Kinderen
alle pijlers
Waar doen we goed aan?
vrijdag 24 februari 2017 11:10
Onze dochter is nu ruim 14 maanden. Het is een vrolijke maar ook een hele pittige dame en pas sinds enkele weken slaapt ze bijna elke nacht door.
Ik heb het best zwaar gehad afgelopen jaar. Na maanden van wat somber, vermoeid en prikkelbaar zijn, bleek dat ik een aanpassingsstoornis had. Enkele gesprekken bij de psycholoog en het feit dat ons meisje wat makkelijker wordt, hebben al veel geholpen. Ik ben weer meer mezelf maar nog wel vermoeid (medisch mankeer ik niets gelukkig).
Mijn man heeft enkele maanden geleden aangegeven dat hij een carrièreswitch wil maken. Hij wil heel graag van de detailhandel nu de zorg in en hbo-v gaan studeren. Ik zie hem dat helemaal doen, dat past perfect bij hem. Maar ik zie ook meteen de beren op de weg. Ik werk zelf 4 dagen en geniet van mijn werk en ik zou niet minder willen gaan werken. Van het moederschap geniet ik steeds meer maar het kost me veel energie om alle ballen hoog te houden (werk, kind, partner, huishouden, enig sociaal leven).
Financieel zouden we het net aan kunnen als hij een leerling salaris krijgt en ik 4 dagen blijf werken. Sparen is er niet meer bij maar we hoeven niet elke cent om te gaan draaien.
De beren zitten hem er bij mij meer in dat ik vrees dat er nog meer op mijn schouders terecht komt en heel eerlijk, ik kan er niet heel veel meer bij hebben denk ik.
Naast dat hij graag deze studie wil gaan doen, willen we tzt ook waarschijnlijk voor een tweede kindje gaan (over 1 à 1,5 jaar). Ik heb tegen mijn man gezegd dat ik dat niet trek als hij onregelmatig werkt en heel druk is met studie en werk. Gelukkig begrijpt hij me maar zijn wens om te gaan studeren is ook groot. Nu gaat het door mijn hoofd om dan maar wat sneller voor een tweede te gaan zodat mijn man eerder zijn droom achterna kan. Maar of dat verstandig is voor mijn gezondheid weet ik niet. Mijn man dit werk nog jaren laten doen, is weer niet gezond voor hem. Het gaat hem elke dag meer tegen staan. Wachten met een tweede tot na zijn studie (die minimaal 5 jaar duurt) is ook geen optie voor ons gezien onze leeftijd (32 en 33).
Mijn ideaalplaatje zou zijn dat we over een jaar voor een tweede gaan en dat mijn man pas gaat studeren als beide kinderen op de basisschool zitten. Dat zou betekenen dat hij zijn wens nog zeker zo'n 6 jaar uit moet stellen en dat is erg lang als je iets graag wil en elke dag met meer tegenzin naar je werk gaat.
Heeft iemand ervaring met een studerende partner icm een gezin en gezinsuitbreiding?
Ik heb het best zwaar gehad afgelopen jaar. Na maanden van wat somber, vermoeid en prikkelbaar zijn, bleek dat ik een aanpassingsstoornis had. Enkele gesprekken bij de psycholoog en het feit dat ons meisje wat makkelijker wordt, hebben al veel geholpen. Ik ben weer meer mezelf maar nog wel vermoeid (medisch mankeer ik niets gelukkig).
Mijn man heeft enkele maanden geleden aangegeven dat hij een carrièreswitch wil maken. Hij wil heel graag van de detailhandel nu de zorg in en hbo-v gaan studeren. Ik zie hem dat helemaal doen, dat past perfect bij hem. Maar ik zie ook meteen de beren op de weg. Ik werk zelf 4 dagen en geniet van mijn werk en ik zou niet minder willen gaan werken. Van het moederschap geniet ik steeds meer maar het kost me veel energie om alle ballen hoog te houden (werk, kind, partner, huishouden, enig sociaal leven).
Financieel zouden we het net aan kunnen als hij een leerling salaris krijgt en ik 4 dagen blijf werken. Sparen is er niet meer bij maar we hoeven niet elke cent om te gaan draaien.
De beren zitten hem er bij mij meer in dat ik vrees dat er nog meer op mijn schouders terecht komt en heel eerlijk, ik kan er niet heel veel meer bij hebben denk ik.
Naast dat hij graag deze studie wil gaan doen, willen we tzt ook waarschijnlijk voor een tweede kindje gaan (over 1 à 1,5 jaar). Ik heb tegen mijn man gezegd dat ik dat niet trek als hij onregelmatig werkt en heel druk is met studie en werk. Gelukkig begrijpt hij me maar zijn wens om te gaan studeren is ook groot. Nu gaat het door mijn hoofd om dan maar wat sneller voor een tweede te gaan zodat mijn man eerder zijn droom achterna kan. Maar of dat verstandig is voor mijn gezondheid weet ik niet. Mijn man dit werk nog jaren laten doen, is weer niet gezond voor hem. Het gaat hem elke dag meer tegen staan. Wachten met een tweede tot na zijn studie (die minimaal 5 jaar duurt) is ook geen optie voor ons gezien onze leeftijd (32 en 33).
Mijn ideaalplaatje zou zijn dat we over een jaar voor een tweede gaan en dat mijn man pas gaat studeren als beide kinderen op de basisschool zitten. Dat zou betekenen dat hij zijn wens nog zeker zo'n 6 jaar uit moet stellen en dat is erg lang als je iets graag wil en elke dag met meer tegenzin naar je werk gaat.
Heeft iemand ervaring met een studerende partner icm een gezin en gezinsuitbreiding?
vrijdag 24 februari 2017 21:04
quote:Dreamer schreef op 24 februari 2017 @ 20:57:
Mary, Je snapt het nog steeds niet. Al delegeer je alles, je bent wel aan het plannen, regelen en managen. Daar ben je dan dus mee bezig en nog niet eens met de uitvoering.
En wat spreek je verder denegrerend over mannen
Ach kom op zeg, stel je niet aan. Mannen kunnen wel tegen een stootje hoor, het zijn geen kleine kinderen.
Ik snap het heus wel hoor, vrouwen klagen vaak over wat ze thuis allemaal moeten doen, maar zij zijn ook degene die het allemaal toelaten en het niet veranderen.
Mary, Je snapt het nog steeds niet. Al delegeer je alles, je bent wel aan het plannen, regelen en managen. Daar ben je dan dus mee bezig en nog niet eens met de uitvoering.
En wat spreek je verder denegrerend over mannen
Ach kom op zeg, stel je niet aan. Mannen kunnen wel tegen een stootje hoor, het zijn geen kleine kinderen.
Ik snap het heus wel hoor, vrouwen klagen vaak over wat ze thuis allemaal moeten doen, maar zij zijn ook degene die het allemaal toelaten en het niet veranderen.
vrijdag 24 februari 2017 21:09
Jammer Mary, dat je de essentie van het verhaal over de derde shift niet tot je door lijkt te willen laten dringen. Want zelfs al zouden het niet vooral vrouwen zijn die deze derde shift dragen, feit blijft dat hij bestaat en veel mensen er geen oog voor hebben/zich niet realiseren hoe veel tijd dit kan kosten en dat deze shift net zo belangrijk is als de andere twee.
vrijdag 24 februari 2017 21:38
quote:mary57 schreef op 24 februari 2017 @ 21:04:
[...]
Ach kom op zeg, stel je niet aan. Mannen kunnen wel tegen een stootje hoor, het zijn geen kleine kinderen.
Ik snap het heus wel hoor, vrouwen klagen vaak over wat ze thuis allemaal moeten doen, maar zij zijn ook degene die het allemaal toelaten en het niet veranderen.Precies, mannen zijn geen kleine kinderen. Praat dan ook niet zo over ze. Mijn vader was niet zo als jij beschrijft en mijn man ook niet.
[...]
Ach kom op zeg, stel je niet aan. Mannen kunnen wel tegen een stootje hoor, het zijn geen kleine kinderen.
Ik snap het heus wel hoor, vrouwen klagen vaak over wat ze thuis allemaal moeten doen, maar zij zijn ook degene die het allemaal toelaten en het niet veranderen.Precies, mannen zijn geen kleine kinderen. Praat dan ook niet zo over ze. Mijn vader was niet zo als jij beschrijft en mijn man ook niet.
Later is nu
vrijdag 24 februari 2017 21:48
quote:Kastanjez schreef op 24 februari 2017 @ 21:09:
Jammer Mary, dat je de essentie van het verhaal over de derde shift niet tot je door lijkt te willen laten dringen. Want zelfs al zouden het niet vooral vrouwen zijn die deze derde shift dragen, feit blijft dat hij bestaat en veel mensen er geen oog voor hebben/zich niet realiseren hoe veel tijd dit kan kosten en dat deze shift net zo belangrijk is als de andere twee.Jij mag dat verhaal dan heel belangrijk vinden, dat hoeft niet iedereen te vinden hè.
Jammer Mary, dat je de essentie van het verhaal over de derde shift niet tot je door lijkt te willen laten dringen. Want zelfs al zouden het niet vooral vrouwen zijn die deze derde shift dragen, feit blijft dat hij bestaat en veel mensen er geen oog voor hebben/zich niet realiseren hoe veel tijd dit kan kosten en dat deze shift net zo belangrijk is als de andere twee.Jij mag dat verhaal dan heel belangrijk vinden, dat hoeft niet iedereen te vinden hè.
vrijdag 24 februari 2017 21:58
Is het ook niet iets wat je op een neutrale manier ter sprake kunt brengen? Mijn man doet hier veel dingen die bij de derde shift horen, omdat ik aan veel dingen niet denk. Hij lost dit op door het gesprek aan te gaan, zodat we samen kunnen zoeken naar een structurele oplossing.
Zo was het kopen van cadeautjes hier jaren een probleem. Na een brainstorm een paar jaar geleden, hebben we nu een cadeaukast waarin allerlei cadeaus staan, het ene geschikt voor een kraamvisite, tot aan de verjaardag van een volwassen man/vrouw. We kopen zo nu en dan iets wanneer we toch in een winkel zijn om de collectie bij te vullen. Op deze manier hebben we altijd iets in huis.
Op deze manier hebben we ook voor andere dingen handigheidjes bedacht, of afspraken gemaakt. Het is fijn om het samen te doen, in plaats van alleen en daardoor irritaties te krijgen. Ik zit zelf in de positie van de minder-nadenkende-persoon en kan in alle eerlijkheid zeggen dat het geen onwil is, maar onmacht om aan alle 100 kleine dingen te denken die moeten gebeuren op een dag.
Zo was het kopen van cadeautjes hier jaren een probleem. Na een brainstorm een paar jaar geleden, hebben we nu een cadeaukast waarin allerlei cadeaus staan, het ene geschikt voor een kraamvisite, tot aan de verjaardag van een volwassen man/vrouw. We kopen zo nu en dan iets wanneer we toch in een winkel zijn om de collectie bij te vullen. Op deze manier hebben we altijd iets in huis.
Op deze manier hebben we ook voor andere dingen handigheidjes bedacht, of afspraken gemaakt. Het is fijn om het samen te doen, in plaats van alleen en daardoor irritaties te krijgen. Ik zit zelf in de positie van de minder-nadenkende-persoon en kan in alle eerlijkheid zeggen dat het geen onwil is, maar onmacht om aan alle 100 kleine dingen te denken die moeten gebeuren op een dag.
vrijdag 24 februari 2017 22:03
vrijdag 24 februari 2017 22:04
Wat Mary zegt, geldt volgens mij voor elke shift en komt ook bij elk geslacht voor volgens mij: ik ken zowel partners die het HEERLIJK vinden als de ander "alles" doet (of dat nou actieve zaken zijn of regelen of wat dan ook) als partners die consequent zelf alles naar zich toetrekken en dan claimen dat ze "onmisbaar" zijn en alles moeten doen/regelen/verzinnen.
Ik denk niet dat dat man/vrouw bepaald is.
Ik denk niet dat dat man/vrouw bepaald is.
vrijdag 24 februari 2017 22:07
Voor wat betreft het onderwerp... ik zou het echt heel erg vinden als mijn partner jaren ongelukkig zou zijn op werk, dus voor mij zou die studie prio hebben. Maar dat betekent wel dat er minder ruimte is voor andere dingen, dus ik zou wel serieus in gesprek gaan over de band (optredens) én over een schoonmaakster. Daarnaast vind ik het argument "dan hebben de kinderen wat aan elkaar" als een tang op een varken slaan. Dat weet je gewoon niet.
zaterdag 25 februari 2017 09:50
Hi To, ik heb zelf ervaring met klein kind en minder energie. Snap jullie vraagstuk (zit daar zelf ook in) en ben het eigenlijk met datgene wat Kirikou en anderen hierboven schrijven eens. Levensplanningstechnisch is de studie voor jouw man nu haalbaarder, met een kind ipv twee. Jullie hebben nu de rust en de routine en de energie. Die energie gaat op aan de nieuwe baby als die er komt en gaat ten laste - óf van jouw gezondheid óf op kosten van de opleiding van jouw man. Jouw man is stellig over een klein leeftijdsverschil, zeg jij. Dat is iets in zij hoofd. Kinderen met alle mogelijke leeftijden groeien met elkaar op. Maar jij bent dus niet oneindig belastbaar, he?
All truly great thoughts are conceived by walking.
Friedrich Nietzsche
Friedrich Nietzsche
zaterdag 25 februari 2017 09:55
Hier zwanger toen mijn man ontslag nam en zijn eigen bedrijfje begon. Wij vonden het ook een moeilijke beslissing maar hij was echt niet meer gelukkig in zijn werk. Nu werkt hij zowel overdag als avonds (alleen als dochter naar bed is) Dochter is nu bijna 1 jaar en vond het ook zwaar. Het wordt nu wat makkelijker maar wij willen op dit moment ook zeker geen 2de kindje. Ben er van overtuigd dat onze relatie dat niet overleefd. Man sport ook het liefst 3 avonden en in het weekend nog een wedstrijd met een biertje maar daar ging ik niet mee akkoord. 2 avonden weg is voor mij de max. Je kan niet alles hebben.
zaterdag 25 februari 2017 10:04
quote:peecee schreef op 25 februari 2017 @ 09:59:
Wat vreselijk dat een vrouw gaat lopen zeiken als je wil gaan studeren. Mijn hemel hij is niet je eigendom. Je stelt je vreselijk aan.Het heeft wel consequenties voor haar. Hij wordt 5 a 6 jaar lang financieel afhankelijk van haar en nog meer van de zorg voor hun zoon zal op haar terecht komen. Het is niet alleen zijn leven en zijn keuzes, omdat ze impact hebben op haar en hun gezin.
Wat vreselijk dat een vrouw gaat lopen zeiken als je wil gaan studeren. Mijn hemel hij is niet je eigendom. Je stelt je vreselijk aan.Het heeft wel consequenties voor haar. Hij wordt 5 a 6 jaar lang financieel afhankelijk van haar en nog meer van de zorg voor hun zoon zal op haar terecht komen. Het is niet alleen zijn leven en zijn keuzes, omdat ze impact hebben op haar en hun gezin.
zaterdag 25 februari 2017 10:43
quote:dojobo schreef op 25 februari 2017 @ 10:30:
Valerievaldera; ben ik met je eens, maar liever een beetje minder verdienen, en daarvoor een man die iets doet waar hij zin in heeft....Want hij moet nog lang genoeg werken! En ik vind dat To wel iets makkelijker mag gaan worden....
Ik vind juist dat haar man wel wat kan inbinden.
Zoals ik het lees stelt hij een situatie voor waarin zij vier dagen werkt om het gezin te onderhouden en daarnaast het huishouden aanstuurt/managet, terwijl ze ook nog eens binnen nu en anderhalf jaar een extra kind moet dragen en baren. Ze is al eens uitgeput geraakt.
Hij jaagt ondertussen zijn droombaan achterna en neemt de weinige overblijvende ruimte in voor zichzelf en zijn hobby.
Valerievaldera; ben ik met je eens, maar liever een beetje minder verdienen, en daarvoor een man die iets doet waar hij zin in heeft....Want hij moet nog lang genoeg werken! En ik vind dat To wel iets makkelijker mag gaan worden....
Ik vind juist dat haar man wel wat kan inbinden.
Zoals ik het lees stelt hij een situatie voor waarin zij vier dagen werkt om het gezin te onderhouden en daarnaast het huishouden aanstuurt/managet, terwijl ze ook nog eens binnen nu en anderhalf jaar een extra kind moet dragen en baren. Ze is al eens uitgeput geraakt.
Hij jaagt ondertussen zijn droombaan achterna en neemt de weinige overblijvende ruimte in voor zichzelf en zijn hobby.
zaterdag 25 februari 2017 11:05
quote:valerievaldera schreef op 25 februari 2017 @ 10:04:
[...]
Het heeft wel consequenties voor haar. Hij wordt 5 a 6 jaar lang financieel afhankelijk van haar en nog meer van de zorg voor hun zoon zal op haar terecht komen. Het is niet alleen zijn leven en zijn keuzes, omdat ze impact hebben op haar en hun gezin.Peecee doet meestal niet meer in een topic dan een krengerige, maar verder inhoudsloze opmerking plaatsen, hoef je niet te serieus te nemen.
[...]
Het heeft wel consequenties voor haar. Hij wordt 5 a 6 jaar lang financieel afhankelijk van haar en nog meer van de zorg voor hun zoon zal op haar terecht komen. Het is niet alleen zijn leven en zijn keuzes, omdat ze impact hebben op haar en hun gezin.Peecee doet meestal niet meer in een topic dan een krengerige, maar verder inhoudsloze opmerking plaatsen, hoef je niet te serieus te nemen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 25 februari 2017 11:06
quote:PowerCube schreef op 25 februari 2017 @ 10:43:
[...]
Ik vind juist dat haar man wel wat kan inbinden.
Zoals ik het lees stelt hij een situatie voor waarin zij vier dagen werkt om het gezin te onderhouden en daarnaast het huishouden aanstuurt/managet, terwijl ze ook nog eens binnen nu en anderhalf jaar een extra kind moet dragen en baren. Ze is al eens uitgeput geraakt.
Hij jaagt ondertussen zijn droombaan achterna en neemt de weinige overblijvende ruimte in voor zichzelf en zijn hobby.Eens.
[...]
Ik vind juist dat haar man wel wat kan inbinden.
Zoals ik het lees stelt hij een situatie voor waarin zij vier dagen werkt om het gezin te onderhouden en daarnaast het huishouden aanstuurt/managet, terwijl ze ook nog eens binnen nu en anderhalf jaar een extra kind moet dragen en baren. Ze is al eens uitgeput geraakt.
Hij jaagt ondertussen zijn droombaan achterna en neemt de weinige overblijvende ruimte in voor zichzelf en zijn hobby.Eens.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 25 februari 2017 11:24
quote:dojobo schreef op 25 februari 2017 @ 10:49:
Ze laat hem ook alle ruimte.....Misschien is To te perfectionistisch? Ik denk dat To veel meer moet praten met manlief......
Hij hoeft natuurlijk niet al die ruimte te nemen. Mijn man laat mij ook alle ruimte, maar dat wil niet zeggen dat ik het allemaal neem. Het rare in dit verhaal vind ik dat TO al eens oververmoeid is geweest, maar dat manlief toch alle druk bij haar wil neerleggen.
Die band snap ik ook niet helemaal. Hier hebben we onze tijdrovende hobby's tijdelijk ingeruild voor flexibelere hobby's. Je kunt nu eenmaal niet alles hebben, op een gegeven moment houdt het echt op. Ik heb dat mijn man niet hoeven vragen, want hij heeft zelf ook ogen in zijn hoofd. Dat verbaast me dus zo aan het verhaal van TO, dat man het niet ziet of niet wil zien.
Ze laat hem ook alle ruimte.....Misschien is To te perfectionistisch? Ik denk dat To veel meer moet praten met manlief......
Hij hoeft natuurlijk niet al die ruimte te nemen. Mijn man laat mij ook alle ruimte, maar dat wil niet zeggen dat ik het allemaal neem. Het rare in dit verhaal vind ik dat TO al eens oververmoeid is geweest, maar dat manlief toch alle druk bij haar wil neerleggen.
Die band snap ik ook niet helemaal. Hier hebben we onze tijdrovende hobby's tijdelijk ingeruild voor flexibelere hobby's. Je kunt nu eenmaal niet alles hebben, op een gegeven moment houdt het echt op. Ik heb dat mijn man niet hoeven vragen, want hij heeft zelf ook ogen in zijn hoofd. Dat verbaast me dus zo aan het verhaal van TO, dat man het niet ziet of niet wil zien.
zaterdag 25 februari 2017 11:28
quote:PowerCube schreef op 25 februari 2017 @ 11:24:
[...]
Hij hoeft natuurlijk niet al die ruimte te nemen. Mijn man laat mij ook alle ruimte, maar dat wil niet zeggen dat ik het allemaal neem. Het rare in dit verhaal vind ik dat TO al eens oververmoeid is geweest, maar dat manlief toch alle druk bij haar wil neerleggen.
Die band snap ik ook niet helemaal. Hier hebben we onze tijdrovende hobby's tijdelijk ingeruild voor flexibelere hobby's. Je kunt nu eenmaal niet alles hebben, op een gegeven moment houdt het echt op. Ik heb dat mijn man niet hoeven vragen, want hij heeft zelf ook ogen in zijn hoofd. Dat verbaast me dus zo aan het verhaal van TO, dat man het niet ziet of niet wil zien.
Herkenbaar. Mijn man legt me geen strobreed in de weg als ik iets wil, hij gunt me heel veel me-time, maar ik ben er ook zelf bij, ik hoef niet alle ruimte te pakken die hij geeft. En dat doe ik ook niet.
Ook eens met de rest van je reactie.
[...]
Hij hoeft natuurlijk niet al die ruimte te nemen. Mijn man laat mij ook alle ruimte, maar dat wil niet zeggen dat ik het allemaal neem. Het rare in dit verhaal vind ik dat TO al eens oververmoeid is geweest, maar dat manlief toch alle druk bij haar wil neerleggen.
Die band snap ik ook niet helemaal. Hier hebben we onze tijdrovende hobby's tijdelijk ingeruild voor flexibelere hobby's. Je kunt nu eenmaal niet alles hebben, op een gegeven moment houdt het echt op. Ik heb dat mijn man niet hoeven vragen, want hij heeft zelf ook ogen in zijn hoofd. Dat verbaast me dus zo aan het verhaal van TO, dat man het niet ziet of niet wil zien.
Herkenbaar. Mijn man legt me geen strobreed in de weg als ik iets wil, hij gunt me heel veel me-time, maar ik ben er ook zelf bij, ik hoef niet alle ruimte te pakken die hij geeft. En dat doe ik ook niet.
Ook eens met de rest van je reactie.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 25 februari 2017 11:29
zaterdag 25 februari 2017 11:32
quote:dojobo schreef op 25 februari 2017 @ 10:30:
Valerievaldera; ben ik met je eens, maar liever een beetje minder verdienen, en daarvoor een man die iets doet waar hij zin in heeft....Want hij moet nog lang genoeg werken! En ik vind dat To wel iets makkelijker mag gaan worden....
Tuurlijk moet man het naar zijn zin hebben, maar TO toch ook? Of moet zij, voor de zin en het leuke leven van haar man, maar overspannen worden met werk, huishouden en zwangerschap,nterwijl hij zn droom najaagt? 2 kinderen vlak achter elkaar is óók zijn droom, maar dat moet TO maar even erbij doen de eerste jaren, terwijl ze het met 1 kind al zwaar had.
Even iets makkelijker worden, terwijl je leven een keer zo zwaar wordt
Misschien mag man zich een keer inleven in zn vrouw. Niet iedereen heeft de energie om alles aan te kunnen, dat is nou eenmaal zo.
Valerievaldera; ben ik met je eens, maar liever een beetje minder verdienen, en daarvoor een man die iets doet waar hij zin in heeft....Want hij moet nog lang genoeg werken! En ik vind dat To wel iets makkelijker mag gaan worden....
Tuurlijk moet man het naar zijn zin hebben, maar TO toch ook? Of moet zij, voor de zin en het leuke leven van haar man, maar overspannen worden met werk, huishouden en zwangerschap,nterwijl hij zn droom najaagt? 2 kinderen vlak achter elkaar is óók zijn droom, maar dat moet TO maar even erbij doen de eerste jaren, terwijl ze het met 1 kind al zwaar had.
Even iets makkelijker worden, terwijl je leven een keer zo zwaar wordt
Misschien mag man zich een keer inleven in zn vrouw. Niet iedereen heeft de energie om alles aan te kunnen, dat is nou eenmaal zo.
Later is nu
zaterdag 25 februari 2017 11:38
Ik vind zelf een tweede helemaaaal niet drukker (mentaal dan, want je hebt natuurlijk wel wat meer bezigheden).
De eerste zet je leven helemaal op zn kop... Bij de tweede ben je zelfverzekerder en gaat alles makkelijker (vind ik dan).
Ook ligt het aan het kind zelf natuurlijk, mijn eerste is vrij temperamentvol en de tweede erg rustig..
Moet wel zeggen dat de oudste op school zit.
Maar ik vind het zo leuk en makkelijk gaan, dat wij alweer voor een derde gaan. (dan verwacht ik het niet meer rustig te hebben)
De eerste zet je leven helemaal op zn kop... Bij de tweede ben je zelfverzekerder en gaat alles makkelijker (vind ik dan).
Ook ligt het aan het kind zelf natuurlijk, mijn eerste is vrij temperamentvol en de tweede erg rustig..
Moet wel zeggen dat de oudste op school zit.
Maar ik vind het zo leuk en makkelijk gaan, dat wij alweer voor een derde gaan. (dan verwacht ik het niet meer rustig te hebben)
zaterdag 25 februari 2017 11:44
Ik vond het vooral drukker worden door 2 kinderen die 's nachts wakker werden, natuurlijk nooit tegelijk. Ook overdag minder rust in het begin, omdat ze om de beurt sliepen. En toen de oudste naar school ging, moest de jongste nog naar de creche. Dat was op verschillende locaties. 's Morgens was dat geen probleem, ik deed creche en man school, maar 's middags een heel gedoe, zeker toen er ook nog zwemles bijkwam voor de oudste in de avond op de dag dat man sportte. Later verschillende sporten op verschillende tijden en wéér op een dag dat man ook sportte. Het was een heel geregel.
Later is nu
