Kinderen
alle pijlers
Vervelend gevoel consultatiebureau
dinsdag 14 oktober 2014 10:32
Goedemorgen allemaal,
De vorige keer op het CB, zoontje was 2 maanden, heb ik het gesprek met de verpleegkundige als zeer vervelend en opdringerig ervaren. Ik ging echt zwaar gefrustreerd en onzeker naar huis. Ik dacht na erover te hebben nagedacht, gepraat en te lezen van dit gevoel af te zijn. Maar nu ik deze week weer naar het CB moet, merk ik toch dat ik me er nog onprettig bij voel. Ik schaam me daar een beetje voor en weet nog niet of ik er wat aan wil doen en wat dan, daarom wil ik graag aan jullie advies vragen.
Als ik alles opschrijf wordt het een te lang verhaal, dus ik probeer het belangrijkste samen te vatten.
Zoontje begon daar op een gegeven moment met huilen en hij was onrustig tijdens dit consult. Ze vroeg naar zijn slaapritme en ik vertelde dat hij 's ochtends na z'n flesje een hazenslaapje deed en na het wassen in de kinderwagen een klein uurtje sliep en dan 's middags ongeveer 2/3 uur in z'n bedje. Wij waren hier zelf heel blij, maar van haar moest hij per se 2x2 uur in z'n eigen bed slapen. Dus zou ze hem komen inbakeren. Ik zei dat ik dat niet wilde. Tot vier keer toe begon ze erover, ze zei zelfs: "Ja, het is je eigen keuze of je een blije, gelukkige baby wilt" en de laatste keer: "Ik kom wel gewoon even langs volgende week" ... "Oké, dan schrijf ik wel op dat je per se niet wil".
En toen hij z'n prikjes kreeg begon hij super hard te huilen en zei ze: "Ja, nu moet je huilen hè, want jij bent veel te moe" en daarna "Nu maar hopen dat mama jou straks lang genoeg in je eigen bedje legt". Dit vond ik heel erg, maar ik was ook al uit m'n doen door die eerste prikjes, vond het zo zielig. Dus wilde hem toen alleen maar zo snel mogelijk troosten.
Het is nu al lang geleden, maar wat kan/moet ik hier nog mee of hebben jullie tips om dit van me af te zetten?
(Deze week is trouwens het consult bij de kinderarts, hele leuke vrouw)
De vorige keer op het CB, zoontje was 2 maanden, heb ik het gesprek met de verpleegkundige als zeer vervelend en opdringerig ervaren. Ik ging echt zwaar gefrustreerd en onzeker naar huis. Ik dacht na erover te hebben nagedacht, gepraat en te lezen van dit gevoel af te zijn. Maar nu ik deze week weer naar het CB moet, merk ik toch dat ik me er nog onprettig bij voel. Ik schaam me daar een beetje voor en weet nog niet of ik er wat aan wil doen en wat dan, daarom wil ik graag aan jullie advies vragen.
Als ik alles opschrijf wordt het een te lang verhaal, dus ik probeer het belangrijkste samen te vatten.
Zoontje begon daar op een gegeven moment met huilen en hij was onrustig tijdens dit consult. Ze vroeg naar zijn slaapritme en ik vertelde dat hij 's ochtends na z'n flesje een hazenslaapje deed en na het wassen in de kinderwagen een klein uurtje sliep en dan 's middags ongeveer 2/3 uur in z'n bedje. Wij waren hier zelf heel blij, maar van haar moest hij per se 2x2 uur in z'n eigen bed slapen. Dus zou ze hem komen inbakeren. Ik zei dat ik dat niet wilde. Tot vier keer toe begon ze erover, ze zei zelfs: "Ja, het is je eigen keuze of je een blije, gelukkige baby wilt" en de laatste keer: "Ik kom wel gewoon even langs volgende week" ... "Oké, dan schrijf ik wel op dat je per se niet wil".
En toen hij z'n prikjes kreeg begon hij super hard te huilen en zei ze: "Ja, nu moet je huilen hè, want jij bent veel te moe" en daarna "Nu maar hopen dat mama jou straks lang genoeg in je eigen bedje legt". Dit vond ik heel erg, maar ik was ook al uit m'n doen door die eerste prikjes, vond het zo zielig. Dus wilde hem toen alleen maar zo snel mogelijk troosten.
Het is nu al lang geleden, maar wat kan/moet ik hier nog mee of hebben jullie tips om dit van me af te zetten?
(Deze week is trouwens het consult bij de kinderarts, hele leuke vrouw)
dinsdag 14 oktober 2014 12:57
quote:potje_sambal schreef op 14 oktober 2014 @ 12:54:
@koffieprut; doe jij anders ook ff normaal zeg. Wijven?? Tegenover de naardere types waar veel ouders ervaring mee lijken te hebben staan ook tig medewerkers die dag in dag uit gewoon hun best doen en wél op een manier die bij de ouders past. Dat je het niet altijd met ze eens bent geeft je geen vrijbrief om ze voor rotte vis uit te maken. Kom nou.Laten we concluderen dat ook de medewerkers van het consultatiebureau hun best doen en het beste willen voor het kind en de moeder. Echter met meer specifieke problemen waarbij advies op maat nodig is, ben je er niet altijd aan het juiste adres. Voor het standaardwerk van meten en wegen zit je wel goed.
