Kinderen
alle pijlers
Overspannen leerkrachten (basisschool)
donderdag 20 februari 2014 15:02
Laat ik voorop stellen dat het me inderdaad ook een loodzware baan lijkt. Ik heb over het algemeen groot respect voor leerkrachten, zeker in deze tijd. (te) Grote klassen, veel zorgleerlingen, de Rugzakjes die afgeschaft gaan worden en scholen dienen dat zelf op te gaan pakken, ga er maar aan staan.
Ik heb 3 kinderen op de basisschool. Vandaag krijg ik voor de vierde keer dit schooljaar een mail dat een van de juffen van mijn kinderen voor lange tijd uit de roulatie zal zijn. Hij heeft al een vervanger voor de andere juf, die heeft ook een burn-out en zal net als de juf van mijn dochter en andere zoon niet meer terug komen voor het eind van het schooljaar.
Daarvoor is al een periode geweest van regelmatige vervangers, we hebben inmiddels zoveel ervaring dat we deze mail al aan zagen komen.
Mijn andere zoon en dochter hebben niet veel last van de steeds wisselende leerkrachten, deze zoon gaat al eigenlijk vanaf het begin van het schooljaar niet met plezier naar school, kwam steeds thuis met hoofdpijn en buikpijn omdat "juf weer eens was ontploft" en de kinderen in zijn klas gebruik maakten van de duidelijk niet goed in haar vel zittende juf.
Ik vraag me af of onze school een uitzondering is, of dat er over het algemeen zoveel uitval is bij leerkrachten vanwege een burn-out.
Wat zouden scholen kunnen doen of laten?
Op de school van mijn oudste(vo) hoor ik eigenlijk nooit over docenten met een burn-out.
Ik heb 3 kinderen op de basisschool. Vandaag krijg ik voor de vierde keer dit schooljaar een mail dat een van de juffen van mijn kinderen voor lange tijd uit de roulatie zal zijn. Hij heeft al een vervanger voor de andere juf, die heeft ook een burn-out en zal net als de juf van mijn dochter en andere zoon niet meer terug komen voor het eind van het schooljaar.
Daarvoor is al een periode geweest van regelmatige vervangers, we hebben inmiddels zoveel ervaring dat we deze mail al aan zagen komen.
Mijn andere zoon en dochter hebben niet veel last van de steeds wisselende leerkrachten, deze zoon gaat al eigenlijk vanaf het begin van het schooljaar niet met plezier naar school, kwam steeds thuis met hoofdpijn en buikpijn omdat "juf weer eens was ontploft" en de kinderen in zijn klas gebruik maakten van de duidelijk niet goed in haar vel zittende juf.
Ik vraag me af of onze school een uitzondering is, of dat er over het algemeen zoveel uitval is bij leerkrachten vanwege een burn-out.
Wat zouden scholen kunnen doen of laten?
Op de school van mijn oudste(vo) hoor ik eigenlijk nooit over docenten met een burn-out.
vrijdag 21 februari 2014 14:35
quote:dedeurkruk schreef op 21 februari 2014 @ 00:19:
[...]
haha, ja dat mag wel, maar het is niet zo dat ik, als ik anoniem op een forum zit, mezelf zie als leerkracht. Daarbij na het tien keer checken van een mailtje naar een ouder vind ik dat ik lekker veel spelfouten mag typen alhier! Wat een onzin. Dit soort dingen weet je toch gewoon als leerkracht... En ja, ik ben er ook een.
[...]
haha, ja dat mag wel, maar het is niet zo dat ik, als ik anoniem op een forum zit, mezelf zie als leerkracht. Daarbij na het tien keer checken van een mailtje naar een ouder vind ik dat ik lekker veel spelfouten mag typen alhier! Wat een onzin. Dit soort dingen weet je toch gewoon als leerkracht... En ja, ik ben er ook een.
vrijdag 21 februari 2014 15:02
Ik vind dat er een groot verschil zit tussen snel ergens een berichtje op een forum knallen, met je mobiele telefoon, en een officieel bericht. Al beheers je taalregels als de beste, snel tikkend op je smartphone zit een foutje in een klein hoekje. Ik vind taalpurisme in dat soort situaties meer iets voor hautaine vwo scholieren.
Vaak zijn de internet taal puristen alhier ook nog in staat om in hun commentaar op andermans typefout zelf nog even een taalfout te maken.
Een fout in een mail naar ouders, in de communicatie naar leerlingen of een nieuwsbrief vind ik wel kwalijk. Maar goed, hoe zit dat met het gemiddelde aantal typefouten in een scriptie?
Vaak zijn de internet taal puristen alhier ook nog in staat om in hun commentaar op andermans typefout zelf nog even een taalfout te maken.
Een fout in een mail naar ouders, in de communicatie naar leerlingen of een nieuwsbrief vind ik wel kwalijk. Maar goed, hoe zit dat met het gemiddelde aantal typefouten in een scriptie?
vrijdag 21 februari 2014 16:27
quote:dedeurkruk schreef op 21 februari 2014 @ 15:02:
Ik vind dat er een groot verschil zit tussen snel ergens een berichtje op een forum knallen, met je mobiele telefoon, en een officieel bericht. Al beheers je taalregels als de beste, snel tikkend op je smartphone zit een foutje in een klein hoekje. Ik vind taalpurisme in dat soort situaties meer iets voor hautaine vwo scholieren.
Vaak zijn de internet taal puristen alhier ook nog in staat om in hun commentaar op andermans typefout zelf nog even een taalfout te maken.
Een fout in een mail naar ouders, in de communicatie naar leerlingen of een nieuwsbrief vind ik wel kwalijk. Maar goed, hoe zit dat met het gemiddelde aantal typefouten in een scriptie?Ik vind dan weer dat er een groot verschil is tussen d/t-fouten, of typfouten door bijvoorbeeld te snel typen of typen op je mobiel. Dat verschil is over het algemeen wel te zien.
Ik vind dat er een groot verschil zit tussen snel ergens een berichtje op een forum knallen, met je mobiele telefoon, en een officieel bericht. Al beheers je taalregels als de beste, snel tikkend op je smartphone zit een foutje in een klein hoekje. Ik vind taalpurisme in dat soort situaties meer iets voor hautaine vwo scholieren.
Vaak zijn de internet taal puristen alhier ook nog in staat om in hun commentaar op andermans typefout zelf nog even een taalfout te maken.
Een fout in een mail naar ouders, in de communicatie naar leerlingen of een nieuwsbrief vind ik wel kwalijk. Maar goed, hoe zit dat met het gemiddelde aantal typefouten in een scriptie?Ik vind dan weer dat er een groot verschil is tussen d/t-fouten, of typfouten door bijvoorbeeld te snel typen of typen op je mobiel. Dat verschil is over het algemeen wel te zien.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
vrijdag 21 februari 2014 16:47
quote:sofietje83 schreef op 21 februari 2014 @ 16:33:
Eens met Solomil, dergelijke fouten kunnen niet. Hoewel ik het bij collega's ook weleens zie, laatst schreef er 1 stagiere....Ik maak zelf ook wel eens een d/t-fout, met name als onderwerp en persoonsvorm ver uit elkaar staan in een zin, maar a) mag iedereen mij daar op aanspreken en b) geef ik dan ook gewoon toe dat ik niet goed heb opgelet.
Eens met Solomil, dergelijke fouten kunnen niet. Hoewel ik het bij collega's ook weleens zie, laatst schreef er 1 stagiere....Ik maak zelf ook wel eens een d/t-fout, met name als onderwerp en persoonsvorm ver uit elkaar staan in een zin, maar a) mag iedereen mij daar op aanspreken en b) geef ik dan ook gewoon toe dat ik niet goed heb opgelet.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
vrijdag 21 februari 2014 16:53
Maargoed, we gaan een beetje off-topic... Feit blijft dat het op veel scholen niet goed geregeld is qua werkdruk. Ik probeer soms ook weleens dingen gewoon NIET te doen maar uiteindelijk heb je toch jezelf er weer mee want het moet gebeuren.... Het is toch bizar dat er in 1 klas 20 handelingsplannen lopen? Het kost je ten eerste uren die op een goede ( SMART?) manier op te stellen, vervolgens red je het nooit om ze uit te voeren in de klas dus die R van realistisch kan wel weg.... Pff, klink ik nu als een oude zuurpruim??
Vind mijn werk echt wel leuk hoor, maar dit soort dingen, bah! Door alle vergaderingen en werkdruk denk ik er regelmatig over na om iets anders te gaan doen. Maar wát?
Vind mijn werk echt wel leuk hoor, maar dit soort dingen, bah! Door alle vergaderingen en werkdruk denk ik er regelmatig over na om iets anders te gaan doen. Maar wát?
vrijdag 21 februari 2014 16:59
quote:Solomio schreef op 21 februari 2014 @ 16:27:
[...]
Ik vind dan weer dat er een groot verschil is tussen d/t-fouten, of typfouten door bijvoorbeeld te snel typen of typen op je mobiel. Dat verschil is over het algemeen wel te zien.
Ik heb mijzelf ook weleens op een dt typefout betrapt, terwijl ik dondersgoed weet dat het niet -ik wordt- is en vaak maak ik die fout niet, maar hij is er gewoon een keer als slip-of-the-finger gewoon een keertje tussendoor gevallen. Schrijvend met een pen en papier zou ik die fout al helemaal niet zo snel maken. Geval is dat gewoon iedereen wel eens dit soort dingen fout doet. Als je het regelmatig doet is het een andere zaak, maar ik weet heel erg zeker dat bij iedereen weleens dit soort foutjes gespot worden als je er op let.
Ik geef les, maar ken de taalregels van het Nederlands eigenlijk helemaal niet goed meer en hoe langer ik lesgeef hoe verderweg ze zakken. Excuus dat altijd wel geaccepteerd wordt is dat ik in ieder geval niet in het Nederlands lesgeef, maar in de doeltaal, waarin ik helemaal geen native speaker ben, en zelfs dan weleens een schrijffout op het bord maak. Ik ben ook maar een mens. Helaas, zullen sommigen zeggen, maar het is nu eenmaal zo.
[...]
Ik vind dan weer dat er een groot verschil is tussen d/t-fouten, of typfouten door bijvoorbeeld te snel typen of typen op je mobiel. Dat verschil is over het algemeen wel te zien.
Ik heb mijzelf ook weleens op een dt typefout betrapt, terwijl ik dondersgoed weet dat het niet -ik wordt- is en vaak maak ik die fout niet, maar hij is er gewoon een keer als slip-of-the-finger gewoon een keertje tussendoor gevallen. Schrijvend met een pen en papier zou ik die fout al helemaal niet zo snel maken. Geval is dat gewoon iedereen wel eens dit soort dingen fout doet. Als je het regelmatig doet is het een andere zaak, maar ik weet heel erg zeker dat bij iedereen weleens dit soort foutjes gespot worden als je er op let.
Ik geef les, maar ken de taalregels van het Nederlands eigenlijk helemaal niet goed meer en hoe langer ik lesgeef hoe verderweg ze zakken. Excuus dat altijd wel geaccepteerd wordt is dat ik in ieder geval niet in het Nederlands lesgeef, maar in de doeltaal, waarin ik helemaal geen native speaker ben, en zelfs dan weleens een schrijffout op het bord maak. Ik ben ook maar een mens. Helaas, zullen sommigen zeggen, maar het is nu eenmaal zo.
vrijdag 21 februari 2014 17:00
Hebben jullie niet, dat als je enthousiaste reacties krijgt van kinderen, je hun voortgang gewoon ziet, of als je geweldige lol hebt in de klas, je al die andere nonsens even vergeet en echt geniet?
Zelf merk ik dat ik, nu, na weken vol oudergesprekken en vergaderingen, in het weekend heel bewust even geen schoolzaken meeneem en doe, en echt voor mezelf kies.
Zelf merk ik dat ik, nu, na weken vol oudergesprekken en vergaderingen, in het weekend heel bewust even geen schoolzaken meeneem en doe, en echt voor mezelf kies.
vrijdag 21 februari 2014 17:00
quote:dedeurkruk schreef op 21 februari 2014 @ 15:02:
Ik vind dat er een groot verschil zit tussen snel ergens een berichtje op een forum knallen, met je mobiele telefoon, en een officieel bericht. Al beheers je taalregels als de beste, snel tikkend op je smartphone zit een foutje in een klein hoekje. Ik vind taalpurisme in dat soort situaties meer iets voor hautaine vwo scholieren.
Vaak zijn de internet taal puristen alhier ook nog in staat om in hun commentaar op andermans typefout zelf nog even een taalfout te maken.
Een fout in een mail naar ouders, in de communicatie naar leerlingen of een nieuwsbrief vind ik wel kwalijk. Maar goed, hoe zit dat met het gemiddelde aantal typefouten in een scriptie?Ach, ik heb weleens een gymnasiumsnob (5e klas) op -hij huild- betrapt.
Ik vind dat er een groot verschil zit tussen snel ergens een berichtje op een forum knallen, met je mobiele telefoon, en een officieel bericht. Al beheers je taalregels als de beste, snel tikkend op je smartphone zit een foutje in een klein hoekje. Ik vind taalpurisme in dat soort situaties meer iets voor hautaine vwo scholieren.
Vaak zijn de internet taal puristen alhier ook nog in staat om in hun commentaar op andermans typefout zelf nog even een taalfout te maken.
Een fout in een mail naar ouders, in de communicatie naar leerlingen of een nieuwsbrief vind ik wel kwalijk. Maar goed, hoe zit dat met het gemiddelde aantal typefouten in een scriptie?Ach, ik heb weleens een gymnasiumsnob (5e klas) op -hij huild- betrapt.
vrijdag 21 februari 2014 17:08
Zeker dedeurkruk! De gezellige en leuke momenten met de kinderen, positieve reacties van ouders, kinderen die opbloeien én de lol met de collega's in de pauze zorgen ervoor dat ik dit allemaal trek. En inderdaad, soms gewoon even kiezen voor jezelf, de wereld vergaat niet als het HP een week later pas af is. Zonder die instelling red je het ook zeker niet denk ik
vrijdag 21 februari 2014 17:23
Het is lastig discussiëren als er verder alleen maar leerkrachten zijn die het allemaal met elkaar eens zijn Mijn reacties zijn echt allemaal goed bedoeld.
Blijkbaar kun je dus winst halen in de tijd van het voorbereiden van je lessen. Waarom is het zo erg om elk jaar dezelfde lessen te geven? Er zijn dan toch weer nieuwe kinderen? Ik kan me voorstellen dat je na een paar jaar ervaring een boekwerk vol ideeën en projectjes hebt, dus je hoeft niet from scratch te beginnen als je iets wilt opstarten. Dan grijp je terug op wat je drie jaar eerder hebt gedaan. Is toch helemaal niet erg?
En als je schoolkamp (3 x 24 uur) gaat meetellen in je uren snap ik wel dat je er snel boven zit. Dat moet je dan gewoon maar zien als extra 'wat erbij hoort'. Bij ons op school gaat alleen groep 8 op kamp, en de begeleiding bestaat voor meer dan de helft uit ouders.
Blijkbaar kun je dus winst halen in de tijd van het voorbereiden van je lessen. Waarom is het zo erg om elk jaar dezelfde lessen te geven? Er zijn dan toch weer nieuwe kinderen? Ik kan me voorstellen dat je na een paar jaar ervaring een boekwerk vol ideeën en projectjes hebt, dus je hoeft niet from scratch te beginnen als je iets wilt opstarten. Dan grijp je terug op wat je drie jaar eerder hebt gedaan. Is toch helemaal niet erg?
En als je schoolkamp (3 x 24 uur) gaat meetellen in je uren snap ik wel dat je er snel boven zit. Dat moet je dan gewoon maar zien als extra 'wat erbij hoort'. Bij ons op school gaat alleen groep 8 op kamp, en de begeleiding bestaat voor meer dan de helft uit ouders.
vrijdag 21 februari 2014 17:35
vrijdag 21 februari 2014 17:37
En zo is er zoveel wat "er gewoon maar bij hoort". Denk aan kamp, musical en afscheid groep 8, Sint Maarten, avondvierdaagse, school versieren Sinterklaas, eerste communie voor de katholieke scholen, kerstavond eten op school, hoort er "gewoon bij" maat kost veel (vrije) tijd. Voor je eigen plezier wil je ook weleens een leuke andere handvaardigheidsles geven. Daarnaast vraagt een andere groep misschien wel andere lessen, taalzwak dus extra spelling, meer of andere lessen sociaal-emotioneel... Zomaar je riedeltje afdraaien gaat dus niet aangezien je steeds met een andere groep te maken hebt...
vrijdag 21 februari 2014 17:38
quote:betjebig schreef op 21 februari 2014 @ 17:23:
Het is lastig discussiëren als er verder alleen maar leerkrachten zijn die het allemaal met elkaar eens zijn Mijn reacties zijn echt allemaal goed bedoeld.
Blijkbaar kun je dus winst halen in de tijd van het voorbereiden van je lessen. Waarom is het zo erg om elk jaar dezelfde lessen te geven? Er zijn dan toch weer nieuwe kinderen? Ik kan me voorstellen dat je na een paar jaar ervaring een boekwerk vol ideeën en projectjes hebt, dus je hoeft niet from scratch te beginnen als je iets wilt opstarten. Dan grijp je terug op wat je drie jaar eerder hebt gedaan. Is toch helemaal niet erg?
En als je schoolkamp (3 x 24 uur) gaat meetellen in je uren snap ik wel dat je er snel boven zit. Dat moet je dan gewoon maar zien als extra 'wat erbij hoort'. Bij ons op school gaat alleen groep 8 op kamp, en de begeleiding bestaat voor meer dan de helft uit ouders.
Als je begint ben je inderdaad úren bezig met een lesje en uiteindelijk kost het je een half uur (wat deed ik ook al weer, hoe ga ik de les opstarten, oud lesplannetje doorlezen, Hé, toch was er gister iets in het nieuws dat aansluit etc.) en je krijgt er een kwartier voor. Iets wat je vorig jaar gedaan heb kun je natuurlijk niet blind weer oppakken (vergelijk het met een presentatie die je vorig jaar gedaan hebt, die zal je toch nog eens moeten voorbereiden voor je een goede presentatie geeft).
Die kampen, je kunt inderdaad denken dat het iets is 'wat erbij hoort', maar dan blijf je wel een beetje bezig. Ik vind het leuk, dus ik ga wel 4x per jaar op kamp en doe er zelfs 1 midden in mijn vakantie, sta op elk schoolfeest (voor elke jaarlaag 1 dus zeker 6 in het jaar) toneelvoorstellingen waar geschminckt moet worden, open podia waar je toch naar toe gaat om je leerlingen te zien, meedoen met een sporttoernooi op donderdagavond enzovoorts. Allemaal dingen die ik heel erg leuk vind, maar het wordt zo bij elkaar best wel veel en ja ik word er heel moe van (na 1 kamp heb ik altijd het hele weekend zware migraine bv). Ik doe ze omdat ik ze leuk vind en het een beetje traditie is om mee te gaan, maar ik heb ook collega's die zich eigenlijk wel verplicht voelen omdat anders niemand het doet en je kunt niet 1 klas zonder begeleiding naar de Ardennen sturen.
Ik snap dat je het best goed bedoelt, maar het is van buiten soms best lastig om te zien wat er nu eigenlijk precies gebeurt. Ik heb ook vriendinnen die zich niet kunnen voorstellen dat ik élk jaar dezelfde stof moet uitleggen, want dat is toch saai en wat moet je dan nog voorbereiden? Nou ja, en dan kom ik net als nu met dat voorbeeld van 1x per jaar dezelfde presentatie houden.
Het is lastig discussiëren als er verder alleen maar leerkrachten zijn die het allemaal met elkaar eens zijn Mijn reacties zijn echt allemaal goed bedoeld.
Blijkbaar kun je dus winst halen in de tijd van het voorbereiden van je lessen. Waarom is het zo erg om elk jaar dezelfde lessen te geven? Er zijn dan toch weer nieuwe kinderen? Ik kan me voorstellen dat je na een paar jaar ervaring een boekwerk vol ideeën en projectjes hebt, dus je hoeft niet from scratch te beginnen als je iets wilt opstarten. Dan grijp je terug op wat je drie jaar eerder hebt gedaan. Is toch helemaal niet erg?
En als je schoolkamp (3 x 24 uur) gaat meetellen in je uren snap ik wel dat je er snel boven zit. Dat moet je dan gewoon maar zien als extra 'wat erbij hoort'. Bij ons op school gaat alleen groep 8 op kamp, en de begeleiding bestaat voor meer dan de helft uit ouders.
Als je begint ben je inderdaad úren bezig met een lesje en uiteindelijk kost het je een half uur (wat deed ik ook al weer, hoe ga ik de les opstarten, oud lesplannetje doorlezen, Hé, toch was er gister iets in het nieuws dat aansluit etc.) en je krijgt er een kwartier voor. Iets wat je vorig jaar gedaan heb kun je natuurlijk niet blind weer oppakken (vergelijk het met een presentatie die je vorig jaar gedaan hebt, die zal je toch nog eens moeten voorbereiden voor je een goede presentatie geeft).
Die kampen, je kunt inderdaad denken dat het iets is 'wat erbij hoort', maar dan blijf je wel een beetje bezig. Ik vind het leuk, dus ik ga wel 4x per jaar op kamp en doe er zelfs 1 midden in mijn vakantie, sta op elk schoolfeest (voor elke jaarlaag 1 dus zeker 6 in het jaar) toneelvoorstellingen waar geschminckt moet worden, open podia waar je toch naar toe gaat om je leerlingen te zien, meedoen met een sporttoernooi op donderdagavond enzovoorts. Allemaal dingen die ik heel erg leuk vind, maar het wordt zo bij elkaar best wel veel en ja ik word er heel moe van (na 1 kamp heb ik altijd het hele weekend zware migraine bv). Ik doe ze omdat ik ze leuk vind en het een beetje traditie is om mee te gaan, maar ik heb ook collega's die zich eigenlijk wel verplicht voelen omdat anders niemand het doet en je kunt niet 1 klas zonder begeleiding naar de Ardennen sturen.
Ik snap dat je het best goed bedoelt, maar het is van buiten soms best lastig om te zien wat er nu eigenlijk precies gebeurt. Ik heb ook vriendinnen die zich niet kunnen voorstellen dat ik élk jaar dezelfde stof moet uitleggen, want dat is toch saai en wat moet je dan nog voorbereiden? Nou ja, en dan kom ik net als nu met dat voorbeeld van 1x per jaar dezelfde presentatie houden.
vrijdag 21 februari 2014 17:41
quote:frambloosje schreef op 21 februari 2014 @ 17:35:
Het hoort er zeker bij. Wij gaan met groep 6,7 en 8 ieder jaar op kamp. 5 dagen, 4 nachten. Geloof me dan ik daarvan 19 uur aan het werk ben. Maar om die uren nou niet mee te tellen? Waarom dan niet? Het is immers niet vrijwillig. Of zijn mijn uren op papier dan efficiënter?
Dat is idioot. Waarom moet er in drie schooljaren een kamp georganiseerd worden, en dan nog zo lang?
En voor het tellen. Wij hebben wel eens conferenties met een programma van 09.30 tot 20.30 uur (en dan gezamenlijk eten). Die dagen gelden als een 8-urige werkdag, of 9 uur als je normale werkdag 9 uur is. Ik ken ook bedrijven waar reizen op zondag, voor activiteiten op maandag, eigen tijd is. Dat komt dus in heel veel sectoren mee. Maar dat is dan altijd noodzakelijk. Een 5-daags kamp voor 10-jarigen is dat niet. En als je het toch wilt houden, vind ik dat de leerkrachten van de onderbouw ook wel hun steentje kunnen bijdragen. Die komen er makkelijk af met schoolreisjes van 8 tot 16 uur
Het hoort er zeker bij. Wij gaan met groep 6,7 en 8 ieder jaar op kamp. 5 dagen, 4 nachten. Geloof me dan ik daarvan 19 uur aan het werk ben. Maar om die uren nou niet mee te tellen? Waarom dan niet? Het is immers niet vrijwillig. Of zijn mijn uren op papier dan efficiënter?
Dat is idioot. Waarom moet er in drie schooljaren een kamp georganiseerd worden, en dan nog zo lang?
En voor het tellen. Wij hebben wel eens conferenties met een programma van 09.30 tot 20.30 uur (en dan gezamenlijk eten). Die dagen gelden als een 8-urige werkdag, of 9 uur als je normale werkdag 9 uur is. Ik ken ook bedrijven waar reizen op zondag, voor activiteiten op maandag, eigen tijd is. Dat komt dus in heel veel sectoren mee. Maar dat is dan altijd noodzakelijk. Een 5-daags kamp voor 10-jarigen is dat niet. En als je het toch wilt houden, vind ik dat de leerkrachten van de onderbouw ook wel hun steentje kunnen bijdragen. Die komen er makkelijk af met schoolreisjes van 8 tot 16 uur
vrijdag 21 februari 2014 17:43
Haha, nee schoolkamp telt niet mee daarin. Inderdaad, je maakt officieel iets van 9 uur per dag, omdat je veel vakantie hebt.
Maar goed, ze verwachten vaak dat je er om acht uur bent, dingen klaarzetten, bespreken, kinderen opvangen. En als je alles nakijkt, voorbereid, zit je naast de lessen al snel tot half zes op school.
Maar goed, ze verwachten vaak dat je er om acht uur bent, dingen klaarzetten, bespreken, kinderen opvangen. En als je alles nakijkt, voorbereid, zit je naast de lessen al snel tot half zes op school.
vrijdag 21 februari 2014 17:44
Ik heb in de loop der jaren een poosje in het bedrijfsleven gewerkt, een poosje in het onderwijs en een poosje in de gezondheidszorg.
En waar ik ook werkte, het viel me steeds op dat mensen vaak vinden dat ze te hard werken voor te weinig loon.
In het bedrijfsleven wordt bijv gedacht dat het onderwijs zo lekker relaxt is, omdat er zoveel vakantie is. Dat ze in het bedrijfsleven meer verdienen is uiteraard nodig, omdat ze ook veel harder werken.
In het onderwijs wordt dan weer steeds benadrukt dat die vakanties echt niet alleen maar vakanties zijn, dat er heus wel meer bij komt kijken.
In de gezondheidszorg werden we (uiteraard) ook zwaar onderbetaald, zeker vergeleken met het bedrijfsleven. En de indeling in functieschalen deugde niet, want wij deden moeilijker werk dan een andere afdeling en zaten toch een functieschaal lager.
Enz.
Enz.
Enz.
Ik lees dit soort topics altijd met die ervaring in mij achterhoofd: niemand lijkt ooit tevreden. En iedereen heeft altijd het gevoel dat zijn/haar functie onderschat wordt.
Leerkracht is een zwaar beroep, met leuke kanten. Zoals bijv verpleegkundige ook een zwaar beroep is met leuke kanten. En administratief medewerker is ook (op een andere manier) een zwaar beroep, met leuke kanten.
Als de vervelende kanten gaan overheersen moet je overwegen om iets anders te gaan doen, als de leuke kanten overheersen moet je daarvan genieten.
En waar ik ook werkte, het viel me steeds op dat mensen vaak vinden dat ze te hard werken voor te weinig loon.
In het bedrijfsleven wordt bijv gedacht dat het onderwijs zo lekker relaxt is, omdat er zoveel vakantie is. Dat ze in het bedrijfsleven meer verdienen is uiteraard nodig, omdat ze ook veel harder werken.
In het onderwijs wordt dan weer steeds benadrukt dat die vakanties echt niet alleen maar vakanties zijn, dat er heus wel meer bij komt kijken.
In de gezondheidszorg werden we (uiteraard) ook zwaar onderbetaald, zeker vergeleken met het bedrijfsleven. En de indeling in functieschalen deugde niet, want wij deden moeilijker werk dan een andere afdeling en zaten toch een functieschaal lager.
Enz.
Enz.
Enz.
Ik lees dit soort topics altijd met die ervaring in mij achterhoofd: niemand lijkt ooit tevreden. En iedereen heeft altijd het gevoel dat zijn/haar functie onderschat wordt.
Leerkracht is een zwaar beroep, met leuke kanten. Zoals bijv verpleegkundige ook een zwaar beroep is met leuke kanten. En administratief medewerker is ook (op een andere manier) een zwaar beroep, met leuke kanten.
Als de vervelende kanten gaan overheersen moet je overwegen om iets anders te gaan doen, als de leuke kanten overheersen moet je daarvan genieten.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
vrijdag 21 februari 2014 17:45
quote:betjebig schreef op 21 februari 2014 @ 17:41:
[...]
Dat is idioot. Waarom moet er in drie schooljaren een kamp georganiseerd worden, en dan nog zo lang?
En voor het tellen. Wij hebben wel eens conferenties met een programma van 09.30 tot 20.30 uur (en dan gezamenlijk eten). Die dagen gelden als een 8-urige werkdag, of 9 uur als je normale werkdag 9 uur is. Ik ken ook bedrijven waar reizen op zondag, voor activiteiten op maandag, eigen tijd is. Dat komt dus in heel veel sectoren mee. Maar dat is dan altijd noodzakelijk. Een 5-daags kamp voor 10-jarigen is dat niet. En als je het toch wilt houden, vind ik dat de leerkrachten van de onderbouw ook wel hun steentje kunnen bijdragen. Die komen er makkelijk af met schoolreisjes van 8 tot 16 uur
Maar dat weet ik allemaal wel, dat je er bedrijven zijn dat je op zondag moet reizen om op maandag op tijd bij de activiteit moet zijn, maar wat heeft dat met time-management te maken? Want daar wilde je het toch over hebben?
Ik ken ook iemand die mijn reizen met leerlingen gewoon als vakantie ziet, maar vergeet dat ik 3 nachten achter elkaar wakker ben om pubers te entertainen of in het gareel te houden dus 24/7 elke seconde bezig ben. Als ik zeg dat zijn reizen (reist de hele wereld over voor zijn werk) dan ook vakantie zijn dan is dat opeens heel anders. Tsja, zijn beperkte visie denk ik dan maar.
[...]
Dat is idioot. Waarom moet er in drie schooljaren een kamp georganiseerd worden, en dan nog zo lang?
En voor het tellen. Wij hebben wel eens conferenties met een programma van 09.30 tot 20.30 uur (en dan gezamenlijk eten). Die dagen gelden als een 8-urige werkdag, of 9 uur als je normale werkdag 9 uur is. Ik ken ook bedrijven waar reizen op zondag, voor activiteiten op maandag, eigen tijd is. Dat komt dus in heel veel sectoren mee. Maar dat is dan altijd noodzakelijk. Een 5-daags kamp voor 10-jarigen is dat niet. En als je het toch wilt houden, vind ik dat de leerkrachten van de onderbouw ook wel hun steentje kunnen bijdragen. Die komen er makkelijk af met schoolreisjes van 8 tot 16 uur
Maar dat weet ik allemaal wel, dat je er bedrijven zijn dat je op zondag moet reizen om op maandag op tijd bij de activiteit moet zijn, maar wat heeft dat met time-management te maken? Want daar wilde je het toch over hebben?
Ik ken ook iemand die mijn reizen met leerlingen gewoon als vakantie ziet, maar vergeet dat ik 3 nachten achter elkaar wakker ben om pubers te entertainen of in het gareel te houden dus 24/7 elke seconde bezig ben. Als ik zeg dat zijn reizen (reist de hele wereld over voor zijn werk) dan ook vakantie zijn dan is dat opeens heel anders. Tsja, zijn beperkte visie denk ik dan maar.
vrijdag 21 februari 2014 17:48
quote:Solomio schreef op 21 februari 2014 @ 17:44:
Ik heb in de loop der jaren een poosje in het bedrijfsleven gewerkt, een poosje in het onderwijs en een poosje in de gezondheidszorg.
En waar ik ook werkte, het viel me steeds op dat mensen vaak vinden dat ze te hard werken voor te weinig loon.
In het bedrijfsleven wordt bijv gedacht dat het onderwijs zo lekker relaxt is, omdat er zoveel vakantie is. Dat ze in het bedrijfsleven meer verdienen is uiteraard nodig, omdat ze ook veel harder werken.
In het onderwijs wordt dan weer steeds benadrukt dat die vakanties echt niet alleen maar vakanties zijn, dat er heus wel meer bij komt kijken.
In de gezondheidszorg werden we (uiteraard) ook zwaar onderbetaald, zeker vergeleken met het bedrijfsleven. En de indeling in functieschalen deugde niet, want wij deden moeilijker werk dan een andere afdeling en zaten toch een functieschaal lager.
Enz.
Enz.
Enz.
Ik lees dit soort topics altijd met die ervaring in mij achterhoofd: niemand lijkt ooit tevreden. En iedereen heeft altijd het gevoel dat zijn/haar functie onderschat wordt.
Leerkracht is een zwaar beroep, met leuke kanten. Zoals bijv verpleegkundige ook een zwaar beroep is met leuke kanten. En administratief medewerker is ook (op een andere manier) een zwaar beroep, met leuke kanten.
Als de vervelende kanten gaan overheersen moet je overwegen om iets anders te gaan doen, als de leuke kanten overheersen moet je daarvan genieten.
True. Ik heb ook elders ervaring en ook daar vond men dat men veel te hard werkte. Ik weet voor mijzelf persoonlijk wat ikzelf het zwaarste vind, maar ook het leukste. En mijn leerlingen snappen daar helemaal níks van
Wat ik wel merk is dat als het niet zo lekker loopt, dat ik daar in het onderwijs meteen heel erg last van heb, waar ik in het bedrijfsleven gewoon even wat minder werk afleverde (en dat later wel weer inhaalde), als een grumpy old lady rondstapte of iedereen ontweek Nu nu zal dat vast niet in alle banen gelden, maar waar ik werkte dus wel. En ik kan me dus voorstellen dat als het in het team minder loopt en minder blijft lopen dat de een na de ander omvalt omdat het een baan is met zulke extremen. Althans, zo ervaar ik het.
Ik heb in de loop der jaren een poosje in het bedrijfsleven gewerkt, een poosje in het onderwijs en een poosje in de gezondheidszorg.
En waar ik ook werkte, het viel me steeds op dat mensen vaak vinden dat ze te hard werken voor te weinig loon.
In het bedrijfsleven wordt bijv gedacht dat het onderwijs zo lekker relaxt is, omdat er zoveel vakantie is. Dat ze in het bedrijfsleven meer verdienen is uiteraard nodig, omdat ze ook veel harder werken.
In het onderwijs wordt dan weer steeds benadrukt dat die vakanties echt niet alleen maar vakanties zijn, dat er heus wel meer bij komt kijken.
In de gezondheidszorg werden we (uiteraard) ook zwaar onderbetaald, zeker vergeleken met het bedrijfsleven. En de indeling in functieschalen deugde niet, want wij deden moeilijker werk dan een andere afdeling en zaten toch een functieschaal lager.
Enz.
Enz.
Enz.
Ik lees dit soort topics altijd met die ervaring in mij achterhoofd: niemand lijkt ooit tevreden. En iedereen heeft altijd het gevoel dat zijn/haar functie onderschat wordt.
Leerkracht is een zwaar beroep, met leuke kanten. Zoals bijv verpleegkundige ook een zwaar beroep is met leuke kanten. En administratief medewerker is ook (op een andere manier) een zwaar beroep, met leuke kanten.
Als de vervelende kanten gaan overheersen moet je overwegen om iets anders te gaan doen, als de leuke kanten overheersen moet je daarvan genieten.
True. Ik heb ook elders ervaring en ook daar vond men dat men veel te hard werkte. Ik weet voor mijzelf persoonlijk wat ikzelf het zwaarste vind, maar ook het leukste. En mijn leerlingen snappen daar helemaal níks van
Wat ik wel merk is dat als het niet zo lekker loopt, dat ik daar in het onderwijs meteen heel erg last van heb, waar ik in het bedrijfsleven gewoon even wat minder werk afleverde (en dat later wel weer inhaalde), als een grumpy old lady rondstapte of iedereen ontweek Nu nu zal dat vast niet in alle banen gelden, maar waar ik werkte dus wel. En ik kan me dus voorstellen dat als het in het team minder loopt en minder blijft lopen dat de een na de ander omvalt omdat het een baan is met zulke extremen. Althans, zo ervaar ik het.
vrijdag 21 februari 2014 17:54
quote:sofietje83 schreef op 21 februari 2014 @ 17:43:
Betjebig werkt niet in het onderwijs? Misschien toch eens proberen dan, kijken of je het zelf wat efficiënter kunt
Nou kijk, vind je dat dan een aardige opmerking?
Ik werk niet in het onderwijs omdat ik er niet aan moet denken om de hele dag opgesloten te zitten met 30 kinderen. Tijdens mijn hulpuurtjes op school ben ik regelmatig tot de conclusie gekomen dat ik gelukkig geen roeping ben misgelopen. Maar ik heb wel een baan met een urennorm en ik zie veel collega's die niet halen, terwijl anderen dat wel kunnen. Ik zie ook de verschillen tussen de werkwijze van degenen die het wel en niet redden binnen hun uren. En eerlijk is eerlijk, de mensen die het meest 'betrokken' zijn bij het vak, die echt alles uit de kast halen om het zo goed mogelijk te doen, zijn degenen met de laagste productie. Van mezelf weet ik dat de kwaliteit van mijn werk voldoende (niet geweldig) is, en ik zit ruimschoots binnen mijn normtijd. Je hebt dus wel wat speelruimte in het gebied tussen kwaliteit en kwantiteit. Het hoeft niet slecht te worden als je wat 'efficiënter' werkt of dingen niet doet.
Betjebig werkt niet in het onderwijs? Misschien toch eens proberen dan, kijken of je het zelf wat efficiënter kunt
Nou kijk, vind je dat dan een aardige opmerking?
Ik werk niet in het onderwijs omdat ik er niet aan moet denken om de hele dag opgesloten te zitten met 30 kinderen. Tijdens mijn hulpuurtjes op school ben ik regelmatig tot de conclusie gekomen dat ik gelukkig geen roeping ben misgelopen. Maar ik heb wel een baan met een urennorm en ik zie veel collega's die niet halen, terwijl anderen dat wel kunnen. Ik zie ook de verschillen tussen de werkwijze van degenen die het wel en niet redden binnen hun uren. En eerlijk is eerlijk, de mensen die het meest 'betrokken' zijn bij het vak, die echt alles uit de kast halen om het zo goed mogelijk te doen, zijn degenen met de laagste productie. Van mezelf weet ik dat de kwaliteit van mijn werk voldoende (niet geweldig) is, en ik zit ruimschoots binnen mijn normtijd. Je hebt dus wel wat speelruimte in het gebied tussen kwaliteit en kwantiteit. Het hoeft niet slecht te worden als je wat 'efficiënter' werkt of dingen niet doet.
