Waarom willen vrouwen dochters?

20-10-2014 14:34 343 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het is een beladen onderwerp: een voorkeur voor een geslacht.

En toch vind ik het fascinerend! Zelf heb ik drie zonen. Pas bij zoon nummer drie heb ik er echt specifiek over na gedacht dat een dochter ook leuk zou zijn. Waarom? Dat vroeg ik me ook af. Ik houd namelijk helemaal niet van knutselen, frutselen, haren doen, make-upjes etc. Winkelen vind ik vooral in m'n eentje leuke of met vriendinnen. Maar in dat laatste geval vooral vanwege de gezelligheid. Winkel in, winkel uit is echt bijzaak. De lunch, de afsluiting in de kroeg, e.d. vind ik veel leuker.



En toch was daar bij nummer drie een kleine wens. Overigens was dat ook zo weer weg toen we hoorden dat het een jongetje werd. Wij wilden in eerste instantie gewoon graag nog een kindje.



Voor mijzelf kan ik twee dingen opnoemen waarvan ik denk dat dat de reden is:

- het is leuk om te weten hoe een dochter van ons er uit zou zien.

- je hoort toch vaak dat je jongens maar voor even hebt en meisjes voor het leven. Een zwangere dochter schijnt anders te voelen dan een zwangere schoondochter.



Wat denken jullie?
Alle reacties Link kopieren
quote:carpe_diem schreef op 20 oktober 2014 @ 22:52:

Jongetjes zijn veel leuker om als kinderen te hebben. Ze zijn lief, stoer, nuchter en alles tegelijk. Meisjes vind ik dus zo niet leuk. Ik vind ze kattig, kunnen heel gemeen uit de hoek komen, jaloers, bepaalde concurrentie met andere meiden etc.

Al geloof ik wel dat meiden handiger zijn voor later zeg maar.Kun je uitleggen wat er dan zo handig is aan het hebben van een dochter?
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft biologisch of niet; ik ken een stel dat gebruik heeft gemaakt van donorzaad. Zijn ouders zijn hartstikke gek op deze kinderen, echt niet minder dan die van zijn zus. Dus hierbij is het dus èn een zoon èn er is geen bloedband. Ik denk dat onderzoeken best zullen aantonen dat er meer wordt gehouden van eigen kleinkinderen van een dochter, maar ik vraag me af hoe groot dat verschil is en of er niet meer factoren mee spelen. Met dit laatste bedoel ik vooral de maatschappelijke achtergrond van deze families.



Ik las nog niet zo lang geleden een artikel over borstvoeding vs flesvoeding in combinatie met overgewicht. Overal wordt geroepen dat overgewicht kan ontstaan door flesvoeding, omdat deze kinderen achteraf gezien zwaarder zijn. Wat er niet bij stond, was dat het om een verschil ging van 0,05 kg per m2 lichaam. Als je alleen het eerste gedeelte leest, dan lijkt het alsof obesitas een direct gevolg van flesvoeding is. Wat er staat is waar, maar wel een stuk genuanceerder.
Alle reacties Link kopieren
quote:jules schreef op 21 oktober 2014 @ 09:02:

[...]





Kun je uitleggen wat er dan zo handig is aan het hebben van een dochter?zoals iemand hier ook al poste: kijk in een verzorgingstehuis. Wie bezoeken hun oude-moedertje het meest? 9 van de 10x zijn dat dochters. Zonen moeten mee naar schoonmama
Alle reacties Link kopieren
quote:jules schreef op 21 oktober 2014 @ 09:08:

Ik denk dat onderzoeken best zullen aantonen dat er meer wordt gehouden van eigen kleinkinderen van een dochter, maar ik vraag me af hoe groot dat verschil is en of er niet meer factoren mee spelen. Met dit laatste bedoel ik vooral de maatschappelijke achtergrond van deze families.

dat meerdere factoren meespelen, klopt. Goed wetenschappelijk onderzoek sluit factoren uit en legt een causaal verband tussen zaken.

In dit geval dus tussen dat grootouders gemiddeld een betere band hebben met kinderen van hun dochter
Alle reacties Link kopieren
Voordat ik zwanger werd had ik ergens wel het idee dat ik in ieder geval een meisje wilde. Dat meisje kregen we, als eerste. Een heel lief, leuk, gezellig en stoer meisje. Wars van barbies, poppen en al dat typische meisjesspeelgoed (zelf heb ik vroeger ook nooit met dat soort speelgoed gespeeld). Maar wel een echte kletskous die altijd aan het knutselen is.



Zwanger van de tweede maakte het me niet uit. Misschien een lichte voorkeur voor een jongen omdat we alleen nog maar meisjes in de familie hadden. En het werd een jongen. Een heel lief, leuk, gezellig en stoer jongetje. Ook al een echte kletskous. Wel veel meer een 'bouwer' en 'speler' dan zijn grote zus. Een doener ook meer, waar zijn zus meer een denker is.



Nu de tweede een half jaartje naar school gaat beginnen mij pas verschillen op te vallen. Zo samen kunnen ze allebei even druk zijn. Nu pas op het schoolplein zie ik waarom mensen altijd zeggen dat jongens drukker zijn. Waar meisjes kletsend en rennend naar het klimrek de school uit komen, komen de jongetjes al tegen elkaar opbotsend en stoeiend de school uit. Ze zijn fysieker ingesteld, zo onder elkaar.



De derde is weer een meisje. Ze heeft weer een heel eigen karaktertje. En dat is juist zo leuk aan kinderen, dat ze allemaal anders zijn, jongen of meisje. Dit keer had ik echt totaal geen voorkeur. Mijn partner wel, bleek toen ik hem ernaar vroeg. Hij wilde net iets liever een jongen. Waarom? Omdat hij over meisjes later meer zorgen heeft, vertelde hij. Ik vond het wel schattig, maar ik denk niet dat dit terecht is. Volgens mij komen jongens eerder in vechtpartijen en dergelijke terecht.
Alle reacties Link kopieren
quote:waterlelieke schreef op 20 oktober 2014 @ 16:38:



Ik moet ook eerlijk toegeven dat als ik in de stad loop en ik zie een jonge moeder met 2 jongetjes en ik kijk stiekem in de buggy en er zit nóg een klein ventje dat ik dat een soort van 'zielig' vind of zo, vind het dan sneu en jammer voor die vrouw. Erg he? Bij een mamma met 2 of 3 meisjes denk ik dat nooit. Dan denk ik: wat gezellig, de bofkont!







nou mij hoef je niet zielig te vinden dat ik 2 zonen heb.

Ik voel mezelf namelijk een enorme bofkont, vooral omdat ik heel lang geen 2e kon krijgen en nu ik die heb ben ik superblij met dat lieve knulletje.
Stressed is just desserts spelled backwards
quote:waterlelieke schreef op 20 oktober 2014 @ 16:38:

"Jongens heb je voor heel even, meisjes voor je hele leven"

Dit klopt wel. Ik werk in de bejaardenzorg en dit valt me dagelijks op.

Heb zelf (nog) geen kinderen, maar heb net als zoveel vrouwen een dochterwens. Meisjes hebben toch een andere energie. Gezellig kletsend en knutselend bij je aan de keukentafel. Jongens zijn wilder en rennen het liefst achter elkaar aan. Over het algemeen dan he.

Zelf was ik een erg jongensachtig meisje vroeger. En ben nog steeds geen tut. Ben dol op voetbal bijvoorbeeld.

Ik moet ook eerlijk toegeven dat als ik in de stad loop en ik zie een jonge moeder met 2 jongetjes en ik kijk stiekem in de buggy en er zit nóg een klein ventje dat ik dat een soort van 'zielig' vind of zo, vind het dan sneu en jammer voor die vrouw. Erg he? Bij een mamma met 2 of 3 meisjes denk ik dat nooit. Dan denk ik: wat gezellig, de bofkont!Wat een gek idee dat er mensen zijn die medelijden met mij hebben! Ik vind mezelf een enorme bofkont met mijn twee jongens, zou ze voor geen miljoen willen ruilen voor meisjes.
Alle reacties Link kopieren
Ik krijg soms wel een beetje jeuk van dit soort topics.

Natuurlijk moet ik dit niet persoonlijk oppakken, maar wat is er gebeurd met het aloude 'als het maar gezond is?'



Ik snap een lichte voorkeur best en ik had ook best een dochter gewild, maar in eerste instantie wilde ik gewoon een kind en dat werd een zoon en was ook nog eens niet gezond, maar heel erg ziek. Als je een gezond kind hebt heb je duizend wensen (en voorkeuren), heb je een ziek kind dan heb je nog maar 1 wens.



Dus toen de 2e een zoon werd, na een lange medische molen, was ik alleen maar blij dat ik toch nog een gezond kindje kreeg. Heerlijk om mee te maken dat een kind zich normaal ontwikkelt. En hoe het in de toekomst gaat, dat zie ik dan wel weer. Mijn kind is niet mijn oude dagsvoorziening.
Stressed is just desserts spelled backwards
quote:lilalinda schreef op 21 oktober 2014 @ 09:32:

[...]



zoals iemand hier ook al poste: kijk in een verzorgingstehuis. Wie bezoeken hun oude-moedertje het meest? 9 van de 10x zijn dat dochters. Zonen moeten mee naar schoonmama



Hoezo "moet" dat? Zo'n man kan ook best vaak zeggen: ga jij maar alleen, ik ga voetballen/gamen/wielrennen met mijn maten/met de kinderen naar de speeltuin etc. Ik geloof er echt niks van dat mannen er zin in hebben iedere week een oude (schoon)moeder te bezoeken in een muf verzorgingstehuis. En ze voelen zich daar dan ook niet schuldig over. Dus wederom : makkelijker om zoon/man te zijn.



Bovendien zullen er helaas ook veel oudere vrouwen zijn die het hun dochters kwalijker nemen wanneer ze eens drie weken op rij niet komen dan dat ze dat een zoon kwalijk nemen.
Alle reacties Link kopieren
Toch moeten zonen dit ook allemaal doen in onze participatiemaatschappij
Stressed is just desserts spelled backwards
Zoon opvoeden tot kindvrije happy single dan!
Alle reacties Link kopieren
Eens met Male. Wij waren bij onze twintig weken echo zo opgelucht dat alles in orde leek, dat we helemaal vergaten om naar het geslacht te vragen. Het was dat de echoscopiste dit nog aan ons vroeg. Toen we het eenmaal wisten was het vooral fijn omdat het het krijgen van een kind wat tastbaarder maakte.

Ik verbaas me dan ook over de gedetailleerde toekomstdromen die mensen hebben.. Wij kwamen tijdens de zwangerschap niet verder dan fantaseren over de eerste week en nu mijn kind bijna anderhalf is, kan ik het me niet indenken hoe het is als hij twee is. Laat staan dat ik nadenk over toekomstbeelden als shoppen, tutten, voetballen en ons verzorgen als we oud en hulpbehoevend zijn.

Nodeloos om te zeggen dat ik geen voorkeur voor een geslacht had/heb..
“The snow doesn't give a soft white damn whom it touches.”
Alle reacties Link kopieren
NYC ik ken juist in mijn omgeving alleen maar zorgzame zonen ( en dochters) die met liefde hun moeder helpen als ze ziek is en zich echt (onterecht) schuldig voelen als ze niet bij een ziekenhuisbezoek kunnen zijn.
“The snow doesn't give a soft white damn whom it touches.”
Alle reacties Link kopieren
quote:carpe_diem schreef op 20 oktober 2014 @ 22:56:

Even iets anders. Wat ik vaak hoor bij een jongen en een meisje, is 'oh wat leuk, een koningskoppel'. Nou ik vind daar dus niks koninklijks aan. Het is zoveel leuker om kinderen van hetzelfde geslacht te hebben. Daar hebben de kinderen zelf zoveel meer lol aan. Zoveel gezinnen zie ik met een zoon en een dochter, en die hebben echt totaal niks met elkaar. Nee hoor, kinderen van hetzelfde geslacht is echt een feestje!



Dit is ook weer zo lekker ongenuanceerd generaliserend.



Mijn oudste twee (meisje-jongen) zijn echt vier handen op één buik. Die twee hebben eigenlijk nooit ruzie en kunnen heerlijk en eindeloos met elkaar spelen. Heel fijn. Vorige week nog kreeg ik een berichtje van een vriendin dat haar meiden de hele vakantie alleen maar aan het kibbelen waren en dat het echt niet gezellig was.



Alles valt en staat met matchende karakters.
Alle reacties Link kopieren
Geen voorkeur gehad. We hebben een dochter. Nu kan ik me nog niet heel goed voorstellen dat ik een zoon zou hebben. Omdat ik nu in het roze zit .



Maar joh het maakt mij echt niet uit...

Ik kan me voorstellen dat als ik nu een zoon had gehad ik het me dan moeilijker had voor kunnen stellen dat ik een dochter zou hebben....



Je wordt toch een beetje gevormd nadat je, je kinderen hebt. Een jongensmama of meidenpapa....

Mijn oom is een meidenpapa, logisch met drie dames. Je groeit daar ook in mee denk ik.
Alle reacties Link kopieren
quote:mabelle schreef op 21 oktober 2014 @ 11:21:



Je wordt toch een beetje gevormd nadat je, je kinderen hebt. Een jongensmama of meidenpapa....

Mijn oom is een meidenpapa, logisch met drie dames. Je groeit daar ook in mee denk ik.Mijn moeder had alleen dochters, die zit elke keer, als ze bij mij de was vouwt, helemaal vertederd de kleine boxershortjes op te vouwen
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
En vooral eens met Maleficent !!!!
Jaaah, die kleine boxershortjes! Smelt...
Bijzonder om zoveel stereotypes en vooroordelen langs te zien komen in 1 topic. Ik herken er eigenlijk vrij weinig van. Ik heb zelf een broer en een zus en we konden het alle drie goed met elkaar vinden. Met mijn zus was ik hecht, maar had ik ook meer ruzie, met mijn broer speelde ik veel samen met van dat typische 'jongensspeelgoed' we bouwden treinen, technisch lego, dat soort dingen. We hebben geen enkele keer ruzie gehad, tenminste niet dat ik me kan herinneren.



Ik en mijn vader hadden een gezamenlijke hobby. Een hobby waar mijn moeder, broer en zus verder niks mee hadden. Mijn zus ging van die typische meiden dingen doen met mijn moeder (winkelen, optutten), daar had ik zelfs niks mee.



Volgens mij valt er geen pijl op te trekken. Uiteindelijk gaat het meer om karakters die naar elkaar toe trekken en gedeelde interesses/voorkeuren, dan om het geslacht. Nu ik zelf zwanger ben maakt het me dan ook niet uit of het een jongen wordt of een meisje. Ik ben wel erg benieuwd naar het karakter van mijn kind en hoe het zich gaat ontwikkelen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn wens was een kind en tot mijn grote vreugde is die wens al twee keer vervuld.
quote:bloubokkie schreef op 21 oktober 2014 @ 11:09:

NYC ik ken juist in mijn omgeving alleen maar zorgzame zonen ( en dochters) die met liefde hun moeder helpen als ze ziek is en zich echt (onterecht) schuldig voelen als ze niet bij een ziekenhuisbezoek kunnen zijn.Oh oh... dat garandeert dus niks... Nou ja, 't lijkt mij hoe dan ook één van de zwaarste opvoedtaken: hoe voed je je kind op zonder dat hij/zij zich jou iets verschuldigd voelt, dingen uit plichtsgevoel doet of erger: tegen zijn zin in.
Alle reacties Link kopieren
Leuk topic dit! hetzelfde vraag ik mij ook vaker af.

Persoonlijk denk ik dat een meisje meer herkenbaar is, immers je bent er zelf een geweest.

Zo hebben het merendeel van de mannen een voorkeur voor een zoon.

De uitspraak "meisje voor het leven, zoon voor even" slaat nergens op, dat is echt zo afhankelijk van het karakter.
Girls compete with each other, women empower one another
Alle reacties Link kopieren
Ik heb twee jongens en een meisje.

Bij de oudste had ik oprecht geen enkele voorkeur. Bij de derde merkte ik wel dat ik het leuk vond toen we hoorden dat het een meisje was. Ik denk echter dat als we twee meisjes hadden gehad ik het ook leuk had gevonden als de derde een jongen was geweest. Gewoon omdat ik die dan nog niet had gehad.



Overigens heb ik zelf zowel broers als zussen en ik ben met mijn broers minstens zo hecht. Als kind was ik heel hecht met mijn (inmiddels overleden) oudere zus en minder met mijn andere zussen. Ik was ook heel hecht met twee van mijn jongere broers en ik ben nog steeds heel hecht met die twee.



Hobby's overdragen kan denk ik prima maar je moet toch maar zien hoe het beklijft. Ik hou van paardrijden en onze oudste zit nu ook op paardrijden en hij vindt het echt super leuk maar wie weet heeft hij volgend jaar een andere mening. Het is ook niet het meest belangrijke. Natuurlijk is het leuk om samen wat te delen maar dat is niet voorbehouden aan enkel jongens/meisjes.
Alle reacties Link kopieren
quote:NYC schreef op 21 oktober 2014 @ 15:40:

[...]





Oh oh... dat garandeert dus niks... Nou ja, 't lijkt mij hoe dan ook één van de zwaarste opvoedtaken: hoe voed je je kind op zonder dat hij/zij zich jou iets verschuldigd voelt, dingen uit plichtsgevoel doet of erger: tegen zijn zin in.



Zou dat zo'n ramp zijn, als je kind dingen uit plichtsbesef doet? Of als hij vindt dat hij het verschuldigd is omdat hij zo'n fijne jeugd heeft gehad?

Ik vind plichtsgetrouw geen vies woord.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Maleficent schreef op 21 oktober 2014 @ 11:22:

[...]





Mijn moeder had alleen dochters, die zit elke keer, als ze bij mij de was vouwt, helemaal vertederd de kleine boxershortjes op te vouwen haha, ja mijn dochter wil niets anders aan ;)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven