Kinderen
alle pijlers
'Mama, ik ben helemaal alleen'
dinsdag 11 november 2014 20:46
Wat te doen bij een kleutertje van 3,5 die al een tijdje s avonds uit bed komt en huilt dat hijhelemaal alleen is en bang. Er staan enkele nachtlampjes aan, deur van de kamer staat open en licht op de gang aan, dus donker is het niet. Monsters en spoken kan ik wegjagen of zeggen dat ze niet bestaan, het maakt geen verschil.
En dat alleen zijn, tja wat zeg je daarop... 'Mama is altijd bij je, je mag straks bij ons in bed, alleen zijn is toch niet zo erg, mama beschermt je tegen alles' maar meestal helpt dat allemaal niet. Hij komt gewoon uit bed en aan de trap staan zodra ik naar beneden ga (ik blijf altijd 10 minuutjes bij hem, tot zijn lampje van nijntje uitgaat). Uiteindelijk moet ik hem dus gewoon, zonder verdere uitleg, terug naar bed sturen, maar dat voelt zo slecht aan, alsof ik geen rekening hou met zijn angsten/verdriet. Maarja, hij moet uiteindelijk wel gaan slapen natuurlijk.. Ik zeg ook altijd dat hij mag roepen als er iets is, maar hij neemt dat wel erg letterlijk. Moeilijk om het verschil duidelijkt te maken tussen 'Er is echt iets' en 'Ik wil niet slapen/niet alleen zijn en roep dus maar meteen'.
En dat alleen zijn, tja wat zeg je daarop... 'Mama is altijd bij je, je mag straks bij ons in bed, alleen zijn is toch niet zo erg, mama beschermt je tegen alles' maar meestal helpt dat allemaal niet. Hij komt gewoon uit bed en aan de trap staan zodra ik naar beneden ga (ik blijf altijd 10 minuutjes bij hem, tot zijn lampje van nijntje uitgaat). Uiteindelijk moet ik hem dus gewoon, zonder verdere uitleg, terug naar bed sturen, maar dat voelt zo slecht aan, alsof ik geen rekening hou met zijn angsten/verdriet. Maarja, hij moet uiteindelijk wel gaan slapen natuurlijk.. Ik zeg ook altijd dat hij mag roepen als er iets is, maar hij neemt dat wel erg letterlijk. Moeilijk om het verschil duidelijkt te maken tussen 'Er is echt iets' en 'Ik wil niet slapen/niet alleen zijn en roep dus maar meteen'.
dinsdag 11 november 2014 20:49
dinsdag 11 november 2014 20:52
dinsdag 11 november 2014 20:54
Mijn zoontje was ook altijd erg bang om alleen te zijn. Na veel uitproberen was de oplossing een cd speler met zijn lievelings cd op repeat, daar viel hij bij in slaap en als wij naar bed gingen zette ik die weer uit.
Kwam hij vaak nog wel s'nachts naar ons toe, maar dat vond ik minder erg als de halve avond bij hem liggen.
Hij is nu negen en de cd gaat nog steeds aan
Kwam hij vaak nog wel s'nachts naar ons toe, maar dat vond ik minder erg als de halve avond bij hem liggen.
Hij is nu negen en de cd gaat nog steeds aan
dinsdag 11 november 2014 20:56
Kun je met hem samen iets bedenken om aan te denken voor hij gaat slapen? Of zacht muziek aan op zijn kamer ofzo?
Wat je ook kunt doen is een beloningskaart: een avond niet uit bed gekomen is in de ochtend een stikker plakken. Tien stikkers een klein kadootje. Op die leeftijd werkte dat bij mijn zoon heel goed.
Wat je ook kunt doen is een beloningskaart: een avond niet uit bed gekomen is in de ochtend een stikker plakken. Tien stikkers een klein kadootje. Op die leeftijd werkte dat bij mijn zoon heel goed.
Het is zoals het is
dinsdag 11 november 2014 21:00
dinsdag 11 november 2014 21:02
dinsdag 11 november 2014 21:04
Hier hetzelfde meegemaakt, op iets jongere leeftijd. Wij zijn bij hem blijven zitten tot hij sliep.
Wel belangrijk dat je niet met hem in gesprek blijft, want dan wordt slapen natuurlijk niks. Ik nam gewoon een boek mee en ging op zijn kamer zitten lezen tot hij sliep. Dat ging steeds sneller en na een paar weken was het over.
Als hij 's nachts wakker werd kwam hij bij ons in bed verder slapen. Dat laatste gebeurt nog steeds regelmatig trouwens, hij is nu 6,5
Wel belangrijk dat je niet met hem in gesprek blijft, want dan wordt slapen natuurlijk niks. Ik nam gewoon een boek mee en ging op zijn kamer zitten lezen tot hij sliep. Dat ging steeds sneller en na een paar weken was het over.
Als hij 's nachts wakker werd kwam hij bij ons in bed verder slapen. Dat laatste gebeurt nog steeds regelmatig trouwens, hij is nu 6,5
The time is now
dinsdag 11 november 2014 21:09
Als ik op de overloop of kamer ernaast blijf, blijft hij gegarandeerd naar me toe komen.
Youk, een slechte slaper zou ik hem niet noemen, maar bedtijd zelf gaat gewoon altijd met ups en downs..
Ik denk dat hij gewoon bij ons wil blijven, beneden. Hij probeert ook andere 'smoesjes' uit: honger, dorst, deken zit niet goed,...
Youk, een slechte slaper zou ik hem niet noemen, maar bedtijd zelf gaat gewoon altijd met ups en downs..
Ik denk dat hij gewoon bij ons wil blijven, beneden. Hij probeert ook andere 'smoesjes' uit: honger, dorst, deken zit niet goed,...
dinsdag 11 november 2014 21:15
Maar bedtijd is altijd al lastig geweest dus, met betere en mindere periodes?
Dan denk ik namelijk minder aan een fase die wel overgaat. Bij mijn zoon gaat het ook zo. Altijd op en af. Weet je, ze moeten ook leren dat het de bedoeling is om alleen in slaap te vallen.
Ik zou voor de beloningskaart gaan. Positief maar toch ook heel duidelijk in wat de bedoeling is.
Dan denk ik namelijk minder aan een fase die wel overgaat. Bij mijn zoon gaat het ook zo. Altijd op en af. Weet je, ze moeten ook leren dat het de bedoeling is om alleen in slaap te vallen.
Ik zou voor de beloningskaart gaan. Positief maar toch ook heel duidelijk in wat de bedoeling is.
Het is zoals het is
dinsdag 11 november 2014 21:18
Is hij wel moe? Misschien wat later naar bed brengen ? Of hem overdag flink afmatten ? Of iets ontspannends doen voor het slapengaan zodat hij rustig is (bv. een warme douche, een beker warme melk of iets dergelijks)
Mijn oudste had ook wel een periode waarin ze niet wilde slapen. Wij hielden toen haar deur open en onze woonkamer deur( we wonen in een flat), zodat ze ons kon horen. En toen ging het ook vanzelf weer over.
Anders kan je ook, zoals de anderen al zeggen, bij hem blijven, maar dan niet tegen hem praten ofzo, want anders blijf je bezig. Dus goed aan hem uitleggen dat je bij hem in de buurt blijft, maar dat hij netjes in zn bed blijft en dat er niet gepraat/gespeeld/gekeet wordt
Mijn oudste had ook wel een periode waarin ze niet wilde slapen. Wij hielden toen haar deur open en onze woonkamer deur( we wonen in een flat), zodat ze ons kon horen. En toen ging het ook vanzelf weer over.
Anders kan je ook, zoals de anderen al zeggen, bij hem blijven, maar dan niet tegen hem praten ofzo, want anders blijf je bezig. Dus goed aan hem uitleggen dat je bij hem in de buurt blijft, maar dat hij netjes in zn bed blijft en dat er niet gepraat/gespeeld/gekeet wordt
dinsdag 11 november 2014 21:27
Misschien helpt het als je ophoudt hem zielig te vinden. Daardoor ben je denk ik toch onduidelijk in je signalen. Je wilt het ergens heel graag voor hem oplossen. Maar ik denk dat je duidelijk moet maken dat hij dit zelf moet doen. Hij moet in slaapt vallen en dat moet hij zelf doen.
Dus breng hem consequent terug naar bed zonder er woorden aan vuil te maken. Totaal geen aandacht meer aan geven. Anders blijf jij aan het werk, terwijl hij iets moet doen, namelijk in bed blijven.
Dus breng hem consequent terug naar bed zonder er woorden aan vuil te maken. Totaal geen aandacht meer aan geven. Anders blijf jij aan het werk, terwijl hij iets moet doen, namelijk in bed blijven.
Het is zoals het is