@koffieprut; doe jij anders ook ff normaal zeg. Wijven?? Tegenover de naardere types waar veel ouders ervaring mee lijken te hebben staan ook tig medewerkers die dag in dag uit gewoon hun best doen en wél op een manier die bij de ouders past. Dat je het niet altijd met ze eens bent geeft je geen vrijbrief om ze voor rotte vis uit te maken. Kom nou.Laten we concluderen dat ook de medewerkers van het consultatiebureau hun best doen en het beste willen voor het kind en de moeder. Echter met meer specifieke problemen waarbij advies op maat nodig is, ben je er niet altijd aan het juiste adres. Voor het standaardwerk van meten en wegen zit je wel goed.
dinsdag 14 oktober 2014 13:03
Wat een onheuse en denigrerende bejegening houdt deze verpleegkundige er op na. Ik zou hier geen genoegen mee nemen en ik zou dit toch heel graag bij haar leidinggevende neer willen leggen. Weten ze gelijk dat je doortastend te werk kan gaan. Ook zou ik bij een volgend bezoek niet meer alleen gaan maar bijvoorbeeld mijn moeder of een vriendin meenemen.
dinsdag 14 oktober 2014 13:06
Druppel: in jouw geval zou ik gewoon aankaarten dat je dochter de WHO curve wel goed/redelijk volgt en dan kijken hoe ze reageren. Ik vind het belangrijk dat degene die tegenover me zit ook bereid is te leren en niet denkt de wijsheid in pacht te hebben. Als ze star blijven volhouden dan zou ik er ook zo m'n twijfels bij hebben.
Wij hebben prima ervaringen met het cb. Dat moge duidelijk zijn. Ook als kind afweek van de curve "beweegt de kleine veel? Nou dan zal dat het waarschijnlijk wel zijn. Hij ziet er iig gezond uit. We kijken het rustig aan maar hij zou eventueel wat meer mogen eten" of toen de hoofdomtrek achter bleef "straks nog ff meten. Zal wel een foutje zijn. Ik zie niks raars iig" later bleek de laatste meting nog niet zichtbaar in de computer dus was er niks aan de hand. Maar we zijn nooit onnodig op stang gejaagd. Zo kan het dus ook.
Wij hebben prima ervaringen met het cb. Dat moge duidelijk zijn. Ook als kind afweek van de curve "beweegt de kleine veel? Nou dan zal dat het waarschijnlijk wel zijn. Hij ziet er iig gezond uit. We kijken het rustig aan maar hij zou eventueel wat meer mogen eten" of toen de hoofdomtrek achter bleef "straks nog ff meten. Zal wel een foutje zijn. Ik zie niks raars iig" later bleek de laatste meting nog niet zichtbaar in de computer dus was er niks aan de hand. Maar we zijn nooit onnodig op stang gejaagd. Zo kan het dus ook.
dinsdag 14 oktober 2014 13:13
Van het forum inderdaad geleerd over de bv curve. Dus wij zijn gewapend met een uitgeprinte versie van die curve naar het CB gegaan. Duidelijk en klaar voor de aanval tegen de arts gezegd dat ik uitsluitend bv gaf. En wat doet ze? Klik klik, andere curve en klaar! Phieuw! Maar wel bedankt forum!
Nu moet Dorians hoofd met 14 maanden extra worden gemeten, het was wat aan de grote kant de laatste keer. Het is een erg lief, sociaal en gezellig joch, dus ik maak me er niet druk over. Maar tóch onthou je het he en kijk je anders naar zijn (prachtige ) hoofdje en vergelijk je het met hoofden van andere kinderen van zijn leeftijd
Nu moet Dorians hoofd met 14 maanden extra worden gemeten, het was wat aan de grote kant de laatste keer. Het is een erg lief, sociaal en gezellig joch, dus ik maak me er niet druk over. Maar tóch onthou je het he en kijk je anders naar zijn (prachtige ) hoofdje en vergelijk je het met hoofden van andere kinderen van zijn leeftijd
dinsdag 14 oktober 2014 13:27
MarianneDavids:
Ik ben er hormonaal instabiel als ik was op dat moment nog serieus op ingegaan. Hoe ze dan met mij zou spreken als ik door de crisis een baan 'beneden' mijn niveau zou hebben.
Toen was dat ineens niet meer relevant, want met mijn achtergrond in de gezondheidszorg kwam het allemaal wel goed qua communicatie.
De vpk hier is een bijzondere vrouw. Laat ik het daar maar op houden.
Overigens heb ik ook een keer de secretaresse van het cb hier moeten uitleggen hoe ze de curve van mijn zoontjes hoofd moest mailen naar me (alle opmerkingen over te klein maakten me erg onzeker en ik wilde de fysio ernaar laten kijken waar we op dat moment kwamen ivm voorkeurshouding). Dit lukte niet. Dagen laten kreeg ik ineens de curves van een compleet ander kind via de mail.
Opmerking: o ja, u bent van Pietje Puk. Tja, u heeft nu eenmaal een andere achternaam he, dat vind ik altijd raar....
Ik ben er hormonaal instabiel als ik was op dat moment nog serieus op ingegaan. Hoe ze dan met mij zou spreken als ik door de crisis een baan 'beneden' mijn niveau zou hebben.
Toen was dat ineens niet meer relevant, want met mijn achtergrond in de gezondheidszorg kwam het allemaal wel goed qua communicatie.
De vpk hier is een bijzondere vrouw. Laat ik het daar maar op houden.
Overigens heb ik ook een keer de secretaresse van het cb hier moeten uitleggen hoe ze de curve van mijn zoontjes hoofd moest mailen naar me (alle opmerkingen over te klein maakten me erg onzeker en ik wilde de fysio ernaar laten kijken waar we op dat moment kwamen ivm voorkeurshouding). Dit lukte niet. Dagen laten kreeg ik ineens de curves van een compleet ander kind via de mail.
Opmerking: o ja, u bent van Pietje Puk. Tja, u heeft nu eenmaal een andere achternaam he, dat vind ik altijd raar....
dinsdag 14 oktober 2014 13:35
quote:undercoverhippie schreef op 14 oktober 2014 @ 12:16:
De vpk op het cb hierbij ook zo'n draak.
Vroeg bij eerste kennismaking wat voor beroep vriend en ik hebben, want dan weet ze op welk niveau ze ons toe moet spreken. (Letterlijke bewoording). Te klein hoofd bij zoon, te lange benen, te licht, er is altijd wel iets niet goed.
Het heeft even geduurd voor ik haar gewoon naast me neer kon leggen. Ik kan inmiddels ja en amen knikken en me niet meer instant onzeker voelen.
Succes!huh? Das nog eens bizar. Dus als er veel verschil zit in jullie beroepen dan legt ze het per persoon op een andere manier uit ofzo? Wat een onzin!
De vpk op het cb hierbij ook zo'n draak.
Vroeg bij eerste kennismaking wat voor beroep vriend en ik hebben, want dan weet ze op welk niveau ze ons toe moet spreken. (Letterlijke bewoording). Te klein hoofd bij zoon, te lange benen, te licht, er is altijd wel iets niet goed.
Het heeft even geduurd voor ik haar gewoon naast me neer kon leggen. Ik kan inmiddels ja en amen knikken en me niet meer instant onzeker voelen.
Succes!huh? Das nog eens bizar. Dus als er veel verschil zit in jullie beroepen dan legt ze het per persoon op een andere manier uit ofzo? Wat een onzin!
dinsdag 14 oktober 2014 14:01
Wat een akelige vrouw zeg! Niks van aantrekken.
Ik woonde eerst in een stad met mijn zoontje waar ik ook onprettige ervaringen had met het CB. De eerste keer dat ik daar kwam begonnen ze al over de vader van m'n zoontje. Of hij wel wist dat hij vader was geworden en dat ik dat verplicht was te melden aan hem. ( met ontvoering tot gevolg, dreiging en eventuele mishandeling) maar goed nee ik was het verplicht. Ik was het zo zat dat ik maar ja en amen heb gezegd. Ze bemoeien zich met zaken waar ze niks van af weten. Ook zeiden ze met 6 maanden wanneer ik nou eens over ging op de fles. Waarom ik überhaupt nog borstvoeding gaf.
Ook toen mijn zoontje geen zin had om wat blokjes te stapelen kreeg ik een preek dat hij heel erg achterliep. Ze draaide zich om en hij bouwde een toren van 10 blokjes ipv 3. Ze was gelijk stil.
Nu gelukkig een veel beter CB.
Ik woonde eerst in een stad met mijn zoontje waar ik ook onprettige ervaringen had met het CB. De eerste keer dat ik daar kwam begonnen ze al over de vader van m'n zoontje. Of hij wel wist dat hij vader was geworden en dat ik dat verplicht was te melden aan hem. ( met ontvoering tot gevolg, dreiging en eventuele mishandeling) maar goed nee ik was het verplicht. Ik was het zo zat dat ik maar ja en amen heb gezegd. Ze bemoeien zich met zaken waar ze niks van af weten. Ook zeiden ze met 6 maanden wanneer ik nou eens over ging op de fles. Waarom ik überhaupt nog borstvoeding gaf.
Ook toen mijn zoontje geen zin had om wat blokjes te stapelen kreeg ik een preek dat hij heel erg achterliep. Ze draaide zich om en hij bouwde een toren van 10 blokjes ipv 3. Ze was gelijk stil.
Nu gelukkig een veel beter CB.
dinsdag 14 oktober 2014 14:13
hier geen negatieve ervaringen met het CB, al vind ik in het geval van TO de opmerkingen niet fraai.
Overigens vroegen ze hier ook om het opleidingsniveau (en dan kunnen sommige mensen hier wellicht verbolgen over zijn), maar je moet soms toch echt wel je communicatie aanpassen aan het niveau mensen wat je voor je hebt om het ook voor deze groep begrijpelijk te houden.
overigens hecht ik geen waarde aan het feit of mijn kind op dat exacte moment bij het CB wel/niet een bepaalde handeling kan laten zien. Een baby/kind is nu eenmaal geen machine die alles op commando kan doen, dus over dat soort dingen maak ik mij niet druk.
En voor de meeste dingen geldt gewoon echt..gebruik je boeren verstand
Overigens vroegen ze hier ook om het opleidingsniveau (en dan kunnen sommige mensen hier wellicht verbolgen over zijn), maar je moet soms toch echt wel je communicatie aanpassen aan het niveau mensen wat je voor je hebt om het ook voor deze groep begrijpelijk te houden.
overigens hecht ik geen waarde aan het feit of mijn kind op dat exacte moment bij het CB wel/niet een bepaalde handeling kan laten zien. Een baby/kind is nu eenmaal geen machine die alles op commando kan doen, dus over dat soort dingen maak ik mij niet druk.
En voor de meeste dingen geldt gewoon echt..gebruik je boeren verstand
dinsdag 14 oktober 2014 14:28
Hier heel prima mensen!
Pro-bv, kijkend naar ons kind. Vooral op het hart drukken dat je moedergevoel het vaak goed heeft.
Vooral de vpk is zo. De arts is wat strenger, maar kijkt meer naar het kind dan naar curves of wat ze zou moeten kunnen. Soms een tip, maar geen dwingend advies.
De assistente van de advieslijn vind ik een stuk minder. Ik heb daar eens naartoe gebeld ivm obstipatie van het kind. Ik kreeg voornamelijk te horen wat ik niet goed deed, niet wat ik het beste wel kon doen.
Ik had het idee dat haar communicatieve vaardigheden niet zo best waren. En dat lijkt me nou wel nodig als je als telefonische hulpverlener werkt!
Pro-bv, kijkend naar ons kind. Vooral op het hart drukken dat je moedergevoel het vaak goed heeft.
Vooral de vpk is zo. De arts is wat strenger, maar kijkt meer naar het kind dan naar curves of wat ze zou moeten kunnen. Soms een tip, maar geen dwingend advies.
De assistente van de advieslijn vind ik een stuk minder. Ik heb daar eens naartoe gebeld ivm obstipatie van het kind. Ik kreeg voornamelijk te horen wat ik niet goed deed, niet wat ik het beste wel kon doen.
Ik had het idee dat haar communicatieve vaardigheden niet zo best waren. En dat lijkt me nou wel nodig als je als telefonische hulpverlener werkt!
dinsdag 14 oktober 2014 14:56
Ik was nogal op mijn hoede laatst, maar ook wel nieuwsgierig naar die 'rare wijven van het consternatiebureau', want dat las ik altijd, maar ik was eigenlijk wel positief verrast. Ok, de verpleegkundige die eerst op bezoek kwam deed een beetje overdreven positief, maar ook de arts was best ok en wist zelfs van de borstvoedingscurve en heeft me alvast gewaarschuwd dat die later wat kan stagneren en dat dat heel normaal is.
Eigenlijk waren ze gewoon heel positief en zoals iedereen die in de kleine kinderen business zit: een beetje te positief om je maar gerust te stellen ofzo. Nou ja, dat is dan maar zo, het is de doelgroep ofzo, denk ik dan maar.
Eigenlijk waren ze gewoon heel positief en zoals iedereen die in de kleine kinderen business zit: een beetje te positief om je maar gerust te stellen ofzo. Nou ja, dat is dan maar zo, het is de doelgroep ofzo, denk ik dan maar.
dinsdag 14 oktober 2014 15:15
Wat veel reacties! Bedankt.
Het doet me toch wel goed om te lezen dat veel van jullie het ook echt wel ongepast vinden. Ik vind het inderdaad gewoon niet nodig bij mijn zoontje, dat inbakeren. En het is ook niet dat ik anti-inbakeren ofzo ben en advies is oké, maar ik vond het echt te ver gaan.
En wat betreft als ik een klacht zou indienen: Nu heb ik er nog niks tegen die vrouw zelf over gezegd want het overviel me echt en ik zat met een huilende baby in m'n armen... Zou ik dan eerst niet tegen haar persoonlijk moeten zeggen wat ik ervan vond, want vroeg of laat komt de klacht toch ook bij haar terecht?
Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om met haar verder te gaan. Die de eerste keer thuis kwam was een andere, die deed ook gewoon normaal, alleen wij kozen een andere dag omdat mijn man en ik dan allebei wel eens konden gaan op die dag (vond hij ook leuk). Ik kan ook gewoon een andere dag gaan met die andere verpleegkundige, of alleen nog naar die arts.
Om iemand een keer mee te nemen is wel een goede tip, want als ik er dan over wil beginnen dan gaat dat wel wat makkelijker zonder een huilende baby op schoot
En wat een verhalen trouwens voor de rest ook! Consternatiebureau hahaha. Wij dachten heel naïef van wel leuk om te gaan en fijn voor als je vragen hebt. Maar nu durf ik haast niets meer te vragen, omdat ik geen zin heb in dat opdringerige gedoe. Maar gelukkig is het niet voor iedereen zo en hebben sommigen vooral leuke ervaringen daar, zoals het hoort!
En de rest van de "adviezen", waar ik niks voor voel gaan inderdaad het ene oor in en netjes het andere weer uit, dat had ik me ook al voorgenomen
Het doet me toch wel goed om te lezen dat veel van jullie het ook echt wel ongepast vinden. Ik vind het inderdaad gewoon niet nodig bij mijn zoontje, dat inbakeren. En het is ook niet dat ik anti-inbakeren ofzo ben en advies is oké, maar ik vond het echt te ver gaan.
En wat betreft als ik een klacht zou indienen: Nu heb ik er nog niks tegen die vrouw zelf over gezegd want het overviel me echt en ik zat met een huilende baby in m'n armen... Zou ik dan eerst niet tegen haar persoonlijk moeten zeggen wat ik ervan vond, want vroeg of laat komt de klacht toch ook bij haar terecht?
Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om met haar verder te gaan. Die de eerste keer thuis kwam was een andere, die deed ook gewoon normaal, alleen wij kozen een andere dag omdat mijn man en ik dan allebei wel eens konden gaan op die dag (vond hij ook leuk). Ik kan ook gewoon een andere dag gaan met die andere verpleegkundige, of alleen nog naar die arts.
Om iemand een keer mee te nemen is wel een goede tip, want als ik er dan over wil beginnen dan gaat dat wel wat makkelijker zonder een huilende baby op schoot
En wat een verhalen trouwens voor de rest ook! Consternatiebureau hahaha. Wij dachten heel naïef van wel leuk om te gaan en fijn voor als je vragen hebt. Maar nu durf ik haast niets meer te vragen, omdat ik geen zin heb in dat opdringerige gedoe. Maar gelukkig is het niet voor iedereen zo en hebben sommigen vooral leuke ervaringen daar, zoals het hoort!
En de rest van de "adviezen", waar ik niks voor voel gaan inderdaad het ene oor in en netjes het andere weer uit, dat had ik me ook al voorgenomen
dinsdag 14 oktober 2014 15:26
quote:sorende schreef op 14 oktober 2014 @ 15:15:
Wat veel reacties! Bedankt.
Het doet me toch wel goed om te lezen dat veel van jullie het ook echt wel ongepast vinden. Ik vind het inderdaad gewoon niet nodig bij mijn zoontje, dat inbakeren. En het is ook niet dat ik anti-inbakeren ofzo ben en advies is oké, maar ik vond het echt te ver gaan.
En wat betreft als ik een klacht zou indienen: Nu heb ik er nog niks tegen die vrouw zelf over gezegd want het overviel me echt en ik zat met een huilende baby in m'n armen... Zou ik dan eerst niet tegen haar persoonlijk moeten zeggen wat ik ervan vond, want vroeg of laat komt de klacht toch ook bij haar terecht?
volgens mij kun je best aangeven dat je te overrompeld was om meteen te handelen en dat je het helaas niet direct heb kunnen melden.
Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om met haar verder te gaan. Die de eerste keer thuis kwam was een andere, die deed ook gewoon normaal, alleen wij kozen een andere dag omdat mijn man en ik dan allebei wel eens konden gaan op die dag (vond hij ook leuk). Ik kan ook gewoon een andere dag gaan met die andere verpleegkundige, of alleen nog naar die arts.
Om iemand een keer mee te nemen is wel een goede tip, want als ik er dan over wil beginnen dan gaat dat wel wat makkelijker zonder een huilende baby op schoot
En wat een verhalen trouwens voor de rest ook! Consternatiebureau hahaha. Wij dachten heel naïef van wel leuk om te gaan en fijn voor als je vragen hebt. Maar nu durf ik haast niets meer te vragen, omdat ik geen zin heb in dat opdringerige gedoe. Maar gelukkig is het niet voor iedereen zo en hebben sommigen vooral leuke ervaringen daar, zoals het hoort!
En de rest van de "adviezen", waar ik niks voor voel gaan inderdaad het ene oor in en netjes het andere weer uit, dat had ik me ook al voorgenomen
Wat veel reacties! Bedankt.
Het doet me toch wel goed om te lezen dat veel van jullie het ook echt wel ongepast vinden. Ik vind het inderdaad gewoon niet nodig bij mijn zoontje, dat inbakeren. En het is ook niet dat ik anti-inbakeren ofzo ben en advies is oké, maar ik vond het echt te ver gaan.
En wat betreft als ik een klacht zou indienen: Nu heb ik er nog niks tegen die vrouw zelf over gezegd want het overviel me echt en ik zat met een huilende baby in m'n armen... Zou ik dan eerst niet tegen haar persoonlijk moeten zeggen wat ik ervan vond, want vroeg of laat komt de klacht toch ook bij haar terecht?
volgens mij kun je best aangeven dat je te overrompeld was om meteen te handelen en dat je het helaas niet direct heb kunnen melden.
Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om met haar verder te gaan. Die de eerste keer thuis kwam was een andere, die deed ook gewoon normaal, alleen wij kozen een andere dag omdat mijn man en ik dan allebei wel eens konden gaan op die dag (vond hij ook leuk). Ik kan ook gewoon een andere dag gaan met die andere verpleegkundige, of alleen nog naar die arts.
Om iemand een keer mee te nemen is wel een goede tip, want als ik er dan over wil beginnen dan gaat dat wel wat makkelijker zonder een huilende baby op schoot
En wat een verhalen trouwens voor de rest ook! Consternatiebureau hahaha. Wij dachten heel naïef van wel leuk om te gaan en fijn voor als je vragen hebt. Maar nu durf ik haast niets meer te vragen, omdat ik geen zin heb in dat opdringerige gedoe. Maar gelukkig is het niet voor iedereen zo en hebben sommigen vooral leuke ervaringen daar, zoals het hoort!
En de rest van de "adviezen", waar ik niks voor voel gaan inderdaad het ene oor in en netjes het andere weer uit, dat had ik me ook al voorgenomen
dinsdag 14 oktober 2014 15:39
Heel herkenbaar. De dokter is hier heel OK, maar de verpleegkundige.
Vlak voor ik mijn eerste kreeg hebben ze een cursus gehad om postnatale depressies vroegtijdig op te sporen. Dit weet ik van een vriendin die voor de GGZ werkt. Blijkbaar scoorde ik nogal hoog op de lijst me risicofactoren. Gek werd ik van alle vragen die ze stelden over hoe het met MIJ ging. Toen ik ook nog eens een huilbaby bleek te hebben was het hek van de dam. Nee ik had geen PND, maar ik kreeg er van het CB wel bijna eentje.
Goed toen ze vastgesteld hadden dat ik geen PND had kwam het volgende probleem. Dochter was te klein. Ja ze is ruim 3 weken te vroeg geboren en was dysmatuur. Het eerste jaar groeide ze in de lengte mooi om het -2 lijntje. Het gewicht trok ook mooi bij en ze had een mooie curve. Dat ze heel klein, maar verder gezond en niet te mager was was verder niet van belang. Ze was klein, maar wel binnen de marges en groeide prima. Ja wat kan ik hier aan doen. Uitrekken misschien.
Omdat ze het eerste jaar nogal veel huilde heeft de verpleegkundige bedacht dat ze een "pittig kind is waar ik nog heel wat mee te stellen zou krijgen". Dat zei ze letterlijk toen dochter 6 maanden was. Bij elk bezoek vraagt ze me hoe het met de driftbuien gaat. Uhhhh welke driftbuien. Dochter is nu 3 jaar en 9 maand en de eerste driftbui moet nog komen (ja ik ben verwend). En elke keer kan ze het niet laten om een opmerking te maken hoe ze als baby was. Volgens mij gelooft ze mij niet.
Goed ze moet nog één keer en dan ga ik wel haar dossier opvragen, want ik wil wel eens weten wat daar allemaal instaat.
Helaas moet ik ook nog een aantal keren met dochter 2. Volgende week mogen we weer.
Vlak voor ik mijn eerste kreeg hebben ze een cursus gehad om postnatale depressies vroegtijdig op te sporen. Dit weet ik van een vriendin die voor de GGZ werkt. Blijkbaar scoorde ik nogal hoog op de lijst me risicofactoren. Gek werd ik van alle vragen die ze stelden over hoe het met MIJ ging. Toen ik ook nog eens een huilbaby bleek te hebben was het hek van de dam. Nee ik had geen PND, maar ik kreeg er van het CB wel bijna eentje.
Goed toen ze vastgesteld hadden dat ik geen PND had kwam het volgende probleem. Dochter was te klein. Ja ze is ruim 3 weken te vroeg geboren en was dysmatuur. Het eerste jaar groeide ze in de lengte mooi om het -2 lijntje. Het gewicht trok ook mooi bij en ze had een mooie curve. Dat ze heel klein, maar verder gezond en niet te mager was was verder niet van belang. Ze was klein, maar wel binnen de marges en groeide prima. Ja wat kan ik hier aan doen. Uitrekken misschien.
Omdat ze het eerste jaar nogal veel huilde heeft de verpleegkundige bedacht dat ze een "pittig kind is waar ik nog heel wat mee te stellen zou krijgen". Dat zei ze letterlijk toen dochter 6 maanden was. Bij elk bezoek vraagt ze me hoe het met de driftbuien gaat. Uhhhh welke driftbuien. Dochter is nu 3 jaar en 9 maand en de eerste driftbui moet nog komen (ja ik ben verwend). En elke keer kan ze het niet laten om een opmerking te maken hoe ze als baby was. Volgens mij gelooft ze mij niet.
Goed ze moet nog één keer en dan ga ik wel haar dossier opvragen, want ik wil wel eens weten wat daar allemaal instaat.
Helaas moet ik ook nog een aantal keren met dochter 2. Volgende week mogen we weer.
woensdag 15 oktober 2014 00:08
je zou alsnog een klacht kunnen indienen. ook als is het al van een tijdje geleden. dat geeft alleen maar meer aan hoe vervelend je het nog steeds vind dat het gebeurd is, omdat je er nog steeds over na denkt. ze horen je advies te geven en geen dingen op te dringen. jij bepaald toch zeker zelf je dagindeling met je kind? ze zien je kind even tien minuten en denken te weten wat goed voor ze is? ieder kind is anders en je moet lekker doen wat jij vind dat het beste is. zo zeiden ze daar ook over mijn stiefzoon die destijds 3 was, dat hij te dik was voor zijn leeftijd omdat hij wel bijna 2 kilo meer woog dan het gemiddelde en moesten wij maar even in een boekje bijhouden wat hij allemaal eet op een dag. ik vond dat zo belachelijk, we hebben het nooit gedaan en hij is prima op gewicht nu met 6 jaar.
woensdag 15 oktober 2014 00:37
Ik zou het ook nog aankaarten. Ik vind het ongepast gedrag en daar mag je best iets over zeggen.
Hier was de verpleegkundige een schat, maar de arts een enorm raar mens.
Dochters zijn klein (aziatisch bloed, niet te zien in het uiterlijk) en dronken niet al teveel (totaal maximaal 500ml op een dag, hoger zijn ze nooit gekomen) De arts vond dat ze toch echt meer moesten drinken. Ik vroeg hoe ze zich dat had voorgesteld, of ik soms een trechter in hun keelgat moest zetten. Ze keek me vernieigend aan, maar tips had ze ook niet, behalve dat het moest.
Op een gegeven moment wilde ze ons naar de kinderarts hebben omdat dochters te klein zouden zijn (ik ben maar 1.60) en vanaf dat moment was wel het gezeik over, ze keek alleen wat de KA had gezegd en nam dat over. De KA heeft onderzoeken gedaan en daaruit bleek dat ze gewoon kleiner zijn dan NL kinderen. Niet heel vreemd.
Toen mijn oudste 11 maanden was stond ze nog niet. Nou dat was toch wel wat. Ik moest elke dag met haar gaan oefenen. Ze pakte mijn baby en deed het voor: ze hield baby met ruggetje tegen zich aan en duwde met geweld de voetjes tegen de tafel. Dat moest ik elke dag doen. Baby krijsen en ik voelde me zo naar. Uiteraard niet gedaan en ze stond, stond zelf op, stond los en liep als een kiviet op dezelfde dag met 18 maanden.
Met de jongste was ik voor de 4 jaars prik. Er staat daar een glijbaantje en ik had haar schoentjes uitgedaan en ze mocht glijden. Toen bij de arts binnen en ze begon maar te vragen of mijn dochter geen schoentjes had en kwam daar steeds op terug. Hoe vaak ik ook zei dat die bij de glijbaan stonden. Toen ik wegging kwam ze controleren of mijn dochter echt wel schoentjes had.
Hier was de verpleegkundige een schat, maar de arts een enorm raar mens.
Dochters zijn klein (aziatisch bloed, niet te zien in het uiterlijk) en dronken niet al teveel (totaal maximaal 500ml op een dag, hoger zijn ze nooit gekomen) De arts vond dat ze toch echt meer moesten drinken. Ik vroeg hoe ze zich dat had voorgesteld, of ik soms een trechter in hun keelgat moest zetten. Ze keek me vernieigend aan, maar tips had ze ook niet, behalve dat het moest.
Op een gegeven moment wilde ze ons naar de kinderarts hebben omdat dochters te klein zouden zijn (ik ben maar 1.60) en vanaf dat moment was wel het gezeik over, ze keek alleen wat de KA had gezegd en nam dat over. De KA heeft onderzoeken gedaan en daaruit bleek dat ze gewoon kleiner zijn dan NL kinderen. Niet heel vreemd.
Toen mijn oudste 11 maanden was stond ze nog niet. Nou dat was toch wel wat. Ik moest elke dag met haar gaan oefenen. Ze pakte mijn baby en deed het voor: ze hield baby met ruggetje tegen zich aan en duwde met geweld de voetjes tegen de tafel. Dat moest ik elke dag doen. Baby krijsen en ik voelde me zo naar. Uiteraard niet gedaan en ze stond, stond zelf op, stond los en liep als een kiviet op dezelfde dag met 18 maanden.
Met de jongste was ik voor de 4 jaars prik. Er staat daar een glijbaantje en ik had haar schoentjes uitgedaan en ze mocht glijden. Toen bij de arts binnen en ze begon maar te vragen of mijn dochter geen schoentjes had en kwam daar steeds op terug. Hoe vaak ik ook zei dat die bij de glijbaan stonden. Toen ik wegging kwam ze controleren of mijn dochter echt wel schoentjes had.
Ab imo pectore
woensdag 15 oktober 2014 00:45
quote:MrsStanleyWalker schreef op 14 oktober 2014 @ 12:38:
[...]
Mason ging tijdens de ogentest in discussie over die 'auto', was volgens hem een oldtimer. Mens wist niet waar hij het over had en zegt dus dat hij het fout had. Kind boos en zegt dat het dus wel een oldtimer is. Hij had gewoon gelijk. Als je een koe tekent is het antwoord rund toch ook veel te breed? Maar goed, toen weer een discussie over een ander tekeningetje. Die test meet alles behalve de ogen. Als ze een test afnemen, moeten ze zorgen dat die test ook meet wat ie dient te meten en niet ook meteen de woordenschat, geheugen (je moest de woorden eigenlijk van te voren oefenen), assertiviteit en discussietechniek.
Die plaatjes zijn ook hopeloos ouderwets. Hier stond er ook een fluitketel op, dochters hebben zo'n ding nog nooit gezien. En een heel ouderwetse telefoon, ze hadden geen benul.
[...]
Mason ging tijdens de ogentest in discussie over die 'auto', was volgens hem een oldtimer. Mens wist niet waar hij het over had en zegt dus dat hij het fout had. Kind boos en zegt dat het dus wel een oldtimer is. Hij had gewoon gelijk. Als je een koe tekent is het antwoord rund toch ook veel te breed? Maar goed, toen weer een discussie over een ander tekeningetje. Die test meet alles behalve de ogen. Als ze een test afnemen, moeten ze zorgen dat die test ook meet wat ie dient te meten en niet ook meteen de woordenschat, geheugen (je moest de woorden eigenlijk van te voren oefenen), assertiviteit en discussietechniek.
Die plaatjes zijn ook hopeloos ouderwets. Hier stond er ook een fluitketel op, dochters hebben zo'n ding nog nooit gezien. En een heel ouderwetse telefoon, ze hadden geen benul.
Ab imo pectore
woensdag 15 oktober 2014 01:17
woensdag 15 oktober 2014 08:37
Jaa, de fluitketel, die kenden mijn kinderen ook helemaal niet. De telefoon ook niet en de auto was "Volvo".
Maar ik heb met mijn 4 kinderen nooit een probleem met het cb gehad, nooit opdringerig, achterlijke adviezen of medische "problemen" waar wat aan gedaan diende te worden.
Ze namen me wel heel serieus toen ik met mijn destijds 2-jarige zoon op het cb kwam en mijn zorgen wbt zijn ontwikkeling kenbaar maakte. Binnen een week was observatie geregeld en ging er een verslag naar de huisarts, die ons vervolgens naar een bureau voor ontwikkelingspsychologie doorverwees.
Maar ik heb met mijn 4 kinderen nooit een probleem met het cb gehad, nooit opdringerig, achterlijke adviezen of medische "problemen" waar wat aan gedaan diende te worden.
Ze namen me wel heel serieus toen ik met mijn destijds 2-jarige zoon op het cb kwam en mijn zorgen wbt zijn ontwikkeling kenbaar maakte. Binnen een week was observatie geregeld en ging er een verslag naar de huisarts, die ons vervolgens naar een bureau voor ontwikkelingspsychologie doorverwees.
woensdag 15 oktober 2014 09:40
Jeetje politiehier dat is nog onbeschofter. En van die schoentjes om dat ook echt te gaan controleren, dat meen je niet!
Het lijkt wel echt of ze "huiltargets" hebben, misschien omdat er gelijk met de vinger naar het CB etc. wordt gewezen als er iets aan de hand is, maar het is wel een beetje de omgekeerde wereld.
En zouden ze zo ouderwets zijn omdat ze eer dat ze meta-analyses hebben gedaan van al die onderzoeken en cursussen hebben georganiseerd en iedereen het snapt het alweer oud nieuws is?
Die VK gaf mij ook zomaar de "tip" om zijn avondflesje te verdikken zodat hij door zou slapen (?). Toch ook heel ouderwets?
En dat ik alleen 's avonds een paar uur de draagdoek moest omdoen (?) want dan hadden baby's huiluurtjes. Toen zei ik nog van z'n vader wil hem ook graag zien (toen had ik nog verlof en was hij meestal alleen 's avonds echt vrij, eigen bedrijf) en toen was het: "Ja, maar goed, ze zijn dan het liefst bij mama." (?)
Het lijkt wel echt of ze "huiltargets" hebben, misschien omdat er gelijk met de vinger naar het CB etc. wordt gewezen als er iets aan de hand is, maar het is wel een beetje de omgekeerde wereld.
En zouden ze zo ouderwets zijn omdat ze eer dat ze meta-analyses hebben gedaan van al die onderzoeken en cursussen hebben georganiseerd en iedereen het snapt het alweer oud nieuws is?
Die VK gaf mij ook zomaar de "tip" om zijn avondflesje te verdikken zodat hij door zou slapen (?). Toch ook heel ouderwets?
En dat ik alleen 's avonds een paar uur de draagdoek moest omdoen (?) want dan hadden baby's huiluurtjes. Toen zei ik nog van z'n vader wil hem ook graag zien (toen had ik nog verlof en was hij meestal alleen 's avonds echt vrij, eigen bedrijf) en toen was het: "Ja, maar goed, ze zijn dan het liefst bij mama." (?)
woensdag 15 oktober 2014 09:45
Dit moet je met de consultatiearts bespreken, maar het wel heel zakelijk houden. Niet iedere baby laat zich in een slaapritme van 2 x 2 uur dwingen! Mijn oudste sliep 's ochtends 2 uur en 's middags 3.5. Mijn andere kind sliep juist amper.
Deze verpleegkundige is geen goede verpleegkundige, want dit is dwingend en ook afkeurend op een nare manier. Dit kan nooit de bedoeling zijn van het consultatiebureau. Als je het al 'fout' gedaan zou hebben, zou ze dit op een andere manier aan kunnen pakken en niet op zo'n negatieve manier. Zeg voortaan gewoon wat hij volgens de boekjes moet kunnen m.b.t. zaken die er niet zo toe doen. Van niet 2 x 2 uur slapen krijg je echt geen stoornis.
Deze verpleegkundige is geen goede verpleegkundige, want dit is dwingend en ook afkeurend op een nare manier. Dit kan nooit de bedoeling zijn van het consultatiebureau. Als je het al 'fout' gedaan zou hebben, zou ze dit op een andere manier aan kunnen pakken en niet op zo'n negatieve manier. Zeg voortaan gewoon wat hij volgens de boekjes moet kunnen m.b.t. zaken die er niet zo toe doen. Van niet 2 x 2 uur slapen krijg je echt geen stoornis.
woensdag 15 oktober 2014 09:54
Hoi Sorende,
Mijn ervaring is dat je geluk moet hebben wie je daar treft. Wij hebben van de vier bezoeken twee keer dezelfde gehad en zij heeft mijn voorkeur. Zij is heel gemoedelijk, heeft ook plezier met onze dochter (praat er mee, lacht er naar enz.). Maar de derde keer trof ik er ook eentje en ik kreeg er meteen een slecht gevoel bij.
Dochter had om de 3 uur nog honger - en vaak stipt op tijd - en dat was niet OK volgens haar. Ik moest een lijstje bijhouden want ik mocht met geen een uitzondering over de 1 liter flesvoeding heen. Nu had ik zelf in mijn hoofd, dochter laat ook wel wat staan op een dag en die komt zo nabij de 1 liter, soms er onder, soms er licht overheen. Maar nee, dat mocht absoluut niet! Ze zou mij bellen na het weekend maar toen ik aangaf maandag en dinsdag niet thuis te zijn en man wel, was het ineens niet meer nodig, heb niets meer van haar gehoord.
Oh, en dochter zou nog scheel kijken (nooit wat van gemerkt, maar goed), met focussen. Ja, nu mocht het nog maar met 6 maanden niet meer. Van alle eerdere artsen er never nooit wat over gehoord. Zij zag toch blijkbaar dingen...
Mijn ervaring is dat je geluk moet hebben wie je daar treft. Wij hebben van de vier bezoeken twee keer dezelfde gehad en zij heeft mijn voorkeur. Zij is heel gemoedelijk, heeft ook plezier met onze dochter (praat er mee, lacht er naar enz.). Maar de derde keer trof ik er ook eentje en ik kreeg er meteen een slecht gevoel bij.
Dochter had om de 3 uur nog honger - en vaak stipt op tijd - en dat was niet OK volgens haar. Ik moest een lijstje bijhouden want ik mocht met geen een uitzondering over de 1 liter flesvoeding heen. Nu had ik zelf in mijn hoofd, dochter laat ook wel wat staan op een dag en die komt zo nabij de 1 liter, soms er onder, soms er licht overheen. Maar nee, dat mocht absoluut niet! Ze zou mij bellen na het weekend maar toen ik aangaf maandag en dinsdag niet thuis te zijn en man wel, was het ineens niet meer nodig, heb niets meer van haar gehoord.
Oh, en dochter zou nog scheel kijken (nooit wat van gemerkt, maar goed), met focussen. Ja, nu mocht het nog maar met 6 maanden niet meer. Van alle eerdere artsen er never nooit wat over gehoord. Zij zag toch blijkbaar dingen...
woensdag 15 oktober 2014 09:56
Sorende ik vind het zo ongepast hoe die verpleegkundige jou heeft behandeld! Zelf ben je tevreden en accepteer je het slapen van je zoontje zoals het is en die miep die begint jou daar een partij onzeker te maken! Ik vind het niet kunnen. Als het deze keer weer zo gaat, misschien kun je dan naar een ander cb gaan?
