Kinderen
alle pijlers
Mijn kind naar de OK
donderdag 30 juni 2016 19:15
Goedenavond,
Morgen is het dan zover, mijn kind gaat naar de OK.
We hebben haar zo goed als mogelijk proberen voor te bereiden, voor zover dat kan voor een 3-jarige.
Ze mag vanaf 00:00 uur vannacht tot morgen 12:00 niets eten of drinken, waarschijnlijk kan zij daar beter tegen dan haar moeder
Voor het eerst word ze morgen geopereerd, geen risicovolle grote operatie, iets kleins (teentje).
Hoe gaat zoiets? moet ik het maar allemaal over mij heen laten komen en ervaren?
Hoe is het om als ouder mee te mogen naar de OK tot je kind in slaap valt?
Allemaal vragen die door mijn hoofd spoken.
Voorheen wist ik dat de operatie er aan zat te komen, maar van te voren heb ik mij er nooit druk om gemaakt, wat ik nu dus wel doe.
Mijn kind mag bij mij op schoot blijven, dan zal ze onder narcose gaan.
Heb ik het ene moment nog mijn kind vast en daarna een lappenpop? omdat ze slaapt.
De beelden van eerdere jaren komen terug, mijn andere kindje mocht niet meer verder leven en hij was ook slap (misschien raar gezegd).
Ik ga samen met een familielid er naar toe, zij zal mij zeker en vast ook steunen.
Wat ik hiermee wil, gewoon even van mij afschrijven en misschien kunnen jullie wat ervaringen vertellen of tips geven.
Morgen is het dan zover, mijn kind gaat naar de OK.
We hebben haar zo goed als mogelijk proberen voor te bereiden, voor zover dat kan voor een 3-jarige.
Ze mag vanaf 00:00 uur vannacht tot morgen 12:00 niets eten of drinken, waarschijnlijk kan zij daar beter tegen dan haar moeder
Voor het eerst word ze morgen geopereerd, geen risicovolle grote operatie, iets kleins (teentje).
Hoe gaat zoiets? moet ik het maar allemaal over mij heen laten komen en ervaren?
Hoe is het om als ouder mee te mogen naar de OK tot je kind in slaap valt?
Allemaal vragen die door mijn hoofd spoken.
Voorheen wist ik dat de operatie er aan zat te komen, maar van te voren heb ik mij er nooit druk om gemaakt, wat ik nu dus wel doe.
Mijn kind mag bij mij op schoot blijven, dan zal ze onder narcose gaan.
Heb ik het ene moment nog mijn kind vast en daarna een lappenpop? omdat ze slaapt.
De beelden van eerdere jaren komen terug, mijn andere kindje mocht niet meer verder leven en hij was ook slap (misschien raar gezegd).
Ik ga samen met een familielid er naar toe, zij zal mij zeker en vast ook steunen.
Wat ik hiermee wil, gewoon even van mij afschrijven en misschien kunnen jullie wat ervaringen vertellen of tips geven.
donderdag 30 juni 2016 19:22
Oh heel veel sterkte! Mijn zoontje moest buisjes en daar ook voor onder narcose. Ik vond het verschrikkelijk... Hem achterlaten op de OK en maar moeten vertrouwen op de artsen. Al wist ik verstandelijk wel dat het een routineklusje van niks was voor de artsen haha! Achteraf dacht ik heb je je daar nou zo druk om gemaakt.
Succes!
Succes!
donderdag 30 juni 2016 19:30
Het is niet meer dan logisch dat je nu teruggaat in de tijd en de narcose "koppelt" aan het verdrietige verlies van jouw kindje.
Mijn oudste zoon moest ooit ook eens onder narcose en dat is in feite niks anders dan in een diepe slaap vallen. Je zult merken en voelen dat je kindje gewoon slaapt. Dat zal een hele andere belevenis zijn.
Probeer om jezelf voor te houden dat het ook niet meer dan dat is;in diepe slaap vallen en dat je jouw kindje daarna weer gezond en wel terug krijgt.
sterkte! Het komt goed
Mijn oudste zoon moest ooit ook eens onder narcose en dat is in feite niks anders dan in een diepe slaap vallen. Je zult merken en voelen dat je kindje gewoon slaapt. Dat zal een hele andere belevenis zijn.
Probeer om jezelf voor te houden dat het ook niet meer dan dat is;in diepe slaap vallen en dat je jouw kindje daarna weer gezond en wel terug krijgt.
sterkte! Het komt goed
donderdag 30 juni 2016 19:35
Ik kan je vertellen hoe het een maand geleden bij ons ging.
Ons kind werd opgehaald van zijn kamer. Daar is hij in een ledikant gaan zitten. Ik ben samen met de pedagogisch medewerker naar de voor kamer voor de uitslaap kamer gegaan. Hier moesten wij wachten tot de ok klaar was. Hier kon de kleine tv kijken en er stonden ook nog wat speeltjes.
Na een tijdje werden we gehaald door de arts en slaap dokter. Deze stelde zich nog netjes voor, waarna wij hun volgde naar de ok. Op de ok mocht kind op mijn schoot zitten en kreeg een masker op. Het duurde voor min gevoel best lang voor hij sliep, waarbij hij op het laatst tegen stribbelde. Toen hij sliepen heb ik hem op het bed gelegd en ik werd gebracht naar een wachtkamer achter de uitslaap kamer. Tip vraag hoe lang de operatie duurt. Zeker als er ook veel kinderen keel amandelen of buizen worden behandeld dat gaat heel snel. Is minder leuk als je als ouder veel kinderen/ouders ziet/hoort komen en gaan.
Toen de operatie klaar was mocht ik naast het bedje zitten tot hij wakker werd. Toen hij wakker werd zijn we weer zijn kamer gereden.
Ons kind werd opgehaald van zijn kamer. Daar is hij in een ledikant gaan zitten. Ik ben samen met de pedagogisch medewerker naar de voor kamer voor de uitslaap kamer gegaan. Hier moesten wij wachten tot de ok klaar was. Hier kon de kleine tv kijken en er stonden ook nog wat speeltjes.
Na een tijdje werden we gehaald door de arts en slaap dokter. Deze stelde zich nog netjes voor, waarna wij hun volgde naar de ok. Op de ok mocht kind op mijn schoot zitten en kreeg een masker op. Het duurde voor min gevoel best lang voor hij sliep, waarbij hij op het laatst tegen stribbelde. Toen hij sliepen heb ik hem op het bed gelegd en ik werd gebracht naar een wachtkamer achter de uitslaap kamer. Tip vraag hoe lang de operatie duurt. Zeker als er ook veel kinderen keel amandelen of buizen worden behandeld dat gaat heel snel. Is minder leuk als je als ouder veel kinderen/ouders ziet/hoort komen en gaan.
Toen de operatie klaar was mocht ik naast het bedje zitten tot hij wakker werd. Toen hij wakker werd zijn we weer zijn kamer gereden.
donderdag 30 juni 2016 19:37
Heel veel sterkte, ik kan me voorstellen dat er veel gevoelens naar boven komen.
Meestal mag er maar een ouder mee naar de ok. Degene die met je meegaat moet dus in de wachtkamer wachten.
Ik vond het eerlijk gezegd ook niet leuk, je kind zo te zien wegzakken. Gewoon maar honderdduizend keer in je hoofd tegen jezelf zeggen dat het een lichte ingreep voor een goed doel is.
Sterkte.
Meestal mag er maar een ouder mee naar de ok. Degene die met je meegaat moet dus in de wachtkamer wachten.
Ik vond het eerlijk gezegd ook niet leuk, je kind zo te zien wegzakken. Gewoon maar honderdduizend keer in je hoofd tegen jezelf zeggen dat het een lichte ingreep voor een goed doel is.
Sterkte.
donderdag 30 juni 2016 19:43
Bedankt voor alle lieve reacties.
Ze zal worden opgenomen op de kinderafdeling.
Maar als ik het goed begrijp ga je dus eerst naar de uitslaapkamer dan naar de OK en dan weer terug nar de uitslaapkamer?
Ik dacht dat we vanuit de kinderafdeling naar de OK gaan en ik moederziell alleen terug naar de kinderafdeling moest.
Geruststellende gedachte dat een pedagogisch medewerker meegaat.
Ze zal worden opgenomen op de kinderafdeling.
Maar als ik het goed begrijp ga je dus eerst naar de uitslaapkamer dan naar de OK en dan weer terug nar de uitslaapkamer?
Ik dacht dat we vanuit de kinderafdeling naar de OK gaan en ik moederziell alleen terug naar de kinderafdeling moest.
Geruststellende gedachte dat een pedagogisch medewerker meegaat.
donderdag 30 juni 2016 19:44
donderdag 30 juni 2016 19:44
Onze dochter is rond haar 3e verjaardag ook geopereerd aan iets kleins. We hadden haar goed voorbereid en zij vond het gelukkig helemaal niet erg. Overigens mocht zij 's morgens nog wel wat drinken. Dat is toch wel prettig en volgens mij moet dat gewoon mogen
(narcose bij kinderen umcg: Kinderen ouder dan zes maanden mogen gewoon eten tot zes uur voor de ingreep. Tot twee à drie uur voor de ingreep mag uw kind helder drinken: water, thee, gezeefde bouillon, limonade van siroop of heldere vruchtensappen. Aan deze dranken mag geen melk of melkproduct worden toegevoegd.)
Bij ons kreeg ze een kapje op en wij hadden haar verteld dat ze heel hard moest blazen omdat het een beetje zou stinken. Zo ademde ze snel veel in en was ze weg. Het lijkt dan alsof ze ineens heel diep slapen. In de uitslaapkamer mochten wij bij haar en werd ze langzaam wakker. Ze had wel pijn en heeft toen in overleg met de arts extra pijnstilling gekregen. Toen kalmeerde ze en zijn we met haar bed teruggereden naar de afdeling. Daar kreeg ze haar cadeautje en at en dronk ze en begon te spelen. Binnen het uur stonden we buiten Hier was heeft het weinig indruk gemaakt op haar.
Sterkte!
(narcose bij kinderen umcg: Kinderen ouder dan zes maanden mogen gewoon eten tot zes uur voor de ingreep. Tot twee à drie uur voor de ingreep mag uw kind helder drinken: water, thee, gezeefde bouillon, limonade van siroop of heldere vruchtensappen. Aan deze dranken mag geen melk of melkproduct worden toegevoegd.)
Bij ons kreeg ze een kapje op en wij hadden haar verteld dat ze heel hard moest blazen omdat het een beetje zou stinken. Zo ademde ze snel veel in en was ze weg. Het lijkt dan alsof ze ineens heel diep slapen. In de uitslaapkamer mochten wij bij haar en werd ze langzaam wakker. Ze had wel pijn en heeft toen in overleg met de arts extra pijnstilling gekregen. Toen kalmeerde ze en zijn we met haar bed teruggereden naar de afdeling. Daar kreeg ze haar cadeautje en at en dronk ze en begon te spelen. Binnen het uur stonden we buiten Hier was heeft het weinig indruk gemaakt op haar.
Sterkte!
donderdag 30 juni 2016 19:45
quote:Quepasa1989 schreef op 30 juni 2016 @ 19:43:
Bedankt voor alle lieve reacties.
Ze zal worden opgenomen op de kinderafdeling.
Maar als ik het goed begrijp ga je dus eerst naar de uitslaapkamer dan naar de OK en dan weer terug nar de uitslaapkamer?
Ik dacht dat we vanuit de kinderafdeling naar de OK gaan en ik moederziell alleen terug naar de kinderafdeling moest.
Geruststellende gedachte dat een pedagogisch medewerker meegaat.Dat kan echt per ziekenhuis anders zijn. Heb je geen informatie gekregen?
Bedankt voor alle lieve reacties.
Ze zal worden opgenomen op de kinderafdeling.
Maar als ik het goed begrijp ga je dus eerst naar de uitslaapkamer dan naar de OK en dan weer terug nar de uitslaapkamer?
Ik dacht dat we vanuit de kinderafdeling naar de OK gaan en ik moederziell alleen terug naar de kinderafdeling moest.
Geruststellende gedachte dat een pedagogisch medewerker meegaat.Dat kan echt per ziekenhuis anders zijn. Heb je geen informatie gekregen?
donderdag 30 juni 2016 19:51
Mijn dochter is als baby en met 5 onder narcose geweest. De laatste duurde ongeveer een uur. Ze had een dagopvang op de kinderafdeling. Daar kreeg ze via een soort zetpil als een kalmerend middel. Dat was nog het ergste, ze wilde dat absoluut niet. Ze was daarna al half half in slaap. Een verpleegster is toen met dochter in het bedje met ons meegelopen naar de ok. Daar kwamen we als eerste in een voorruimte, vanaf daar heb ik haar echt de ok ingedragen. Daar heb ik haar op bed gelegd, gewacht totdat ze het kapje ophad en sliep en toen naar buiten gegaan. Man moest buiten wachten. Samen zijn we toen terug gelopen naar de kinderafdeling. De arts kwam ons vertellen dat ze klaar was en dat we naar de uitslaapkamer mochten. Ze moest wat langer op de uitslaapkamer blijven omdat ze erg onrustig en misselijk was. We mochten de hele tijd bij haar blijven en zijn ook weer met haar teruggelopen richting kinderafdeling
donderdag 30 juni 2016 20:01
Mijn zoontje is op zijn tweede geopereerd in het sophia. Ik zag er vreselijk tegenop maar achteraf viel het mee. We gingen van de kinderafdeling naar een klein kamertje in de buurt van de ok, niet de uitslaapkamer volgens mij. Daar mocht hij op mijn schoot en kreeg hij een kapje op. Mijn zoon protesteerde even maar dan zetten ze toch door. Dat hebben ze vooraf heel goed uitgelegd. Het is maar heel even, hij was zo weg. Gewoon in diepe slaap. Dan nemen ze hem direct van je over en verlaat jij de ruimte. Dat is niet fijn, maar het is voor een goed doel. Mijn zoon was sneller wakker dan verwacht, dus toen ik op de uitslaapkamer kwam zat hij al op schoot bij een verpleegkundige die hem een flesje water gaf omdat hij zo'n dorst had. Bij een dagopname moeten ze na de ingreep vaak nog een paar uur blijven om te checken of ze echt goed wakker zijn en geen last hebben van de narcose. Zeker met kinderen zijn de artsen en verpleegkundigen vaak heel lief en geduldig. Schroom ook niet niet om je vragen te stellen en je zorgen of angsten te delen. Zeker met jouw ervaringen met je eerste kindje mag je dat best noemen zodat ze daar rekening mee kunnen houden of jullie kunnen voorbereiden. Heel veel sterkte morgen! Morgenavond om deze tijd is het achter de rug!
donderdag 30 juni 2016 20:02
Mijn dochter is toen ze 2 was aan haar voetje geopereerd. Wij werden gehaald op de kamer en zij werd met bed en al naar de wachtruimte gebracht. Daar kreeg zij een ballon en ik een pak aan en hoesjes om mijn schoenen en een mutsje op. Toen kwamen ze ons daar ophalen. Ik nam haar op schoot voor de narcose, ik vond dat ze vrij snel ging slapen met het kapje op. Ze was wel eventjes in paniek ervan. Toen ze sliep werd ik vast naar de uitslaapkamer gebracht. Toen ze klaar was werd zij met bed en al daarheen gebracht. Zodat ze mij zou zien zodra ze wakker werd. Ze werd eventjes huilerig wakker maar dat was snel over. Vrij snel werden we alweer naar de kamer gebracht, samen op bed werden we daarheen gerold. Iedereen was onwijs lief in het ziekenhuis. Ik denk dat ze heel goed snappen dat het spannend is voor de ouders.
Heel veel sterkte!
Heel veel sterkte!
donderdag 30 juni 2016 20:02
Mijn zoon is op zijn 4e geopereerd aan een liesbreuk. Hij moest daarvoor onder narcose en dat was wel even naar. Hij vond het heel onprettig en eng toen 'ie het kapje op kreeg. Ik mocht erbij blijven tot hij sliep en ik vond het wel vervelend om hem zo te zien. Bij het wakker worden was hij erg gedesoriënteerd en paniekerig en daardoor moest hij hard huilen. Het duurde wel even voor we hem weer rustig hadden. Maar al met al was het allemaal zo gebeurd en heeft hij van de narcose ook weinig last gehad.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
donderdag 30 juni 2016 20:09
Wij gingen van de wachtkamer naar een 'voorkamer' van de ok waar mijn dochter een zetpil kreeg en een bandje om haar arm met haar naam erop, daarna - met max een ouder - door naar de ok waar ze het kapje kreeg. Toen ze in slaap was, werd ik naar de uitslaapkamer gebracht waar mijn man via de wachtkamer ook al was gekomen.
donderdag 30 juni 2016 20:28
Jee. Ik weet t echt niet meer. Zoon is geopereerd toen ie een paar dagen oud was (beknelde liesbreuk). Ik heb t maar allemaal over me heen laten komen, weet nog wel dat ik t allemaal interessant vond
Wat ik me t meest herinner is de lange wandeling met de verpleegkundige en t bed met zoon naar de ok-afdeling. Hij had er flink de sokken in en ik was 6 dagen geleden bevallen. Dat ging me echt wat te snel
Veel sterkte iig!
Wat ik me t meest herinner is de lange wandeling met de verpleegkundige en t bed met zoon naar de ok-afdeling. Hij had er flink de sokken in en ik was 6 dagen geleden bevallen. Dat ging me echt wat te snel
Veel sterkte iig!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
In memoriam AnnA_C
donderdag 30 juni 2016 20:29
donderdag 30 juni 2016 20:55
Sterkte voor jou en je kindje!
Ze hadden ons gezegd vooraf dat we niet mee mochten naar de OK. De meeste artsen willen dat niet hebben want het schijnt best een naar gezicht te zijn, zo'n kleintje dat onder narcose gaat. Dus wij hadden ons daarop ingesteld. Toen werd ons vlak van te voren verteld dat we wel mee mochten. Aangezien ik voor mezelf al had besloten dat niet te willen zien, was ik een beetje overrompeld en heb ik gezegd dat dat niet hoefde 'neem hem maar mee'. Op dat moment begon kind te huilen en wouden zij dus met hem weglopen. Gevolg: moeders ook in tranen.
Achteraf gezien valt het best mee, en was het een routine-operatie. Maar je kindje daar achterlaten is gewoon niet leuk. Wel deed het personeel heel lief hoor, en volgens hen huilt elke moeder als ze haar kindje daar achterlaten moet.
Ze hadden ons gezegd vooraf dat we niet mee mochten naar de OK. De meeste artsen willen dat niet hebben want het schijnt best een naar gezicht te zijn, zo'n kleintje dat onder narcose gaat. Dus wij hadden ons daarop ingesteld. Toen werd ons vlak van te voren verteld dat we wel mee mochten. Aangezien ik voor mezelf al had besloten dat niet te willen zien, was ik een beetje overrompeld en heb ik gezegd dat dat niet hoefde 'neem hem maar mee'. Op dat moment begon kind te huilen en wouden zij dus met hem weglopen. Gevolg: moeders ook in tranen.
Achteraf gezien valt het best mee, en was het een routine-operatie. Maar je kindje daar achterlaten is gewoon niet leuk. Wel deed het personeel heel lief hoor, en volgens hen huilt elke moeder als ze haar kindje daar achterlaten moet.
donderdag 30 juni 2016 20:56
Altijd spannend, ook al is het iets kleins. Gezien haar leeftijd gaat ze waarschijnlijk met een kapje in slaap? Dit duurt wat langer dan met een prikje. Dan is het idd zoals je omschrijft, van het 1 op het andere moment vallen ze in slaap. Bij een kapje duurt het wat langer voor het spul aankomt zeg maar, daardoor vaak ook wat meer verzet. Het voordeel van huilen is echter dat ze dieper inhaleren waardoor ze sneller in slaap vallen. Na het in slaap vallen leggen ze haar op de ok tafel en verlaat jij de ok. Zodra ze op de uitslaapkamer komt, mogen jullie er weer bij. Bij ons mag er altijd 1 ouder/verzorger mee. Veel succes voor morgen!
donderdag 30 juni 2016 20:56
donderdag 30 juni 2016 21:02
Mijn kind laatst ook voor het eerst onder narcose laten gaan. De anesthesist was professioneel en lief naar mijn zoontje. Toch vond ik het een vervelende ervaring.
Het gaat op zich snel, maar zo ervaarde ik het niet. Het is gewoon een naar gezicht om te zien hoe een kind slap wordt.
Met je eerdere ervaring erbij kan ik me voorstellen dat het gewoon geen leuk moment is. Weet je zeker dat je erbij wil zijn? En zo ja: besef je dan dat je het doet voor je kind, en dat de artsen echt weten wat ze doen. Onder narcose gaan is hun core-business.
Het is dan wel vervelend om te zien (en daar mag je best om janken). Maar hopelijk helpt de gedachte dat je dat doorstaat voor je kind. Je bent erbij voor haar, en dat is het liefste wat je in die situatie voor haar kunt doen. Sterkte morgen
Het gaat op zich snel, maar zo ervaarde ik het niet. Het is gewoon een naar gezicht om te zien hoe een kind slap wordt.
Met je eerdere ervaring erbij kan ik me voorstellen dat het gewoon geen leuk moment is. Weet je zeker dat je erbij wil zijn? En zo ja: besef je dan dat je het doet voor je kind, en dat de artsen echt weten wat ze doen. Onder narcose gaan is hun core-business.
Het is dan wel vervelend om te zien (en daar mag je best om janken). Maar hopelijk helpt de gedachte dat je dat doorstaat voor je kind. Je bent erbij voor haar, en dat is het liefste wat je in die situatie voor haar kunt doen. Sterkte morgen
donderdag 30 juni 2016 21:02
quote:Aureel schreef op 30 juni 2016 @ 20:42:
Vertel aan het personeel wat je hebt meegemaakt en dat je er daarom tegenop ziet. Dan kunnen ze er rekening mee houden.
Veel sterkte morgen, het komt helemaal goed!Ik wil niet lullig doen, maar daar is in praktijk weinig gelegenheid voor. Vooraf zie je vaak niet iemand van het ok team, soms komt de betreffende arts nog wel even langs om de ingreep door te spreken, maar vaak gebeurt dit ook op de ok (tijdens de zogenaamde 'time out'). Het lijkt me ook niet echt handig om dit te vertellen met je dochtertje erbij en de inleiding/procedure zal er niet anders van worden.
Vertel aan het personeel wat je hebt meegemaakt en dat je er daarom tegenop ziet. Dan kunnen ze er rekening mee houden.
Veel sterkte morgen, het komt helemaal goed!Ik wil niet lullig doen, maar daar is in praktijk weinig gelegenheid voor. Vooraf zie je vaak niet iemand van het ok team, soms komt de betreffende arts nog wel even langs om de ingreep door te spreken, maar vaak gebeurt dit ook op de ok (tijdens de zogenaamde 'time out'). Het lijkt me ook niet echt handig om dit te vertellen met je dochtertje erbij en de inleiding/procedure zal er niet anders van worden.
