Kinderen
alle pijlers
Vanaf oktober 2010 kindvrij-deel 21-
zondag 11 december 2016 11:57
quote:Doornroosje75 schreef op 01 december 2016 @ 10:50:
Poehpoeh, ik zit nu al een paar dagen het topic 'Werk jij als je man een zeer goed betaalde baan heeft?' Ik hoor daar eigenlijk niet te komen, want 'voor mama's met kids' Maar de titel sprak mij wel aan.
Inmiddels gaat de discussie over de drukke levens van gezinnen met kleine kinderen...en ik denk steeds: Halleluja! Ik hoef niet! Ik zou het ook gewoon echt niét kunnen. Het rennen en regelen...ppfff. Dan ben ik weer zo blij met de manier waarop ik mijn leven heb ingericht.
leuke gedachte.... niet werken als je man een goede baan heeft.
Maar als 1 op de 3 huwelijken uit elkaar gaat, dan verwacht ik 1 op de 3 samenwonende stellen ook.
En dan maar mauwen dat ze geen cent te makken hebben, een flut cv een geen pensioen.
Niet voor niets bestaat er een woord " Bijstandmoeder" , van Bijstandvaders hoor je nooit iets....
Poehpoeh, ik zit nu al een paar dagen het topic 'Werk jij als je man een zeer goed betaalde baan heeft?' Ik hoor daar eigenlijk niet te komen, want 'voor mama's met kids' Maar de titel sprak mij wel aan.
Inmiddels gaat de discussie over de drukke levens van gezinnen met kleine kinderen...en ik denk steeds: Halleluja! Ik hoef niet! Ik zou het ook gewoon echt niét kunnen. Het rennen en regelen...ppfff. Dan ben ik weer zo blij met de manier waarop ik mijn leven heb ingericht.
leuke gedachte.... niet werken als je man een goede baan heeft.
Maar als 1 op de 3 huwelijken uit elkaar gaat, dan verwacht ik 1 op de 3 samenwonende stellen ook.
En dan maar mauwen dat ze geen cent te makken hebben, een flut cv een geen pensioen.
Niet voor niets bestaat er een woord " Bijstandmoeder" , van Bijstandvaders hoor je nooit iets....
zondag 11 december 2016 12:00
quote:sproet35 schreef op 01 december 2016 @ 18:16:
@koekie1980: ik ga pas meebetalen wanneer ik mijn eigen woning zou hebben opgezegd. Ik red dat dus best.
ik wil eigenlijk mijn kindvrije leven terug. Hou nog maar even vol. Dat moet ik vind ikzelf.
Interessant.... paar vraagjes
Hou nog even vol, tot wat / wanneer ?
Waarom moet je dit van jezelf?
Waarom geef je jezelf niet hetgeen jij het allerleukste vind en denk jij dat je aanpassen aan een man alles beter maakt?
@koekie1980: ik ga pas meebetalen wanneer ik mijn eigen woning zou hebben opgezegd. Ik red dat dus best.
ik wil eigenlijk mijn kindvrije leven terug. Hou nog maar even vol. Dat moet ik vind ikzelf.
Interessant.... paar vraagjes
Hou nog even vol, tot wat / wanneer ?
Waarom moet je dit van jezelf?
Waarom geef je jezelf niet hetgeen jij het allerleukste vind en denk jij dat je aanpassen aan een man alles beter maakt?
zondag 11 december 2016 12:03
quote:Debris schreef op 05 december 2016 @ 16:35:
@Koekie wat grappig! Ik zit ook bij Anderzorg en ben afgelopen dagen ook aan het oriënteren geweest op verzekeraars die sterilisatie wel voor een groot deel vergoeden. Ben jij er al uit?
ivm de prijs ook van tandverzekering kwam ik uit op CZ direct en nog een aantal anderen (VGZ en Deltaloyd en CZ)
Allen een contactformulier gestuurd via de website met wat vragen. En alleen CZ gaf fatsoenlijk antwoord slechts 1 dag later.
Van sommigen heb ik nog steeds geen reactie na 1 week dus dan valt zoiets af.
Weet niet of dit als spam gezien wordt..... hierbij 2 links met vergelijkingen.
http://www.zorgkiezer.nl/vergoedingen/sterilisatie
https://www.independer.nl ... edingen/sterilisatie.aspx
@Koekie wat grappig! Ik zit ook bij Anderzorg en ben afgelopen dagen ook aan het oriënteren geweest op verzekeraars die sterilisatie wel voor een groot deel vergoeden. Ben jij er al uit?
ivm de prijs ook van tandverzekering kwam ik uit op CZ direct en nog een aantal anderen (VGZ en Deltaloyd en CZ)
Allen een contactformulier gestuurd via de website met wat vragen. En alleen CZ gaf fatsoenlijk antwoord slechts 1 dag later.
Van sommigen heb ik nog steeds geen reactie na 1 week dus dan valt zoiets af.
Weet niet of dit als spam gezien wordt..... hierbij 2 links met vergelijkingen.
http://www.zorgkiezer.nl/vergoedingen/sterilisatie
https://www.independer.nl ... edingen/sterilisatie.aspx
zondag 11 december 2016 12:32
maandag 26 december 2016 10:06
Herkennen jullie dit? Ik merk dat we mensen met kinderen bijna nooit meer bij ons thuis uitnodigen. Ons huis is daar niet op ingericht (wel apparatuur, geen speelgoed), kinderen vervelen zich, jengelen en breken de boel af, zitten overal aan... Maar ik heb ook geen zin om mijn huis aan te passen of speelgoed aan te schaffen voor andermans kinderen die er af en toe zijn. Het is meestal makkelijker en leuker om bij de mensen met kinderen langs te gaan, waar kleine kinderen in de box kunnen en grotere kinderen met hun speelgoed en vriendjes aan de slag kunnen. Ik vraag me nu alleen wel af of mensen ons niet krenterig vinden ofzo, bijvoorbeeld kerst is nooit bij ons thuis omdat het niet te doen is met alle kinderen.
maandag 26 december 2016 11:45
Ik heb 3 plastic kratten met mijn speelgoed van voeger. Daar spelen de kids wel mee als ze op bezoek zijn, maar meestal nemen de ouders zelf wat mee.
Ik merk vooral dat ik panisch ben of er geen glas ranja over mn bank gaat enzo.... dus ik spreek liever bij anderen af of ze komen op bezoek zonder de kinderen.
En of ze je dan krenterig vinden... je kan bij je bezoekje ook een fles wijn of wat te eten meenemen toch?
Ik mag wel eens blijven eten en dan biedt ik altijd aan om voor t toetje te zorgen. Lekkere bak ijs met een pot slagroom. Gastvrouw en heer blij, die kinderen blij
Ik merk vooral dat ik panisch ben of er geen glas ranja over mn bank gaat enzo.... dus ik spreek liever bij anderen af of ze komen op bezoek zonder de kinderen.
En of ze je dan krenterig vinden... je kan bij je bezoekje ook een fles wijn of wat te eten meenemen toch?
Ik mag wel eens blijven eten en dan biedt ik altijd aan om voor t toetje te zorgen. Lekkere bak ijs met een pot slagroom. Gastvrouw en heer blij, die kinderen blij
maandag 26 december 2016 11:48
Gisteren hebben we de Eerste Kerstdag gevierd bij schoonouders incl broers en zussen van mn vriend + alle kids. Gezellig hoor... maar af en toe erg lawaaierig.... en lastig om die kids aan tafel te houden tijdens t gourmetten. Ik zou ze losgelaten hebben na 10 minuten... dat ze maar wat gaan spelen ofzo.
Vandaag lekker rustig bij mijn ouders. Lekker borrelen, kadotjes uitpakken en met de hond naar t bos.
Fijne Feestdagen allemaal!
Vandaag lekker rustig bij mijn ouders. Lekker borrelen, kadotjes uitpakken en met de hond naar t bos.
Fijne Feestdagen allemaal!
maandag 26 december 2016 11:51
Dat herken ik, Mieshka. Nu heb ik toch al niet vaak mensen over de vloer. Degenen die hier wel eens komen hebben geen kinderen of ze zijn al lang de deur uit. Maar ik nodig mensen met kinderen eigenlijk ook niet uit. Alleen in de speeltuin als ik een groot feest geef. Ten 1e is mijn huis al erg klein en dan is het al gauw een kippenhok. Ook heb ik geen speelgoed en het is toch leuker als kinderen thuis hun eigen gerief hebben? Tenminste, dat vond ik vroeger zelf wel. Ik ging niet graag op visite waar geen speelgoed was. Had liever dat ze bij ons kwamen dan.
maandag 26 december 2016 11:51
De enige kinderen die hier over de vloer komen zijn die van een vriendin. Toen ze kleiner waren nam vriendin zelf speelgoed mee inmiddels zijn ze groot genoeg om ze alleen naar de speeltuin te laten gaan.
Heb er nooit bij stil gestaan om speelgoed voor ze in huis te hebben.
Zorg wel als ze komen dat er wat lekkers voor ze in huis is
Heb er nooit bij stil gestaan om speelgoed voor ze in huis te hebben.
Zorg wel als ze komen dat er wat lekkers voor ze in huis is
maandag 26 december 2016 13:25
dinsdag 27 december 2016 14:13
quote:single1985 schreef op 26 december 2016 @ 11:51:
De enige kinderen die hier over de vloer komen zijn die van een vriendin. Toen ze kleiner waren nam vriendin zelf speelgoed mee inmiddels zijn ze groot genoeg om ze alleen naar de speeltuin te laten gaan.
Heb er nooit bij stil gestaan om speelgoed voor ze in huis te hebben.
Zorg wel als ze komen dat er wat lekkers voor ze in huis is
Ik ook niet, maar ik kreeg dan wel van de kinderen de vraag of ik geen speelgoed had.
Een tijd geleden was er bij de Plus zo'n actie dat je Minionpoppetjes kreeg bij zoveel boodschappen. Wij hebben toen de hele verzameling van mijn moeder gekregen. Ze staan boven op de keukenkastjes en zijn het eerste dat die kinderen lijken te zien. Sowieso lijken ze gelijk allerlei speelgoed te spotten, ook al staat het niet op ooghoogte of iets dergelijks. De minions, de model-auto's enz. Hoe doen ze dat?
Mijn ene neefje maakt het mij wel heel lastig om niet met hem bezig te zijn. Ik ben nogal dol op reizen enzo en hij vind het prachtig als ik hem vertel waar ik ben geweest, waar olifanten wonen, hoe groot ze zijn en wat al die interessante gebouwen op zijn wereldkaart zijn enz. Snotjong weet precies mijn zwakke plek. Zo erg dat ik voor zijn verjaardag (duurt nog even) al een cadeau heb gekocht. Een soort kinderatlas met allerlei flapjes enzo. Kunnen we dan lekker samen in kijken. Daar gaat mijn geloofwaardigheid.
Zus/zwager vindt het soms minder tof, omdat zoonlief na mijn laatste bezoek een beetje verbaasd was, dat papa en mama niet zoveel weten over de wereld als tante D.
De enige kinderen die hier over de vloer komen zijn die van een vriendin. Toen ze kleiner waren nam vriendin zelf speelgoed mee inmiddels zijn ze groot genoeg om ze alleen naar de speeltuin te laten gaan.
Heb er nooit bij stil gestaan om speelgoed voor ze in huis te hebben.
Zorg wel als ze komen dat er wat lekkers voor ze in huis is
Ik ook niet, maar ik kreeg dan wel van de kinderen de vraag of ik geen speelgoed had.
Een tijd geleden was er bij de Plus zo'n actie dat je Minionpoppetjes kreeg bij zoveel boodschappen. Wij hebben toen de hele verzameling van mijn moeder gekregen. Ze staan boven op de keukenkastjes en zijn het eerste dat die kinderen lijken te zien. Sowieso lijken ze gelijk allerlei speelgoed te spotten, ook al staat het niet op ooghoogte of iets dergelijks. De minions, de model-auto's enz. Hoe doen ze dat?
Mijn ene neefje maakt het mij wel heel lastig om niet met hem bezig te zijn. Ik ben nogal dol op reizen enzo en hij vind het prachtig als ik hem vertel waar ik ben geweest, waar olifanten wonen, hoe groot ze zijn en wat al die interessante gebouwen op zijn wereldkaart zijn enz. Snotjong weet precies mijn zwakke plek. Zo erg dat ik voor zijn verjaardag (duurt nog even) al een cadeau heb gekocht. Een soort kinderatlas met allerlei flapjes enzo. Kunnen we dan lekker samen in kijken. Daar gaat mijn geloofwaardigheid.
Zus/zwager vindt het soms minder tof, omdat zoonlief na mijn laatste bezoek een beetje verbaasd was, dat papa en mama niet zoveel weten over de wereld als tante D.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 27 december 2016 21:19
Ik heb ook maar 1 goede vriendin die een kind heeft, en die kleine is nog geen jaar en een heel makkelijk kind (voor zover ik dat kan beoordelen, maar hij huilt nooit, geeft geen kik en vindt alles prima, dus dat is makkelijk in mijn ogen). Toevallig waren zij met kerst een avondje hier met nog een andere vriend en dat ging prima. Ze weet en begrijpt hoe ik erover denk en houdt daar absoluut rekening mee. Vraagt van tevoren of het goed is als de kleine meekomt etc. Blijven ook niet heel lang. Ik weet nog niet hoe het gaat als hij straks ouder wordt, maar dat zien we dan wel. Ik verwacht dat het eigenlijk doorgaat zoals het nu gaat. Vriendin geeft ook aan dat ze het fijn vindt om haar kindje naar oma te brengen voor ze afspreekt met ons, zodat ze ook weer even vriendin/vrouw kan zijn. Win-win situatie wat mij betreft 
donderdag 29 december 2016 10:14
quote:Debris schreef op 27 december 2016 @ 21:19:
Vriendin geeft ook aan dat ze het fijn vindt om haar kindje naar oma te brengen voor ze afspreekt met ons, zodat ze ook weer even vriendin/vrouw kan zijn. Win-win situatie wat mij betreft ;)Fijn dat ze ook nog zichzelf wil/kan zijn. Sommige ouders (met name moeders) verliezen zichzelf nogal eens in de moederrol.
Vriendin geeft ook aan dat ze het fijn vindt om haar kindje naar oma te brengen voor ze afspreekt met ons, zodat ze ook weer even vriendin/vrouw kan zijn. Win-win situatie wat mij betreft ;)Fijn dat ze ook nog zichzelf wil/kan zijn. Sommige ouders (met name moeders) verliezen zichzelf nogal eens in de moederrol.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 29 december 2016 11:56
Eens Diana, vaak echt jammer want gebeurt ook sommige interessante, onderhoudende vrouwen na de bevruchting/bevalling. Geen gesprek meer mee te voeren dat niet over de ruzie die kindje A met kindje B heeft gaat. Gelukkig heb ik ook wat kinderrijke vriendinnen bij wie dat niet zo is gegaan.
Ik heb een vrije dag en heb besloten een echte relax dag te pakken. Zit nog lekker in mijn pyama
Ik heb een vrije dag en heb besloten een echte relax dag te pakken. Zit nog lekker in mijn pyama
I choose happy!
donderdag 29 december 2016 12:12
Ja, ik blijf het altijd bijzonder vinden dat sommigen hun eigenheid volledig kwijt lijken te raken, maar dat je dat bij vaders bijna niet ziet. Natuurlijk is de initiele roze/zwarte wolk prima, maar soms lijkt het wereldje wel heel klein te worden. Ik zou het heel benauwend vinden. Ik vraag mij af of sommige dan ineens na een paar jaar denken, goh dat heb ik allemaal gemist?
Lekker een pyama dag. Ik kom nooit verder dan 11 uur, mits ik achter computer zit of zo. Zo'n ochtendjas zit mij al snel in de weg.
Lekker een pyama dag. Ik kom nooit verder dan 11 uur, mits ik achter computer zit of zo. Zo'n ochtendjas zit mij al snel in de weg.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 29 december 2016 14:28
Ik speel een beetje vals door in dit topic te schrijven, heb namelijk wel een kind maar die is al 20 en woont niet meer bij mij. Zelf ben ik pas begin 40 en voel me inmiddels toch wel aardig ver verwijderd van de mensen om me heen met kleine kinderen.
Zo heb ik een goede vriend die 2 zoontjes onder de 4 heeft. Dat is allemaal wel heel leuk maar ik vind het ook best jammer dat we niet echt meer een gesprek kunnen voeren als we bij elkaar op bezoek zijn. Met 2 aandachteisende stuiterballen om je heen is dat niet te doen.
Zo heb ik een goede vriend die 2 zoontjes onder de 4 heeft. Dat is allemaal wel heel leuk maar ik vind het ook best jammer dat we niet echt meer een gesprek kunnen voeren als we bij elkaar op bezoek zijn. Met 2 aandachteisende stuiterballen om je heen is dat niet te doen.
donderdag 29 december 2016 14:40
quote:SinDudas schreef op 29 december 2016 @ 14:28:
Ik speel een beetje vals door in dit topic te schrijven, heb namelijk wel een kind maar die is al 20 en woont niet meer bij mij. Zelf ben ik pas begin 40 en voel me inmiddels toch wel aardig ver verwijderd van de mensen om me heen met kleine kinderen.
Zo heb ik een goede vriend die 2 zoontjes onder de 4 heeft. Dat is allemaal wel heel leuk maar ik vind het ook best jammer dat we niet echt meer een gesprek kunnen voeren als we bij elkaar op bezoek zijn. Met 2 aandachteisende stuiterballen om je heen is dat niet te doen.
Ach, volgens mij zijn de regels niet zo strikt dat je eerst een document in 3-voud moet ondertekenen dat je echt geen kind wilt/hebt.
Ik kan mij voorstellen dat je er anders tegen aan kijkt als je eigen kind al groter is. Al is het maar omdat de kinderen van nu anders zijn of je zelf ouder en wijzer bent geworden.
Ik speel een beetje vals door in dit topic te schrijven, heb namelijk wel een kind maar die is al 20 en woont niet meer bij mij. Zelf ben ik pas begin 40 en voel me inmiddels toch wel aardig ver verwijderd van de mensen om me heen met kleine kinderen.
Zo heb ik een goede vriend die 2 zoontjes onder de 4 heeft. Dat is allemaal wel heel leuk maar ik vind het ook best jammer dat we niet echt meer een gesprek kunnen voeren als we bij elkaar op bezoek zijn. Met 2 aandachteisende stuiterballen om je heen is dat niet te doen.
Ach, volgens mij zijn de regels niet zo strikt dat je eerst een document in 3-voud moet ondertekenen dat je echt geen kind wilt/hebt.
Ik kan mij voorstellen dat je er anders tegen aan kijkt als je eigen kind al groter is. Al is het maar omdat de kinderen van nu anders zijn of je zelf ouder en wijzer bent geworden.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 9 januari 2017 14:26
Hoi allemaal,
Na veel meelezen toch maar eens een account aangemaakt, want in mijn omgeving mis ik 'lotgenoten'. Onlangs een bijeenkomst gehad van een oude vriendengroep, waar ook weer diverse nieuwe spruitjes waren. En ik kan er maar niet bij. Ooit waren we allemaal geïnteresseerd in dezelfde bezigheden en nu ineens begint iedereen een gezin en voel ik me mijlenver verwijderd van de gevoelswereld van die vrienden. Ik wil zoals vanouds naar festivals, musea of andere culturele uitjes, ik ken ze nota bene van uitgaan, maar ik krijg niemand van hen mee. We zien elkaar nu bij verjaardagen (als die nog gevierd worden, want daar zijn de meesten ook mee gestopt) en bij twee jaarlijkse bijeenkomsten die we traditiegetrouw voortzetten, waarvan er gelukkig maar 1 met kinderen is (en die ik vaak ook moet organiseren, omdat zij te druk zijn). Ik vraag me dan af of ze überhaupt nog wel interesse hebben in deze vriendschappen.
Eigenlijk mag ik niet klagen; ik heb nieuwe vrienden gezocht, zonder kinderen. Dus ik heb genoeg mensen om dingen mee te doen. Maar ik ben altijd bang om hen ook kwijt te raken aan dit kindvirus. Een beetje verlatingsangst I guess.
Oude vrienden die wel kinderen hebben zijn officieel nog steeds mijn vrienden, maar ik zie ze nauwelijks. Ze besparen me de kinderfeestjes en stellen nooit voor om hun kinderen mee te nemen, daarvoor kennen ze me te goed. Als we afspreken dan gaat dat altijd gepaard met een hoop geregel en afzeggingen, dus ik probeer begripvol te blijven en wurm me altijd in bochten om contact toch mogelijk te maken. Maar ik voel me vaak buitengesloten. Waarschijnlijk staan al hun vriendschappen op een laag pitje omdat het gezinsleven zoveel energie kost, (een goede vriendin vertelde me eens dat ze vaak om 8 uur naar bed gaat, dus echt niet aan het keten is met andere moeders ipv mij), maar ik heb het idee dat ze andere moeders en vaders veel vaker zien.
Soms zou ik willen dat ik niet zo tegendraads was. Waarom kan ik niet gewoon zijn zoals alle anderen en gewoon een gezin starten. (En ja, ik weet dat lang niet iedereen kinderen krijgt, maar zo lijkt het vaak wel.) Ik ben het af en toe zo moe om anders te zijn en altijd maar weer uit te moeten leggen waarom ik geen kinderen wil. Herkenbaar??
Na veel meelezen toch maar eens een account aangemaakt, want in mijn omgeving mis ik 'lotgenoten'. Onlangs een bijeenkomst gehad van een oude vriendengroep, waar ook weer diverse nieuwe spruitjes waren. En ik kan er maar niet bij. Ooit waren we allemaal geïnteresseerd in dezelfde bezigheden en nu ineens begint iedereen een gezin en voel ik me mijlenver verwijderd van de gevoelswereld van die vrienden. Ik wil zoals vanouds naar festivals, musea of andere culturele uitjes, ik ken ze nota bene van uitgaan, maar ik krijg niemand van hen mee. We zien elkaar nu bij verjaardagen (als die nog gevierd worden, want daar zijn de meesten ook mee gestopt) en bij twee jaarlijkse bijeenkomsten die we traditiegetrouw voortzetten, waarvan er gelukkig maar 1 met kinderen is (en die ik vaak ook moet organiseren, omdat zij te druk zijn). Ik vraag me dan af of ze überhaupt nog wel interesse hebben in deze vriendschappen.
Eigenlijk mag ik niet klagen; ik heb nieuwe vrienden gezocht, zonder kinderen. Dus ik heb genoeg mensen om dingen mee te doen. Maar ik ben altijd bang om hen ook kwijt te raken aan dit kindvirus. Een beetje verlatingsangst I guess.
Oude vrienden die wel kinderen hebben zijn officieel nog steeds mijn vrienden, maar ik zie ze nauwelijks. Ze besparen me de kinderfeestjes en stellen nooit voor om hun kinderen mee te nemen, daarvoor kennen ze me te goed. Als we afspreken dan gaat dat altijd gepaard met een hoop geregel en afzeggingen, dus ik probeer begripvol te blijven en wurm me altijd in bochten om contact toch mogelijk te maken. Maar ik voel me vaak buitengesloten. Waarschijnlijk staan al hun vriendschappen op een laag pitje omdat het gezinsleven zoveel energie kost, (een goede vriendin vertelde me eens dat ze vaak om 8 uur naar bed gaat, dus echt niet aan het keten is met andere moeders ipv mij), maar ik heb het idee dat ze andere moeders en vaders veel vaker zien.
Soms zou ik willen dat ik niet zo tegendraads was. Waarom kan ik niet gewoon zijn zoals alle anderen en gewoon een gezin starten. (En ja, ik weet dat lang niet iedereen kinderen krijgt, maar zo lijkt het vaak wel.) Ik ben het af en toe zo moe om anders te zijn en altijd maar weer uit te moeten leggen waarom ik geen kinderen wil. Herkenbaar??
maandag 9 januari 2017 14:49
Hey Luistervink, welkom!
Dat moe zijn om het altijd uit te leggen, tja, dat is voor velen hier toch iets waar veel tegenaan wordt gelopen.
Als ik zo goed lees, ben jij vaak degenen die voor het contact zorgt? Ik snap het wel dat je je soms afvraagt wat heb ik nog met ze gemeen? En misschien is de realiteit wel, eigenlijk niets meer, behalve het verleden. Je groeit soms gewoon uit elkaar door andere verplichtingen en interesses. Als het dan nog steeds super leuk en gezellig is als je bij elkaar bent, dan zou ik het contact wel aanhouden. Maar als het niet zo is en het meer een gewoonte is, dan zou ik persoonlijk eens kijken wat een 'vriendschap' mij oplevert en hoeveel ik er aan tijd en moeite in moet steken.
En je bent niet tegendraads hoor, mensen die geen kinderen willen zijn alleen wel een uitstervend soort.
Dat moe zijn om het altijd uit te leggen, tja, dat is voor velen hier toch iets waar veel tegenaan wordt gelopen.
Als ik zo goed lees, ben jij vaak degenen die voor het contact zorgt? Ik snap het wel dat je je soms afvraagt wat heb ik nog met ze gemeen? En misschien is de realiteit wel, eigenlijk niets meer, behalve het verleden. Je groeit soms gewoon uit elkaar door andere verplichtingen en interesses. Als het dan nog steeds super leuk en gezellig is als je bij elkaar bent, dan zou ik het contact wel aanhouden. Maar als het niet zo is en het meer een gewoonte is, dan zou ik persoonlijk eens kijken wat een 'vriendschap' mij oplevert en hoeveel ik er aan tijd en moeite in moet steken.
En je bent niet tegendraads hoor, mensen die geen kinderen willen zijn alleen wel een uitstervend soort.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 9 januari 2017 15:01
Ik wil ook graag meeschrijven.
Ik heb geen kinderen en die zullen er ook niet komen doordat ik NLD heb (een leerstoornis wat een beetje te vergelijken valt met Autisme). Ik heb een miskraam gehad en ben daar lange tijd heel verdrietig door geweest. Nu zie ik het positieve ervan in, want nu weet ik (door meer ervaringen met kinderen) dat ik het helemaal niet aan zou kunnen.
En ik herken wat Luistervink schrijft, waarom kan ik niet gewoon zijn zoals alle anderen en gewoon een gezin starten? Soms baal ik van de NLD, maar het is nu eenmaal zo en daar kan ik niks aan doen en veranderen. Het enige wat ik kan doen is mijn leven zo inrichten dat het fijn is.
Ik heb geen kinderen en die zullen er ook niet komen doordat ik NLD heb (een leerstoornis wat een beetje te vergelijken valt met Autisme). Ik heb een miskraam gehad en ben daar lange tijd heel verdrietig door geweest. Nu zie ik het positieve ervan in, want nu weet ik (door meer ervaringen met kinderen) dat ik het helemaal niet aan zou kunnen.
En ik herken wat Luistervink schrijft, waarom kan ik niet gewoon zijn zoals alle anderen en gewoon een gezin starten? Soms baal ik van de NLD, maar het is nu eenmaal zo en daar kan ik niks aan doen en veranderen. Het enige wat ik kan doen is mijn leven zo inrichten dat het fijn is.
maandag 9 januari 2017 15:04
quote:hondenmens schreef op 11 december 2016 @ 12:32:
Ik merk dat ik rond de Feestdagen altijd zo blij word van de Kerstfiguren in het eten. Zoals Kerstpasteitjes, Kerstcakejes- en koekjes, ijsjes enz. Wordt waarschijnlijk vooral voor kinderen gedaan, maar ik vind dat nog steeds het leukst aan Kerst. Wil er ook zoveel mogelijk van proberen.Herkenbaar Ik bestelde voor Kerst iets van eten in de vorm van een kerstfiguurtje. Zei degene bij wie ik het bestelde dat het idd leuk is voor de kinderen. Ik heb toen niet gezegd dat ik helemaal geen kinderen heb
Ik merk dat ik rond de Feestdagen altijd zo blij word van de Kerstfiguren in het eten. Zoals Kerstpasteitjes, Kerstcakejes- en koekjes, ijsjes enz. Wordt waarschijnlijk vooral voor kinderen gedaan, maar ik vind dat nog steeds het leukst aan Kerst. Wil er ook zoveel mogelijk van proberen.Herkenbaar Ik bestelde voor Kerst iets van eten in de vorm van een kerstfiguurtje. Zei degene bij wie ik het bestelde dat het idd leuk is voor de kinderen. Ik heb toen niet gezegd dat ik helemaal geen kinderen heb
maandag 9 januari 2017 15:36
quote:dianaf schreef op 09 januari 2017 @ 14:49:
Als het dan nog steeds super leuk en gezellig is als je bij elkaar bent, dan zou ik het contact wel aanhouden. Maar als het niet zo is en het meer een gewoonte is, dan zou ik persoonlijk eens kijken wat een 'vriendschap' mij oplevert en hoeveel ik er aan tijd en moeite in moet steken.
Ja, dat klinkt logisch, Dianaf. Misschien zijn er inderdaad wat vriendschappen die sowieso verwaterd zouden zijn, ook zonder kinderen in de mix. Vind ik ook lastig, maarja, zo gaan die dingen.
Maar een aantal vrienden doen wel echt hun best, maar het gaat allemaal zo moeizaam, omdat ze moe zijn, hun kinderen extra aandacht nodig hebben, ze ziek zijn of ze geen goede babysit hebben. Laatst hadden we afgesproken met een stel en die afspraak is 5 maanden lang verplaatst en afgezegd voordat hij echt door kon gaan. En toen moesten wij weer naar hen rijden, zoals alle afspraken in de drie jaar ervoor, terwijl zij nou eens naar ons zouden komen.
Natuurlijk begrijp ik het allemaal wel, pas ik me aan en ben ik dankbaar voor de moeite die ze wel doen om de vriendschap in stand te houden, maar ik mis vaak de vriendschap die we hadden. En zij ook, denk ik.
Als het dan nog steeds super leuk en gezellig is als je bij elkaar bent, dan zou ik het contact wel aanhouden. Maar als het niet zo is en het meer een gewoonte is, dan zou ik persoonlijk eens kijken wat een 'vriendschap' mij oplevert en hoeveel ik er aan tijd en moeite in moet steken.
Ja, dat klinkt logisch, Dianaf. Misschien zijn er inderdaad wat vriendschappen die sowieso verwaterd zouden zijn, ook zonder kinderen in de mix. Vind ik ook lastig, maarja, zo gaan die dingen.
Maar een aantal vrienden doen wel echt hun best, maar het gaat allemaal zo moeizaam, omdat ze moe zijn, hun kinderen extra aandacht nodig hebben, ze ziek zijn of ze geen goede babysit hebben. Laatst hadden we afgesproken met een stel en die afspraak is 5 maanden lang verplaatst en afgezegd voordat hij echt door kon gaan. En toen moesten wij weer naar hen rijden, zoals alle afspraken in de drie jaar ervoor, terwijl zij nou eens naar ons zouden komen.
Natuurlijk begrijp ik het allemaal wel, pas ik me aan en ben ik dankbaar voor de moeite die ze wel doen om de vriendschap in stand te houden, maar ik mis vaak de vriendschap die we hadden. En zij ook, denk ik.
maandag 9 januari 2017 16:19
Ik herken het deels ook, Luistervink. Hoewel in mijn omgeving het werpen wat meer in fasen ging. Eén goede vriendin van mij heeft een kleine van twee jaar en dat contact staat nu op een laag pitje; van gezamenlijke festivals, avondjes stappen, weekendjes weg of skivakanties is voorlopig geen sprake ... dat had ik al ingecalculeerd bij aankondiging van haar zwangerschap. Een andere goede vriendin heeft een zoon van inmiddels 20 en daar heeft ze - vrijwel letterlijk - geen kind meer aan. Weer een andere vriendin - met twee kids van 4 en 6 ofzoiets - zie ik weliswaar niet vaak, maar als ik haar zie is het altijd vanouds gezellig; zij vindt het juist fijn dat ze bij mij die moederrol even helemaal los kan laten en het over andere dingen kan hebben. (ze praat ook wel over de kids, maar zelden langer dan een kwartiertje). In de vriendenkring van mijn vriend zijn diverse stellen met al wat oudere kinderen en die doen weer gezellig mee met de activiteiten buiten de deur. In familiekring zitten we wel middenin de kleine neefjes en nichtjes. Familieverjaardagen zijn zodoende best druk (understatement) en uitermate geschikt als anticonceptiemiddel
Een etentje dat we al sinds de zomer willen inplannen met zwager en schoonzus wil ook maar niet lukken want drukdrukdruk en lastig met oppas enzo.
Balen dat ik afwijk van de norm doe ik niet. Daarvoor geniet ik teveel van mijn huidige leven. Ik merk ook echt wel dat het makkelijker is nu ik de 40 gepasseerd ben... het is niet meer zo'n issue en de babyboom in mijn omgeving loopt op zijn einde. En met iets oudere kinderen worden mensen vanzelf weer een beetje zichzelf
Een etentje dat we al sinds de zomer willen inplannen met zwager en schoonzus wil ook maar niet lukken want drukdrukdruk en lastig met oppas enzo.
Balen dat ik afwijk van de norm doe ik niet. Daarvoor geniet ik teveel van mijn huidige leven. Ik merk ook echt wel dat het makkelijker is nu ik de 40 gepasseerd ben... het is niet meer zo'n issue en de babyboom in mijn omgeving loopt op zijn einde. En met iets oudere kinderen worden mensen vanzelf weer een beetje zichzelf
Ik geloof niet meer in sprookjes.
