Mag het weer terug naar de jaren 70?

07-03-2013 21:36 1100 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vraag ik me stiekem wel eens af. Maar misschien ben ik wel een slechte moeder hoor. Een moeder die haar kind niet het heilige boontje van de klas vindt en die ook niet zo bang is aangelegd voor elk kwaad dat een mens kan overkomen.



Ik wil weer een meute kinderen achterin de auto kunnen flikkeren zonder stoeltjes en indien nodig gordels.



Ik wil weer dat kinderen kunnen pitten op de achterbank van de auto als je ergens ver rijdt.



Ik wil weer dat je je kind met 6 jaar in redelijkheid naar buiten kunt schoppen en erop vertrouwd dat je kind niet meteen in 7 sloten tegelijk loopt.



Ik wil weer dat je je kind een sleutel mag geven voor om zijn/haar nek en dattie zelf naar huis mag, zonder dat het zielig is.



Ik wil weer dat ouders niet spastisch en in alle staten reageren als je kind toevallig een half uurtje later thuis gebracht wordt van het (uitgelopen) kinderfeestje.



Ik wil geen stomme helm op hoeven zetten en een knaloranje wapperende vlag achterop het fietsie.



Ik wil weer dat mijn kind mag rolschaatsen skeeleren zonder dat ik haar eerst helemaal moet insnoeren in knie, elleboog en hoofdbeschermers.
quote:zoembaya schreef op 12 maart 2013 @ 15:28:

Dat artikel gaat over problematisch verwennen, kinderen die geen grenzen gesteld krijgen en ouders die zich als maatjes opstellen. Dat heeft in mijn ogen niets te maken overbezorgdheid en al helemaal niet met fietshelmen of klaarovers.



Overbezorgdheid en de nadelen ervan wordt er ook in genoemd. Lees maar na. Het gaat over het hele pakket van pampering, dus ook dingen weghouden bij de kinderen of juist geven aan kinderen uit onnodige angst.



In dat verband ben ik ook wel benieuwd hoe jij dan problematische overbezorgdheid definieert.



Als je al het potentieel gevaar probeert weg te nemen en niets aan de kinderen zelf meer durft over te laten. Als een helicopter parent.



Ben je problematisch overbezorgd als je je peuter een helm opdoet en zelf aan de straatkant gaat lopen? Ik vind van niet.



Ja ik wel. Dit kind zat op een driewieler op de stoep met zijn moeder er naast. Het hempje kan dus echt niet meer toevoegen dan schijnveiligheid.
Ik zag dat er ook wat instaat over overbezorgheid, maar m.i. is dat een beetje een losse flodder in de rest van het betoog.



Qua definitie van overbezorgdheid zijn we het dus niet eens. Sommige veiligheidsmaatregelen vind ik wel eens wat overdreven maar voordat een situatie problematisch wordt en de ontwikkeling van een kind belemmert moet het behoorlijk ver gaan.
quote:zoembaya schreef op 12 maart 2013 @ 15:36:

Ik zag dat er ook wat instaat over overbezorgheid, maar m.i. is dat een beetje een losse flodder in de rest van het betoog.



Nee dat is geen losse flodder. Dan moet je het artikel echt even beter lezen. Het gaat om het totaal pakket van pampering en daar valt ook onder wat hier in dit topic wordt besproken.



Qua definitie van overbezorgdheid zijn we het dus niet eens. Sommige veiligheidsmaatregelen vind ik wel eens wat overdreven maar voordat een situatie problematisch wordt en de ontwikkeling van een kind belemmert moet het behoorlijk ver gaan.



Nee dat is dus niet zo. Echt problematisch is het uiteraard als het is echt doorgeslagen, maar nu al zijn er tekenen dat dit gedrag dat dan een stuk minder erg is ook schade op kan gaan leveren bij het kind als het later in contact komt met de realiteit van onze harde maatschappij en in het karakter van het kind zelf (faalangst, onzekerheid of juist zelfoverschatting).
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat er een verschil is tussen in alles voorkomen dat een kind valt (dus niet klimmen, niet fietsen), en het kind wel risico's laten lopen maar de kans op ernstig letsel proberen te minimaliseren (rubber speeltuintegels, fietshelm).

Het eerste belemmert de ontwikkeling, het tweede niet. Daar lijkt mij dan ook niets mis mee.
Wat wilde ik nou toch typen?
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 12 maart 2013 @ 15:22:

[...]



Overbezorgdheid wordt al als een vorm van verwaarlozing gezien:



uitleg (het gaat ook over overbezorgd zijn)



Gut, dat artikel hangt van subjectiviteit en hear-say aan elkaar.



Ik ontken niet dat er ouders zullen zijn die overbeschermend of extreem bezorgd zijn, dat er in enkele gevallen in extremen verwend wordt, maar dit artikel overtuigt mij niet in dat er een algeheel geldend "probleem" is met de huidige generatie ouders.

Dit soort excessen, ook genoemd in het artikel, staan mijlenver af van het gezonde verstand en voortschrijdend inzicht zoals genoemd in dit topic. Appels en peren, wat mij betreft.
Wat wilde ik nou toch typen?
quote:mimsey schreef op 12 maart 2013 @ 15:45:

Ik denk dat er een verschil is tussen in alles voorkomen dat een kind valt (dus niet klimmen, niet fietsen), en het kind wel risico's laten lopen maar de kans op ernstig letsel proberen te minimaliseren (rubber speeltuintegels, fietshelm).

Het eerste belemmert de ontwikkeling, het tweede niet. Daar lijkt mij dan ook niets mis mee.Eens. Als je uit het klimrek op de rubberen tegels valt heb je nog steeds een kapotte knie maar geen schedelbasisfractuur. Zelfde leereffect, grotere veiligheid.
Dit stukje in het verslag ; "Ouders stellen abnormale eisen. Als ik briefjes aan de muur zie hangen met teksten als: ”Ellen mag

alleen gefilterd water” en ”Basje moet zingend worden wakker gemaakt, anders schrikt hij zo”, frons ik

mijn wenkbrauwen. Andere vaders en moeders willen absoluut niet dat hun kind buiten het

kinderdagverblijf speelt en vies wordt.” dat werd hier toch ook door iemand geschreven? Ik dacht dat diegene dat in real life had gezien, maar dit komt dus gewooon uit dit verslag?



Ik herkende er ook al totaal niets van, nog nooit gezien op een psp of school.
Alle reacties Link kopieren
Heb even getwijfeld, maar toch besloten om een bijdrage aan dit topic te leveren. Denk dat iedereen daar gebaat bij is.



Even over de autogordeldiscussie: Serieus???

Dat is een issue? Ten alle tijde je kinderen de gordel om doen staat ter discussie? Iris, ik zie dat jij hier neerzet: Omdat je niet alles 'klakkeloos' moet volgen als het om veiligheid gaat, eerst kijken of het nuttig is. En dan kom je tot de conclusie dat een autogordel om doen op kleinere afstanden binnen de bebouwde kom niet nuttig is?

Dat heeft niets met nuttig te maken, dat is een afweging die je maakt: neem ik het risico dat mijn kind, (of Iris, in jouw geval je nichtje?) door de auto getorpedeerd wordt.

Zo simpel is het. Je neem het risico. De meeste mensen (gelukkig) nemen het risico niet.

En waarom zou je dat risico willen nemen eigenlijk? Waarom die afweging maken?
quote:mimsey schreef op 12 maart 2013 @ 15:49:

[...]





Gut, dat artikel hangt van subjectiviteit en hear-say aan elkaar.



Ik ontken niet dat er ouders zullen zijn die overbeschermend of extreem bezorgd zijn, dat er in enkele gevallen in extremen verwend wordt, maar dit artikel overtuigt mij niet in dat er een algeheel geldend "probleem" is met de huidige generatie ouders.

Dit soort excessen, ook genoemd in het artikel, staan mijlenver af van het gezonde verstand en voortschrijdend inzicht zoals genoemd in dit topic. Appels en peren, wat mij betreft.Nee, deze pedagoog heeft hier een boek over geschreven, waarbij hij vele docenten heeft gesproken en dit aangevuld met wetenschappelijke onderzoeksresultaten.
quote:mimsey schreef op 12 maart 2013 @ 15:45:

Ik denk dat er een verschil is tussen in alles voorkomen dat een kind valt (dus niet klimmen, niet fietsen), en het kind wel risico's laten lopen maar de kans op ernstig letsel proberen te minimaliseren (rubber speeltuintegels, fietshelm).

Het eerste belemmert de ontwikkeling, het tweede niet. Daar lijkt mij dan ook niets mis mee.Ik vind het hebben van rubber matten bij kleintjes niet zo gek, maar bij grotere kinderen onzin, want zo leren ze niet wat het echt betekent als ze vallen en dus leren ze geen gevaar inschatten of hun lichaam te controleren om het te voorkomen.
quote:marjorette schreef op 12 maart 2013 @ 15:59:

Dit stukje in het verslag ; "Ouders stellen abnormale eisen. Als ik briefjes aan de muur zie hangen met teksten als: ”Ellen mag

alleen gefilterd water” en ”Basje moet zingend worden wakker gemaakt, anders schrikt hij zo”, frons ik

mijn wenkbrauwen. Andere vaders en moeders willen absoluut niet dat hun kind buiten het

kinderdagverblijf speelt en vies wordt.” dat werd hier toch ook door iemand geschreven? Ik dacht dat diegene dat in real life had gezien, maar dit komt dus gewooon uit dit verslag?



Hoe kom je daar nu bij? Lees je wel goed genoeg?



Ik herkende er ook al totaal niets van, nog nooit gezien op een psp of school.Opvallend dat je nu juist dit grappige en verder onbetekenende detail eruit pakt in de hoop dat je dan een punt maakt. Een mooie poging om de rest van dat stuk niet te hoeven bespreken.
quote:Baudolino schreef op 12 maart 2013 @ 15:59:

Heb even getwijfeld, maar toch besloten om een bijdrage aan dit topic te leveren. Denk dat iedereen daar gebaat bij is.



Even over de autogordeldiscussie: Serieus???

Dat is een issue? Ten alle tijde je kinderen de gordel om doen staat ter discussie? Iris, ik zie dat jij hier neerzet: Omdat je niet alles 'klakkeloos' moet volgen als het om veiligheid gaat, eerst kijken of het nuttig is. En dan kom je tot de conclusie dat een autogordel om doen op kleinere afstanden binnen de bebouwde kom niet nuttig is?

Dat heeft niets met nuttig te maken, dat is een afweging die je maakt: neem ik het risico dat mijn kind, (of Iris, in jouw geval je nichtje?) door de auto getorpedeerd wordt.

Zo simpel is het. Je neem het risico. De meeste mensen (gelukkig) nemen het risico niet.

En waarom zou je dat risico willen nemen eigenlijk? Waarom die afweging maken?

Omdat je nadenkt over dingen en het bekijkt zoals het is zonder je te laten leiden door de druk van anderen. Ik zeg niet dat autogordels achterin altijd onzin zijn, maar ik snap best dat ze soms niet gedragen worden als de omstandigheden daar naar zijn.



Overigens heb ik mijn nichtje altijd per fiets vervoerd. Eerst had ik geen zitje, maar dat was niet zo slim, dus toen leende ik de fiets van mijn zus.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ik heb liever dat mijn baby een gat in zijn knie valt dan in zijn hoofd. Babyschedels zijn niet zo goed bestand tegen een dikke laag asfalt namelijk.



En kinderlijfjes zijnniet bestand tegen autowielen....



Wie heeft het over autowielen dan? Volgens o.a. jou is zo'n fiets zo instabiel dat je om de haverklap valt. Dan rijdt er echt niet altijd een auto langs hoor. De kans op aanwezigheid van hard wegdek onder die fiets is daarentegen wel groot.



quote:Zo is het net met dat voorbeeld over de rubberen tegels in de speeltuin. Hoezo kunnen kinderen dan niet meer leren vallen? Worden ze dan opgevangen door twee onzichtbare handen? Die tegels zorgen er (gelukkig) voor dat ze zichzelf geen hersenschudding bezorgen.



Nee zo leren ze niet dat er aan onvoorzichtig gedrag consequenties vast zitten.



Weleens van een hoge glijbaan gevallen op die rubberen tegels? Dat doet verdomde zeer hoor. Nee, niet bottenbrekend zeer. Is dat nodig dan?



quote:Daar gaat het mij meer om. Mijn kinderen leren ook met vallen en opstaan. Mijn oudste heeft soms periodes dat de blauwe plekken uit het niets lijken te verschijnen. Prima, daar leer je van. Maar ik neem geen onnodige risico's.



De vraag is dus wat onnodig is en wat niet.En dat mag je binnen de grenzen van de wet gelukkig nog altijd zelf bepalen. Mijn kind. Ik bescherm het graag tegen schedelfracturen en botbreuken.
quote:mimsey schreef op 12 maart 2013 @ 15:49:

[...]





Gut, dat artikel hangt van subjectiviteit en hear-say aan elkaar.



Ik ontken niet dat er ouders zullen zijn die overbeschermend of extreem bezorgd zijn, dat er in enkele gevallen in extremen verwend wordt, maar dit artikel overtuigt mij niet in dat er een algeheel geldend "probleem" is met de huidige generatie ouders.

Dit soort excessen, ook genoemd in het artikel, staan mijlenver af van het gezonde verstand en voortschrijdend inzicht zoals genoemd in dit topic. Appels en peren, wat mij betreft.



En weer eens.



Overigens zie ik bij mij in de buurt nog vaak genoeg hele kinderscharen los over de achterbank kruipen (een keer zelfs een kind dat zo gevaarlijk ver uit het openstaande achterraam hing dat ik voor de zekerheid 50 meter afstand heb genomen), zonder toezicht tussen de auto's voetballen en opeens de weg oprennen, zonder zelfs maar te kijken door het rode licht oversteken, enz. Ik denk dat de excessen zich aan beide kanten voordoen en dat de overgrote meerderheid van de ouders gewoon hun eigen, verantwoorde keuzes maken zonder daarmee hun kinderen te schaden.



En dan gaan we vervolgens lekker met zijn allen wat van elkaar zitten vinden.
Alle reacties Link kopieren
Schouderklopje, jij doet me denken aan een vriendin van mij. Zij heeft 2 meiden van 4 en 7 jaar, . Zij zijn het schoolvoorbeeld van wat jij hier bepleit. Eerlijk gezegd hebben een andere vriendin en ik wel eens onze zorgen uitgesproken of die kinderen Uberhaupt groot zouden worden bij haar. (en toen hadden wij nog niet eens kinderen) Maar wij zagen overal gevaar, terwijl zij geen spier vertrok.

Ik kan talloze voorbeelden noemen. Kinderen in bad doen, er staat er 1 die net kan lopen op de rand te balanceren, moeder is er bij, dus hield ik me in. Ik zei wel: gaat dat goed denk je? En ik had het nog niet gezegd of ze valt keihard met haar gezicht op de badrand. Wonderlijk genoeg alleen tand door de lip. Ander voorbeeld, meisje was 2 jaar, en ze wilden naar de auto lopen, vriendin draait zich om, kijkt, en meisje is weg. Die was naar de overkant van de straat gewandeld en in de sloot terecht gekomen. Alwaar ze triomfantelijk tevoorschijn kwam toen ze geroepen werd. Gewoon 2 x mazzel: dat er geen auto aankwam, en dat de sloot droog stond.

Vriendin wordt daar niet warm of koud van. Gaat ook rustig zwemmen met 5 meiden tussen de 4 en 5 jaar die allemaal geen diploma hebben. Ziet ze ook geen gevaar in.

En zo heb ik nog talloze voorbeelden, en dan alleen van als ik er bij was hè. Kan je nagaan hoe dat in het dagelijks leven gaat. En toch gaat het altijd goed. Maar dat is gewoon pure mazzel. Echt, als het een keer fout gaat, dan is niemand daar verbaasd over.
quote:meryan schreef op 12 maart 2013 @ 16:11:

[...]





Wie heeft het over autowielen dan? Volgens o.a. jou is zo'n fiets zo instabiel dat je om de haverklap valt. Dan rijdt er echt niet altijd een auto langs hoor. De kans op aanwezigheid van hard wegdek onder die fiets is daarentegen wel groot.



We hadden het ook over aangereden worden door auto's. Leest iemand hier wel wat er staat? Ik blijf steeds maar dingen uitleggen die gewoon te lezen zijn.



[...]





Weleens van een hoge glijbaan gevallen op die rubberen tegels? Dat doet verdomde zeer hoor. Nee, niet bottenbrekend zeer. Is dat nodig dan?



Wederom beter lezen. Hier hadden we het over speeltuintjes en die hebben meestal geen echte hoge glijbaan. Als deze er wel is lijkt me een rubbere mat heel logisch. Per geval dus bekijken wat het nut is.



[...]





En dat mag je binnen de grenzen van de wet gelukkig nog altijd zelf bepalen. Mijn kind. Ik bescherm het graag tegen schedelfracturen en botbreuken.



Je doet net alsof andere moeders dat niet willen. Dit zijn mind games om anderen een gevoel te geven dat ze daarin falen.
quote:Baudolino schreef op 12 maart 2013 @ 16:15:

Schouderklopje, jij doet me denken aan een vriendin van mij. Zij heeft 2 meiden van 4 en 7 jaar, . Zij zijn het schoolvoorbeeld van wat jij hier bepleit. Eerlijk gezegd hebben een andere vriendin en ik wel eens onze zorgen uitgesproken of die kinderen Uberhaupt groot zouden worden bij haar. (en toen hadden wij nog niet eens kinderen) Maar wij zagen overal gevaar, terwijl zij geen spier vertrok.

Ik kan talloze voorbeelden noemen. Kinderen in bad doen, er staat er 1 die net kan lopen op de rand te balanceren, moeder is er bij, dus hield ik me in. Ik zei wel: gaat dat goed denk je? En ik had het nog niet gezegd of ze valt keihard met haar gezicht op de badrand. Wonderlijk genoeg alleen tand door de lip. Ander voorbeeld, meisje was 2 jaar, en ze wilden naar de auto lopen, vriendin draait zich om, kijkt, en meisje is weg. Die was naar de overkant van de straat gewandeld en in de sloot terecht gekomen. Alwaar ze triomfantelijk tevoorschijn kwam toen ze geroepen werd. Gewoon 2 x mazzel: dat er geen auto aankwam, en dat de sloot droog stond.

Vriendin wordt daar niet warm of koud van. Gaat ook rustig zwemmen met 5 meiden tussen de 4 en 5 jaar die allemaal geen diploma hebben. Ziet ze ook geen gevaar in.

En zo heb ik nog talloze voorbeelden, en dan alleen van als ik er bij was hè. Kan je nagaan hoe dat in het dagelijks leven gaat. En toch gaat het altijd goed. Maar dat is gewoon pure mazzel. Echt, als het een keer fout gaat, dan is niemand daar verbaasd over.Gek dat je die indruk krijgt van SK, want het enige wat ze wil en ook doet is zelf nadenken over de risico's die haar kind kan lopen. Ze doet niets van wat jij hierboven beschrijft.
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 12 maart 2013 @ 16:18:

[...]



Gek dat je die indruk krijgt van SK, want het enige wat ze wil en ook doet is zelf nadenken over de risico's die haar kind kan lopen. Ze doet niets van wat jij hierboven beschrijft.En toch moest ik daar aan denken. Vond het een beetje zelfde strekking hebben. Namelijk niet te druk maken.
quote:zoembaya schreef op 12 maart 2013 @ 16:11:

[...]





En weer eens.



Overigens zie ik bij mij in de buurt nog vaak genoeg hele kinderscharen los over de achterbank kruipen (een keer zelfs een kind dat zo gevaarlijk ver uit het openstaande achterraam hing dat ik voor de zekerheid 50 meter afstand heb genomen), zonder toezicht tussen de auto's voetballen en opeens de weg oprennen, zonder zelfs maar te kijken door het rode licht oversteken, enz. Ik denk dat de excessen zich aan beide kanten voordoen en dat de overgrote meerderheid van de ouders gewoon hun eigen, verantwoorde keuzes maken zonder daarmee hun kinderen te schaden.



En dan gaan we vervolgens lekker met zijn allen wat van elkaar zitten vinden.

Ja er zijn ook totaal onvoorzichtige ouders, maar het gaat hier om de huidige tendens tot overbezorgdheid die ook gewoon erkend wordt in psychologische tijdschriften en onderzoeken.



Jij ziet dat als een exces, maar ik zie dat als een manier van opvoeden die je nu veel ziet. Wellicht zie je dat zelf minder goed als je er middenin zit en al die maatregelen inmiddels als doodnormaal bent gaan beschouwen.
quote:Baudolino schreef op 12 maart 2013 @ 16:20:

[...]





En toch moest ik daar aan denken. Vond het een beetje zelfde strekking hebben. Namelijk niet te druk maken.Inderdaad niet druk maken, maar ook niet zomaar laten lopen zoals die dame schijnt te doen. Dat is namelijk niet relaxt, maar behoorlijk onverantwoord.
Alle reacties Link kopieren
Iris, jij leest niet goed.



Ik heb het nooit over aanrijden gehad, maar over vallen met de fiets. Dáárom dragen mijn kinderen een helmpje. Heb ik helemaal zelf bedacht, zonder sociale druk overigens.



Hier in de speeltuin zijn zat hoge klimtoestellen hoor. Metertje of 3, 4 hoog. Zijn ze lager, dan worden ze ook door kleinere kinderen gebruikt.



En ik doe helemaal niet alsof andere moeders dat niet willen. Ik speel geen mind games. Maar laat me ook niet uitmaken voor overbezorgd of kuddedier omdat ik de afweging heb gemaakt dat een helm dragen beter is dan je schedel openvallen op de straat.
Alle reacties Link kopieren
Nog wat info over helmen, voor de dames die graag onderzoeken lezen:



Van de fietsers die na een verkeersongeval met ernstig letsel in een ziekenhuis worden opgenomen heeft een derde hoofd- of hersenletsel als diagnose. Ongeveer driekwart van dit hoofd-/hersenletsel bij fietsers ontstaat bij ongevallen waarbij geen gemotoriseerd verkeer betrokken is; van de jonge kinderen met hoofd-/hersenletsel lopen zelfs negen op de tien dit letsel op in een ongeval zonder botsing met een motorvoertuig. Voor het merendeel gaat het dan om enkelvoudige fietsongevallen. Het is mogelijk om de ernst van het hoofd- en hersenletsel te beperken met een fietshelm. Volgens de meeste recente schatting (Elvik, 2011) lijkt het risico op hoofdletsels voor niet-dragers van een fietshelm 1,72 keer zo groot te zijn als dat voor helmdragers, met een 95%-betrouwbaarheidsinterval van 1,33-2,22. Voor hersenletsel lijkt het risico 2,13 keer zo groot (met een 95%-betrouwbaarheids- interval van 1,33-3,45). Als alle bekeken letsels aan hoofd en nek samen worden genomen, blijkt de risicotoename geringer, maar nog steeds aanwezig (factor 1,18; 95%-betrouwbaarheidsinterval 1,02- 1,35). Buitenlands onderzoek laat zien dat het fietsgebruik soms afneemt, zeker in de eerste paar jaren, na de invoering van de helmplicht. Effecten op de langere termijn zijn niet bekend, evenmin als de betekenis van deze uitkomsten voor de Nederlandse situatie.



Link naar het hele rapport
quote:meryan schreef op 12 maart 2013 @ 16:22:

Iris, jij leest niet goed.



Ik heb het nooit over aanrijden gehad, maar over vallen met de fiets. Dáárom dragen mijn kinderen een helmpje. Heb ik helemaal zelf bedacht, zonder sociale druk overigens.



Maar je reageert op mij en ik had het over beiden en ik reageer dus ook op beiden.



Hier in de speeltuin zijn zat hoge klimtoestellen hoor. Metertje of 3, 4 hoog. Zijn ze lager, dan worden ze ook door kleinere kinderen gebruikt.



Dan doen ze een mat onder de hogere klimtoestellen als het echt heel erg hoog wordt. Gewoon per geval bekijken.



En ik doe helemaal niet alsof andere moeders dat niet willen. Ik speel geen mind games.



Jawel, jij schermt met de "ik wil het beste voor mijn kind"-kaart. Alsof andere moeders dat ook niet willen.



Maar laat me ook niet uitmaken voor overbezorgd of kuddedier omdat ik de afweging heb gemaakt dat een helm dragen beter is dan je schedel openvallen op de straat.



Je wordt ook niet uitgemaakt tot iets. Ieder mens is een kuddedier, de ene alleen wat meer dan de andere en iedereen is bezorgd, alleen ook weer verschillend in de mate waarop.
quote:meryan schreef op 12 maart 2013 @ 16:26:

Nog wat info over helmen, voor de dames die graag onderzoeken lezen:



Van de fietsers die na een verkeersongeval met ernstig letsel in een ziekenhuis worden opgenomen heeft een derde hoofd- of hersenletsel als diagnose. Ongeveer driekwart van dit hoofd-/hersenletsel bij fietsers ontstaat bij ongevallen waarbij geen gemotoriseerd verkeer betrokken is; van de jonge kinderen met hoofd-/hersenletsel lopen zelfs negen op de tien dit letsel op in een ongeval zonder botsing met een motorvoertuig. Voor het merendeel gaat het dan om enkelvoudige fietsongevallen. Het is mogelijk om de ernst van het hoofd- en hersenletsel te beperken met een fietshelm. Volgens de meeste recente schatting (Elvik, 2011) lijkt het risico op hoofdletsels voor niet-dragers van een fietshelm 1,72 keer zo groot te zijn als dat voor helmdragers, met een 95%-betrouwbaarheidsinterval van 1,33-2,22. Voor hersenletsel lijkt het risico 2,13 keer zo groot (met een 95%-betrouwbaarheids- interval van 1,33-3,45). Als alle bekeken letsels aan hoofd en nek samen worden genomen, blijkt de risicotoename geringer, maar nog steeds aanwezig (factor 1,18; 95%-betrouwbaarheidsinterval 1,02- 1,35). Buitenlands onderzoek laat zien dat het fietsgebruik soms afneemt, zeker in de eerste paar jaren, na de invoering van de helmplicht. Effecten op de langere termijn zijn niet bekend, evenmin als de betekenis van deze uitkomsten voor de Nederlandse situatie.



Link naar het hele rapportEn dus gaan de volwassenen ook met een helm op rijden? Net als in Amerika?
quote:iris1969 schreef op 12 maart 2013 @ 16:21:

[...]



Ja er zijn ook totaal onvoorzichtige ouders, maar het gaat hier om de huidige tendens tot overbezorgdheid die ook gewoon erkend wordt in psychologische tijdschriften en onderzoeken.



Jij ziet dat als een exces, maar ik zie dat als een manier van opvoeden die je nu veel ziet. Wellicht zie je dat zelf minder goed als je er middenin zit en al die maatregelen inmiddels als doodnormaal bent gaan beschouwen.



Wil je nu serieus beweren dat jij het beter ziet dan ik omdat je geen kinderen hebt en ik wel?



Wie denk je dat er beter in staat is om in te schatten wat de zin en onzin van bepaalde beschermingsmaatregelen is? Degene die de dagelijke praktijk meemaakt of degene die een stukje in een tijdschrift heeft gelezen?



Geloof me, ik koop of doe nooit klakkeloos iets omdat anderen dat ook doen. Ik ben geen kuddedier. Ik lees me in, ik kijk en vergelijk en ik gebruik mijn gezond verstand.



Om me heen zie ik kinderen die door hun ouders met meer of minder bezorgdheid worden opgevoed maar ik ken geen enkel geval uit eigen ervaring waar dat excessieve vormen aanneemt.



Het komt ongetwijfeld voor, maar ik denk dat het vrij beperkt is, net zoals niet elk pubermeisje een breezerslet is, niet elk Marokkaans jongetje een straatcrimineeltje, niet elk slim kind een hoogbegaafd probleemgeval enz.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven