stiefouders: niets te zeggen over opvoeding?

13-12-2013 14:28 42 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik verbaas mij er altijd over dat op het Viva forum de vaste regel lijkt te zijn dat je je nooit mag bemoeien met het kind van je partner. Waarom is dat? Op het moment dat je met een partner met kinderen gaat samenleven, bijdraagt in de kosten, zorgt, ren band opbouwt met het kind etc. is het toch bizar dat iemand zich verder totaal afzijdig dient te houden? Dat werkt toch niet in de praktijk?



Ik ben overigens geen stiefmoeder, en hoop er ook nooit 1 te worden (want dat betekent dat manlief en ik altijd bij elkaar blijven) maar ik vraag het mij al langer af.
Alle reacties Link kopieren
Omdat het kind al twee ouders heeft en zodra daarmee gecommuniceerd wordt, dan kan je tot een oplossing komen.

Je kan als stiefouder nou eenmaal niet eenzijdig iets als bedtijd veranderen.
quote:Zusenzoo schreef op 13 december 2013 @ 14:30:

Omdat het kind al twee ouders heeft en zodra daarmee gecommuniceerd wordt, dan kan je tot een oplossing komen.

Je kan als stiefouder nou eenmaal niet eenzijdig iets als bedtijd veranderen.Klopt, maar stel dat kind bij moeder op de bank mag staan en springen, dan zou ik dit als stiefmoeder zijnde toch niet automatisch ook maar accepeteren! Als vader op dat moment niet thuis zou zijn, ja, dan zou ik dit zeker verbieden en dus toch een soortemet bemoeien met de opvoeding.
quote:frettie schreef op 13 december 2013 @ 14:28:

Ik ben overigens geen stiefmoeder, en hoop er ook nooit 1 te worden (want dat betekent dat manlief en ik altijd bij elkaar blijven)

Hier maak je toch een denkfout. Wanneer je man en jij uit elkaar zouden gaan word je nog geen stiefmoeder hoor. Dat gebeurt pas als een volgende partner kinderen heeft. Je logica klopt dus niet.



En over je vraag; als het een prille relatie is moet de nieuwe partner zich inderdaad niet met de kinderen van de ander bemoeien. Maar als ze langer bij elkaar zijn en al samenwonen kan de stiefvader of -moeder best wel mee-opvoeden. Het is tenslotte ook zijn/haar huis, waar ook zijn/haar regels gelden. Alleen ligt de beslissende stem over hoe de kinderen opgevoed worden bij de ouders, de stiefouder gaat daarin mee en heeft geen inbreng.
Dat schaar ik meer onder huisregels. de oma van mijn kinderen heeft ook eigen huisregels, maar zij is niet de opvoeder van de kinderen.
Dat ligt er m.i. heel erg vanaf hoe de situatie precies is. Als je niet samenwoont met de ouder heb je er sowieso niks over te zeggen en kun je hoogstens je partner advies geven of erop wijzen dat iets misschien niet goed gaat. Als je wel samenwoont en kind is er eens in de twee weken dan heeft kind zich natuurlijk gewoon te houden aan bepaalde huisregels maar heb je wat mij betreft nog weinig te zeggen. Als er sprake is van een co-ouderschap en je dus als stiefouder een actieve opvoedrol op je "moet" nemen om de simpele reden dat het kind veel bij je is dan is het natuurlijk een ander verhaal. Dan nog dien je je als stiefouder wel voorzichtig op te stellen omdat de 2 belangrijkste mensen natuurlijk gewoon de ouders van kind zijn.
Lijkt me niet dat je als nieuwe partner van een vader of moeder niets te zeggen hebt. Het hangt ervanaf wat, maar het is vaak wel logisch dat grote beslissingen zoals schoolkeuze, crèchekeuze, etc. door de ouders worden beslist.
Alle reacties Link kopieren
Omdat het voor kinderen ingewikkeld genoeg is om te dealen met twee ouders (op twee verschillende plekken, die het verrassend genoeg ook vaak niet met elkaar eens zijn).



Daar moet je je niet in willen mengen als derde partij.



Dat wil echter niet zeggen dat je je totaal afzijdig moet houden. Of dat je ongeïnteresseerd moet zijn.

Ik bespreek wel degelijk dingen met mijn stiefkinderen, maar vader is de opvoeder hier in huis (voor hen dan). En niet ik.



Als ik ergens last van heb, kan ik twee dingen doen. Of het direct tegen de kinderen zeggen (wat ik in sommige gevallen ook doe). Of het met vader bespreken.

Opvoedkundige dingen bespreek ik liever met hun vader, zodat hij zijn eigen standpunt daarin kan bepalen en het vervolgens kan bespreken met zijn kinderen.



En dan heb ik nog makkelijk praten, want moeder is nauwelijks in beeld. Dus eigenlijk ben ik alleen maar de tweede partij.
Alle reacties Link kopieren
Ik maak geen denkfout Trotter. Ik hoop nooit stiefmoeder te worden. Want als ik dat wel wordt dan betekent het automatisch dat man en ik niet meer bij elkaar zijn. Maar daar ging dit topic niet over. Ik ben gewoon oprecht benieuwd naar hoe die denkwijze in elkaar steekt. Het lijkt in niets op de stiefmoeders die ik in mijn omgeving zie. Die voeden gewoon mee op.
Ik vind dat stiefouders ook echt wel wat te zeggen hebben over de opvoeding. Ik kan me zomaar voorstellen dat als ik een stiefkind had ik graag wil dat het in mijn huis zich aan mijn normen en waarden zou houden. Gewoon omdat het mijn huis is. Zelfs als er hier vriendinnetjes komen spelen of blijven slapen gelden mijn regels ook voor deze vriendinnetjes. Ik vraag geen extreme dingen, maar gewone zaken zoals netjes aan tafel blijven zitten. Je eigen rommel opruimen. Beschaafd praten en niet schreeuwen. Dat hoort toch ook bij opvoeden? Ik corrigeer rustig een kind wat niet van mij is en vind het ook prima als mijn kind door een buurvrouw op straat wordt gecorrigeerd. Wat is dat toch dat je andere kinderen niet meer aan mag spreken en corrigeren? Het zou er bij mij niet in kunnen dat mijn kinderen om 19.30 uur in bed moeten liggen terwijl de kinderen van mijn denkbeeldige vriend van dezelfde leeftijd tot 21.00 uur op zouden blijven bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
En dingen als bankscpringen oid zijn natuurlijk, zoals Penelope het zegt, meer huisregels. Dat doet niemand hier in huis.

Geen nichtje, neefje, buurkindje of stiefkind die dat mag. Dus ja, dat is iets waarvan ik gelijk zeg dat ze er mee op moeten houden.



Nouja, hypothetisch dan, kinderen zijn 16 en 18:)
quote:frettie schreef op 13 december 2013 @ 14:40:

Ik maak geen denkfout Trotter. Ik hoop nooit stiefmoeder te worden. Want als ik dat wel wordt dan betekent het automatisch dat man en ik niet meer bij elkaar zijn.Zoals je het nu zegt klopt het. Wat je in je OP zegt klopt echter niet, lees maar na.
Alle reacties Link kopieren
nou ik ben een 'stief'moeder. Stom woord blijft het :-)



Mijn vriend heeft 2 kinderen en die zijn de helft van de week bij ons. In principe hebben we alles zo geregeld dat vriend alles heeft aangepast op de kinderen wanneer ze bij ons zijn. De zorg komt dus niet standaard op mij terecht. Natuurlijk zorg ik voor ze en als ik eerder van mijn werk kom, pik ik ze op van school/naschoolse.

Ik draag niet standaard bij aan de basiskosten van de kinderen (als kleding/sport ed) maar boodschappen en dergelijke uiteraard wel.

Ik heb een hele goede band met de kinderen (gelukkig!!!) en ja ze wonen in mijn huis dus als ze iets doen wat mij helemaal niet aanstaat dan zeg ik dat ook tegen ze. Hier gaat bewust niet alles via de vader omdat de kinderen anders (logischerwijs) over me heen lopen, want ik zou dan toch niks te zeggen hebben.

De regels hier in huis bepalen we dan ook samen. Als de kinderen onaardig tegen mij doen of zich niet aan de afspraken houden dan mag ik daar ook iets van zeggen. (dit accepteren ze ook van me gelukkig)



De opvoeding wat betreft school/sport en dergelijke doen de ouders. Ik ben trots op de kinderen wanneer ze goed presteren en geef dit uiteraard ook aan bij de kinderen maar die 'regeltjes' bepalen zij. Mijn mening geef ik hierin ook niet echt, al heb ik er wel gesprekken over met vriend. Als vriend en zijn ex een gesprek hebben over hun kinderen dan zit ik er bewust ook nooit bij. Soms bespreken ze gewoon echt ouder-dingen, daar hoef ik dan niet bij aanwezig te zijn. Als het belangrijk is dan hoor ik het achteraf wel van mijn vriend.



Ik denk dat dit de goede manier is, nou is mijn vriend gelukkig geen weekendvader waarin wij de kinderen maar 1x in de 2 weken zouden hebben, dan zou de rolverdeling natuurlijk nog heel anders zijn, dan zou ik me denk ik met nog minder dingen bemoeien omdat je ook een andere band met de kinderen hebt.

Nu vinden de kinderen het jammer als ik er een dag niet ben, laat werken of afspraak met vriendinnen.



Ook ben ik van mening dat je dit moet laten afhangen van de klik tussen kinderen en stiefouder.



Om een lang verhaal kort te maken; ja ik vind dat je als stiefouder best wel wat over de afspraken/regels in huis te zeggen hebt, maar over andere zaken als school en dergelijke is het verstandig om dit gewoon aan de ouders over te laten.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het nog eens nagelezen Trotter en denk dat je gelijk hebt. Maar goed, daar ging het niet om. Ik denk dat wel duidelijk is wat ik bedoel. Ik wou iig een verklaring geven voor waarom ik nooit stiefmoeder wil worden, anders klinkt het zo onaardig.



Ik vind dat wel goed nieuwsbrief. Maar ik lees vaak genoeg ook over niet mogen aanspreken op huisregels in huis, eten en drinken in huis en überhaupt kinderen aanspreken op gedrag dat ik er echt niet bij kan. Dan lijkt het meer op machtsspel dan iets anders.
Alle reacties Link kopieren
quote:frettie schreef op 13 december 2013 @ 14:48:

Ik heb het nog eens nagelezen Trotter en denk dat je gelijk hebt. Maar goed, daar ging het niet om. Ik denk dat wel duidelijk is wat ik bedoel. Ik wou iig een verklaring geven voor waarom ik nooit stiefmoeder wil worden, anders klinkt het zo onaardig.



Ik vind dat wel goed nieuwsbrief. Maar ik lees vaak genoeg ook over niet mogen aanspreken op huisregels in huis, eten en drinken in huis en überhaupt kinderen aanspreken op gedrag dat ik er echt niet bij kan. Dan lijkt het meer op machtsspel dan iets anders.

Ja en dat vind ik dus apart, zijn kinderen wonen in 'ons' huis, waarom zou ik ze dan niet mogen aanspreken op hun gedrag?

Ook dat is onderdeel van de band tussen 2 personen. Ik hoef niet altijd alleen maar het lieve leuke aardige stiefmoedertje te zijn, dat ben ik ten slotte in het dagelijks leven ook niet altijd.

Nou moet ik wel zeggen als iets me structureel stoort aan het gedrag van kind ik dat eerst met vriend zou bespreken, dan kan hij dat weer bij zijn ex en eventueel kinderen neerleggen.



Gelukkig hoef ik niet zo vaak onaardig te zijn hier x-D. Schatjes zijn het.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk wel dat, als het om huisregels gaat, je als stiefouder zeker je zegje mag doen. Iemand had het hier over op de bank springen. Tuurlijk mag je daar iets van zeggen. Bij iedereen die dat doet, dus ook de stiefkids.



Ik denk echter dat je je als stiefouder niet moet bemoeien met opvoedkundige vraagstukken zoals, thuiskomtijden, slaaptijden, waar en met wie mag het kind spelen/niet spelen, schoolkeuzes, schoolresultaten, sex/de pil (bij oudere kinderen) enz. enz. Het kind heeft 2 ouders en die moeten het samen rooien. Als zich een derde ermee gaar bemoeien kan het best verwarrend worden.
Alle reacties Link kopieren
Kom er maar in PeeCee!!

Dan hebben we dat ook alvast weer gehad
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
Alle reacties Link kopieren
Stel dat ik stiefmoeder zou worden. Wat niet gebeurt want een man met kinderen bij een ander is turn off nummer 1. En die man zou in mijn huis komen wonen. In mijn huis bepaal ik de regels. Want mijn huis. Kinderen die daar in het weekend zouden zijn die niet van mij zijn hebben zich daar, net als iedereen, aan te houden.
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
Alle reacties Link kopieren
Als het/een kind(eren) bij de vader of moeder en zijn of haar nieuwe partner wonen heeft die partner zeker iets te zeggen over de opvoeding, Zijn die kinderen er alleen op bepaalde dagen is het een ander geval maar dat neemt niet weg dat ze zich moeten houden aan de huisregels.
verba volant, scripta manent.
Alle reacties Link kopieren
Ouders, maar ook grootouders, de juf, de voetbaltrainers en ook de stiefmoeder (om er maar een paar te noemen) hebben allemaal een aandeel in de opvoeding van een kind. Daar is mijns inziens ook helemaal niks mis mee, en is ook nooit anders geweest.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Als je samenwoont met zijn allen, Tuurlijk

Mijn man is meer vader voor mijn dochter dan haar eigen vader en we hebben samen een zoon. Beetje raar als hij dan niks te zeggen heeft over een kind waar hij al 9 jaar voor zorgt.
quote:Bergje65 schreef op 13 december 2013 @ 14:56:

Ik denk wel dat, als het om huisregels gaat, je als stiefouder zeker je zegje mag doen. Iemand had het hier over op de bank springen. Tuurlijk mag je daar iets van zeggen. Bij iedereen die dat doet, dus ook de stiefkids.



Ik denk echter dat je je als stiefouder niet moet bemoeien met opvoedkundige vraagstukken zoals, thuiskomtijden, slaaptijden, waar en met wie mag het kind spelen/niet spelen, schoolkeuzes, schoolresultaten, sex/de pil (bij oudere kinderen) enz. enz. Het kind heeft 2 ouders en die moeten het samen rooien. Als zich een derde ermee gaar bemoeien kan het best verwarrend worden.Ben ik maar deels met je eens. Een stiefouder heeft daar ook soms best wat over te zeggen, als een kind voornamelijk bij hem of haar in huis woont. Zeker als het gaat om thuiskomtijden, vriendjes mee naar huis nemen en dat soort dingen. Wel zo handig om dat de echte ouder te laten communiceren ,maar ik denk dat het meer wenselijk is als een stiefouder ook gewoon een stukje opvoeding doet, als je bij elkaar in huis woont ontkom je daar niet aan.
Alle reacties Link kopieren
quote:himalaya schreef op 13 december 2013 @ 15:09:

Ouders, maar ook grootouders, de juf, de voetbaltrainers en ook de stiefmoeder (om er maar een paar te noemen) hebben allemaal een aandeel in de opvoeding van een kind. Daar is mijns inziens ook helemaal niks mis mee, en is ook nooit anders geweest.



Daar heb je absoluut gelijk in. Maar tegelijkertijd zijn er ook dingen waar je je als school/stiefouder/voetbaltrainer juist niet mee moet bemoeien.



Ik ben moeder, stiefmoeder en juf. En in alledrie de rollen stel ik me anders op. Je bent absoluut een deel van de opvoeding, maar er zijn ook dingen waar ik als juf niets over te zeggen heb. Net zoals die er zijn als stiefmoeder.
Alle reacties Link kopieren
quote:Thordis schreef op 13 december 2013 @ 15:18:

[...]



Ben ik maar deels met je eens. Een stiefouder heeft daar ook soms best wat over te zeggen, als een kind voornamelijk bij hem of haar in huis woont. Zeker als het gaat om thuiskomtijden, vriendjes mee naar huis nemen en dat soort dingen. Wel zo handig om dat de echte ouder te laten communiceren ,maar ik denk dat het meer wenselijk is als een stiefouder ook gewoon een stukje opvoeding doet, als je bij elkaar in huis woont ontkom je daar niet aan.

Uiteraard, maar doordat je het zelf niet communiceert met de kinderen doe je het 'opvoedingsproces' niet.

Ik bespreek ook zaken met mijn vriend over sport en thuiskomen en dergelijke, dit communiceert hij meestal met zijn kinderen ipv dat ik dat doe.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bergje65 schreef op 13 december 2013 @ 14:56:

Ik denk wel dat, als het om huisregels gaat, je als stiefouder zeker je zegje mag doen. Iemand had het hier over op de bank springen. Tuurlijk mag je daar iets van zeggen. Bij iedereen die dat doet, dus ook de stiefkids.



Ik denk echter dat je je als stiefouder niet moet bemoeien met opvoedkundige vraagstukken zoals, thuiskomtijden, slaaptijden, waar en met wie mag het kind spelen/niet spelen, schoolkeuzes, schoolresultaten, sex/de pil (bij oudere kinderen) enz. enz. Het kind heeft 2 ouders en die moeten het samen rooien. Als zich een derde ermee gaar bemoeien kan het best verwarrend worden.



Dat is allemaal wel heel afhankelijk van hoe de bio-ouders zich gedragen en ook nog of er halfzusjes/broertjes in beeld zijn. Lijkt me niet handig om voor de stiefkinderen bedtijd 1 te hanteren en voor 'eigen' kinderen bedtijd 2. Idem met andere regels.

In het ideale geval komen moeder en vader er samen voldoende uit en houdt ouder dezelfde regels aan tegenover 1e leg als 2e leg.

In praktijk gaat het echter niet altijd zo ideaal.

Ik ben stiefmoeder en moeder is zo ongeveer uit beeld (wil niet eens een bezoekregeling aanvragen). Vader is zacht gezegd geen opvoedwonder dus ik neem alle beslissingen voor de kinderen. School, medisch, therapie, etc. Daar ben ik overigens ook wettelijk toe gemachtigd via een papiertje wat we in NL niet kennen maar ik ben bij goedkeuring van vader degene die al dat soort beslissingen mag nemen.



In praktijk komen de kinderen ook naar mij voor alle belangrijke zaken. Sex? No way dat ze daar met hun vader over willen praten, die voorlichting heb ik alleen gedaan. School en huiswerk komt ook allemaal op mij neer.



Ben zelf overigens ook kind van gescheiden ouders. Stiefmoeder hield zich behoorlijk afzijdig maar eigenlijk was ik blij met alle ouderlijke bemoeienis van haar. En ja, regels bij mijn vader en haar waren heel anders dan bij mijn moeder. Nooit problemen mee gehad.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven