Kinderen
alle pijlers
Kun jij je kinderen delen met de rest van de wereld?
donderdag 27 oktober 2016 22:29
Gewoon een vraag omdat ik nieuwsgierig ben en opmerkingen hierover wel vaker lees:
kan jij dat en doe jij dat? Met delen bedoel ik de opvang of de zorg delen. En dan niet met je partner, maar met je (schoon) ouders, broers, zussen, andere familie, buren, vrienden?
Ik lees zo vaak dat je dan je kind toch "gewoon" laat logeren bij je ouders? Of dat je je kind dan toch gewoon even bij je buren brengt, zodat jij in alle rust boodschappen kunt doen.
Aangezien mij dit zó vreemd overkomt en totaal niet in werkelijkheid hoe ik het ervoer met mijn kinderen toen ze nog jong waren, ben ik erg benieuwd of dat bij jullie anders is of dat jullie dit eigenlijk ook niet herkennen.
Onze situatie is dat er van de 4 grootouders en 2 overleden waren voor de kinderen kwamen. Bleven er 2 over, waarvan de een wel graag een rol wilde spelen, maar er psychisch niet toe in staat was (oppassen) en de andere grootouder had en heeft een druk werkzaam leven, veel op reis, veel afspraken en geen behoefte aan oppassen. Kinderen zien haar maar een paar keer per jaar.
Ook broers en zussen hebben een druk werkzaam leven met kinderen van zichzelf en wonen niet om de hoek. Effe droppen is dan geen optie. Nu de kinderen ouder zijn, gaan ze wel bij elkaar logeren. Maar onder de 5 jaar was daar amper sprake van. En het drukke leven gold ook voor anderen in de omgeving. Buren, vrienden, etc.
Kortom, als wij zorg of oppas nodig hadden, waren we meestal aangewezen op betaalde oppas of BSO. Zijn wij hierin eigenlijk niet gewoon heel gemiddeld? Of is dat bij jullie echt heel anders? Ben benieuwd!
kan jij dat en doe jij dat? Met delen bedoel ik de opvang of de zorg delen. En dan niet met je partner, maar met je (schoon) ouders, broers, zussen, andere familie, buren, vrienden?
Ik lees zo vaak dat je dan je kind toch "gewoon" laat logeren bij je ouders? Of dat je je kind dan toch gewoon even bij je buren brengt, zodat jij in alle rust boodschappen kunt doen.
Aangezien mij dit zó vreemd overkomt en totaal niet in werkelijkheid hoe ik het ervoer met mijn kinderen toen ze nog jong waren, ben ik erg benieuwd of dat bij jullie anders is of dat jullie dit eigenlijk ook niet herkennen.
Onze situatie is dat er van de 4 grootouders en 2 overleden waren voor de kinderen kwamen. Bleven er 2 over, waarvan de een wel graag een rol wilde spelen, maar er psychisch niet toe in staat was (oppassen) en de andere grootouder had en heeft een druk werkzaam leven, veel op reis, veel afspraken en geen behoefte aan oppassen. Kinderen zien haar maar een paar keer per jaar.
Ook broers en zussen hebben een druk werkzaam leven met kinderen van zichzelf en wonen niet om de hoek. Effe droppen is dan geen optie. Nu de kinderen ouder zijn, gaan ze wel bij elkaar logeren. Maar onder de 5 jaar was daar amper sprake van. En het drukke leven gold ook voor anderen in de omgeving. Buren, vrienden, etc.
Kortom, als wij zorg of oppas nodig hadden, waren we meestal aangewezen op betaalde oppas of BSO. Zijn wij hierin eigenlijk niet gewoon heel gemiddeld? Of is dat bij jullie echt heel anders? Ben benieuwd!
donderdag 27 oktober 2016 22:34
De zorg delen doe ik niet, daarvoor zijn man en ik verantwoordelijk vind ik. De opvang delen is hier redelijk te doen. Opa's en oma's in beperkte mate (schoonouders oud, schoonvader blind en wonen op 45 minuten rijden, mijn moeder ongeneeslijk ziek). Maar ik heb inmiddels wel wat vriendinnen die ik via de kinderen heb leren kennen, dus dat zijn moeder van vriendjes van de kinderen waarbij we over en weer af en toe op elkaars kinderen passen. Dat is wel heel fijn en makkelijk. Maar uit logeren doen mijn kinderen bijna nooit. Had ik graag anders gezien, mijn moeder zelf ook, maar het zit er niet in.
donderdag 27 oktober 2016 22:43
donderdag 27 oktober 2016 22:45
Toen mijn oudste (18 inmiddels) geboren werd was mijn moeder nog gezond en hij heeft regelmatig bij haar gelogeerd. Helaas begon ze al te dementeren toen mijn jongste geboren werd (16 jaar geleden) en heeft hij daardoor minder bij zijn oma kunnen logeren.
Verder had ik geen logeermogelijkheden, wat ik soms best jammer vond, zeker omdat ik alleenstaand was (en ben).
Inmiddels wonen ze allebei elders (vanwege autisme hebben ze veel begeleiding nodig), dus zeker bij mijn jongste heb ik het gebrek aan logeermogelijkheden in zijn jongste jaren nu aardig gecompenseerd (hij is op zijn 13e al uit huis gegaan),
Verder had ik geen logeermogelijkheden, wat ik soms best jammer vond, zeker omdat ik alleenstaand was (en ben).
Inmiddels wonen ze allebei elders (vanwege autisme hebben ze veel begeleiding nodig), dus zeker bij mijn jongste heb ik het gebrek aan logeermogelijkheden in zijn jongste jaren nu aardig gecompenseerd (hij is op zijn 13e al uit huis gegaan),
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
donderdag 27 oktober 2016 22:53
Ik heb een soort co-ouderschap met mijn ouders
Hier slapen ze vanaf baby standaard 1 nacht in de week bij mijn ouders (doordeweeks) Heerlijk is dat zeg, toen ze klein waren betekende dat 1 nacht doorslapen.
Nu betekent het 1 avond lekker samen koken en eten en vaak later thuis van werk. Ook de volgende ochtend zit ik vroeg in de auto omdat ik geen kind hoef aan te kleden etc.
En dan doet mijn vader samen met mijn vriend de zwemles van allebei, gaan ze regelmatig ook even op visite bij mijn ouders en slapen ze er in het weekend ook wel eens als we een feestje hebben.
Mijn ouders zijn geweldige mensen en wij komen er zelf ook graag, om lekker een borrel te drinken en uren met elkaar te kletsen en te lachen. Ik ben blij dat het zo is als dat het is bij ons.
Hier slapen ze vanaf baby standaard 1 nacht in de week bij mijn ouders (doordeweeks) Heerlijk is dat zeg, toen ze klein waren betekende dat 1 nacht doorslapen.
Nu betekent het 1 avond lekker samen koken en eten en vaak later thuis van werk. Ook de volgende ochtend zit ik vroeg in de auto omdat ik geen kind hoef aan te kleden etc.
En dan doet mijn vader samen met mijn vriend de zwemles van allebei, gaan ze regelmatig ook even op visite bij mijn ouders en slapen ze er in het weekend ook wel eens als we een feestje hebben.
Mijn ouders zijn geweldige mensen en wij komen er zelf ook graag, om lekker een borrel te drinken en uren met elkaar te kletsen en te lachen. Ik ben blij dat het zo is als dat het is bij ons.
DTEEZ!
donderdag 27 oktober 2016 22:54
quote:Solomio schreef op 27 oktober 2016 @ 22:45:
Toen mijn oudste (18 inmiddels) geboren werd was mijn moeder nog gezond en hij heeft regelmatig bij haar gelogeerd. Helaas begon ze al te dementeren toen mijn jongste geboren werd (16 jaar geleden) en heeft hij daardoor minder bij zijn oma kunnen logeren.
Verder had ik geen logeermogelijkheden, wat ik soms best jammer vond, zeker omdat ik alleenstaand was (en ben).
Inmiddels wonen ze allebei elders (vanwege autisme hebben ze veel begeleiding nodig), dus zeker bij mijn jongste heb ik het gebrek aan logeermogelijkheden in zijn jongste jaren nu aardig gecompenseerd (hij is op zijn 13e al uit huis gegaan),Ik wil je gewoon eens even een welgemeende knuffel komenp
Toen mijn oudste (18 inmiddels) geboren werd was mijn moeder nog gezond en hij heeft regelmatig bij haar gelogeerd. Helaas begon ze al te dementeren toen mijn jongste geboren werd (16 jaar geleden) en heeft hij daardoor minder bij zijn oma kunnen logeren.
Verder had ik geen logeermogelijkheden, wat ik soms best jammer vond, zeker omdat ik alleenstaand was (en ben).
Inmiddels wonen ze allebei elders (vanwege autisme hebben ze veel begeleiding nodig), dus zeker bij mijn jongste heb ik het gebrek aan logeermogelijkheden in zijn jongste jaren nu aardig gecompenseerd (hij is op zijn 13e al uit huis gegaan),Ik wil je gewoon eens even een welgemeende knuffel komenp
donderdag 27 oktober 2016 22:56
Ons kind van 1,5 jaar logeert maandelijks bij mijn ouders.
Schoonmoeder wil ook wel zegt ze, maar komt afspraken niet na en doet dingen die in onze optiek onveilig zijn. Dus het zou wel kunnen, maar we kiezen daar niet voor.
Verder springen enkele mensen in geval van nood wel eens bij. Zoals schoonzus, broer en vrienden.
Een groot deel van deze mensen (behalve juist die schoonmoeder) woont op 40+ km, maar dat vormt gelukkig geen bezwaar.
Schoonmoeder wil ook wel zegt ze, maar komt afspraken niet na en doet dingen die in onze optiek onveilig zijn. Dus het zou wel kunnen, maar we kiezen daar niet voor.
Verder springen enkele mensen in geval van nood wel eens bij. Zoals schoonzus, broer en vrienden.
Een groot deel van deze mensen (behalve juist die schoonmoeder) woont op 40+ km, maar dat vormt gelukkig geen bezwaar.
donderdag 27 oktober 2016 22:56
Ja wij delen de zorg van onze kinderen met mijn ouders.
Nog ja delen, ze zijn daar gewoon heel vaak.
En niet omdat ik moet werken maar gewoon omdat iedereen dat gezellig vind.
Ze hebben daar hun eigen kamer en ook wat setjes kleding.
Mijn ouders wonen op 10 minuutjes lopen.
Eigenlijk pendelen mijn kinderen een beetje heen en weer.
Nog ja delen, ze zijn daar gewoon heel vaak.
En niet omdat ik moet werken maar gewoon omdat iedereen dat gezellig vind.
Ze hebben daar hun eigen kamer en ook wat setjes kleding.
Mijn ouders wonen op 10 minuutjes lopen.
Eigenlijk pendelen mijn kinderen een beetje heen en weer.
donderdag 27 oktober 2016 22:56
De kinderen zijn eigenlijk altijd hier. Eventjes de kinderen bij die of die brengen doen wij niet. Beide opa's zijn verslaafd en 1 ervan is beginnend dement, mijn schoonmoeder is gestoord en mijn eigen moeder is zwaar dement dus allemaal niet in staat om voor kinderen te zorgen.
Mijn broers hebben allemaal een gezin en een druk leven dus hebben eigenlijk geen tijd. En zo ook met de zussen van mijn man.
In noodgevallen kunnen ze wel echt overal terecht maar dat vraag ik alleen in echte noodgevallen.
Zomaar oppassen voor de lol komt hier ook nauwelijks voor. Toen ik alleen de oudste nog had ging ik nog wel eens uit en dan logeerden we bij mijn stiefvader en zelfs dan ging ik pas weg als mijn kind lag te slapen en voor hij wakker werd was ik allang alweer terug. Sinds de jongste is geboren heb ik dat nog niet gedaan ( hij is 4 maanden).
En eigenlijk vind ik het stiekem ook heel erg leuk om met de kinderen thuis te zijn en zou ik niet eens weten wat ik zou moeten doen als ze er niet zouden zijn. En mijn man vind het zelf ook helemaal niet fijn als de kinderen weg zijn.
Mijn broers hebben allemaal een gezin en een druk leven dus hebben eigenlijk geen tijd. En zo ook met de zussen van mijn man.
In noodgevallen kunnen ze wel echt overal terecht maar dat vraag ik alleen in echte noodgevallen.
Zomaar oppassen voor de lol komt hier ook nauwelijks voor. Toen ik alleen de oudste nog had ging ik nog wel eens uit en dan logeerden we bij mijn stiefvader en zelfs dan ging ik pas weg als mijn kind lag te slapen en voor hij wakker werd was ik allang alweer terug. Sinds de jongste is geboren heb ik dat nog niet gedaan ( hij is 4 maanden).
En eigenlijk vind ik het stiekem ook heel erg leuk om met de kinderen thuis te zijn en zou ik niet eens weten wat ik zou moeten doen als ze er niet zouden zijn. En mijn man vind het zelf ook helemaal niet fijn als de kinderen weg zijn.
donderdag 27 oktober 2016 23:00
Gekke poll. Ik kan een beroep doen op mijn netwerk; kan altijd wel iemand vinden. Ik maak er echter alleen gebruik van als het echt nodig is..
Mijn zoon was 3,5 toen hij voor het eerst 1 nachtje ging logeren. En binnen een jaar tijd is het nog 2 andere keren voorgekomen dat hij ging logeren. Van de drie keer was het 1 keer nodig, die andere twee keer wilde hij zelf.
Vind het heerlijk om tijd voor mezelf te hebben, maar vooralsnog ligt vooral bij hem de keuze of hij naar schoonfamilie/buren of iets dergelijks wil. En dat is prima; ik verwacht dat dat wel anders wordt als hij nog wat ouder wordt.
Mijn zoon was 3,5 toen hij voor het eerst 1 nachtje ging logeren. En binnen een jaar tijd is het nog 2 andere keren voorgekomen dat hij ging logeren. Van de drie keer was het 1 keer nodig, die andere twee keer wilde hij zelf.
Vind het heerlijk om tijd voor mezelf te hebben, maar vooralsnog ligt vooral bij hem de keuze of hij naar schoonfamilie/buren of iets dergelijks wil. En dat is prima; ik verwacht dat dat wel anders wordt als hij nog wat ouder wordt.
donderdag 27 oktober 2016 23:00
quote:Yggdrasil- schreef op 27 oktober 2016 @ 22:50:
Ik heb nooit iemand willen belasten of opzadelen met de zorg van onze kinderen. Vind de gemakzucht van sommige andere ouders best bijzonder te noemen soms.
Het is niet altijd gemakzucht.
Er zijn grootouders die je er een groot plezier mee doet.
Ik gun het mijn ouders ook. Het is bij ons de normaalste zaak van de wereld dat ze zo betrokken zijn.
Ik heb nooit iemand willen belasten of opzadelen met de zorg van onze kinderen. Vind de gemakzucht van sommige andere ouders best bijzonder te noemen soms.
Het is niet altijd gemakzucht.
Er zijn grootouders die je er een groot plezier mee doet.
Ik gun het mijn ouders ook. Het is bij ons de normaalste zaak van de wereld dat ze zo betrokken zijn.
donderdag 27 oktober 2016 23:03
quote:Yggdrasil- schreef op 27 oktober 2016 @ 22:50:
Ik heb nooit iemand willen belasten of opzadelen met de zorg van onze kinderen. Vind de gemakzucht van sommige andere ouders best bijzonder te noemen soms.Mijn schoonzus werkt fulltime, doordeweeks is ze er in de avond nooit omdat ze leuke dingen met haar vrienden wilt doen, in het weekend is ze er niet want dan is ze met haar vriendinnen op stap en de kinderen zitten altijd bij opa en oma. Dat is gemakzucht. Je kind eens per maand bij opa en oma laten logeren omdat ze het allemaal leuk vinden is geen gemakzucht.
Ik heb nooit iemand willen belasten of opzadelen met de zorg van onze kinderen. Vind de gemakzucht van sommige andere ouders best bijzonder te noemen soms.Mijn schoonzus werkt fulltime, doordeweeks is ze er in de avond nooit omdat ze leuke dingen met haar vrienden wilt doen, in het weekend is ze er niet want dan is ze met haar vriendinnen op stap en de kinderen zitten altijd bij opa en oma. Dat is gemakzucht. Je kind eens per maand bij opa en oma laten logeren omdat ze het allemaal leuk vinden is geen gemakzucht.
donderdag 27 oktober 2016 23:03
quote:Yggdrasil- schreef op 27 oktober 2016 @ 22:50:
Ik heb nooit iemand willen belasten of opzadelen met de zorg van onze kinderen. Vind de gemakzucht van sommige andere ouders best bijzonder te noemen soms.
Ik merk dat ik hierin vroeger ook bezwaren had. Maar dat is waarschijnlijk ook deels door hoe ik hier zelf in sta. Ik zou (en zal) nogal verbaasd staan als een buurvrouw mij bijvoorbeeld haar peuter wil aanreiken, omdat ze even boodschappen wil doen. Ik zou dan echt vragen of er iets bijzonders is, waardoor haar kind niet mee kan. Als het antwoord dan zou zijn dat het haar slechts beter uitkomt en makkelijker is, dan zou ik weigeren. Ik zie niet in waarom je dan je eigen kind niet meeneemt. Tuurlijk is dat makkelijker en handiger. Maar zoals ik in zo'n geval een ander niet zou lastig vallen met mijn kinderen, zo verwacht ik ook dat een ander me niet haar kind door de strot douwt (excuus) voor zoiets onbenulligs als boodschappen doen.
Ik heb een buurvrouw met 4 kinderen die regelmatig appt of ik een van haar kinderen niet even kan opvangen uit school/whatever, of dat ik de jongste niet even wil afzetten bij die en die, omdat haar boodschappen doen is uitgelopen, ze onverwacht niet eerder klaar is met afspraak x. Aangezien ze er nogal makkelijk mee omgaat, heb ik inmiddels al wel wat smoezen paraat. Niet echt uit mijn duim gezogen, maar wel een beetje aangepast aan de werkelijkheid. En dat alleen vanwege het simpele feit dat ik het vreemd vind dat ze het blijkbaar zo makkelijk vraagt en het onprettig vind dat ik geheel onverwacht voor mijn gevoel voor een voldongen feit sta dat haar kinderen anders in de problemen zouden komen als ik het niet doe. Dat vind ik een beetje de omgekeerde wereld van verantwoordelijkheid nemen voor het feit dat je zelf kiest voor (zoveel) kinderen. Ik zou dat zelf nooit zo doen, tenzij echt niet anders mogelijk.
Ik heb nooit iemand willen belasten of opzadelen met de zorg van onze kinderen. Vind de gemakzucht van sommige andere ouders best bijzonder te noemen soms.
Ik merk dat ik hierin vroeger ook bezwaren had. Maar dat is waarschijnlijk ook deels door hoe ik hier zelf in sta. Ik zou (en zal) nogal verbaasd staan als een buurvrouw mij bijvoorbeeld haar peuter wil aanreiken, omdat ze even boodschappen wil doen. Ik zou dan echt vragen of er iets bijzonders is, waardoor haar kind niet mee kan. Als het antwoord dan zou zijn dat het haar slechts beter uitkomt en makkelijker is, dan zou ik weigeren. Ik zie niet in waarom je dan je eigen kind niet meeneemt. Tuurlijk is dat makkelijker en handiger. Maar zoals ik in zo'n geval een ander niet zou lastig vallen met mijn kinderen, zo verwacht ik ook dat een ander me niet haar kind door de strot douwt (excuus) voor zoiets onbenulligs als boodschappen doen.
Ik heb een buurvrouw met 4 kinderen die regelmatig appt of ik een van haar kinderen niet even kan opvangen uit school/whatever, of dat ik de jongste niet even wil afzetten bij die en die, omdat haar boodschappen doen is uitgelopen, ze onverwacht niet eerder klaar is met afspraak x. Aangezien ze er nogal makkelijk mee omgaat, heb ik inmiddels al wel wat smoezen paraat. Niet echt uit mijn duim gezogen, maar wel een beetje aangepast aan de werkelijkheid. En dat alleen vanwege het simpele feit dat ik het vreemd vind dat ze het blijkbaar zo makkelijk vraagt en het onprettig vind dat ik geheel onverwacht voor mijn gevoel voor een voldongen feit sta dat haar kinderen anders in de problemen zouden komen als ik het niet doe. Dat vind ik een beetje de omgekeerde wereld van verantwoordelijkheid nemen voor het feit dat je zelf kiest voor (zoveel) kinderen. Ik zou dat zelf nooit zo doen, tenzij echt niet anders mogelijk.
donderdag 27 oktober 2016 23:03
quote:mafalda schreef op 27 oktober 2016 @ 23:00:
[...]
Het is niet altijd gemakzucht.
Er zijn grootouders die je er een groot plezier mee doet.
Ik gun het mijn ouders ook. Het is bij ons de normaalste zaak van de wereld dat ze zo betrokken zijn.zo zou het hier ook zijn als mijn moeder niet dement zou zijn. Heerlijk dat jij je kinderen dat kunt geven.
[...]
Het is niet altijd gemakzucht.
Er zijn grootouders die je er een groot plezier mee doet.
Ik gun het mijn ouders ook. Het is bij ons de normaalste zaak van de wereld dat ze zo betrokken zijn.zo zou het hier ook zijn als mijn moeder niet dement zou zijn. Heerlijk dat jij je kinderen dat kunt geven.
donderdag 27 oktober 2016 23:05
Wij gaan ook 1 x per jaar samen een weekje weg. En dankzij mijn geweldige ouders en schoonouders kan dat.
Samen is voor mij heel erg belangrijk, niet belangrijker dan het gezin maar wel heel belangrijk.
Ik heb ook genoeg vriendinnen die niet begrijpen dat wij dat doen, maar ook weer genoeg die hetzelfde doen.
Ik denk dat het ook in je moet zitten of je je kind makkelijk bij iemand laat logeren. In mijn geval dus bij mijn ouders. Het moet ook wel kunnen natuurlijk maar dan is willen ook een belangrijke.
Bij mijn ouders hebben ze ook hun eigen kamer, kleding, eigen speelgoed etc.
Samen is voor mij heel erg belangrijk, niet belangrijker dan het gezin maar wel heel belangrijk.
Ik heb ook genoeg vriendinnen die niet begrijpen dat wij dat doen, maar ook weer genoeg die hetzelfde doen.
Ik denk dat het ook in je moet zitten of je je kind makkelijk bij iemand laat logeren. In mijn geval dus bij mijn ouders. Het moet ook wel kunnen natuurlijk maar dan is willen ook een belangrijke.
Bij mijn ouders hebben ze ook hun eigen kamer, kleding, eigen speelgoed etc.
DTEEZ!
donderdag 27 oktober 2016 23:07
quote:mafalda schreef op 27 oktober 2016 @ 23:00:
[...]
Het is niet altijd gemakzucht.
Er zijn grootouders die je er een groot plezier mee doet.
Ik gun het mijn ouders de ook. Het is bij ons de normaalste zaak van de wereld dat ze zo betrokken zijn.Ik denk dat wij dezelfde manier van delen hebben.
[...]
Het is niet altijd gemakzucht.
Er zijn grootouders die je er een groot plezier mee doet.
Ik gun het mijn ouders de ook. Het is bij ons de normaalste zaak van de wereld dat ze zo betrokken zijn.Ik denk dat wij dezelfde manier van delen hebben.
DTEEZ!
donderdag 27 oktober 2016 23:10
quote:Yggdrasil- schreef op 27 oktober 2016 @ 22:50:
Ik heb nooit iemand willen belasten of opzadelen met de zorg van onze kinderen. Vind de gemakzucht van sommige andere ouders best bijzonder te noemen soms.
Er zijn ook mensen die staan te trappelen om de zorg even over nemen hoor!
Mijn ouders wonen vlak bij, en jongste van mij ging er bijna elke week wel een keer slapen tussen de middag. Zaten mijn ouders te lunchen, sliep zoon daar even, kon ik even naar de kapper oid. En als ik dan terug kwam waren ze gezellig van hem aan het genieten.
Ik heb nooit iemand willen belasten of opzadelen met de zorg van onze kinderen. Vind de gemakzucht van sommige andere ouders best bijzonder te noemen soms.
Er zijn ook mensen die staan te trappelen om de zorg even over nemen hoor!
Mijn ouders wonen vlak bij, en jongste van mij ging er bijna elke week wel een keer slapen tussen de middag. Zaten mijn ouders te lunchen, sliep zoon daar even, kon ik even naar de kapper oid. En als ik dan terug kwam waren ze gezellig van hem aan het genieten.
donderdag 27 oktober 2016 23:12
Aquarium, zo ken ik er ook wel een handje vol van.
Ouders die in de vakantie appen dat Pietje zo graag een dagje wil komen spelen met mijn zoon, maar dan komen ze Pietje wel om half 9 brengen want ze moeten werken.
Echt dit al een paar keer aan de hand gehad.
Ik ben nu eenmaal thuis, werk maar 12 uur in het weekend, bewuste keuze. Ik merk dat veel ouders mij toch makkelijk benaderen om even te halen en te brengen, of hun kinderen op te vangen.
Persoonlijk zal ik nooit afspraken plannen zodat ik een ander moet belasten met mijn kinderen.
Bij mijn ouders zijn ze echt alleen voor de gezelligheid.
En tuurlijk vraag ik wel eens hulp als ik ziek ben ofzo.
Maar als mijn ouders er dan niet zijn ga ik er echt geen vreemde mee lastig vallen.
Ouders die in de vakantie appen dat Pietje zo graag een dagje wil komen spelen met mijn zoon, maar dan komen ze Pietje wel om half 9 brengen want ze moeten werken.
Echt dit al een paar keer aan de hand gehad.
Ik ben nu eenmaal thuis, werk maar 12 uur in het weekend, bewuste keuze. Ik merk dat veel ouders mij toch makkelijk benaderen om even te halen en te brengen, of hun kinderen op te vangen.
Persoonlijk zal ik nooit afspraken plannen zodat ik een ander moet belasten met mijn kinderen.
Bij mijn ouders zijn ze echt alleen voor de gezelligheid.
En tuurlijk vraag ik wel eens hulp als ik ziek ben ofzo.
Maar als mijn ouders er dan niet zijn ga ik er echt geen vreemde mee lastig vallen.
donderdag 27 oktober 2016 23:13
Huh gemakzucht? Het is toch helemaal niet iets negatiefs als je kinderen veel tijd bij de grootouders doorbrengen?
Hier heeft oudste van z'n eerste tot z'n vierde elke week een nacht bij mijn schoonouders en een nacht bij mijn moeder gelogeerd. Omdat ik werkte en studeerde, vriend werkte, én omdat ze dat allemaal heel erg leuk vonden. Zij regelden dat onderling (ze woonden vlak bij elkaar). Bij jongste was de frequentie wat minder, maar vooral mijn moeder is zeer betrokken bij de kinderen. Ze werkt niet meer en is alleenstaand, en is dol op ze. Ze doet zeker twee keer per week iets met een of allebei, of logeren.
Heel betrokken dus, en ik vind dat een verrijking voor de kinderen. Ik vind dat wij het wat dat betreft enorm getroffen hebben. Allebei de kinderen zijn dol op alle vier de grootouders.
Hier heeft oudste van z'n eerste tot z'n vierde elke week een nacht bij mijn schoonouders en een nacht bij mijn moeder gelogeerd. Omdat ik werkte en studeerde, vriend werkte, én omdat ze dat allemaal heel erg leuk vonden. Zij regelden dat onderling (ze woonden vlak bij elkaar). Bij jongste was de frequentie wat minder, maar vooral mijn moeder is zeer betrokken bij de kinderen. Ze werkt niet meer en is alleenstaand, en is dol op ze. Ze doet zeker twee keer per week iets met een of allebei, of logeren.
Heel betrokken dus, en ik vind dat een verrijking voor de kinderen. Ik vind dat wij het wat dat betreft enorm getroffen hebben. Allebei de kinderen zijn dol op alle vier de grootouders.
