Kinderen
alle pijlers
Waar ligt de grens tussen incidenten en mishandeling?
zaterdag 30 oktober 2010 18:44
Om herkenning te voorkomen heb ik een tweede nick aangemaakt en houd ik dit topic algemeen.
Waar leg je de grens tussen mishandeling en incidenten? De situatie is als volgt: een gezin met problemen, ouders die onder hoge druk staan, een van de ouders kan die druk niet aan en spanning loopt op. In die oplopende spanning gebeurd het bijvoorbeeld dat een kind een pedagogische tik krijgt die (veel) te hard uitvalt, een kind te hardhandig opgepakt wordt, een kind te hardhandig in de hoek gezet wordt (en daardoor het hoofd stoot). Incidenten, die ontstaan uit een te hoge druk/frustratie en die gebeuren voordat de ouder er erg in heeft. Voordat de ouder de oplopende spanning signaleert is het al gebeurd. De ouder heeft zichzelf op dat moment niet in de hand.
Waar leg je als andere ouder de grens? Het moge duidelijk zijn dat dit gedrag niet door de beugel kan. Maar wanneer spreek je van mishandeling en wanneer van incidenten? En als de ouder die dit gebeurd aangeeft niet te weten of hij/zij de volgende keer wel de zelfbeheersing kan bewaren, wat doe je dan? En hoe ga je om met hulpverlening die op de hoogte is van de situatie, maar zegt door wachtlijsten niets te kunnen doen? Hulpverlening die vind dat de andere ouder de ouder die zichzelf niet altijd in de hand heeft moet ontlasten, minder verwachtingen moet hebben etc. terwijl deze ouder in een constante staat van paraatheid verkeert. Constant op de tenen loopt om te proberen incidenten voor te zijn en daardoor naast de al bestaande spanning daardoor extra belast word.
Waar leg je de grens tussen mishandeling en incidenten? De situatie is als volgt: een gezin met problemen, ouders die onder hoge druk staan, een van de ouders kan die druk niet aan en spanning loopt op. In die oplopende spanning gebeurd het bijvoorbeeld dat een kind een pedagogische tik krijgt die (veel) te hard uitvalt, een kind te hardhandig opgepakt wordt, een kind te hardhandig in de hoek gezet wordt (en daardoor het hoofd stoot). Incidenten, die ontstaan uit een te hoge druk/frustratie en die gebeuren voordat de ouder er erg in heeft. Voordat de ouder de oplopende spanning signaleert is het al gebeurd. De ouder heeft zichzelf op dat moment niet in de hand.
Waar leg je als andere ouder de grens? Het moge duidelijk zijn dat dit gedrag niet door de beugel kan. Maar wanneer spreek je van mishandeling en wanneer van incidenten? En als de ouder die dit gebeurd aangeeft niet te weten of hij/zij de volgende keer wel de zelfbeheersing kan bewaren, wat doe je dan? En hoe ga je om met hulpverlening die op de hoogte is van de situatie, maar zegt door wachtlijsten niets te kunnen doen? Hulpverlening die vind dat de andere ouder de ouder die zichzelf niet altijd in de hand heeft moet ontlasten, minder verwachtingen moet hebben etc. terwijl deze ouder in een constante staat van paraatheid verkeert. Constant op de tenen loopt om te proberen incidenten voor te zijn en daardoor naast de al bestaande spanning daardoor extra belast word.
zaterdag 30 oktober 2010 19:12
quote:eleonora schreef op 30 oktober 2010 @ 19:09:
[...]
En het probleem is opgelost als de kinderen weg zijn met de ouder in kwestie?
Blijft de klappengever dan achter en gaan de kinderen met een minder hardhandige volwassene mee?
Als de ouder in spanning blijft zitten alleen dan in een ander huis dan is het slaan e.d. niet gedaan natuurlijk, dan is alleen de locatie veranderd.De bedoeling is dat de ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft de woning verlaat (staat dus op de wachtlijst momenteel). De kinderen blijven met de andere ouder in de woning wonen.
[...]
En het probleem is opgelost als de kinderen weg zijn met de ouder in kwestie?
Blijft de klappengever dan achter en gaan de kinderen met een minder hardhandige volwassene mee?
Als de ouder in spanning blijft zitten alleen dan in een ander huis dan is het slaan e.d. niet gedaan natuurlijk, dan is alleen de locatie veranderd.De bedoeling is dat de ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft de woning verlaat (staat dus op de wachtlijst momenteel). De kinderen blijven met de andere ouder in de woning wonen.
zaterdag 30 oktober 2010 19:15
quote:Enn schreef op 30 oktober 2010 @ 19:09:
[...]
Op het moment dat je baalt als een stekker en je daarom een topic opent?quote:Enn schreef op 30 oktober 2010 @ 19:10:
Waaron twijfel jij? Buiten je OP om wat doet je nou echt twijfelen?Geen idee waarom er nog twijfel is. Ja, het gaat te ver, veel te ver. Hoop dat het uit te zingen is voor zolang het duurt? Bang dat weggaan het leven van de kinderen verder ontwricht? Bang voor de gevolgen van het eruit zetten van de ouder die te ver gaat?
[...]
Op het moment dat je baalt als een stekker en je daarom een topic opent?quote:Enn schreef op 30 oktober 2010 @ 19:10:
Waaron twijfel jij? Buiten je OP om wat doet je nou echt twijfelen?Geen idee waarom er nog twijfel is. Ja, het gaat te ver, veel te ver. Hoop dat het uit te zingen is voor zolang het duurt? Bang dat weggaan het leven van de kinderen verder ontwricht? Bang voor de gevolgen van het eruit zetten van de ouder die te ver gaat?
zaterdag 30 oktober 2010 19:17
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 19:12:
[...]
De bedoeling is dat de ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft de woning verlaat (staat dus op de wachtlijst momenteel). De kinderen blijven met de andere ouder in de woning wonen.
ik wil je alleen dit nog vertellen, als je hier niets meer mee doet dan zal je altijd spijt blijven hebben.Twijfel niet langer en doe er iets mee!
Mijn oudste broer is psychotherapeut en gespecialiseerd in kinderen die misbruikt en/of mishandeld zijn. Iedere dag dat die kinderen dit meemaken is er 1 teveel.
Hoevaak heeft hij kinderen in zijn praktijk gehad waarvan later bleek dat de buurvrouw, een andere schoolmoeder etc wel sterke vermoedens hadden maar zich liever niet wilde bemoeien met.
Hij heeft mij altijd op het hart gedrukt dat je niet moet denken , maar oh dat is niet mijn zaak, oh ze gaan door een moeilijke tijd heen etc. Er zijn geen excuses om je kind fysiek en mentaal te beschadigen.
Daarom dat ik ook in mijn eerste post aangaf dat ik er letterlijk misselijk van kan worden. Desnoods neem je een ochtend vrij en ga je bij jeugdzorg in de gordijnen hangen.
[...]
De bedoeling is dat de ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft de woning verlaat (staat dus op de wachtlijst momenteel). De kinderen blijven met de andere ouder in de woning wonen.
ik wil je alleen dit nog vertellen, als je hier niets meer mee doet dan zal je altijd spijt blijven hebben.Twijfel niet langer en doe er iets mee!
Mijn oudste broer is psychotherapeut en gespecialiseerd in kinderen die misbruikt en/of mishandeld zijn. Iedere dag dat die kinderen dit meemaken is er 1 teveel.
Hoevaak heeft hij kinderen in zijn praktijk gehad waarvan later bleek dat de buurvrouw, een andere schoolmoeder etc wel sterke vermoedens hadden maar zich liever niet wilde bemoeien met.
Hij heeft mij altijd op het hart gedrukt dat je niet moet denken , maar oh dat is niet mijn zaak, oh ze gaan door een moeilijke tijd heen etc. Er zijn geen excuses om je kind fysiek en mentaal te beschadigen.
Daarom dat ik ook in mijn eerste post aangaf dat ik er letterlijk misselijk van kan worden. Desnoods neem je een ochtend vrij en ga je bij jeugdzorg in de gordijnen hangen.
zaterdag 30 oktober 2010 19:18
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 19:15:
[...]
[...]
Geen idee waarom er nog twijfel is. Ja, het gaat te ver, veel te ver. Hoop dat het uit te zingen is voor zolang het duurt? Bang dat weggaan het leven van de kinderen verder ontwricht? Bang voor de gevolgen van het eruit zetten van de ouder die te ver gaat?
Jouw kinderen hebben nú iemand nodig die hen beschermd.
Zes maanden is lang zeker in het leven van een kind.
[...]
[...]
Geen idee waarom er nog twijfel is. Ja, het gaat te ver, veel te ver. Hoop dat het uit te zingen is voor zolang het duurt? Bang dat weggaan het leven van de kinderen verder ontwricht? Bang voor de gevolgen van het eruit zetten van de ouder die te ver gaat?
Jouw kinderen hebben nú iemand nodig die hen beschermd.
Zes maanden is lang zeker in het leven van een kind.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 oktober 2010 19:19
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 19:12:
[...]
De bedoeling is dat de ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft de woning verlaat (staat dus op de wachtlijst momenteel). De kinderen blijven met de andere ouder in de woning wonen.Zet 'm er gewoon uit. Hij kan toch 'n huisje huren op 'n bungalowpark (particulier, geen centerparks) dat is in dit seizoen niet duur.
[...]
De bedoeling is dat de ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft de woning verlaat (staat dus op de wachtlijst momenteel). De kinderen blijven met de andere ouder in de woning wonen.Zet 'm er gewoon uit. Hij kan toch 'n huisje huren op 'n bungalowpark (particulier, geen centerparks) dat is in dit seizoen niet duur.
zaterdag 30 oktober 2010 19:21
Is er niemand in je omgeving waar je man/vriend heen kan?
Of als jij man bent, je vrouw/vriendin?
Voor tijdelijk?
Dan zou ik de crisisopvang doen, en met gevolgen bedoel je ws dat er dan een raadsonderzoek komt met een mogelijke OTS tot gevolg?
Dat lijkt me nog niet eens zo'n slecht plan als ik het zo lees. En die opmerking is niet naar bedoeld, maar dan kan iemand zonder de emoties die jij hebt, met jou kijken naar wat goed is voor de kinderen.
Of als jij man bent, je vrouw/vriendin?
Voor tijdelijk?
Dan zou ik de crisisopvang doen, en met gevolgen bedoel je ws dat er dan een raadsonderzoek komt met een mogelijke OTS tot gevolg?
Dat lijkt me nog niet eens zo'n slecht plan als ik het zo lees. En die opmerking is niet naar bedoeld, maar dan kan iemand zonder de emoties die jij hebt, met jou kijken naar wat goed is voor de kinderen.
zaterdag 30 oktober 2010 19:22
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 19:12:
[...]
De bedoeling is dat de ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft de woning verlaat (staat dus op de wachtlijst momenteel). De kinderen blijven met de andere ouder in de woning wonen.
Dan vind ik zes maanden erg lang. Nog zes maanden met een volwassene die zichzelf niet in de hand heeft samenleven is zes maanden te lang.
De overheid doet een hoop aan mishandeling tegenwoordig. Voor zowel dader als slachtoffers.
Ik denk echt dat er dan maar instanties bij betrokken moeten worden en dat er niet gewacht moet worden op een andere woning.
Wat vind jij?
[...]
De bedoeling is dat de ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft de woning verlaat (staat dus op de wachtlijst momenteel). De kinderen blijven met de andere ouder in de woning wonen.
Dan vind ik zes maanden erg lang. Nog zes maanden met een volwassene die zichzelf niet in de hand heeft samenleven is zes maanden te lang.
De overheid doet een hoop aan mishandeling tegenwoordig. Voor zowel dader als slachtoffers.
Ik denk echt dat er dan maar instanties bij betrokken moeten worden en dat er niet gewacht moet worden op een andere woning.
Wat vind jij?
zaterdag 30 oktober 2010 19:22
begin een beetje het idee te krijgen dat je het gedrag van die klappengever aan het goedpraten bent, omdat je zelf eigenlijk niet kan kiezen. Spanningen en stress zijn nooit een excuus om het op weerloze kinderen af te reageren en een beetje mens zou denk ik zelf zeggen, "ik kan het ff niet meer aan en moet even weg". Dat hem het huis uitzetten schijnbaar zoveel angst bij jou teweeg brengt laat me vermoeden dat er meer speelt dan alleen de mishandeling van de kinderen. Speelt er misschien ook huiselijk geweld tegen jou?
zaterdag 30 oktober 2010 19:28
Die instanties zijn er. Ze zijn op de hoogte. De ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft, heeft dit ook aangegeven bij de hulpverlening. (Vraag: Kun je je als de spanning/frustratie weer zo hoog oploopt wel in de hand houden? Antwoord: Nee, waarschijnlijk niet omdat ik me op dat moment niet echt realiseer wat er gebeurd. Antwoord hulpverlener: Dan spreken we nu af dat je je handen in je zakken houd.) Maar er gebeurd niets. Buiten een rijtje afspraken waarbij de ouder de handen maar in de zakken moet houden en de toch al behoorlijk overbelaste andere ouder de ouder moet gaan ontzien. En de toch al overbelaste ouder twijfelt daardoor aan zichzelf. Als de hulpverlening bij een rechtstreekse mededeling dat een ouder niet denkt zichzelf in de hand te kunnen houden in een gegeven situatie het niet nodig vind om actie te ondernemen, valt het dan eigenlijk allemaal wel mee?
zaterdag 30 oktober 2010 19:30
Ik geloof dat jij het beste voor deze kinderen wilt echter angst voor wat komen gaat is niet de beste raadgever.
Ik begrijp en lees je angst echter je mag dit niet langer toe staan. Jouw angst is erger dan het zien dat drie kleine kinderen gebruikt worden om af te reageren?
Omdat jullie er allemaal een soort van "gewend"aan zijn geraakt maakt dit niet dat het ook "goed"is voor de aankomende zes maanden.
Overigens een onderzoek van de raad zal bij de sterke ouder dan toch goed verlopen? Niets om bang voor te zijn.
Ik begrijp en lees je angst echter je mag dit niet langer toe staan. Jouw angst is erger dan het zien dat drie kleine kinderen gebruikt worden om af te reageren?
Omdat jullie er allemaal een soort van "gewend"aan zijn geraakt maakt dit niet dat het ook "goed"is voor de aankomende zes maanden.
Overigens een onderzoek van de raad zal bij de sterke ouder dan toch goed verlopen? Niets om bang voor te zijn.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 oktober 2010 19:31
zaterdag 30 oktober 2010 19:32
Ja, dit gaat veel te ver. Kun je niet afspreken dat hij tot bedtijd van de kinderen even weg is? Gaat ie maar in de bieb lezen ofzo. Hij moet voortaan gewoon weglopen en naar buiten gaan als hij het allemaal even niet meer trekt.
Als mijn man onredelijk boos doet tegen mijn kinderen heeft hij echt een enorm probleem.
Als mijn man onredelijk boos doet tegen mijn kinderen heeft hij echt een enorm probleem.
zaterdag 30 oktober 2010 19:34
zaterdag 30 oktober 2010 19:35
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 19:28:
Die instanties zijn er. Ze zijn op de hoogte. De ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft, heeft dit ook aangegeven bij de hulpverlening. (Vraag: Kun je je als de spanning/frustratie weer zo hoog oploopt wel in de hand houden? Antwoord: Nee, waarschijnlijk niet omdat ik me op dat moment niet echt realiseer wat er gebeurd. Antwoord hulpverlener: Dan spreken we nu af dat je je handen in je zakken houd.) Maar er gebeurd niets. Buiten een rijtje afspraken waarbij de ouder de handen maar in de zakken moet houden en de toch al behoorlijk overbelaste andere ouder de ouder moet gaan ontzien. En de toch al overbelaste ouder twijfelt daardoor aan zichzelf. Als de hulpverlening bij een rechtstreekse mededeling dat een ouder niet denkt zichzelf in de hand te kunnen houden in een gegeven situatie het niet nodig vind om actie te ondernemen, valt het dan eigenlijk allemaal wel mee?
Ik denk het niet. Maar ik weet niet van de hoed en de rand natuurlijk.
Ik vind het altijd raar als een instantie op de hoogte is en er gebeurt niks als het duidelijk niet in de haak is.
Maar goed, nogmaals, ik ben punt een geen instantie en punt twee week ik niet de ins en outs van je zaak.
Die instanties zijn er. Ze zijn op de hoogte. De ouder die zichzelf niet altijd meer in de hand heeft, heeft dit ook aangegeven bij de hulpverlening. (Vraag: Kun je je als de spanning/frustratie weer zo hoog oploopt wel in de hand houden? Antwoord: Nee, waarschijnlijk niet omdat ik me op dat moment niet echt realiseer wat er gebeurd. Antwoord hulpverlener: Dan spreken we nu af dat je je handen in je zakken houd.) Maar er gebeurd niets. Buiten een rijtje afspraken waarbij de ouder de handen maar in de zakken moet houden en de toch al behoorlijk overbelaste andere ouder de ouder moet gaan ontzien. En de toch al overbelaste ouder twijfelt daardoor aan zichzelf. Als de hulpverlening bij een rechtstreekse mededeling dat een ouder niet denkt zichzelf in de hand te kunnen houden in een gegeven situatie het niet nodig vind om actie te ondernemen, valt het dan eigenlijk allemaal wel mee?
Ik denk het niet. Maar ik weet niet van de hoed en de rand natuurlijk.
Ik vind het altijd raar als een instantie op de hoogte is en er gebeurt niks als het duidelijk niet in de haak is.
Maar goed, nogmaals, ik ben punt een geen instantie en punt twee week ik niet de ins en outs van je zaak.
zaterdag 30 oktober 2010 19:36
Denk aan de kinderen die nu niet de kans hebben een veilige basis op te bouwen en niet het gevoel hebben dat ze er mogen zijn, dat ondanks dat je iets verkeerd doet, je ouders er voor je zijn. Die moeten ook steeds op hun tenen lopen. Dat kan in de toekomst voor heel veel problemen zorgen. De thuissituatie hoort een veilige basis te zijn van waaruit kinderen zich kunnen ontwikkelen. Ik zeg: aan de kinderen denken en weggaan bij deze persoon.
