Na meer dan half jaar op kraamvisite

17-12-2014 10:23 104 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wat vinden jullie daarvan, na meer dan een half jaar op kraamvisite gaan?

Dit jaar hebben we een kindje gekregen en er is een stel vrienden die nog niet langs zijn geweest. Na een paar maanden (vooruit, ze wonen niet in de buurt en hadden het ook druk) vroegen ze wat data om af te spreken, heb ik doorgegeven, komt geen reactie op, en vervolgens wordt er gezegd komt volgend jaar wel. Ik snap best dat er mensen zijn die niks met kinderen hebben, maar je kan toch wel voor een uurtje je fatsoen tonen, of denk ik raar?

Zit er nu aan te denken, mochten ze laten weten te willen komen, om maar te zeggen dat ze dat niet hoeven te doen. Heb de neiging om het maar bot te zeggen maar misschien is een andere aanpak handiger?
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde eerst roepen dat je zeurt, maar nu ik lees dat ze helemaal niks van zich hebben laten mbt de baby, dus ook geen kaartje ofzo, vind ik dat je wel een punt hebt. Niet iedereen is gecharmeerd van babies en ik vind niet dat je kunt verwachten dat jouw pasgeboren baby voor al je vrienden hetzelfde wereldwonder is als voor jou, maar als je echt vrienden bent dan leef je op z'n minst mee rondom de zwangerschap en geboorte en toon je interesse in het kind en in het hoe gaat. Dat betekent niet dat je gelijk in de kraamweek op de stoep hoeft te staan, maar een kaartje is toch wel het minste dat je kunt doen.



Wij wonen zo ongeveer twee uur rijden van al onze vrienden vandaan, maar we gaan wel op kraamvisite als er kinderen geboren zijn. Niet meteen, maar na drie tot zes weken ofzo, als de ergste hectiek voorbij is voor de ouders. En sowieso sturen we een kaartje, dat doen we altijd meteen nadat we gehoord hebben dat het kind geboren is. Vind ik eigenlijk niet meer dan normaal.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
Blijfgewoonbianca: dat jij dat zo bijzonder vindt, bewijst maar weer dat iedereen dus anders is en iets anders prettig vindt. Ik had zelf absoluut geen behoefte aan al dat bezoek. Ik ging er liever even uit met een goede vriendin dan dat ik gastvrouw moest spelen in die heftige periode.

Ik vond het juist heel ongevoelig dat sommige mensen er maar blindelings vanuit gingen dat ik zin had in bezoek.

Daarom bedoelen die vrienden van TO het misschien niet slecht. Al vind ik het wel stom dat ze geen belangstelling tonen.
quote:suzyq10 schreef op 17 december 2014 @ 12:03:

Ik snap je teleurstelling wel. Zeker als het goede vrienden zijn heb je (bewust of onbewust) toch een verwachting. Los van het feit of een kind krijgen voor diegene nou wel of niet een belangrijke gebeurtenis is, er bestaat wel iets als fatsoen. En een uurtje rijden is nou ook weer niet naar het einde van de wereld.



Ik herken het gevoel wel. Mijn man speelt in een vriendenteam met voetbal. Wij zijn bij iedereen op housewarmings geweest, bruiloften, babyshowers, kraamvisites, verjaardagen, etc. en na de geboorte van onze 2e is er slechts 1 stel geweest dat de moeite heeft genomen om op kraambezoek te komen. Begrijp me niet verkeerd, het gaat me niet om een kado, maar wel om het fatsoen en de aandacht.



Misschien moet je je teleurstelling in een luchtige opmerking kenbaar maken als je ze weer ziet?



Je tweede kind zeg je. Zijn ze bij de eerste wel geweest?

Ik merk en weet dat de aandacht bij het tweede kind minder is dan bij de eerste.

De tweede maakt minder indruk, hoe jammer dat ook is.

Bij de tweede sturen kennissen of bekenden vaak geen kaart meer en komen ze niet zo snel langs. Alleen familie en beste vrienden komen en gaan langs.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt mij duidelijk dat dit blijkbaar geen vrienden zijn maar kennissen.

Vrienden leven met elkaar mee, dat doen zij niet. Ook al hebben zij geen interesse in kinderen, in jullie leven is iets heel ingrijpends gebeurd.

Zelfs al zou het zo zijn dat ze om de een of andere reden veel moeite hebben om een kraambezoek af te leggen, dan lijken het me duidelijk geen vrienden maar kennissen als ze dit niet met je delen.

Je hoeft niet met ze te breken maar het lijkt me wel goed om voor jezelf na te gaan waar het verschil tussen vrienden en kennissen zit voor jou, zodat je de relatie die je met elkaar hebt op zijn waarde kunt schatten.
Ps: blijfgewoonbianca, het gaat hier niet om haar zus of beste vriendin, maar een bevriend stel.

Bij iets verder af vrienden, wacht ik een paar maanden.

Bij mijn broer kwam ik meteen kijken natuurlijk.

En bij beste vriendin hielp ik met koken, luiers verschonen en beschuitjes smeren.

Maar bij andere vrienden wacht ik, omdat ik zelf dus geen behoefte had aan al dat kraambezoek.
Alle reacties Link kopieren
Het zijn geen vrienden die de deur anders wel platlopen. Ik zou me er dus niet zoveel van aantrekken. Ik vind je nog wat hormonaal overkomen en ja dat kan voor mensen met geen interesse in kinderen nogal vervelend zijn.

Ik zou ze dus gewoon langs laten komen als zij er aan toe zijn.

En blijkt dat het voor hun verplichte figuren blijkt dan kun je het altijd nog afkappen.

Zo ging het hier ook. Een vriendin die totaal niets met kinderen had wilde toch nog wel ff met me weg, bleek ze het als een soort verplichting te voelen. Dat verwaterd dan gewoon, geen ramp toch?

Je moet er niet teveel over nadenken het komt zoals het komt.

Het feit dat je er zo mee bezig bent doet me vermoeden dat je nog erg in de hormonen zit.
Alle reacties Link kopieren
Interessant om te lezen dat iedereen er toch wel anders tegenaan kijkt! Blijkt dat het niet zo zwart wit is als ik het zelf zie. Al heb ik wel het idee dat ik mijn mening van goede vrienden bij moet stellen naar kennissen.
Alle reacties Link kopieren




Weet ineens waarom veel vriendschappen verwaterd zijn... ik ben totaal niet attent in dit soort dingen.



(en ja, zelf kinderen en iedereen mocht zelf weten of en wanneer ze kwamen, en ik heb geen lijstjes bijgehouden van wie wel/geen kaartje gestuurd heeft of hoeveel interesse te toonden)
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
Alle reacties Link kopieren
.
Als ze normaal de deur niet bij je plat lopen, dan kan ik me voorstellen dat ze dat zeker niet doen als je net 'n baby hebt. Dat ze dan liever wachten tot het nieuwe er 'n beetje af is, zodat 'n bezoekje weer gewoon voor de gezelligheid kan ipv dat het 'n baby-bezichtiging moet worden, inclusief 'n moeder die met wallen tot op haar schoenen rondloopt van vermoeidheid.
Hoe vaak zie je hen dan "normaal"?



Want als je kind nu een half jaar is en ze hebben het nog altijd niet gezien, dan heb je elkaar in tussentijd ook niet gezien? Of zie ik dat fout?



Ik heb bijvoorbeeld het kleintje van beste vriendin ook 4 maanden ofzo niet gezien.

Wel in 't ziekenhuis geweest vlak na de geboorte, maar het was voor vriendin héél zwaar (kind op neonato, daarna een kind dat nooit wou eten, ...) en bovendien heb ik nadien 4 keer op rij een serieuze keelontsteking gehad. En ziek ga ik echt niet op bezoek.

Daarnaast ook nog es de afstand + dat zij na 3 maand toch echt wel terug moest beginnen werken.





Ik zou het overigens gewoon "bezoek" noemen . Waarbij je kind er dan wel bij is.
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp het wel.

Als je ze als goede vrienden beschouwd dan verwacht je al snel na de geboorte van je kind dat er interesse word getoond. Ook al is het alleen nog maar een kaartje.



Ik ben ook pas bevallen en de kraamverzorgster zei het al en het is echt zo. Van de mensen waar je het niet van verwacht tonen interesse/sturen een kaartje. En juist waar je wel wat van verwacht.... vul maar in!



Ik heb altijd de instelling: ik ga geen energie steken in mensen die dat ook niet in mij doen.



Vreselijk die mensen die 10x zeggen langs te komen en het niet doen. Zeg en beloof dan ook niks!



Mij is in ieder geval best veel duidelijk geworden. Verhelderend hoor!
Alles weten maakt niet gelukkig...
Alle reacties Link kopieren
quote:julie1980 schreef op 17 december 2014 @ 20:18:

Heb niet alles gelezen dus misschien is het al gezegd.

Het kan ook zomaar zijn dat ze het moeilijk vinden om langs te komen, omdat ze zelf een onvervulde kinderwens hebben of recentelijk een of meerdere miskramen achter de rug hebben. Dat zijn niet de dingen die je zomaar met iedereen deelt en dat kan heel gevoelig liggen als een vriendin zwanger is en het bij jou niet lukt of net mis is gegaan. Toen wij met fertiliteitsbehandelingen bezig waren, heb ik ook een aantal kraamvisites aan me voorbij laten gaan of vooruit geschoven. Niet dat ik het de ander niet gunde, maar omdat het mezelf zo confronteerde met wat ik ook zo graag wilde en maar niet lukte (of misging).

Dus tip. Wees niet te bot met je reactie. Er kan een wereld achter zitten waar je nu niets van af weet.Dit is natuurlijk ook helemaal waar.
Alles weten maakt niet gelukkig...
quote:Pantax schreef op 17 december 2014 @ 10:57:

Ik vind het zo zonde om vriendschappen te beeindigen om dit soort dingen. Ik heb zelf een periode gehad waarin ik het niet makkelijk had en ik niet heel attent was ten opzichte van anderen, vooral in de bevallingssfeer. Inmiddels ben ik daar uit en kan ik ook weer meeleven met het lief en leed van vrienden. Ik kan alleen maar heel erg blij zijn dat ze mij niet hebben laten vallen in die tijd. Andersom verwijt ik niemand dat ze niet langskomen of meeleven met mijn kind. Soms lukt het gewoon niet. Prima. En als het wel lukt: leuk



Dit. Je schrijft dat je er voor hen bent geweest, dus ze hebben onlangs iets moeilijks meegemaakt? Ik ben zoveel vrienden kwijtgeraakt toen ik door een hel ging, omdat ze vonden dat ik geen aandacht voor ze had. Maar ik had gewoon ál m'n aandacht nodig om de meest basic dingen te blijven doen, zoals opstaan en douchen bijvoorbeeld.

Nee, ik was niet attent. Maar ik kon het ook écht even niet. Ik heb het altijd zo gezien als dat de vriendschappen waarin ik onattent mocht zijn, al was het nóg zo'n levensgebeurtenis, dat dát m'n echte vrienden waren.



En bij hen heb ik toen ik weer 'boven water' kwam het gemis ook ruimschoots ingehaald. Misschien proberen je vrienden dat nu ook, hebben ze er nu wel ruimte voor in hun hoofd.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik nog geen kinderen had, stond ik niet zo stil bij dat soort dingen en de verwachtingen die vrienden van mij hadden. Ik was er helemaal niet mee bezig hoe lang geleden de baby geboren was en of ik wel of niet langs had moeten gaan. Ik weet nog dat ik me pas in mijn eigen kraamtijd realiseerde dat ik ooit bij de buren best lang ben blijven hangen. Je staat daar gewoon niet bij stil. Je kan je er pas bewust van worden als iemand het tegen je vertelt.

Probeer het zo te zien. Geen desinteresse vanuit hun kant, gewoon een andere levensfase. En neem ze niet kwalijk dat ze geen rekening houden met jouw onuitgesproken (of te subtiel uitgesproken) verwachtingen.
Als die vriendinnen zelf niets met kinderen hebben en je sprak daarvoor altijd af om te stappen, terrasje, op de bank 'n filmpje kijken e.d. dan zien ze je kind waarschijnlijk als 'n belemmering in dat soort activiteiten en laten ze je voorlopig gewoon even met rust totdat je weer toe bent aan meiden onder elkaar dingen.
quote:Pantax schreef op 17 december 2014 @ 10:57:

Ik vind het zo zonde om vriendschappen te beeindigen om dit soort dingen. Ik heb zelf een periode gehad waarin ik het niet makkelijk had en ik niet heel attent was ten opzichte van anderen, vooral in de bevallingssfeer. Inmiddels ben ik daar uit en kan ik ook weer meeleven met het lief en leed van vrienden. Ik kan alleen maar heel erg blij zijn dat ze mij niet hebben laten vallen in die tijd. Andersom verwijt ik niemand dat ze niet langskomen of meeleven met mijn kind. Soms lukt het gewoon niet. Prima. En als het wel lukt: leuk Helemaal mee eens. Ik stuurde wel een kaartje toen het echt even niet goed ging met mij met daarin de rede dat ik niet kwam. Was ook niet altijd goed, want alles moet leuk zijn en moet je steunen.
quote:julie1980 schreef op 17 december 2014 @ 20:18:

Heb niet alles gelezen dus misschien is het al gezegd.

Het kan ook zomaar zijn dat ze het moeilijk vinden om langs te komen, omdat ze zelf een onvervulde kinderwens hebben of recentelijk een of meerdere miskramen achter de rug hebben. Dat zijn niet de dingen die je zomaar met iedereen deelt en dat kan heel gevoelig liggen als een vriendin zwanger is en het bij jou niet lukt of net mis is gegaan. Toen wij met fertiliteitsbehandelingen bezig waren, heb ik ook een aantal kraamvisites aan me voorbij laten gaan of vooruit geschoven. Niet dat ik het de ander niet gunde, maar omdat het mezelf zo confronteerde met wat ik ook zo graag wilde en maar niet lukte (of misging).

Dus tip. Wees niet te bot met je reactie. Er kan een wereld achter zitten waar je nu niets van af weet.

Dit en veel mensen die daarin zitten zeggen niets of juist dat ze geen kinderen willen of nog niet om de druk niet hoger te maken.



Mijn neef en vriendin zijn ook niet geweest. Ze hebben destijds wel 2 keer een afspraak gemaakt en een kadootje gekocht, maar zijn vriendin (ongewenst kinderloos) kon het toch niet aan. Ik vind het best.
Hm, ik weet het niet. Ik kan mij volledig de gedachten van Elninjoo voorstellen. Ik heb ook niets met kinderen, baalde er stiekem van als ik weer vrienden verlies aan dat babygeluk.. Ik snap ook de bijzonderheid niet van het 3 miljardste 'wondertje', eerlijk gezegd zou ik enthousiaster zijn als het echt om een puppie zou gaan. Maarrrrrrrr........



Ik heb wel fatsoen en inlevingsvermogen in mijn donder dus ik trek mezelf wel van de bank en maak met lichte tegenzin een afspraak voor een kraamvisite als het hele goede vrienden zijn en bij kennissen grabbel ik een leuke kaart uit de la.

En dan ben ik inmiddels zelf ook nog bezig met vruchtbaarheidsproblematiek (ja, ik hoop dat een eigen kind heel anders is..)



Dus ik vind het allemaal geen excuus. De enige reden dat ik niet op zijn minst een kaartje zou sturen is als er óf iets heel ergs/groots aan de hand is in mijn leven dat echt alle aandacht opslokt of als die vrienden/kennissen me geen moer meer interesseren... ik zou dus het verdere initiatief voor afspraken en bellen etc. bij hun leggen TO, komt er weinig of niks meer dan kan je je conclusies trekken.
Bij mij zijn er ook vrienden pas na vijf maanden gekomen, maar doet dat er toe dan? Ik had ze tussendoor echt wel gehoord via sms of een mailtje, meer ook niet, maar ik ben dan ook niet het type dat elk weekend haar vrienden moet horen. En de agenda zit de eerste maanden zo vol bezoek, dat ik al blij was dat het een tijd stopte. En nu is iedereen weer hartelijk welkom. En agenda's afstemmen... tjah, hier is het ook een heel geplan. Ik snap het wel. Ook omdat als je een uur moet rijden, je het niet even tussendoor kan doen, niet kan 'binnenspringen', het is echt wel een hele middaguitstap.
Alle reacties Link kopieren
Gelden al die excuses ook voor overlijdens ? Ik heb zelf ook niet zo veel met dooie mensen enzo, maar het zou niet in mijn hoofd opkomen niet te gaan of niets van me te laten horen als ik een rouwkaart zou krijgen van vrienden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik wacht ook altijd expres met langsgaan. Bij voorkeur ga ik pas als het kind in kwestie een jaar of 16 is. Dat stomme gekwijl boven zo'n wieg en dan maar liegen hoe mooi zo'n wurm toch is..brr..
Alle reacties Link kopieren
Iets verwachten van mensen zorgt bij voorbaat voor problemen. Dat je er moeite mee hebt dat je vrienden nog niet op kraamvisite zijn geweest, zegt alleen maar over jou dat je het pijnlijk vindt dat mensen geen aandacht voor je hebben. Dat jij er wel voor ze bent geweest, wil niet zeggen dat mensen er ook voor jou moeten zijn op de manier die jij wilt (in dit geval in de vorm van op kraamvisite komen).



Tenzij deze vrienden het echt heel slecht met je voor hebben en express weigeren om contact te onderhouden, zou ik het zonde van mijn leven vinden om boos en teleurgesteld te gaan zitten wezen om wat zij doen.



Ik ben blij dat niet iedereen er zo over denkt als TO, want dan was ik al veel vrienden verloren

En dat bedoel ik serieus, want als voorbeeldje heb ik vrienden waar ik vanwege allerlei nooit genoemde excuses (eigenlijk kwam het er gewoon niet van) nooit op kraamvisite ben geweest, maar die ik wel uit de brand help nu ze met een zieke kleuter zitten. Als ze me toen verongelijkt aan de kant hadden gezet, dan was dat heel jammer geweest, want ik had geen kwaad in de zin en beschouw ze als fijne vrienden, maar wel ook op mijn manier. En daar is wederzijds respect voor, zijn nooit vervelende woorden over gevallen.
Alle reacties Link kopieren
Niet alle reacties gelezen, maar ik kan me wel voorstellen dat TO dit niet leuk vindt. Voor mij hoort bij vriendschap; er voor elkaar zijn op belangrijke (positieve en negatieve) momenten. Anders vind ik het meer een kennis. Ik zou dus ook niet blij zijn als goede vrienden van mij opeens niets laten horen bij zoiets belangrijks als een kind krijgen. Bij zoiets hoor je toch juist heel erg mee te leven , of je nou wel of niets met kinderen hebt.

Inderdaad wat BGB zegt, net zoals met overlijden. Of met afstuderen; ik studeer binnenkort af, heel belangrijk voor mij, en een vriendin die zelf niet gestudeerd heeft en al jaren werkt na haar opleiding leeft gewoon mee, dat is toch leuk? Ik leef weer met haar mee tijdens vruchtbaarheidsbehandeling , terwijl ik zelf nog lang niet in die levensfase zit. Je hoeft zelf niet per se ervaring of 'iets' hebben met een situatie om te kunnen meeleven.
Alle reacties Link kopieren
quote:violett schreef op 18 december 2014 @ 16:15:





Ik ben blij dat niet iedereen er zo over denkt als TO, want dan was ik al veel vrienden verloren

En dat bedoel ik serieus, want als voorbeeldje heb ik vrienden waar ik vanwege allerlei nooit genoemde excuses (eigenlijk kwam het er gewoon niet van) nooit op kraamvisite ben geweest, maar die ik wel uit de brand help nu ze met een zieke kleuter zitten. Als ze me toen verongelijkt aan de kant hadden gezet, dan was dat heel jammer geweest, want ik had geen kwaad in de zin en beschouw ze als fijne vrienden, maar wel ook op mijn manier. En daar is wederzijds respect voor, zijn nooit vervelende woorden over gevallen.Maar daar heb je het dus weer: wel er zijn als er iets naars is ( zieke kleuter ) maar iets leuks delen is kennelijk een stuk minder waardevol voor veel mensen. Ik snap dat oprecht niet.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven