Lompe opmerkingen in kraamtijd

08-06-2011 16:08 810 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ben benieuwd, wie wint de award?

Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:



'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'



Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?



Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?

Opmerkingen

Totaal aantal stemmen: 82

* Wat een naam. Arm kind. (35%)
* Mén, wat een plofkop! Je zei toch dat het vocht was? (35%)
* Niet echt een knapperd he die baby van jullie. (29%)
Ik moet juist oppassen dat ik niet een ongelooflijke snauw teruggeef, veel te assertief als ik iets beledigend vind. Zoals bij de opmerking van jouw buurvrouw, missbee, als ze dat bij mij had gedaan had ik nu waarschijnlijk een buurvrouw die niet meer tegen me sprak. Ik heb ook wel een beetje bewondering voor mensen die dan niet uit hun slof schieten.
Alle reacties Link kopieren
Lig je trots met je pasgeboren zoontje.."volgend jaar een meisje!"



Of na de tweede... "bij de derde kom ik wel op kraambezoek"



Of (oma die nu wel weer eens een kleindochter wil) ..."Gelukkig ben je gezond al ben je dan een jongen" Toen heb ik heeeel lang tot tien moeten tellen..
Alle reacties Link kopieren
Lotteke, met buurvrouw hebben we geen contact meer.



Is een raar mens met een alcohol verslaving
Alle reacties Link kopieren
Toen ik na vijf dagen ziekenhuis uitgeput thuiskwam met mijn zoontje moest ik eerst zijn bedje nog opmaken want dat had ex niet gedaan. daarna moest ik een was draaien want heel de badkamer lag vol dankzij meneer.

En toen stond ineens m'n halve Tokkie schoonfamilie onaangekondigd voor de deur.



Toen ik (in tranen) vroeg wat ze kwamen doen en of ze helemaal bezopen waren om zomaar langs te komen werd er alleen minachtend gekeken en gelachen.

Ik was volgens hun aan het ijlen, want ach kijk, het arme kind heeft vast kraamkoorts.



Daarna heb ik vijf minuten op bed gelegen toen de vk langskwam waarna ik weer kon beginnen met eten koken want daar was meneer ook te beroerd voor.
Alle reacties Link kopieren
Wat een hork(en)
Frankly my dear, I don"t give a damn
Ik heb alleen opmerkingen van VOOR de bevalling. Van schoonloeder. Pijnlijk? Jazeker, heb erom zitten janken.



1. Man tegen zijn moeder, toen ze bekomen was van de schrik dat hij met MIJ een kind ging krijgen: '"Het is een meisje!!! we hebben het kamertje al een beetje ingericht, en al wat kleertjes gekocht..'

Reactie: * lacht neerbuigend* nou, wacht eerst maar is af of het geboren gaat worden he. Tegenwoordig willen jullie alles zo sne. Trouwens, waarom moet ik dit allemaal weten?? Zie het eerst maar te voldragen ' (ik was al 20 weken zwanger...)



Als klap op de vuurpijl besloten we ook nog te trouwen. Toen we dit gingen vertellen werd ze helemaal hysterisch, en ging ze trillend aan haar zoon trekken: je hebt je door haar laten overhalen. Je hóeft nog niet te trouwen, je kan nog stoppen, doe het niet, ik wil jou hier alleen over spreken zonder haaaaar!' (nee mensen, ik ben geen gevaarlijke gangster ofzo ik ben gewoon een nette dame met een nette familie)



toen we het trachtten uit te spreken was haar verweer: 'sja meisje, ik heb er gewoon veel moeite mee dat je mijn zoon hebt gelokt via het bed.'



MIJN moeder was woedend, kan ik jullie zeggen, en die is naar haar toegegaan om de waarheid te zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Oh wat erg Daar zou ik mee breken. Wat een heks...
*sorry voor t oftopic*



@ lizzl, hier is ook bijna sprake van geweest, ik wilde ook bijna huwelijk afblazen omdat mijn man het toch voor haar bleef opnemen thuis, want 'ze had nou eenmaal moeite met alles en moest overal rustig aan wennen'. Eeuhh..

Erg kinderachtig misschien, maar mijn moeder is met hem wezen praten (en een beetje schreeuwen) en sindsdien begrijpt ie het eindelijk. Mijn moeder is geen tokkie hoor maar die pikte dit niet meer.



Overigens zou die schoonloeder niet op de bruiloft komen, madame was t er niet mee eens. Toch gekomen, maar vtv niet even excuses gemaakt. Sprak haar dus weer bij het feliciteren op de bruiloft (ze wilde niet vooraan zitten en heeft zelfs nog voor het stadshuis met een paar mensen gesproken over hoe vreselijk ze dit huwelijk vond, ze moet zich echt schamen) en toen feliciteerde ze niet maar toen zei ze: ik hoop maar dat WIJ beter met elkaar kunnen omgaan in de toekomst. Ach, ik was zo gelukkig, ik zag er mooi uit, iedereen was verder blij dus ik straalde alleen maar: 'précies!!!' en draaide me om.

Toen ze het feest verliet, heeft ze alleen man gedag gezegd.



Gek, maar nu gaat het beter. Ze is inmiddels ook gewend aan onze dochter. Ik gun haar het oma-schap niet, maar dit gun ik mijn man wel en zelfs mijn dochter, want eerlijk, ze is wel een leuke oma alsnog.



Mijn eigen moeder had trouwens ook een lompe opmerking waar ik eigenlijk hard om moest lachen. Was ongepland zwanger en ik durfde t niet te vertellen (22jr, net een nieuwe studie, etc). Ze voelde dat er wat was en riep meteen: je bent toch niet zwanger he? Dat zou wel HEEEL dom zijn! *kijkt dreigend*. Ik zei: dan ben ik maar dom. Moeder in tranen, 5 minuten later kwam ze aardig bij en sindsdien werd ze blij en hebben ze geholpen waar nodig. Tja, leuke opmerkingn was t niet, maar het was ook dom, die periodieke onthouding :P
Alle reacties Link kopieren
Heb met open mond je verhaal gelezen... Ik vind het trouwens heel goed dat je moeder heeft ingegrepen - dat mag best als het zo erg de spuigaten uitloopt! En goed van jou dat je jullie dag niet hebt laten verpesten door schoonloeder Dat zou mij (met de ervaringen die jij met haar hebt) echt heel veel moeite kosten.



Wel fijn dat ze een leuke oma is... Hopelijk ziet ze ook ooit in dat ze dergelijk gedrag echt niet meer kan vertonen en dat je man dat ook niet meer accepteert
Oh ik heb er wel 2 ontopic, had ik verdrongen denk ik!



Ik beviel net wat eerder dan een vriendin van me. Ik heb een spoedkeizersnee gehad met een pittig herstel, maar ik heb geen zin om te blijven hangen in hoe traumatisch t was (t kwam spontaan op gang met 35 weken, midden in de nacht, operatie, heb kind pas uren na geboorte weer gezien want ze waren me vergeten op de ic, grrrr, en natuurlijk veel napijn) dus ik spreek behoorlijk positief over mijn bevalling.

Vriendin beviel daarna. Natuurlijke geboorte met vacuumpomp. Ze heeft het als traumatisch ervaren, wat ik sneu vind. Toen ik daar een week later was met cadeaus en gekookte maaltijd (zelf ook net bevallen, maargoed) zei ze half in tranen: ja wees jij maar blij met je keizersnede. Dit was echt vreselijk.

ehm..... Ja de ongeplande zwangerschap en die buikoperatie van mij zo onverwachts was niets hoor meid.



Dan nog een andere kennis die ook na mij moest bevallen. Toen ik vertelde dat het prachtig was maar soms ook zwaar vermoeiend, vooral na de operatie (kind was toen 8 weken) en omdat we nu al 8 weken het toch maar mooi samen doen na een keizersnee, kreeg ik te horen van haar man dat dat hun niet ging overkomen, moe worden. Nee, zij zijn namelijk een vet goed team en gaan het ánders doen. Hun overkomt dat niet, *he lieverd?* ' (dit alles werd openlijk door de 2 naar mij getypt op facebook, ze communiceerden zegmaar met elkaar op mijn fb pagina terwijl ze naast elkaar op de bank zaten........)

Ok, fijn zeg.

Hun kind is nu 2 weken, ze is natuurlijk bevallen, thuis, zonder complicaties, en zijn nu al doodop (in 2 weken tijd al 6 nachten oppas gehad) en maken constant ruzie. Echter, op facebook posten ze elke dag hoe gelukkig en blij ze zijn en dat hun leven zo geweldig is... Ik weet wel beter vanwege de prive smsjes.

Tja, wat zeiden jullie ook alweer over ons?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er ook nog wel eentje in de categorie "je bent net bevallen dus nu kan ik het wel vertellen". Vriend van ons vertelde dat zijn zus volkomen gezond werd geboren maar toch is overleden door een hele domme fout van een verpleegkundige. Nee, die ga ik niet vertellen voor het geval er hier dames zwanger zijn. Maar ik zat nog vol hormonen en reageerde er heel heftig op. Ook nu ik weer zwanger ben moet ik er nog vaak aan denken (als in: dat kan dus ook nog mis gaan). En bedankt..



En onze kraamhulp zei na zes dagen: zitten haar oogjes nou nog steeds dicht?! Dat heb ik in al die jaren nou nog nooit meegemaakt! Er bleek gelukkig niets aan de hand, kind was nogal hardhandig eruit geperst en had een opgezet gezichtje die eerste dagen
quote:brunetteparis schreef op 06 augustus 2012 @ 00:15:

Ik heb alleen opmerkingen van VOOR de bevalling. Van schoonloeder. Pijnlijk? Jazeker, heb erom zitten janken.



1. Man tegen zijn moeder, toen ze bekomen was van de schrik dat hij met MIJ een kind ging krijgen: '"Het is een meisje!!! we hebben het kamertje al een beetje ingericht, en al wat kleertjes gekocht..'

Reactie: * lacht neerbuigend* nou, wacht eerst maar is af of het geboren gaat worden he. Tegenwoordig willen jullie alles zo sne. Trouwens, waarom moet ik dit allemaal weten?? Zie het eerst maar te voldragen ' (ik was al 20 weken zwanger...)



Als klap op de vuurpijl besloten we ook nog te trouwen. Toen we dit gingen vertellen werd ze helemaal hysterisch, en ging ze trillend aan haar zoon trekken: je hebt je door haar laten overhalen. Je hóeft nog niet te trouwen, je kan nog stoppen, doe het niet, ik wil jou hier alleen over spreken zonder haaaaar!' (nee mensen, ik ben geen gevaarlijke gangster ofzo ik ben gewoon een nette dame met een nette familie)



toen we het trachtten uit te spreken was haar verweer: 'sja meisje, ik heb er gewoon veel moeite mee dat je mijn zoon hebt gelokt via het bed.'



MIJN moeder was woedend, kan ik jullie zeggen, en die is naar haar toegegaan om de waarheid te zeggen.





je hebt toch wel gebroken met haar?

Ik bedoel: ik ben een heel meegaand persoon en zie veel van anderen door de vingers onder het mom van 'ze drukt zich wat onhandig uit', maar hier kan zelfs ik geen excuses voor bedenken.



edit: oh ik lees je vervolg. Bewondering om hoe je er mee omgaat, ik denk niet dat ik het had kunnen trekken.
@ lizzl en starshine: bedankt voor jullie reactie. Ik vond, en vind het nog steeds erg moeilijk. Vanavond komt ze op visite, ben er nu al moe van.

Ik probeer er maar om te lachen (doe ik nu ook met mijn moeder stiekem) dat ik blijkbaar een zeer zwoele sexuele uitstraling heb.(vanwege dat 'in bed lokken') En mijn kind is gezond, dus sja, f*ck haar..

T enige nare was dat man zijn moeke zo goed begrijpt/begreep en het dus nog voor haar opnam. Doet ie nu niet meer en gaat er ook nauwelijks nog alleen naartoe, al hou ik hem niet tegen.
Nog 2 die ik nu bedenk.

Mijn vliezen braken dus te vroeg en ze kwamen me met de ambulance halen omdat ik niet meer mocht lopen vanwege een stuitligging, half dwars.

Het water gutste er werkelijk uit.



Daar aangekomen waren de zusters zo onwijs lief, maar de anesthesie-assistent? Wat een bitch. Ze vroeg zelf aan me 'hoe gaat het?' toen ze me naar de OK reed. Dus ik zei best bescheiden, terwijl ik van ellende niet meer wist waar ik het zoeken moest : nou nu begin ik wel pijn te krijgen in mijn rug en buik.. (beginnende weeen dus). Ik voelde me zo NAAR. Zegt ze heel overdreven kinderlijk:'ja, maar dat weet je he als je een kindje wilt!'. Zo kwamen er nog meer van zulke opmerkingen, en met de ruggenprik sloeg t alles. Ik was zo overvallen door alles, en piepte tegen de gynaecoloog (echt een schat die mijn handjes vasthield) 'ik vind het zo eng!! Ik wil niet meer, boehoe..'

Toen snauwde zij, alsof ik urenlang hysterisch aan het gillen was: nu effe niet meer zeggen ik wil niet en durf niet. Miljarden vrouwen zijn jou voorgegaan dus doe die eer niet omlaag (ofzoiets..). Vond ik ook vrij typisch.

Toen ik zei, tamelijk opgelucht: zo raar joh, je benen niet meer voelen! Beetje eng'. Zei ze (niet specifiek tegen iemand, gewoon in de ruimte) : 'goh vreemd dit he, ik hoor haar anders niet opmerken dat ze de weeen niet meer voelt!'

De infusen had ze niet goed in de ader geprikt waardoor mijn arm opzwol, die druk was zo rot. Ik waarschuwde dat mijn arm pijn deed en dit geloofde ze ook niet. Toen de echte anesthesist dit zag heeft die mij nog gezegd: 'je had gelijk hoor ze zitten er niet goed in.'



Nog eentje van de arts-assistent de 3e dag na mijn keizersnee. Had veel pijn en op de eerste 2 dagen krijg ik nog morfine, wat wel hielp en waar ik lekker op sliep, en waarmee ik goed naar de douche en wc kon gaan zonder te bezwijken van de pijn.

Ik ging dus blijkbaar van flink wat morfine in 1 klap naar paracetamol. Ik probeerde het, maar gaan douchen deed echt te zeer, liep helemaal krom. Zuster bood morfine aan, ging ze wel ff halen. Komt arts-assistent (ik vond haar echt een arrogante doos, misschien 2 jr ouder dan ik) op hoge poten aanzetten: 'ik hoor dat je morfine wilt. ' 'Ja dat klopt, ik heb nog pijn'. Zeg ik. Assistent kijkt me wantrouwend en vol onbegrip aan. 'Maar.... Mag ik vragen WAAR jij die pijn precies voelt?'



????? In mijn kleine teen?? Ïk voelde me echt een soort drugsverslaafde toen. Volgens mij is het niet echt uniek dat je 3 dagen na een kz nog veel pijn kan hebben. Tot overmaat van ellende ging ze toen in mijn buik duwen, ja echt duwen. Bij mijn darmen hoor, dus dit was niet gevaarlijk, maar wel rot want die darmen waren ook beurs door het gerommel. Bovendien deden mijn darmen geen pijn maar mijn opengesneden baarmoeder met de naween wel. Ik sloeg haar hand weg en riep: 'doe dat maar niet!' Waar mijn vriend zelfs een paar dagen later nog om moest lachen.



De dag erna werd ik al naar huis gestuurd. Was ik alleen maar blij om, paracetamol heb ik zelf ook wel en de verzorging lieten ze me daar ook zelf doen vanaf de 3e dag incl tillen dus sja.
Alle reacties Link kopieren
Brunnetteparis: pff jij krijgt het wel te verduren!! Die schoonmoeder had van mij al een klap in dr gezicht gehad ( ik heb er ook zo'n 1 ) en mannen vinden inderdaad hun moeder heilig.. Zo vervelend, moet echt ruzie maken om hem te laten begrijpen dat ik gelijk heb en z'n moeder gek is.



Weet niet of ik deze al gepost heb maar ga t niet helemaal terug lezen



- schoonmoeder heeft 5 zoons, ik ben met de Benjamin van t gezin getrouwd en we kregen een kindje, ze heeft wel dagen uitgeroepen hoe erg het kindje op haar oudste zoon leek. Een beetje in de trant van: ' o als je niet beter wist zou ik eht denken dat je het met **** hebt gedaan, bijna gelijk!!' en ' is het wel echt het kind van *naam man*?'



- tijdens de bevalling was iedereen erbij, de hele familie, maar dan alleen tijdens de eerste cm-ers, was ontzettend gezellig en ontspannen. Toen het serieus pijn begon te doen stuurde ik iedereen weg ( de helft ging al uit beleefdheid weg, omdat we duidelijk zeiden als het echt begint dan willen we het samen doen) dus schoonmoeder ook, maar mijn moeder mocht erbij blijven. Schoonmoeder heeft de hele bevalling zitten huilen dat haar idee van de bevalling anders was, en ik het nu verpest had... ( gelukkig beneden in de kantine, anders had ik dr serieus wat aangedaan )



Wou ik haar later ook eht op aanspreken, maar mocht niet van mam.



Ff denken... Kan zo een boek vullen met dr..



- Oja, baby was net geboren, of ze dr mee mocht nemen naar de dierentuin, dat leek haar zo leuk!! Nou nee!! En nu vraagt ze het nog steeds, baby is nu 11 maanden maar ik ga echt niet mijn dochter mee geven aan haar voor een hele dag weg, kan ze niet slapen, dr medicijnen niet krijgen, en het is gewoon te druk voor haar + dat als ik niet werk ik gewoon wil genieten van m'n kind en niet dr de hele dag wil missen.



Nu zullen jullie wel denken, waarom mag ze dr niet mee, nou omdat oma totaaaal geen interesse heeft in klein dochter, ze wil alleen met dr showen. Als we niet vaak langs gingen zag ze dr dus nooit. Dus ze weet niks over haar speciale voeding, medicijnen en ewoontes maar wil wel 12 uur met dr op pad.. Nou nooit niet!!



Oja:



- in de kraamweek ons even vertellen dat ze nu echt geen kleinkind meer wil! Ze heeft het nu druk genoeg ( eerste kleinkind heeft ze jaren de zorg over gehad, moeilijke situatie maar dat is dus nu echt niet aan de orde) ze zei: ja want als jullie niet meer voor dr willen zorgen dan moet ik het weer doen, en dat trekkk ik echt niet meeer hoooor!! * drama face erbij*



Nou ik ben moeder geworden omdat ik voor een kindje wil zorgen, en niet haar even weg ga doen.



Ze roept het nu nog hoor, je bent toch niet zwanger hè, ik trek dat echt niet hoor!



Dan roep ik naar dr: wat heb je nou last van je kleinkinderen, we komen gezellig op bezoek, hun heel soms bij ons en met kerst en verjaardag zien ze haar... Dus wat nou jij trekt het niet meer!!! ( kan ik zoo boos worden)



Oja en de meeste opmerkingen komen over m'n leeftijd ( 21 toen ik zwanger raakte)
Alle reacties Link kopieren
Oja schoonmoeder wil dus nooit oppassen, haar goed recht, we hebben genoeg andere familie die graag oppassen, dus we belasten haar nooit!



En ik heb echt wel respect dat ze zo voor dr andere kleinkind heeft gezorgd, dit heb ik haar ook vaak genoeg verteld, maar het stoort me dat ze het nu al 2 jaar roept... Sinds ik zwanger ben roept ze het al..



En we hebben over 1/2 jaar eht plannen voor tweede dus kijk niet uit om het haar te vertellen



* sommige dingen iets aangepast wegens herkenbaarheid *
Alle reacties Link kopieren
Nu we toch bezig zijn: kleindochter mocht een keer logeren bij oma, had oma helemaal zin in, ik niet maargoed... Had ze een poppen bedje voor een grote pop helemaal opgemaakt, ja hier slaapt ze in, schattig hè??



Nou dochter weer mee genomen, je kan toch ook vragen of we het camping bedje mee willen nemen als je geen bedje hebt??



Baby lag helemaal klem erin en huilde verschrikkelijk toen ik even voordeed hoe zielig het waa
quote:Esmoreit schreef op 04 augustus 2012 @ 22:48:

Inmiddels ruim eenentwintig jaar geleden ben ik bevallen van mijn oudste dochter. Volkomen eufoor van de endorfines lig ik te genieten van mijn prachtige dochter, die kaal is met wat blonde donshaartjes. Inmiddels zijn schoonouders gearriveerd, schoonvader zoals altijd bescheiden op de achtergrond, schoonmoeder bekijkt met haar armen op haar rug mijn slapende dochter, die naast me ligt. Vervolgens zegt ze verbaasd: "Ik dacht dat dat soort kinderen meer haar had?" zowel man als ik begrepen niet wat ze bedoelde, welk soort kinderen, mensenkinderen, rotterdamse kinderen, wat bedoelde ze? Schoonmoeder werd geagiteerd, ze vond dat we naief deden en maar moesten snappen wat ze bedoelde en uiteindelijk zei ze: ja maar het is toch een jodinnetje he?

Ik was stil, echtgenoot heeft de beste opmerking gemaakt in ons hele huwelijk: nou ma, eerst krijgt ze dr haakneus over een paar weken en dan pas haar, dat weet iedereen toch....Jeetje wat een muts zeg! Beetje teveel naar the nanny gekeken zeker?
quote:Noerie schreef op 05 augustus 2012 @ 09:58:

Mijn vader werkt veel in het buitenland. Dikke kans dat hij dan niet in het land zou zijn als ik zou bevallen. We hadden het er nog over gehad; en dan zou hij gewoon een weekje later zijn 1e kleinkind zien. Prima pa!



Ik beval 2 weken voor de uitgerekende datum en mijn vader zit in het buitenland. Ik bel hem emotioneel op en vertel hem dat hij opa is geworden. Zijn reactie: O, dat is mooi. Alles goed gegaan? Tot volgende week! Klik. Gooit zo de hoorn erop!



Leuk reactie pa:-)! Ik huilen natuurlijk.



Gelukkig belde hij een uur later op om te zeggen dat het zoveel met hem deed. En dat hij meteen een vlucht had geboekt en hij die avond al thuis zou komen.

Doet me denken aan How I Met Your Mother. Als Lily haar vader belt om te vertellen dat ze zwanger is reageert hij op eenzelfde manier. Zij huilen, maar ondertussen zie je dat hij aan de andere kant van de lijn het uitschreeuwt van vreugde, een vreugdedansje maakt, en direct haar kant op komt.



Heb je je verhaal toevallig naar de schrijvers van deze serie gestuurd ;)?
Alle reacties Link kopieren
ik kan me er ook altijd zo over verbazen dat het maar "lijkt " te horen dat je een zoon EN een dochter "hoort "te krijgen....



Mijn 1e was een jongetjes en de eerste opmerking van mijn buurvrouw was "nu gauw op voor de 2e want elke vrouw heeft een dochter nodig "...

Huh ik was in de wolken met mijn kleine ventje en na een zware bevalling en een doos vol hechtingen moest ik niet denken aan een 2e !



Er kwam wel een 2e en het was een meisje, hartstikke leuk maar het belangrijkste , ze was gezond, alles erop en eraan en een veel leukere bevalling.

Uiteraard kwam de buurvrouw weer op bezoek met de briljante opmerking dat ik nu wel "klaar"was aangezien er niet meer soorten waren !!!



Laatst was ik shoppen met een vriendin die haar post baby buik nog niet goed weg kan krijgen, tot 2 maal toe is ze gefeliciteerd met de zwangerschap !!!

Man ik beet nog liever mijn tong af dan dat ik iemand feliciteer met een zwangerschap terwijl ik het niet 100% zeker weet.
Alle reacties Link kopieren
We gingen amper drie weken na mijn bevalling van een tweeling voor een oriënterend gesprek naar de notaris. We hadden beiden een maxicosi vast inclusief beeb. Vraagt de notaris: goh, je hoeft niet meer zo heel lang he? Wijzend op mijn buik.



Ouch! En bedankt! Deze notaris is het dus niet geworden.
weekend, arme wij... We hebben het echt niet getroffen. Schoonvader (ze zijn trouwens gescheiden) merkte trouwens ook bij 16 weken zwangerschap op dat je als vader nooit zeker kan weten of t je eigen kind wel is. Alleen de vrouw weet dat zegt ie.

Toen zei ik met een stalen gezicht dat ik het inderdaad niet meer uithou van de spanning, is het van carlos of is het van man? We zullen t zien he...

Toen schoonpaps toen nog serieus zei dat alle familieleden een bepaald kenmerk hebben en we het daaraan zo konden zien, heb ik mijn mond maar gehouden.

Dochter heeft trouwens idd dat kenmerk gekregen (iets met de vorm van de pink, haha echt bizar maargoed).
weekend, die poppenbak hahahahaha!!!
Alle reacties Link kopieren
Zo, is dit topic weer uit de mottenballen gekomen??



Ik less weer mee (en wapen me vast mentaal voor alles wat komen gaat)
Dat het nogal vreemd was dat het kind zo donker was.



En dat het op een buitenlander leek.

Alleen die poll staat er niet tussen.

Dat bleef ze ook maar zeggen.



En dat ik maar blij mocht zijn dat mijn vriend mij eerste kind accepteerde omdat die van een ander is.

En nogmaals dat mijn baby wel erg donker was, en dat dat wel heel heel heel raar was.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven