Kinderen
alle pijlers
Rebelse puber problemen
zaterdag 25 februari 2017 04:06
Onze zoon van 15 begint nu echt heel erg te puberen. Het grootste probleem is dat als hij een 'bui' heeft hij naar niks en niemand wil luisteren. Hij vindt dat hij zich niks hoeft te laten zeggen en het huis kan verlaten als hij daar zin in heeft. Bijkomend probleem is dat beide kinderen op heel jonge leeftijd bij hun moeder zijn weggehaald (het zijn dus mijn stiefkinderen) en dat ze van de kinderbescherming niet zonder toezicht bij hun moeder mogen komen. Moeder woont tegenwoordig bij ons in de buurt en nu gaat zoon dus te pas en te onpas naar zijn moeder. We zijn niet bang dat er iets gebeurt daar maar helaas hebben we wel al eerder problemen gekregen toen we de kinderen wel bij hun moeder lieten komen en zijn toen door de politie op onze vingers getikt dat dat niet mocht.
We wonen niet in NL en situatie is absoluut niet vergelijkbaar met hoe dit in NL zou zijn.
Mijn vraag is hoe we hier mee om moeten gaan. Zoon liegt over het bezoeken van zijn moeder.
Gewoon verbieden gaat niet meer werken en ik wil niet in de situatie komen waar er elke keer ruzie is en hij uiteindelijk toch gewoon de deur uitgaat. Aan de ene kant worden beide kinderen groter en kunnen we zich niet alles meer verbieden. Aan de andere kant hebben moeder en haar huishouden niet echt een goede invloed op de kinderen. Volgens alle therapeuten die zich met de kinderen hebben beziggehouden is minimaal contact het beste voor ze.
Ook vind ik het heel moeilijk om te gaan met de dwarse buien van zoon. Hij wordt ook heel agressief en is me al een keer bijna aangevlogen. Daar hebben we overigens wel een goed crisisplan voor maar ik wil liever helemaal niet in die situatie komen. Aan de andere kant wil ik ook niet het gevoel hebben dat hij naar niemand meer luistert, over ons heen loopt en het huishouden tiranniseert met zijn buien.
Zodra zijn bui weer over is is hij redelijk en ziet wel in dat zijn gedrag niet goed is. Maar de volgende dag gaat het weer precies hetzelfde.
En op school dezelfde problemen. Daar wandelt hij gewoon de klas uit als het hem niet meer bevalt.
Maar goed, de bezoeken aan zijn moeder zijn waarom ik hier raad vraag. Wie heeft tips om hier mee om te gaan?
We wonen niet in NL en situatie is absoluut niet vergelijkbaar met hoe dit in NL zou zijn.
Mijn vraag is hoe we hier mee om moeten gaan. Zoon liegt over het bezoeken van zijn moeder.
Gewoon verbieden gaat niet meer werken en ik wil niet in de situatie komen waar er elke keer ruzie is en hij uiteindelijk toch gewoon de deur uitgaat. Aan de ene kant worden beide kinderen groter en kunnen we zich niet alles meer verbieden. Aan de andere kant hebben moeder en haar huishouden niet echt een goede invloed op de kinderen. Volgens alle therapeuten die zich met de kinderen hebben beziggehouden is minimaal contact het beste voor ze.
Ook vind ik het heel moeilijk om te gaan met de dwarse buien van zoon. Hij wordt ook heel agressief en is me al een keer bijna aangevlogen. Daar hebben we overigens wel een goed crisisplan voor maar ik wil liever helemaal niet in die situatie komen. Aan de andere kant wil ik ook niet het gevoel hebben dat hij naar niemand meer luistert, over ons heen loopt en het huishouden tiranniseert met zijn buien.
Zodra zijn bui weer over is is hij redelijk en ziet wel in dat zijn gedrag niet goed is. Maar de volgende dag gaat het weer precies hetzelfde.
En op school dezelfde problemen. Daar wandelt hij gewoon de klas uit als het hem niet meer bevalt.
Maar goed, de bezoeken aan zijn moeder zijn waarom ik hier raad vraag. Wie heeft tips om hier mee om te gaan?
zaterdag 25 februari 2017 04:23
Wat is de reden dat hij niet zonder toezicht bij zijn moeder mag zijn? Vind ik wel een belangrijk detail. Maar goed, als je in de problemen komt met de wet, lijkt het me dat je niet veel anders kunt doen dan blijven verbieden en zijn moeder vragen hem naar huis te sturen. Als dat kan.
Vlieg met me mee naar de regenboog.
zaterdag 25 februari 2017 04:56
Reden is dat moeder 12 jaar geleden uit de ouderlijke macht is ontzet. We weten niet precies waarom maar kan zijn omdat ze gearresteerd was en er toen niemand voor de kinderen was. Ze heeft nooit meer geprobeerd de kinderen terug te krijgen.
Moeder is niet echt betrouwbaar. Als ze een fijne moeder zou zijn en leuk met haar kinderen dan zou ik het allemaal geen probleem vinden. En dan zou ook het risico dat er of kinderbescherming of politie ergens bij komt kijken minimaal zijn.
De kinderen idealiseren hun moeder echter, zeker nu ze haar al een paar jaar amper meer hebben gezien. Dat ligt overigens grotendeels aan moeder. Die vraagt soms maanden niet naar haar kinderen en dan opeens wil ze ze wel weer op bezoek hebben.
Kinderen hebben een eigen telefoon en bellen haar ook amper.
Maar natuurlijk als ze boos op ons zijn dan willen ze wel naar moeder.
Moeder vragen hem terug te sturen gaat 't niet worden. Zij doet echt gewoon waar ze zelf zin in heeft.
Moeder is niet echt betrouwbaar. Als ze een fijne moeder zou zijn en leuk met haar kinderen dan zou ik het allemaal geen probleem vinden. En dan zou ook het risico dat er of kinderbescherming of politie ergens bij komt kijken minimaal zijn.
De kinderen idealiseren hun moeder echter, zeker nu ze haar al een paar jaar amper meer hebben gezien. Dat ligt overigens grotendeels aan moeder. Die vraagt soms maanden niet naar haar kinderen en dan opeens wil ze ze wel weer op bezoek hebben.
Kinderen hebben een eigen telefoon en bellen haar ook amper.
Maar natuurlijk als ze boos op ons zijn dan willen ze wel naar moeder.
Moeder vragen hem terug te sturen gaat 't niet worden. Zij doet echt gewoon waar ze zelf zin in heeft.
zaterdag 25 februari 2017 05:13
Dan zou ik er proberen achter te komen waarom ze uit de ouderlijke macht gezet is. Want het zou net zo goed iets kunnen zijn waar je nu niet aan denkt. Gissen is missen. En kijken of dat echt een slechte invloed kan hebben. Ik weet niet in welk land je woont maar ik neem toch aan dat dat ergens genoteerd staat. Als je de precieze reden weet, kun je denk ik beter beoordelen hoe schadelijk het voor de kinderen is om met haar om te gaan.
Niet echt betrouwbaar, is nog geen reden om iemand af te doen als niet geschikt om met haar kinderen om te gaan. Liegt/steelt/bedriegt ze? Kun je iets meer detail geven van wat je zelf ervaren hebt van haar? Wie weet heeft ze een stoornis. Ik zou bij bv drugsgebruik of ander crimineel gedrag me wel zorgen maken maar bij een stoornis niet, of iig niet meteen. Je neemt het niet erg serieus dat het van de wet niet mag om haar te zien, of heb ik dan de verkeerde indruk?
Ik kijk naar wat mensen doen, wat doet ze dan wat je zo dwars zit? Je moet kinderen ook niet onderschatten he, kan best zijn dat ze heel goed met hun moeder en haar problemen omgaan. Ga anders gewoon een keer mee. En praat met haar. Dat mag toch wel?
Zou het kunnen dat je te kort door de bocht gaat? Je zegt ook dat je je geen zorgen maakt dat ze ze wat aandoet, wat is dan wel het bezwaar?
Niet echt betrouwbaar, is nog geen reden om iemand af te doen als niet geschikt om met haar kinderen om te gaan. Liegt/steelt/bedriegt ze? Kun je iets meer detail geven van wat je zelf ervaren hebt van haar? Wie weet heeft ze een stoornis. Ik zou bij bv drugsgebruik of ander crimineel gedrag me wel zorgen maken maar bij een stoornis niet, of iig niet meteen. Je neemt het niet erg serieus dat het van de wet niet mag om haar te zien, of heb ik dan de verkeerde indruk?
Ik kijk naar wat mensen doen, wat doet ze dan wat je zo dwars zit? Je moet kinderen ook niet onderschatten he, kan best zijn dat ze heel goed met hun moeder en haar problemen omgaan. Ga anders gewoon een keer mee. En praat met haar. Dat mag toch wel?
Zou het kunnen dat je te kort door de bocht gaat? Je zegt ook dat je je geen zorgen maakt dat ze ze wat aandoet, wat is dan wel het bezwaar?
Vlieg met me mee naar de regenboog.
zaterdag 25 februari 2017 05:47
Ze gebruikt geen drugs maar ze is ook niet echt normaal. Ze is hoogst onbetrouwbaar. Toen we de kinderen nog bij haar lieten logeren zette ze gewoon voor onze deur neer als ze ze zat was zonder te controleren of we thuis waren.
Ik heb in die tijd geprobeerd een band met haar op te bouwen in het belang van de kinderen maar de ene dag was ik haar beste vriendin en de volgende dag was ik de white bitch. Toen ze me een keer heeft aangevallen was het klaar voor mij, dus ik ga er niet meer naar toe.
Uitzoeken van reden van de ontzetting uit ouderlijke macht is nog niemand gelukt. Hun vader niet en geen van alle therapeuten. Ik woon in een soort bananenrepubliek.
Ik ben echt niet zo bang dat ze de kinderen iets aan doet. Ze zijn nu groot genoeg om zelf weg te lopen als ze vervelend wordt.
Ik heb in die tijd geprobeerd een band met haar op te bouwen in het belang van de kinderen maar de ene dag was ik haar beste vriendin en de volgende dag was ik de white bitch. Toen ze me een keer heeft aangevallen was het klaar voor mij, dus ik ga er niet meer naar toe.
Uitzoeken van reden van de ontzetting uit ouderlijke macht is nog niemand gelukt. Hun vader niet en geen van alle therapeuten. Ik woon in een soort bananenrepubliek.
Ik ben echt niet zo bang dat ze de kinderen iets aan doet. Ze zijn nu groot genoeg om zelf weg te lopen als ze vervelend wordt.
zaterdag 25 februari 2017 06:00
Punt is denk ik.... de kinderen hebben wel behoefde aan contact met moeder. Kan je daar niet verder over praten als de jongen rustig is. Misschien heeft hij de uithuisplaatsing niet geaccepteerd enz enz? Zoek de oorzaak van zijn gedrag, vermoede dat moeder niet wil/ kan helpen om de situatie te verbeteren.
zaterdag 25 februari 2017 07:41
Wat adviseren de therapeuten rondom zijn boze buien? Zijn er weleens gesprekken geweest over zijn moeder en hoe ze is voor de kinderen?
En de kinderbescherming is nog betrokken, wat is hun oplossing dan voor het weglopen naar zijn moeder? Het is geen kleuter die je binnen kan houden.
Is er iemand anders in jullie omgeving die een klik heeft met je stiefzoon? Kan stiefzoon daar dan naar toe als hij boos is? Zonder preken of straf maar gewoon even afstand nemen en rustig worden?
En de kinderbescherming is nog betrokken, wat is hun oplossing dan voor het weglopen naar zijn moeder? Het is geen kleuter die je binnen kan houden.
Is er iemand anders in jullie omgeving die een klik heeft met je stiefzoon? Kan stiefzoon daar dan naar toe als hij boos is? Zonder preken of straf maar gewoon even afstand nemen en rustig worden?
zaterdag 25 februari 2017 07:42
Als je in de VS woont en als de rechter een contactverbod heeft opgelegd, dan kun je eventueel de politie bellen om dat verbod te handhaven.
Als hij op een openbare school zit, kan hij via school counseling (therapie) krijgen. Ik denk dat het erg belangrijk voor hem is om er met een professioneel iemand over te praten.
Als hij op een openbare school zit, kan hij via school counseling (therapie) krijgen. Ik denk dat het erg belangrijk voor hem is om er met een professioneel iemand over te praten.
Let’s go Brandon!
zaterdag 25 februari 2017 07:44
zaterdag 25 februari 2017 07:44
zaterdag 25 februari 2017 07:47
Hij heeft dus overduidelijk behoefte aan contact met zijn moeder: dat zou ik dan dus maar rap op een normale manier mogelijk gaan maken. Hij is 15, geen 5: tijd om met de instanties in gesprek te gaan zodat hij wel gewoon naar haar toe mag als hij dat wil.
Dit verbieden: het gaat gewoon alleen maar gezeik opleveren want op stiekem heb je geen grip. Als hij open is over wat hij wanneer doet kan je een dialoog met hem starten.
Dit verbieden: het gaat gewoon alleen maar gezeik opleveren want op stiekem heb je geen grip. Als hij open is over wat hij wanneer doet kan je een dialoog met hem starten.
zaterdag 25 februari 2017 07:59
quote:-Suze- schreef op 25 februari 2017 @ 07:47:
Hij heeft dus overduidelijk behoefte aan contact met zijn moeder: dat zou ik dan dus maar rap op een normale manier mogelijk gaan maken. Hij is 15, geen 5: tijd om met de instanties in gesprek te gaan zodat hij wel gewoon naar haar toe mag als hij dat wil.
Dit verbieden: het gaat gewoon alleen maar gezeik opleveren want op stiekem heb je geen grip. Als hij open is over wat hij wanneer doet kan je een dialoog met hem starten.+1
Hij heeft dus overduidelijk behoefte aan contact met zijn moeder: dat zou ik dan dus maar rap op een normale manier mogelijk gaan maken. Hij is 15, geen 5: tijd om met de instanties in gesprek te gaan zodat hij wel gewoon naar haar toe mag als hij dat wil.
Dit verbieden: het gaat gewoon alleen maar gezeik opleveren want op stiekem heb je geen grip. Als hij open is over wat hij wanneer doet kan je een dialoog met hem starten.+1
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
zaterdag 25 februari 2017 08:13
Hij is 15. Dat is toch wel een leeftijd waarop je hem duidelijk moet kunnen maken wat de consequenties van zijn daden zijn. En dat hij zelf ook verantwoordelijkheid heeft. Hij beweegt zich vrij, je kunt hem niet elke minuut van de dag controleren. Ik snap dat je je heel erg veel zorgen maakt, maar er zijn grenzen aan wat je kunt doen. Hij gaat niet stoppen met zijn moeder te zien. Kunnen de regels niet worden veranderd, zodat er wel ruime komt voor zijn behoefte hierin? Als er een bezoekregeling komt werkt dat misschien wel beter, dan hoeft hij het niet stiekem te doen. Je zegt zelf dat de kinderen daar zelf weg kunnen als het niet veilig is, dit is een heel andere situatie dan 12 jaar geleden. Toen was hij 3, nu is hij bijna volwassen. En misschien verandert de relatie tussen jou en zijn moeder ook wel als jij hem niet meer verbiedt bij haar te komen. (dit is niet hoe ik het zie, maar wellicht wel hoe moeder en zoon het onderling benoemen).
zaterdag 25 februari 2017 08:22
quote:-Suze- schreef op 25 februari 2017 @ 07:47:
Hij heeft dus overduidelijk behoefte aan contact met zijn moeder: dat zou ik dan dus maar rap op een normale manier mogelijk gaan maken. Hij is 15, geen 5: tijd om met de instanties in gesprek te gaan zodat hij wel gewoon naar haar toe mag als hij dat wil.
Dit verbieden: het gaat gewoon alleen maar gezeik opleveren want op stiekem heb je geen grip. Als hij open is over wat hij wanneer doet kan je een dialoog met hem starten.
Als ze uit de ouderlijke macht is gezet en er een contactverbod is opgelegd, dan heeft hij natuurlijk niet veel te willen.
Ik denk dat het zaak is om erachter te komen waarom ze uit de ouderlijke macht is gezet, en van daaruit te zien wat je kunt doen.
Hij heeft dus overduidelijk behoefte aan contact met zijn moeder: dat zou ik dan dus maar rap op een normale manier mogelijk gaan maken. Hij is 15, geen 5: tijd om met de instanties in gesprek te gaan zodat hij wel gewoon naar haar toe mag als hij dat wil.
Dit verbieden: het gaat gewoon alleen maar gezeik opleveren want op stiekem heb je geen grip. Als hij open is over wat hij wanneer doet kan je een dialoog met hem starten.
Als ze uit de ouderlijke macht is gezet en er een contactverbod is opgelegd, dan heeft hij natuurlijk niet veel te willen.
Ik denk dat het zaak is om erachter te komen waarom ze uit de ouderlijke macht is gezet, en van daaruit te zien wat je kunt doen.
Let’s go Brandon!
zaterdag 25 februari 2017 08:28
quote:havermout1 schreef op 25 februari 2017 @ 08:22:
[...]
Als ze uit de ouderlijke macht is gezet en er een contactverbod is opgelegd, dan heeft hij natuurlijk niet veel te willen.
Ik denk dat het zaak is om erachter te komen waarom ze uit de ouderlijke macht is gezet, en van daaruit te zien wat je kunt doen.
Het kind is 15 en dat verbod is 12 jaar oud.
Dan kan je janken roepen dat hij niks te willen heeft maar dan raak je hem dus gewoon emotioneel kwijt. Dat kan toch nooit de bedoeling zijn.
[...]
Als ze uit de ouderlijke macht is gezet en er een contactverbod is opgelegd, dan heeft hij natuurlijk niet veel te willen.
Ik denk dat het zaak is om erachter te komen waarom ze uit de ouderlijke macht is gezet, en van daaruit te zien wat je kunt doen.
Het kind is 15 en dat verbod is 12 jaar oud.
Dan kan je janken roepen dat hij niks te willen heeft maar dan raak je hem dus gewoon emotioneel kwijt. Dat kan toch nooit de bedoeling zijn.
zaterdag 25 februari 2017 08:29
De moeder is 12 jaar geleden..... toen was die knul dus drie jaar. Dat je een driejarige niet zonder toezicht laat, akkoord. Maar met 15 zijn ze erg hard op weg naar volwassen worden. Hier lopen twee topics over pubers en hoewel beide topics een andere insteek hebben, loopt er toch een rode draad doorheen; ze worden volwassen en krijgen een eigen mening.
Behalve verweg verhuizen kun je de kinderen daar niet meer weghouden. Sterker; in sommige landen mag je met 16 autorijden, dus dan heeft verweg ook geen nut meer.
Het beste dat je, volgens mij, kunt doen is contact opnemen met de instanties en de regels opnieuw doorgaan.
Behalve verweg verhuizen kun je de kinderen daar niet meer weghouden. Sterker; in sommige landen mag je met 16 autorijden, dus dan heeft verweg ook geen nut meer.
Het beste dat je, volgens mij, kunt doen is contact opnemen met de instanties en de regels opnieuw doorgaan.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zaterdag 25 februari 2017 08:33
Ik denk dat de reden van uit ouderlijke macht ontzetten 13 jaar later er niet meer zo toe doet.
Kijk naar het nu.
Heeft hij vrienden? Hobby's? Hoe gaat het op school?
Contact met moeder houd je niet tegen hoogstens kun je invloed hebben op de frequentie. Kijken of je alternatieve tijdsbesteding voor hem hebt.
Lastig zeg. Lastige leeftijd. Sterkte.
Kijk naar het nu.
Heeft hij vrienden? Hobby's? Hoe gaat het op school?
Contact met moeder houd je niet tegen hoogstens kun je invloed hebben op de frequentie. Kijken of je alternatieve tijdsbesteding voor hem hebt.
Lastig zeg. Lastige leeftijd. Sterkte.
zaterdag 25 februari 2017 08:39
Waarom praat je niet MET hem. Met pubers kan je best praten ipv tegen ze praten.
Vraag hoe het was bij zijn moeder. In plaats van negatief en dat hij daar niet mag komen etc. Het is zijn keuze, leer hem keuzes te maken en daarbij wat eventuele gevolgen kunnen zijn. En hem zelf te laten beslissen, bijsturen kan je doen door de beide keuzes neer te leggen en wat het kan opleveren.
Echt praat MET hem. En leg hem geen regels op (tot op bepaalde hoogte want normaal communiceren is gewoon een must) waarmee jullie hem in het harnas jagen.
Vraag hoe het was bij zijn moeder. In plaats van negatief en dat hij daar niet mag komen etc. Het is zijn keuze, leer hem keuzes te maken en daarbij wat eventuele gevolgen kunnen zijn. En hem zelf te laten beslissen, bijsturen kan je doen door de beide keuzes neer te leggen en wat het kan opleveren.
Echt praat MET hem. En leg hem geen regels op (tot op bepaalde hoogte want normaal communiceren is gewoon een must) waarmee jullie hem in het harnas jagen.
