Vanaf oktober 2010 kindvrij-deel 21-

01-09-2014 16:40 2995 berichten
Alle reacties Link kopieren
Weer een nieuw deel. Klets gezellig mee over van alles behalve vieze luiers, kotsdoekjes en ander kinderongemak
Alle reacties Link kopieren
quote:Doornroosje75 schreef op 09 januari 2017 @ 16:19:

Van gezamenlijke festivals, avondjes stappen, weekendjes weg of skivakanties is voorlopig geen sprake ... dat had ik al ingecalculeerd bij aankondiging van haar zwangerschap.

Vind je dat dan niet lastig? Ik ben hierdoor een beetje bang geworden van aankondigingen, in mijn oren klinkt het als: we gaan emigreren naar babyland en onze vriendschap doet er niet meer toe. (Haha, sorry hoor, er zit een soort Hans Dorresteintje in mijn hoofd af en toe. Als ik mijn gedachten zo verwoord zijn ze wel erg pathetisch ) Ik ben er erg alert op zodat ik het aan zie komen, want als ik onverwachts zoiets op mijn dak krijg is mijn eerste reactie afschuw en schrik. Als ik het al weet kan ik veel meelevender zijn. (Al denk ik altijd: Waarom?! Wat doe je jezelf aan?!)



quote:Ik merk ook echt wel dat het makkelijker is nu ik de 40 gepasseerd ben... het is niet meer zo'n issue en de babyboom in mijn omgeving loopt op zijn einde. En met iets oudere kinderen worden mensen vanzelf weer een beetje zichzelf Ah, dat is een prettig vooruitzicht, Doornroosje, dank!
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar Luistervink. Ooit waren we allemaal geïnteresseerd in dezelfde bezigheden en nu ineens begint iedereen een gezin en voel ik me mijlenver verwijderd van de gevoelswereld van die vrienden.

Dit gevoel had ik al vrij jong. Mijn vriendinnen kende ik van de bassischool. Tot mijn 16e gingen we leuk met elkaar om. Daarna draaide voor hen alles ineens om jongens en uitgaan. Ik had die interesses niet en was nog een kinderlijk meisje.

Op mijn 20e hadden allemaal hun eerste vaste relatie. Toen hoorde ik ze nog amper en op mijn 22e was het contact verwaterd. Nu hebben veel van hen een gezin en is de kloof nog groter geworden. Ik kan niet meepraten over vaste relaties en kinderen. Twee jaar terug heb ik ze gesproken op de klassenreünie. Conclusie: leuke middag, maar voel geen binding meer. Die tijd zegt hen niet meer zoveel. Snel daarna zakte mijn hoop op een comeback, waar ik niks over gezegd heb. Ik knapte er een beetje op af. Dat het voor hen kennelijk niet zo belangrijk is geweest. Maar dezelfde dag nog had ik er vrede mee. Het was nu duidelijk. Geen meiden meer voor mij. Toen had ik al een paar nieuwe vriendinnen en daar kan ik wel leuke dingen mee doen. Een van hen is 30 en heeft wel een kinderwens. Alleen nog geen man. Ik gun haar dat geluk wel, maar ben ook een beetje bang voor de vriendschap. Ergens hoop ik dat ze nog van gedachte verandert en haar kinderwens overwaait.
1 "vriendin" met kinderen spreek en ik zie ik eigenlijk nooit meer. Ze heeft nooit tijd voor me. Alleen op mijn verjaardag krijg ik nog een appje van haar. Een andere vriendin zie ik en hoor ik weinig. En mijn andere vriendin met kinderen zie ik juist vaak. Met haar en haar kinderen klikt het ook gewoon goed.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ene vriendin heeft DCD (Dyspraxie), wat ook raakvlakken met Autisme heeft. Maar zij zegt het gewoon aan te durven. Want er is ook nog een kans dat het kind het niet erft en heeft het ook goed gehad met haar beperking. Hoe komen anderen toch zo positief ondanks beperking? Of onderschatten ze dat?

Ik hoef me er niet druk om te maken, want heb ook geen moeder-karakter. Maar mijn Autisme heeft mijn "nee" flink versterkt. Ook als ik een gezond kind zou krijgen, dan nog denk ik het niet aan te kunnen. Zoals overwicht hebben.
Alle reacties Link kopieren
Nou ja...heel eerlijk Luistervink, mijn eerste gevoel was bij die aankondiging 'Ach nee, jij tóch nog?!' Vriendin was er namelijk én vrij laat mee én was altijd iemand die heel erg graag op pad ging. Ik heb een paar jaar gedacht dat zij er niet meer aan zou beginnen toen ze uiteindelijk haar huidige man had gevonden. Maar ik heb dat gevoel - die lichte teleurstelling - weggedrukt en haar zeer gemeend van harte gefeliciteerd. Ik wist namelijk ook wel dat ze dit heel graag wilde. Dat haar moederschap een kleine verandering in mijn leven betekent, is echt van ondergeschikt belang.



Nu heb ik weinig vriendschappen vanuit mijn jeugd en ben er door de jaren heen gewend geraakt dat vriendschappen soms veranderen, verwateren en/of ophouden te bestaan. Dat doet niet af aan de waarde die ze ooit hadden. Vriendschappen ontstaan omdat je op een bepaald moment in je leven iets gemeenschappelijks deelt met een ander. Als je allebei op school zit is het nogal eenvoudig; je leidt een vergelijkbaar leven. Studie idem. Sport, hobby, uitgaan. Maar als de één kinderen krijgt en de ander niet... dan kan het zijn dat die gemeenschappelijke grond verdwijnt. So be it. Je komt in een andere fase van je leven en vindt wel weer vrienden waarmee je wat deelt.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
Alle reacties Link kopieren
Wat een mooie manier om er tegenaan te kijken Doornroosje.



Bij mij zijn sommige vriendschappen wat meer 'gepland' geworden (en dat is jammer), maar ze hebben het allemaal overleefd. Gelukkig zijn het nuchtere leuke vrouwen die nog zichzelf zijn. Ik merk dat het bij mijn schoonzus anders is. Ik ben dol op haar, maar zij is al 6 jaar geobserdeerd door haar kind. Elk gesprek leidt naar hem terug. Dat vind ik jammer, want het is een hele lieve leuke vrouw die echt wel wat te vertellen heeft. En ik voel geen ruimte om naar neefje te vragen omdat ze alles wat er te vertellen is over ons uitstort. Jammer wel.
I choose happy!
Alle reacties Link kopieren
En ik heb 2 weken Sri Lanka geboekt met een vriendin. We gaan in juni en mijn man past op huis en katten Zo'n zin in ons reisje.
I choose happy!
Alle reacties Link kopieren
quote:EssentialBliss schreef op 09 januari 2017 @ 19:22:

Wat een mooie manier om er tegenaan te kijken Doornroosje.



Dat gezegd hebbende baal ik wel ontzettend dat ik 'al' vier jaar niet op wintersport ben geweest, omdat de vriendin met wie ik dat altijd deed zonodig moest gaan werpen (en ik geen ander ski-maatje heb weten te vinden)



Ik geloof niet meer in sprookjes.
Geen kinderen hebben betekent voor ons meer vrijheid en vakantie. Voor ons de perfecte invulling van ons leven.
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad!! Een week of 2 geleden was ik mijn vrije dagen op de kalender op mn werk in aan t vullen.

Zomervakantie + 4 weekendjes weg. Een met mn vriend, een met mn ouders, een met mn vriendinnen en een met de vriendengroep van mn vriend. En ik weet zeker dat er nog wel 1 of 2 bijkomen dit jaar

Krijg ik reactie van een collega "zooo toe maar... mag wat kosten he"

Ik heb haar netjes geantwoord "Als je gewoon fulltime kan werken en geen kinderen hoeft te betalen, heb je wat extras over he"

She was not amused.... maar ik bleef nog netjes. Im mn hoofd dacht ik eerder "nee die 3 koters van jou he... die zijn lekker gratis"
Alle reacties Link kopieren
Een vriend van mij postte op Facebook een foto van zijn drie kleine kinderen met het bijschrift: Rijkdom. Ik wilde er zo'n chart bij zetten van wat kinderen kosten tot hun 18 jaar (een ton geloof ik... en drie kinderen kosten blijkbaar maandelijks zo'n 33 procent van je inkomen!), maar ik heb toch maar gewoon een hartje geklikt
Alle reacties Link kopieren
Zo gaan wij bijna wekelijks wel een hapje buiten de deur eten. Schijnen stellen met kleine kinderen - behalve geen tijd - ook geen geld voor te hebben. Mja, slechts twee monden te voeden he
Ik geloof niet meer in sprookjes.
Alle reacties Link kopieren
quote:Luistervink schreef op 09 januari 2017 @ 21:44:

Een vriend van mij postte op Facebook een foto van zijn drie kleine kinderen met het bijschrift: Rijkdom. Ik wilde er zo'n chart bij zetten van wat kinderen kosten tot hun 18 jaar (een ton geloof ik... en drie kinderen kosten blijkbaar maandelijks zo'n 33 procent van je inkomen!), maar ik heb toch maar gewoon een hartje geklikt Dat is echt zo'n cliché wat bij alle babyfoto's gebruikt wordt...
Honesty is better than sugar coated lies.
Alle reacties Link kopieren
quote:Elfje112 schreef op 09 januari 2017 @ 18:02:

1 "vriendin" met kinderen spreek en ik zie ik eigenlijk nooit meer. Ze heeft nooit tijd voor me. Alleen op mijn verjaardag krijg ik nog een appje van haar. Een andere vriendin zie ik en hoor ik weinig. En mijn andere vriendin met kinderen zie ik juist vaak. Met haar en haar kinderen klikt het ook gewoon goed.Dat merk ik ook wel: het verschilt echt enorm per persoon. Maar het valt me altijd wel op dat dit met name vrouwen treft. Mannen blijven gewoon hun eigen dingen doen en voelen zich daar ook niet/nauwelijks schuldig over. Ik grap ook wel eens dat ik geen moeder wil worden, maar dat vader me nog wel iets lijkt
quote:koekie1980 schreef op 09 januari 2017 @ 21:06:

Inderdaad!! Een week of 2 geleden was ik mijn vrije dagen op de kalender op mn werk in aan t vullen.

Zomervakantie + 4 weekendjes weg. Een met mn vriend, een met mn ouders, een met mn vriendinnen en een met de vriendengroep van mn vriend. En ik weet zeker dat er nog wel 1 of 2 bijkomen dit jaar

Krijg ik reactie van een collega "zooo toe maar... mag wat kosten he"

Ik heb haar netjes geantwoord "Als je gewoon fulltime kan werken en geen kinderen hoeft te betalen, heb je wat extras over he"

She was not amused.... maar ik bleef nog netjes. Im mn hoofd dacht ik eerder "nee die 3 koters van jou he... die zijn lekker gratis"



Haha. Ik ben moeder en zou echt niet pissig worden van zo'n opmerking, want het is gewoon waar. Ik heb er dan maar eentje, van 12, en die is ook niet gratis.



Ik ben de enige van mijn vriendinnen met kind, maar die geen moeke is. Dat is ook best kut, want mijn hele leven draait niet om mijn kind. Ik wil wel uitgaan en leuke dingen doen. Ik hou met heel mijn hart van mijn kind, maar hij is niet mijn hele wereld.



En aan schoolvakanties gebonden zit is ook stom.
Alle reacties Link kopieren
quote:hondenmens schreef op 09 januari 2017 @ 18:23:

Mijn ene vriendin heeft DCD (Dyspraxie), wat ook raakvlakken met Autisme heeft. Maar zij zegt het gewoon aan te durven. Want er is ook nog een kans dat het kind het niet erft en heeft het ook goed gehad met haar beperking. Hoe komen anderen toch zo positief ondanks beperking? Of onderschatten ze dat?

Ik hoef me er niet druk om te maken, want heb ook geen moeder-karakter. Maar mijn Autisme heeft mijn "nee" flink versterkt. Ook als ik een gezond kind zou krijgen, dan nog denk ik het niet aan te kunnen. Zoals overwicht hebben.



Ik vind dat ook erg bijzonder. Bij mij heeft het willen van kinderen er sowieso nooit in gezeten, maar ik heb halverwege de 20 een aantal zeer turbulente jaren gehad waarbij ik heel wat therapie (nodig) heb gehad. Hier zijn ook diagnoses uitgekomen. Dit heeft me zo'n goed inzicht in mezelf gegeven dat ik sindsdien mijn leven inricht op waar ik behoefte aan heb. Mijn vriend begrijpt me in alles en gaat hier heel erg goed mee om, we praten veel en vormen een perfecte en cruciale balans. Dat sterkt mijn mening in het niet willen van kinderen, ik zou niet willen dat ik een kind maak dat tegen dezelfde problemen aan zou kunnen lopen, maar ik wil al helemaal niet dat een kind mijn zorgvuldig samengestelde structuur gaat verstoren. Ik weet van mezelf dat ik dat niet aankan en ik heb daar dus absoluut geen zin in.



Daarnaast vind ik het zoals iemand anders al zei ook erg prettig dat we op reis kunnen wanneer we willen, ook wij gaan best vaak buiten de deur eten, avondje hierheen, avondje daarheen. Ik geniet daar heel erg van en zou dat zeker niet willen inruilen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Luistervink schreef op 09 januari 2017 @ 15:36:

[...]

Ja, dat klinkt logisch, Dianaf. Misschien zijn er inderdaad wat vriendschappen die sowieso verwaterd zouden zijn, ook zonder kinderen in de mix. Vind ik ook lastig, maarja, zo gaan die dingen.



Maar een aantal vrienden doen wel echt hun best, maar het gaat allemaal zo moeizaam, omdat ze moe zijn, hun kinderen extra aandacht nodig hebben, ze ziek zijn of ze geen goede babysit hebben. Laatst hadden we afgesproken met een stel en die afspraak is 5 maanden lang verplaatst en afgezegd voordat hij echt door kon gaan. En toen moesten wij weer naar hen rijden, zoals alle afspraken in de drie jaar ervoor, terwijl zij nou eens naar ons zouden komen.



Natuurlijk begrijp ik het allemaal wel, pas ik me aan en ben ik dankbaar voor de moeite die ze wel doen om de vriendschap in stand te houden, maar ik mis vaak de vriendschap die we hadden. En zij ook, denk ik.

Weet je, het is ook lastig. Ik vind het ook heel jammer dat sommige leuke vriendschappen verwateren, omdat we het altijd zo leuk hebben gehad. Voor vriendschappen die nog steeds heel leuk zijn, vind ik het echt niet erg om een eind te reizen, meestal is het ook gewoon praktisch omdat ik het dan combineer met familiebezoek en daar een nacht of twee blijf slapen. Maar als ik er vandaan kom en denk, tja, wat deed ik er eigenlijk, dan is het tijd om er mee te stoppen. Ook als het iemand is die wel lekker dichtbij woont of waar ik toch vaak casual contact mee heb (schoonfamilie, collega enz).



quote:Luistervink schreef op 10 januari 2017 @ 16:00:

Dat merk ik ook wel: het verschilt echt enorm per persoon. Maar het valt me altijd wel op dat dit met name vrouwen treft. Mannen blijven gewoon hun eigen dingen doen en voelen zich daar ook niet/nauwelijks schuldig over. Ik grap ook wel eens dat ik geen moeder wil worden, maar dat vader me nog wel iets lijkt

Dat lijkt mij wel leuker, geen gedoe met kinderen baren, gewoon je eigen dingen blijven doen en als je uit elkaar gaat, heb je gewoon je eigen leven want de kinderen blijven bij moeders.



quote:EssentialBliss schreef op 09 januari 2017 @ 19:25:

En ik heb 2 weken Sri Lanka geboekt met een vriendin. We gaan in juni en mijn man past op huis en katten Zo'n zin in ons reisje.Tof, wat gaan jullie doen? Rondreizen? Op het strand liggen? Ben namelijk net 3 weken terug, dus voor suggesties...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Oh tof Diana! Ja tips zijn zeer welkom. We gaam rondreizen. Houden van cultuur en natuur, mag best een beetje actief zijn en we zouden ook graag ergens mooi snorkelen of misschien duiken.
I choose happy!
Alle reacties Link kopieren
We reizen overigens zelfstandig, dus qua route alle vrijheid :-)



Hoe vond je jouw reis?
I choose happy!
Alle reacties Link kopieren
quote:EssentialBliss schreef op 10 januari 2017 @ 18:52:

We reizen overigens zelfstandig, dus qua route alle vrijheid :-)



Hoe vond je jouw reis?

Ik vond het een mooie reis, niet mijn mooiste, maar dat was puur omdat het georganiseerd was en er hier en daar wat typische keuzes gemaakt waren door de organisatie. Want Sri Lanka is echt een leuk land en heel gastvrij.

Zelf reizen is echt heel goed te doen, het is goedkoop en de verbindingen zijn goed.

- Cultuur: Anuradnhapura, daar vind je wel de kern van het Boeddhisme in Sri Lanka. Je kunt de boel heel makkelijk bezoeken met de fiets! Kandy: tempel van de tand (van Boeddha), maar ook een theemuseum net buiten de stad. De leeuwenrots is erg leuk om op te klimmen (via goede trappen) op de top de ruine van een oud paleis.

- Natuur/Actief: vanuit Kandy kun je mooie wandelingen maken naar de Knuckles. Vanuit Ella (echt een backpackersparadijs) kun je heel veel mooie wandelingen maken, van makkelijk naar moeilijk. Je kunt de Adam's peak op, is ook prima te doen, want er is gewoon een trap. Op een normale dag ben je in 2 uur boven. Vanuit Nuwara Eliya gaan veel mensen naar de Horton Plains om te wandelen (hebben ze toilet met uitzicht ) De theeplantages zijn heel mooi en leuk om te zien.

- Vervoer, de trein vanuit Nuwara Eliya (of vlakbij) naar Ella is erg leuk. Vanuit het hooggebergte naar de lagere gebieden, super mooie uitzichten. Kost 110 roepie of zo, maar kan heel druk zijn.

- Eten en drinken: je eet voor vrij weinig bij lokale restaurants (heerlijke curries en echt veel), maar best veel plaatsen hebben geen echt nachtleven of echte restaurants/bars die laat open zijn. Daar moet je wel even allert op zijn. In Nuwara Eliya zijn bijvoorbeeld weinig goede restaurantjes (die niet te duur zijn) Grand India en Grand Thai zijn bijvoorbeeld echt wel goed. Tripadvisor is echt je vriend!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Zo ik ben weer helemaal bijgelezen! Wat een bijzondere verhalen weer allemaal.



Ik ben weer ff een tijdje offline geweest, erg druk gehad met allerlei leuke dingen????

Het goede nieuws is, is dat wij ons huurhuis kunnen gaan kopen! Superleuk nieuws, want dit wilde we al een tijdje maar was op korte termijn niet mogelijk (2jaar geleden ofzo)

En nu lag er strond toevallig een brief op de mat dat we het huis kunnen gaan kopen!! Whoehoeee we zijn allebei zo blij als een kind

Haha dus nu zijn we daar lekker druk mee!



En ja we gaan ook nog een vakantie plannen, gewoon van de zomer maar wel hier in Nederland, want ja en een huis kopen en een dure vakantie naar buitenland gaat hem dan ff niet worden. Maar niet erg, kunnen onze 2 hondjes mee.



En heel misschien dat we ff gratis gaan trouwen, maar ik vind het niet per sè nodig. Maar vriendlief wilt me toch ooit wel z'n vrouw noemen. Ach ja ik wil toch oud met hem worden, dus waarom ook niet..maar geen grote dag, daar hou ik absoluut niet van. Gewoon ff ja zeggen, even brunchen met naaste familie en klaar. Easy en goedkoop misschien, maar dat vind ik prima zo, en vriendlief ook.



En ja voor degene die bijdehand gaan doen tegen ons, en denken een huis kopen en trouwen betekend daarna koters, laat dat vooral even duidelijk zijn, die komen zoiezo NIET
Leef & laat leven!
Alle reacties Link kopieren
Wat leuk Chick!

En ik heb ook een huis en ben al een paar jaar getrouwd. En niemand die ons goed kent denkt dat dit ons babymaking palace is. Het valt vast ook bij jou mee.



En Diana dank je voor alle tips! Adam's peak en omgeving lijkt me echt te gek. En over Ella had ik ook al goede dingen gehoord. Ooooh ik ga de maanden aftellen.
I choose happy!
Alle reacties Link kopieren
Fijn om je eigen huis te kopen, dat bespaart je een hoop Funda-speuren Chick! Ik heb ruim een jaar lopen turen naar huizen die 'een ideale gezinswoning in een kindvriendelijke buurt' worden genoemd, met foto's van een roze en een blauwe slaapkamer en een speeltuintje in de buurt... Ik vertelde makelaars bij bezichtigingen meestal meteen dat er geen kinderen zouden komen, zodat ze hun verhaal wat beter op onze wensen konden afstemmen. En een nieuwbouwhuis tussen allemaal kersverse gezinnetjes viel ook af. Liever wat meer variatie in buren.



Ik wist echt niet wat ik met al die kamertjes in een huis aan moest: een bioscoop, een bibliotheek, een knutselkamer, een waskamer, een kattenkamer, meditatiekamer? Zonder kinderen kan je er een soort Cluedo van maken :-)

Hebben jullie een leuke creatieve invulling gevonden voor al die kamertjes?
Alle reacties Link kopieren
@Chick!! Wat leuk allemaal! Dan ben je straks zijn vrouw ipv zijn chicky.

Zitten er nog voorwaarden aan de koop van jullie huurhuis, zoals woongarant of zo? Wel onafhankelijk laten taxeren hoor!!



@EssentialBliss, terwijl ik het zat te tikken, dacht ik steeds, het was leuk!! Ik zat ook te twijfelen of ik het één en ander over de goede restaurants moest bijzetten. Tussen de middag zaten wij trouwens aan de roti's (zijn vaak wel heet) of een soort saucijzenbroodjes (niet altijd gevuld met vlees, ook met ei, groente, vis enz). Ik krijg er trouwens gelijk trek van.



@Luistervink, wij wonen in een starterswoning. De vorige bewoners hebben er voor gekozen om de zolder niet om te bouwen in een slaapkamer en de hele grote ouderkamer niet te splitsen. Daardoor hebben wij boven maar 2 slaapkamers en een open zolder. Dus weinig last van hoe het in te delen.

Maar ik snap wel wat je bedoelt. Vriend wil eigenlijk wel een huis met een garage, maar dan ga je gelijk naar een veel groter (en veel duurder) huis en dat is nu niet de bedoeling. Dan heb je pp zo'n beetje 2 kamers over, dat vind ik dan weer zonde van het geld.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Wij wonen alweer 10 jaar in een kindvrije flat. In het hele gebouw geen minderjarige te vinden! Wel veel senioren. En starters. Wij waren 10 jaar terug ook starters en hadden rond deze tijd al wel een grote-mensen-huis willen hebben...mja crisis enzo.

Net die ruimte zou ik wel raad weten! Naast werkkamer en katten/waskamer (die we nu ook al hebben) ook een enorme inloopkast en een bioscoopje. Eventueel (goed geisoleerde) muziekkamer voor vriendlief.
Ik geloof niet meer in sprookjes.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven