als een aso die haar kind nooit corrigeert bijna niemand wilt haar nog over de vloer hebben,sorry to maar jij lijkt me ook zo een type
Alle reacties Link kopieren
quote:blue_lagoon schreef op 29 augustus 2016 @ 19:45:

Mijn moeder heeft het wel gehad toen ik nog heel klein was. Ik was extreem eenkennig en een slechte eter en ze heeft vaak moeten horen 'geef haar maar een weekje aan mij mee, dan is die onzin zo over!'En deze inderdaad! Mijn kind eet ook slecht (alleen warm eten, brood is geen probleem). Ik heb er echt van alles geprobeerd maar warm eten blijft een drama. Maar er zijn toch aardig veel mensen die denken het wel even te kunnen oplossen...
Als het kind iets doet waarmee het acuut zou moeten stoppen, omdat het ofwel gevaarlijk is, of omdat er schade dreigt te ontstaan, er sprake is van geklier dat uit de hand dreigt te lopen. Daar zeg ik wat van. Ongeacht of de ouders erbij zijn of niet. Zelfs bij kinderen die ik niet ken.



Ander onopgevoed gedrag, zoals suboptimale tafelmanieren, geen dank je wel zeggen, brutale opmerkingen, verwend gedrag, moeilijk doen, druk doen etc. Dat laat ik verder aan de ouders.
Ik heb een moeder die zich bemoeid met wat ik doe en welke keuzes ik maak voor mijn kind. Ze is nog niet eens zo oud (8,5 mnd) maar krijg bijna elke keer als ze onaangekondigd langskomt een opmerking te horen, over wat ik dan niet goed zou doen. Ik klopte m'n dochter te hard op dr rugje voor een boer, tot aan opmerkingen van: "eet ze zo weinig", "waar zijn dr sokken (binnen en het was 23 graden) "heeft ze weer die rare broek aan" (jeans legging) en "die pap is veeeeelste dik". Elke keer heb ik het laten gaan maar ik ben er nu eigenlijk heel boos over, dat ze mij er elke keer op wijst dat ik het, in haar ogen, niet goed doe. Dit zal ze binnenkort ook horen, eerder was ik er niet klaar voor om dit haar te melden. De familiebanden waren toch al niet meer top.
Alle reacties Link kopieren
quote:duopennoti schreef op 29 augustus 2016 @ 19:52:

[...]





herkenbaar

genoeg van dat soort draakjes bij mij in de familie ik zeg er ook altijd wat van,heb nog maar 1x meegemaakt dat de moeder problemen ermee had maar die staat bekend als een aso die haar kind nooit corrigeert bijna niemand wilt haar nog over de vloer hebben,sorry to maar jij lijkt me ook zo een typeMij niet eigenlijk... Lijkt me heel gezond als kinderen ruzies onderling oplossen zolang het niet al te erg is geëscaleerd. En volgens mij kan ik uit de berichten opmaken dat ze haar kind wel corrigeert en aanspreekt.
Alle reacties Link kopieren
quote:MissCupcake123 schreef op 29 augustus 2016 @ 19:52:

[...]





En deze inderdaad! Mijn kind eet ook slecht (alleen warm eten, brood is geen probleem). Ik heb er echt van alles geprobeerd maar warm eten blijft een drama. Maar er zijn toch aardig veel mensen die denken het wel even te kunnen oplossen...Was bij mij ook zo. En is vanzelf goed gekomen!
Alle reacties Link kopieren
Ik krijg eigenlijk nooit kritiek op onze manier van opvoeden. Waarschijnlijk omdat ik nogal consequent en duidelijk ben en snel reageer.



Een keer heeft m'n schoonmoeder geprobeerd zich te bemoeien met onze opvoeding, omdat zoon 1 jaar was en wij toen al heel consequent waren. Zij vond dit te streng. Ik heb haar toen gezegd dat ik het niet met haar eens was en dat ik niet op haar kritiek zat te wachten.

Nu (3 jaar later) zegt ze regelmatig dat het zo fijn is dat hij zo goed luistert en zich aan de regels houdt. Zelf is ze ook een stuk consequenter geworden, ook bij haar andere kleinkinderen.



Als je vaak kritiek krijgt, of anderen spreken je kind aan, lijkt me dat heel vervelend!
Alles komt goed
Alle reacties Link kopieren
quote:duopennoti schreef op 29 augustus 2016 @ 19:52:

[...]





herkenbaar

genoeg van dat soort draakjes bij mij in de familie ik zeg er ook altijd wat van,heb nog maar 1x meegemaakt dat de moeder problemen ermee had maar die staat bekend als een aso die haar kind nooit corrigeert bijna niemand wilt haar nog over de vloer hebben,sorry to maar jij lijkt me ook zo een typeIk ben absoluut niet zo'n type! Mijn kind wordt vaak door mij en mijn vriend gecorrigeerd.
Alle reacties Link kopieren
quote:blue_lagoon schreef op 29 augustus 2016 @ 19:54:

[...]





Mij niet eigenlijk... Lijkt me heel gezond als kinderen ruzies onderling oplossen zolang het niet al te erg is geëscaleerd. En volgens mij kan ik uit de berichten opmaken dat ze haar kind wel corrigeert en aanspreekt.



mischien corrigeert ze haar kind wel maar op een slappe manier wat geen indruk maakt en ziet ze heel veel door de vingers waar anderen wel last van schijnen te hebben,als zoveel mensen commentaar erop hebben moet je het echt wel bij jezelf gaan zoeken

daar heeft het kind later ook alleen maar profijt van want niemand houdt van vervelende kinderen
Hangt helemaal van de situatie af... ik corrigeer andermans kinderen ook als ze in mijn huis mijn regels overtreden... mijn zoontje heeft vriendjes die gerust met schoenen en al op mijn bank springen, of met zand gaan gooien tegen mijn ramen... als moeders er dan niks, of te weinig van zegt dan zal ik dat zeker wel doen. Niet op een aanvallende manier, maar wel het kind in kwestie aanspreken. En bij herhaald slecht gedrag zal ik de moeder vragen haar kind erop aan te spreken.



Over het algemeen bemoei ik me verder niet met opvoeding van kinderen van anderen. Ieder doet het op zijn eigen manier. Maar als ik last heb van het gedrag van het kind in kwestie... of dat het kind in kwestie mijn zoon in elkaar slaat/bespuugd/spullen af blijft pakken dan zal ik daar iets van zeggen.

Andere situaties dat ik wel zou ingrijpen: bij gevaar, zoals plots oversteken en moeder staat te appen op haar telefoon ofzo. Of als ze mijn hond ongevraagd gaan aaien terwijl hij een ontsteking heeft aan zijn poot, dus hapgevaar bij pijn. Dat soort situaties.



Maar hoe een ander kind slaapt, eet, naar bed gaat, gekleed gaat, opgevoed wordt is niet mijn pakkie aan
Alle reacties Link kopieren
Van de andere kant zie ik het wel in mijn familie soms voorkomen.



Moeder geeft kind op zijn/haar kop , oudtante / oma noem maar op roept het huilende kind en zegt : nou dat is stom dat mama boos word.



Heb al licht door laten schemeren dat dat bij mijn kind niet moet gebeuren , straf is straf.
Alle reacties Link kopieren
Daarnaast ben ik het met je eens dat kinderen van 9 jaar zelf een (normale) ruzie moeten kunnen oplossen, misschien met een beetje sturing maar zonder enorm strenge moeder.
Alles komt goed

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven