Mother in law

Hoi ik ben een moeder van een pasgeboren baby. Ik heb nooit een band met mijn schoonmoeder gehad ik zag haar hooguit 1 x in de maand en sprak haar voor derest ook niet. Tijdens mij zwangerschap toonde ze nooit interesse erin. Wilde geen echos zien vroeg nooit hoe het met me ging. Vanaf de dag dat ik moest bevallen irritteerd ze me al mateloos. Tijdens mijn bevalling wilde ik alleen mijn moeder en mijn vriend erbij. Op die dag stond ze ineens bij het ziekenhuis onuitgenodigt en drong zichzelf op om er “even” bij te zijn. Puntje bij paaltje heeft mijn moeder haar moet wegsturen omdat ze gewoon bleef zitten. Toen ik eenmaal bevallen was en ze me nog moesten hechten drong ze zichzelf op om naar binnen te komen en werd ze iedere keer weg gestuurd. Sinds de dag dat ik bevallen ben dringt ze zich op aan me. Ze wilt continue langs komen. ( ook onuitgenodigt ze geeft aan dat ze onderweg is en ik moet het er maar mee doen). Ze heeft zelf al besloten dat ze gaat oppassen omdat wij voor 1 dag nog geen oppas hebben. Heeft ze al een vaste vrije dag opgenomen op werk. Hoewel ik helemaal niet heb gezegt dat ik dat wil. Ze heeft van alles gekocht ( zonder te overleggen) een box , nouja oke dat is wel handig ALS je op gaat passen. Maar ze heeft ook kleren gekocht, spuugdoekjes, luiers, billendoekjes, muziekmakende dingen, speeltjes etc etc dat ik al echt zo iets bij me zelf heb ik heb me eigen spullen wel en als je oppast krijg je gewoon een extra verschoonpakje mee en hoef ik me mannetje niet terug in al die spullen die JIJ leuk vind… daar blijft het niet bij. Elke keer als ze langskomt meld ze dat even een paar uur van tevoren en staat gewoon op de stoep. Mijn kindje heeft het nodig om even 5 minuutjes te huilen voordat hij in slaap valt als je hem niet in zijnn bed of box legt blijft hij wakker en word hij overactief. Nou iedere keer als ik hem wegleg en hij gaat huilen pakt ze hem weer op. Ik heb al een aantal keer gezegt dat hij dat gewoon even nodig heeft en of ze hem wilt laten liggen. Dan zegt ze ja maar doet het de volgende keer weer. Ze luisterd gewoon niet naar me. Ook iedere keer als we langsgaan ben ik nog niet binnen of ze plukt me kind al uit me handen zonder dat ze mij uberhaupt gedag zegt. Bemoeit zich met alles je moet dit je moet dat. Dat ik echt bij me zelf denk hallo t is mijn kindje en ik weet zelf wel wat goed voor hem is. Dan heeft mijn zoon een mutsje op trekt ze het van zijn hoofd af omdat zij het te strak vind zitten. Nou daar kan ik zelf ook heel goed op letten hoor. Vorige week hadden we een verwelkoming zodat mijn vriend zijn familie hem kon zien we hadden van tevoren afgesproken hem niet van hand tot hand te laten gaan omdat wij dan met een huilende baby heel de avknd/ nacht zouden zitten. Hij had gegeten en was moe wij hebben hem op bed neergelegt , de baby cam aangezet en bij de visite gaan zitten. Hij was nog geen twee minuten aan het huilen, ik kom de kamer binnen zit mijn schoonmoeder weer met hem in haar handen. Nou slapen zat er niet meer in. Ik ging even naar het toilet en jahoor daar ging mijn kind van hand tot hand. Ik word er gewoon super chagerijnig van. Ze respecteert mij niet als moeder en doet net of het haar kind is. De gedachte dat mijn kindje daar moet blijven als ik straks weer moeten werken word ik gewoon niet vrolijk van. Als ze nu al doet wat ze zelf wilt laat staan als ik er dan niet bij ben. Als er niet eens respect of interesse is naar mij .. ga ik daar me kindje toch niet achter laten? Ik krijg ook echt het gevoel alsof ik als hele moeder niet besta. Als ze wilt langskomen of wij daar langsgaan. Heb ik gewoon al buikpijn een paar dagen van tevoren en daarna ben ik 2 dagen super boos en verdrietig door de manier hoe ze me laat voelen. Ze wilt alles voor ons en mijn zoontje bepalen. Ik weet echt niet wat ik er mee aan moet … HELP