Kinderen
alle pijlers
moet ik mijn kinderwens opgeven?
vrijdag 10 oktober 2014 15:23
ik had mijn bericht in het verkeerde kopje gezet, dus hier nog een keer:
ik zit met het volgende. ik heb een relatie van 6 jaar. wij wonen niet samen. mijn vriend heeft een kind van 6 jaar met zijn ex, zijn kind woont bij hem. zijn kind vertoont nu al meer dan 3 jaar ongepast/ongewenst gedrag en gaat van kwaad tot erger. eerst dachten we ach dat gaat wel over. maar het is nu dus al meer dan 3 jaar aan de gang en begint zijn tol te eisen. hij is onhandelbaar op school en de opvang. kindjes willen niet met hem spelen, hij liegt, doet wat hij zelf wil, is brutaal en heeft geen boodschap aan gezag. het is niet meer leuk om ergens heen te gaan, want hij misdraagt zich alle keren. nu kan je misschien denken, hij heeft de regie in handen en het ligt aan jullie zelf. maar zelfs zijn juffen zitten met de handen in het haar. we krijgen iedere dag te horen dat het zowel op de opvang als op school niet goed ging. meneer doet de hele dag wat hij zelf wil. straffen helpt niet, positief benaderen helpt niet. we zijn op. er is hulp ingeschakeld maar staan op een gigantische wachtlijst. nu is het zo dat ik een enorme kinderwens heb. dit heb ik al meerdere keren met mijn vriend gesproken, maar het is nu niet het moment voor een baby. ook omdat we nog niet samenwonen en elkaar zoiezo nu minder zien vanwege alle problemen, irritaties, frustraties rondom zijn kind. mijn punt is nu, ik wil niet samenwonen zolang het gedrag van zijn kind niet veranderd, want dat trek ik niet dag in, dag uit. mijn vriend trekt dat al nauwelijks. ik wil mijn handen niet van hem aftrekken, want ik doe al 6 jaar mijn uiterste best voor zijn kind maar ik moet ook aan mezelf denken. ik ben bijna 35 dus ik word er niet jonger op. ik zie niet in hoe het gedrag van zijn kind binnen nu en korte tijd zal veranderen. zoals het nu is, lijkt het mij niet verstandig om een baby in deze situatie te laten opgroeien, maar moet ik mijn kinderwens opgeven omdat het kind van mijn vriend onhandelbaar is? ik weet niet hoe lang ik mijn kinderwens nog kan/wil uitstellen namelijk. ik hou van mijn vriend en zeker ook van zijn kind, maar dit staat in de weg, ik ben er kapot van. heeft iemand hier ervaring mee?
ik zit met het volgende. ik heb een relatie van 6 jaar. wij wonen niet samen. mijn vriend heeft een kind van 6 jaar met zijn ex, zijn kind woont bij hem. zijn kind vertoont nu al meer dan 3 jaar ongepast/ongewenst gedrag en gaat van kwaad tot erger. eerst dachten we ach dat gaat wel over. maar het is nu dus al meer dan 3 jaar aan de gang en begint zijn tol te eisen. hij is onhandelbaar op school en de opvang. kindjes willen niet met hem spelen, hij liegt, doet wat hij zelf wil, is brutaal en heeft geen boodschap aan gezag. het is niet meer leuk om ergens heen te gaan, want hij misdraagt zich alle keren. nu kan je misschien denken, hij heeft de regie in handen en het ligt aan jullie zelf. maar zelfs zijn juffen zitten met de handen in het haar. we krijgen iedere dag te horen dat het zowel op de opvang als op school niet goed ging. meneer doet de hele dag wat hij zelf wil. straffen helpt niet, positief benaderen helpt niet. we zijn op. er is hulp ingeschakeld maar staan op een gigantische wachtlijst. nu is het zo dat ik een enorme kinderwens heb. dit heb ik al meerdere keren met mijn vriend gesproken, maar het is nu niet het moment voor een baby. ook omdat we nog niet samenwonen en elkaar zoiezo nu minder zien vanwege alle problemen, irritaties, frustraties rondom zijn kind. mijn punt is nu, ik wil niet samenwonen zolang het gedrag van zijn kind niet veranderd, want dat trek ik niet dag in, dag uit. mijn vriend trekt dat al nauwelijks. ik wil mijn handen niet van hem aftrekken, want ik doe al 6 jaar mijn uiterste best voor zijn kind maar ik moet ook aan mezelf denken. ik ben bijna 35 dus ik word er niet jonger op. ik zie niet in hoe het gedrag van zijn kind binnen nu en korte tijd zal veranderen. zoals het nu is, lijkt het mij niet verstandig om een baby in deze situatie te laten opgroeien, maar moet ik mijn kinderwens opgeven omdat het kind van mijn vriend onhandelbaar is? ik weet niet hoe lang ik mijn kinderwens nog kan/wil uitstellen namelijk. ik hou van mijn vriend en zeker ook van zijn kind, maar dit staat in de weg, ik ben er kapot van. heeft iemand hier ervaring mee?
vrijdag 10 oktober 2014 16:31
En nee ik vind niet dat je je kinderwens op moet geven vanwege de genoemde redenen. Je woont niet samen dus waarom frustraties en ruzies thuis? Je bent toch ook wel alleen met je kindje dan. En dan is het gewoon rustig. De thuissituatie vind ik geen reden om je wens weg te moffelen, daar krijg je echt spijt van.
vrijdag 10 oktober 2014 16:31
Ik ben nogal verbaasd over de strenge reacties mbt jouw stiefzoon. Hij is er en gaat nergens naar toe.
De vraag is alleen of jij je kinderwens opgeeft. Niet voor wie- je vriend of stiefkind. Die beslissing maak je zelf en als je spijt krijgt kun je dat alleen jezelf verwijten.
De andere mogelijkheden zijn: Je kunt met vriend een kind krijgen of alleen. Je hebt tegenwoordig geen man meer nodig om een kind te krijgen.
Ik heb alles gelezen en proef dat jij jouw wens niet wilt opgeven. Succes met de moeilijke beslissing
De vraag is alleen of jij je kinderwens opgeeft. Niet voor wie- je vriend of stiefkind. Die beslissing maak je zelf en als je spijt krijgt kun je dat alleen jezelf verwijten.
De andere mogelijkheden zijn: Je kunt met vriend een kind krijgen of alleen. Je hebt tegenwoordig geen man meer nodig om een kind te krijgen.
Ik heb alles gelezen en proef dat jij jouw wens niet wilt opgeven. Succes met de moeilijke beslissing
vrijdag 10 oktober 2014 16:31
waarom moet jij je kinderwens opgeven omdat zijn kind gedragsproblemen heeft?
In het positieve geval krijgen jullie hulp en gaat het straks een stuk beter met de jongen.
In het negatieve geval is er echt iets mis met de jongen en dan is het nog maar de vraag of hij thuis kan blijven wonen of hij intensieve therapie nodig heeft of medicijnen enz.
Wat ik bedoel is, wie weet of de jongen een aangeboren of "aangeleerd" probleem heeft maar daar kan je niet je hele leven naar vormen.
In het positieve geval krijgen jullie hulp en gaat het straks een stuk beter met de jongen.
In het negatieve geval is er echt iets mis met de jongen en dan is het nog maar de vraag of hij thuis kan blijven wonen of hij intensieve therapie nodig heeft of medicijnen enz.
Wat ik bedoel is, wie weet of de jongen een aangeboren of "aangeleerd" probleem heeft maar daar kan je niet je hele leven naar vormen.
vrijdag 10 oktober 2014 16:32
quote:Ietjefietje schreef op 10 oktober 2014 @ 16:25:
@mady-kate, ik bedoel het niet vervelend, maar bekijk het eens vanuit de ogen van het kind.
Kind is zes jaar, vader heeft al zes jaar een vriendin.
Kind heeft nooit een huiselijke omgeving meegemaakt met een moeder en een vader.
Kind is gauw te veel, want vriendin vindt het kind onaangepast en kind krijgt een preek als zij ergens naar toe gaan.
Kind voelt zich te veel, gaat clownesk gedrag vertonen thuis en op school. Bij Oma bijna de weg op gerend? Waarom hield vader hem niet vast aan de hand?
Leef je eens in het gevoelsleven van dit jongetje.
Houdt van het jongetje en zie hem niet als last, want dat voelt hij.
Leg niet de schuld bij het kind, maar kijk ook naar de rol van vader en moeder hierin.ik doe niks anders dan mezelf verplaatsen in hem. maar dat hij niet opgroeid met papa en mama hoeft niet te zeggen dat het daarom maar verkeerd moet lopen met een kind. er zijn miljoenen kinderen die niet opgroeien bij hun eigen ouders. of alleen door mama of alleen door papa. wij zeggen dan ook nooit tegen hem dat hij een last is. we zeggen nooit tegen hem dat wij hem afkeuren om wie hij is, maar we keuren zijn gedrag niet goed, dat is wat anders. tuurlijk hebben vader en moeder hier een rol in, en ik ook. maar je moet ook begrijpen, dat door zijn gedrag wij ook gefrustreerd raken, ongeacht wat of wie dat gedrag ook veroorzaakt heeft
@mady-kate, ik bedoel het niet vervelend, maar bekijk het eens vanuit de ogen van het kind.
Kind is zes jaar, vader heeft al zes jaar een vriendin.
Kind heeft nooit een huiselijke omgeving meegemaakt met een moeder en een vader.
Kind is gauw te veel, want vriendin vindt het kind onaangepast en kind krijgt een preek als zij ergens naar toe gaan.
Kind voelt zich te veel, gaat clownesk gedrag vertonen thuis en op school. Bij Oma bijna de weg op gerend? Waarom hield vader hem niet vast aan de hand?
Leef je eens in het gevoelsleven van dit jongetje.
Houdt van het jongetje en zie hem niet als last, want dat voelt hij.
Leg niet de schuld bij het kind, maar kijk ook naar de rol van vader en moeder hierin.ik doe niks anders dan mezelf verplaatsen in hem. maar dat hij niet opgroeid met papa en mama hoeft niet te zeggen dat het daarom maar verkeerd moet lopen met een kind. er zijn miljoenen kinderen die niet opgroeien bij hun eigen ouders. of alleen door mama of alleen door papa. wij zeggen dan ook nooit tegen hem dat hij een last is. we zeggen nooit tegen hem dat wij hem afkeuren om wie hij is, maar we keuren zijn gedrag niet goed, dat is wat anders. tuurlijk hebben vader en moeder hier een rol in, en ik ook. maar je moet ook begrijpen, dat door zijn gedrag wij ook gefrustreerd raken, ongeacht wat of wie dat gedrag ook veroorzaakt heeft
vrijdag 10 oktober 2014 16:35
Ik denk ook dat een deel van de gedragsproblemen komen omdat dit kind waarschijnlijk aanvoelt dat hij een beetje uitgekotst wordt.
Jullie zeggen het waarschijnlijk allemaal niet tegen hem, maar kinderen voelen zulke dingen haarfijn aan.
Moeder wilt hem niet meer fulltime. Spanning tussen zn pa en zijn vriendin om hem.
Hebben jullie het 'probleemkind' er weleens bij betrokken en gevraagd hoe hij het zou vinden om een broertje of zusje te krijgen? Wat is zijn mening daarover? Weten jullie die al überhaupt?
Ik denk dat je nu hoe dan ook eventjes niet kan krijgen wat je wilt en dat je het traject van een paar maanden wachten sowieso beter eerst kan afwachten, want ik weet niet waar jij boem pats die vruchtbare nieuwe partner die zin heeft in kinderen vandaan kan toveren. Stel ook echt een tijdslimiet aan je vriend. Op een gegeven moment zul je toch verder moeten als je je wens in vervulling wilt zien gaan.
Jullie zeggen het waarschijnlijk allemaal niet tegen hem, maar kinderen voelen zulke dingen haarfijn aan.
Moeder wilt hem niet meer fulltime. Spanning tussen zn pa en zijn vriendin om hem.
Hebben jullie het 'probleemkind' er weleens bij betrokken en gevraagd hoe hij het zou vinden om een broertje of zusje te krijgen? Wat is zijn mening daarover? Weten jullie die al überhaupt?
Ik denk dat je nu hoe dan ook eventjes niet kan krijgen wat je wilt en dat je het traject van een paar maanden wachten sowieso beter eerst kan afwachten, want ik weet niet waar jij boem pats die vruchtbare nieuwe partner die zin heeft in kinderen vandaan kan toveren. Stel ook echt een tijdslimiet aan je vriend. Op een gegeven moment zul je toch verder moeten als je je wens in vervulling wilt zien gaan.
De vastheid die je zoekt is even groot als de veranderlijkheid waar jij naar verlangt
vrijdag 10 oktober 2014 16:36
quote:verhuisd schreef op 10 oktober 2014 @ 16:31:
Ik ben nogal verbaasd over de strenge reacties mbt jouw stiefzoon. Hij is er en gaat nergens naar toe.
De vraag is alleen of jij je kinderwens opgeeft. Niet voor wie- je vriend of stiefkind. Die beslissing maak je zelf en als je spijt krijgt kun je dat alleen jezelf verwijten.
De andere mogelijkheden zijn: Je kunt met vriend een kind krijgen of alleen. Je hebt tegenwoordig geen man meer nodig om een kind te krijgen.
Ik heb alles gelezen en proef dat jij jouw wens niet wilt opgeven. Succes met de moeilijke beslissingik heb nergens gezegd dat ik hem weg wil hebben hoor, ik zou voor hem net zo streng en lief zijn als voor mijn eigen kind. ik hou van hem en ik wil dat hij hulp krijgt, voor mij en mijn vriend, maar als eerste voor hemzelf.
Ik ben nogal verbaasd over de strenge reacties mbt jouw stiefzoon. Hij is er en gaat nergens naar toe.
De vraag is alleen of jij je kinderwens opgeeft. Niet voor wie- je vriend of stiefkind. Die beslissing maak je zelf en als je spijt krijgt kun je dat alleen jezelf verwijten.
De andere mogelijkheden zijn: Je kunt met vriend een kind krijgen of alleen. Je hebt tegenwoordig geen man meer nodig om een kind te krijgen.
Ik heb alles gelezen en proef dat jij jouw wens niet wilt opgeven. Succes met de moeilijke beslissingik heb nergens gezegd dat ik hem weg wil hebben hoor, ik zou voor hem net zo streng en lief zijn als voor mijn eigen kind. ik hou van hem en ik wil dat hij hulp krijgt, voor mij en mijn vriend, maar als eerste voor hemzelf.
vrijdag 10 oktober 2014 16:38
Als dit jongetje, vader als basis thuishaven heeft, maak dan je keuze. Want dit kind woont bij vader. Investeer in dit jongetje, ga met hem naar de speeltuin, geef hem warmte en liefde.
Dit kind heeft zoveel meegemaakt, moeder kan niet voor hem zorgen en vader heeft zes jaar al een vriendin.
Dit kind is van emotioneel van slag.
Als je verder wil met de vader zul je moeten investeren dan kan er een gezinsleven opbloeien met een baby van jezelf en je vriend erbij.
Kun je dit niet, kan je nu beter de relatie verbreken.
Dit kind heeft zoveel meegemaakt, moeder kan niet voor hem zorgen en vader heeft zes jaar al een vriendin.
Dit kind is van emotioneel van slag.
Als je verder wil met de vader zul je moeten investeren dan kan er een gezinsleven opbloeien met een baby van jezelf en je vriend erbij.
Kun je dit niet, kan je nu beter de relatie verbreken.
vrijdag 10 oktober 2014 16:40
vrijdag 10 oktober 2014 16:40
quote:goddess23 schreef op 10 oktober 2014 @ 16:35:
Ik denk ook dat een deel van de gedragsproblemen komen omdat dit kind waarschijnlijk aanvoelt dat hij een beetje uitgekotst wordt.
Jullie zeggen het waarschijnlijk allemaal niet tegen hem, maar kinderen voelen zulke dingen haarfijn aan.
Moeder wilt hem niet meer fulltime. Spanning tussen zn pa en zijn vriendin om hem.
Hebben jullie het 'probleemkind' er weleens bij betrokken en gevraagd hoe hij het zou vinden om een broertje of zusje te krijgen? Wat is zijn mening daarover? Weten jullie die al überhaupt?
Ik denk dat je nu hoe dan ook eventjes niet kan krijgen wat je wilt en dat je het traject van een paar maanden wachten sowieso beter eerst kan afwachten, want ik weet niet waar jij boem pats die vruchtbare nieuwe partner die zin heeft in kinderen vandaan kan toveren. Stel ook echt een tijdslimiet aan je vriend. Op een gegeven moment zul je toch verder moeten als je je wens in vervulling wilt zien gaan.het lijkt mij totaal niet verstandig om met een kind met gedragsproblemen over een nieuw kind te gaan praten. hij is pas 6 en zou dat juist kunnen gaan opvatten dat hij niet goed genoeg is en dat wij daarom maar een nieuw kindje nemen.
Ik denk ook dat een deel van de gedragsproblemen komen omdat dit kind waarschijnlijk aanvoelt dat hij een beetje uitgekotst wordt.
Jullie zeggen het waarschijnlijk allemaal niet tegen hem, maar kinderen voelen zulke dingen haarfijn aan.
Moeder wilt hem niet meer fulltime. Spanning tussen zn pa en zijn vriendin om hem.
Hebben jullie het 'probleemkind' er weleens bij betrokken en gevraagd hoe hij het zou vinden om een broertje of zusje te krijgen? Wat is zijn mening daarover? Weten jullie die al überhaupt?
Ik denk dat je nu hoe dan ook eventjes niet kan krijgen wat je wilt en dat je het traject van een paar maanden wachten sowieso beter eerst kan afwachten, want ik weet niet waar jij boem pats die vruchtbare nieuwe partner die zin heeft in kinderen vandaan kan toveren. Stel ook echt een tijdslimiet aan je vriend. Op een gegeven moment zul je toch verder moeten als je je wens in vervulling wilt zien gaan.het lijkt mij totaal niet verstandig om met een kind met gedragsproblemen over een nieuw kind te gaan praten. hij is pas 6 en zou dat juist kunnen gaan opvatten dat hij niet goed genoeg is en dat wij daarom maar een nieuw kindje nemen.
vrijdag 10 oktober 2014 16:44
quote:Ietjefietje schreef op 10 oktober 2014 @ 16:38:
Als dit jongetje, vader als basis thuishaven heeft, maak dan je keuze. Want dit kind woont bij vader. Investeer in dit jongetje, ga met hem naar de speeltuin, geef hem warmte en liefde.
Dit kind heeft zoveel meegemaakt, moeder kan niet voor hem zorgen en vader heeft zes jaar al een vriendin.
Dit kind is van emotioneel van slag.
Als je verder wil met de vader zul je moeten investeren dan kan er een gezinsleven opbloeien met een baby van jezelf en je vriend erbij.
Kun je dit niet, kan je nu beter de relatie verbreken.Als dat kind nu al ontspoord is ondanks z'n enig kind privileges, hoe zal ie zich dan gaan gedragen als ie (in elk geval voor TO) op de tweede plaats komt als zij eenmaal haar eigen kind heeft? Dat nieuwe kind is misschien wel normaal en wordt misschien wel een zich goed gedragend en geliefd model kind, terwijl deze dan wellicht alleen nog maar meer gaat ontsporen.
Als dit jongetje, vader als basis thuishaven heeft, maak dan je keuze. Want dit kind woont bij vader. Investeer in dit jongetje, ga met hem naar de speeltuin, geef hem warmte en liefde.
Dit kind heeft zoveel meegemaakt, moeder kan niet voor hem zorgen en vader heeft zes jaar al een vriendin.
Dit kind is van emotioneel van slag.
Als je verder wil met de vader zul je moeten investeren dan kan er een gezinsleven opbloeien met een baby van jezelf en je vriend erbij.
Kun je dit niet, kan je nu beter de relatie verbreken.Als dat kind nu al ontspoord is ondanks z'n enig kind privileges, hoe zal ie zich dan gaan gedragen als ie (in elk geval voor TO) op de tweede plaats komt als zij eenmaal haar eigen kind heeft? Dat nieuwe kind is misschien wel normaal en wordt misschien wel een zich goed gedragend en geliefd model kind, terwijl deze dan wellicht alleen nog maar meer gaat ontsporen.
vrijdag 10 oktober 2014 16:46
quote:Ietjefietje schreef op 10 oktober 2014 @ 16:38:
Als dit jongetje, vader als basis thuishaven heeft, maak dan je keuze. Want dit kind woont bij vader. Investeer in dit jongetje, ga met hem naar de speeltuin, geef hem warmte en liefde.
Dit kind heeft zoveel meegemaakt, moeder kan niet voor hem zorgen en vader heeft zes jaar al een vriendin.
Dit kind is van emotioneel van slag.
Als je verder wil met de vader zul je moeten investeren dan kan er een gezinsleven opbloeien met een baby van jezelf en je vriend erbij.
Kun je dit niet, kan je nu beter de relatie verbreken.ik heb hem vanaf dag 1 al warmte en liefde gegeven. ik doe meer met en voor hem dan zijn eigen moeder, ik geef hem alle liefde die ik heb, maar meer kan ik ook niet doen.
Als dit jongetje, vader als basis thuishaven heeft, maak dan je keuze. Want dit kind woont bij vader. Investeer in dit jongetje, ga met hem naar de speeltuin, geef hem warmte en liefde.
Dit kind heeft zoveel meegemaakt, moeder kan niet voor hem zorgen en vader heeft zes jaar al een vriendin.
Dit kind is van emotioneel van slag.
Als je verder wil met de vader zul je moeten investeren dan kan er een gezinsleven opbloeien met een baby van jezelf en je vriend erbij.
Kun je dit niet, kan je nu beter de relatie verbreken.ik heb hem vanaf dag 1 al warmte en liefde gegeven. ik doe meer met en voor hem dan zijn eigen moeder, ik geef hem alle liefde die ik heb, maar meer kan ik ook niet doen.
vrijdag 10 oktober 2014 16:51
quote:elninjoo schreef op 10 oktober 2014 @ 16:44:
[...]
Als dat kind nu al ontspoord is ondanks z'n enig kind privileges, hoe zal ie zich dan gaan gedragen als ie (in elk geval voor TO) op de tweede plaats komt als zij eenmaal haar eigen kind heeft? Dat nieuwe kind is misschien wel normaal en wordt misschien wel een zich goed gedragend en geliefd model kind, terwijl deze dan wellicht alleen nog maar meer gaat ontsporen.ik zeg toch niks over dat hij dan op de tweede plaats komt? als ik mijn eigen kind zou hebben, zou toch niet betekenen dat ik mijn stiefzoon afschrijf? het zou een kindje erbij zijn, dan heb ik 2 kinderen.
[...]
Als dat kind nu al ontspoord is ondanks z'n enig kind privileges, hoe zal ie zich dan gaan gedragen als ie (in elk geval voor TO) op de tweede plaats komt als zij eenmaal haar eigen kind heeft? Dat nieuwe kind is misschien wel normaal en wordt misschien wel een zich goed gedragend en geliefd model kind, terwijl deze dan wellicht alleen nog maar meer gaat ontsporen.ik zeg toch niks over dat hij dan op de tweede plaats komt? als ik mijn eigen kind zou hebben, zou toch niet betekenen dat ik mijn stiefzoon afschrijf? het zou een kindje erbij zijn, dan heb ik 2 kinderen.
vrijdag 10 oktober 2014 16:52
quote:mady-kate schreef op 10 oktober 2014 @ 16:51:
[...]
ik zeg toch niks over dat hij dan op de tweede plaats komt? als ik mijn eigen kind zou hebben, zou toch niet betekenen dat ik mijn stiefzoon afschrijf? het zou een kindje erbij zijn, dan heb ik 2 kinderen.Net alsof je meer van je ontspoorde stiefkind zou houden als van je eigen vlees en bloed. Zeker als je eigen kind wel 'n lief/braaf kind zou worden.
[...]
ik zeg toch niks over dat hij dan op de tweede plaats komt? als ik mijn eigen kind zou hebben, zou toch niet betekenen dat ik mijn stiefzoon afschrijf? het zou een kindje erbij zijn, dan heb ik 2 kinderen.Net alsof je meer van je ontspoorde stiefkind zou houden als van je eigen vlees en bloed. Zeker als je eigen kind wel 'n lief/braaf kind zou worden.
vrijdag 10 oktober 2014 16:55
quote:elninjoo schreef op 10 oktober 2014 @ 16:52:
[...]
Net alsof je meer van je ontspoorde stiefkind zou houden als van je eigen vlees en bloed. Zeker als je eigen kind wel 'n lief/braaf kind zou worden.wat weet jij daar nou van? ik zorg al 6 jaar voor dit ventje. ik zal hem nooit opgeven vanwege zijn gedrag. zelfs al zou mijn relatie over gaan, dan nog zou ik hem niet opgeven. ik twijfel of ik mijn kinderwens voor hem moet opgeven, omdat ik van hem hou en mezelf dus maar een beetje wegcijfer dus ik weet niet wat jij allemaal in je hoofd haalt?
[...]
Net alsof je meer van je ontspoorde stiefkind zou houden als van je eigen vlees en bloed. Zeker als je eigen kind wel 'n lief/braaf kind zou worden.wat weet jij daar nou van? ik zorg al 6 jaar voor dit ventje. ik zal hem nooit opgeven vanwege zijn gedrag. zelfs al zou mijn relatie over gaan, dan nog zou ik hem niet opgeven. ik twijfel of ik mijn kinderwens voor hem moet opgeven, omdat ik van hem hou en mezelf dus maar een beetje wegcijfer dus ik weet niet wat jij allemaal in je hoofd haalt?
vrijdag 10 oktober 2014 16:57
vrijdag 10 oktober 2014 16:58
Maak met jongetje lol, plezier.
Geef dit kind levensvreugde, ga met hem kleien, kleuren.
Positieve aandacht, negeer het negatieve gedrag.
Koop samen mooie stickers en beloon hem voor zijn goede gedrag.
Ga met hem naar het park of speeltuin. Maak hem aan het lachen en geef hem het gevoel dat hij erbij hoort.
Geef dit kind levensvreugde, ga met hem kleien, kleuren.
Positieve aandacht, negeer het negatieve gedrag.
Koop samen mooie stickers en beloon hem voor zijn goede gedrag.
Ga met hem naar het park of speeltuin. Maak hem aan het lachen en geef hem het gevoel dat hij erbij hoort.
vrijdag 10 oktober 2014 16:59
Elninjoo brengt het bot maar ze heeft wel een punt. Je eigen kind zal als puntje bij paaltje komt belangrijker voor je zijn dan zijn kind. En dat gaat frictie opleveren op het moment dat zijn kind een negatieve impact heeft op jullie gezamenlijke kind. Maar is op dit moment met hem een kind krijgen eigenlijk uberhaupt voor jullie beide een optie? Want als ik lees wat je hier allemaal schrijft komt het eerlijk gezegd niet zo op mij over.
vrijdag 10 oktober 2014 17:00
Je zit in een spagaat, je wil graag een kind, al heel lang, alleen de omstandigheden zijn verre van ideaal.
Ik zou in deze situatie geen nieuw kind op de wereld zetten. Ik vind het allemaal al gecompliceerd genoeg.
Ik vrees dat uitstel in dezen afstel wordt. Mocht je besluiten dat je daarom je relatie verbreekt (wat begrijpelijk is) dan ben je terug bij af en moet je van voor af aan beginnen.
Sorry, weinig positiefs van mijn kant.
Ik zou in deze situatie geen nieuw kind op de wereld zetten. Ik vind het allemaal al gecompliceerd genoeg.
Ik vrees dat uitstel in dezen afstel wordt. Mocht je besluiten dat je daarom je relatie verbreekt (wat begrijpelijk is) dan ben je terug bij af en moet je van voor af aan beginnen.
Sorry, weinig positiefs van mijn kant.
vrijdag 10 oktober 2014 17:03
quote:Ietjefietje schreef op 10 oktober 2014 @ 16:58:
Maak met jongetje lol, plezier.
Geef dit kind levensvreugde, ga met hem kleien, kleuren.
Positieve aandacht, negeer het negatieve gedrag.
Koop samen mooie stickers en beloon hem voor zijn goede gedrag.
Ga met hem naar het park of speeltuin. Maak hem aan het lachen en geef hem het gevoel dat hij erbij hoort.En zou dat helpen als het kind écht serieuze gedragsproblemen, dan wel een stoornis heeft, denk je?
Maak met jongetje lol, plezier.
Geef dit kind levensvreugde, ga met hem kleien, kleuren.
Positieve aandacht, negeer het negatieve gedrag.
Koop samen mooie stickers en beloon hem voor zijn goede gedrag.
Ga met hem naar het park of speeltuin. Maak hem aan het lachen en geef hem het gevoel dat hij erbij hoort.En zou dat helpen als het kind écht serieuze gedragsproblemen, dan wel een stoornis heeft, denk je?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
