Kinderen
alle pijlers
moet ik mijn kinderwens opgeven?
vrijdag 10 oktober 2014 15:23
ik had mijn bericht in het verkeerde kopje gezet, dus hier nog een keer:
ik zit met het volgende. ik heb een relatie van 6 jaar. wij wonen niet samen. mijn vriend heeft een kind van 6 jaar met zijn ex, zijn kind woont bij hem. zijn kind vertoont nu al meer dan 3 jaar ongepast/ongewenst gedrag en gaat van kwaad tot erger. eerst dachten we ach dat gaat wel over. maar het is nu dus al meer dan 3 jaar aan de gang en begint zijn tol te eisen. hij is onhandelbaar op school en de opvang. kindjes willen niet met hem spelen, hij liegt, doet wat hij zelf wil, is brutaal en heeft geen boodschap aan gezag. het is niet meer leuk om ergens heen te gaan, want hij misdraagt zich alle keren. nu kan je misschien denken, hij heeft de regie in handen en het ligt aan jullie zelf. maar zelfs zijn juffen zitten met de handen in het haar. we krijgen iedere dag te horen dat het zowel op de opvang als op school niet goed ging. meneer doet de hele dag wat hij zelf wil. straffen helpt niet, positief benaderen helpt niet. we zijn op. er is hulp ingeschakeld maar staan op een gigantische wachtlijst. nu is het zo dat ik een enorme kinderwens heb. dit heb ik al meerdere keren met mijn vriend gesproken, maar het is nu niet het moment voor een baby. ook omdat we nog niet samenwonen en elkaar zoiezo nu minder zien vanwege alle problemen, irritaties, frustraties rondom zijn kind. mijn punt is nu, ik wil niet samenwonen zolang het gedrag van zijn kind niet veranderd, want dat trek ik niet dag in, dag uit. mijn vriend trekt dat al nauwelijks. ik wil mijn handen niet van hem aftrekken, want ik doe al 6 jaar mijn uiterste best voor zijn kind maar ik moet ook aan mezelf denken. ik ben bijna 35 dus ik word er niet jonger op. ik zie niet in hoe het gedrag van zijn kind binnen nu en korte tijd zal veranderen. zoals het nu is, lijkt het mij niet verstandig om een baby in deze situatie te laten opgroeien, maar moet ik mijn kinderwens opgeven omdat het kind van mijn vriend onhandelbaar is? ik weet niet hoe lang ik mijn kinderwens nog kan/wil uitstellen namelijk. ik hou van mijn vriend en zeker ook van zijn kind, maar dit staat in de weg, ik ben er kapot van. heeft iemand hier ervaring mee?
ik zit met het volgende. ik heb een relatie van 6 jaar. wij wonen niet samen. mijn vriend heeft een kind van 6 jaar met zijn ex, zijn kind woont bij hem. zijn kind vertoont nu al meer dan 3 jaar ongepast/ongewenst gedrag en gaat van kwaad tot erger. eerst dachten we ach dat gaat wel over. maar het is nu dus al meer dan 3 jaar aan de gang en begint zijn tol te eisen. hij is onhandelbaar op school en de opvang. kindjes willen niet met hem spelen, hij liegt, doet wat hij zelf wil, is brutaal en heeft geen boodschap aan gezag. het is niet meer leuk om ergens heen te gaan, want hij misdraagt zich alle keren. nu kan je misschien denken, hij heeft de regie in handen en het ligt aan jullie zelf. maar zelfs zijn juffen zitten met de handen in het haar. we krijgen iedere dag te horen dat het zowel op de opvang als op school niet goed ging. meneer doet de hele dag wat hij zelf wil. straffen helpt niet, positief benaderen helpt niet. we zijn op. er is hulp ingeschakeld maar staan op een gigantische wachtlijst. nu is het zo dat ik een enorme kinderwens heb. dit heb ik al meerdere keren met mijn vriend gesproken, maar het is nu niet het moment voor een baby. ook omdat we nog niet samenwonen en elkaar zoiezo nu minder zien vanwege alle problemen, irritaties, frustraties rondom zijn kind. mijn punt is nu, ik wil niet samenwonen zolang het gedrag van zijn kind niet veranderd, want dat trek ik niet dag in, dag uit. mijn vriend trekt dat al nauwelijks. ik wil mijn handen niet van hem aftrekken, want ik doe al 6 jaar mijn uiterste best voor zijn kind maar ik moet ook aan mezelf denken. ik ben bijna 35 dus ik word er niet jonger op. ik zie niet in hoe het gedrag van zijn kind binnen nu en korte tijd zal veranderen. zoals het nu is, lijkt het mij niet verstandig om een baby in deze situatie te laten opgroeien, maar moet ik mijn kinderwens opgeven omdat het kind van mijn vriend onhandelbaar is? ik weet niet hoe lang ik mijn kinderwens nog kan/wil uitstellen namelijk. ik hou van mijn vriend en zeker ook van zijn kind, maar dit staat in de weg, ik ben er kapot van. heeft iemand hier ervaring mee?
vrijdag 10 oktober 2014 17:08
quote:mady-kate schreef op 10 oktober 2014 @ 16:40:
[...]
het lijkt mij totaal niet verstandig om met een kind met gedragsproblemen over een nieuw kind te gaan praten. hij is pas 6 en zou dat juist kunnen gaan opvatten dat hij niet goed genoeg is en dat wij daarom maar een nieuw kindje nemen.
Zo zou hij het inderdaad kunnen opvatten, maar als je het juist als iets positiefs brengt en dat hij ook verantwoordelijkheden heeft over dit broertje of zusje en hij juist het rolmodel wordt omdat hij wat groter is, zou hij het misschien juist heel leuk kunnen vinden om een gezinnetje te vormen. Maar goed ik ken het kind ook niet en kan de gehele situatie zo op afstand natuurlijk niet goed inschatten.
Bedenk echter wel, wat je uitstraalt zal zo ook bij hem binnenkomen.
[...]
het lijkt mij totaal niet verstandig om met een kind met gedragsproblemen over een nieuw kind te gaan praten. hij is pas 6 en zou dat juist kunnen gaan opvatten dat hij niet goed genoeg is en dat wij daarom maar een nieuw kindje nemen.
Zo zou hij het inderdaad kunnen opvatten, maar als je het juist als iets positiefs brengt en dat hij ook verantwoordelijkheden heeft over dit broertje of zusje en hij juist het rolmodel wordt omdat hij wat groter is, zou hij het misschien juist heel leuk kunnen vinden om een gezinnetje te vormen. Maar goed ik ken het kind ook niet en kan de gehele situatie zo op afstand natuurlijk niet goed inschatten.
Bedenk echter wel, wat je uitstraalt zal zo ook bij hem binnenkomen.
De vastheid die je zoekt is even groot als de veranderlijkheid waar jij naar verlangt
vrijdag 10 oktober 2014 17:10
op dit moment een kind krijgen samen is geen goed idee nee. maar dat is het punt ook niet. ieder kind wat ik vanaf nu zou krijgen met mijn vriend zou zijn kind 'op de tweede plaats' zetten zoals elninjoo dat noemt.
het is of een gezin blijven met mijn vriend en zijn kind en mijn kinderwens opgeven? of de relatie verbreken en alleen of met iemand anders een
kind nemen? het is voor mij het 1 of het ander, niks ertussen in van bv een LAT relatie met een kind oid.
het is of een gezin blijven met mijn vriend en zijn kind en mijn kinderwens opgeven? of de relatie verbreken en alleen of met iemand anders een
kind nemen? het is voor mij het 1 of het ander, niks ertussen in van bv een LAT relatie met een kind oid.
vrijdag 10 oktober 2014 17:12
quote:Ietjefietje schreef op 10 oktober 2014 @ 16:58:
Maak met jongetje lol, plezier.
Geef dit kind levensvreugde, ga met hem kleien, kleuren.
Positieve aandacht, negeer het negatieve gedrag.
Koop samen mooie stickers en beloon hem voor zijn goede gedrag.
Ga met hem naar het park of speeltuin. Maak hem aan het lachen en geef hem het gevoel dat hij erbij hoort.
Weet je wel dat sommige kinderen gewoon anders zijn? Sociopaten worden niet gemaakt hoor die worden geboren. Soms is er met medicatie wat op te lossen, soms niet. Ik geloof best dat TO haar best doet met het kind, ze kent hem al van baby af aan en dan groeit dat vanzelf. Het is geen groot kind dat pardoes haar leven in is gerold en wat je niet door en door kent.
Maar net als een bio moeder kun je daar niet een tweede kind van af laten hangen.
Maak met jongetje lol, plezier.
Geef dit kind levensvreugde, ga met hem kleien, kleuren.
Positieve aandacht, negeer het negatieve gedrag.
Koop samen mooie stickers en beloon hem voor zijn goede gedrag.
Ga met hem naar het park of speeltuin. Maak hem aan het lachen en geef hem het gevoel dat hij erbij hoort.
Weet je wel dat sommige kinderen gewoon anders zijn? Sociopaten worden niet gemaakt hoor die worden geboren. Soms is er met medicatie wat op te lossen, soms niet. Ik geloof best dat TO haar best doet met het kind, ze kent hem al van baby af aan en dan groeit dat vanzelf. Het is geen groot kind dat pardoes haar leven in is gerold en wat je niet door en door kent.
Maar net als een bio moeder kun je daar niet een tweede kind van af laten hangen.
vrijdag 10 oktober 2014 17:13
En eerlijk gezegd begrijp ik dat het kind dwars ligt, ik geloof onmiddellijk de goede bedoelingen van jullie kant. Maar als er geen land met hem te bezeilen is, dan is het onmogelijk opgewekt te blijven naar hem toe.
Hij voelt zich zoals hier iemand al terecht opmerkte, uitgekotst, te beginnen bij zijn moeder.
Hij voelt zich zoals hier iemand al terecht opmerkte, uitgekotst, te beginnen bij zijn moeder.
vrijdag 10 oktober 2014 17:13
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 oktober 2014 @ 17:03:
[...]
En zou dat helpen als het kind écht serieuze gedragsproblemen, dan wel een stoornis heeft, denk je?precies, lief bedoeld, maar ik doe niks anders. dat werkt allemaal niet helaas. positief benaderen op die manier heeft bij hem geen zin
[...]
En zou dat helpen als het kind écht serieuze gedragsproblemen, dan wel een stoornis heeft, denk je?precies, lief bedoeld, maar ik doe niks anders. dat werkt allemaal niet helaas. positief benaderen op die manier heeft bij hem geen zin
vrijdag 10 oktober 2014 17:14
quote:Ietjefietje schreef op 10 oktober 2014 @ 17:11:
@blijfgewoonbianca, ik hoop dat het helpt.
Ik ben arts en zie veel kinderen die verdriet met zich meedragen.
Dit jongetje heeft geen diagnose, een gedragstoornis is het vermoeden. Het kind heeft in zijn jonge leven al veel meegemaakt.Eh wat dan? Hij weet niet beter of pa en ma leven gescheiden. En weet je wel hoeveel kinderen er zijn waarvan één ouder er niet meer goed voor kan zorgen? Dat levert echt niet het gedrag op wat TO noemt.
@blijfgewoonbianca, ik hoop dat het helpt.
Ik ben arts en zie veel kinderen die verdriet met zich meedragen.
Dit jongetje heeft geen diagnose, een gedragstoornis is het vermoeden. Het kind heeft in zijn jonge leven al veel meegemaakt.Eh wat dan? Hij weet niet beter of pa en ma leven gescheiden. En weet je wel hoeveel kinderen er zijn waarvan één ouder er niet meer goed voor kan zorgen? Dat levert echt niet het gedrag op wat TO noemt.
vrijdag 10 oktober 2014 17:14
Hoewel ik de tips die gegeven worden best begrijp, denk ik dat ze in dit geval een beetje van de beste-stuurlui-aan-wal-gehalte zijn.
TO beschrijft langdurige, toenemende gedragsproblemen in alle situaties (zowel thuis, bij anderen, op school, bso).
Ze zijn daar al 3 jaar mee bezig en ook in overleg met anderen.
Dan denk ik dat de gewone positieve opvoed-tips van buitenstaanders op basis van summiere info, hoe goed bedoeld ook, waarschijnlijk niet het gouden ei gaan zijn.
Dit kind en dit gezin hebben duidelijk professionele duiding en hulp nodig en hebben die ook ingeschakeld.
TO, ik vind dat je vooral in je latere posts liefdevol en betrokken over hem schrijft. Je toont je verantwoordelijkheidsgevoel en dat siert je. Ik kan me jullie spagaat over deze kinderwens goed voorstellen en zie ook de urgentie, mede vanwege je leeftijd.
Ik zou denk ik zelf toch nog even afwachten totdat jullie echt in het traject zitten en meer duiding hebben over wat er nou precies aan de hand is en hoe de toekomst er mogelijk uit gaat zien.
Is er geen enkele manier om de wachttijd te verkorten? Staan jullie op de wachtlijst voor specialistische ggz? Is tot die tijd 1e lijns/basis ggz een optie? De kinderpsycholoog om de hoek, zeg maar?
Sterkte en succes.
TO beschrijft langdurige, toenemende gedragsproblemen in alle situaties (zowel thuis, bij anderen, op school, bso).
Ze zijn daar al 3 jaar mee bezig en ook in overleg met anderen.
Dan denk ik dat de gewone positieve opvoed-tips van buitenstaanders op basis van summiere info, hoe goed bedoeld ook, waarschijnlijk niet het gouden ei gaan zijn.
Dit kind en dit gezin hebben duidelijk professionele duiding en hulp nodig en hebben die ook ingeschakeld.
TO, ik vind dat je vooral in je latere posts liefdevol en betrokken over hem schrijft. Je toont je verantwoordelijkheidsgevoel en dat siert je. Ik kan me jullie spagaat over deze kinderwens goed voorstellen en zie ook de urgentie, mede vanwege je leeftijd.
Ik zou denk ik zelf toch nog even afwachten totdat jullie echt in het traject zitten en meer duiding hebben over wat er nou precies aan de hand is en hoe de toekomst er mogelijk uit gaat zien.
Is er geen enkele manier om de wachttijd te verkorten? Staan jullie op de wachtlijst voor specialistische ggz? Is tot die tijd 1e lijns/basis ggz een optie? De kinderpsycholoog om de hoek, zeg maar?
Sterkte en succes.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 10 oktober 2014 17:16
quote:goddess23 schreef op 10 oktober 2014 @ 17:08:
[...]
Zo zou hij het inderdaad kunnen opvatten, maar als je het juist als iets positiefs brengt en dat hij ook verantwoordelijkheden heeft over dit broertje of zusje en hij juist het rolmodel wordt omdat hij wat groter is, zou hij het misschien juist heel leuk kunnen vinden om een gezinnetje te vormen. Maar goed ik ken het kind ook niet en kan de gehele situatie zo op afstand natuurlijk niet goed inschatten.
Bedenk echter wel, wat je uitstraalt zal zo ook bij hem binnenkomen.maar hij is ook hardhandig (soms bewust, maar vaak ook onbewust) hij kan soms heel gemeen doen naar kleine kinderen en heeft soms ook losse handjes. te veel risico dus.
[...]
Zo zou hij het inderdaad kunnen opvatten, maar als je het juist als iets positiefs brengt en dat hij ook verantwoordelijkheden heeft over dit broertje of zusje en hij juist het rolmodel wordt omdat hij wat groter is, zou hij het misschien juist heel leuk kunnen vinden om een gezinnetje te vormen. Maar goed ik ken het kind ook niet en kan de gehele situatie zo op afstand natuurlijk niet goed inschatten.
Bedenk echter wel, wat je uitstraalt zal zo ook bij hem binnenkomen.maar hij is ook hardhandig (soms bewust, maar vaak ook onbewust) hij kan soms heel gemeen doen naar kleine kinderen en heeft soms ook losse handjes. te veel risico dus.
vrijdag 10 oktober 2014 17:16
quote:Ietjefietje schreef op 10 oktober 2014 @ 17:11:
@blijfgewoonbianca, ik hoop dat het helpt.
Ik ben arts en zie veel kinderen die verdriet met zich meedragen.
Dit jongetje heeft geen diagnose, een gedragstoornis is het vermoeden. Het kind heeft in zijn jonge leven al veel meegemaakt.Ik denk dat je met een " losgeslagen " ( om welke reden of stoornis dan ook ) eerst back to basic moet, voor je feest kunt vieren.
http://www.gedragsproblem ... npak-van-gedragsproblemen
@blijfgewoonbianca, ik hoop dat het helpt.
Ik ben arts en zie veel kinderen die verdriet met zich meedragen.
Dit jongetje heeft geen diagnose, een gedragstoornis is het vermoeden. Het kind heeft in zijn jonge leven al veel meegemaakt.Ik denk dat je met een " losgeslagen " ( om welke reden of stoornis dan ook ) eerst back to basic moet, voor je feest kunt vieren.
http://www.gedragsproblem ... npak-van-gedragsproblemen
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 10 oktober 2014 17:19
@mady-kate, geef je kinderwens nooit op voor een man.
Geef het nog een paar maanden de tijd. Heb vertrouwen in de toekomst, ik vind dat je vriend trots op jou mag zijn.
Maar door dit jongetje weer aan het lachen te krijgen en positief in het leven te laten staan, wordt hij voor jouw kindje ook een leukere en lievere broer.
Geef het nog een paar maanden de tijd. Heb vertrouwen in de toekomst, ik vind dat je vriend trots op jou mag zijn.
Maar door dit jongetje weer aan het lachen te krijgen en positief in het leven te laten staan, wordt hij voor jouw kindje ook een leukere en lievere broer.
vrijdag 10 oktober 2014 17:22
quote:Broedkippetje schreef op 10 oktober 2014 @ 17:14:
Hoewel ik de tips die gegeven worden best begrijp, denk ik dat ze in dit geval een beetje van de beste-stuurlui-aan-wal-gehalte zijn.
TO beschrijft langdurige, toenemende gedragsproblemen in alle situaties (zowel thuis, bij anderen, op school, bso).
Ze zijn daar al 3 jaar mee bezig en ook in overleg met anderen.
Dan denk ik dat de gewone positieve opvoed-tips van buitenstaanders op basis van summiere info, hoe goed bedoeld ook, waarschijnlijk niet het gouden ei gaan zijn.
Dit kind en dit gezin hebben duidelijk professionele duiding en hulp nodig en hebben die ook ingeschakeld.
TO, ik vind dat je vooral in je latere posts liefdevol en betrokken over hem schrijft. Je toont je verantwoordelijkheidsgevoel en dat siert je. Ik kan me jullie spagaat over deze kinderwens goed voorstellen en zie ook de urgentie, mede vanwege je leeftijd.
Ik zou denk ik zelf toch nog even afwachten totdat jullie echt in het traject zitten en meer duiding hebben over wat er nou precies aan de hand is en hoe de toekomst er mogelijk uit gaat zien.
Is er geen enkele manier om de wachttijd te verkorten? Staan jullie op de wachtlijst voor specialistische ggz? Is tot die tijd 1e lijns/basis ggz een optie? De kinderpsycholoog om de hoek, zeg maar?
Sterkte en succes.bedankt voor je reactie, het is inderdaad niet zomaar iets van de laatste tijd en dat ik opvoedtips nodig heb, hoe lief ze ook allemaal zijn. het is iets wat al heel lang speelt en dit begint nu vervelende vormen aan te nemen op school. de schoolpsycholoog kon niks met hem, vandaar dat ze ons hebben doorverwezen naar de huisarts met een brief over zijn gedrag en waardoor alles is gaan rollen. want je kan nergens zomaar terecht zonder verwijzing tegenwoordig. we staan op de wachtlijst voor de kinderpsycholoog, en dat is dan alleen nog maar de intake!
Hoewel ik de tips die gegeven worden best begrijp, denk ik dat ze in dit geval een beetje van de beste-stuurlui-aan-wal-gehalte zijn.
TO beschrijft langdurige, toenemende gedragsproblemen in alle situaties (zowel thuis, bij anderen, op school, bso).
Ze zijn daar al 3 jaar mee bezig en ook in overleg met anderen.
Dan denk ik dat de gewone positieve opvoed-tips van buitenstaanders op basis van summiere info, hoe goed bedoeld ook, waarschijnlijk niet het gouden ei gaan zijn.
Dit kind en dit gezin hebben duidelijk professionele duiding en hulp nodig en hebben die ook ingeschakeld.
TO, ik vind dat je vooral in je latere posts liefdevol en betrokken over hem schrijft. Je toont je verantwoordelijkheidsgevoel en dat siert je. Ik kan me jullie spagaat over deze kinderwens goed voorstellen en zie ook de urgentie, mede vanwege je leeftijd.
Ik zou denk ik zelf toch nog even afwachten totdat jullie echt in het traject zitten en meer duiding hebben over wat er nou precies aan de hand is en hoe de toekomst er mogelijk uit gaat zien.
Is er geen enkele manier om de wachttijd te verkorten? Staan jullie op de wachtlijst voor specialistische ggz? Is tot die tijd 1e lijns/basis ggz een optie? De kinderpsycholoog om de hoek, zeg maar?
Sterkte en succes.bedankt voor je reactie, het is inderdaad niet zomaar iets van de laatste tijd en dat ik opvoedtips nodig heb, hoe lief ze ook allemaal zijn. het is iets wat al heel lang speelt en dit begint nu vervelende vormen aan te nemen op school. de schoolpsycholoog kon niks met hem, vandaar dat ze ons hebben doorverwezen naar de huisarts met een brief over zijn gedrag en waardoor alles is gaan rollen. want je kan nergens zomaar terecht zonder verwijzing tegenwoordig. we staan op de wachtlijst voor de kinderpsycholoog, en dat is dan alleen nog maar de intake!
vrijdag 10 oktober 2014 17:23
quote:mady-kate schreef op 10 oktober 2014 @ 17:16:
[...]
maar hij is ook hardhandig (soms bewust, maar vaak ook onbewust) hij kan soms heel gemeen doen naar kleine kinderen en heeft soms ook losse handjes. te veel risico dus.
Zijn wel meer kinderen van deze leeftijd die dat hebben.
lisaviva: uitgekotst? Omdat zijn moeder niet fulltime voor hem zorgt? Legio kinderen die bij 1 ouder wonen en zich prima ontwikkelen hoor. Ook als de andere ouder niet voor het kind kan zorgen.
[...]
maar hij is ook hardhandig (soms bewust, maar vaak ook onbewust) hij kan soms heel gemeen doen naar kleine kinderen en heeft soms ook losse handjes. te veel risico dus.
Zijn wel meer kinderen van deze leeftijd die dat hebben.
lisaviva: uitgekotst? Omdat zijn moeder niet fulltime voor hem zorgt? Legio kinderen die bij 1 ouder wonen en zich prima ontwikkelen hoor. Ook als de andere ouder niet voor het kind kan zorgen.
vrijdag 10 oktober 2014 17:25
quote:mady-kate schreef op 10 oktober 2014 @ 17:16:
[...]
maar hij is ook hardhandig (soms bewust, maar vaak ook onbewust) hij kan soms heel gemeen doen naar kleine kinderen en heeft soms ook losse handjes. te veel risico dus.
Dat is toch je antwoord? Als jij 'n kind neemt dan is de kans zeer aanwezig dat dit ontspoorde jongetje het wat aandoet (en beweer dan nog maar 'ns dat je evenveel van dit stiefkind houdt als van je eigen kind...)
Als je een kinderwens hebt dan realiseer je die in 'n andere relatie (of via een donor) maar als je je kinderwens onderdrukt om bij je huidige vriend te kunnen blijven dan ga je het dat kind vroeg of laat enorm kwalijk nemen. Hij/zijn gedrag is tenslotte de reden dat je je eigen wens hebt opgegeven. En als het kind zich nu al zo misdraagt terwijl jullie er veel liefde en aandacht in pompen, dan zul je nog veel stank voor dank gaan ontvangen voor al die moeite die je er in gestoken hebt.
[...]
maar hij is ook hardhandig (soms bewust, maar vaak ook onbewust) hij kan soms heel gemeen doen naar kleine kinderen en heeft soms ook losse handjes. te veel risico dus.
Dat is toch je antwoord? Als jij 'n kind neemt dan is de kans zeer aanwezig dat dit ontspoorde jongetje het wat aandoet (en beweer dan nog maar 'ns dat je evenveel van dit stiefkind houdt als van je eigen kind...)
Als je een kinderwens hebt dan realiseer je die in 'n andere relatie (of via een donor) maar als je je kinderwens onderdrukt om bij je huidige vriend te kunnen blijven dan ga je het dat kind vroeg of laat enorm kwalijk nemen. Hij/zijn gedrag is tenslotte de reden dat je je eigen wens hebt opgegeven. En als het kind zich nu al zo misdraagt terwijl jullie er veel liefde en aandacht in pompen, dan zul je nog veel stank voor dank gaan ontvangen voor al die moeite die je er in gestoken hebt.
vrijdag 10 oktober 2014 17:26
Denken jullie dat er de komende jaren wel ruimte komt voor een baby? Deze problemen zullen zich niet zomaar oplossen. Dan moet jij jezelf afvragen hoe belangrijk jouw wens is en hoeveel jaar je nog zwanger kunt raken. Als je 35 bent (zag ik ergens voorbij komen) heb je natuurlijk niet meer zoveel tijd om het rustig aan te kijken.
vrijdag 10 oktober 2014 17:28
quote:elninjoo schreef op 10 oktober 2014 @ 17:25:
[...]
Dat is toch je antwoord? Als jij 'n kind neemt dan is de kans zeer aanwezig dat dit ontspoorde jongetje het wat aandoet (en beweer dan nog maar 'ns dat je evenveel van dit stiefkind houdt als van je eigen kind...)
Als je een kinderwens hebt dan realiseer je die in 'n andere relatie (of via een donor) maar als je je kinderwens onderdrukt om bij je huidige vriend te kunnen blijven dan ga je het dat kind vroeg of laat enorm kwalijk nemen. Hij/zijn gedrag is tenslotte de reden dat je je eigen wens hebt opgegeven. En als het kind zich nu al zo misdraagt terwijl jullie er veel liefde en aandacht in pompen, dan zul je nog veel stank voor dank gaan ontvangen voor al die moeite die je er in gestoken hebt.Ik ben het eigenlijk nooit eens met jou, maar dit klopt wel denk ik. Als je jouw kinderwens niet vervult ga je dat iemand kwalijk nemen, jouw vriend en/of zijn kind.
[...]
Dat is toch je antwoord? Als jij 'n kind neemt dan is de kans zeer aanwezig dat dit ontspoorde jongetje het wat aandoet (en beweer dan nog maar 'ns dat je evenveel van dit stiefkind houdt als van je eigen kind...)
Als je een kinderwens hebt dan realiseer je die in 'n andere relatie (of via een donor) maar als je je kinderwens onderdrukt om bij je huidige vriend te kunnen blijven dan ga je het dat kind vroeg of laat enorm kwalijk nemen. Hij/zijn gedrag is tenslotte de reden dat je je eigen wens hebt opgegeven. En als het kind zich nu al zo misdraagt terwijl jullie er veel liefde en aandacht in pompen, dan zul je nog veel stank voor dank gaan ontvangen voor al die moeite die je er in gestoken hebt.Ik ben het eigenlijk nooit eens met jou, maar dit klopt wel denk ik. Als je jouw kinderwens niet vervult ga je dat iemand kwalijk nemen, jouw vriend en/of zijn kind.
vrijdag 10 oktober 2014 17:29
quote:waterval70 schreef op 10 oktober 2014 @ 17:23:
[...]
Zijn wel meer kinderen van deze leeftijd die dat hebben.
lisaviva: uitgekotst? Omdat zijn moeder niet fulltime voor hem zorgt? Legio kinderen die bij 1 ouder wonen en zich prima ontwikkelen hoor. Ook als de andere ouder niet voor het kind kan zorgen.Absoluut, mee eens, het zal me alleen niet verbazen als dat er bij dit specifieke jongetje aan ten grondslag ligt. Niet dat het alles verklaart, integendeel, zijn gedrag is voer voor psychologen zoals to ook al terecht zelf constateert.
[...]
Zijn wel meer kinderen van deze leeftijd die dat hebben.
lisaviva: uitgekotst? Omdat zijn moeder niet fulltime voor hem zorgt? Legio kinderen die bij 1 ouder wonen en zich prima ontwikkelen hoor. Ook als de andere ouder niet voor het kind kan zorgen.Absoluut, mee eens, het zal me alleen niet verbazen als dat er bij dit specifieke jongetje aan ten grondslag ligt. Niet dat het alles verklaart, integendeel, zijn gedrag is voer voor psychologen zoals to ook al terecht zelf constateert.
vrijdag 10 oktober 2014 17:31
quote:waterval70 schreef op 10 oktober 2014 @ 17:23:
[...]
Zijn wel meer kinderen van deze leeftijd die dat hebben.
lisaviva: uitgekotst? Omdat zijn moeder niet fulltime voor hem zorgt? Legio kinderen die bij 1 ouder wonen en zich prima ontwikkelen hoor. Ook als de andere ouder niet voor het kind kan zorgen.Als hij al een onderliggende stoornis heeft, is zijn belevingswereld heel erg anders dan 'normale' kinderen en zal hij (zoals blijkt) ander gedrag vertonen. Kind A is normaal en kan zich aanpassen aan de situatie van gescheiden ouders. Kind B heeft dus de stoornis en kan zich daarom niet goed aanpassen aan de situatie en voelt alles ook nog eens anders aan. Het is niet dat het kind niet wil, maar niet kan. Daar ligt het verschil.
[...]
Zijn wel meer kinderen van deze leeftijd die dat hebben.
lisaviva: uitgekotst? Omdat zijn moeder niet fulltime voor hem zorgt? Legio kinderen die bij 1 ouder wonen en zich prima ontwikkelen hoor. Ook als de andere ouder niet voor het kind kan zorgen.Als hij al een onderliggende stoornis heeft, is zijn belevingswereld heel erg anders dan 'normale' kinderen en zal hij (zoals blijkt) ander gedrag vertonen. Kind A is normaal en kan zich aanpassen aan de situatie van gescheiden ouders. Kind B heeft dus de stoornis en kan zich daarom niet goed aanpassen aan de situatie en voelt alles ook nog eens anders aan. Het is niet dat het kind niet wil, maar niet kan. Daar ligt het verschil.
De vastheid die je zoekt is even groot als de veranderlijkheid waar jij naar verlangt
vrijdag 10 oktober 2014 17:33
vrijdag 10 oktober 2014 17:37
quote:Ietjefietje schreef op 10 oktober 2014 @ 16:58:
Maak met jongetje lol, plezier.
Geef dit kind levensvreugde, ga met hem kleien, kleuren.
Positieve aandacht, negeer het negatieve gedrag.
Koop samen mooie stickers en beloon hem voor zijn goede gedrag.
Ga met hem naar het park of speeltuin. Maak hem aan het lachen en geef hem het gevoel dat hij erbij hoort.Daar sus je geen gedragsstoornis mee hoor
Maak met jongetje lol, plezier.
Geef dit kind levensvreugde, ga met hem kleien, kleuren.
Positieve aandacht, negeer het negatieve gedrag.
Koop samen mooie stickers en beloon hem voor zijn goede gedrag.
Ga met hem naar het park of speeltuin. Maak hem aan het lachen en geef hem het gevoel dat hij erbij hoort.Daar sus je geen gedragsstoornis mee hoor
vrijdag 10 oktober 2014 17:39
Wat ik het grootste probleem zou vinden: kan de relatie met je stiefkind het aan als je voor hem je kinderwens zou opgeven, of zo ver uitstellen dat het niet meer lukt? Dat is zo iets fundamenteels, ik weet zelf niet of ik het zou kunnen opbrengen om dat een kind niet kwalijk te nemen. Zoiets kan op de lange termijn echt tussen jullie in komen staan, en zo te lezen gaat het al om een heel kwetsbaar kind.
*weggehaald*
Ik weet niet wat je nu zou moeten doen. Maar een sterke kinderwens voor iemand opgeven, dat legt een hele zware last op een relatie.
*weggehaald*
Ik weet niet wat je nu zou moeten doen. Maar een sterke kinderwens voor iemand opgeven, dat legt een hele zware last op een relatie.
