Na meer dan half jaar op kraamvisite

17-12-2014 10:23 104 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wat vinden jullie daarvan, na meer dan een half jaar op kraamvisite gaan?

Dit jaar hebben we een kindje gekregen en er is een stel vrienden die nog niet langs zijn geweest. Na een paar maanden (vooruit, ze wonen niet in de buurt en hadden het ook druk) vroegen ze wat data om af te spreken, heb ik doorgegeven, komt geen reactie op, en vervolgens wordt er gezegd komt volgend jaar wel. Ik snap best dat er mensen zijn die niks met kinderen hebben, maar je kan toch wel voor een uurtje je fatsoen tonen, of denk ik raar?

Zit er nu aan te denken, mochten ze laten weten te willen komen, om maar te zeggen dat ze dat niet hoeven te doen. Heb de neiging om het maar bot te zeggen maar misschien is een andere aanpak handiger?
Alle reacties Link kopieren
quote:Limon schreef op 17 december 2014 @ 10:32:

Met een stel bedoel ik dat zij een koppel zijn (dus niet dat het vage kennissen zijn).



Het steekt vooral ik omdat ik veel voor ze heb gedaan de afgelopen maanden, ook toen het met mijn gezondheid niet zo best was. En het is niet zo dat ik daarvoor een wederdienst verwacht, maar een bezoek of kaartje had ik wel fijn gevonden. In vriendschappen vind ik dat het van 2 kanten moet komen en daarom vraag ik me nu af wat die vriendschap nog waard is.



Heb het wel gezegd dat het jammer is dat ze nog niet geweest zijn.



Het is zo'n 1 uur rijden voor ze.





Ik kan me voorstellen dat zoiets steekt, hoor. Een uur rijden is ook geen halve wereldreis.

Ik vind op kraamvisite gaan toch wel een teken van meeleven.

Hebben ze bijv. wel gevraagd om een foto van de baby, oid ? Of doen ze verder of er voor jullie niets veranderd is?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:hannaeva schreef op 17 december 2014 @ 10:37:

Ik wacht expres altijd heel lang met langs gaan. Denk dat ik de nieuwe ouders daar een plezier mee doen, die in de meest vermoeiende periode van hun leven al zoveel bezoek moeten ontvangen.

Maar blijkbaar denk ik teveel vanuit mezelf.

Ik vond het juist weer onnadenkend dat sommige mensen al zo snel per se langs wilden komen, terwijl het al zo intensief was, die babytijd.Jij wacht ook een half jaar?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Van vrienden verwacht ik dat ze meeleven met de gebeurtenissen met de meeste impact op je leven. Dus dat ze - indien normaal haalbaar - er bij zijn als je trouwt, als je kinderen krijgt, als er iemand overlijdt. Het is niet zo dat iemand dat soort dingen aan de lopende band meemaakt en dat een felicitatie of condoleance van de overbuurvrouw dezelfde waarde voor je heeft.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Kan me indenken dat je het niet leuk vind, en vooral omdat je hun ook hebt bijgestaan, maar om daar een vriendschap voor te verspelen lijkt me wat ver gaan. Misschien is er echt van alles tussengekomen en zit er geen opzet in. Zie het als een gewone visite en merk je dat er een vreemde sfeer hangt kun je voor jezelf besluiten dat het de laatste keer is dat ze langs hoeven te komen...maar ik zou me er niet zo druk om maken, geniet lekker van je kindje
No Regrets...the past is the past...no point in looking back, because you can't change it anymore
Ik wacht wel een paar maanden. Maar als de kraamvrouw aangeeft dat ze graag wil dat ik kom, ga ik. En ik stuur natuurlijk een kaartje.
Alle reacties Link kopieren
@ Jippie: niks gehad, geen kaartje (en dat laatste vind ik jammer want dat is een kleine moeite)



@ Blijfgewoonbianca: niks gevraagd, geen foto, niet hoe het gaat. Inderdaad alsof er niks veranderd is. Terwijl je andersom wel met ze meeleeft met de mooie gebeurtenissen in hun leven.
Alle reacties Link kopieren
Iedereen bedankt voor de reacties tot zover!
Alle reacties Link kopieren
quote:hannaeva schreef op 17 december 2014 @ 10:48:

Ik wacht wel een paar maanden. Maar als de kraamvrouw aangeeft dat ze graag wil dat ik kom, ga ik. En ik stuur natuurlijk een kaartje.



Je wacht een paar maanden bij je zus, beste vriendin?

Heel bijzonder.....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Heeft ze zelf kinderen? Of heeft ze moeite met zwanger worden?

Of wil ze geen kinderen en vindt ze niet leuk?
Alle reacties Link kopieren
quote:Limon schreef op 17 december 2014 @ 10:49:





@ Blijfgewoonbianca: niks gevraagd, geen foto, niet hoe het gaat. Inderdaad alsof er niks veranderd is. Terwijl je andersom wel met ze meeleeft met de mooie gebeurtenissen in hun leven.Dan zou ik er klaar mee zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:sinnombre schreef op 17 december 2014 @ 10:51:

Heeft ze zelf kinderen? Of heeft ze moeite met zwanger worden?

Of wil ze geen kinderen en vindt ze niet leuk?Vind jij dat allemaal goede excuses?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ja eerlijk gezegd ben ik dan ook zo botte die dan gewoon zou zeggen.. laat maar zitten. Als jullie geen tijd maken om mijn pasgeboren baby te willen zien.. rot dan maar op. Zijn voor mijn gevoel dan toch geen echte vrienden
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd
Alle reacties Link kopieren
Lijkt me heel zuur. Ik zelf zou het maar even laten. Ditzijn geen vrienden die meeleven op belangrijke momenten.
quote:Limon schreef op 17 december 2014 @ 10:49:

@ Jippie: niks gehad, geen kaartje (en dat laatste vind ik jammer want dat is een kleine moeite)



@ Blijfgewoonbianca: niks gevraagd, geen foto, niet hoe het gaat. Inderdaad alsof er niks veranderd is. Terwijl je andersom wel met ze meeleeft met de mooie gebeurtenissen in hun leven.Dat verandert de zaak wel. Een beetje meeleven mag wel.
Alle reacties Link kopieren
ik zou er echt niet moeilijk over doen. Je had het misschien leuk gevonden als het anders was gelopen, maar het is nou ook weer geen doodzonde. Maak er geen principekwestie van, maar geniet in het nieuwe jaar gewoon van een gezellig bezoekje!
Alle reacties Link kopieren
@ Sinnombre: Ze hebben geen kinderen en willen ze (op dit moment) ook niet. Maar het is ook niet zo dat ze een afkeer van kinderen hebben. Met moeite met zwanger worden zou ik er alle begrip voor hebben



@ Bijfgewoonbianca: dat punt begin ik dus aardig te bereiken. Maar ik wilde hier wat reacties horen om te kijken of het niet aan mijn hormonen ligt ;)
Ik vind het zo zonde om vriendschappen te beeindigen om dit soort dingen. Ik heb zelf een periode gehad waarin ik het niet makkelijk had en ik niet heel attent was ten opzichte van anderen, vooral in de bevallingssfeer. Inmiddels ben ik daar uit en kan ik ook weer meeleven met het lief en leed van vrienden. Ik kan alleen maar heel erg blij zijn dat ze mij niet hebben laten vallen in die tijd. Andersom verwijt ik niemand dat ze niet langskomen of meeleven met mijn kind. Soms lukt het gewoon niet. Prima. En als het wel lukt: leuk
Heel laat langskomen is het probleem nog niet, vind ik dan. Ik heb ook verre vriendinnen die ik normaal ook niet vaak zelf gevraagd later te komen, zodat je wat meer tijd hebt voor elkaar.

Maar hadden ze helemaal geen interesse getoond, dan was ik er klaar mee. Dan kan het voor hun niet bijzonder zijn, voor mij is het dat wel. "Toedeloki, ik heb vrienden genoeg."
als het slechts kennissen zijn zou het niet me niet boeien.

Een 'vriendin' van mij had mijn zoon toen hij 2 jaar was nog steeds nog nooit gezien omdat ze er moeite mee had. ook geen kaartje. Was wel in die 2 jaar al regelmatig in mn up bij haar op visite geweest, na uitnodigingen. Na 2 jaar was mijn geduld en vriendschap wel op.

Als goeie vriendinnnen van mij bevallen ben ik juist reuze benieuwd naar de baby en kan niet wachten tot ik langs mag komen. De eerste week is het drukst dus dan ga ik niet, de week erna kom ik een keer een uurtje langs.
Alle reacties Link kopieren
Maar als het echte vrienden zijn, kan je toch gewoon vertellen dat je teleurgesteld bent? Desnoods in een app als je het moeilijk vindt.



Dan geef je ze tenminste nog een kans om het uit te leggen/ goed te maken.



Gewoon zonder bericht de deur dicht trekken, vind ik ook weer zo wat.
Alle reacties Link kopieren
quote:Pantax schreef op 17 december 2014 @ 10:57:

Ik vind het zo zonde om vriendschappen te beeindigen om dit soort dingen. Ik heb zelf een periode gehad waarin ik het niet makkelijk had en ik niet heel attent was ten opzichte van anderen, vooral in de bevallingssfeer. Inmiddels ben ik daar uit en kan ik ook weer meeleven met het lief en leed van vrienden. Ik kan alleen maar heel erg blij zijn dat ze mij niet hebben laten vallen in die tijd. Andersom verwijt ik niemand dat ze niet langskomen of meeleven met mijn kind. Soms lukt het gewoon niet. Prima. En als het wel lukt: leuk



Vriendschappen draaien toch juist om dit soort dingen?

Is er iemand ( geestelijk of lichamelijk ) niet in staat om op dat moment zijn medeleven of blijdschap fysiek te tonen, dan is dat wat anders . Maar om te doen alsof er geen ingrijpende gebeurtenis plaats heeft gevonden in het leven van je vrienden komt erg harteloos over.

Ik heb het idee dat men - hier - vindt dat er minder meegeleefd dient te worden met iets vreugdevols dan wanneer het om een overlijden zou gaan. Dan ga je toch ook niet na een half jaar eens condoleren?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er klaar mee zijn. Dat late bezoek vind niet gepast voor goede vrienden. In dat half jaar was er best tijd om even op bezoek te komen. Een uur reistijd vind ik niet zoveel. Bovendien zul je goede vrienden normaal gesproken toch ook wel vaker dan een keer per half jaar zien? Dan is het ook geen probleem om te reizen en maken ze ook tijd. Waarom is dit nu dan wel een probleem? En of ze zelf kinderen niet leuk vinden, vind ik niet relevant. Als mijn goede vriendin over haar hobby duivenmelken vertelt, luister ik daar ook naar en toon ik ook interesse. Ook al heb ik er zelf niks mee. Heel simpel meeleven met de ander. Daar ben je toch vrienden voor? Maar de totale radiostilte waar het jullie kind betreft, vind ik heel erg. Niet eens de moeite nemen om te informeren per telefoon, app, sms, Facebook, postduif, zou mij echt aan het denken zetten over de waarde van de vriendschap.
Fortis et liber
Wat blijfgewoonbianca zegt vind ik ook.



En die argumenten van "voor jou is het heel bijzonder, maar voor je vrienden is dat het niet dat er weer een spuit bij is" vind ik echt nergens op slaan. Het gaat erom dat het voor de ouders wel belangrijk is en bijzonder. Vrienden leven met elkaar mee en tonen interesse in elkaar.



edit: Wat thaisweetchili zegt dus.
Hebben ze zelf kinderen? In onze vriendengroep zijn de afgelopen jaren bijna 30 (!) kinderen geboren, ik ga echt niet bij iedere geboorte meer op kraamvisite. En dan heb ik het niet eens over familie! Voor jou heel bijzonder maar voor een ander niet hoor. En misschien wel pijnlijk zelfs omdat zij ook graag een kindje hadden willen krijgen.
quote:blijfgewoonbianca schreef op 17 december 2014 @ 11:04:

[...]





Vriendschappen draaien toch juist om dit soort dingen?

Is er iemand ( geestelijk of lichamelijk ) niet in staat om op dat moment zijn medeleven of blijdschap fysiek te tonen, dan is dat wat anders . Dat waren ze blijkbaar, want ze hebben het moeilijk gehad, zei TO. Nu zijn ze er misschien een beetje bovenop en hebben ze weer ruimte om mee te leven. Wat is nou een half jaar geestelijke afwezigheid als het om een goede vriendschap gaat?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven