Kinderen
alle pijlers
Spijt?
vrijdag 28 augustus 2015 07:35
Ik heb geen kinderen. Nu ben ik 42 en echt over datum. Ik weet dus dat ik iemand ben zonder kinderen. En opeens heb ik daar last van. Wat ik dacht klopt niet, ik dacht dat ik niet een leuke moeder zou zijn. Dat zou ik wel zijn. Ik zou zelfs een hele leuke moeder zijn.
..tja ik kan lullen wat ik wil...ik heb gedachtes die gaan over spijt van mijn keuze om geen kind te krijgen. Aan de andere kant ben ik er ook heel blij mee, want ik kan elke kant op die ik wil.
Wat wil ik hier? Ik hoop op reacties van mensen die dit begrijpen en ik hoop daar van iets te kunnen leren.
..tja ik kan lullen wat ik wil...ik heb gedachtes die gaan over spijt van mijn keuze om geen kind te krijgen. Aan de andere kant ben ik er ook heel blij mee, want ik kan elke kant op die ik wil.
Wat wil ik hier? Ik hoop op reacties van mensen die dit begrijpen en ik hoop daar van iets te kunnen leren.
vrijdag 28 augustus 2015 07:45
Er zijn ook ouders die juist spijt hebben dat ze kinderen hebben gekregen, om verschillende redenen. Je weet nóóit van tevoren hoe het is, zowel een leven met als een leven zonder kinderen. Ik denk dat de kunst is om tevreden te zijn met de keuze die je (destijds) hebt gemaakt en het beste uit het leven en jezelf te halen....dan is het sowieso nooit een verkeerde keuze geweest.
vrijdag 28 augustus 2015 07:45
Ik heb wel kinderen er daar geen spijt van, maar een vriendin van mij heeft bewustcgeen kinderen. Waar zij vroeger dacht dat wel te krijgen. Ze vertelde laatst dat ze ondanks dat het een bewust besluit was ze tot haar verbazing wel door een rouw proces is gegaan. Misschien heb jij nu ook zoiets ondanks dat je bewust niet voor kinderen heb gekozen en nu is het echt te laat dat het een plek moet geven.
vrijdag 28 augustus 2015 07:55
Ik snap dat wel, en had bijna (om andere redenen, maar toch) in diezelfde positie gezeten. Het is een rouwproces.
Heb je er echt spijt van? Zou je willen onderzoeken of er voor jou nog wegen zijn om alsnog een kind te krijgen?
Zo niet, dan moet je het misschien vergelijken met de man die op een dag opstaat en zich ineens realiseert dat hij te oud is om profvoetballer te worden. Niet dat hij dat ooit werkelijk heeft geambieerd of dat hij ontevreden is met zijn leven, maar nu de keus er definitief niet meer is en hij de deur met een klap hoort dichtvallen, overvalt hem een soort paniek. Hij rouwt om het verlies van zijn jeugd, van het gevoel dat de hele wereld aan zijn voeten lag en dat hij die vorm kon geven zoals hij maar wilde.
Dat gevoel wil ook echt gevoeld worden, anders blijft het doorzeuren. Daarna kan je dan hopelijk weer gewoon verder.
Heb je er echt spijt van? Zou je willen onderzoeken of er voor jou nog wegen zijn om alsnog een kind te krijgen?
Zo niet, dan moet je het misschien vergelijken met de man die op een dag opstaat en zich ineens realiseert dat hij te oud is om profvoetballer te worden. Niet dat hij dat ooit werkelijk heeft geambieerd of dat hij ontevreden is met zijn leven, maar nu de keus er definitief niet meer is en hij de deur met een klap hoort dichtvallen, overvalt hem een soort paniek. Hij rouwt om het verlies van zijn jeugd, van het gevoel dat de hele wereld aan zijn voeten lag en dat hij die vorm kon geven zoals hij maar wilde.
Dat gevoel wil ook echt gevoeld worden, anders blijft het doorzeuren. Daarna kan je dan hopelijk weer gewoon verder.
vrijdag 28 augustus 2015 07:55
Ik ben 46 en bewust kindvrij en nog nooit ook maar één greintje spijt gehad, in tegendeel zelfs. Er zijn juist zoveel meer redenen bij gekomen waarom ik vind dat een kind hebben niet bij mij past. Ook externe redenen trouwens, zoals ons sociale stelsel wat met sprongen wordt afgebroken en waar moet het naartoe met Europa? Denk dat de generatie na ons een heel zwaar leven tegemoet gaat. Dus buiten mijn persoonlijke redenen om ze niet te willen, ben ik blij dat ik geen nieuw mens belast heb met wat de toekomst hier voor ons in petto heeft.
Shoot first, ask questions later!
vrijdag 28 augustus 2015 08:05
Wat vervelend voor je!
Ik kan me op zich wel voorstellen dat je leeftijd meespeelt.
Dat je nu op het moment zit dat het wat jouw betreft echt geen optie meer is en dat je dan een spijt voelt over de keuze die je niet meer kan veranderen. Maar dat dat over een tijdje juist weer anders voelt en dat dan de redenen waarom je in eerste instantie langdurig geen kinderen wilde weer de overhand gaan nemen.
Ik kan me op zich wel voorstellen dat je leeftijd meespeelt.
Dat je nu op het moment zit dat het wat jouw betreft echt geen optie meer is en dat je dan een spijt voelt over de keuze die je niet meer kan veranderen. Maar dat dat over een tijdje juist weer anders voelt en dat dan de redenen waarom je in eerste instantie langdurig geen kinderen wilde weer de overhand gaan nemen.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 28 augustus 2015 08:16
quote:hkgirl schreef op 28 augustus 2015 @ 07:45:
Er zijn ook ouders die juist spijt hebben dat ze kinderen hebben gekregen, om verschillende redenen. Je weet nóóit van tevoren hoe het is, zowel een leven met als een leven zonder kinderen. Ik denk dat de kunst is om tevreden te zijn met de keuze die je (destijds) hebt gemaakt en het beste uit het leven en jezelf te halen....dan is het sowieso nooit een verkeerde keuze geweest.
Dit vind ik een prachtige reactie, zo is het eigenlijk wel, niet zo makkelijk om altijd zo te denken, maar als je het kan geeft het verlichting.
Ik heb wel kinderen, en ik vind het soms behoorlijk beperken, ik denk dat voor mij, maar goed het is misschien makkelijk kletsen met kinderen, dat ik ook erg gelukkig was geweest zonder kinderen. Ik zou een heel ander leven hebben dan ik nu heb, maar zeker niet minder dat weet ik zeker.
Er zijn ook ouders die juist spijt hebben dat ze kinderen hebben gekregen, om verschillende redenen. Je weet nóóit van tevoren hoe het is, zowel een leven met als een leven zonder kinderen. Ik denk dat de kunst is om tevreden te zijn met de keuze die je (destijds) hebt gemaakt en het beste uit het leven en jezelf te halen....dan is het sowieso nooit een verkeerde keuze geweest.
Dit vind ik een prachtige reactie, zo is het eigenlijk wel, niet zo makkelijk om altijd zo te denken, maar als je het kan geeft het verlichting.
Ik heb wel kinderen, en ik vind het soms behoorlijk beperken, ik denk dat voor mij, maar goed het is misschien makkelijk kletsen met kinderen, dat ik ook erg gelukkig was geweest zonder kinderen. Ik zou een heel ander leven hebben dan ik nu heb, maar zeker niet minder dat weet ik zeker.
vrijdag 28 augustus 2015 08:20
Heb je spijt van het feit dat je nooit aan kinderen begonnen bent of vind je het spijtig dat je nu geen keuze meer kunt maken? Het lijkt me in jouw geval meer het laatste.
Je hebt die beslissing een keer gemaakt en nu besef je dat je je daar bij neer moet leggen, dat is nu definitief.
Het leven houdt nu niet ineens op hoor, misschien moet je wennen aan dat idee, maar kom op, maak er wat van.
Je hebt die beslissing een keer gemaakt en nu besef je dat je je daar bij neer moet leggen, dat is nu definitief.
Het leven houdt nu niet ineens op hoor, misschien moet je wennen aan dat idee, maar kom op, maak er wat van.
vrijdag 28 augustus 2015 08:23
quote:foeksia72 schreef op 28 augustus 2015 @ 08:04:
Heb je niet spijt omdat deze optie (in principe) voor jou afgesloten is? Dat je lichaam de keuze voor jou heeft gemaakt? Wat mis je aan het niet-kinderen hebben?
Is een alternatief een optie? Bijv. Tante zijn, of opvangmoeder?Dit dus.. Uiteraard niet hetzelfde, maar volgens mij zijn hier steeds meer mogelijkheden voor..
Heb je niet spijt omdat deze optie (in principe) voor jou afgesloten is? Dat je lichaam de keuze voor jou heeft gemaakt? Wat mis je aan het niet-kinderen hebben?
Is een alternatief een optie? Bijv. Tante zijn, of opvangmoeder?Dit dus.. Uiteraard niet hetzelfde, maar volgens mij zijn hier steeds meer mogelijkheden voor..
vrijdag 28 augustus 2015 08:27
quote:Broedkippetje schreef op 28 augustus 2015 @ 08:05:
Maar dat dat over een tijdje juist weer anders voelt en dat dan de redenen waarom je in eerste instantie langdurig geen kinderen wilde weer de overhand gaan nemen.Dit denk ik ook. Je wilde tenslotte niet voor niets géén kinderen.
Maar dat dat over een tijdje juist weer anders voelt en dat dan de redenen waarom je in eerste instantie langdurig geen kinderen wilde weer de overhand gaan nemen.Dit denk ik ook. Je wilde tenslotte niet voor niets géén kinderen.
Shoot first, ask questions later!
vrijdag 28 augustus 2015 08:30
Ik heb het zelfde gevoel al jij TO. Ik heb ook bewust geen kinderen gekregen omdat ik ook altijd heb gedacht dat ik geen goede moeder zou zijn. En ik was bang dat ik de verantwoording niet aan zou kunnen. En nu ben ik te oud, zelfs nog iets ouder dan jij, en ik lig in echtscheiding. Wat dat betreft is het wellicht beter dat er geen kinderen zijn gekomen.
Spijt dat ze er niet zijn wil ik het niet noemen. Wel een gemiste kans. Ik had een prima moeder geweest met ontzettend veel liefde te geven.
Spijt dat ze er niet zijn wil ik het niet noemen. Wel een gemiste kans. Ik had een prima moeder geweest met ontzettend veel liefde te geven.
vrijdag 28 augustus 2015 08:32
vrijdag 28 augustus 2015 08:33
ik ben (nu)48 en toen ik 40 was moesten we gaan kiezen: medische molen in of niet. Wij hebben toen voor het laatste gekozen. Dat ik kinderloos ben is dus een 'gedeeltelijke' bewuste keuze.
Ondanks dat het bewust is gegaan, ik bewust afzag van de mogelijkheid om een kind te krijgen had (en soms nog) ik het er moeilijk mee. Hebjehaarookweer heeft het ontzetttend mooi verwoord: op een dag wordt je wakker en je beseft: het is nu echt te laat. Nu kan het niet meer. En daar hoort inderdaad een rouwproces bij. Dat gaat bij vlagen: soms denk je er wéken over na en denk je " had ik niet toch...' , lig je huilend in bed en dan weer maanden niet, je komt in de supermarkt, ziet daar jengelende kinderen en denkt 'gelukkig, geen last van'
En zoals Hebjehaarookweer zegt: laat dat gevoel niet doorzeuren. Neem die tijd om te rouwen over je beslissing. Want uit ervaring weet ik dat 'doorgaan' en wegstoppen niet de juiste weg is. Je rouwt inderdaad niet omdat je geen kind hebt, maar omdat de tijd van kiezen voorbij is. Ik snap hoe je je voelt
liefs, meiroosje
Ondanks dat het bewust is gegaan, ik bewust afzag van de mogelijkheid om een kind te krijgen had (en soms nog) ik het er moeilijk mee. Hebjehaarookweer heeft het ontzetttend mooi verwoord: op een dag wordt je wakker en je beseft: het is nu echt te laat. Nu kan het niet meer. En daar hoort inderdaad een rouwproces bij. Dat gaat bij vlagen: soms denk je er wéken over na en denk je " had ik niet toch...' , lig je huilend in bed en dan weer maanden niet, je komt in de supermarkt, ziet daar jengelende kinderen en denkt 'gelukkig, geen last van'
En zoals Hebjehaarookweer zegt: laat dat gevoel niet doorzeuren. Neem die tijd om te rouwen over je beslissing. Want uit ervaring weet ik dat 'doorgaan' en wegstoppen niet de juiste weg is. Je rouwt inderdaad niet omdat je geen kind hebt, maar omdat de tijd van kiezen voorbij is. Ik snap hoe je je voelt
liefs, meiroosje
vrijdag 28 augustus 2015 08:34
quote:redbuIIetje schreef op 28 augustus 2015 @ 07:55:
Ik ben 46 en bewust kindvrij en nog nooit ook maar één greintje spijt gehad, in tegendeel zelfs. Er zijn juist zoveel meer redenen bij gekomen waarom ik vind dat een kind hebben niet bij mij past. Ook externe redenen trouwens, zoals ons sociale stelsel wat met sprongen wordt afgebroken en waar moet het naartoe met Europa? Denk dat de generatie na ons een heel zwaar leven tegemoet gaat. Dus buiten mijn persoonlijke redenen om ze niet te willen, ben ik blij dat ik geen nieuw mens belast heb met wat de toekomst hier voor ons in petto heeft.
Ik denk dat dit van alle tijden is.. Wat denk je wat de ouders in de jaren 60 gedacht moeten hebben. Opkomende Flower Power, Demonische muziek zoals Elvis, en de Stones. Sommigen dachten echt wel.. De wereld gaat eraan...
Ik snap dat waar jij op doelt nog ff wat anders is.. Maar oorlogen etc etc zijn ook van alle tijden
Ik ben 46 en bewust kindvrij en nog nooit ook maar één greintje spijt gehad, in tegendeel zelfs. Er zijn juist zoveel meer redenen bij gekomen waarom ik vind dat een kind hebben niet bij mij past. Ook externe redenen trouwens, zoals ons sociale stelsel wat met sprongen wordt afgebroken en waar moet het naartoe met Europa? Denk dat de generatie na ons een heel zwaar leven tegemoet gaat. Dus buiten mijn persoonlijke redenen om ze niet te willen, ben ik blij dat ik geen nieuw mens belast heb met wat de toekomst hier voor ons in petto heeft.
Ik denk dat dit van alle tijden is.. Wat denk je wat de ouders in de jaren 60 gedacht moeten hebben. Opkomende Flower Power, Demonische muziek zoals Elvis, en de Stones. Sommigen dachten echt wel.. De wereld gaat eraan...
Ik snap dat waar jij op doelt nog ff wat anders is.. Maar oorlogen etc etc zijn ook van alle tijden
vrijdag 28 augustus 2015 08:34
Het afronden van een hoofdstuk kan een soort van rouwproces met zich mee brengen, het erover praten is goed denk ik.
Ik ken meerdere mensen zonder kinderen, één van hen heeft bewust geen kinderen omdat haar man dit niet wil, die had rond deze leeftijd ook erg veel emoties te verwerken, en nu is ze ver boven de 50 en hoor ik nooit meer gast over kinderen of over spijt. Je zit ook in een overgangsfase, want het zou eventueel nog wel kunnen.... Dit is best een moeilijke fase denk ik.
Ik ken meerdere mensen zonder kinderen, één van hen heeft bewust geen kinderen omdat haar man dit niet wil, die had rond deze leeftijd ook erg veel emoties te verwerken, en nu is ze ver boven de 50 en hoor ik nooit meer gast over kinderen of over spijt. Je zit ook in een overgangsfase, want het zou eventueel nog wel kunnen.... Dit is best een moeilijke fase denk ik.
vrijdag 28 augustus 2015 08:34
Ik ken twee mensen (1 vriendin en 1 kennis) die allebei bewust kindvrij zijn. En allebei hebben ze spijt. Ze zijn nu half veertig en inmiddels uitgefeest. Ze zien nu aan ons dat je ook een eigen leven kan hebben ondanks dat je kinderen hebt. Ze beseffen dat ze geen oma worden. Pas zei er 1 "wie staat er straks aan mijn graf"?
Ik probeer ze voor te houden dat ze toen een bewuste keuze hebben gemaakt met het volle verstand en dat omkijken geen enkele zin heeft. Dat er ook wat van te maken valt zonder kinderen. Maar soms heb ik wel medelijden.
@bulletje gelukkig heb jij er geen spijt van, want dat lijkt me vreselijk.
Maar om kindvrij te blijven vanwege de toestand in de wereld vind ik persoonlijk onzin. Er is altijd ellende op wereld geweest, vroeger en nu.
Ik probeer ze voor te houden dat ze toen een bewuste keuze hebben gemaakt met het volle verstand en dat omkijken geen enkele zin heeft. Dat er ook wat van te maken valt zonder kinderen. Maar soms heb ik wel medelijden.
@bulletje gelukkig heb jij er geen spijt van, want dat lijkt me vreselijk.
Maar om kindvrij te blijven vanwege de toestand in de wereld vind ik persoonlijk onzin. Er is altijd ellende op wereld geweest, vroeger en nu.
vrijdag 28 augustus 2015 08:35
Heb je de keuze om ooit 'geen kinderen' te willen bewust gemaakt? Was er ooit een periode waarin je jezelf dus als 'bewust kindvrij' beschouwde? En was het argument dat je dacht dat je geen goede moeder zou zijn de hoofdreden? Het klinkt een beetje alsof je er moeite mee hebt dat je je keuze nu niet meer kunt wijzigen omdat je het nu vanwege je leeftijd niet meer kan/wil. Sterkte in ieder geval.
vrijdag 28 augustus 2015 08:37
Misschien ben je nu pas aan een kind toe. Er zijn tegenwoordig vele vrouwen die rond jouw leeftijd hun eerste kind krijgen. Is het wel echt te laat voor je?
Maar je schrijft ook dat je aan de andere kant ook heel blij met je keuze bent om geen kind te krijgen, want je kunt elke kant op die je wil. Dan is het wellicht toch meer een gevoel van spijt en rouw dat je in een andere fase van je leven komt waar de mogelijkheid om moeder te worden definitief verloopt.
Maar je schrijft ook dat je aan de andere kant ook heel blij met je keuze bent om geen kind te krijgen, want je kunt elke kant op die je wil. Dan is het wellicht toch meer een gevoel van spijt en rouw dat je in een andere fase van je leven komt waar de mogelijkheid om moeder te worden definitief verloopt.
vrijdag 28 augustus 2015 08:38
Heb je niet gewoon een beetje 'cold feet' achteraf? Wil helemaal niet zeggen dat je niet de juiste beslissing hebt gemaakt. Ik denk dat er heel veel manieren zijn om een vervullend leven te leiden, waarvan kinderen krijgen en grootbrengen gewoon een van de opties is. Mocht je toch de behoefte krijgem om te 'zorgen' dan zijn er volgens mij talloze manieren om daarin je ei kwijt te kunnen. Ook zonder adoptie, pleegzorg, ed. Je kunt veel betekenen voor de mensen om je heen.
Ik vind 'over datum' trouwens een beetje sterk uitgedrukt op je 42e. Mijn oma heeft bv. probleemloos 4 kinderen gekregen na haar 36e waarvan de jongste op haar 45e (!!). Dat is natuurlijk lang niet voor iedereen weggelegd, maar toch. Misschien geeft die gedachte nog wat ruimte.
Ik vind 'over datum' trouwens een beetje sterk uitgedrukt op je 42e. Mijn oma heeft bv. probleemloos 4 kinderen gekregen na haar 36e waarvan de jongste op haar 45e (!!). Dat is natuurlijk lang niet voor iedereen weggelegd, maar toch. Misschien geeft die gedachte nog wat ruimte.
vrijdag 28 augustus 2015 08:39
quote:op een dag wordt je wakker en je beseft: het is nu echt te laat. Nu kan het niet meer. En daar hoort inderdaad een rouwproces bij.Toen ik begin 40 een novasure liet doen (wegbranden van mijn baarmoederslijmvlies) was ik juist extra blij dat dit waarschijnlijk een grote bijdrage leverde naar de stap naar onvruchtbaarheid. Voor mij iets om te vieren, niet iets om te rouwen.
Shoot first, ask questions later!
