verjaardag dochtertje weer overleefd :(

31-08-2014 20:38 103 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi hoi, ik wil gewoon ff sparren en mn ei kwijt. Gisteren verjaardag gehad van mezelf en mijn jongste. Gelukkig zijn we kort op elkaar jarig zodat dit een goed excuus is om onze verjaardagen samen te vieren. Maar 2x er jaar (2 kinderen, man viert verjaardag nooit omdat we dan zorgen dat we op vakantie zijn) kunnen we er niet onderuit om een feestje te organiseren voor onze nog kleine kindjes. Dat komt neer op 20 volwassenen en 15 jonge kinderen in onze vrij krappe tussenwoning. Waarvan bijna allemaal familie dus niemand kunnen we weglaten. Vanwege de regen konden de kinderen niet naar buiten. Vanwege de kleine ruimte is zelfbediening ook niet mogelijk. Na afloop: wij gesloopt, huis ontploft. Als het - uren later - dan eindelijk weer schoon en opgeruimd is ben ik zó blij dat we het gehad hebben. Wie herkent dit?
quote:Desperate_Housewive schreef op 01 september 2014 @ 08:09:

[...]



Ik heb al wat tips gegeven. Tussendoor de vaatwasser laten draaien, even vragen of er iemand mee kan helpen met opruimen. Ook tussendoor. Ik heb aan het eind alleen nog wat glazen en bakjes van chips, de rest staat dan alweer schoon in de kast.



Ja doe ik ook! En ik heb wel alles op een tafel staan, ik vraag wel of mensen wat willen drinken, maar je mag ook zelf pakken.

Scheelt ook werk.

En is gezelliger, geen 1 grote kring.
quote:aliva schreef op 31 augustus 2014 @ 22:38:

totaal onnuttige bijdrage van mij, maar toch: wat een onzinnige gewoonte vind ik (als belgische) het om al die verjaardagen met de hele familie samen te vieren!



dan zit je toch ieder weekend wel ergens op een verjaardag?

ik krijg het gewoon benauwd als ik de verjaardag-topics hier lees



verjaardagen van kinderen worden hier gevierd met eigen gezin, speelvriendjes en eventueel de grootouders.



verjaardagen van volwassenen vier je met je eigen gezin, en bij een 'grote' verjaardag, eventueel je vrienden.



wat niet wil zeggen dat er verder geen familie-contacten zijn, maar dat is dan meer gewoon bij elkaar op bezoek gaan en dus kleinschaliger.Ik emigreer naar Belgie
Ik snap niet zo goed hoe klein wonen veroorzaakt dat je niet aan zelfbediening kunt doen. Woon zelf ook klein, maak hapjes van tevoren of ovenklaar (of vraag mensen te eten) en zet het sap/wijn/bier gewoon op tafel. Loop wat heen en weer, vind het heerlijk. Waarom zo druk maken? Kan je voor de kinderen de volgende keer niet lekker een slaapkamer inrichten? Ben je gelijk van dat gegil af.
Als ze naar school gaan wordt het nog erger: op de dag zelf trakteren in de klas en het daar vieren. Dan een dag met kinderfeestje en een dag vieren met familie.

Ik vind het nogal een overkill, maar ik weet nog wel hoe leuk ik het als kind vond, dus gaan we ervoor.

Maar gesloopt achteraf zijn we zeker.
Een schoonzus van me nodigt haar zussen uit op zaterdag en ons op zondag voor verjaardagen. Voor een kleine woning de ideale oplossing.



Verder:



- plastic bordjes, kommetjes en bekers gebruiken en zet een grote vuilnisbak neer. Plemp op de weg naar de keuken daar de oude bekers in.

- Hapjes en gebak op een buffettafel zetten en mensen zichzelf laten bedienen.



De kinderbioscoop ga ik onthouden, wat een leuk idee!
quote:Annapalona schreef op 01 september 2014 @ 08:51:

[...]





Dat had ik nou helemaal niet... maar gelukkig heeft TO een levend kind en dus mag ze niet klagen he?Inderdaad zeg, zo kun je altijd wel een reden verzinnen waarom je niet even mag klagen: het kan altijd nog erger.
Alle reacties Link kopieren
quote:Annapalona schreef op 01 september 2014 @ 08:06:

[...]





Je bent vast (de zus van) Elninjo.. Waarom? Omdat ik niet hou van platgedrukte tompoucen in mijn bank?
Alle reacties Link kopieren
Wij huren altijd een zaaltje!
Alle reacties Link kopieren
quote:troelalaaaatje schreef op 01 september 2014 @ 08:06:



(...) en kinderen die rennen, schreeuwen, met vieze handen spullen aanraken, kwijlen etc.

Reden: we hebben het graag netjes, overzichtelijk, ordelijk en opgeruimd. Het risico van vlekken op de muur, krassen op de meubels etc.......nachtmerries krijg ik daar serieus van.

Dit geldt ook voor mij. Maar dat neemt niet weg dat kinderen niet welkom zijn. Zeker wel, maar wel onder mijn voorwaarden.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het ook wel herkenbaar hoor.NIet vanwege de familie maar vanwege een aantal kinderen die hier letterlijk alles slopen en waar de ouders dan weer niks van zeggen.Zo is onze tv al eens onder de slagroomtaart gesmeerd,een hoek uit de muur getrapt.Onze speelzolder was geen bak meer vol van alles was omgegooid.En zo kan ik wel doorgaan.Ik probeer het inderdaad elke keer makkelijk te maken door plastic bekers en bestek maar dat weegt niet op dat ik telkens achter die paar kinderen aan moet zodat ze me niet het hele huis slopen.Wij zijn zelf zuinig op ons huis en spullen en onze eigen kinderen ook.Ik zie er daarom elke keer weer als een berg tegenop.Ik hou mijn hart vast want aankomende zaterdag houden we onze dochter haar verjaardag en het zou mooi weer worden.Ik hoop het maar.
Bedenk niet wat je wilt hebben, maar geniet van wat je hebt
Alle reacties Link kopieren
Wat een toestand zeg, geen wonder dat je zo moe bent. Ik had afgelopen weekend ook de verjaardag van mijn oudste en dat ging juist heel erg relaxed allemaal. Ik houd geen 'volwassen' feestje voor haar, alleen een kinderfeestje. Ik had zes kinderen uitgenodigd, ze werd ook zes en het feestje duurde 3 uur. We zijn binnen gebleven, ze hebben cakejes versierd en nog wat dingen gedaan. Daarna gingen ze naar huis. Ik vind drie uur meer dan genoeg, dan is het bij de meeste kinderen echt op. We hebben geen grote familie. Opa en oma konden dit weekend niet, dus daar gaan we een keer mee naar de dierentuin.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
quote:jennie77 schreef op 01 september 2014 @ 09:24:

Ik vind het ook wel herkenbaar hoor.NIet vanwege de familie maar vanwege een aantal kinderen die hier letterlijk alles slopen en waar de ouders dan weer niks van zeggen.Zo is onze tv al eens onder de slagroomtaart gesmeerd,een hoek uit de muur getrapt.Onze speelzolder was geen bak meer vol van alles was omgegooid.En zo kan ik wel doorgaan.Ik probeer het inderdaad elke keer makkelijk te maken door plastic bekers en bestek maar dat weegt niet op dat ik telkens achter die paar kinderen aan moet zodat ze me niet het hele huis slopen.Wij zijn zelf zuinig op ons huis en spullen en onze eigen kinderen ook.Ik zie er daarom elke keer weer als een berg tegenop.Ik hou mijn hart vast want aankomende zaterdag houden we onze dochter haar verjaardag en het zou mooi weer worden.Ik hoop het maar. En de ouders deden niks? Onbegrijpelijk, ik vind het echt te gek voor woorden. Ben je al eens op je strepen gaan staan?
Grappig dat ik hier vooral de reacties lees van "kinderen die druk zijn/ alles slopen en ouders die er niks van zeggen."



Zijn er ook mensen met de ervaring andersom? Ik bedoel dus: kinderen die rustig spelen, maar volwassenen die om de 3 seconden roepen: Pas je op?? Kijk je uit??? OEOEOEEEH dat gaat mis, OOOOOh doe eens niet zo gevaarlijk!!! OOOH ik schrok mij dood, Hee kom eens hier, geef eens een handje, geef eens een kusje, heb je al een rapport, kun je een dansje voor mij opvoeren, wil je die nieuwe jurk die ik heb gegeven even komen passen, zal ik zo een spelletje met jou gaan doen en heeee zeg eens wie vind jij de allllllllllllerliefste tante van de heeeeeeeeele wereld?



Deze ervaring heb ik dus op de kinderverjaardagen en daarom word ik al moe als ik er aan denk dat wij hem ook met hetzelfde gezelschap moeten vieren.



Na enkele minuten piepen je oren al. :(
Alle reacties Link kopieren
Maar het hangt er wel echt een beetje vanaf wat voor soort familie je hebt. Niet dat dat reden moet zijn om het dan maar altijd zo te (blijven) doen zoals de familie het gewend is.



Maar als je een grote familie hebt die bestaat uit naasten (ouders en broers/zussen met diens kinderen) en je komt op die manier al makkelijk aan 20 volwassenen en 15 kinderen, dan is dat een heel ander verhaal dan van Solomio, die amper vrienden of familie (in de buurt) heeft. In het ene geval heb je al snel een hut vol, ook al nodig je niemand uit buiten je familie. In het geval van Solomio viert ze het al buiten haar eigen familie en komt niet aan de helft van de gasten.



De enige wijze om van al die mensen af te komen, is door zelf te bepalen dat je dat niet meer wilt. Als je dat zielig vindt voor je kind, dan zul je even door de zure appel heenmoeten en idd. proberen het zo aangenaam mogelijk voor jezelf te maken.
quote:NYC schreef op 01 september 2014 @ 09:32:

Grappig dat ik hier vooral de reacties lees van "kinderen die druk zijn/ alles slopen en ouders die er niks van zeggen."



Zijn er ook mensen met de ervaring andersom? Ik bedoel dus: kinderen die rustig spelen, maar volwassenen die om de 3 seconden roepen: Pas je op?? Kijk je uit??? OEOEOEEEH dat gaat mis, OOOOOh doe eens niet zo gevaarlijk!!! OOOH ik schrok mij dood, Hee kom eens hier, geef eens een handje, geef eens een kusje, heb je al een rapport, kun je een dansje voor mij opvoeren, wil je die nieuwe jurk die ik heb gegeven even komen passen, zal ik zo een spelletje met jou gaan doen en heeee zeg eens wie vind jij de allllllllllllerliefste tante van de heeeeeeeeele wereld?



Deze ervaring heb ik dus op de kinderverjaardagen en daarom word ik al moe als ik er aan denk dat wij hem ook met hetzelfde gezelschap moeten vieren.



Na enkele minuten piepen je oren al. :(Ik heb wel 2 familieleden die de kinderen helemaal gek maken met stoeien en grappen, en dan roepen na een half uur dat ze niet zo druk moeten zijn. Tja ik heb dus laatst maar even aangeven bij ze dat ze misschien zelf even die kinderen niet zo gek moeten maken. En dat ik zulke opmerkingen niet waardeer tegen de kinderen als ze zelf beginnen met het opjutten.
Alle reacties Link kopieren
quote:lisaviva schreef op 01 september 2014 @ 09:32:

[...]





En de ouders deden niks? Onbegrijpelijk, ik vind het echt te gek voor woorden. Ben je al eens op je strepen gaan staan?Ja ik heb de ouders er wel op aangesproken of ze even beter op kinderen wilde letten,maar dan was het vaak al te laat.Ze zijn thuis ook heel makkelijk.Het hele huis opgeknapt maar als ik daar nu kom dan is niks meer van te zien.Daar is het heel normaal.
Bedenk niet wat je wilt hebben, maar geniet van wat je hebt
quote:jennie77 schreef op 01 september 2014 @ 09:24:

Ik vind het ook wel herkenbaar hoor.NIet vanwege de familie maar vanwege een aantal kinderen die hier letterlijk alles slopen en waar de ouders dan weer niks van zeggen.Zo is onze tv al eens onder de slagroomtaart gesmeerd,een hoek uit de muur getrapt.Onze speelzolder was geen bak meer vol van alles was omgegooid.En zo kan ik wel doorgaan.Ik probeer het inderdaad elke keer makkelijk te maken door plastic bekers en bestek maar dat weegt niet op dat ik telkens achter die paar kinderen aan moet zodat ze me niet het hele huis slopen.Wij zijn zelf zuinig op ons huis en spullen en onze eigen kinderen ook.Ik zie er daarom elke keer weer als een berg tegenop.Ik hou mijn hart vast want aankomende zaterdag houden we onze dochter haar verjaardag en het zou mooi weer worden.Ik hoop het maar.Zulke toestanden heb ik hier gelukkig nooit gehad. Maar als ze liepen te rennen en gillen, dan sprak ik ze er gerust zelf op aan. Het is nog altijd wel mijn huis.
Alle reacties Link kopieren
Hahaha NYC, nee, dat is niet herkenbaar. Of wel, de opa en oma van mijn nichtjes (schoonouders van schoonbroer). Die lopen de hele tijd te trekken aan die meiden (kom eens een knuffeltje geven, laat eens je jurk zien, etc.). Maar verder ken ik vooral ouders die erg graag zelf veel willen kletsen (logisch), maar daardoor hun kinderen ook een beetje als ongeleide projectielen laten loslopen. Wat op zich nog niet zo´n punt zou zijn als ik een ruim huis heb. Maar mijn woonkamer grenst direct aan buiten. Kinderen die op bezoek komen willen vaak veel buiten spelen als het mooi is, maar komen wel om de 5 minuten weer terug binnen met hun vieze schoenen waar ze het hele huis mee doorrennen. De ouders zijn zo druk in gesprek, dat ze niet bepaald bezig zijn met wat hun kroost doet met eten. Als ik bakken met eten neerzet, dan weet ik zeker dat ze met volle handjes vervolgens door mijn hele huis rennen. Als ik ze niet zou aansturen, weet ik ook vrij zeker dat ze met diezelfde modderpoten mijn vloerkleed oplopen en op de bank kruipen met hun vieze schoenen, met in hun handen wat ze aan snack te pakken hebben gekregen. Waarna ze hun vieze handen fijn afvegen aan hun broek, bank of kussen. Maar net wat uitkomt.



En dat is allemaal prima...bij anderen thuis. Maar niet bij mij.
quote:NYC schreef op 01 september 2014 @ 09:32:

Grappig dat ik hier vooral de reacties lees van "kinderen die druk zijn/ alles slopen en ouders die er niks van zeggen."



Zijn er ook mensen met de ervaring andersom? Ik bedoel dus: kinderen die rustig spelen, maar volwassenen die om de 3 seconden roepen: Pas je op?? Kijk je uit??? OEOEOEEEH dat gaat mis, OOOOOh doe eens niet zo gevaarlijk!!! OOOH ik schrok mij dood, Hee kom eens hier, geef eens een handje, geef eens een kusje, heb je al een rapport, kun je een dansje voor mij opvoeren, wil je die nieuwe jurk die ik heb gegeven even komen passen, zal ik zo een spelletje met jou gaan doen en heeee zeg eens wie vind jij de allllllllllllerliefste tante van de heeeeeeeeele wereld?



Deze ervaring heb ik dus op de kinderverjaardagen en daarom word ik al moe als ik er aan denk dat wij hem ook met hetzelfde gezelschap moeten vieren.



Na enkele minuten piepen je oren al. :(Haha, ik zou me als kind ook onzichtbaar maken als het zo ging. Dat is weer het andere uiterste lijkt mij.
Het is me ook wel eens opgevallen dat op familiebijeenkomsten ouders even geen zin hebben om hoofdverantwoordelijke te zijn, even vrijaf en ongestoord willen praten over wat hen bezig houdt. Oma is toch in de buurt, dus die let vast wel even op, of de ouders tegen elkaar: 'Ga jij even kijken?' De ander een gezicht als een donderwolk.
Alle reacties Link kopieren
quote:fleetfox schreef op 01 september 2014 @ 09:12:

Een schoonzus van me nodigt haar zussen uit op zaterdag en ons op zondag voor verjaardagen. Voor een kleine woning de ideale oplossing.



Verder:



- plastic bordjes, kommetjes en bekers gebruiken en zet een grote vuilnisbak neer. Plemp op de weg naar de keuken daar de oude bekers in.

- Hapjes en gebak op een buffettafel zetten en mensen zichzelf laten bedienen.



De kinderbioscoop ga ik onthouden, wat een leuk idee!

Dé hit hier! En mij boeit het niet zo dat ik drie weken later nog popcorn in mijn bed vind dus grote bakken neerzetten, pakjes drinken en schalen snoep.

Al jaren geen kleine kids meer in de familie maar ze hebben het er nog over
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
Alle reacties Link kopieren
quote:hatsetats schreef op 31 augustus 2014 @ 20:49:

Wat een gezeur zeg. En wat sneu voor je kind dat ze geen verjaardag voor zichzelf heeft.





Hahhaa....hier wilde ik even op reageren.....

Mijn zoon is op mijn verjaardag geboren, dit zou dus moeten betekenen dat wij het niet samen mogen vieren??

Alle jaren gaat trouwens de meeste aandacht naar mijn zoon, een kinder taart etc.
Ooit eens gelezen in zo'n boekje met kinderuitspraken:



Kind: "Er gaat vandaag iets heel ergs gebeuren."

Juf (geschrokken): "Wat dan?"

Kind: "De hele familie komt."
Alle reacties Link kopieren
quote:lisaviva schreef op 01 september 2014 @ 09:51:

Het is me ook wel eens opgevallen dat op familiebijeenkomsten ouders even geen zin hebben om hoofdverantwoordelijke te zijn, even vrijaf en ongestoord willen praten over wat hen bezig houdt. Oma is toch in de buurt, dus die let vast wel even op, of de ouders tegen elkaar: 'Ga jij even kijken?' De ander een gezicht als een donderwolk.Klopt. Dat merk ik ook.
Alle reacties Link kopieren
quote:NYC schreef op 01 september 2014 @ 15:33:

Ooit eens gelezen in zo'n boekje met kinderuitspraken:



Kind: "Er gaat vandaag iets heel ergs gebeuren."

Juf (geschrokken): "Wat dan?"

Kind: "De hele familie komt."



Als ik zo om me heen kijk en de kinderen uit mijn omgeving pols, vinden die het GE-WEL-DIG om zo´n massa verjaardag te hebben met tig kids + ouders en lekker rondrennen en snaaien. Ze zijn iig behoorlijk uitgelaten en mogen ook nog eens snoepen wat ze normaal gesproken niet mogen. Dus heb niet de indruk dat de zgn. grote mensen feestjes niet leuk voor ze zijn.



En als ik terugdenk aan mezelf vroeger, vond ik dat als kind eigenlijk ook altijd wel leuk om met zoveel mensen bij elkaar te komen en dat de kinderen eigenlijk een beetje onbewaakte vrijheid hadden met elkaar.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven